Το τελευταίο άλμα

Ολλανδία, 2ος Παγκόσμιος πόλεμος. Επίκειται η επιχείρηση "Market Garden", μια μεγάλη αεραποβατική ενέργεια των συμμάχων. Στόχος ήταν, με τη ρίψη χιλιάδων Αμερικάνων, Πολωνών και Άγγλων αλεξιπτωτιστών πίσω από τις γραμμές των Γερμανών στην Ολλανδία, να καταληφθούν γέφυρες-κλειδιά του Ρήνου, ώστε να περάσουν τα προελαύνοντα συμμαχικά στρατεύματα προς κατάληψη της Γερμανίας, γεγονός που θα επέφερε και τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ένα ειδικό βρετανικό τμήμα Αλεξιπτωτιστών, έχει μια ξεχωριστή αποστολή! Να εμποδίσει τους Γερμανούς να μεταφέρουν φορτίο χρυσού, που παίρνουν από την Ολλανδία!

Είναι φιλμ του 2006 με μυθιστορηματικό σενάριο, που όμως έχει αντλήσει στοιχεία  και από πραγματικά γεγονότα.

Μπορείτε να το δείτε, πιέζοντας τον σύνδεσμο: The last drop

Τα κόκκινα μπερέ

Βρετανοί εκπαιδευόμενοι αλεξιπτωτιστές, πριν από την εκτέλεση της αεραποβατικής καταδρομής στο Μπρούνεβαλ. (Πηγή)

Το 1942, οι Γερμανοί είχαν εγκαταστήσει κατά μήκος των ακτών της Γαλλίας προς την Μάγχη, κάτι παράξενα όργανα, που η βρετανική πολεμική αεροπορία είχε ανιχνεύσει από τις αρχές εκείνης της χρονιάς.

Οι Βρετανοί διαπίστωσαν ότι αυτές οι περίεργες εγκαταστάσεις φυλάγονταν πολύ προσεκτικά από τους Γερμανούς. Κάνοντας αναλύσεις και εκτιμήσεις, κατάληξαν στο συμπέρασμα, ότι πολύ πιθανόν ή αύξηση των απωλειών σε μαχητικά και βομβαρδιστικά αεροσκάφη τους, είχε να κάνει με την ύπαρξη αυτών των κατασκευών.

Αεροφωτογραφία του ραντάρ στο Μπρούνεβαλ (Πηγή)

Αποφάσισαν να εκτελέσουν μια ειδική επιχείρηση με αλεξιπτωτιστές, προκειμένου να καταλάβουν προσωρινά μια τέτοια εγκατάσταση, να πάρουν κομμάτια από τα όργανα των Γερμανών και να τα φέρουν πίσω στην Βρετανία για να τα εξετάσουν ειδικοί επιστήμονες.

Kαταστρώθηκε  ειδικό σχέδιο επιχειρήσεων με την κωδική ονομασία "Biting", το οποίο προέβλεπε αεραποβατική  καταδρομή στην περιοχή του Bruneval, κατάληψη της  γερμανικής εγκατάστασης που βρισκόταν εκεί, λαφυραγώγηση οργάνων και αποχώρηση από θαλάσσης.

Συγκροτήθηκε προς τούτο ειδική καταδρομική δύναμη από Βρετανούς αλεξιπτωτιστές και τεχνικούς που και αυτοί έγιναν αλεξιπτωτιστές,, εκπαιδεύτηκε εντατικά και προετοιμάσθηκε για την εκτέλεση της επιχείρησης.

Σχεδιάγραμμα της καταδρομής των Βρετανών αλεξιπτωτιστών στο γερμανικό σταθμό ραντάρ στο Μπρούνεβαλ. Το σχέδιο προέβλεπε διείσδυση από αέρα με αλεξίπτωτα και αποχώρηση από θάλασσα με ταχύπλοα. (Πηγή εικόνας)

Έτσι  τη νύκτα 27/28 Φεβρουαρίου του 1942 άρχισε η επιχείρηση με αιφνιδιαστική προσγείωση και προσβολή του στόχου. Όλα πήγαν καλά με απόλυτη επιτυχία!

Πιστεύω να καταλάβατε ότι μιλάμε για τα πρώτα ραντάρ ανίχνευσης ιπταμένων στόχων του 2ου ΠΠ!

Δείτε και την ταινία: The Red Beret (Τα κόκκινα μπερέ) που στηρίχθηκε σε πραγματικά γεγονότα, για να καταλάβετε περισσότερο την τολμηρή επιχείρηση των αλεξιπτωτιστών.

Ανιχνευτής

Επιχείρηση "Αποχή"

Το Καστελόριζο σήμερα

Καστελόριζο! Το αρχαίο όνομα είναι Μεγίστη! Πόσα έχουν ακουστεί για το ρόλο του σαν κομβικό σημείο της ελληνικής ΑΟΖ!  Απομακρυσμένο νησί της Δωδεκανήσου! Ίσα με 10 το πολύ λεπτά με το καΐκι και βρίσκεσαι στα μικρασιατικά παράλια! Κοντά είναι η πόλη  Κας των Τούρκων που μπορεί κανείς να ψωνίσει τ' απαραίτητα! Ακόμη και σε δύσκολες στιγμές, πετάγεσαι απέναντι για να πας στο νοσοκομείο! 

Μακριά, πολύ μακριά είναι η Ρόδος για ν' αντιδράσεις σε κάτι ξαφνικό! Και οι Τούρκοι γείτονες, κάνουν τα πάντα για να σε βοηθήσουν! "Καρντάσηδες είμαστε μπρε! Να μη βοηθήσουμε;" Από πίσω όμως  δουλεύει η πονηριά του Ανατολίτη. "Το νησάκι είναι μπροστά στη μύτη μας. Μπουκιά και συχώριο! Είναι άδικο να είναι ελληνικό! Είναι μέσα στην τουρκική υφαλοκρηπίδα! Άσε που άμα το 'χουμε μεγαλώνει η θάλασσα μπροστά μας και κάνουμε ό,τι θέλουμε την ΑΟΖ μας και τα πετρέλαιά μας! Να πούμε ότι το νησί,  δεν έχει υφαλοκρηπίδα και δεν βρίσκεται στο Αιγαίο!"

Φαντασθείτε ότι μετά από τόση φασαρία, οι Τούρκοι δεν έχουν υπογράψει τη συνθήκη για το δίκαιο της θάλασσας, που όμως το επικαλούνται όπου τους συμφέρει!

Σήμερα αυτό το νησάκι είναι το έσχατο ακριτικό σημείο του νοτιοανατολικού Αιγαίου που φυλάει ο στρατός μας σαν κόρη οφθαλμού! Πόσοι όμως  ξέρουν ότι τον Φεβρουάριο του 1941 ήταν πεδίο μάχης μεταξύ Βρετανών κομάντος και Ιταλών που κατείχαν την περιοχή; Ναι, ήταν χώρος που εξελίχθηκε η επιχείρηση "Αποχή" (Abstention).  Ήταν επιχείρηση κατάληψης και ανακατάληψης του νησιού! Τότε .."μούγκα" οι Τούρκοι! Αλλά ας πούμε τα πράγματα πώς έγιναν.

Μετά την επιδρομή στον Τάραντα και τις άλλες επιθετικές επιχειρήσεις στην Κυρηναϊκή, οι σύμμαχοι θεώρησαν σκόπιμο να "αδρανοποιήσουν" τις ιταλικές δυνάμεις στην περιοχή του νοτιοανατολικού Αιγαίου και ειδικότερα στην περιοχή της Δωδεκανήσου (26 είναι τα μεγαλύτερα νησιά για να ξέρετε!)

Η επιδίωξη του Βρετανικού  στόλου της Μεσογείου, ήταν να να καταληφθεί το Καστελόριζο,  κάπου 70 ν.μ. μακριά από τη Ρόδο, ώστε να χρησιμοποιηθεί σαν βάση εξόρμησης τορπιλακάτων! Απώτερος σκοπός ο πλήρης έλεγχος του Αιγαίου, προς απαγόρευση των θαλάσσιων γραμμών επικοινωνιών του άξονα! Προσέξτε, οι Έλληνες πολεμούσαν ακόμη στην Αλβανία και τα οχυρά προετοιμάζονταν για ολική αντίσταση! Στο νοτιοανατολικό Αιγαίο όμως, "παίζονταν" μεγάλα συμφέροντα, σαν τώρα! Όπως λέμε, κατά κάποιο τρόπο "μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα"!

Οι Ιταλοί  ακόμη επικρατούσαν στην περιοχή και ήταν ικανοί να έχουν περιορισμένη τοπική αεροπορική και ναυτική υπεροχή.

Οι Βρετανοί αποβίβασαν 200 κομάντος, βασιλικούς πεζοναύτες,  που μεταφέρθηκαν με 2 αντιτορπιλικά, το Decoy και το   Hereward. Επιπλέον ένα απόσπασμα με 24 πεζοναύτες επέβαινε στην κανονιοφόρο HMS Ladybird. Ο στολίσκος, απέπλευσε από τη Σούδα στις 24 Φεβρουαρίου του 1941. Το σχέδιο προέβλεπε την δημιουργία ενός προγεφυρώματος για 24 ώρες από τους κομάντος, μέχρι την άφιξη της ακολουθούσης δύναμης από Κρήτη και Κύπρο που θα  κατέπλεε με ένα μεταγωγικό, το  Rosaura, συνοδευόμενο για προστασία από 2  καταδρομικά, τα Bonaventure και Perth.

Το λιμάνι του Καστελόριζου (Πηγή)

Οι αποβατικές δυνάμεις, άρχισαν ν΄αποβιβάζονται στο λιμάνι του νησιού πριν από το πρώτο φως της 25ης, αφού είχε γίνει αναγνώριση από υποβρύχιο των βρετανικών ναυτικών δυνάμεων. Η ιταλική παρουσία στο  Καστελόριζο ήταν μηδαμινή. Υπήρχαν μόνο μερικοί άνδρες της Οικονομικής Αστυνομίας (Guardia di Finanza), υπεύθυνοι για την ασφάλεια ενός σταθμού ασυρμάτου. Οι Ιταλοί πιάστηκαν αιφνιδιαστικά, αλλά πριν συλληφθούν, πρόλαβαν να στείλουν μήνυμα για την εχθρική ενέργεια στα κεντρικά τους, στη Ρόδο.

Δεν πέρασαν μερικές ώρες και Ιταλοί εκδήλωσαν την αντίδρασή τους! Ξαφνικά φάνηκαν ιταλικά βομβαρδιστικά, τα οποία άρχισαν να χτυπούν το κάστρο, το λιμάνι  και τα δεσπόζοντα υψώματα γύρω απ' αυτό. Κατά τον αεροπορικό βομβαρδισμό η βρετανική κανονιοφόρος έπαθε γερές ζημιές,  με αποτέλεσμα να αποπλεύσει με δυσκολία και χωρίς πολλά καύσιμα, με προορισμό τη Χάιφα για επισκευές! Η επίπτωση  αυτής της ξαφνικής αποχώρησης, ήταν η απώλεια επαφής των αποβατικών δυνάμεων με την Αλεξάνδρεια, αφού το συγκεκριμένο πλοίο είχε επιφορτισθεί μ' αυτή την υποχρέωση! Τα λάθη που ακολούθησαν ήταν σαν χιονοστιβάδα!

Το ιταλικό βασιλικό ναυτικό, έκανε την εμφάνισή του το πρωί της 27 Φεβρουαρίου. Αποβίβασε 240 άνδρες βόρεια του λιμανιού, χρησιμοποιώντας 2 τορπιλακάτους γι' αυτό το σκοπό, ενώ το ιταλικό ναυτικό πυροβολικό, σφυροκοπούσε τις βρετανικές θέσεις και περισσότερο την προβλήτα του λιμανιού και το κυβερνείο, το οποίο οι Βρετανοί χρησιμοποιούσαν σαν σταθμό διοίκησης. Οι Βρετανοί είχαν τους πρώτους νεκρούς και τραυματίες τους.

Ειδοποίησαν το αντιτορπιλικό Hereward  που θα έπρεπε να τους υποστηρίξει. Αντί γι' αυτό, ο κυβερνήτης του πλοίου, αποφάσισε ...να πάει να συναντήσει το άλλο αντιτορπιλικό, το Decoy,  που βρισκόταν 40 ναυτικά μίλια μακριά από το νησί, προφανώς φοβούμενος ενεδρευτική προσβολή! Άφησε τ' "αποβατικά στρατεύματα" απροστάτευτα!

Ο  Βρετανός Διοικητής της Ομάδος Επιχειρήσεων (ΔΟΕ), δηλαδή ο ναυτικός διοικητής της όλης επιχείρησης, έδωσε την εντολή στα πολεμικά πλοία να απαγορεύσουν την αποβίβαση ιταλικών στρατευμάτων στο νησί, αλλά τ' αντιτορπιλικά, δεν μπόρεσαν να εντοπίσουν τον εχθρό!

Ο κυβερνήτης του Hereward, ενημέρωσε τον ΔΟΕ ότι η αποβίβαση της ακολουθούσης δύναμης δεν θα έπρεπε να γίνει με αυτές τις συνθήκες, γιατί τόσο τα πλοία όσο και τ' αποβατικά στρατεύματα, θα κινδύνευαν από τα εχθρικά πυρά και την ιταλική αεροπορία, που ήδη είχε εντοπίσει το μεταγωγικό και το παρενοχλούσε! Ο ΔΟΕ αποφάσισε τότε να αναβληθεί η αποβίβαση, να επαναπρογραμματιστεί το ταχύτερον δυνατόν και όλα τα πλοία να κατευθυνθούν προς τούτο στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. 

Τα πράγματα έγιναν χειρότερα, όταν ο ΔΟΕ ασθένησε και αντικαταστάθηκε από τον αρχαιότερο κυβερνήτη πλοίου, που ήταν ο πλοίαρχος του Bonaventure. Στο μεταξύ, λόγω των άσχημων καιρικών συνθηκών και της τρικυμίας που επικρατούσε στην περιοχή, οι Ιταλοί ανέβαλαν την αποβίβαση των δικών τους δυνάμεων μέχρι το πρωί της 28ης. Η ιταλική δύναμη που είχε ως τότε αποβιβασθεί, με την υποστήριξη της ιταλικής αεροπορίας συνεχώς παρενοχλούσε τους ήδη εξαντλημένους Βρετανούς κομάντος, που είχαν παραλάβει εφόδια μόνο για 24 ώρες!

Βρετανοί πεζοναύτες κομάντος, της εποχής. (Πηγή)

Στις 28 Φεβρουαρίου η ιταλική ναυτική  δύναμη, ενισχυμένη με πολεμικά πλοία που είχαν αποπλεύσει από τη Λέρο, έφτασε στο νησί και αποβίβασε την υπόλοιπη αποβατική δύναμη, ενώ παράλληλα βομβάρδιζε τους Βρετανούς. Η πίεση από ξηρά, θάλασσα και αέρα ήταν πλέον αφόρητη για τους κομάντος και ο διοικητής τους αποφάσισε την αποχώρηση για να μην καταστραφούν τελείως, αφού δεν είχαν καμιά υποστήριξη!

 Όταν το βρετανικό ναυτικό κατέφθασε εντός της ίδιας ημέρας, το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να βοηθήσει την αποχώρηση των πεζοναυτών από το νησί! Οι κομάντος, είχαν συγκεντρωθεί στο ανατολικότερο σημείο του Καστελόριζου, σ'ένα πλάτωμα και προσπαθούσαν να επανεπιβιβασθούν στα πλοία. Δυστυχώς όμως, δεν μπόρεσαν να φύγουν όλοι και οι Ιταλοί  που τους είχαν στο μεταξύ κυκλώσει, τους έπιασαν αιχμαλώτους. Το βρετανικό ναυτικό δεν μπόρεσε ούτε καν ν' αποκόψει την κίνηση των ιταλικών πλοίων μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου! Πλήρης αποτυχία!

Η όλη επιχείρηση περιγράφτηκε από τον ναύαρχο Κάνιγκαμ  τον ανώτερο ναυτικό διοικητή, σαν "μια σάπια δουλειά που δεν αντανακλά αξιοπιστία σε κανένα". Η προανάκριση που ακολούθησε, έβγαλε στο πόρισμα ότι η κακή εκτίμηση του κυβερνήτη του Hereward, να πάει να βρει το άλλο αντιτορπιλικό όταν του ζητήθηκε υποστήριξη από τους πεζοναύτες, αντί να εντοπίσει χωρίς καθυστέρηση και να προσβάλει τον εχθρό, ήταν η κύρια αιτία της αποτυχίας της  επιχείρησης και της απομόνωσης των κομάντος στην ξηρά.

Παράλληλα οι Βρετανοί αιφνιδιάστηκαν με την άμεση και δυνατή αντίδραση των Ιταλών, που παρέμειναν κάτοχοι της Δωδεκανήσου μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1943.

Την επόμενη χρονιά, Βρετανοί κομάντος έκαναν προσβολή του ιταλικού αεροδρομίου της Καλάθου  σαν αντεκδίκηση, θα έλεγε κανείς, για τη ζημιά στο Καστελόριζο.

Ανιχνευτής

Οι Έφεδροι στο ΚΕΟΑΧ

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑΣ ΤΗΣ Π.Ο.Ε.ΕΦ.Ε.Δ. ΣΤΟ K.E.O.A.X.

Το τριήμερο 15-17 Φεβρουαρίου μέλη της Ομοσπονδίας βρέθηκαν στο Κ.Ε.Ο.Α.Χ. για επίσκεψη που δεν έμεινε μόνο στο εθιμοτυπικό αλλά προχώρησε σε ουσιαστική εκπαίδευση και καταπόνηση καθώς οι περισσότεροι από τους 74 εφέδρους κατασκήνωσαν εκτός στρατοπέδου σε παρακείμενη χαράδρα.

Η κατασκήνωση στήθηκε πάνω και μέσα στο χιόνι το οποίο σε ορισμένα σημεία ξεπερνούσε τα δύο μέτρα , το ένα τμήμα δύναμης 47 ανδρών κατασκήνωσε εντός σκηνών οι περισσότερες από τις οποίες ήταν καλοκαιρινές και σε καμία περίπτωση δεν ενδεικνύονταν για το περιβάλλον και σε αυτοσχέδιες κατασκευές όπως χιονότρυπες και χιονόταφους προσομοιώνοντας χώρο διασποράς λόχου με μέτρα εγγύς και μεμακρυσμένης ασφαλείας ενεργοποιώντας σκοπιές περίπολα και εφόδους. Στην ουσία η εκπαίδευση επικεντρώθηκε στο πως μπορούμε να διαβιώσουμε σε ένα τέτοιο περιβάλλον με πολύ χαμηλές θερμοκρασίες με καιρικές συνθήκες που άλλαζαν σε μια στιγμή από ηλιοφάνεια σε χιονοθύελλα κάνοντας απλά τα απαραίτητα για την ασφάλεια του χώρου.

Το δεύτερο τμήμα δύναμης 5 ανδρών κατασκεύασε και ενεργοποίησε παρατηρητήριο μέσα στο χιόνι σε ψηλότερο σημείο παρατηρώντας και καταγράφοντας όλες τις κινήσεις που γίνονταν στον ΧΔ για δύο μερόνυχτα σε πλήρη αφάνεια.

Στην σύντομη τελετή το βράδυ του Σαββάτου η ομοσπονδία δια μέσω του προέδρου της Αντγου  ε.α. Τραχανατζή Κωνσταντίνου παρέδωσε στο κέντρο μία τηλεόραση ως ενθύμιο της επίσκεψης μας. Με την σειρά του ο διοικητής του κέντρου αντάλλαξε πλακέτες με την ομοσπονδία , τίμησε προσωπικά τον πρόεδρο για την προσφορά του στις ΕΔ και στον σύντομο λόγο του ανέφερε πως για πρώτη φορά το κέντρο δέχθηκε τόσους πολλούς επισκέπτες μαζί και μάλιστα με αξιοζήλευτη πειθαρχία και με τέτοιο ζήλο για εκπαίδευση που αιφνιδίασε τα στελέχη και όλο το προσωπικό και άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις.

Συγχαρητήρια σε όλους τους εθελοντές εφέδρους που συμμετείχαν στην αποστολή για την παρουσία τους και την συμπεριφορά τους.

Για ακόμα μια φορά αποδείξαμε σε όλους αλλά πρώτα απ όλα στους εαυτούς μας ότι αν θέλουμε μπορούμε να κάνουμε πράγματα που δεν μπορούμε ούτε να φανταστούμε στηριζόμενοι στην σκληρή εκπαίδευση και στην δύναμη που παίρνουμε ο ένας από τον άλλο , για ακόμη μια φορά είδα στα μάτια των συναδέλφων μου το βλέμμα που λέει ότι ναι μπορώ να κάνω τα πάντα , ακόμη και χωρίς τα απαραίτητα ,απλά γιατί το κάνω για την Πατρίδα , μου το κάνω για αυτούς που δεν μπόρεσαν να είναι εδώ , το κάνω για όλους τους Έλληνες , για ακόμα μια φορά δικαιολογήσαμε το ρητό της ομοσπονδίας................."ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟΜΑΧΟΥΝΤΕΣ"

ΜΕ ΕΚΤΊΜΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ Δ.Σ.

ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΕΦ. ΛΓΟΣ Π.Ζ.

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑΣ ΤΗΣ Λ.ΕΦ.Ε.Δ. ΝΟΜΟΥ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΣΤΟ 3ο Τ.Ε.Α.Σ.

Την Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013 αντιπροσωπεία της ΛΕΣΧΗΣ ΕΦΕΔΡΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΝΟΜΟΥ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ επισκέφτηκε το 3ο ΤΑΓΜΑ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΩΝ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ ΣΤΡΑΤΟΥ στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας. 

Κατά την επίσκεψη που πραγματοποιήθηκε ενημερωθήκαμε για την αποστολή το προσωπικό και τα μέσα της μονάδας. Η ενημέρωση που μας έγινε άφησε τις καλλίτερες εντυπώσεις στα μέλη μας καθώς οι γνώσεις μας για τα εναέρια μέσα και την αποστολή της Αεροπορίας Στρατού ήταν ελάχιστες. 

 Ευχαριστούμε το Γ.Ε.Σ. και την 1η ΤΑΞΑΣ για την έγκριση της επίσκεψης μας, την διοίκηση και το προσωπικό του 3ου ΤΕΑΣ για την φιλοξενία και ιδιαιτέρως το Τχη ΑΣ κ Κοντορεπανίδη Πασχάλη υποδιοικητή του 3ου ΤΕΑΣ για την ενδελεχή και άρτια ενημέρωση. 

Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ                                        Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ          

ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ                                     ΜΟΥΤΑΦΤΣΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ 

ΕΦ. ΑΝΘΛ/ΓΟΣ ΠΖ                                               Τ/ΧΗΣ ε.α Α.Σ. Ι.

                                                                                  

 

Η τεχνολογία και η ειδική αναγνώριση

Δεν πάει πολύ καιρός που κυκλοφόρησε στα ΜΜΕ και σε αρκετά ιστολόγια του διαδικτύου η είδηση για την ύπαρξη ενός νέου ειδικού συστήματος  απ' αέρος επιτήρησης και αναγνώρισης, που χρησιμοποιούν οι  υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ. 

Το ενδιαφέρον της είδησης, πέραν της νέας τεχνολογίας, είναι ότι ο άνθρωπος που επινόησε αυτό το σύστημα είναι ελληνικής καταγωγής και εργάζεται για λογαριασμό της BΑΕ systems. Το σύστημα, του οποίου το πρόγραμμα κατασκευής και εξέλιξης   παρακολουθεί η γνωστή DARPA, ονομάζεται "ARGUS IS"(Autonomous Real-Time Ground Ubiquitous Surveillance Imaging System) (Αυτόνομο πανοπτικό σύστημα επιτήρησης πραγματικού χρόνου) και έχει σαν σκοπό την λεπτομερή παρακολούθηση επιλεγμένων περιοχών. Δεν ξέρω αν σκέφτηκαν τον "Άργο Πανόπτη" της μυθολογίας μας για να το ονομάσουν ή είναι απλή σύμπτωση του ακρωνύμιου. Πάντως ταιριάζει!

Οι δυνατότητές του είναι πολλαπλάσιες από τα μέχρι τώρα συστήματα επιτήρησης και φωτογράφισης,  που διαθέτουν τα Μη Επανδρωμένα Αεροχήματα, (ΜΕΑ) (ή όπως συχνά αναφέρονται στ' αγγλικά UAVs ή Drones), αφού δίνει λεπτομέρειες εικόνας σε μεγάλη έκταση.

Μπορεί ταυτόχρονα να παρατηρεί μια μικρή πόλη και να καταγράφει οτιδήποτε κινείται σ' αυτή την περιοχή. Μπορεί ακόμη να δει με λεπτομέρεια μέχρι και ένα κινητό!  Αναφέρω το κινητό, για να σας πω ότι στην ουσία η ιδέα κατασκευής αυτού του συστήματος επιτήρησης στηρίζεται σε 368 τσιπς καμερών κινητού των 5 pixels! Διαιρεμένα στα τέσσερα συνθέτουν μια τετράφακη ψηφιακή κάμερα! Λεπτομέρειες όμως μπορείτε να διαβάσετε στους συνδέσμους παραπάνω που δίνουν αναλυτικά όλα τα στοιχεία.

Σχηματική απεικόνιση ψηφιακής κάμερας ARGUS IS  (Πηγή)

Τα ΜΕΑ εξελίσσονται με τεράστια άλματα, επιτρέποντας την συλλογή πολύτιμων και πραγματικού χρόνου πληροφοριών, που είναι απαραίτητες για τη διεξαγωγή στρατιωτικών επιχειρήσεων και πολύ περισσότερο ειδικών επιχειρήσεων. Δεν μπαίνω στη λογική του "μεγάλου αδελφού" γιατί τότε το μυαλό αρχίζει να βγάζει πολλά και περίεργα σενάρια.

Το να λαμβάνεις αυτές τις εικόνες στην οθόνη ενός "έξυπνου κινητού" 'η φορητού υπολογιστή και να ξέρεις τι γίνεται λίγα χιλιόμετρα μακριά σου και γύρω σου, όταν βρίσκεσαι μέσα σε εχθρική περιοχή είναι μεγάλη υπόθεση! Αποφεύγεις κινήσεις που μπορούν να είναι μοιραίες! Όταν μάλιστα αυτά μπορείς να τα κάνεις και νύκτα, ακόμη καλύτερα!

Μπορείς να τα δεις όλα; Μπορείς να εμπιστευτείς απόλυτα και μόνο τις φωτογραφίες και τα βίντεο που έρχονται από ψηλά για να στηριχθείς και να σχεδιάσεις πλήρως μια επιχείρηση;  Μπορείς να παρακολουθείς συνέχεια μια συγκεκριμένη περιοχή στην οποία θα δράσεις; Ερωτήματα που πάντα έρχονται μπροστά, για να εκτιμηθεί αν χρειάζεται να χρησιμοποιηθεί ο άνθρωπος, για να δώσει τις τελευταίες,  επίκαιρες και πιο καταλυτικές πληροφορίες.

Πηγή

Η ειδική αναγνώριση, είναι κάτι πολύ περισσότερο απ' ότι η απλή αποτύπωση κινήσεων και χώρου! Η τεχνολογία υποστηρίζει και δεν υποκαθιστά, τουλάχιστον όχι ακόμη, στο χώρο των ειδικών δυνάμεων.

Χρειάζονται οι περίπολοι αναγνώρισης; Η "άτυχη" καταδρομή των Γάλλων στη Σομαλία, νομίζω ότι δίνει μια καλή απάντηση.

Ανιχνευτής

Η τολμηρή διείσδυση

Αυτή η εβδομάδα,  είναι γεμάτη από  ιστορικά στρατιωτικά  γεγονότα που συνέβησαν στο παρελθόν. Στις 21 Φεβρουαρίου του 1913 έγινε η παράδοση των Ιωαννίνων από τον Τούρκο διοικητή Εσάτ Πασά,  στον Ελληνικό Στρατό!

Η μάχη για την απελευθέρωση της πόλης  ξεκίνησε από τις 16 του μήνα με καλά προετοιμασμένη επίθεση του Ελληνικού στρατού. Λεπτομέρειες για την διεξαγωγή της, μπορείτε να διαβάσετε, πιέζοντας τον σύνδεσμο : Μάχη Ιωαννίνων.

Πηγή φωτογραφίας

Προσέξτε στο παραπάνω σχεδιάγραμμα  τη διαδρομή της 2ης φάλαγγας. Εμπροσθοφυλακή της φάλαγγας  ήταν το 1ο Σύνταγμα Ευζώνων, με προπορευόμενα τα 8ο και 9ο Τάγματα Ευζώνων και πίσω ακολουθούσε το Ι/17 Τάγμα Πεζικού.

Οι Εύζωνες, ή πιο παραδοσιακά οι Τσολιάδες, ήταν κατά κύριο λόγο ελαφρύ πεζικό, με μονάδες συγκροτημένες από ορεσίβιους, γεροδεμένους, "ψημένους"  εθελοντές άντρες του υπόλοιπου στρατού. Οι αποστολές τους δεν ήταν απλώς αυτές του πεζικού, αλλά αναλάμβαναν και τολμηρά εγχειρήματα ημέρα και νύκτα. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν κατά κάποιο τρόπο οι καταδρομείς της εποχής τους! Η παρακάτω φωτογραφία, ιστορική  εκείνης της εποχής και εκείνης της μάχης, δίνει μια σαφή αντίληψη για την ποιότητα των μαχητών.

Σύντομη ανάπαυση  ευζώνων στα υψώματα του Αγ.  Νικολάου. (Πηγή)

Στις 20 Φεβρουαρίου 1913, με την ταυτόχρονη πρωινή επιθετική ενέργεια των 3 ελληνικών φαλάγγων,  το Σύνταγμα Ευζώνων, με μεγάλη ταχύτητα και ορμή, εκμεταλλεύθηκε το ρήγμα στην εχθρική αμυντική γραμμή, που έγινε με την κατάληψη της τοποθεσίας του Αγίου Νικολάου, από σύνταγμα πεζικού της 3ης φάλαγγας και διείσδυσε στα μετόπισθεν των Τούρκων, φτάνοντας  τις εσπερινές ώρες μέχρι τα περίχωρα των Ιωαννίνων, με το 9ο Τάγμα του. Και αυτό ενώ ακόμη μπροστά στο Μπιζάνι, οι Τούρκοι αντιστέκονταν.

Βρήκαν τις έρπουσες τηλεφωνικές γραμμές των Τούρκων, τις κατέστρεψαν και έτσι, πλην αγγελιαφόρων, δεν υπήρχε καμμιά επικοινωνία των αμυνομένων με το στρατηγείο τους. Ήταν τόσο γρήγορη και αιφνιδιαστική αυτή η ενέργεια, που στηριζόταν στην καθαρή πρωτοβουλία των διοικητών των ευζωνικών ταγμάτων, ώστε εκτός από τους Τούρκους, ακόμη και οι ελληνικές προϊστάμενες διοικήσεις δεν το περίμεναν. 

Όσα τουρκικά τμήματα υποχωρούσαν το βράδυ από την αμυντική τους τοποθεσία προς τα Γιάννενα, συλλαμβάνονταν από τους Εύζωνες, που είχαν εγκατασταθεί στην περιοχή του Άγιου Ιωάννη, έξω από την πόλη. Έπιασαν πάνω από 1000 Τούρκους αιχμαλώτους εκείνο το βράδυ, πέρα από υλικά και εφόδια.

Αυτή η τολμηρή ενέργεια, ήταν καθοριστική στην απόφαση των Τούρκων να παραδοθούν, πεπεισμένοι για το μάταιο της συνέχισης του αγώνα. Βλέπετε, η νίκη δεν επιτυγχάνεται μόνο με την πλήρη καταστροφή και εξουδετέρωση του αντιπάλου, αλλά και με την κάμψη της θέλησής του για συνέχιση της αντίστασής του! 

Τολμηρή ενέργεια, που αρχικά δεν άρεσε στους προϊσταμένους, γιατί υπήρχε ρίσκο πλήρους καταστροφής των Ευζώνων, που προχώρησαν πολύ, χωρίς "καλυμμένα πλευρά" και χωρίς άλλη υποστήριξη προφανώς. Η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς! Η αντιπροσωπεία των Τούρκων που ζήτησαν να παραδοθούν εκείνο το βράδυ, οδηγήθηκε από τον διοικητή του 9ου Τάγματος Ευζώνων, στο ελληνικό στρατηγείο. Στις 21 Φεβρουαρίου 1913, τα Γιάννενα  πέρασαν στα ελληνικά χέρια!

Το όνομά του διοικητή του ευζωνικού τάγματος,  ήταν  Γιάννης Βελισσαρίου. Αξίζει να διαβάσετε την ιστορία του και θα καταλάβετε αμέσως, γιατί εξελίχθηκε αυτή η τολμηρή διείσδυση! 

Έτσι  έπεσαν τα Γιάννενα!

Ανιχνευτής

Πηγή

Gladius

Οι Γερμανοί εξοπλίζονται! Εξοπλίζουν τους στρατιώτες, κατά προτεραιότητα των ειδικών δυνάμεων με ό,τι καλύτερο παράγει η εγχώρια βιομηχανία τους.  Το φιλόδοξο σύστημα "Gladius" για τον σύγχρονο  στρατιώτη προχωρεί, με υπογραφή συμβολαίου ύψους 84 εκατομμυρίων Ευρώ του γερμανικού στρατού, με την γερμανική εταιρεία Rheinmetal, για 7 διαφορετικά υποσυστήματα με 60 συνολικά φορητά εξαρτήματα και στολή,  που μπορούν να εξοπλίσουν πλήρως 600 άτομα και σε πρώτο χρόνο, το γερμανικό προσωπικό στο Αφγανιστάν.

Το τι θα περιέχεται στο πακέτο, φαίνεται νομίζω καθαρά και παραστατικά στην παραπάνω εικόνα. Η βασική επιδίωξη είναι η ελάφρυνση του φόρτου μάχης με σημαντική μείωση του βάρους. Τα 7 υποσυστήματα περιλαμβάνουν: 

• Όργανα παρατήρησης-αναγνώρισης με θερμικές διόπτρες
• Σκοπευτικά όργανα οπλισμού, ημέρας και νύκτας
• Φορητός οπλισμός διαφόρων διαμετρημάτων και χρήσεων
• Σύστημα επικοινωνίας-διοίκησης  
• Σύστημα κοινής επιχειρησιακής εικόνας
• Υλικά ενδύσεως-προστασίας του μαχητή (κράνος, επιγονατίδες, αλεξίσφαιρο, στολή) 
• Κεντρικό φορητό ατομικό σύστημα παρατήρησης-επικοινωνίας-προσανατολισμού

Η στολή που περιλαμβάνει κράνος και αλεξίσφαιρο γιλέκο, θα είναι πολλαπλής χρήσης, δηλαδή θα παρέχει προστασία από παρατήρηση ημέρας ή νύκτας, με  πολυχρωματική παραλλαγή αντι-infrared, πυρίμαχη, παντός καιρού και προστασίας ΑΡΒΧΠ, ενώ παράλληλα θα εμπεριέχει ενσωματωμένα μια βάση-θήκη στην πλάτη για την εγκατάσταση των απαραίτητων συσκευών επικοινωνιών (φορητό ασύρματο, ηλεκτρονικό υπολογιστή, μπαταρίες και GPS).

Ο στόχος είναι να υπάρχει ενδοεπικοινωνία στα πλαίσια της ομάδος, ανταλλαγή πληροφοριών και άμεση διαμόρφωση κοινής επιχειρησιακής εικόνας για την επικρατούσα κατάσταση, παράλληλα με την επικοινωνία με τα μεγαλύτερα στην ιεραρχία κλιμάκια.

Όπως αντιλαμβάνεσθε, φωτογραφίζουν τον μαχητή των ειδικών δυνάμεων, έστω και αν αναφέρονται σε οπλίτη πεζικού. Δεν λέω ότι το πεζικό δεν χρειάζεται τέτοια συστήματα, αλλά... είναι κομμάτι δύσκολο να φοράς όλα αυτά τα "μπιχλιμπίδια" για να εκτελέσεις μια έφοδο σε ύψωμα! Όποιος το έχει κάνει, καταλαβαίνει τι εννοώ! 

Μη ξεχνάμε ότι η ομάδα πεζικού ενεργεί σε περιορισμένο τόπο, εντεταγμένη μέσα σε διμοιρία και αυτή με τη σειρά της σε λόχο και πάει λέγοντας! Που σημαίνει ότι ο συντονισμός που χρειάζεται,  μέσα στην ομάδα, ελέγχεται με οπτική επαφή στις περισσότερες καταστάσεις, εκτός από ειδικούς αγώνες, όπως σε κατοικημένους τόπους, σε δάση, σε ορεινό αγώνα, η σε ξεχωριστές αποστολές πλαγιοφυλακής, εμπροσθοφυλακής, προφυλακών μάχης, περιπόλων κλπ. Επομένως τα "εργαλεία" είναι χρήσιμα κατά περίπτωση.

Στις ειδικές επιχειρήσεις, τα πράγματα αλλάζουν! Εδώ κατά κανόνα υπάρχουν τμήματα με μικρό αριθμό προσωπικού, που ενδεχομένως να δρουν απομονωμένα ακόμη και σε ατομικό επίπεδο. "Κάθε μαχητής μια μονάδα" συνηθίζαμε να λέμε παλιά, για να δώσουμε έμφαση στη διαφορά από τον οπλίτη πεζικού. Διαφορετικός τελείως ρόλος! Και πάλι, πρέπει να  υπάρχει "δεξαμενή" ειδικών υλικών και οπλισμού, για να επιλέγεται το καταλληλότερο ανάλογα με την αποστολή.

Τώρα να πούμε και κάτι άλλο! Δοκιμάστε να κάνετε βολές και παράλληλα προσπαθήστε  να μιλήσετε στον ασύρματο ή  ακόμη χειρότερα, προσπαθήστε ν' ακούσετε, ενώ δίπλα σας  άλλοι πυροβολούν συνεχώς και αδιαλείπτως. Αμ' δε! Έστω και αν θέλετε να μιλήσετε στο διπλανό σας, δεν πρόκειται να σας ακούσει ή να τον ακούσετε! Μόνο με νοήματα! Σηματοδοσία μάχης!

Αν προσθέσετε και τον καταιγισμό πυρών των απέναντι, γιατί δεν θα έχει ένας στρατιώτης να σκοπεύει ξόανα, αλλά άλλους αντίστοιχους αντιπάλους που κι' αυτοί θα προσπαθούν να τον κτυπήσουν, η δυσκολία επικοινωνίας και της παρατήρησης, δυσκολεύει με γεωμετρική πρόοδο. Αέρια, πετραδάκια, σκόνη, θραύσματα και "σφυρίζοντα" βλήματα θα κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να μην ακούτε και να βλέπετε, προσπαθώντας να πετύχουν να μη δείτε και ν' ακούσετε ποτέ ξανά! Βγάζεις τ' ακουστικά, ακόμη και τα γυαλιά, και ό,τι άλλο σ' ενοχλεί, για να έχεις καλύτερη επίγνωση του περιβάλλοντος.

Καταλήγουμε στο συμπέρασμα, ότι η βασική και προχωρημένη ατομική τακτική εκπαίδευση  είναι απαραίτητη και αναγκαία για την επιβίωση του μαχητή. Οι βασικοί κανόνες κίνησης, παρατήρησης, προσανατολισμού, κάλυψης-απόκρυψης και φυσικής επικοινωνίας στο πεδίο της μάχης,   είναι πάντα επίκαιροι και χρήσιμοι. Όλα τα σύγχρονα όργανα μόνο υποβοηθούν και όχι πάντα. Με αυτό το σκεπτικό πρέπει να προσεγγίζεται η όποια επιχειρησιακή απαίτηση εγείρεται.

Οι Γερμανοί εξοπλίζονται! Ποιός είναι ο εχθρός τους άραγε; Μάλλον θέλουν να είναι συνεπείς με τη συμμαχία στο ΝΑΤΟ. Καλά κάνουν! Αφού έχουν το χρήμα, το ξοδεύουν όπως θέλουν. "Περί ορέξεως ουδείς λόγος".

Ανιχνευτής

Πηγή

Η καταδρομή στη Λάρνακα

Στη Λάρνακα τον Φεβρουάριο του '78. Μια καταδρομή που κατέληξε σε πανωλεθρία! Διαβάστε εδώ!

ΙΒΟΖΙΜΑ

Τι έγινε κάποτε στην Ιβοζίμα; Διαβάστε εδώ!

Ορεινό τρέξιμο

Πηγή

Το ορεινό τρέξιμο (mountain trail running), είναι μία παραλλαγή του απλού τρεξίματος αντοχής, με τη διαφορά, ότι λαμβάνει χώρα σε ορεινά μονοπάτια και δασικούς δρόμους.

Τα μονοπάτια αυτά, έχουν πολλαπλές κλίσεις και περνούν από διάφορα είδη εδαφών, όπως πεδιάδες, βραχώδη εδάφη, λόφους, δάση, κλπ. Οι μεγάλες κλίσεις, ή τα εξαιρετικά δύσκολα εδάφη, απαιτούν καμιά φορά περπάτημα ή σκαρφάλωμα. Το τρέξιμο σε ορεινά μονοπάτια, γίνεται κάποιες φορές σε σημεία του βουνού που δεν έχει σαφές μονοπάτι και πολλές φορές είναι γλιστερά.

Για το ορεινό τρέξιμο, απαιτείται καλή φυσική κατάσταση, ειδικά παπούτσια (όχι πάντοτε απαραίτητο), αλλά και κάποιες προμήθειες, όπως νερό και ξηρά τροφή, γιατί συνήθως καλύπτονται μεγάλες αποστάσεις, χωρίς δυνατότητα ανεφοδιασμού.

Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, το άθλημα αυτό γνωρίζει ιδιαίτερη ανάπτυξη και αποκτά ολοένα και περισσότερους οπαδούς. Απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες, με καλό επίπεδο φυσικής κατάστασης.

Δείτε ένα προτεινόμενο πρόγραμμα προπόνησης για ορεινό τρέξιμο, που απευθύνεται σε αρχάριους δρομείς.

Πηγή

Η Β' Μοίρα στο Καρπενήσι

 ΛΟΚ (Πηγή ΓΕΣ)

Κατά το 2ο δεκαήμερο του Γενάρη του 1949 οι Ιη και ΙΙη Μεραρχίες του ΔΣΕ υπό τους Καπετάν Γιώτη και Διαμαντή αντίστοιχα, κατάλαβαν αιφνιδιαστικά το Καρπενήσι. Η μάχη για την κατάληψη του Καρπενησίου, αποτέλεσε μεγάλη,  αλλά προσωρινή επιτυχία για τον ΔΣΕ. Από την άλλη πλευρά, θεωρήθηκε σαν μια  πολύ μεγάλη απώλεια και  επικίνδυνη κατάσταση για τον εθνικό στρατό, που θα είχε επίπτωση σε όλη την ευρύτερη περιοχή.

Η μάχη αυτή, σήμερα λογίζεται σαν  ένα ακόμη  εθνικά δυσάρεστο και αιματηρό γεγονός  του εμφύλιου πολέμου. Ίσως οι μνήμες να υποθάλπουν την διχόνοια! Η ιστορία όμως  ό,τι γράφει δεν ξεγράφει, είτε αρέσουν είτε δεν αρέσουν γεγονότα και πράξεις που συνέβησαν. 

Δεν θα επεκταθώ σε λεπτομέρειες της μάχης,  που μπορεί ο αναγνώστης να διαβάσει  σε συνδέσμους που παραπέμπω. Υπάρχουν όμως στοιχεία, που  για ένα στρατιωτικό μελετητή, παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον, όπως για παράδειγμα η υποκλοπή των συνθηματικών ασφάλειας φρουράς του εθνικού στρατού και η διείσδυση των ανταρτικών δυνάμεων με αυτό τον τρόπο, μέσα στην οχυρωμένη τοποθεσία. Μπορείτε να δείτε φωτογραφίες των τοποθεσιών που έγιναν μάχες γύρω από τηνπόλη, πιέζοντας ΕΔΩ.

ΔΣΕ  (Πηγή)

Θα αναφερθώ στη Β' Μοίρα Καταδρομών, που μαζί με την Α' Μοίρα συμμετείχε  στην προσπάθεια ανακατάληψης της πόλης.  Στις 20 Ιανουαρίου 1949, και αφού είχε ενημερωθεί για την κατάσταση στο Καρπενήσι, η Μοίρα μέσα σε άσχημες καιρικές συνθήκες, κινήθηκε με κάθε πρόσφορο μέσο από την Πελοπόννησο που βρισκόταν, προς την περιοχή του Αγρινίου. Υπόψη ότι ο ΔΣΕ μπήκε στην πόλη στις 21-1-49 και την κράτησε για 19 ημέρες.

Η αποστολή που της ανατέθηκε ήταν:  "προσβολή των νώτων του εχθρού και αποκοπή των οδών διαφυγής του προς Βορράν, προς ενίσχυσιν των τμημάτων του εθνικού στρατού των δρώντων εκ της περιοχής ΛΑΜΙΑΣ προς απελευθέρωσιν του ΚΑΡΠΕΝΗΣΙΟΥ".

Ήταν μια αποστολή τακτικής υποστήριξης του συμβατικού στρατού, όπως οι περισσότερες σχεδόν κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων κατά των ανταρτών. 

Η επιχείρηση ανακατάληψης που γινόταν κάτω από το Α' Σώμα Στρατού (Διοικητής Αντγος Θ. Τσακαλώτος) σχεδιάστηκε προσεκτικά και στις 28 -1-49 η Μοίρα ξεκίνησε από το Αγρίνιο για να συναντήσει λίγο αργότερα στην τοποθεσία Τρίκορφο-Σουφλή Ράχη, πάνω από το χωριό Αγ. Γεώργιος,(ΒΔ της τεχνητής λίμνης Κρεμαστών) τμήματα των ανταρτών, που προφανώς είχαν τον έλεγχο του δρομολογίου. Το πρωί της 1-2-49, η Μοίρα, ξεκίνησε επιθετική ενέργεια με αγώνα πεζικού και μετά από 2 ημέρες κατέλαβε την τοποθεσία. Οι απώλειες μάχης ήταν σημαντικές κυρίως για τ' ανταρτικά τμήματα.

Στις 3 του μήνα, η Μοίρα με 3 Λόχους, επιτέθηκε μέσα σε ακραίες καιρικές συνθήκες και ισχυρό ψύχος κατά της Μαύρης Ράχης, μιας απόκρημνης τοποθεσίας που κρατούσαν με πείσμα οι αμυνόμενοι (νότια του χωριού Δ. Φραγκίστα). Η κόπωση, ο καιρός και η ισχυρή αντίσταση των αμυνομένων, είχαν σαν αποτέλεσμα την μη επίτευξη της κατάληψης. Οι καταδρομείς, έμειναν για λίγες μέρες στο Τρίκορφο προκειμένου να αναπληρώσουν δυνάμεις και ν' ανεφοδιαστούν.

Στις 7-2-49 μετά από αγώνα, η Μαύρη Ράχη "έπεσε" και η Μοίρα, σε συνδυασμό με ενέργεια της "αδελφής" Α' Μοίρας,  άρχισε καταδίωξη προς το ύψωμα Προφήτη Ηλία Βίνιανης, το οποίο κατέλαβε την επόμενη μέρα. Παράλληλα τα πρώτα τμήματα του εθνικού στρατού, έμπαιναν στην πόλη, μετά την αποχώρηση των ανταρτικών δυνάμεων που κατόρθωσαν να διαρρεύσουν εκτός του κλοιού των αντιπάλων τους, με κατευθύνσεις διαφυγής δυτικά και νότια και όχι προς Βορρά, όπως είχε εκτιμηθεί από τον εθνικό στρατό.

Φάλαγγα ανταρτών (Πηγή)

Η Β' Μοίρα ακολούθησε κατά πόδας μια ανταρτική δύναμη (Διαμαντή) με κατεύθυνση προς Προυσό και Ναυπακτία. Οι αντάρτες  όμως είχαν κατορθώσει να ξεφύγει. Έκτοτε συνέχισαν να καταδιώκονται χωρίς σταματημό! Το δόγμα του στρατού για τη διεξαγωγή του ανταρτοπόλεμου  είχε αλλάξει! "Νυχθημερόν καταδίωξις"! Τμήματα ελαφριά και ταχυκίνητα χωρίς σταθερή βάση!

 Όπως αναφέρει στ' απομνημονεύματά του ο Στρατηγός Ζαφειρόπουλος: "Διά την εκκαθάρισιν θα εδημιουργείτο κινητή δύναμις κρούσεως προς καταδίωξιν, αποδιοργάνωσιν και εξόντωσιν των συμμοριακών συγκεντρώσεων εν τη άνω περιοχή. Το ιδιάζον εν τη συλλήψει του σχεδίου τούτου, είναι ότι εις τας δυνάμεις ταύτας κρούσεως δεν καθωρίζετο ως αντικειμενικός σκοπός εδαφική ζώνη, αλλ' ο συμμοριακός όγκος εις οιανδήποτε περιοχήν και εάν ευρίσκετο ή κατέφευγε καταδιωκόμενος".

Η μάχη για την κατάληψη και ανακατάληψη του Καρπενησίου έκανε το γύρο του κόσμου εκείνη την εποχή και μάλιστα μετά την κατάρριψη από τους αντάρτες πολεμικού αεροσκάφους της τότε "Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας" που είχε συγκυβερνήτη ένα Αμερικανό πιλότο, ο οποίος εκτελέσθηκε επί τόπου, μετά την αναγκαστική προσγείωση που έγινε.  Δείτε τα:  επίκαιρα στιγμιότυπα της Paramount news εκείνης της εποχής.

Λίγο αργότερα, στις 11 και 12 Φεβρουαρίου,  επιχειρήθηκε από τον ΔΣΕ η κατάληψη της Φλώρινας με παταγώδη αποτυχία! Είναι ενδιαφέρουσα η περιγραφή που δίνεται σε ειδική στρατιωτική έκθεση στελεχών του ΔΣΕ.

Αυτό που λέω εγώ είναι ότι πήγε χαμένη τόση νεολαία με ενεργητικότητα και εξυπνάδα σε μάχες μεταξύ συμπατριωτών! Θα πει κανείς ότι αυτό το κουσούρι το κουβαλάει η φυλή μας από παλιά! Έτσι οι νικημένοι του πολέμου (λέγε Γερμανοί) σήκωσαν "μούρη" και κουνάνε το δάκτυλο πια σε μας. Σπαταλήσαμε και σπαταλάμε τη φαιά μας ουσία για να βρίσκουμε τρόπους να βγάλουμε ό ένας το μάτι του άλλου.

Ανιχνευτής

Πηγή "Ιστορία Μονάδων Καταδρομών ΓΕΣ/3ο ΕΓ"

"Φοβού τους Δαναούς"

Το λογότυπο είναι βγαλμένο από την Αινειάδα του Βιργιλίου όπου ο Λακόοντας επισημαίνει την προσοχή που πρέπει να δώσουν οι Τρώες στον ελληνικό "Δούρειο Ίππο". Το τέχνασμα του Δούρειου Ίππου απεικονίζει τα χαρακτηριστικά των ειδικών δυνάμεων που είναι: ο δόλος, ή φαντασία, ή τόλμη και η αποφασιστικότητα. "Timeo Danaos et dona ferentes" (Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες)

"Να φοβάσαι τους Έλληνες, όταν είναι αποφασισμένοι" είναι το μήνυμα που στέλνει αυτή η φωτογραφία. Καταδρομείς, βατραχάνθρωποι και αεροπόροι διασώστες μάχης, όλοι μαζί ενωμένοι σαν μια γροθιά! (αν και με διαφορετικές στολές παραλλαγής).  Η Διακλαδική Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων είναι γεγονός. "Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός"

Πηγή φωτογραφίας: ΓΕΕΘΑ

Πώς να νικήσεις τους αντάρτες

Πηγή

Ανιχνεύοντας στο διαδίκτυο, βρήκα ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο, σχετικά με τους τρόπους που χρησιμοποιήθηκαν στο παρελθόν από τις ειδικές δυνάμεις για την αντιμετώπιση ανταρτών σε πολέμους,  που άφησαν τα σημάδια τους μέχρι σήμερα!

Είναι φανερό ότι αυτές οι εμπειρίες μετατράπηκαν αργότερα σε διδάγματα και μετεξελίχθηκαν σε στρατιωτικά  εγχειρίδια για την διεξαγωγή  ανταρτοπόλεμου. Το στυλ γραφής του συντάκτη αυτού του άρθρου, είναι "ευκολοχώνευτο" και γίνεται αμέσως "κτήμα" του αναγνώστη. Παλιές αλλά πάντα επίκαιρες συμβουλές γι' αυτούς που ενδιαφέρονται να γνωρίζουν πιο πολλά, γύρω απ' αυτόν τον ιδιόμορφο  αγώνα.

Ανιχνευτής

Πώς να νικήσεις τους αντάρτες

Γράφει ο Τζέιμς Ντάνιγκαν

Τι δουλεύει!

Πολλοί Αμερικανοί πράκτορες του OSS (μετέπειτα CIA) απέκτησαν εκτεταμένη εμπειρία στον ανταρτοπόλεμο, κατά τη διάρκεια ή και μετά το τέλος του 2ου ΠΠ. Δυστυχώς  όμως όλη αυτή η πλούσια εμπειρία και γνώση έμεινε ανεκμετάλλευτη από το στρατό και δεν μελετήθηκε η περίπτωση της αντιμετώπισης και της εξουδετέρωσης των ανταρτών.

Υπήρξε η εντύπωση ότι ο τακτικός στρατός μπορούσε άνετα και πάντα  να κερδίζει και να νικά  τους αντάρτες. Όπως μαθεύτηκε αργότερα στο Βιετνάμ, η ζωή δεν είναι τόσο απλή. Κάποιοι,  λίγοι βετεράνοι σπούδασαν προσεκτικά αυτό το είδος του ιδιόμορφου πολέμου και διαμόρφωσαν συγκεκριμένους βασικούς κανόνες, για τον τρόπο αντιμετώπισης ανταρτών. 

Αρκετοί από αυτούς τους βετεράνους κυρίως του 2ου ΠΠ, κατέληξαν αργότερα να υπηρετούν στις ειδικές δυνάμεις που οργανώθηκαν το 1953. Δυστυχώς οι ειδικές δυνάμεις δεν κλήθηκαν έγκαιρα κατά τη διάρκεια της σχεδίασης για να προτείνουν λύσεις στον τρόπο διεξαγωγής του πολέμου στο Βιετνάμ και όταν αυτό έγινε, ήταν πολύ αργά. Αν είχαν κληθεί έγκαιρα, θα έδιναν τους παρακάτω βασικούς κανόνες:

1. Κινήσου ελαφριά!

Αν και τα ελικόπτερα κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, έδωσαν στα στρατεύματα μεγάλη ταχυκινησία, δεν ήταν το είδος της ευκινησίας που χρειαζόταν για να νικηθούν οι αντάρτες. Η εμπειρία έδειξε ότι τα τμήματα που αναλαμβάνουν τη διεξαγωγή αντι-ανταρτοπολέμου, πρέπει να κινούνται με ελαφρύ φόρτο, μεταφέροντας όσο το δυνατό μικρότερο βάρος. 

Πηγή

Αλλά ακόμη και με τη μεταφορά ελικοπτέρων στην ζώνη μάχης και με τον άμεσο ανεφοδιασμό των τμημάτων απ' αέρος, οι στρατιώτες κουβαλούσαν 10 με 15 κιλά περισσότερα από τους αντάρτες μέσα στη ζούγκλα. Αλλά το πρόβλημα δεν ήταν απλά το βάρος! Ήταν η συνήθεια, η νοοτροπία που έπρεπε να αλλάξει! Ήταν το πρόβλημα της προσαρμογής σε γρήγορη κίνηση με μικρό φόρτο! 

Στο Βιετνάμ, οι διοικητές έδιναν περισσότερη προσοχή στο να μην στερηθούν οι στρατιώτες τους κάτι, παρά στο  να τελειώσουν γρήγορα τη δουλειά τους!  Κάποια ειδικά τμήματα δούλευαν πράγματι με ελαφρύ φόρτο, όπως οι περίπολοι μακράς ακτίνας δράσης (LRRPs) ή τα Tμήματα  Παρατήρησης και Μελέτης (Studies and Observation Groups, SOG patrols). Το προσωπικό τους το θεωρούσαν επίλεκτο και βέβαια όλοι οι άλλοι τους έβλεπαν σαν υπεράνθρωπους! Οι περισσότεροι διοικητές του τακτικού στρατού επέμεναν στη μεταφορά του .."κανονικού" φόρτου που ήταν βαρύς και οδηγούσε στην αποτυχία.

Πηγή

Η νοοτροπία αυτή άλλαξε κάπως στο Αφγανιστάν. Οι ειδικές δυνάμεις κινούνταν γρήγορα και "ελαφριά", το πεζικό όμως ακολουθούσε με πιο βαρύ φόρτο. Όλα είχαν να κάνουν με την εκπαίδευση! Οι άνδρες των ειδικών δυνάμεων μάθαιναν να μάχονται με μικρό φόρτο και κατά κανόνα ήταν πιο καλά εκπαιδευμένοι από το προσωπικό του συμβατικού στρατού. 

Πιο παλιά, στον 20ο αιώνα, δεν υπήρχε τόσος πολύς και αναγκαίος βαρύς εξοπλισμός, όπως τα αλεξίσφαιρα γιλέκα για παράδειγμα και ήταν πιο εύκολο για ένα μαχητή να πετάξει την κουβέρτα ή το υπόθεμα εδάφους και κάποιες κονσέρβες του για να κυνηγήσει κατά πόδας τους αντάρτες. Σήμερα αυτό το είδος μάχης έχει εκλείψει.

2. Επιμονή στο κυνήγι!

Πάλι η εμπειρία του παρελθόντος έχει δείξει ότι ο καλύτερος τρόπος να νικήσει κάποιος τους αντάρτες, είναι να τους κυνηγά συνεχώς και αδιαλείπτως, μέχρι και τον τελευταίο! Όταν αυτό γινόταν, όπως το έκαναν συχνά  οι ειδικές δυνάμεις στο Βιετνάμ, η "λεία" τους είτε συλλαμβανόταν και εξουδετερωνόταν, ή αποφάσιζε να αρχίσει τον ..έντιμο βίο, μακριά από τις έντονες συγκινήσεις της ζωής του αντάρτη. Οι αντάρτες δεν μπορούν ν' αντέξουν την συνεχή πίεση που τους αναγκάζει να κινούνται συνεχώς! Συνήθως δεν έχουν την κατάλληλη υποστήριξη για να ανταπεξέλθουν (τροφή, βάσεις, νοσοκομεία, κλπ).

Πηγή

Στο Βιετνάμ, οι Αμερικανοί είχαν την καλύτερη υποστήριξη, αλλά οι ..προσεκτικοί διοικητές, απέφευγαν να βγάζουν  και να κρατούν έξω για μεγάλο χρόνο τα τμήματά τους. Αφ' ενός αυτό είχε να κάνει με την ελλειπή εκπαίδευση στη διαβίωση στο ύπαιθρο και την ηγεσία, αφ' ετέρου με την αντίληψη ότι οι "αληθινοί" στρατιώτες δεν σπαταλούν το χρόνο τους με το να κυνηγούν άτακτους έξω στην ερημιά! Αλλά κάθε φορά που στρατιωτικά τμήματα εξουδετέρωναν αντάρτες, αυτό ακριβώς έκαναν!

Στο Αφγανιστάν, η καταδίωξη των ανταρτών γινόταν με δύο διαφορετικούς τρόπους. Τα τμήματα ειδικών δυνάμεων έβγαιναν και κυνηγούσαν με ταχύτητα έχοντας μαζί τους ελαφρείς φόρτους, όντας εκπαιδευμένα γι' αυτό το είδος επιχείρησης.  Το πεζικό  που ήταν εκπαιδευμένο για τακτικό αγώνα, έβγαινε με αλεξίσφαιρα γιλέκα και πολύ περισσότερο εξοπλισμό. Το αποτέλεσμα ήταν οι τελευταίοι να είναι λιγότερο ευέλικτοι στο να καταδιώκουν και να διατηρούν την επαφή  με τους αντάρτες Ταλιμπάν και τους μαχητές της Αλ Κάιντα. Παρόλα αυτά,  η πολιτική τα πρώτα χρόνια στο Αφγανιστάν, ήταν τα στρατεύματα να τηρούνται πίσω, σε κέντρα ή σε βάσεις, όταν υπήρχε υποψία ότι έξω κυκλοφορούσαν οι αντάρτες!

3. Γνώριζε τον εχθρό σου

Η συλλογή πληροφοριών έχει αναγνωρισθεί εδώ και αιώνες σαν ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την αντιμετώπιση επιδρομών από ατάκτους. Βασικά, αυτό σημαίνει να συγκεντρώνεις πληροφορίες (μέσω δωροδοκιών, πληροφοριοδοτών, αιχμαλώτων και ειδικών αναγνωρίσεων) και να  τις τηρείς καλά οργανωμένες για εύκολη πρόσβαση και ανάλυση.

Πηγή

Πρέπει να εντοπίζεις τους "κύριους παίκτες", τους πρωταγωνιστές, τους αρχηγούς από την άλλη πλευρά και να τους κυνηγάς με χρήματα, με σφαίρες, ή με άλλες, λιγότερο δυσάρεστες τακτικές. Γνωρίζοντας πολλά γύρω από τους αρχηγούς των ανταρτών,  μπορείς να τους πολεμήσεις πιο αποτελεσματικά. Μαθαίνεις ποιοί "ξεγλιστράνε" εύκολα και ποιοί μπορούν να πιαστούν εύκολα. Μπορείς να μάθεις για τις διαφορές που έχουν οι αρχηγοί μεταξύ τους, μέσα στο "στρατόπεδο" των ανταρτών και να εκμεταλλευθείς τέτοιες καταστάσεις υπέρ σου.

Πάρα πολλές πληροφορίες συγκεντρώθηκαν για τις δραστηριότητες των ανταρτών στο Βιετνάμ και στο Αφγανιστάν, αλλά χρησιμοποιήθηκαν πολύ πιο μελετημένα στο Αφγανιστάν. Κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, υπήρχε ένα διαρκές πρόβλημα με Βιετκόνγκ κατασκόπους που είχαν διεισδύσει ανάμεσα στο στρατό του Νότιου Βιετνάμ αλλά και μια διστακτικότητα των στρατιωτικών διοικητών να διαπραγματεύονται με κομμουνιστικές μονάδες στο πεδίο.(αν και πολύ δύσκολο, ήταν εφικτό)

4. Πρόσφερε γενναιόδωρους όρους

Ποτέ μην υποτιμάς την χρησιμότητα των δωροδοκιών (του λαδώματος). Πρέπει οι προσφορές  σου να είναι τέτοιες, που να μη μπορούν  να τις αρνηθούν οι αρχηγοί των ανταρτών. Και όταν κατορθώσεις να  πείσεις κάποιους απ' αυτούς, μη το κρατήσεις μυστικό. Οι περισσότεροι αντάρτες πολεμούν για οικονομικά οφέλη και πρέπει να μάθουν ότι εσύ έχεις λύση στο πρόβλημά τους. Αλλά τα χρήματα δεν αρκούν! Υπάρχουν και πολιτικές ανάγκες.

Πολλοί αντάρτες θα προσελκυστούν να καταθέσουν τα όπλα, εάν τους προσφερθούν αμνηστία,  πράσινες κάρτες, δουλειές και ότι άλλο χρειάζεται στην επίσημα και διεθνώς αναγνωρισμένη ή νόμιμη κυβέρνηση της χώρας τους. Γλυτώνεις άσκοπες απώλειες που θα έχεις, συνεχίζοντας τον ένοπλο αγώνα.

Στο Βιετνάμ, υπήρξε ένα πρόγραμμα προσέλκυσης ανταρτών που σε δεύτερο χρόνο τους χρησιμοποιούσε ο στρατός σαν ανιχνευτές. Δεν ήταν όμως αρκετό! Η αστάθεια και διστακτικότητα οδηγεί στην αποτυχία! Αντίθετα στο Αφγανιστάν, υπήρξε καλύτερη διαχείριση και προσφέρθηκαν στους πολέμαρχους τεράστια χρηματικά ποσά και υλικά αγαθά, παράλληλα με θέσεις στη διακυβέρνηση της χώρας. Έτσι σταμάτησαν οι περισσότεροι να είναι αντίπαλοι  και έγιναν σύμμαχοι και συνεργάτες! 

Βέβαια κάποιος μπορεί να πει ότι η διαφθορά που επικρατεί στο Αφγανιστάν είναι τόση που μπορεί οποιαδήποτε στιγμή κάποιος ν' αλλάξει πλευρά, αν η προσφορά είναι πιο δελεαστική! Αυτή όμως η κατάσταση επικρατούσε και στο Βιετνάμ! Η ιδιαιτερότητα εκεί ήταν ότι υπήρχε μεγαλύτερη πειθαρχία και η πολιτική προπαγάνδα ήταν έντονη σε κάθε μονάδα, με την ύπαρξη των πολιτικών καθοδηγητών και εσωτερικών δικτύων ασφάλειας και πληροφοριών. Πάντα υπάρχει το "παραθυράκι" των ..προσφορών και δουλεύει οπουδήποτε!

5. Πρόσφερε μια βιώσιμη πολιτική λύση

Για να μπορέσεις να νικήσεις τους αντάρτες, πρέπει να κατανοήσεις και να μελετήσεις τα βασικά προβλήματα που ανάγκασαν ανθρώπους να πάρουν τα όπλα. Είναι αναγκαίο να γίνουν οι απαραίτητες πολιτικές μεταρρυθμίσεις, μέσα από νόμιμη κυβέρνηση, που ν' αφορούν τη δημοσιονομική πολιτική, την ιδιοκτησία, τη δίκαιη φορολόγηση, τη χρηστή διοίκηση και τη δικαιοσύνη. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με συνδυασμό πολιτικών, διπλωματικών και στρατιωτικών ενεργειών, εάν αφορούν ξένη χώρα.

Αν αγνοήσεις τα παραπάνω, θα δεις το αντάρτικο να φουντώνει μέσα από το δημόσιο αίσθημα αδικίας και το θυμό! Αν ασχοληθείς με αυτά τα θέματα, έστω και αν δεν τα επιλύσεις όλα, θα δεις ν' αυξάνεται η υποστήριξη του πληθυσμού και θα λιγοστεύουν οι αντίθετες φωνές.

Πηγή

Στις Φιλιππίνες και σε κράτη της "Μπανανίας"  τα προβλήματα τέτοιας φύσεως προσεγγίστηκαν, αν και όχι όσο θα έπρεπε. Στο Βιετνάμ όμως, υπήρξε μεγάλη διστακτικότητα με τη δικαιολογία ότι δεν πρέπει να επεμβαίνουμε στα εσωτερικά άλλης κυρίαρχης χώρας! Λες και το μισό εκατομμύριο στρατός που είχαν στείλει οι ΗΠΑ δεν ήταν "επέμβαση"! Αν είχαν γίνει πιο δραστήριες παρεμβάσεις στην κυβέρνηση του Νότιου Βιετνάμ, ίσως να μην θρηνούσαμε τα τόσα θύματα ενός αναποτελεσματικού πολέμου! Στο Αφγανιστάν, ήταν ένας πόλεμος που προσφέρθηκε στον πληθυσμό μια εναλλακτική πολιτική λύση και δούλεψε, έστω κ;αι πιο λίγο από το επιθυμητό.

6. Προστάτεψε τον πληθυσμό

Ο ευκολότερος τρόπος για να "κτυπήσεις"  τους αντάρτες είναι να τους αποκόψεις από την υποστήριξη του πληθυσμού. Ο ευκολότερος τρόπος να το πετύχεις είναι να πείσεις τον κόσμο ότι μπορείς να προσφέρεις καλύτερη και πιο σίγουρη ασφάλεια και προστασία απ' ό,τι οι αντάρτες. Οι περισσότεροι πολίτες δεν θέλουν να είναι μέρος οποιουδήποτε πολέμου.

Πηγή

Οι αντάρτες είναι πάντα η μειοψηφία του πληθυσμού και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να κερδίσεις τη νομιμοφροσύνη και τη συμπάθεια του ουδέτερου πληθυσμού. Αν δεν το κάνεις εσύ, θα το κάνουν οι αντάρτες. Ακούγεται πιο εύκολο στα λόγια απ' ό,τι στην πράξη! Στο Βιετνάμ απέτυχαν οι Αμερικανοί σ' αυτό το σημείο, γιατί δίσταζαν να βγάλουν  έξω τους στρατιώτες για να στρώσουν στο κυνήγι τους αντάρτες. Έτσι οι αντάρτες ανεμπόδιστοι, έκαναν τους γύρους τους τα βράδια, πετυχαίνοντας να τρομοκρατούν όσους πολίτες έβλεπαν να εκδηλώνουν φιλικές τάσεις προς την κυβέρνηση.

Οι Αμερικανοί πεζοναύτες, έχοντας την εμπειρία των "πολέμων της Μπανάνας" στους οποίους συμμετείχαν στο παρελθόν, έβαζαν τμήματα ασφαλείας σε χωριά επί μονίμου βάσεως, για ν' αφήνουν τους αντάρτες απ' έξω και δούλεψε! Αλλά επειδή ο στρατός είχε το γενικό κουμάντο, αυτή η πεζοναυτική προσέγγιση  αποθαρρύνθηκε και τελικά σταμάτησε.

Ο στρατός έκανε τα πράγματα ακόμη χειρότερα, βομβαρδίζοντας αντάρτες που βρίσκονταν σε κατοικημένες περιοχές και χωριά, με αποτέλεσμα  να σκοτώνουν παράλληλα και άμαχο πληθυσμό και όπως το προσδοκούσαν οι αντάρτες, έκαναν τον πληθυσμό να στραφεί εναντίον των κυβερνητικών δυνάμεων και των συμμάχων τους.

Στο Αφγανιστάν αποφεύχθηκε τέτοιο λάθος και οι παράπλευρες απώλειες σε πληθυσμό ήταν συγκριτικά ελάχιστες και αθέλητες. Και αν αυτό συνέβαινε, ανακοινωνόταν αμέσως ότι ήταν λάθος των Αμερικανών και όχι της κυβέρνησης.

7. Διαπραγματεύσου

Ένα άλλο σημείο που δεν προσέχθηκε στον πόλεμο  Βιετνάμ  η επιδίωξη της διαπραγμάτευσης με τους Νότιο Βιετναμέζους αντάρτες (Βιετκόνγκ). Ο πόλεμος του Βιετνάμ θεωρήθηκε αρχικά σαν "ιερός πόλεμος" ενάντια στον κομμουνισμό. Κάθε επαφή με τον αντίπαλο ήταν μιερή.  Το ίδιο σκέφτονταν και οι Βόρειο Βιετναμέζοι που δεν είχαν και πολύ εμπιστοσύνη στους Βιετκόνγκ. Σημειωτέο ότι αρκετοί από τους αντάρτες δεν ήταν καν κομμουνιστές.

Όταν αυτά τα εμπόδια σε κάποιες περιπτώσεις αποσύρονταν, οι διαπραγματεύσεις έφταναν στην επίτευξη τοπικής ανακωχής και αρκετοί από τους αντάρτες άλλαζαν στρατόπεδο. Αλλά αυτές ήταν μεμονωμένες περιπτώσεις. Οι διαπραγματεύσεις εμποδίζονταν κυρίως από την κορυφή με δυσμενή τελικά αποτελέσματα.

Πηγή

Στο Αφγανιστάν δεν ήταν και δεν είναι έτσι. Οι διαπραγματεύσεις αποτελούν ένα βασικό όπλο εναντίον του ανταρτοπολέμου.

8. Όταν όλα τα παραπάνω αποτυγχάνουν

Αν όλα όσα εκτέθηκαν παραπάνω αποτύχουν τότε μπορεί να χρειασθούν άλλα πιο "σκληρά" μέσα. Πρι από ένα αιώνα όταν οι Βρετανοί έκαναν τον πόλεμο εναντίον των Μπόερς, , εφεύραν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, για να αποστερήσουν τους αντάρτες από την υποστήριξη των αγροτών.

Η συγκέντρωση ομήρων ήταν μια άλλη μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε σε διάφορους πολέμους στο παρελθόν ειδικά όταν οι όμηροι είναι στενοί συγγενείς ανταρτών. Υπάρχουν όμως αντάρτες που δεν είναι τόσο ευαίσθητοι στις ομηρίες συγγενών τους και δεν πτοούνται απ' αυτό. Εκεί χρειάζεται προσεκτική επιλογή ομήρων. 

Οι καλά προετοιμασμένες και έξυπνες ανακρίσεις από ειδικούς ανακριτές, μπορούν ν' αποδώσουν πολλές και καλές πληροφορίες για την δυναμική εξουδετέρωση κρησφύγετων ανταρτών. Σ' αυτή την περίπτωση αν και το μυαλό πηγαίνει σε άγριους βασανισμούς κρατουμένων που έχουν συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν απ' όλες τις πλευρές, ο βασανισμός δεν συνίσταται σαν καλό και αποδοτικό μέσον κατά των ανταρτών.

Υπάρχει ελαστική αντίληψη περί ηθικής σε τέτοιες περιπτώσεις. Αν πολεμάς ένα κίνημα που απειλεί να χρησιμοποιήσει πυρηνικά και χημικά όπλα εναντίον σου, τότε τα παραπάνω αποτρόπαια  μέσα, γίνονται λιγότερο αποκρουστικά.

Πηγή

Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα που έχουν τα περισσότερα ανταρτικά κινήματα, είναι η αμέλεια των επαγγελματιών στρατιωτικών να δώσουν σημασία στους παραπάνω κανόνες. Ο συμβατικός τακτικός στρατός τείνει στην αντίληψη ότι οι αντάρτες είναι κάποιοι άτακτοι που δημιουργούν ενόχληση στα τακτικά στρατεύματα και δεν αποτελούν σοβαρή απειλή.

Αυτή η επικρατούσα άποψη είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη. Όταν οι αντάρτες γίνονται πλέον μέγιστη απειλή, είναι συνήθως πολύ αργά να κάνεις κάτι γι' αυτό. Και είναι πολύ άσχημο, αφού η λύση στο πρόβλημα δεν ήταν ποτέ μυστική!