Παραστρατιωτικές ομάδες συστήνει η Ρωσία σε «στρατευμένους» αγωγούς

Της ΝΕΦΕΛΗΣ ΤΖΑΝΝΕΤΑΚΟΥ

Παραστρατιωτική παρουσία στις χώρες όπου έχει ενεργειακά συμφέροντα (αγωγοί, εγκαταστάσεις κ.λπ.) επιδιώκει να εξασφαλίσει η Ρωσία με δικαιολογία την ασφάλεια των διαύλων φυσικού αερίου και πετρελαίου.

Με το επιχείρημα ότι οι εγκαταστάσεις αυτές βρίσκονται σε «ευαίσθητες» περιοχές (από το Καζαχστάν μέχρι και την Αλγερία), όπου ευδοκιμούν ισλαμικές οργανώσεις που απειλούν την ασφάλεια των αγωγών, σχεδιάζει να συγκροτήσει μέσα στον επόμενο χρόνο «ειδικές δυνάμεις ασφαλείας» από βετεράνους των ειδικών δυνάμεων και των μυστικών υπηρεσιών, οι οποίες θα εγκατασταθούν στις περιοχές αυτές με επίσημη αποστολή τη φύλαξη των εγκαταστάσεων και την αποτροπή τρομοκρατικών ενεργειών που θα θέσουν σε καθεστώς άμεσης απειλής τα οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα της Ρωσίας.

Το σχετικό πρόγραμμα επεξεργάζεται, σύμφωνα με δηλώσεις του βουλευτή Γκέναντι Γκούντκοφ στο πρακτορείο Reuters, η ρωσική κυβέρνηση, η οποία αναμένεται να ψηφίσει το προσεχές διάστημα τη νομοθετική ρύθμιση που θα επιτρέπει τη σύσταση αυτών των μονάδων.

Λόγω κόστους...

«Το κόστος είναι μεγάλο αλλά δυστυχώς είναι απολύτως απαραίτητο» σημείωσε ο Ρώσος βουλευτής, εξέχον στέλεχος του φιλικά προσκείμενου στην κυβέρνηση κόμματος «Δίκαιη Ρωσία» και πρώην αξιωματικός της KGB. «Οσο υπάρχει ρωσική παρουσία στο εξωτερικό είναι προς το συμφέρον της χώρας», πρόσθεσε, επισημαίνοντας την ανάγκη προστασίας των συμφερόντων των στρατηγικής σημασίας ρωσικών εταιρειών ενέργειας.

«Μέχρι σήμερα, οι ρωσικές εταιρείες είχαν αναθέσει σε τοπικές ιδιωτικές εταιρείες ασφαλείας την προστασία των κοιτασμάτων πετρελαίου και των ορυχείων στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή, αλλά εφ' εξής Ρώσοι πολίτες θα προστατεύουν την περιουσία της Ρωσίας», υπογράμμισε.

«Ενδιαφέρουσα πρόταση» χαρακτήρισε την ιδέα αυτή ο επικεφαλής της ρωσικής εταιρείας Lukoil, η οποία ελέγχει το 56,25% του γιγαντιαίου κοιτάσματος πετρελαίου West Qurna στο Ιράκ.

Σύμφωνα με τον Αντίλ Μουκάσεφ, εμπειρογνώμονα σε θέματα τρομοκρατίας, οι ρωσικές «ειδικές δυνάμεις ασφαλείας» το πιο πιθανό είναι να στελεχωθούν από πρώην στρατιωτικούς από την περιοχή του βόρειου Καυκάσου. «Με έναν σμπάρο δυο τρυγόνια. Η ρωσική κυβέρνηση θα δώσει από τη μια μεριά λύση στο πρόβλημα της ανεργίας και ταυτόχρονα θα απομακρύνει τον ανδρικό πληθυσμό από το ριζοσπαστικό Ισλάμ», δήλωσε στο Reuters ο Αντίλ Μουκάσεφ.

Η σταθεροποίηση της ευρύτερης περιοχής διελεύσεως των υπό κατασκευή αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου της Κασπίας αποτελεί στόχο όχι μόνο της Ρωσίας αλλά και των ΗΠΑ και της Κίνας. Η παρουσία των ένοπλων οργανώσεων στην Κεντρική Ασία, σύμφωνα με αμερικανικά και ευρωπαϊκά think tank, είναι όλο και πιο έντονη.

Ανάμεσα στις πιο δραστήριες οργανώσεις που δρουν στην περιοχή της Κεντρικής Ασίας είναι το «Ενιαίο Επαναστατικό Μέτωπο Ανατολικού Τουρκεστάν», το «Κίνημα Ισλαμικής Αντίστασης Ανατολικού Τουρκεστάν», η «Οργάνωση Απελευθέρωσης Ανατολικού Τουρκεστάν» και η «Χεζμπολάχ των Ουιγούρων της Κεντρικής Ασίας».

Ο έλεγχος της ενέργειας

Από το σύνολο των στοιχείων που είδαν το φως της δημοσιότητας προκύπτει ότι η πάταξη της τρομοκρατίας είναι το προφανές, ενώ πίσω από το στόχο αυτό κρύβεται το «μεγάλο παιχνίδι» για τον έλεγχο των ενεργειακών πόρων της Κεντρικής Ασίας και των διαμετακομιστικών οδών.

Η Κίνα υποστηρίζει ότι μέλη της οργάνωσης «Ισλαμικό Κίνημα του Ουζμπεκιστάν», που επιχειρούν να αποσταθεροποιήσουν το Ουζμπεκιστάν και την Κιργιζία, στοχεύουν στην επέκταση της επιρροής τους και στις μουσουλμανικές επαρχίες της δυτικής Κίνας.

Για την ερμηνεία των εξελίξεων κλειδί είναι το γεγονός ότι για τη διοχέτευση του πετρελαίου προς τις βιομηχανικές περιοχές της ανατολικής Κίνας αλλά και προς τη Ρωσία έχει προγραμματιστεί η κατασκευή ενός πετρελαιαγωγού που θα διασχίζει την επαρχία Ξινγιάνγκ. Υστερα από διαπραγματεύσεις επτά χρόνων, υπεγράφη συμφωνία μεταξύ της Κίνας και του Καζαχστάν για την κατασκευή ενός αγωγού πετρελαίου, αξίας 3,5 δισ. δολαρίων και μήκους 1.000 χλμ., που θα ενώνει το κεντρικό Καζαχστάν με την επαρχία Ξινγιάνγκ. Το έργο αυτό θα αποτελέσει τμήμα τού υπό κατασκευή πετρελαιαγωγού, μήκους 3.000 χλμ., που θα συνδέει την Κασπία Θάλασσα με την Κίνα. 

Πηγή: Εnet.gr

Δοκιμάζοντας το νέο σκάφος

Πληρώματα ταχυπλόων σκαφών του Eπιχειρησιακού Συγκροτήματος "1" Ειδικών Επιχειρήσεων  του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ, δοκιμάζουν  τα νέα ταχύπλοα σκάφη RCB-X(Riverine Combat Boat- Experimental) στο ναυτικό σταθμό του Νόρφολκ. Το σκάφος αυτό, που δεν είναι άλλο από το Σουηδικό σκάφος μάχης CB-90, έχει τροποποιημένες μηχανές, που παίρνουν βιοκαύσιμο, 50% κατασκευασμένο από φύκια και κατά  50% αναμεμειγμένο με το καύσιμο F-76, προδιαγραφών ΝΑΤΟ. Ακολουθούν έτσι, την γραμμή της ηγεσίας του πολεμικού ναυτικού για περιορισμό της κατανάλωσης ενέργειας στα πλοία.

Ανιχνευτής

Πηγή: Dvids

Δύο Όπλα σε Ένα!

Αυτό προσφέρει το  τυφέκιο "Daewoo K11", κατασκευής Ν. Κορέας. Είναι τυφέκιο 5,56χιλ και ταυτόχρονα διαθέτει ενσωματωμένο βομβιδοβόλο 20 χιλ. που δέχεται γεμιστήρα των 6 φυσιγγίων με το σύστημα bullpup.Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι ότι διαθέτει ηλεκτρονική μονάδα ελέγχου πυρός, που επιτρέπει στον χειριστή να μετρά αποστάσεις, να προσδιορίζει καιρικές συνθήκες(άνεμος, θερμοκρασία, υγρασία), να υπολογίζει σκοπευτικές παραμέτρους και να παρέχει ακριβή σκόπευση ημέρα και νύκτα. (Θερμικές διόπτρες)

Το τυφέκιο 5,56χιλ. λειτουργεί όπως όλα τα συμβατικά τυφέκια με την πίεση των αερίων, ημιαυτόματα ή κατά ριπές των 3 φυσιγγίων. Το βομβιδοβόλο έχει κινητό ουραίο και είναι επαναληπτικό. Άλλο ένα ενδιαφέρον σημείο είναι ότι και τα δύο όπλα λειτουργούν με την ίδια σκανδάλη, ή οποία ρυθμίζεται με μοχλό ρυθμίσεως στην ανάλογη θέση χρήσης.

Το καταπληκτικό με το βομβιδοβόλο είναι, ότι ο ηλεκτρονικός υπολογιστής του όπλου καθορίζει το σημείο σκόπευσης και την απόσταση, ενώ παράλληλα προγραμματίζει τον πυροσωλήνα της βομβίδας που βρίσκεται μέσα στο   βομβιδοβόλο, να εκραγεί πάνω από το στόχο ή στο πλευρό του, στον αέρα, επιτυγχάνοντας έτσι μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα με τη διασπορά των θραυσμάτων της βομβίδας.

Το μήκος του τυφεκίου είναι 86 εκατοστά και ζυγίζει 6,1 κιλά με το ηλεκτρονικό σύστημα σκοπεύσεως, δίχως γεμιστήρες. Με γεμιστήρες φτάνει τα 7 κιλά. Χρησιμοποιείται τακτικά σαν όπλο υποστήριξης στο επίπεδο ομάδας μάχης, αλλά και για ειδικές επιχειρήσεις, κυρίως σε κατοικημένους τόπους. Λειτουργεί με όλα τα είδη πυρομαχικών 5,56 χιλ. τύπου ΝΑΤΟ και με τρία είδη βομβίδων κρουσιφλεγείς, βραδυφλεγείς και εγκαιροφλεγείς ρυθμιζόμενες μέσω της ηλεκτρονικής μονάδας. Το ωφέλιμο βεληνεκές του  όπλου είναι 500 μέτρα.

Ήδη ό στρατός της Ν. Κορέας το χρησιμοποιεί από το 2008. Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ενδιαφέρονται και έχουν αγοράσει 40 τεμάχια για δοκιμή, από τον περασμένο Μάιο. Η τιμή του κάθε όπλου, είναι γύρω στα  US $ 14.000.

Δείτε ένα βίντεο του 2008, που δείχνει τις δοκιμές επίδοσης και αντοχής, που έκανε ο κορεατικός στρατός γι' αυτό το όπλο.

Ανιχνευτής

Πηγή

Μέχρι το τέλος του 2010 η πρόταση για τη νέα δομή των Ενόπλων Δυνάμεων

Μέχρι το τέλος του χρόνου η κυβέρνηση θα παρουσιάσει στη Βουλή και στο ΚΥΣΕΑ την πρότασή της για νέα δομή των Ενόπλων Δυνάμεων και για το δεκαπενταετές εξοπλιστικό πρόγραμμα, έκανε γνωστό ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος.

Στη διάρκεια ομιλίας, που πραγματοποιήθηκε σε συνέδριο στο πλαίσιο της 1ης διεθνούς έκθεσης αμυντικού εξοπλισμού «Defensys» στη Θεσσαλονίκη, ο κ. Βενιζέλος εκτός από την παρουσίαση της πρότασης είπε ότι η Ελλάδα έχει αναλάβει επίσης την υποχρέωση απέναντι στην τρόικα ότι θα είναι από τις πρώτες χώρες που θα μεταφέρουν στην εθνική έννομη τάξη της τη νέα οδηγία για τις αμυντικές προμήθειες. Όπως εξήγησε ενώ η ίδια η οδηγία προβλέπει ότι τα κράτη - μέλη θα πρέπει να τη μεταφέρουν στο δίκαιό τους μέχρι τον Αύγουστο του 2011 το ελληνικό υπουργείο άμυνας είναι υποχρεωμένο να ολοκληρώσει τη μεταφορά αυτή μέχρι τον ερχόμενο Μάρτιο. «Θα είμαστε συνεπείς, σε ένα περίπου μήνα υπολογίζω ότι θα μπορούμε να δώσουμε στη δημοσιότητα ένα προσχέδιο που θα είναι αντικείμενο ανοιχτής διαβούλευσης», τόνισε ο κ. Βενιζέλος.

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του υπογράμμισε ότι η οικονομική κρίση επιβάλλει στις κυβερνήσεις όλων των χωρών να αναθεωρήσουν δεδομένα που ήταν αυτονόητα και να προχωρήσουν σε χαμηλού κόστους, έξυπνες, όπως τις χαρακτήρισε, αγορές εξοπλισμών, ενώ αναφέρθηκε σε χώρες της Ευρώπης που προσανατολίζονται ακόμα και στη δημιουργία κοινοπραξιών στους κόλπους των ενόπλων δυνάμεών τους.

Αναφερόμενος εξάλλου, στο θέμα των αμυντικών δαπανών τόνισε ότι οι κοινωνίες είναι καχύποπτες και υπενθύμισε ότι υπάρχουν πάρα πολλοί αναλυτές που αποδίδουν τα αίτια της δημοσιονομικής κρίσης και στο αδικαιολόγητο ύψος των αμυντικών δαπανών. Όπως υπογράμμισε ο κ. Βενιζέλος ανάμεσα σ΄ αυτούς συμπεριλαμβάνεται και ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ο οποίος τάσσεται δημόσια υπέρ της μείωσης των εξοπλισμών. «Είναι καλοδεχούμενες οι παρατηρήσεις αυτές όταν συνοδεύονται από ενέργειες που θα αφορούσαν, για παράδειγμα, τη μείωση των εξοπλιστικών πρωτοβουλιών της γειτονικής χώρας στην περιοχή του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου», επισήμανε ο υπουργός.

Ο κ. Βενιζέλος αναφέρθηκε στο κυβερνητικό έργο που έγινε τον τελευταίο χρόνο στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ενώ για τα εξοπλιστικά προγράμματα και τις αμυντικές δαπάνες υπογράμμισε ότι είναι ένας χώρος «πάνω από τον οποίο έχει επικαθίσει εδώ και πάρα πολύ καιρό ένα βαρύ και πυκνό σύννεφο καχυποψίας και αδιαφάνειας».

Καταλήγοντας, υπενθύμισε ακόμα ότι η κυβέρνηση καλείται να λύσει και το «γόρδιο δεσμό», όπως τον χαρακτήρισε, των εξοπλιστικών ωφελημάτων ο οποίος έχει καταστεί αντικείμενο ειδικής ρύθμισης. Όπως έκανε γνωστό περιμένει από τον κ. Μπεγλίτη πολύ σύντομα το σχέδιο της υπουργικής απόφασης προκειμένου να τεθεί σε εφαρμογή η διάταξη για τη διάσωση των πραγματικών παραγωγικών δυνατοτήτων αυτών των συμβάσεων. Όπως είπε, θα ήταν κρίμα να μετασχηματιστούν αυτές οι συμβάσεις απλά και μόνο σε ποινικές ρήτρες, τις οποίες θα εισπράττει το δημόσιο, χωρίς παραγωγικό αποτέλεσμα.

Πηγή: Capital

Πηγή:www.capital.gr

Ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος του 1940

Μνήμες που έρχονται ασυγκράτητα κάθε φορά, σε όσους  βίωσαν τα γεγονότα εκείνης της εποχής και είναι ακόμη μαζί μας. Μνήμες που πρέπει να μεταφέρονται από γενιά σε γενιά Ελλήνων, όπως και τόσες άλλες  που δημιουργούν την Ελληνική  Ιστορία  χιλιάδων χρόνων.

Το δίδαγμα βγαίνει πάντα το ίδιο:

"Έλληνες ενωμένοι ΠΟΤΕ νικημένοι! Έλληνες διχασμένοι ΠΑΝΤΟΤΕ χαμένοι!"

Καλή επέτειο σε όλους!

    Ανιχνευτής

Οι Αλβανοί στο έπος της Αλβανίας

Δείτε με με την ευκαιρία της επετείου του "ΟΧΙ" και μία άλλη οπτική γωνία σε ανάρτηση του ιστολογίου "Ο Ιός". Είναι πράγματι ενδιαφέρον!

Πατήστε  ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ

Πηγή: Ο Ιός

Σιδηρόκαστρο- Μνήμες του «ΟΧΙ»

Οι μνήμες από τις ένδοξες ημέρες του "ΟΧΙ" και του ελληνοϊταλικού πολέμου και από την ασυμβίβαστη αντίσταση του Έλληνα στρατιώτη στη ναζιστική "μηχανή" θα ήταν σίγουρα πιο "φτωχές" σήμερα, χωρίς τα χιλιάδες κειμήλια - λάφυρα, που άφησαν πίσω τους οι αιματηρές μάχες στα χαρακώματα του θανάτου. 

Όπλα, πολυβόλα, χειροβομβίδες, αυτόματα, στολές, κράνη, τουφέκια, χλαίνες και ξιφολόγχες, απ' όλες τις αντιμαχόμενες πλευρές, είναι αδιάψευστοι "μάρτυρες" της "χρυσής" εποποιίας, που ξεκίνησε στα χιονισμένα βουνά της Αλβανίας και ολοκληρώθηκε στα οχυρά του Ρούπελ. Μοναδικά τεκμήρια αυτής της ιστορικής εποχής φιλοξενούνται στη συλλογή Μιχάλη Τσαρτσίδη, στο Σιδηρόκαστρο Σερρών. 

Στα εργαλεία του πολέμου διακρίνει κάποιος με ευκολία, από τη μια πλευρά τον αδυσώπητα φονικό και παράλογο χαρακτήρα του πολέμου και τη μοναδική εφευρετικότητα των σχεδιαστών του, την τεχνολογία του, τις συνθήκες που έκριναν το τελικό αποτέλεσμα. Από την άλλη, τον άνθρωπο-μαχητή, τον υπερασπιστή της πατρίδας, τον "πρωταγωνιστή" των μαχών, τον απλό στρατιώτη, το σύζυγο, το γονιό, τον αδελφό, όπως αποκαλύπτουν τα γράμματα σε αγαπημένους, τα προσωπικά σημειώματα που βρέθηκαν κρυμμένα ακόμη και μέσα στις κάννες των όπλων… 

Η συλλογή του Μιχάλη Τσαρτσίδη είναι μια από τις μεγαλύτερες συλλογές στη χώρα μας, συγκρινόμενη ακόμη και μ' εκείνη του Πολεμικού Μουσείου Θεσσαλονίκης. Πάνω από 4.500 εκθέματα πολεμικής και λαογραφικής ιστορίας φιλοξενούνται στους χώρους του μουσείου του συλλέκτη, που λειτουργεί από το 1980 και είναι καθημερινά επισκέψιμο από το κοινό. "Παιδί της κατοχής", ο 79χρονος σήμερα, Μιχάλης Τσαρτσίδης, ήταν μόλις εννέα ετών, όταν ξέσπασε ο πόλεμος, το 1940. Η περιοχή και η συγκυρία, που "σημάδεψε" την παιδική του ηλικία και καθόρισε την εξέλιξη του, τον ώθησε να σκαλίσει τις "στάχτες", που άφησε πίσω της η πολεμική σύρραξη και να βγάλει από μέσα τους ό,τι είχε κρυφτεί στη λήθη. Άλλωστε, ο ιδιαίτερος τόπος καταγωγής του, αποτέλεσε το πεδίο μιας από τις πιο βαρυσήμαντες "πύρρειους" νίκες της γερμανικής εισβολής. Από εκείνες, που αναδεικνύουν την αιώνια αξία του "ηττημένου", πάνω από την προσωρινή επικράτηση του "νικητή". Τη μάχη των φημισμένων οχυρών του Ρούπελ. 

Από εκείνη την τρυφερή ηλικία, ο Μ. Τσαρτσίδης ξεκίνησε να συλλέγει όπλα, κράνη, στολές, οτιδήποτε είχε εγκαταλειφθεί και θαφτεί στα χαρακώματα, στη λεγόμενη "γραμμή Μεταξά", αφήνοντας όμως κάτω από τη "σκόνη" της ιστορίας, ανεξίτηλα ίχνη. Έκρυψε τα όπλα σε σπηλιές και διάφορες κρυψώνες, ώστε στην κατάλληλη στιγμή να μπορούν να ανασυρθούν και να χρησιμοποιηθούν. Το 90% της πολεμικής συλλογής αποτελείται από πολεμικά αντικείμενα της μάχης του Ρούπελ. 

Στο Ρούπελ, η σιδερόφρακτη πολεμική μηχανή του άξονα απορρυθμίστηκε μπροστά στο θάρρος και την ηρωική αντίσταση των Ελλήνων στρατιωτών. Οι επιτελείς της Βέρμαχτ, αμήχανοι, κοίταζαν μια χούφτα Έλληνες, πεινασμένους, ρακένδυτους, να ορθώνουν το ανάστημά τους, με μανιώδες πείσμα, απέναντι σε πάνοπλους, καλοταϊσμένους, άριστα εκπαιδευμένους μαχητές και να βάζουν φραγμό στα άρματα και τα πολυβόλα τους. Οι τέσσερις ημέρες (6 έως 10 Απριλίου 1941) φάνηκαν, μάλλον, "αιώνας" για τους Γερμανούς στρατιώτες του "Μπλιτς Κρικ", που δεν είχαν συνηθίσει σε τέτοια αντίσταση. Ακόμη κι όταν κατέρρευσε το μέτωπο στη Θεσσαλονίκη, στις 9 Απριλίου του 1941, οι φρουροί των οχυρών αρνούνταν να σηκώσουν τη "λευκή σημαία". "Τα οχυρά δεν παραδίδονται, καταλαμβάνονται", ήταν η απάντηση του διοικητή του Ρούπελ, ταγματάρχη Γεωργίου Δουράτσου, στην απαίτηση παράδοσης του Γερμανού διοικητή. Κι όταν ακόμη πληροφορήθηκαν, την επομένη, ότι η χώρα είχε καταληφθεί, δεν παραδόθηκαν, παρά έκαναν ανακωχή και συμφωνία να αποχωρήσουν ελεύθεροι, αφήνοντας τον οπλισμό τους στο οχυρό. 

"Τον οπλισμό τους δεν τον παρέδωσαν και κάποιοι άφησαν μέσα στις κάνες των όπλων και σημειώματα. Συμφώνησαν να τον εγκαταλείψουν στα χαρακώματα και μετά από δίωρο να μπουν οι Γερμανοί. Ωστόσο, κανείς τους προφανώς δεν περίμενε ότι, βγαίνοντας από το χαράκωμα, οι στρατιώτες της Βέρμαχτ θα παρατάσσονταν σε απόσταση για να τους χαιρετίσουν στρατιωτικά, αναγνωρίζοντας το απαράμιλλο θάρρος τους", λέει ο δάσκαλος Σπύρος Τσαρτσίδης, γιος του συλλέκτη. Το δελτίο αποστρατείας του ηρωικού διοικητή του Ρούπελ, Γιώργου Δουράτσου, του 1957, αποδόθηκε από τη σύζυγο του στον Σερραίο συλλέκτη. 

Τη μάχη του Ρούπελ έμεινε να θυμίζει επίσης- μεταξύ άλλων- το πολυβόλο ΜG-34 των 7,92 mm, που χρησιμοποιήθηκε, όταν έγινε η αγκίστρωση των δύο διμοιριών της Βέρμαχτ, την πρώτη μέρα της μάχης, στο ύψωμα 520 (Τσόνα), όταν οι δυνάμεις του "Άξονα" επιχείρησαν να διασπάσουν τις γραμμές των Ελλήνων. Ο 51ος λόχος, με επικεφαλής το λοχαγό Σάββα Κούνα, επιχείρησε να τους απωθήσει, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους πολλοί Έλληνες στρατιώτες. Το πτώμα του ηρωικού λοχαγού βρήκε ο συλλέκτης και ειδοποίησε τους συγγενείς του, στην Τρίπολη. 

Εκείνοι, αρχικά εξέφρασαν επιφυλάξεις, ώσπου τους περιέγραψε το άλογό του, που περιφερόταν γύρω από τη σορό του. Το κράνος του ηρωικού λοχαγού, που το διαπέρασε η φονική σφαίρα του πολυβόλου κι από τις δύο πλευρές φυλάσσεται στο μουσείο. Στην αντίπαλη πλευρά, απέναντι από τους Έλληνες, μαζί με τα στρατεύματα Κατοχής, βρισκόταν ο Γερμανός στρατιώτης και φωτογράφος Μπέρχαρντ Μπούχιγκερ. 

Χρόνια μετά, ήρθε σε επαφή με τον Τσαρτσίδη και τού δώρισε το πολύτιμο λεύκωμά του, με ιστορικές φωτογραφίες από τη μάχη του Ρούπελ. Η επαφή τους έγινε μέσα από ένα περίεργο παιχνίδι της μοίρας, που πλέκει συχνά η ζωή. Το λεύκωμα του μαχητή της Βέρμαχτ! Δεκαετίες μετά τον πόλεμο, η αδελφή του Μπούχιγκερ, Μαργαρίτα, επισκέφθηκε την περιοχή, μετά από πρόσκληση Ελλήνων μεταναστών φίλων της, που διέμεναν στη Γερμανία. Έμαθε για τη συλλογή στο Σιδηρόκαστρο και ήρθε σε επαφή με το Μιχάλη Τσαρτσίδη, που τη φιλοξένησε στο σπίτι του. Η Μαργαρίτα εκμυστηρεύτηκε στο Μιχάλη Τσαρτσίδη ότι, ο αδελφός της είχε πολεμήσει στο Ρούπελ. Ο Τσαρτσίδης επισκέφθηκε την πόλη, όπου ζούσε ο πρώην Γερμανός στρατιώτης μετά τον πόλεμο, έξω από τη Φραγκφούρτη και παρέλαβε από τον ίδιο το ιστορικό φωτογραφικό άλμπουμ.

Ήταν το προσωπικό του αρχείο με σπάνιες φωτογραφίες από τη μάχη των οχυρών. Σημαντικότερες απ' αυτές, η πρώτη μέρα του πολέμου, όπου εικονίζεται μεταξύ των στρατιωτών του Άξονα ο Γερμανός και ο Βούλγαρος διοικητής και φωτογραφίες από την τελευταία ημέρα, από την κατάληψη του Ρούπελ, όπου εικονίζεται η υπερήφανη έξοδος των Ελλήνων μαχητών από τα οχυρά. Το ίδιο το λεύκωμα αποτελεί μοναδικό ντοκουμέντο. Είναι από εκείνα που τυπώθηκαν μαζικά από τους Ναζί, σε ανάμνηση της πρώτης μέρας της εισβολής στην Πολωνία, με την ιστορική πλέον φωτογραφία του επελαύνοντα Γερμανού στρατιώτη στο εξώφυλλό του και μοιράστηκαν στους Γερμανούς στρατιώτες για την αποθήκευση των φωτογραφιών τους. 

Από το συλλέκτη εντοπίστηκε χρόνια μετά και μια σιδερένια πόρτα του Ρούπελ, που κλάπηκε από Βούλγαρους- οι οποίοι μετά την αποχώρηση των Γερμανών ανατίναξαν τα οχυρά - σ' έναν αχυρώνα, σε χωριό της Βουλγαρίας. Τα γράμματα του πολέμου Ο Έλληνας μαχητής, ταγμένος στη φύλαξη των απόρθητων οχυρών του Ρούπελ, δικαιολογούσε απολύτως τη διάσημη φράση, που αποδίδεται στον Τσόρτσιλ: "Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες". 

Η ανθρώπινη, όμως, πλευρά του αποτυπωνόταν στα γράμματα από το μέτωπο και το μαχητικό του πνεύμα στα σημειώματα, που μετά το τέλος της προδικασμένης μάχης έκρυψε μέσα στο όπλο του, το οποίο υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει στο χαράκωμα, μετά την παράδοση του οχυρού. Δύο σπάνια τέτοια σημειώματα βρέθηκαν μέσα σ' ένα γαλλικό τυφέκιο Lebel και σ' ένα Mannlicher. Το πρώτο στο Lebel των οκτώ χιλιοστών ανήκε στον Κρητικό δεκανέα, Γιώργο Αντωνακάκη, ο οποίος καταγόταν από τη μαρτυρική Κάνδανο Σελήνου Χανίων και πολέμησε στο Ρούπελ. "Το όπλο αυτό, όποιος το πάρει, να το καθαρίζει καλά, όπως κι εγώ" έγραφε λιγόλογα στις 11.11.1940. Η οικογένεια του Αντωνακάκη έστειλε τη φωτογραφία του στο μουσείο Τσαρτσίδη. Το 2002 ήρθαν και οι συγγενείς του να το δουν από κοντά και πήραν πιστά φωτοαντίγραφα, που σήμερα κοσμούν το νέο δημαρχείο της Κανδάνου. Τραγική ειρωνεία ; Το χωριό του Αντωνακάκη, η Κάνδανος, έπεσε θύμα της ναζιστικής θηριωδίας και μεταξύ των κτιρίων που παραδόθηκαν στις φλόγες ήταν και το τότε δημαρχείο. Ο ίδιος, μετά τον πόλεμο έφυγε στον Καναδά και δημιούργησε οικογένεια. Ο γιος και η κόρη του ζουν σήμερα στην Αθήνα. 

Το γράμμα του στρατιώτη Ιωάννη Κοτοπούλη, που βρέθηκε μέσα στην κάννη του "Mannlicher" είναι πιο περιγραφικό και καλεί, όποιον το βρει, να επικοινωνήσει μαζί του μετά τον πόλεμο. Ατυχώς, τα ίχνη του δεν εντοπίστηκαν. Γράφει : "Εν Αλβανία, εν τη 29. Δεκεμβρίου 1940 Αγαπητέ φίλε, αυτό το όπλο εάν πέσει εις χείρας σου, να το φυλάττεις σαν τα μάτια σου, διότι πρέπει να ξέρεις ότι πολέμησε και θαυματούργησε και… στη μάχη του Αργυροκάστρου, των Αγίων Σαράντα, της Κλεισούρας. Πρέπει να ξέρεις ότι έφαγε πολλούς Ιταλούς, ας είναι και παλιό έχει μεγάλη επιτυχία στο στόχο, αρκεί να είσαι σκοπευτής σωστός. Σου γράφω, εάν βρεις τη σημείωση αυτή γράψε ένα γράμμα προς : Κοτοπούλη Ιωάννην, Περιβόλιον, Δομοκού". Ο "πρόγονος" του Καλάσνικοφ… 

Οι στολές και ο εξοπλισμός του Έλληνα στρατιώτη κατά το Β'ΠΠ δεν διέφερε και πολύ από εκείνον της πρώτης δεκαετίας, που ακολούθησε τη λήξη του Α' ΠΠ . Τουλάχιστον, στο μεγαλύτερο μέρος του ο ελληνικός στρατός χρησιμοποιούσε παλαιότερη πολεμική τεχνολογία από τους αντιπάλους του. Ο Έλληνας τυφεκιοφόρος έφερε το "Mannlicher - Schnauzer" των 6,5 mm. Το ίδιο διαμέτρημα είχαν και τα πιο σύγχρονα "Mannlicher - Carcano" των Ιταλών, που έφτιαχνε το ίδιο αυστριακό εργοστάσιο. 

Ο ελληνικός στρατός, από το πηλήκιο του Α'ΠΠ, πέρασε στα ιταλικά κράνη "Μ-1928" και μετά την απελευθέρωση στα αγγλικά και στα αμερικανικά. Τα ελληνικά και ιταλικά κράνη του Β' ΠΠ που βρέθηκαν έχουν μια ομοιότητα εκπληκτική στο σχήμα και στη δομή. Ο Εύζωνας χρησιμοποιούσε το γαλλικής κατασκευής τυφέκιο "Lebel" των οκτώ χιλιοστών και προσάρμοζε πάνω σ' αυτό την ξιφολόγχη. 

Τη σαφώς ανώτερη τεχνολογία στον οπλισμό την κατείχε η ναζιστική Γερμανία. Σε μια από τις προθήκες φυλάσσεται το σπανιότατο "Sturmgewehr - ΜP - 44" ("καταιγίδα") των 7,62 mm Χ 29, που είναι ο "πρόγονος" του γνωστού Καλάσνικοφ. Το όπλο που διασώθηκε είναι πανομοιότυπο σχεδόν με το αυτόματο - θρύλο, το "ΑΚ -47", το οποίο πήρε το όνομα του λοχαγού μηχανικού του "Kόκκινου Στρατού", που το σχεδίασε όταν καταλήφθηκε από τους Σοβιετικούς το γερμανικό εργοστάσιο και μπήκε σε μαζική παραγωγή από το 1947. Η μόνη ίσως διαφορά τους είναι στο μήκος του φυσιγγίου και στο κοντάκι, όπου στο πρώτο είναι γυμνό. "Ο Χίτλερ είχε εκατομμύρια φυσίγγια 7,92 mm που ήταν τα πυρομαχικά του "Mauser Κ-98" και εξ ανάγκης αυτό ήταν το πιο διαδεδομένο αυτόματο, από αυτό το όπλο. Το "Sturmgewehr" βγήκε σε διάφορες παραλλαγές από το 1941 ως το 1944. Αυτό είναι του 1944", λέει ο Σπύρος Τσαρτσίδης. 

Σε άλλο σημείο φυλάσσεται μεταξύ μιας πληθώρας πολυβόλων, ένα οπλοπολυβόλο, που ακόμη και σήμερα διατηρεί την πολεμική του αξία. Είναι το MG-42 (mashingewehr) 7,92 με ταχυβολία 1300 φυσίγγια, το λεπτό . Η πατέντα του δεν πήγε χαμένη. Ένα παρόμοιο όπλο χρησιμοποιείται και σήμερα από τους σύγχρονους στρατούς. Πρόκειται για το ΜG-3 των 7,62 χιλιοστών με ταχυβολία 1150 φυσίγγια, το λεπτό. Η μικρή διαφορά βρίσκεται στο διαμέτρημα στο φυσίγγι. Όλα τα άλλα, τρίποδες, ανταλλακτικά κάννης, θήκες, είναι ακριβώς τα ίδια. "Το κατασκευάζουν οι Αμερικανοί και το έχει ο ελληνικός στρατός και το έχει και το ΝΑΤΟ", συμπληρώνει ο Σπύρος Τσαρτσίδης. 

Το ταχύτερο, όμως, πυροβόλο εκείνη την εποχή δεν ήταν αυτό, αλλά ένα "δίκαννο" πολυβόλο, ίδιου τύπου, που προσαρμοζόταν στο καταδιωκτικό "Μέσσερσμιτ" με ταχυβολία 3000 σφαίρες, το λεπτό ! Αυτό που φυλάσσεται στο μουσείο είναι ένα απ' αυτά που βρέθηκαν ανάμεσα στα συντρίμμια ενός αεροσκάφους "Messersmit" , το οποίο καταρρίφθηκε στην περιοχή. 

Σπάνια κειμήλια! Σπανιότατα, έως μοναδικά είναι ορισμένα από τα κειμήλια της συλλογής. Μια "οπλοβομβίδα" που χρησιμοποιούσε ο Έλληνας μαχητής, απέναντι στις πολύ πιο σύγχρονες χειροβομβίδες των αντιπάλων του, κατάφερνε, ωστόσο, πολύ καλά τη δουλειά της. Το κυρίως σώμα της, ο εκρηκτικός μηχανισμός με ξύλινο βλήμα και καψούλι, τοποθετούνταν σε μια μεταλλική λαβή, σε σχήμα χοάνης και εκτοξεύονταν από το χέρι του στρατιώτη με απότομη κίνηση. Ήταν εξάρτημα της στολής του Ευζώνου. 

Οι βόμβες των "Στούκας" (Γιούνκερς -52), κουφάρια σήμερα, κάποτε έσπερναν τον τρόμο με τον υψομετρικό μηχανισμό τους που απελευθέρωνε, σε ύψος λίγων μέτρων πριν από το έδαφος, δεκάδες βομβίδια διασποράς κι έκαναν τις σειρήνες να "ουρλιάζουν" για ώρα προκειμένου να προστατευτεί ο άμαχος πληθυσμός. Διασώζονται μια μεγάλη από τις δύο που έφερε το "Στούκας" στο κάτω μέρος του και μια μικρότερη από τις τέσσερις που είχε στα φτερά του. 

Ο υπνόσακος του Γερμανού αξιωματικού είναι, επίσης, ένα σπάνιο έκθεμα. Ελάχιστες συλλογές διαθέτουν αντίστοιχο. Μπροστά είναι το άνοιγμα, όπου το ύφασμα σχηματίζει ένα τετράγωνο "πορτάκι" που κλείνει όχι με φερμουάρ, αλλά με ευμεγέθη κουμπιά στο χρώμα της ώχρας, που είναι και το χρώμα του υπνόσακου. Η ελληνική σημαία του στρατηγείου της Μέσης Ανατολής κυματίζει σε περίοπτη θέση. 

Πλήρεις στολές Γερμανών στρατιωτών των ειδικών δυνάμεων, των "ορεινών κυνηγών", με τον "σιδηρούν σταυρό" στο πέτο, κοσμούν μια από τις αίθουσες, όπως και το γνωστό φτερωτό πηλήκιο με σήμα το Εντελβάις των Ιταλών αλπινιστών της Ταξιαρχίας "Τζούλια", που τα βρήκε "σκούρα" με τους Έλληνες φαντάρους στα αλβανικά βουνά. Ένα σημαντικό μέρος του οπλισμού στάλθηκε τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1950 για τον εξοπλισμό της ΕΟΚΑ Α' για τον απελευθερωτικό αγώνα της Κύπρου από τους Άγγλους (1955-59). 

Ο μικρασιατικής καταγωγής οπλουργός, Αναστάσης Μαρκόπουλος, χάρισε στο Μ. Τσαρτσίδη για τις υπηρεσίες του στον αγώνα της Κύπρου, ένα τυφέκιο - μπαστούνι, που πολλά χρόνια αργότερα έγινε γνωστό από κατασκοπικές ταινίες εποχής. Επίσης, στη συλλογή συγκαταλέγεται κι ένα πρωτότυπο ξίφος - μπαστούνι. Λαογραφικά εκθέματα και η στολή του Παύλου Μελά Η συλλογή περιέχει εκπληκτικά εκθέματα και από τους Βαλκανικούς Πολέμους και από το Μακεδονικό Αγώνα. 

Μεταξύ αυτών, σε διακεκριμένη θέση είναι η αυθεντική, επίσημη στολή του Παύλου Μελά. Η Ναταλία Μελά την είχε δωρίσει στον ηθοποιό και φίλο του μουσείου, Λάκη Κομνηνό, που υποδύθηκε τον ήρωα μακεδονομάχο στην ταινία "Παύλος Μελάς", το 1967. Ο γνωστός ηθοποιός την παραχώρησε στον Μιχάλη Τσαρτσίδη και σήμερα είναι από τα διακεκριμένα κειμήλια της πολύτιμης συλλογής, όπως και η στολή του Ευζώνου του 1907. Λαογραφικός πλούτος Το λαογραφικό κομμάτι της συλλογής είναι επίσης πλούσιο. 

Ένα μικρό κομμάτι από αγγείο φέρει χαραγμένο πάνω του, το σχήμα του ακτινωτού σταυρού εν παραλλήλω, σύμβολο του Ήλιου (περιοχή της αρχαίας Ηράκλειας της Παιονίας, όπου κατοικούσαν προέλληνες) που χρονολογείται πριν από το 1100 π.χ. δηλαδή, ακόμη από τους προϊστορικούς χρόνους. Φυσικά, δεν έχει το νόημα του χριστιανικού σταυρού, αλλά αποτελεί ένδειξη μιας διαδεδομένης στην περιοχή, την εποχή εκείνη, παγανιστικής λατρείας. Ατυχώς, μοιάζει πολύ με το σχήμα του σταυρού, που χρησιμοποιήθηκε τρεις χιλιάδες χρόνια μετά, ως σήμα της Λουτβάφε. 

Επίσης, στο μουσείο εκτίθεται μια ξύλινη κλειδαριά και μιας ξύλινη ποντικοπαγίδα των προηγούμενων αιώνων, αντίγραφα των οποίων παραχωρήθηκαν και φυλάσσονται με την άδεια των συλλεκτών, στο μουσείο ανθρώπινης ιστορίας της Ν. Υόρκης.

Ένα άλλο εκπληκτικό λαογραφικό κομμάτι είναι η "ίσκα". Ένας μύκητας, που έβραζε μαζί με μαλλί προβάτου, θειάφι και κάρβουνο κι αφού στέγνωνε αποτελούσε την πρώτη ύλη στα χρόνια που δεν υπήρχαν ακόμη τα σπίρτα για να ανάβουν φωτιά. Ένα μικρό κομμάτι αυτού του υλικού τοποθετούσαν πάνω στον πριόβολο (κομμάτι σιδήρου) με την τσακμακόπετρα και με το άλλο χέρι του, ο χρήστης το έτριβε με μια πέτρα για να πεταχτεί σπίθα. Μια και μόνο, αρκούσε για να πάρει φωτιά και να διατηρηθεί, ώστε να ανάψει μαλλί, πανί, ή ακόμη και ο καπνός μιας πίπας. 

Το "Ραμπόζι" ήταν ο "ηλεκτρονικός υπολογιστής" του βοσκού. Τα ανάγλυφα τεχνουργήματα στο ξύλινο κορμό του δεν είναι απλώς αισθητικά, αλλά χρησίμευαν στο μέτρημα των προβάτων. Ο Μιχάλης Τσαρτσίδης και ο γιος του Σπύρος ξεναγούν οι ίδιοι τους επισκέπτες στο μουσείο, έναν από τους σημαντικότερους χώρους της διαφύλαξης της ιστορικής κληρονομιάς του λαού μας, που είναι "αφιερωμένοι στην εθνική μας μνήμη". 

Φ.Γρηγοριάδης

Πηγή: © 2010 ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ - ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Στρατιωτική Ασφάλεια

Διάβασα ένα ενδιαφέρον άρθρο στην εφημερίδα "η σημερινή" για το θέμα, που αφορά στην Εθνική Φρουρά της Κυπριακής Δημοκρατίας  και νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να του ρίξετε μια ματιά. Μου κέντρισε το ενδιαφέρον ο τρόπος προσέγγισης από τον αρθρογράφο. Πατήστε "η σημερινή"

Ανιχνευτής

Σχολείο Εφέδρου Μαχητή

Το περασμένο Σάββατο η Πανελλήνια Ένωση Εφέδρων Υπαξιωματικών και Οπλιτών (Π.ΕΝ.ΕΦ.Υ.Ο.), οργάνωσε και λειτούργησε Σχολείο Μαχητή, με αντικείμενα περιπόλων. Και δεν είναι μόνο αυτό! 

Οργάνωσαν και εκδήλωση γαι τα 2500 χρόνια του Πολίτη-Οπλίτη με την ευκαιρία της αντίστοιχης επετείου της μάχης του Μαραθώνα. Πάντοτε οι έφεδροι καταβάλλουν αξιόλογες προσπάθειες. 

Λεπτομέρειες μπορείτε να δείτε στο ιστολόγιό τους,.Π.ΕΝ.ΕΦ.Υ.Ο.

Μπράβο παιδιά!

Ανιχνευτής

Ειδικές Επιχειρήσεις στην κατεχόμενη Ελλάδα κατά τον 2ο ΠΠ

 Η κατάληψη της Αστυπάλαιας

Με την ευκαιρία της επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940, ανιχνεύοντας στο διαδίκτυο για ειδικές επιχειρήσεις εκείνης της περιόδου στην Ελλάδα, βρήκα ένα πολύ καλό ιστολόγιο που περιέχει ιστορικά γεγονότα, όχι και τόσο γνωστά στο ευρύ κοινό. Και όμως είναι γεγονότα που σημάδεψαν την ζωή  όσων τα έζησαν από κοντά, αλλά ίσως και την ιστορία του τόπου μας. Ένα από αυτά τα γεγονότα ήταν η κατάληψη της Αστυπάλαιας τον Οκτώβριο του 1943 από τις γερμανικές ειδικές δυνάμεις της Βέρμαχτ, τους Βραδεμβούργιους (Βrandeburgers).   

Όλα ξεκίνησαν μετά την συνθηκολόγηση της Ιταλίας με τους συμμάχους τον Σεπτέμβριο του 1943. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, παρά τις επιφυλάξεις των Αμερικανών συμμάχων, έδωσε το πράσινο φώς για την επιχείρηση "Accolade" (Επιβράβευση) που είχε σαν σκοπό την κατάληψη και απελευθέρωση των Δωδεκανήσων από τον άξονα. Ήταν θέμα  μεταπολεμικής βρετανικής επιρροής μάλλον, παρά μείζονος στρατιωτικής αξίας, την στιγμή που είχε ήδη εκτελεσθεί η  επιχείρηση "Husky" δηλαδή η απόβαση στην Ιταλία και έπαιρνε την τελική ευθεία το σχέδιο "Overlord" για την απόβαση στην Νορμανδία.

Ο Τσόρτσιλ αποφάσισε να προχωρήσει έχοντας υπόψη του την προδιάθεση των ιταλικών στρατευμάτων που υπήρχαν στα νησιά για συνεργασία με τους Βρετανούς και βασιζόμενος στις δυνάμεις που μπορούσε να διαθέση για την επιχείρηση που ήταν ο κυρίαρχος  αγγλικός στόλος,  1 εώς 2 Ταξιαρχίες Πεζικού και οι  Δυνάμεις Καταδρομών στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Η  συμμαχική Διοίκηση Καταδρομών συγκρότησε  για την επιχείρηση τη "Δύναμη 292" στην οποία διέθεσε:

• Το 1/1 Τάγμα Αλεξιπτωτιστών
• Δύο αποσπάσματα SBS
• Δύο Λόχους του Συγκροτήματος  Ερήμου Μακράς Ακτίνας Δράσεως (Long Range Desert Group, LRDG)
• Τον Ελληνικό Ιερό Λόχο
• Το Τάγμα των Καρακαλπάκων (σκληροτράχηλη φυλή που ζεί σήμερα μεταξύ του Βορείου  Αφγανιστάν, Ουζμπεκιστάν, Τουρκμενιστάν και Καζακστάν Κάτι ανάλογο με τους Γκούρκας)
• Την 133 ελαφρά Αντιαεροπορική Πυροβολαρχία

Εκτός από τους παραπάνω  στη Διοίκηση Καταδρομών (Διοικητής ο Σχης και αργότερα Ταξίαρχος Τέρνμπουλ) υπάγονταν:

• Το Συγκρότημα Ερήμου Μακράς Ακτίνας Δράσης
• Η 30 Μοίρα Κομάντος των βασιλικών Πεζοναυτών
• Μία Ειδική Ναυτική Μοίρα
• Ο 42 ΣτολίσκοςΒενζινακάτων
• Ο Στολίσκος Σκουνών
• Μονάδα Υποστήριξης

 Δυστυχώς παρά τις προσπάθειές τους οι Βρετανοί με αιχμή του δόρατος τις ειδικές δυνάμεις, δεν πέτυχαν τους  αρχικά τεθέντες στόχους τους. Είχαν υποτιμήσει τον αντίπαλο. Οι Γερμανοί κατόρθωσαν πρώτοι να καταλάβουν την Ρόδο από τους Ιταλούς, και στη συνέχεια ξεκίνησαν με ειδικές ενέργειες, τον αγώνα ανακατάληψης της Κώ, της Σάμου και της Λέρου, που είχαν περιέλθει σε συμμαχικά χέρια .

Ενδιάμεσος στόχος η Αστυπάλαια που αποτελούσε απειλή στις νηοπομπές τους. Κύριο πλεονέκτημά τους η αεροπορική υπεροχή της Λουφτβάφε, της πολεμικής τους αεροπορίας στον εναέριο χώρο του Αιγαίου, αποδεικνύοντας ότι  στο Αιγαίο, χωρίς αεροπορική υπεροχή η ναυτική υπεροχή και οι χερσαίες δυνάμεις ελάχιστα μπορούν να πετύχουν. Υπάρχει και ένα πολύ ωραίο βιβλίο για το θέμα, με τον τίτλο "Το Ολίσθημα του Τσόρτσιλ" εκδόσεις ΙΩΛΚΟΣ, για όποιον ενδιαφέρεται πιο πολύ. Αξίζει!

Όπως γίνεται αντιληπτό, οι επιχειρησιακές απαιτήσεις στο Αιγαίο τότε, επέβαλαν διακλαδικό σχήμα  ειδικών δυνάμεων, υπό ενιαία διοίκηση. Κάτι ανάλογο έκαναν και οι Γερμανοί όπως θα διαπιστώσετε, διαβάζοντας την εξέλιξη της μάχης. Πόσο μάλλον σήμερα! Μεγάλη δυστοκία για το αυτονόητο!

Αλλά ας αφήσουμε την θαυμάσια αφήγηση της μάχης όπως περιγράφεται στο ιστολόγιο "ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑ"

Επίσης δείτε και κάποια ιστορικά βίντεο από γερμανικές πηγές, για την κατάληψη της Κω της Σάμου και της Λέρου.

Ανιχνευτής

Πηγή: ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
          Wikipedia
         "To Ολίσθημα του Τσόρτσιλ" Εκδόσεις Ιωλκός

Οι κυνηγημένοι Ταλιμπάν

Αυτός ο μήνας υπήρξε πολύ δύσκολος για την ηγεσία των Ταλιμπάν στην περιφέρεια Μακούρ (Muqur) της επαρχίας Μπαντγκίς (Badghis) του βορειοδυτικού Αφγανιστάν, όπως αναφέρουν επίσημες ανακοινώσεις των συμμαχικών στρατευμάτων που δεν έχουν διαψευσθεί από τους πρώτους.

Ο πρώτος που πέθανε μετά από επιχειρήσεις των ειδικών δυνάμεων ήταν ο αρχηγός Μουλά Ισμαήλ. Αμέσως μετά ακολούθησε ο αντικαταστάτης του, Μουλά Ζαμαλουντίν. Στη συνέχεια  μέσα σε 10 ημέρες, αρκετοί άλλοι που είχαν σειρά στην ιεραρχία αποδεκατίσθηκαν, ένας πιάστηκε αιχμάλωτος και ένας τελευταίος, πρόλαβε να διαφύγει στο Τουρκμενιστάν, στα βόρεια.

Παρ' όλα αυτά, ακόμη παραμένει  η μισή επαρχία κάτω από την επιρροή των ανταρτών, γεγονός που δείχνει τη βαθιά διείσδυσή τους στη ζωή των κατοίκων. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι αντάρτες περνούν καλά. Όπως ομολόγησε ένας αιχμάλωτος αντάρτης διοικητής, κάθε μέρα που περνούσε ήταν βασανιστική για τον ίδιο, περιμένοντας τους αντιπάλους του να τον κτυπήσουν κάθε στιγμή.

Όπως είχαμε αναλύσει και σε προηγούμενο άρθρο, "ο αντάρτης  πολεμιέται με αντάρτη", δηλαδή με τις δικές του μεθόδους. Και σ' αυτό φαίνεται ότι οι ειδικές δυνάμεις έχουν πετύχει. Τον τελευταίο μήνα έχουν εξουδετερωθεί ένας διοικητής, ο υπ' αριθμόν 3 της Αλ Κάϊντα στην περιοχή και 15 "σκιώδεις" Ταλιμπάν κυβερνήτες. Η επιδίωξη είναι οι αντάρτες να μην αισθάνονται ασφάλεια, που τους επιτρέπει να σχεδιάζουν τα δικά τους εγχειρήματα.  Οι μεγάλοι αρχηγοί και η πολιτική ηγεσία των Ταλιμπάν και της Αλ Κάιντα βρίσκονται εκτός συνόρων Αφγανιστάν και επικοινωνούν με το "τηλέφωνο" με τους κατώτερους διοικητές που μάχονται. Αυτό έχει αρχίσει να προκαλεί αντιδράσεις μεταξύ των κύκλων των τελευταίων που διακινδυνεύουν, ενώ οι "μεγάλοι" μιλάνε από μακριά εκ του ασφαλούς. Προς το παρόν επικρατεί  σύγχυση μεταξύ τους, γιατί κανείς δεν ξέρει ποιός διοικεί ποιόν.

Πάντως  η Κουέτα Σούρα, η 20μελής  κεντρική επιτροπή των Ταλιμπάν που εδρεύει στο Πακιστάν, έχει δώσει εντολή, σε αντεκδίκηση  των όσων πληγμάτων έχουν δεχθεί, να εκτελούνται όσοι συνεργάζονται με την κυβέρνηση του Καρζάι και του ξένους συμμάχους του. Ήδη αποκεφάλισαν 2 αστυνομικούς και αφού τους έκοψαν χέρια και πόδια, τους πέταξαν σαν ζώα στο δρόμο, μεταξύ της  πόλης Μπαλά Μουργκάμπ και της πρωτεύουσας Καλ-ε-Νόου, της επαρχίας Μπαντγκίς.

Ας ελπίσουμε ότι για το καλό του λαού τους, θα βρεθεί κάποια λύση με ειρηνικές μεθόδους. Είναι γνωστό ότι πρόσφατα υπήρξε συνάντηση αρχηγών Ταλιμπάν με τον πρόεδρο Καρζάι, την οποία διευκόλυνε η ISAF, αλλά ο πόλεμος καλά κρατεί!


Ανιχνευτής   

Πηγή: The Washington post

Αλεξίπτωτα μεγαλύτερης απόδοσης

Αν δεν το έχετε ακόμη ακούσει, μάθετε ότι οι αμερικανικές ειδικές δυνάμεις  έχουν αποκτήσει ένα νέο κατευθυνόμενο αλεξίπτωτο, το MC-6 που είναι πολύ πιο ακριβές, ανθεκτικό ελαφρύτερο και ευκολότερο στην επισκευή από ότι ήταν το παλιό MC-1. Tο νέο αλεξίπτωτο MC-6, έχει κατά κάποιο τρόπο προέλευση από πολιτικές δραστηριότητες. Οι ειδικές δυνάμεις παρατήρησαν τα κατευθυνόμενα αλεξίπτωτα ακριβείας που χρησιμοποιούσαν οι αλεξιπτωτιστές της πυροσβεστικής υπηρεσίας (smoke jumpers), για να πέφτουν σε ξέφωτα του δάσους  κοντά σε εστίες πυρκαϊών και υιοθέτησαν την ίδια τεχνική κατασκευής αλεξιπτώτων.

Τα τελευταία 3 χρόνια ο αμερικανικός στρατός έχει αγοράσει 27.000 αλεξίπτωτα MC-6 και η προμήθεια συνεχίζεται. Περισσότερο ενδιαφέρει τις ειδικές δυνάμεις για να μπορεί το προσωπικό να προσγειώνεται σε συγκεκριμένα εδαφικά σημεία, όπως ακριβώς κάνουν και οι πυροσβέστες. Το βάρος του νέου αλεξιπτώτου δεν ξεπερνάει τα 12 κιλά, δηλαδή 9% λιγότερο από το παλιό MC-1. Μπορεί όμως να μεταφέρει μεγαλύτερο βάρος και να επιτυγχάνει ομαλές προσγειώσεις.

Αν και οι ειδικές δυνάμεις χρησιμοποιούν κατά κύριο λόγο κατευθυνόμενα αλεξίπτωτα, δεν αποκλείονται και οι μονάδες αλεξιπτωτιστών, οι οποίες, στα πλαίσια του αμερικανικού στρατού δεν συγκαταλέγονται στις ειδικές δυνάμεις. Για αυτούς τους αλεξιπτωτιστές, έχει κατασκευασθεί κυρίως το αλεξίπτωτο Τ-11 ΑΤΡS (Advanced Tactical Parachute System) το οποίο δεν είναι κατευθυνόμενο. 

 Έχουν παραγγελθεί 45.000 αλεξίπτωτα Τ-11 ως τώρα και θεωρείται προμήθεια πρώτης προτεραιότητας για την αποφυγή τραυματισμών στις τάξεις των αλεξιπτωτιστών. Το κλασσικό αλεξίπτωτο Τ-10 είχε σχεδιασθεί να χρησιμοποιείται από ένα αλεξιπτωτιστή με πλήρη φόρτο, το βάρος του οποίου υπολογιζόταν στα 150 κιλά. Σήμερα οι σύγχρονες επιχειρησιακές απαιτήσεις έχουν αυξήσει το βάρος του μαχητού-αλεξιπτωτιστού  κοντά στα 200 κιλά με πλήρη φόρτο. 

Αυτό σημαίνει ότι αν ένας αλεξιπτωτιστής με αυτό το φόρτο χρησιμοποιήσει το παλιό αλεξίπτωτο ,θα έχει αυξημένη ταχύτητα καθόδου και θα προσγειωθεί με μεγάλη φόρα και  πιθανότητα τραυματισμού.  Πιο συγκεκριμένα το Τ-10 που ζυγίζει 22 κιλά, κατέρχεται, με βάρος 150 κιλών, με ταχύτητα 23 ποδιών ανά δευτερόλεπτο, χονδρικά 8 μέτρα/δευτερόλεπτο. Είναι εύκολα αντιληπτό τι θα γίνει, αν αυξηθεί το βάρος. Σύμφωνα με τους επίσημους αμερικανικούς στρατιωτικούς  δείκτες τραυματισμού σε μαζική ρίψη αλεξιπτωτιστών, το ποσοστό τραυματισμών από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο  μέχρι τώρα, ανέρχεται στο 1,5%. Σήμερα, η μυική μάζα των νέων αλεξιπτωτιστών και ο φόρτος έχουν ανεβάσει το ποσοστό στο 2 έως 2,5% με το κλασσικό Τ-10. 

Με το Τ-11 που ζυγίζει 25,5 κιλά, η ταχύτητα καθόδου με βάρος 200 κιλών φτάνει τα 16 πόδια ανά δευτερόλεπτο ή γύρω στα 6 μέτρα/δευτερόλεπτο, που σημαίνει πολύ ομαλή κάθοδος. Σε αυτό παίζει ρόλο και ο θόλος του, που έχει κατά 14% μεγαλύτερη διάμετρο και 28% μεγαλύτερη επιφάνεια από το Τ-10. Επιπλέον και η εξάρτηση του Τ-11 είναι πιο εύχρηστη, όπως απέδειξαν οι πολλές δοκιμές των 4 τελευταίων χρόνων. Το νέο αλεξίπτωτο Τ-11, έχει προγραμματισθεί να αντικαταστήσει πλήρως το Τ-10 στον αμερικανικό στρατό, μέχρι το 2014.

Ανιχνευτής

Πηγή: Strategy page

Οι Δυνάμεις Ειδικών Επιχειρήσεων πάνε καλά!

Έτσι δήλωσε την περασμένη Δευτέρα σε συνέντευξή του, ο διοικητής της Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων του Στρατού των ΗΠΑ, (US Army Special Operations Command, USASOC), Αντιστράτηγος Μουλχόλαντ, κατά την διάρκεια της εξαμηνιαίας  συγκέντρωσης διοικητών ειδικών επιχειρήσεων.

Ο αμερικανικός στρατός έχει δώσει μεγάλη έμφαση στον εξοπλισμό και στην επάνδρωση όλων των μονάδων ειδικών επιχειρήσεων, αφού αυτές κατά κύριο λόγο εμπλέκονται στις επιχειρήσεις στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν. Και δεν είναι τα μόνα σημεία της υφηλίου που έχουν σταλεί στελέχη των ειδικών δυνάμεων. Αυτή την στιγμή, υπηρετούν 1400 στελέχη στο Ιράκ, 3400  στο Αφγανιστάν και πάνω από 200 σε άλλες χώρες.

Στη Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων που έχει έδρα το Φορτ Μπραγκ υπάγονται:

• Η Διοίκηση Ειδικών Δυνάμεων (Green Beretts), με Υποστράτηγο διοικητή
• Το 75ο Σύνταγμα Rangers (Fort Benning)
• To 160o Σύνταγμα Ειδικών Επιχειρήσεων ΑεροπορίαςΣτρατού
• H 95η Ταξιαρχία Πολιτικών Υποθέσεων 
• Το 4ο Συγκρότημα Υποστήριξης Στρατιωτικής Πληροφόρησης ( πρώην Ψυχολογικών Επιχειρήσεων) 
• Η 528η Ταξιαρχία Υποστηρίξεως Ειδικών Επιχειρήσεων που περιλαμβάνει το 112 Τάγμα Διαβιβάσεων Ειδικών Επιχειρήσεων και το 528 Τάγμα Υποστηρίξεως με υπομονάδες Ειδικών Υλικών, Εφοδιασμού-Μεταφορών και Υγιειονομικού. Επίσης σ' αυτή την Ταξιαρχία υπάγονται  και Ομάδες Αξιωματικών Συνδέσμων για την συνεργασία με άλλους κλάδους των Ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ ή άλλων χωρών.
• To Κέντρο Εκπαιδεύσεως και η Σχολή Ειδικών Δυνάμεων John Kennedy με Ταξίαρχο διοικητή

 " Έχουμε μεγάλη υποστήριξη από τον Στρατό. Παρέχει επιδόματα για όσους επιθυμούν επανακατάταξη στις ειδικές δυνάμεις και ειδικές πρόσθετες αμοιβές στο προσωπικό  μας", δήλωσε ο Στρατηγός  ευχαριστημένος. Και πώς να μην είναι! Έχουν "ανέβει οι μετοχές" των ειδικών δυνάμεων, έχουν προτεραιότητα έναντι των άλλων Όπλων του στρατού και οι ειδικές επιχειρήσεις στο θέατρο επιχειρήσεων, κυρίως του Αφγανιστάν, πάνε καλά!

Ανιχνευτής

Πηγή: fayobserver.com

Η φωτογραφία της εβδομάδας: Ο καταδείκτης LASER

Αμερικανοί Πεζοναύτες, εγκαθιστούν καταδείκτη LASER και εγκλωβίζουν στόχο, ενώ έχουν  επαφή με Σταθμό Ασυρμάτου (Σ/Α) τύπου  RT-1976 (P) (C)Multiband-Multimission,  κατά την διάρκεια άσκησης με πραγματικά πυρά  Εγγύς Αεροπορικής Υποστήριξης από επιθετικά ελικόπτερα ΑΗ-1 Combra. Η άσκηση γίνεται στα πλαίσια της εκπαίδευσης, στο Σχολείο Τακτικής Χρησιμοποίησης Όπλων Υποστήριξης, των Πεζοναυτών.

Πηγή: DoD

Διεθνείς Αγώνες Ελευθέρων σκοπευτών

Ολοκληρώθηκε στις 15 Οκτωβρίου ο 10ος διεθνής ετήσιος διαγωνισμός ελευθέρων σκοπευτών, στο Φορτ Μπένινγκ (Fort Benning GA) των ΗΠΑ, ένας θεσμός, που μέχρι σήμερα έχει βρεί πολύ θετική αποδοχή. Και φαντασθείτε ότι δεν είναι θέμα μόνο των ειδικών δυνάμεων. Ένα Τάγμα Πεζικού ανέλαβε την οργάνωση. Το 2ο Τάγμα του 29ου Συντάγματος της 197ης Ταξιαρχίας Πεζικού, το οποίο έχει την ευθύνη λειτουργίας σχολείου ελευθέρου σκοπευτού για τον αμερικανικό στρατό. Οι "Πεζοί" εκεί, δίνουν μεγάλη σημασία σ' αυτή την ειδικότητα.

Ο διεθνής διαγωνισμός είναι "ανοικτός" όχι μόνο στις ένοπλες δυνάμεις αλλά και σε σώματα ασφαλείας, ακόμη και οργανωμένους ιδιωτικούς συλλόγους. Αυτή τη χρονιά κέρδισε ένα  "ζευγάρι" των ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ καταφέρνοντας 1258 βαθμούς από τους 1507 που ήταν το "άριστα" και οι πρασινοσκούφηδες είναι όλο χαρά.

Ο διαγωνισμός δεν είναι εύκολος και δεν επικεντρώνεται μόνο στην σκόπευση όπως γίνεται σε κλασσικούς σκοπευτικούς αγώνες. Οι διαγωνιζόμενοι διέρχονται, για συνεχείς 72 ώρες με  προαιρετικά 2 τετράωρα  διαλείματα  μόνο, από 14 διαφορετικές "ειδικές καταστάσεις". Δοκιμάζεται η αντοχή τους, η γνώση τους σε τακτική και θέματα τοπογραφίας και η σκοπευτική τους ικανότητα ημέρα και νύκτα  από διαφορετικές αποστάσεις και θέσεις, με και χωρίς χρήση σκοπευτικών οργάνων και με πίεση χρόνου.Οι διαγωνιζόμενοι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, ανάλογα με το διαμέτρημα που χρησιμοποιούν. Η μία κατηγορία είναι αυτή που χρησιμοποιεί διαμέτρημα μέχρι 7,62 χιλ. και ή άλλη με διαμέτρημα πάνω από  αυτό.

Μία από τις δυσκολότερες ειδικές καταστάσεις που είχαν εφέτος για πρώτη φορά να αντιμετωπίσουν οι διαγωνιζόμενοι, ήταν η βολή σε περιωρισμένο χρόνο από τα 800 μέτρα, η κίνηση σε δρομολόγιο διαφυγής και η προσβολή στόχων καθ΄οδόν με ταυτόχρονη μεταφορά τραυματία. Άλλη ειδική κατάσταση που παρουσίασε ζωηρό ενδιαφέρον, ήταν βολή κατά κινουμένου στόχου,  από 3ο όροφο κτιρίου μέσα από τρύπα τοίχου διαμέτρου 8 εκατοστών σε απόσταση 150 μέτρων.  

Και βέβαια οι περισσότερες βολές έγιναν νύκτα κάτω από σωματική καταπόνηση αφού είχε προηγηθεί τρέξιμο, ή στίβος τοπογραφίας, ή στίβος εμποδίων. Ένας μάλιστα εμπειροπόλεμος Ranger υπαξιωματικός,  βετεράνος σε 5 πολεμικές επιχειρήσεις,  που συμμετείχε στο διαγωνισμό, τον χαρακτήρισε πολύ ρεαλιστικό αφού πλησιάζει σε σωματική πίεση και ψυχολογικό στρές την πραγματικότητα στο πεδίο της μάχης. 

 Όλοι όσοι συμμετείχαν  έφυγαν με τις καλύτερες εντυπώσεις για την οργάνωση  αυτού του ετήσιου διαγωνισμού, αλλά περισσότερο τους άρεσε, γιατί τους δόθηκε ευκαιρία να ανταλλάξουν απόψεις και να μάθουν ο ένας από τον άλλο τακτικές και τεχνάσματα που δεν είχαν υπόψη τους μέχρι τώρα.

Ερχόμενος στα δικά μας θα ήθελα να πώ ότι έχουμε ένα άριστο σχολείο ελευθέρου σκοπευτού και εμείς εδώ. Στο παρελθόν ο στρατός οργάνωνε στρατιωτικούς αγώνες που περιείχαν διάφορα στρατιωτικά αγωνίσματα μεταξύ των οποίων και βολές μάχης. Στις ειδικές δυνάμεις γίνονται διαγωνισμοί κατά καιρούς. Ίσως όμως θα πρέπει να προσεχθεί καλύτερα το θέμα και να μπούν στο πρόγραμμα και αγώνες ελευθέρου σκοπευτού. Δεν θέλουν πολλά χρήματα για να γίνουν, αρκεί να υπάρχει ενθουσιασμός και θέληση. Θα ήταν πολύ καλό να δούμε ένοπλες δυνάμεις και σώματα ασφαλείας να διαγωνίζονται, ίσως και με συμμετοχή εφέδρων. 

 

Δείτε και κάποια βίντεο που βρήκα από παλιότερους αγώνες , για να πάρετε μία γεύση!


Σας χαιρετώ,

Ανιχνευτής

Πηγή: US Army.mil

Πάνε στρατό για να αποφύγουν την ανεργία!

Σε κατάσταση ετοιμότητας έχουν τεθεί οι στρατολογικές υπηρεσίες του υπουργείου Εθνικής Άμυνας μετά τις εκτιμήσεις που δόθηκαν από τη Στρατολογία ότι στην επερχόμενη κατάταξη νεοσυλλέκτων του Νοεμβρίου αναμένεται να καταταγεί υπερδιπλάσιος αριθμός κληρωτών απ΄ όσους είχαν καταταγεί στην περασμένη ΕΣΣΟ του Αυγούστου!

Ρεπορτάζ στο BHMA μεταφέρει εκτιμήσεις για τους νεοσυλλέκτους της ΕΣΣΟ Νοεμβρίου που τους ανεβάζουν σε περισσότερους από 15.000, αριθμός που, όταν επαληθευθεί, θα αποτελεί ρεκόρ της τελευταίας δεκαετίας, αν αναλογισθεί κανείς ότι στην προηγούμενη ΕΣΣΟ του Αυγούστου είχαν καταταγεί μόλις 7.500 κληρωτοί.

Η οικονομική κρίση, η ανεργία που πλήττει κυρίως τους νέους, η μη εξεύρεση πόρων από πολλούς αποφοίτους ΑΕΙ και ΤΕΙ για σπουδές στο εξωτερικό και κάποιες πληροφορίες που είχαν διαρρεύσει σε διάφορα blogs το καλοκαίρι, ότι ενδέχεται να αυξηθεί και πάλι η στρατιωτική θητεία στους 12 μήνες (φήμες ωστόσο που διαψεύστηκαν αμέσως από το υπουργείο) ήταν ίσως οι αιτίες που έκαναν περισσότερους από 15.000  νέους να στραφούν προς τη σιγουριά και την ασφάλεια των Ενόπλων Δυνάμεων.

Θα παραμείνουν στον Στρατό, μεσούσης της οικονομικής κρίσης επί εννέα μήνες (για όσους υπηρετούν στην Αεροπορία ή στο Ναυτικό 12 μήνες), περιμένοντας να δουν πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση. Επιπλέον ο χρόνος της θητείας, των εννέα δηλαδή μηνών, αποτελεί μεγάλο κίνητρο για να εκπληρώνουν μια κι έξω τις στρατιωτικές υποχρεώσεις τους.

Η συνέχεια στο ΒΗΜΑ εδώ

Πηγή: The Insider

Εκπαίδευση στις Διόπτρες Νυκτερινής Όρασης

Το 352 Συγκρότημα Ειδικών Επιχειρήσεων της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ ( 352nd Special Operations Group, SOG) που εδρεύει στο Μίλντενχολ της Αγγλίας, οργάνωσε εκπαίδευση στις χρήση νυκτερινών διοπτρών όρασης (ΔΝΟ) σε προσωπικό συμμάχων χωρών του ΝΑΤΟ.

Η ανάγκη προέκυψε πριν από ένα χρόνο, όταν η αμερικανική Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων Ευρώπης,σε αξιολόγηση που έκανε στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, διαπίστωσε έλλειμα επιχειρησιακής ικανότητας σ' αυτόν τον τομέα από πληρώματα  ελικοπτέρων των άλλων χωρών.

Η εκπαίδευση ξεκίνησε από τον Μάρτιο του 2010 και έγινε με τη μέθοδο κινητών ομάδων εκπαιδευτών  σε στρατιωτικές βάσεις ενδιαφερομένων χωρών. Έτσι εκπαιδεύτηκε  Κροατικό, Ουγγρικό, Λιθουανικό και Λετονικό προσωπικό. Το σχολείο διαρκεί 3 εβδομάδες και οι εκπαιδευόμενοι πιστοποιούνται για την ικανότητα τους στη χρήση ΔΝΟ, σύμφωνα με αμερικανικές προδιαγραφές. Πέραν αυτού. μία ακόμη εβδομάδα προστίθεται για εκπαίδευση σε τεχνικές χαμηλής πτήσης και σχηματισμούς με χρήση νυκτερινών διοπτρών. 

Παράλληλα γίνεται εκπαίδευση σε εναέριους διασώστες σε θέματα περίθαλψης τραυματιών και στην  εκκένωση   προσωπικού από εχθρική περιοχή. Η όλη εκπαίδευση ολοκληρώνεται με την εκτέλεση άσκησης, που περιέχει όλες τις δραστηριότητες δηλαδή, νυκτερινή πτήση με διόπτρες, διάσωση  φιλίου ή σύλληψη εχθρικού προσωπικού από το έδαφος και περίθαλψη τραυματιών κατά την διάρκεια της πτήσεως επανόδου.

Απ' ότι φάνηκε αυτού του είδους η εκπαίδευση άρεσε πολύ και ενδιαφέρονται και άλλα κράτη της συμμαχίας. Δεν ξέρω αν έχει κάνει κάποια κίνηση η 31 ΜΕΕΔ, αλλά νομίζω ότι δεν είναι άσχημο να το κοιτάξει κάποιος αν δεν έχει γίνει ήδη.

Ποιό είναι το 352 Συγκρότημα Ειδικών Επιχειρήσεων; Είναι μια επιχειρησιακή μονάδα της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας, ειδικά οργανωμένης για την εκτέλεση ειδικών αποστολών σε περιβάλλον χαμηλής ορατότητας, που περιλαμβάνουν όργάνωση ζωνών προσγειώσεως και ρίψεως προσωπικού και εφοδίων, ελέγχου εναερίων μέσων και συντονισμό αεροπορικής υποστήριξης, διάσωση προσωπικού, διακομιδή και περίθαλψη  τραυματιών και ειδική αναγνώριση. 

Στο Συγκρότημα υπάγονται οι παρακάτω μονάδες:

• 7η Μοίρα Ειδικών Επιχειρήσεων 

Διαθέτει αεροσκάφη MC-130 και αναλαμβάνει αποστολές διείσδυσης και επανόδου προς και από εχθρική περιοχή αντίστοιχα και ανεφοδιασμό τμημάτων ειδικών δυνάμεων εντός εχθρικής περιοχής.

• 67η Μοίρα Ειδικών Επιχειρήσεων 

Διαθέτει αεροσκάφη τύπου MC-130P και κύριο έργο της είναι ο εναέριος ανεφοδιασμός καυσίμων ελικοπτέρων ειδικών επιχειρήσεων. Αναλαμβάνει όμως και άλλες ειδικές  αποστολές παρόμοιες με αυτές της 7ης Μοίρας παραπάνω.

• 321 Μοίρα Ειδκών Αποστολών (321st Special Tactics Squadron)

Η μονάδα αυτή διαθέτει ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό για εκτέλεση ειδικής αναγνώρισης, άμεσες επιθετικές ενέργειες, διάσωση προσωπικού, σύλληψη αιχμαλώτων και εκκενώσεις τραυματιών, κάτω από αντίξοες συνθήκες καιρού και εχθρού. Διαθέτει ελικόπτερα ΜΗ-53.

• 352 Μοίρα Υποστηρίξεως (352d Support Squadron)

Παρέχει υποστήριξη επικοινωνιών και διοικητικής Μέριμνας στο Συγκρότημα, για την συντονισμό και τον έλεγχο των επιχειρήσεων.

• 354 Μοίρα Συντήρησης και Επισκευών 

Το Συγκρότημα είναι ικανό να εκτελέσει τις αποστολές του σε ακτίνα 4300 χλμ από τη βάση του και ακόμη περισσότερο, αν μεσολαβήσει επίγειος ανεφοδιασμός.

 

Ανιχνευτής

Πηγή: Shadowspear

          Wikipedia

Aμυντικές περικοπές στη Βρετανία

A.P.

ΛΟΝΔΙΝΟ. Οδυνηρές περικοπές στον αμυντικό προϋπολογισμό –εκτός από εκείνες στον δημόσιο τομέα που θα οδηγήσουν στην κατάργηση 490.000 θέσεων εργασίας στο Δημόσιο– της Βρετανίας ανακοίνωσε χθες ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, ο οποίος ανήγγειλε την αποστρατεία χιλιάδων στρατευσίμων, την καθυστέρηση αναβάθμισης των πυρηνικών υποβρυχίων και τον παροπλισμό της ναυαρχίδας του στόλου, του αεροπλανοφόρου «Αρκ Ρόγιαλ». Η αμυντική επιθεώρηση, την οποία παρουσίασε χθες ο πρωθυπουργός και είναι η πρώτη μετά το 1998, φιλοδοξεί να δώσει νέα στρατηγική κατεύθυνση στη βρετανική άμυνα. Οι περικοπές αυτές θα οδηγήσουν στην εξοικονόμηση 4 δισ. δολαρίων τον χρόνο από τον αμυντικό προϋπολογισμό των 59 δισ. δολαρίων της χώρας.

Τα σχέδια της κυβέρνησης θα οδηγήσουν σε αποστρατεία 7.000 στρατευσίμων, αλλά και στον παροπλισμό του «Αρκ Ρόγιαλ». Ο κ. Κάμερον ανακοίνωσε, ωστόσο, σχέδια για την κατασκευή δύο νέων αεροπλανοφόρων αξίας 8 δισ. δολαρίων. Τα πλοία αυτά όμως δεν θα εξοπλισθούν με αεροσκάφη βρετανικής κατασκευής, γεγονός που σημαίνει ότι ή θα επιχειρούν χωρίς αεροσκάφη, ως εξέδρες ελικοπτέρων, ή θα βρίσκονται στην υπηρεσία συμμαχικών κρατών. Την απόφαση να τεθούν τα νέα αεροπλανοφόρα στην υπηρεσία της Γαλλίας ή των ΗΠΑ επέκριναν οι Εργατικοί, χαρακτηρίζοντάς την «πρωτοφανή».

Ο κ. Κάμερον διαβεβαίωσε, όμως, τους συμμάχους της Βρετανίας ότι δεν σκοπεύει να υπαναχωρήσει από τις διεθνείς αμυντικές υποχρεώσεις της χώρας, ιδίως στο Αφγανιστάν. Σε τηλεφώνημά του στον Αμερικανό πρόεδρο το βράδυ της Δευτέρας, ο κ. Κάμερον υποσχέθηκε ότι η χώρα του θα συνεχίσει να είναι «στενός σύμμαχος των ΗΠΑ», παρά τις αμυντικές περικοπές.

Νέα συστήματα

Τέλος, το πρόγραμμα μείωσης δαπανών στον στρατό αφορά κατά κύριο λόγο τα οπλικά «υπολείμματα» του Ψυχρού Πολέμου, όπως άρματα μάχης, βαρύ πυροβολικό, τα οποία θα δώσουν τη θέση τους σε καινοτόμα αμυντικά συστήματα όπως μέσα αντιμετώπισης κυβερνοεπιθέσεων και αυξημένες επενδύσεις στον εξοπλισμό και την εκπαίδευση ειδικών δυνάμεων.

Πηγή: Καθημερινή

 

"Των φρονίμων τα παιδιά...".

Τα πυρά ξεκίνησαν πυκνά και έντονα. Τα μέλη της ομάδας, χύμηξαν να βρούν θέση για κάλυψη. Ο ομαδάρχης κοίταξε γύρω του να δεί τι συμβαίνει με τους άνδρες του. Δύο κοίτονταν ακίνητοι και ένας σφάδαζε με τραύμα στο στήθος.

"Πέστε κάτω!" φώναξε στους άλλους και εντοπίζοντας εχθρική θέση, άρχισε να ρίχνει με το πολυβόλο ΜΙΝΙΜΙ που είχε. Ο ομαδάρχης, ανήκε στις ειδικές δυνάμεις και μαζί του είχε  μέλη της  ομάδας του και  αντάρτες, που ο ίδιος και οι συνάδελφοί του είχαν εκπαιδεύσει για αυτή την καταδρομή στο εχθρικό στρατόπεδο. Είχε την ειδικότητα του Νοσοκόμου ειδικών δυνάμεων, αλλά με τις συνθήκες του ανταρτοπόλεμου, έκανε τα πάντα.

Με κοφτές εντολές που έδινε με τα χέρια, αφού δεν ακουγόταν η φωνή του, μέσα στο θόρυβο της μάχης, συντόνισε το τμήμα  του που άρχισε να ανταποδίδει τα πυρά και να κινείται πιο τακτικά. Ο αιφνιδιασμός στον αντίπαλο είχε πετύχει, όπως έδειχνε η ασθενική αντίσταση και τα σποραδικά πυρά του.

Η αποστολή τους ήταν: Προσβολή του εχθρικού φυλακίου, αρπαγή οπλισμού και πυρομαχικών για τους αντάρτες και αποχώρηση πριν φτάσουν οι εχθρικές ενισχύσεις. Όλα πήγαιναν μέχρι στιγμής σύμφωνα με το σχέδιο και οι αντάρτες μάζευαν ότι όπλο έβρισκαν. Είχε χάσει όμως φίλους.

Ανέβηκαν γρήγορα στα 2 αμάξια που είχαν και άρχισαν να απομακρύνονται, όταν ένα οξύ σφύριγμα ακούστηκε και μετά ένας καταιγισμός πυρών και μία ισχυρή έκρηξη. Το 2ο αμάξι ακινητοποιήθηκε, με τον οδηγό και τον συνοδηγό νεκρούς. Είχαν πέσει σε ενέδρα! Οι εχθρικές ενισχύσεις είχαν φτάσει και έπρεπε με κάθε τρόπο να απεμπλακούν και να φύγουν.

Θα μπορούσαν να ήταν όλα πραγματικά, αλλά μιλάμε για την τελική άσκηση αξιολόγησης των υποψηφίων Green Berrets που είναι γνωστή με το όνομα "Robin Sage". Οι "αντάρτες" είναι προσωπικό που υποδύεται αυτό τον ρόλο. Οι "νεκροί" και οι "τραυματίες" καθορίζονται από τους εκπαιδευτές, που αθέατα παρακολουθούν όλες τις αντιδράσεις των εκπαιδευομένων, χωρίς να επεμβαίνουν.

Αυτό που διακρίνει αυτή την συγκεκριμένη τελική άσκηση είναι η αληθοφάνεια που φτάνει στα όρια του πραγματικού. Όσοι χαρακτηρίζονται "νεκροί",  παραμένουν έτσι. Κυριολεκτικά διαγράφονται από τη δύναμη και δεν συνεχίζουν την άσκηση. Ανάλογα με τον τρόπο ενεργείας και τις επιπτώσεις που  αυτός επιφέρει, συνεχίζεται η άσκηση. Αποτυχημένες ενέργειες και "θάνατοι",ακολουθούν τους εκπαιδευόμενους μέχρι το τέλος, όπως για παράδειγμα, δημιουργείται έλλειψη εμπιστοσύνης στους "ντόπιους αντάρτες", που δεν υπακούουν ή δεν ακολουθούν! Απώλεια υλικών δεν αναπληρώνεται. Με ό,τι έχεις στα χέρια σου και με ό,τι αποκτήσεις από λεηλασία, αυτά έχεις. Αν δεν βρεις τροφή, μένεις νηστικός μέχρι να εξαντληθείς και να παραδοθείς.Το ίδιο και με το νερό. "Των φρονίμων τα παιδιά ..πριν πεινάσουν μαγειρεύουν".

Βέβαια η άσκηση αποτελεί την τελική φάση του ετήσιου σχολείου, με πολύ καλή οργάνωση, σε προσωπικό, υλικό και μέσα, σε μεγάλη, θα έλεγα τεράστια περιοχή, με κινητοποίηση πολλών υπηρεσιών και τοπικών αρχών και αφού οι εκπαιδευόμενοι έχουν περάσει με επιτυχία όλα τα προηγούμενα στάδια εκπαίδευσης, μέσα στα οποία περιλαμβάνεται και η "επιβίωση".

Οι εκπαιδευόμενοι φτάνουν στα όρια της αντοχής τους και ποτέ δεν είναι σίγουροι μέχρι και την τελευταία στιγμή ότι θα επιτύχουν. Η τελική άσκηση είναι κάτι που δεν ξεχνιέται ποτέ από  όσους έχουν αποφοιτήσει.

Ανιχνευτής

Πηγή: dvids