Καλλίπολη!

Μια ακόμη επίθεση κατά την εκστρατεία της Καλλίπολης (Πηγή)

Παλιές ξεχασμένες ιστορίες, που μας τις θυμίζουν τα νεκροταφεία με τους χιλιάδες σταυρούς. Μια τέτοια αιματηρή ιστορία, είναι και η μάχη της Καλλίπολης.

Το 1915, κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, πραγματοποιήθηκε από τους Συμμάχους η Εκστρατεία της Καλλίπολης (από τον Απρίλιο ως τις αρχές του 1916) με στόχο την κατάληψη των Στενών των Δαρδανελλίων. Στην Τουρκία είναι γνωστή ως Μάχη του Τσανάκκαλε.

Η εκστρατεία στην Καλλίπολη ήταν έμπνευση του Ουίνστον Τσόρτσιλ και η συντριπτική αποτυχία της του στοίχισε τη θέση του στην τότε κυβέρνηση. Η επιχείρηση αυτή αποσκοπούσε στο να θέσει εκτός μάχης την Οθωμανική Αυτοκρατορία, καθώς και να εξασφαλίσει μια θαλάσσια οδό επικοινωνίας με τη Ρωσία. 

Στις 15 Απριλίου 1915 ως τμήμα μιας συμμαχικής δύναμης βρετανικών και γαλλικών στρατευμάτων, τα αυστραλιανά και τα νεοζηλανδικά στρατιωτικά σώματα (ANZAC) έκαναν απόβαση σε έναν μικρό κόλπο στο δυτικό άκρο της χερσονήσου, που σήμερα λέγεται επισήμως Anzac Cove. Η εκστρατεία λοιπόν δεν οδήγησε στο επιθυμητό αποτέλεσμα και έτσι ακολούθησε αποχώρηση των δυνάμεων στο Anzac στις 19 Δεκεμβρίου 1915 και των άλλων μονάδων της εισβολής λίγο αργότερα. 

Χαρακτηριστικό τής εν λόγω εκστρατείας υπήρξε η έλλειψη ικανοτήτων των ανώτερων στρατιωτικών διοικητών, προπάντων των συμμαχικών δυνάμεων. Ωστόσο, η Καλλίπολη ανακαλεί ταυτόχρονα στη μνήμη όλο τον ηρωισμό και την επιδεξιότητα τόσο των Βρετανών στρατιωτών όσο και των ανδρών του Αυστραλιανού και Νεοζηλανδικού Σώματος Στρατού. Οι οδυνηρές εμπειρίες της ήττας στην Καλλίπολη έγιναν αργότερα πολύτιμο υλικό στην απόβαση στη Νορμανδία.

Παρά τις τεράστιες ζημιές που προξένησε στον τουρκικό στρατό και στις πλουτοπαραγωγικές πηγές της Τουρκίας, η εκστρατεία στη χερσόνησο της Καλλίπολης είχε αναμφίβολα ολέθρια έκβαση για τους Συμμάχους: περίπου μισό εκατομμύριο άνδρες στάλθηκαν στα Δαρδανέλια, και από αυτούς οι μισοί περίπου συμπεριελήφθησαν στον μακρύ κατάλογο των απωλειών. 

Οι τουρκικές απώλειες ήταν λίγο παραπάνω από 250.000 άνδρες. Κατά τη διάρκεια μιας εκστρατείας που διεξήχθη –όπως αποδείχθηκε τελικά– επί ματαίω, περίπου 87.000 Τούρκοι, 25.000 Βρετανοί, σχεδόν 10.000 Γάλλοι, 7.300 Αυστραλοί, 2.400 Νεοζηλανδοί και 1.700 Ινδοί έχασαν τη ζωή τους. 

Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί κατά την διάρκεια εφόδου (Πηγή)

Όσα συνέβησαν στην Καλλίπολη έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη μιας νέας εθνικής συνείδησης όχι μόνο στην Τουρκία αλλά και στην Αυστραλία και στη Νέα Ζηλανδία, όπου η εκστρατεία σφυρηλάτησε την έννοια της εθνικής ταυτότητας και απέκτησε φήμη  που άντεξε στη δοκιμασία του χρόνου. (δείτε την ταινία)

Έχει γίνει μύθος τόσο στην Αυστραλία όσο και στη Νέα Ζηλανδία, και η "Ημέρα των ANZAC" εορτάζεται ως εθνική επέτειος στις δύο χώρες. Πολλά ενθύμια της εκστρατείας στην Καλλίπολη υπάρχουν στο μουσείο Australian War Memorial στην Καμπέρα και στο Auckland War Memorial Museum στο Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας.

Πηγή

Σημείωση: Σήμερα, η μάχη της Καλλίπολης, φέρνει Αυστραλούς τουρίστες

Καλό Πάσχα!

H "άτυχη" περίπολος μάχης

Χαρακτηριστική σκηνή της ταινίας (Πηγή)

Μια βρετανική περίπολος μονάδας κομάντος, προετοιμάζεται στη βάση της, σε κάποιο νησί του Ειρηνικού, στις Νέες Εβρίδες για να εκτελέσει καταδρομή σε ιαπωνικό σταθμό επικοινωνιών για να καταστρέψει τις εγκαταστάσεις του.

Με την καταστροφή του σταθμού επιδιώκεται να αποκοπεί η ενημέρωση των ιαπωνικών ενόπλων δυνάμεων για 24 ώρες τουλάχιστον, σχετικά με την κίνηση αμερικανικών πολεμικών πλοίων, προκειμένου να επιτευχθεί αιφνιδιασμός για την προσβολή ιαπωνικών ναυτικών δυνάμεων στην περιοχή.

Στην περίπολο προσκολλάται και ένας Αμερικανός αξιωματικός διερμηνέας της ιαπωνικής γλώσσας, ο οποίος έχει σαν αποστολή να μιλήσει στον ιαπωνικό ασύρματο και να δώσει το σήμα "Όλα Καλά" πριν η περίπολος τον καταστρέψει. Η τακτική αναφορά κατάστασης δίνεται καθημερινά τα μεσάνυκτα από τους Ιάπωνες. Επομένως η ώρα προσβολής είναι ανελαστική. Το σήμα "Όλα Καλά" πρέπει να δοθεί τότε.

Έτσι ξεκινά η επιχείρηση. Η προπαρασκευή της περιπόλου, οι ενέργειες άμεσης αντίδρασης, η ενημέρωση του προσωπικού, η λήψη αποφάσεων του λοχαγού περιπολάρχη, αποτελούν ένα παράδειγμα προς αποφυγή. Η σωρεία λαθών οδηγεί στην αποτυχία και στον αφανισμό της περιπόλου, από τους Ιάπωνες.

Όλα αυτά μπορείτε να τα δείτε αν παρακολουθήσετε μια παλιά ταινία της 10ετίας του '60 στην οποία πρωταγωνιστικό ρόλο έχει και ο τότε νεαρός, Μάικλ Κέιν. Πιέστε τον τίτλο της "To Late the Hero" και καλή παρακολούθηση.

Ανιχνευτής

Στα νησιά Φώκλαντ

Toν Απρίλιο του 1982 ξεκίνησε ο πόλεμος των Φώκλαντ. Μία πολύ ενδιαφέρουσα πολιτικοστρατιωτική διένεξη του περασμένου αιώνα. Ένας πόλεμος για το κύρος και την εθνική αξιοπρέπεια και από τις δύο πλευρές, για "μερικά ..νησάκια".

Στο στρατιωτικό σκέλος, για το οποίο θα μιλήσω, νικητές υπήρξαν  οι Βρετανοί, που υπερείχαν χαρακτηριστικά σε θέματα εκπαίδευσης προσωπικού. Ιδιαίτερα φάνηκε η διαφορά στον αγώνα ξηράς, γιατί στους άλλους κλάδους και οι Αργεντινοί φάνηκαν πολύ καλά προετοιμασμένοι.

Και δεν μιλάω για κάτι εξεζητημένο! Απαριθμώ κάποια βασικά σημεία: Φυσική κατάσταση, ατομική τακτική εκπαίδευση μαχητού, εκπαίδευση ειδικοτήτων, ευστοχία βολών φορητού οπλισμού, λογχομαχία. Αυτή είναι η διαχρονική, καλή "συνταγή" στην εκπαίδευση.

Οι Αργεντινοί διέθεταν τον πλέον σύγχρονο οπλισμό της εποχής, και μάλιστα είχαν την πρωτοπορία έναντι των Βρετανών σε διόπτρες νυκτερινής σκόπευσης και σε τυφέκια ελεύθερου σκοπευτή. Έκαναν θραύση στην αρχική φάση των επιχειρήσεων.

Από την άλλη πλευρά υπήρχε η εμπειρία του παρελθόντος, ο επαγγελματισμός και η σωστή μαχητική ικανότητα. Θυμάμαι τότε,  ήμουν εκπαιδευόμενος στη Γερμανία στο Σχολείο Περιπόλων Μακράς ακτίνας, το γνωστό ILRRPS, με εκπαιδευτές των SAS, που κάποιοι απ' αυτούς,  έλαβαν την εντολή να παρουσιαστούν στο Σύνταγμα τους, για να αναλάβουν αποστολή.

Γερή εκπαίδευση! Μετά από χρόνια, συναντήθηκα πάλι σε κάποια "δραστηριότητα" με έναν απ' αυτούς και συζητήσαμε μερικά πράγματα των επιχειρήσεων. Θα πω μόνο ένα, που δεν είναι πια μυστικό. Η μεταφορά των ομαδικών πυρομαχικών του τμήματος, μοιράζονταν σε όλους. Έτσι ο κάθε κομάντος, κουβαλούσε εκτός από τα δικά του "μετά του όπλου" πυρομαχικά, και πυρομαχικά πολυβόλου και πυρομαχικά όλμων και εξτρά χειροβομβίδες. Σε κάθε περίπτωση, "ξεφόρτωναν" πυρομαχικά σε θέσεις βολής πολυβόλων ή όλμων 60χιλ. 

Ένα άλλο σημείο που μπορώ να πω είναι η λόγχη! Ναι, η λόγχη! Οι Αργεντινοί, δεν ήξεραν καν λογχομαχία! Οι Βρετανοί το κατάλαβαν από τις πρώτες συμπλοκές. Μόλις τους πλησίαζαν κοντά, ορμούσαν με τις λόγχες επάνω τους και οι άλλοι "κοκάλωναν", στη θέα της γυμνής λόγχης όπως μου εξήγησε ο ίδιος. Ειδικά όταν έβλεπαν πώς έκοβαν, "οι άτιμες"! Δεν μπορείτε να φαντασθείτε πώς επηρεάζουν το ηθικό!!

Πολλά διδάγματα βγήκαν από τις επιχειρήσεις εκείνες, και εξακολουθούν να διδάσκονται στα διάφορα στρατιωτικά σχολεία όλων των χωρών. Τα παθήματα γίνονται μαθήματα! 

Ίσως πάλι όχι! Ξεχνιούνται και αρχίζουμε απ' την αρχή! Τα θύματα παραμένουν θύματα!

Ανιχνευτής