Η επιχείρηση "Chariot"

Τραυματισμένοι Βρετανοί κομάντος αιχμάλωτοι, αμέσως μετά την καταδρομή.  

H  Επιχείρηση "Chariot", αναφέρεται στην αμφίβια επιχείρηση που πραγματοποίησε το Βασιλικό Βρετανικό Ναυτικό σε συνεργασία με το Σώμα Βρετανών Κομμάντος κατά των ναυπηγοεπισκευαστικών εγκαταστάσεων που είχαν κατασκευάσει οι Γερμανοί στην υπό κατοχή γαλλική πόλη Σεν Ναζέρ. 

Η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε υπό την διοίκηση του Μικτού Επιτελείου (Combined Operations Command) στις 28 Μαρτίου 1942 και ο στόχος της επιτεύχθηκε, αν και οι απώλειες των Βρετανών σε έμψυχο και άψυχο υλικό ήταν βαριές.

Διαβάστε με λεπτομέρεια την όλη επιχείρηση, η οποία αποτελεί ένα εγχείρημα "Μπουρλότου" σε πιο μοντέρνα έκδοση, στο σύνδεσμο: "Chariot" 

Δείτε και το βίντεο που περιγράφει τα γεγονότα. Μία  πράξη γενναίων ανθρώπων.

Ανιχνευτής

Ειδικός Πόλεμος. Η "θανάσιμη τριάδα"

Άνδρας των ειδικών δυνάμεων, ετοιμάζεται να εκτελέσει επιχειρησιακό άλμα από μεγάλο ύψος με πλήρη φόρτο και οπλισμό. Φέρει και μάσκα οξυγόνου για ν' αντιμετωπίσει την έλλειψη του οξυγόνου στο μεγάλο υψόμετρο, καθώς θα πέφτει. (Πηγή φωτογραφίας)


(Επικαιροποίηση παλαιότερου άρθρου)

Αεροναυτική δύναμη, πληροφορίες και ειδικές επιχειρήσεις,  διαμορφώνουν ένα νέο διακλαδικό δόγμα στη διεξαγωγή του  ειδικού πολέμου* και γενικότερα  στην αντιμετώπιση ασύμμετρων απειλών.

Όλες οι σύγχρονες ειδικές επιχειρήσεις που έχουν εκτελεσθεί ή  εξελίσσονται στις δύσκολες περιοχές του πλανήτη, Ιράκ, Αφγανιστάν, Συρία, Σομαλία, Υεμένη, Ουκρανία, Μέση Ανατολή και αλλού, έχουν στηριχθεί πρωτίστως στους παραπάνω τρεις συντελεστές.

Η συλλογή λεπτομερών, αξιόπιστων, έγκαιρων και επίκαιρων πληροφοριών, για την όποια περιοχή ενδιαφέροντος, διευκολύνει πάρα πολύ στην επιτυχή διείσδυση ειδικών τμημάτων, συνήθως απ' αέρος, για την  εκτέλεση ειδικής αναγνώρισης ή άμεσης (καταδρομικής) ενέργειας.

Στα πλαίσια της ειδικής αναγνώρισης από ειδικά τμήματα, γίνεται εντοπισμός ή επιβεβαίωση ύπαρξης κρισίμων εχθρικών στόχων, για τους οποίους έχει δοθεί προτεραιότητα προσβολής. Η αμφίδρομη διακίνηση πληροφοριών σε σχεδόν πραγματικό χρόνο, επιτρέπει στα κατάλληλα αεροναυτικά μέσα (και όχι μόνο) αεροσκάφη επανδρωμένα και μη και ελικόπτερα, να βρεθούν πολύ σύντομα πάνω από το στόχο τους και να σπείρουν το χάος και τον πανικό. 

Το "πάνω από το στόχο" λέγεται μεταφορικά, γιατί στις περισσότερες περιπτώσεις πιθανόν η άφεση των πυρομαχικών να γίνει αρκετά μακριά, ενώ η καθοδήγησή τους προς τον επιλεγέντα στόχο να γίνει με τη βοήθεια καταδείκτη laser, ή radiobeacons (φορητών ραδιοφάρων που τοποθετούνται από καταδρομικά τμήματα με διείσδυση εγγύς του στόχου), ή με την απ' ευθείας συνεννόηση του καταδρομικού τμήματος με τα αεροσκάφη.

Αυτή η "ζύμωση" αεροναυτικών μέσων, πληροφοριών και ειδικών επιχειρήσεων έχει διαπιστωθεί, ότι αποτελεί την καλύτερη "συνταγή"  για τη δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών εκτέλεσης μεγαλύτερων επιχειρήσεων. Στη διεξαγωγή ανορθόδοξου πολέμου ή "άτακτου" πολέμου, (όπως εμφανίσθηκε πριν από μια 15ετία στη διεθνή στρατιωτική ορολογία), αποδείχτηκε ότι και μόνο αυτή η τριάδα επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Ήταν και εξακολουθεί να είναι μέχρι τώρα, κάτι που εξυπηρετεί τους πολιτικούς ηγέτες μεγάλων χωρών,  δυνάμεις των οποίων εμπλέκονται σε επιχειρήσεις ανά τον κόσμο. Η αποφυγή εμπλοκής μεγάλων χερσαίων δυνάμεων συμφέρει πολιτικά και οικονομικά, αρκεί να βρεθούν οι κατάλληλοι άνθρωποι να κάνουν τη δουλειά.

Αυτό όμως προϋποθέτει, απόλυτα στενή συνεργασία αεροπορικών και ναυτικών δυνάμεων, με μονάδες ειδικών επιχειρήσεων και υπηρεσίες πληροφοριών. Δηλαδή, κοινό διακλαδικό επιτελείο, ή τουλάχιστον ανταλλαγή συνδέσμων, θέσπιση κοινών κανόνων, άριστο και συμβατό-διαλειτουργικό υλικό επικοινωνιών, διάθεση μέσων και υλικών τελευταίας τεχνολογίας και βέβαια διαρκής συνεκπαίδευση, για την αποφυγή λαθών και αδελφοκτόνων πυρών. Με μια λέξη: Διακλαδικότητα!

Μόνο έτσι, οι εκτιμήσεις γίνονται πιο γρήγορα, υπάρχει "κοινή" γλώσσα κατανόησης, οι αποφάσεις είναι ταχείες και ορθές στηριζόμενες σε σωστές πληροφορίες και η αντίδραση είναι άμεση επιτυγχάνοντας έτσι τον αιφνιδιασμό του αντίπαλου, αφού δεν προλαβαίνει ν' αντιδράσει όπως θα ήθελε.

Αλλά δε θα πρέπει να γίνεται παρερμηνεία ούτε να υπάρχει σύγχυση! Οι ειδικές επιχειρήσεις από μόνες τους δεν κερδίζουν τον πόλεμο! Απαιτείται συλλογική προσπάθεια όλων των  δυνάμεων ενός κράτους. Οι ειδικές επιχειρήσεις, όπως έχει αποδειχθεί ιστορικά, συμβάλλουν κατά πολύ στην επιτυχή έκβασή του, με την αποφυγή ίσως μεγαλύτερων, μαζικών και καταστρεπτικών συγκρούσεων. Αρκεί να αναλαμβάνονται στον κατάλληλο χρόνο και τόπο, αφού έχει εκτιμηθεί σωστά η αναγκαιότητα  και η δυνατότητα εκτέλεσής τους, για την προσβολή του κατάλληλου στόχου.

Ανιχνευτής

* Ο όρος Ειδικός Πόλεμος, αν και εμφανίστηκε πρόσφατα στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις με την ίδρυση της σύγχρονης Διοίκησης Ειδικού Πολέμου (ΔΕΠ) στο ΓΕΕΘΑ, είναι σχετικά παλιός, της 10ετίας του '60 και καλύπτει ένα ευρύ φάσμα ειδικών, συγκεκαλυμμένων και ανορθόδοξων, (μη συμβατικών) ενεργειών, που μπορούν να αναληφθούν από ειδικές μονάδες και των τριών κλάδων των ενόπλων δυνάμεων μιας χώρας. Στην ουσία, θα πρέπει να περιλαμβάνει όλες τις συντονισμένες δραστηριότητες ειδικών αλλά και μερικών υποβοηθητικών επιχειρήσεων, (ψυχολογικών, πληροφοριακού και ηλεκτρονικού πολέμου) κάτω από ενιαία διακλαδική διοίκηση, με  σκοπό την υποστήριξη και υποβοήθηση του έργου των συμβατικών δυνάμεων και απώτερη επιδίωξη την κάμψη του αγωνιστικού πνεύματος ενός αντιπάλου και τη νίκη  με το μικρότερο δυνατό κόστος σε προσωπικό και υλικό. Αυτές οι ενέργειες θα πρέπει να καλύπτουν όλο το φάσμα των επιχειρήσεων σε στρατηγικό, επιχειρησιακό και τακτικό ακόμη επίπεδο. Θα πρέπει επομένως να εισαχθεί η νέα εθνική ορολογία στα σχετικά εγχειρίδια, με πλήρη και σαφή προσδιορισμό της έννοιας. Κάθε χώρα έχει το δικαίωμα να επιλέγει την εθνική της ορολογία, σύμφωνα με τις δικές της εθνικές επιδιώξεις, ανεξάρτητα από την κοινά αποδεκτή συμμαχική ορολογία. 

"Οι Αταίριαστοι Ήρωες"

(Αναδημοσίευση άρθρου)

Τον Απρίλιο του 1944, ένας Γερμανός στρατηγός απαγάγεται στην Κρήτη, κυριολεκτικά κάτω από την μύτη των Γερμανών, μ' έναν πρωτότυπο και αριστοτεχνικό τρόπο. Ούτε μια σφαίρα δεν έπεσε, δεν χύθηκε σταγόνα αίμα και δεν υπήρξε σχεδόν καθόλου πάλη με τους απαγωγείς. Ο στρατηγός Χάινριχ Κράιπε, απλά εξαφανίστηκε!

Ομάδα των απαγωγέων του Γερμανού στρατηγού Χάινριχ Κράιπε. Από αριστερά προς τα δεξιά: Γιώργος Τυράκης, Γουίλιαμ Μος, Πάτρικ Λη Φέρμορ, Μανώλης Πατεράκης και Αντώνης Παπαλεονίδας. (Πηγή)  

Ότι έμεινε πίσω σαν αποδεικτικό στοιχείο της απαγωγής, ήταν μόνο για να δείξει την ταυτότητα των δραστών και να αναχαιτίσει την οργή των Γερμανών που θα ξέσπαγε πάνω στους δυστυχείς κατοίκους της περιοχής. Μια γόπα από αγγλικά τσιγάρα, το χάρτινο περίβλημα από μια αγγλική σοκολάτα Cadbury  και ένα ειρωνικό σημείωμα γραμμένο στ' αγγλικά που έλεγε: "Συγγνώμη που αναγκαστήκαμε ν' αφήσουμε αυτό το όμορφο αμάξι εδώ", υπονοώντας  το όχημα του στρατηγού, ένα Opel σεντάν, το οποίο εγκατέλειψαν οι απαγωγείς σε μια παραλία.

Το όλο ιστορικό γεγονός συμπεριλαμβάνεται σ' ένα βιβλίο που εκδόθηκε  με τον τίτλο: "Natural Βorn Heroes: How a Daring Band of Misfits Mastered the Lost Secrets of Strength and Endurance" (Φυσιολογικά Γεννημένοι Ήρωες: Πώς μια Τολμηρή Ομάδα Αταίριαστων Ανθρώπων Κατείχε τα Χαμένα Μυστικά της Δύναμης και της Αντοχής).

Ο συγγραφέας του, Christopher Mc Dougall,  λάτρης του αθλητισμού και ειδικά των ακραίων αθλημάτων που έγινε γνωστός για το εξαιρετικό βιβλίο του "Born to Run" (Γεννημένοι για να τρέχουμε) χρησιμοποιεί αυτή την ιστορική καταδρομική ενέργεια που συνέβη κατά τη διάρκεια του 2ου ΠΠ στην Κρήτη,  σαν βασικό παράδειγμα πάνω στο οποίο εκτυλίσσει τις απόψεις του σχετικά με ανάπτυξη της δύναμης και της αντοχής του ανθρώπινου σώματος.

Οι απαγωγείς, ήταν τολμηροί Βρετανοί και Έλληνες κομάντος μαζί με Έλληνες Κρητικούς αντάρτες. Ο Mc Dougall, παρουσιάζει σε συμπυκνωμένη μορφή, τη θέση του για το ρόλο της σωματικής αντοχής στην επιτυχία του εγχειρήματος αυτών των ανθρώπων. Πίεσαν τους εαυτούς τους μέχρι τα άκρα, περιδιαβαίνοντας τα κακοτράχαλα βουνά της ορεινής Κρήτης.

Κατά την διάρκεια της κατοχής, η ελληνική αντίσταση κατά των Ναζί, υποστηρίχθηκε σημαντικά από τους συμμάχους και ειδικότερα από τους Βρετανούς, που γι' αυτό τον σκοπό, δηλαδή τη δημιουργία κινημάτων αντίστασης στις κατεχόμενες χώρες, οργάνωσαν μια ειδική υπηρεσία, την SOE (Special Operations Executive) γνωστή με το παρατσούκλι: "Η εταιρεία".

Η μυστική αυτή υπηρεσία πλαισιώθηκε από κάθε λογής ανθρώπους εθελοντές, λάτρεις της δράσης και των περιηγήσεων ανά τον κόσμο, που ήξεραν ξένες γλώσσες και είχαν γυρίσει σε πολλές χώρες. Μετά από εντατική εκπαίδευση στις δολιοφθορές, στην πτώση με αλεξίπτωτο, στις εκρηκτικές ύλες, στις επικοινωνίες, αλλά και στην πάλη σώμα με σώμα, στις βολές και στην βελτίωση της σωματικής τους ικανότητας, ανέλαβαν αποστολές σε διάφορες χώρες, αρχικά στο θέατρο επιχειρήσεων της Ευρώπης  (αργότερα Αφρικής και Ασίας) με σκοπό "να κάνουν την Ευρώπη να φλέγεται" όπως τους διέταξε ο μακαρίτης Τσόρτσιλ, ο εμπνευστής αυτής της υπηρεσίας. Αυτές οι "σκιές του θανάτου" έδρασαν στα μετόπισθεν του εχθρού, συνεργαζόμενες στενά με κάθε λογής ανθρώπους τοπικών αντιστάσεων διαφορετικής προέλευσης και κοινωνικής θέσης.

Έτσι λοιπόν, ο συγγραφέας βρήκε μέσα από ιστορικές πηγές την ομάδα των "αταίριαστων" ανθρώπων, όπως ο ίδιος την περιγράφει, τον πρώην "άφραγκο" δημοσιογράφο Αλέξανδρο Φίλντινγκ, με το βαθμό του υπολοχαγού στην Κρήτη, τον λοχαγό  Στάνλεϊ Μος, οπαδό της περιπέτειας, τον πρώην περιπλανώμενο "play boy" και λόγιο Πάτρικ Λη Φέρμορ  ταγματάρχη και τέσσερεις κομάντος κρητικούς, όλοι στελέχη  της SOE. Αυτοί συνεργάσθηκαν με ντόπιους αντιστασιακούς, βοσκούς, αγρότες, χωροφύλακες με "παράξενα" τοπικά παρατσούκλια και ονόματα, όλοι άνθρωποι που ήξεραν την φύση και τα βουνά του νησιού τους, πραγματικοί ξωμάχοι. Όλοι έδεσαν μεταξύ τους αρμονικά και πέτυχαν το στόχο τους.

Ο Mc Dougall όμως δεν αρκείται στην απλή επανάληψη της ιστορίας, αλλά προσπαθεί ν' αναδείξει το γιατί πέτυχαν! Η ηρωική αυτή πράξη δεν πέτυχε τυχαία! Υπήρχε κάτι που συντέλεσε στην επιτυχία. Ήταν η αντοχή αυτών των ανθρώπων, σωματική και ψυχική! Ο ηρωισμός δημιουργείται! Δεν είναι απλά και μόνο έμφυτος! Η διαπαιδαγώγηση και η σκληρή σωματική εξάσκηση, κάνει τον άνθρωπο να έχει ικανότητες τέτοιες, που ν' αψηφά τον κίνδυνο, γνωρίζοντας τις δυνατότητες που έχει για να τον υπερβαίνει ή να τον παρακάμπτει.

Άλλωστε αυτή είναι και η ουσία του βιβλίου. Η  συντήρηση της περιτονίας, αυτού του ισχυρού συνδετικού ιστού που προσδίδει την ελαστικότητα στο σώμα μας, παίζει σημαντικό ρόλο στην ευεξία και την ενδυνάμωση του ανθρώπινου οργανισμού. Ήταν αυτό που πρόσεχαν πολύ οι αρχαίοι Έλληνες, όπως αναφέρει ο συγγραφέας, στην εξάσκηση του σώματος, έχοντας παράλληλα, και  την κατάλληλη διατροφή, την λεγόμενη σήμερα "μεσογειακή διατροφή".

Μέσα στην ανθρώπινη ιστορία, ο ηρωισμός δεν ήταν απλά μια αρετή, αλλά περισσότερο τέχνη, που δεν ήταν καθόλου τυχαία. Η τέχνη του ήρωα, δεν είναι απλά να είσαι γενναίος, αλλά να είσαι τόσο ικανός, ώστε να τολμάς να κάνεις πράγματα που άλλοι ούτε τα φαντάζονται.  Και αυτό είναι αποτέλεσμα μιας πολυδιάστατης προσπάθειας, με βέλτιστη διατροφή, φυσική αγωγή και αυτοκυριαρχία και πνευματική ισορροπία.

Στην Κρήτη, υπάρχουν ακόμη, όπως αναφέρει ο συγγραφέας, οι σωστές διατροφικές συνήθειες που μαζί με τη φυσική δραστηριότητα  των ορεσίβιων, διατηρούνται οι προϋποθέσεις για την δημιουργία ηρώων. Δεν είναι τυχαίο ότι ένα από τα προσωνύμια που της αποδίδονται, είναι και σαν "Νησί των Ηρώων".

Τελικά, αν και δεν έχει υπηρετήσει ποτέ στις ειδικές δυνάμεις, προσεγγίζει από άλλη οπτική γωνία, αυτό που αναφέρεται στην στρατιωτική ορολογία σαν "μαχητική ικανότητα". Είναι ακριβώς αυτό που επιδιώκουν οι ειδικές δυνάμεις σ' όλο τον κόσμο: Την επίτευξη του ακατόρθωτου!

Ενδιαφέρον βιβλίο για διάβασμα! Έχει ήδη γράψει και το δεύτερο μέρος με τον ίδιο τίτλο.

Η απαγωγή του Γερμανού στρατηγού γυρίστηκε και ταινία το 1957, με πρωταγωνιστή τον αείμνηστο Ντερκ Μπόγκαρτ με τον τίτλο "Ill met by moon light" και αν θέλετε μπορείτε να την δείτε ΕΔΩ. Μερικά χρόνια αργότερα, η ομάδα με τον Γερμανό παρουσιάστηκαν σε μια ελληνική εκπομπή, που προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον. Μπορείτε να την δείτε ΕΔΩ



Ανιχνευτής

Ξεχασμένοι πολεμιστές

Σε μια μικρή νησίδα, μεταξύ των λεωφόρων Πατησίων και Αλεξάνδρας, δίπλα στην πλατεία Αιγύπτου, βρίσκεται μια μαρμάρινη προτομή, που αναπαριστά ένα στρατιωτικό με το πηλήκιό του.

Πολλοί λίγοι από τους διερχόμενους διαβάτες ίσως γνωρίζουν ποιός ήταν αυτός ο άνθρωπος. Αν τύχει και πλησιάσετε κοντά, θα διαβάσετε:

ΑΝΤ/ΡΧΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΑΝΤΕ

ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΣ

ΜΙΔΑΣ 614

ΕΠΕΣΕ ΣΤΙΣ 14 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1943

ΣΕ ΣΥΜΠΛΟΚΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΤΑΛΟΥΣ

Στο πλάι της προτομής υπάρχει μια ορθογώνια μαρμάρινη πλάκα επάνω στην οποία υπήρχε (πριν το βανδαλήσουν και το κλέψουν) ορειχάλκινο ανάγλυφο που αναπαριστούσε έναν ασύρματο: επρόκειτο για το σήμα της οργάνωσης "Μίδας 614". Κάτω από το ανάγλυφο είναι χαραγμένα τα λόγια:

Παλαιά φωτογραφία του μνημείου με το ορειχάλκινο σήμα

Πηγή

ΜΙΔΑΣ 614

ΑΡΧΗΓΟΣ

ΑΝ/ΧΗΣ Ι. ΤΣΙΓΑΝΤΕ 

και δίπλα γράφει:

ασυρματιστές
Κ. ΡΟΥΣΣΟΣ σκοτώθηκε σε συμπλοκή με Γερμανούς 31-3-1943
Μ. ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ
Θ. ΛΙΑΚΟΣ
Μ. ΔΑΝΙΗΛΙΔΗΣ
εκτελέστηκαν
από τους Γερμανούς
στο σκοπευτήριο
της Καισαριανής
20-5-1943

Με αυτά τα λίγα λόγια περιγράφεται μια παλιά ξεχασμένη ιστορία ηρωισμού και πατριωτισμού. Άνθρωποι που μόλις η Ελλάδα υπέστη την τριπλή κατοχή, ξεκίνησαν να οργανώνονται για να αντισταθούν στον κατακτητή. Ήταν αυτοί που άρχισαν να διαμορφώνουν την εθνική αντίσταση. Πολλές ήταν οι οργανώσεις αυτές, που επίσης δεν έγιναν τόσο γνωστές όπως το ΕΑΜ για παράδειγμα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ότι δεν έδρασαν κατά των ναζί, των φασιστών Ιταλών και κατά των Βουλγάρων.

Η οργάνωση "Μίδας 614" ήταν από τις πρώτες μυστικές οργανώσεις που δημιουργήθηκαν με την υποστήριξη του συμμαχικού στρατηγείου Μέσης Ανατολής, με σκοπό την εκτέλεση δολιοφθορών και την συλλογή πληροφοριών περί της δράσης των στρατευμάτων κατοχής και ιδιαίτερα τις κινήσεις προσωπικού και εφοδίων. 

Κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες, μπορεί να δείτε λίγους, πολύ λίγους ηλικιωμένους ανθρώπους να καταθέτουν στεφάνι στη μνήμη του ηρωικού νεκρού, Ιωάννη Τσιγάντε. Οι μόνοι που τον θυμούνται είναι από τη Λέσχη των Καταδρομέων και Ιερολοχιτών και έρχεται και μια μικρή αντιπροσωπεία από τον στρατό, από τις ειδικές δυνάμεις. 

Ήταν ο αδελφός του Χριστόδουλου Τσιγάντε, του ιδρυτού του Ιερού Λόχου Μέσης Ανατολής. Και μη νομίζετε ότι μιλάμε για κάποιον "εθνικιστή" που έφτιαξε τη δική του οργάνωση για να εξυπηρετήσει τους σκοπούς της όποιας "δεξιάς" παράταξης!

Μιλάμε για κάποιον που αποτάχθηκε από το στράτευμα μετά το κίνημα του '35 μαζί με τον Σαράφη και υποβιβάστηκε στον βαθμό του στρατιώτη. Στη δίνη του πολέμου, όταν η πατρίδα μας είχε ανάγκη από μαχητές, όλοι προσφέρθηκαν ανιδιοτελώς να  συμμετάσχουν και να πολεμήσουν.

Έτσι ο Γιάννης Τσιγάντες, που στο μεταξύ είχε διαφύγει στη Μέση Ανατολή, στρατολογήθηκε ξανά και ανέλαβε υπηρεσία στα πλαίσια της βρετανικής SOE. Ένα βράδυ,του Ιουλίου του 1942, μαζί με συνεργάτες του έφτασε με βρετανικό υποβρύχιο και αποβιβάστηκε σε κάποιον απόμερο ορμίσκο της Μάνης για ανάληψη δράσης στην Ελλάδα. Πρώτο του έργο θα ήταν η πρόκληση ζημιάς στον ισθμό της Κορίνθου για να σταματήσει η κίνηση πλοίων. Μακροπρόθεσμα η σχεδίαση προέβλεπε τον συντονισμό της αντίστασης πανελλαδικά υπό ενιαία διοίκηση.

Έφερε μαζί του και χρήματα για "εξαγορά" υπηρεσιών. Το "άτιμο το κεφάλαιο", επεμβαίνει παντού και πάντοτε! Τελικά απ' ότι φαίνεται αυτά τον "έφαγαν"! Τον πρόδωσαν για να καρπωθούν τα χρήματα, λένε κάποιοι. Επίσημα δεν έχει βρεθεί ποιός ήταν ο προδότης. Το σίγουρο είναι ότι υπήρχε προδότης!

Παλαιότερα, η Λέσχη Καταδρομέων και Ιερολοχιτών οργάνωνε προς τιμήν του, μια σεμνή και σύντομη τελετή, ένα τρισάγιο, όπως το κάνουν συγγενικά πρόσωπα. Ένας απλός χαιρετισμός και μετά ίσως και ένας καφές σε κάποιο κοντινό καφενείο, μαζί με τους λιγοστούς τότε, στη ζωή ιερολοχίτες και με μεταγενέστερους καταδρομείς. Οι παλιοί θυμόντουσαν κάποια ιστορία από τον πόλεμο και καθήλωναν  για λίγα λεπτά, τους νεώτερους παριστάμενους! Όπως είπε κάποιος σοφός πρόγονός μας (τελικά μου φαίνεται ότι μόνο τότε υπήρξε η σοφία),  "οι αναμνήσεις είναι η βακτηρία των γερόντων στη ζωή".Και μετά ο καθένας τραβούσε για το σπίτι του. 

Αν ποτέ σας πάρει ο δρόμος προς τα εκεί, ρίξτε μια ματιά στην προτομή του "ξεχασμένου" πολεμιστή.  Ο Περρίκος, και η Λέλα Καραγιάννη, ξεχασμένοι και μοναχικοί και αυτοί, είναι λίγο μακριά για να του κάνουν παρέα!


Ανιχνευτής