Τα "τραγούδια μίσους" των ΟΥΚ και τα "τραγούδια των εχθρών"

Σχεδόν σε κάθε παρέλαση εορτασμού εθνικής επετείου, δημιουργείται και ένα θέμα που αποπροσανατολίζει από την ουσία του εθνικού γεγονότος που εορτάζεται.

Εφέτος δεν υπήρξαν διαμαρτυρίες "αγανακτισμένων", προφανώς λόγω επίλυσης όλων των προβλημάτων που υπήρχαν τα προηγούμενα χρόνια, αλλά υπήρξαν διαμαρτυρίες για ένα τετράστιχο που τραγουδούσαν οι ΟΥΚ, υπό μορφή συνθήματος. Τραγούδησαν οι άνδρες των ΟΥΚ: «Και το όνειρο μας είναι, στην Πόλη εμείς να μπούμε, σημαία να υψώσουμε, τον ύμνο εμείς να πούμε».

Αυτό προκάλεσε κατ’ αρχάς την άμεση αντίδραση της βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κας. Βασιλικής Κατριβάνου, η οποία έκανε λόγο για «ευθεία πρόκληση για τη δημοκρατία», και απαίτησε την τιμωρία των ενόχων. Η κα. Κατριβάνου εξέλαβε το τετράστιχο ως αποτέλεσμα της ύπαρξης στον Στρατό «Φασιστικών και ακροδεξιών θυλάκων που παραμένουν ισχυροί. Η ατιμωρησία (και σε αυτή την περίπτωση) τους εκτρέφει», κατέληξε.

Ακολούθησαν διαμαρτυρίες από πολλές πλευρές, οι οποίες εξέλαβαν την φράση "στην Πόλη εμείς να μπούμε", ως εξετρεμιστική, η οποία και διαταράσσει τις καθ’ ολοκληρία αδελφικές σχέσεις με τους Τούρκους, αφού υποδηλώνει αλλαγή συνόρων εις βάρος τους. Η Πολιτεία ανταποκρίθηκε αμέσως και μετέθεσε πάραυτα τον υποπλοίαρχο επικεφαλής του τμήματος, στον Ναύσταθμο της Σαλαμίνας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η διάσταση που έχει δοθεί στο θέμα είναι δυσανάλογη του γεγονότος. Το οποίο έχουν σπεύσει να εκμεταλλευθούν με τρόπο υπερβολικό πολιτικές παρατάξεις. Υπάρχουν γεγονότα που καλύπτονται, παρόλο που είναι ηθικώς επιλήψιμα, υπάρχουν και άλλα, όπως αυτό, στο οποίο δίνονται υπερβολικές διαστάσεις.

Πηγή φωτογραφίας

Τα απαξιωτικά σχόλια που ακούγονται από "τηλεπαράθυρα" είναι ασύλληπτα. Γνωστός παρουσιαστής είπε εχθές το πρωί ότι «οι Ειδικές Δυνάμεις είναι εκτροφείο χρυσαυγιτών»! Ο ευαίσθητος αυτός δημοκράτης δε σκέφθηκε ότι πριν εμφανιστεί η Χρυσή Αυγή, τα συνθήματα που ακούγονταν ήσαν πολύ σκληρά, αλλά δεν είχε διαμορφωθεί τότε "προοδευτικό" κλίμα στην κοινωνία και υπήρχαν διαμαρτυρίες μόνον από "ειρηνόφιλες" φωνές οι οποίες δεν μπήκαν ποτέ στον κόπο να διαμαρτυρηθούν για τα συνθήματα που εκφέρονται από τους "εχθρούς" εναντίον μας.

Ο κ. Πανούσης, του οποίου η πολιτική συμπεριφορά κατά το τελευταίο δεκαήμερο δείχνει ότι η πράξη του απέδειξε, πως η θεωρία που δίδασκε επί δεκαετίες, και χάριν της οποίας απέκτησε όνομα, πάσχει όταν έρθει η ώρα της εφαρμογής της, βλέπει τώρα τα πράγματα με άλλο μάτι. Αισιόδοξο είναι, ότι έστω και αργά, έγινε αντιληπτό, - είθε να υπάρξουν μιμητές, πριν ολοκληρωθεί η διάλυση της κοινωνίας.

Ο κ. Πανούσης, λοιπόν, (αφού εξήγησε γιατί επαναλειτουργεί η Αμυγδαλέζα και τα άλλα Κέντρα Φύλαξης, προς μεγάλη απογοήτευση της κας. Χριστοδουλοπούλου) είπε και: «Εγώ δεν συμφωνώ με τα τραγούδια που λένε ότι εμείς θα πάρουμε την Πόλη. Παρά ταύτα, όμως ο καθένας έχει έναν ρόλο. Θέλουμε να έχουμε καταδρομείς οι οποίοι θα έχουν ένα λουλουδάκι και τη δύσκολη ώρα θα τους λέμε "πού είστε;"».

Οι Ειδικές Δυνάμεις εκπαιδεύονται τόσο σκληρά, ώστε ζήτημα είναι αν εκ των 100 προσερχομένων παραμένουν 15. Και είναι σκληρή η εκπαίδευση, επειδή αυτοί θα αναλάβουν τον δύσκολο ρόλο αντιμετώπισης του εχθρού, ώστε εμείς ανενόχλητοι να ασκούμε κάθε είδους κριτική εναντίον τους, από την ασφάλεια του γραφείου μας, που αυτοί μάς την παρέχουν με κίνδυνο της ζωής τους.

Από την στιγμή που ο αποδεδειγμένος εχθρός είναι η Τουρκία, με καθημερινές παραβιάσεις των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και με απειλή κήρυξης πολέμου αν επεκτείνουμε σε 12 τα μίλια του αιγιαλού, είναι απολύτως φυσικό να εκπαιδεύεται ο στρατός, και ιδιαιτέρως οι Ειδικές Δυνάμεις με επιθετικό πνεύμα, ώστε να μη συμβεί αυτό που είπε ο κ. Πανούσης «στη δύσκολη ώρα θα τους λέμε, πού είστε;».

Προσωπική μου γνώμη είναι, πως καλό θα ήταν τα τραγούδια αυτά να μένουν στο στρατόπεδο. Ωστόσο, προς ενημέρωση των... ειρηνόφιλων, μεταφέρω από το OnAlert, τραγούδι των τουρκικών Ειδικών Δυνάμεων: «"Εφόσον υπάρχει στο κόσμο ο πρόστυχος ο Έλληνας, μα τον Αλλάχ δεν μου φεύγει αυτό το μίσος. Όσο στέκομαι και τον βλέπω απέναντί μου σαν σκυλί, μα τον Αλλάχ δεν μου φεύγει αυτό το μίσος. 1.000 κεφάλια γκιαούρηδες δεν μπορούν να ξεπλύνουν αυτό το μίσος».

Ενδιαφέρουσα είναι και η επόμενη στροφή: «1.000 κεφάλια από γκιαούρηδες δεν μπορούν να ξεπλύνουν αυτό το μίσος. Να έλιωνα με πέτρες τα κεφάλια 30.000 απ’ αυτούς. Να ξερίζωνα με τανάλια τα δόντια 10.000 απ’ αυτούς. Να πετούσα 100.000 πτώματα απ’ αυτούς στο ποτάμι».

Τι τραγουδούν οι Σκοπιανοί; Βασικό θέμα για τα δικά τους πολεμικά τραγούδια, είναι η Θεσσαλονίκη: «Ας μας Σολούν μαρς»", τραγουδούν, που σημαίνει «εμπρός για τη Θεσσαλονίκη». Όσο για τους Αλβανούς; Αυτοί χρησιμοποιούν τα τραγούδια των Τούρκων εκπαιδευτών τους, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια έχουν αναλάβει την εκπαίδευση και την οργάνωση του στρατού των Τιράνων.

Ο Μακεδών

Πηγή άρθρου: Voria.gr

Για τα 60 χρόνια της Ελληνικής Σχολής Αλεξιπτωτιστών.

Εικόνα από τους πρώτους Έλληνες αλεξιπτωτιστές σε αεροσκάφος DC-47 ή όπως το έλεγαν "Ντακότα". Βλέπετε το συρματόσχοινο αγκίστρωσης πώς είναι τοποθετημένο στη μέση της ατράκτου. (Πηγή φωτογραφίας ΓΕΣ/ΔΕΔ)

Σαν να ήταν χθες! Έτσι μου φαίνεται αν και έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που φόρεσα  τις πτέρυγες του αλεξιπτωτιστή στη ΣΧΑΛ! Χθες έγινε και η τελετή των 60 χρόνων ζωής της!

Έκτοτε, όλο και κάτι γινόταν, είτε εκπαίδευση, είτε συντήρηση, είτε τελετές και βρισκόμουν εκεί! Ωραία χρόνια, γεμάτα αναμνήσεις, ευχάριστες και ενίοτε δυσάρεστες! Έχω κρατήσει για τον εαυτό μου μόνο τις ευχάριστες! 

Η Σχολή, στέκει πάντα εκεί που ήταν! Το σταυροδρόμι των αλεξιπτωτιστών! Ο στίβος εμποδίων και των οργάνων γυμναστικής μαζί με τον πύργο των αλεξιπτωτιστών στο κέντρο, το παρεκκλήσι, και οι μαρμάρινες αφιερώσεις σε κάποιους παλιούς που σκοτώθηκαν σε ατύχημα, είναι η οικεία εικόνα του χώρου! Πριν από λίγα χρόνια προστέθηκε και η προτομή του πρώτου διοικητή της του μακαρίτη Παπαθανασίου για να συντροφεύει τον Σέεμαν από απέναντι.

Διαβάζοντας την ανακοίνωση του ΓΕΣ αλλά και ένα πολύ καλό άρθρο σχετικά με την τελετή, στην οποία δυστυχώς δεν μπόρεσα να πάω, είδα πολλά οικεία πρόσωπα! Παλιούς συνεργάτες, μικρότερους και μεγαλύτερους, αλλά και ανθρώπους που έχουν γράψει ιστορία στις ειδικές δυνάμεις. Δύο απ' αυτούς, μου θύμισαν ένα περιστατικό, (από τα πολλά) που έζησα μαζί τους, όντας εκπαιδευτής στον ΛΕΚ (Λόχος Εκπαίδευσης).

Ήταν μια ανοιξιάτικη ημέρα με ελαφρύ αεράκι, όταν ξεκινήσαμε τ' άλματα της ΣΒΕΑ, που είχε ολοκληρώσει με επιτυχία την επίγεια εκπαίδευση. Δεν είχε ακόμη ξημερώσει όταν οι νέοι βρίσκονταν στο αεροδρόμιο χωρισμένοι σε αεροσκάφη, και ετοιμάζονταν για το επικείμενο πρώτο τους άλμα.

Άλμα από ελικόπτερο Chinook . (Πηγή ΓΕΣ/ΔΕΔ)

Όλοι μας είχαμε πέσει με τα μούτρα να τους επιθεωρήσουμε και να τους προετοιμάσουμε, επαναλαμβάνοντας όλες τις απαραίτητες οδηγίες για την ασφάλεια των αλμάτων. Ήταν μια ιεροτελεστία, που την παρακολουθούσαν ευλαβικά, ξέροντας ότι εδώ δεν χωρούν επιπολαιότητες!

Το πρώτο αεροσκάφος ανέβηκε , μέσα κι' εγώ, και πήρε πορεία προς τη ζώνη ρίψης των Μεγάρων.  Άνοιξαν οι πόρτες, (σ' αυτήν του αρχηγού βρισκόμουν εγώ)  και έριξα μια ματιά, όπως συνηθιζόταν τότε, για να ελέγξω ότι η ζώνη ήταν έτοιμη με τα πλαίσια σηματοδοσίας απλωμένα και ότι το αεροσκάφος C 130 περνάει κανονικά πάνω από το "Ταυ" που σχηματίζεται με αυτά. Η επικοινωνία μέσω ασυρμάτου με τη ζώνη ήταν διαρκής. Ο αεροπόρος loadmaster, που βρίσκεται πίσω με τους αλεξιπτωτιστές, μεταφέρει οποιαδήποτε οδηγία ή πληροφορία από το θάλαμο διακυβέρνησης του αεροσκάφους στον αρχηγό ρίψης για να υπάρχει πάντα συντονισμός και βέβαια συμβαίνει και το αντίθετο.

Μετά τον πρώτο γύρο, το αεροπλάνο έκανε στροφή πάνω από τη θάλασσα και ξαναπήρε την ευθεία του για τη ρίψη. Ξεκινήσαμε με δύο παλιούς, που ήταν συντηρούμενοι και έπεσαν σαν "ντάμι", δηλαδή δοκιμαστικά για να διαπιστωθεί η σωστή τοποθέτηση των πλαισίων. Στο μεταξύ είχαν δοθεί όλες οι προβλεπόμενες προειδοποιήσεις στους νέους, τα 10 λεπτά, τα 6 λεπτά, είχε σηκωθεί το πρώτο "στικ" ομάδα δηλαδή των 10 ατόμων (όπως τους είχαμε χωρίσει) και είχαν γίνει οι τελευταίοι έλεγχοι. Με λοξές ματιές παρατηρούσα τις αντιδράσεις των νέων, που στέκονταν με σφιγμένα πρόσωπα, από τον αέρα που έμπαινε με βουή από τις ανοιχτές πόρτες και τους χτυπούσε.

Άλμα στατικού ιμάντος  από αεροσκάφος C130 (Πηγή)

Ο ρόλος του εκπαιδευτή είναι πάντα να εμψυχώνει τους νέους, να συμπεριφέρεται με άνεση και φυσιολογικά, σαν να είναι κάτι συνηθισμένο, μια καθημερινή ρουτίνα. Εδώ βέβαια μετράει πάντα η  εκπαίδευση που έχει προηγηθεί, με τον απόλυτο αυτοματισμό κινήσεων που πρέπει να επιδιώκεται. Το μυαλό μπορεί να "παγώνει" αρχικά και η αδρεναλίνη να πηγαίνει στα ύψη, αλλά η αυτόματη αντίδραση στα παραγγέλματα είναι αυτό που κρατάει την ισορροπία σε τέτοιες καταστάσεις. Η πειθαρχημένη αντίδραση σώζει ζωές! Το ατύχημα με αλεξίπτωτο (που είναι πολύ σπάνιο) συμβαίνει πάντα από ανθρώπινο λάθος.

Δόθηκε το παράγγελμα "1 λεπτό"! Όλα δίνονται με σήματα του χεριού, γιατί ο εκκωφαντικός θόρυβος των κινητήρων με ανοικτές τις πόρτες, δεν επιτρέπει την επικοινωνία με φωνές. "Στάσου στην πόρτα" και ο πρώτος έκανε το βήμα, πήρε την στροφή , έπιασε όπως είχε μάθει τα χείλη του ανοίγματος της πόρτας, και πρόβαλε το αριστερό πόδι μπροστά.

Εκείνη την εποχή, ο αρχηγός ρίψης συνήθιζε να κάθεται γονατιστός, αγκαλιάζοντας με το χέρι του το πόδι του στημένου στην πόρτα αλεξιπτωτιστή και να βλέπει κάτω τη ζώνη, εξετάζοντας τη σωστή διέλευση του αεροσκάφους, πάνω από το "Ταυ". Αν όλα πήγαιναν καλά και άναβε το πράσινο φως, ξεκινώντας ταυτόχρονα με τον οξύ ήχο του κουδουνιού του αεροπλάνου, ο αρχηγός παραμέριζε και έδινε το παράγγελμα έναρξης της ρίψης στον πρώτο. Μετά συνέχιζε η ροή των υπολοίπων.

Με το παράγγελμα "Φύγε μακριά" που είναι ένα νεύμα του αρχηγού ρίψης, ο αλεξιπτωτιστής, κάνει βηματισμό μπροστά, (αν δεν είναι ήδη στην πόρτα πρώτος και στημένος) σπρώχνει δυνατά  τον στατικό ιμάντα μακριά με το χέρι που τον κρατά, πιάνει τα χείλη της πόρτας εξωτερικά για να δώσει ώθηση, τινάζει το πίσω πόδι μπροστά, σαν να δίνει κλωτσιά, πιάνει το εφεδρικό του με τα χέρια του, δεξιά και αριστερά και με τους αγκώνες σφιγμένους στο σώμα, ώστε να μπορεί να αντιδράσει αν χρειαστεί, βάζει το πηγούνι του στο στήθος, ενώνει τα πόδια του σφιχτά, ώστε να μην αφήνει περιθώριο να περάσει κανένας ιμάντας ανάμεσα στα σκέλη του και κάνει άλμα στον αέρα, μετρώντας από μέσα του "101, 102, 103, 104" μέχρι να καταλάβει ότι ο θόλος του έχει ανοίξει και μετά κάνει έλεγχο ότι όλα πάνε καλά! 

Πρώτοι Έλληνες αλεξιπτωτιστές ελεύθερης πτώσης. Από πίσω φαίνεται η "Ντακότα" Στο κέντρο στα νιάτα του, ο κυρ Γιάννης Ζουμής, η ψυχή της ΣΧΑΛ. (Πηγή ΓΕΣ/ΔΕΔ)

Ο ένας μετά τον άλλο, ανά δευτερόλεπτο , φεύγουν οι αλεξιπτωτιστές του στικ και παραμένουν στον αέρα να κρέμονται από τους ιμάντες πίσω από το αεροπλάνο, οι σάκοι συσκευασίας των αλεξιπτώτων τους. Τότε επεμβαίνουν οι αρχηγοί με τους βοηθούς, να τους τραβήξουν μέσα και να τους σπρώξουν στο βάθος του αεροπλάνου με τη βοήθεια του loadmaster, σέρνοντας τους από το συρματόσχοινο αγκίστρωσης των στατικών ιμάντων, ώστε να αφήσουν τον χώρο ελεύθερο για το επόμενο στικ μέχρι να πέσουν όλοι οι αλεξιπτωτιστές. 

Στο τέλος, ετοιμάζονται και οι αρχηγοί και με την τελευταία διέλευση, πέφτουν και αυτοί για να συναντήσουν τους εκπαιδευόμενους στο έδαφος, να τους ελέγξουν και να τους ετοιμάσουν για μετακίνηση πίσω στο αεροδρόμιο για επόμενο άλμα, ή για τη ΣΧΑΛ, ανάλογα με την κατάσταση. Στο αεροσκάφος παραμένουν συνήθως οι βοηθοί, που επιστρέφουν στο αεροδρόμιο για να κατεβάσουν τους άδειους σάκους και να βοηθήσουν στην επιβίβαση των επομένων, αν υπάρχουν ακόμη στο αεροδρόμιο σε αναμονή.

Έτσι και έγινε, αν θυμάμαι καλά τις διαδικασίες! Τέλειωσε το πρώτο αεροσκάφος, και όλοι μας κάτω στη ζώνη, βλέπαμε το δεύτερο αεροσκάφος να μπαίνει για να ξεκινήσει τη ρίψη. Ένας από τους κανόνες ασφαλείας στη ζώνη είναι όσοι βρίσκονται κάτω, ανεξάρτητα από την δουλειά που κάνουν, να στρέφουν το βλέμμα τους ψηλά και να παρατηρούν την ρίψη, ώστε αν ξεφύγει κάποιο κράνος ή σακίδιο, ή οτιδήποτε άλλο, να το αντιληφθούν και να το αποφύγουν για να μην χτυπηθούν.

Παρακολουθούσαμε την εξέλιξη των αλμάτων, όταν ξαφνικά είδαμε έναν αλεξιπτωτιστή να κρέμεται και να σέρνεται στον αέρα! Όλοι πάγωσαν, γιατί δεν είχαν ξαναδεί τέτοιο περιστατικό. Υπάρχουν συγκεκριμένες διαδικασίες που ακολουθούνται όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, πράγμα πολύ σπάνιο. 

Αυτές τις διαδικασίες ακολούθησαν οι αρχηγοί του αεροσκάφους, Αφού αντιλήφθηκαν ότι δεν είχε τις αισθήσεις του ο συρόμενος αλεξιπτωτιστής, πιθανόν επειδή ζαλίστηκε από τις αναθυμιάσεις των κινητήρων του αεροσκάφους, μπόρεσαν να τον τραβήξουν σιγά - σιγά προς την πόρτα, αλλά στάθηκε αδύνατον να τον βάλουν μέσα, λόγω της μεγάλης αντίστασης του αέρα. Το αεροπλάνο στο μεταξύ συνέχιζε να κάνει κύκλους πάνω από τη ζώνη.

Παλιά ομάδα ελεύθερης πτώσης της ΣΧΑΛ σε προπονητικό άλμα (Πηγή ΓΕΣ/ΔΕΔ)

Μόλις μπόρεσαν να τον προσδέσουν σταθερά στην άκρη της πόρτας, το C 130 έφυγε για το αεροδρόμιο, όπου προσγειώθηκε με τον αλεξιπτωτιστή δεμένο στην ανοικτή πόρτα! Εκεί του έδωσαν τις πρώτες βοήθειες, διαπιστώθηκε ότι δεν είχε απολύτως τίποτα, και τον μετέφεραν στο νοσοκομείο για περισσότερες εξετάσεις. 

Τι είχε συμβεί; Όπως μάθαμε αργότερα, δεν τήρησε τον σωστό ρυθμό εξόδου, μπλέχτηκε ο ιμάντας του με τον ιμάντα του προηγούμενου αλεξιπτωτιστή, έγινε κόμπος και έτσι δεν μπορούσε να απελευθερωθεί το αλεξίπτωτό του από τον σάκο του.

Προσπάθησαν να τον τραβήξουν μέσα με το συρματόσχοινο περισυλλογής σάκων, ένα αυτόματο μηχανισμό που βοηθάει την ανάσυρση των άδειων σάκων μέσα στο αεροπλάνο, αλλά λόγω της μεγάλης αντίστασης ..έσπασε και τινάχτηκε σχίζοντας τα άδεια, ευτυχώς, καθίσματα στην άτρακτο του αεροσκάφους! Αλλιώς θα θρηνούσαμε θύματα! Έτσι οι αρχηγοί, γερά παλικάρια, αναγκάστηκαν με τους βοηθούς τους να τον τραβήξουν προς την πόρτα με τα χέρια και να τον ασφαλίσουν εκεί.

Το τι ακολούθησε μετά, ήταν κάτι σαν ...γιορτή!! Ο διοικητής της ΣΧΑΛ, σε συνεννόηση με τους αεροπόρους για την διάθεση αεροσκαφών, έδωσε την εντολή εκτέλεσης όλων των εκπαιδευτικών αλμάτων εκείνη την ημέρα! Έτσι έπρεπε να γίνει, για να διατηρηθεί το ηθικό των νέων! Πέντε άλματα από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ, έγιναν τότε, και όταν αργά γυρίσαμε στη ΣΧΑΛ, αντί για μουδιασμένα άτομα από το ατυχές γεγονός, έβλεπες παντού ξεθαρρεμένους, χαρούμενους νέους αλεξιπτωτιστές που είχαν τελειώσει με επιτυχία την εκπαίδευσή τους και θα έπαιρναν την "πουλάδα" τους μέσα στις επόμενες ημέρες.

Ο άτυχος νέος που σύρθηκε, έμεινε ένα μήνα στη ΣΧΑΛ, ακολούθησε την επόμενη σειρά και έγινε αλεξιπτωτιστής!

Μετά από λίγες ημέρες και αφού έγινε λεπτομερής εξέταση του προβλήματος, ο πιο έμπειρος αξιωματικός της συσκευασίας, επινόησε έναν ειδικό "εργάτη" με χοντρό συρματόσχοινο, που πάντα βρισκόταν μέσα στο αεροσκάφος από τότε, για να χρησιμοποιηθεί, αν ποτέ συνέβαινε κάτι τέτοιο για την ανάσυρση συρόμενου αλεξιπτωτιστή. Το σύστημα του αεροσκάφους, ήταν απλά για το τράβηγμα των άδειων σάκων και τίποτα παραπάνω! Πιστεύω σήμερα να έχουν βελτιωθεί τα πράγματα! Μετά από τόσα χρόνια, δεν έχω ακούσει να έχει συμβεί κάτι τέτοιο ξανά.

Ο διοικητής  ήταν ο τότε αντισυνταγματάρχης Κυριάκος και ο  άνθρωπος που ασχολήθηκε με τον "εργάτη", ήταν ο ακούραστος Γιάννης Ζουμής! Άξιοι άνθρωποι και οι δύο!

Η ΣΧΑΛ συνεχίζει το έργο της, παράγοντας αλεξιπτωτιστές με τους εκπαιδευτές της και το προσωπικό της να δουλεύει σαν ένα ..μελίσσι, χωρίς σταματημό.

Χρόνια Πολλά ΣΧΑΛ!

Ανιχνευτής

Πολεμικές ιστορίες του '21

Η άλωση της Μονεμβασιάς. Ιούλιος του 1821. Μια αποβατική ενέργεια εκείνης της εποχής, όπως απεικονίζεται σε Λιθογραφία του Peter von Hess, Μόναχο, 1852. (Πηγή)

Γιορτάζουμε μια ακόμη επέτειο της 25ης Μαρτίου του 1821. Πολύ παλιά ιστορία! Τόσο παλιά, που αν ρωτήσεις νέα παιδιά, ίσως να μην ...μπορούν να πουν τι έγινε! Μη σας φαίνεται παράξενο! Υπάρχουν άτομα που δεν ξέρουν τι και γιατί έγινε, μπερδεύοντας μέσα και την "28η Οκτωβρίου του 1940"!!

Αφήστε και τις διαστρεβλώσεις που εμφανίζονται τελευταία. Πολύ λυπηρό φαινόμενο της εποχής μας.

Δεν θα κάνω εξιστόρηση εκείνης της περιόδου που έχει ήδη γίνει από παρά πολλούς εκλεκτούς ιστορικούς. Μέσα από τ' απομνημονεύματα παλιών αγωνιστών όμως, μπορεί να διαβάσει κάποιος τακτικές και νυκτερινά καταδρομικά εγχειρήματα. Δεν εμβαθύνουν με λεπτομέρεια, γιατί είτε τα θεωρούν συνηθισμένα τεχνάσματα της στρατιωτικής τέχνης εκείνης της περιόδου, είτε γιατί το μυαλό τους πήγαινε σε άλλα που τα θεωρούσαν πιο σημαντικά γεγονότα.

Για να τιμήσω τη μνήμη τους, παραθέτω μερικά αυτούσια, όπως τα περιγράφουν με τη δική τους γλώσσα, ξεκινώντας από τον στρατηγό Μακρυγιάννη.

Αναφέρει ο ηρωικός πατριώτης στρατηγός μέσ στ' Απομνημονεύματά του, ένα περιστατικό ατυχούς νυκτερινής διείσδυσης:

  "...Σηκωθήκαμεν καμμιὰ τρακοσιαριὰ ἀπ᾿ οὕλους τους καπεταναίους (ἔδωσαν ἀναλόγως ὁ Γῶγος ἔδωσε ἐμένα μὲ καμμιὰ τριανταριά) κι᾿ ὁ Καραϊσκάκης κεφαλή μας ὀλωνῶν, καὶ πήγαμε διὰ τὸ Νιοχώρι καὶ τ᾿ ἄλλα τὰ χωριὰ νὰ χτυπήσωμεν τοὺς Τούρκους καὶ νὰ πάρωμεν τοὺς κατοίκους ῾στὴν ἐξουσία μας καὶ ζαϊρέδες, ὅτι δὲν εἴχαμεν. 

Ἡ κακή μας τύχη, τὸ ποτάμι εἶχε πολὺ νερό, ἦταν τὰ πρωτοβρόχια, ἔβαλαν ἐμένα μ᾿ ὀλίγους, ὁποῦ ῾ξερα τὸν τόπον, νὰ περάσω, νὰ ἰδοῦνε καὶ οἱ ἄλλοι. Γυμνωθήκαμεν, βάλαμεν εἰς τὸ νῶμο μας τὰ σκουτιά μας κι᾿ ἅρματά μας καὶ μπροστὰ ἐγὼ καὶ κοντὰ ὅσους εἶχα μὲ κίντυνο τῆς ζωῆς μας, καὶ νύχτα, κακοπεράσαμεν. Ἀφοῦ εἶδαν ὁποῦ περάσαμεν ἐμεῖς, ἄρχισε νὰ ῾μπῃ ὁ Καραϊσκάκης μὲ τοὺς ἄλλους. 

Πέρναγε ἕνας μ᾿ ἕνα ἄλογον καβάλλα, τὸν ἔλεγαν Γιωργάκη, γουρούνι ἀπελέκητο ἦταν, ἔπεσε ῾σ ἕνα βόθηλα ῾στὴν ἄκρη, ἦταν γλίνα καὶ βούλιαξε μὲ τ᾿ ἄλογόν του. Ἔβαλε τὶς φωνές: «Χαθήκαμεν!» Ἄκουσε τ᾿ ἀσκέρι αὐτὸν τὸν λόγον, ὁποῦ ῾ταν ῾στὴν μέση ῾στὸ ποτάμι, κιότεψαν ὅλοι καὶ γύρισαν ὀπίσω καὶ κόντεψαν νὰ πνιγοῦν. Τότε ἐμεῖς μείναμεν μόνοι μας ἀπὸ πέρα. Μᾶς ἔννοιωσαν οἱ Τοῦρκοι, πιάσαμεν τὸν πόλεμον. 

Πήραμεν καμπόσους κατοίκους γυμνοὺς καὶ δυστυχεῖς, τρομάξαμεν νὰ τοὺς σώσωμεν καὶ νὰ σωθοῦμεν ἀπὸ τὸν πόλεμον τῶν Τούρκων κι᾿ ἀπὸ τὸ ποτάμι. Καὶ ἔπαθαν οἱ δυστυχεῖς οἱ κάτοικοι ἀπὸ τοὺς Τούρκους ἐξ αἰτίας αὐτὸ τὸ κίνημα. Τοὺς εἶπαν οἱ Τοῦρκοι ὅτι αὐτεῖνοι φέραν ἐμᾶς..."

Σε κάποιο άλλο σημείο, περιγράφει την ανδρεία που επέδειξε ένας μαχητής του, κατά τη διάρκεια μιας αυτοδιάλυσης του ανταρτικού σώματος και διάρρευσης  από κλοιό των Τούρκων:

"Θὰ σᾶς εἰπῶ κ᾿ ἕνα γενναῖον πολὺ περιστατικόν: Ἕνας ἀτρόμητος ἄντρας ἀπὸ τοὺς Κολοβάτες (εἶναι τοῦ Σαλώνου χωριόν), τὸν λένε Μῆτρο Καθάριον (ἀλήθεια καθάριος κι᾿ ἀτίμητος εἶναι), ἀφοῦ τζακιστήκαμε ῾στὴν χώρα καὶ τραβηχτήκαμε εἰς τὸ ψήλωμα, οἱ ἐδικοί μας ὅλοι κ᾿ ἐμεῖς φκειάσαμε ταμπούρι καὶ πολεμούσαμε. 

Αὐτὸς ὁ δυστυχὴς ἦταν μέσα εἰς τὴν χώρα σὲ σπίτι μπασμένος, Ἀφοῦ φύγαμε ἐμεῖς, αὐτὸς ἔμεινε μόνος του κλεισμένος, τόφυγαν οἱ συντρόφοι τοῦ κ᾿ ἔμεινε μόνος του. 

Τοῦ ρίχτηκαν οἱ Τοῦρκοι ἀπάνου του, παίρνει ἕνα γιαταγάνι Τούρκικον καὶ σκοτώνει τέσσερους, κ᾿ ἐκεῖ ὁποῦ τὸν πολεμοῦσαν τοῦ δίνουν μίαν μαχαιριὰ εἰς τὴν κοιλιά, καὶ σκοτώνει τὸν Τοῦρκον καὶ μὲ τὸ μαχαίρι εἰς τὴν κοιλιὰ ἦρθε ἐκεῖ ὁποῦ ἤμαστε ἐμεῖς, εἰς τὸ ταμπούρι. 

Καὶ δὲν τοῦ πειράξαμεν τὸ μαχαίρι, μὲ τοῦτο εἰς τὴν κοιλιὰ τὸν πήγαμε ἐκεῖ ὁποῦ ῾ταν οἱ ἐδικοί μας καὶ ἦταν ὁ γιατρός, καὶ τὸ᾿ ῾βγάλε τὸ μαχαίρι καὶ μὲ τῶν μερμήγκων τὰ κεφάλια τὸ᾿ ῾ρραψε τὴν κοιλιά. 

Καὶ τράβησε ὁ καϊμένος κοντὰ ἕναν χρόνον νὰ γιατρευτῆ. Γέρευε καὶ πάλε ξηλώνεταν, κ᾿ ἔβγαιναν οἱ κοπριὲς ἀπὸ τὴν κοιλιὰ ὁποῦ ῾ταν ἡ πληγή. Καὶ ζῆ τώρα καὶ δὲν ἔχει ψωμὶ νὰ φάγη..." 

Έτσι δυστυχώς αντιμετωπίστηκαν μετά την απελευθέρωση, πολλοί αγωνιστές της εποχής του.

Στις μάχες που έδωσε για την αντιμετώπιση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο, όπου κινδύνεψε να χαθεί η επανάσταση, περιγράφει τεχνάσματα και τον αγώνα που έδωσε για να διατηρήσει τις θέσεις του έναντι του υπέρτερου εχθρού του:

"Ἀφοῦ φκειάσαμε τὰ ταμπούρια μας, τοὺς κιοτῆδες, ὁποῦ ἀνακάτωναν τοὺς ἀνθρώπους, τοὺς ἔστειλα εἰς τὸ Παλιόκαστρο νὰ φκειάσουνε ῾μπρός εἰς τὴν πόρτα ταμπούρια κι᾿ οὖθε ἦταν χαλασμένο. Ἦταν καὶ μία παλιοστέρνα κ᾿ ἔβαλα καὶ κουβάλησαν καμπόσο νερὸ καὶ ρίξαμε μέσα. Κ᾿ ἔβαλα ὅλους τους ἀνθρώπους κ᾿ ἔμασαν ξύλα, νὰ εἶναι διὰ δέκα φωτιὲς τὰ ξύλα τοῦ καθενός, ὅτ᾿ ἦταν ἐκεῖ πλησίον πολλά. Σύναξαν καθὼς τοὺς εἶπα κ᾿ ἔβαλαν ἀλάργα ὁ καθεὶς τὰ ξύλα του. 

Τὸ βράδυ, νυχτώνοντας, τοὺς εἶπα κι᾿ ἄναψαν φωτιὲς ὁ καθεὶς ἀπὸ δέκα καὶ τὶς κουμαντάριζαν, νὰ φαίνωνται ὅτ᾿ εἶναι ἀπὸ πολλοὺς ἀνθρώπους. Τήραγε ὁ Μπραΐμης – δὲν ἦταν μισὴ ὥρα ἀλάργα– ἀπὸ ῾μάς, ἀφοῦ εἶδε τόσες φωτιές, ἔλπιζε ὅτι κατέβηκε ὁ Κουντουργιώτης μ᾿ ὅλο τὸ σῶμα, ὁποῦ ῾ταν εἰς τὶς Χῶρες. Τὴν αὐγὴ δυὸ ὧρες νὰ φέξη πλάκωσε ὁ Μπραΐμης, πεζούρα καὶ καβαλλαρία, καὶ ἤρθανε πολλὰ πλησίον μας. Εἶναι ἕνα γιοφύρι ἑνοῦ γιβαριοῦ καὶ πέρασαν ἐκεῖ καὶ στάθηκαν. 

Ἐγὼ κατέβασα καμμιὰ εἰκοσαριὰ παιδιὰ καὶ πιάσαν τὸν χορὸν καὶ τραγουδοῦσαν καὶ χόρευαν. Τηρᾶνε οἱ Τοῦρκοι, πλησιάζουν κι᾿ ἄρχισαν μὲ τοὺς κατζαδόρους καὶ καραμπίνες τὸν ντουφεκισμόν. Ἐμεῖς τοὺς εἶπα καὶ δὲν ἔρριχνε κανένας. Ἐκεὶ– ὁποῦ ρίχναν μου λάβωσαν δυὸ παιδιά, εἰς τὸν χορόν. Κέρασα ἀπὸ ῾να ρακὶ τοὺς Ἕλληνες, τοὺς ἀθάνατους, τὰ γενναῖα λιοντάρια, ὁποῦ ἀνάθεμα τοὺς αἴτιους ὁποῦ τοὺς γιόμωσαν φατρίες καὶ διχόνοιες, καὶ γίνηκαν ἀπὸ αὐτὰ οἱ Ἀράπηδες παληκάρια κι᾿ ἄφησαν ἐποχή. 

Ἀφοῦ κέρασα τὸ ρακὶ τῶν Ἑλλήνων, ζύγωσαν οἱ Τοῦρκοι κοντότερα. Τότε ἄρχισε ὁ πόλεμος καὶ βάσταξε ὡς ἑφτὰ ὦρες. Ἔκαμαν πολλὰ γιρούσια οἱ Τοῦρκοι. Οἱ Ἕλληνες οἱ καλύτεροί – τους εἶχα κάτου εἰς τὸν ἄμμον κ᾿ ἐμεῖς τοὺς φυλάγαμε τὴν πλάτη τους ἀπὸ τὸ τζουγκρί. Ὕστερα βγάλαν τὰ μαχαίρια οἱ Ἕλληνες καὶ τοὺς δίνουν ἕνα τζάκισμα καλὸν καὶ τοὺς ρίξαν ἀπὸ– μέσα τ᾿ αὐλάκι κ᾿ ἔβλεπες ἕνα θέατρο. 

Καὶ σκοτώθηκαν ἀπὸ ῾κεῖνο ὁποῦ συνπεράναμε, ὁποῦ βλέπαμε, καμμιὰ ἑβδομηνταριὰ ἀπάνου κάτου κι᾿ ἀχώρια οἱ λαβωμένοι. Δὲν εἴχαμε μπαρούτι καλό. Ὕστερα ἀναχώρησαν πίσου διὰ τὴν θέση τους καὶ Νιόκαστρον. Τότε γράφει ὁ Ἀναγνωσταρᾶς τοῦ Κουντουργιώτη καὶ τοῦ λέγει αὐτά, καὶ τοῦ λέγει: «Ὅσους ἀνθρώπους ἔφερε ὁ Μακρυγιάννης εἰς τοὺς Ἀβαρίνους, τὴν θέση τὴν πλησίον τοῦ ὀχτροῦ, ὁποῦ κάθονται εἰς τὶς Χῶρες τόσα ἀσκέρια καὶ δὲν ἀποφάσισαν νὰ ῾ρθουν νὰ τὴν πιάσουνε, αὐτεῖνοι οἱ ὀλίγοι πολέμησαν ἀντρείως. 

Δία τοῦτο ὅλους αὐτεινοὺς νὰ τοὺς κάμη ἡ πατρὶς ἀξιωματικοὺς κατὰ τὴν τάξη». Μόστειλε ὁ Κουντουριώτης ἕνα εὐκαριστήριον καὶ «θέλει στείλη κι᾿ ὁλουνῶν, ὅταν πάγη ὁ ὑπουργός» Πέρασαν ὀλίγες ἡμέρες ξαναῆρθε ὀπίσου ὁ Μπραΐμης, ἔκαμε ἀκροβολισμὸν τρεῖς τέσσερες ὧρες, καὶ παρατηροῦσαν τὴν θέση μὲ τὰ κιάλια διὰ νὰ ῾ρθούνε συστηματικῶς.

Ο Φωτάκος, ήταν ένα από τα πρωτοπαλίκαρα του Κολοκοτρώνη. Έγραψε κι' αυτός τ' Απομνημονεύματά του, περιγράφοντας τα πολεμικά γεγονότα από πολύ κοντά. Σε κάποιο σημείο της διήγησής του, περιγράφει τη χρήση ελεύθερου σκοπευτού από την πλευρά των Τούρκων:

"...Ένας δε αράπης, είχεν αναβή από το βράδυ εις μίαν αχλαδιά επάνω και έβλεπε μακρύτερα τους Έλληνας και τους εσκότωνεν, αλλ' οι Έλληνες δεν εγνώριζαν πόθεν έρχεται το βόλι..."

σε κάποιο άλλο σημείο, αναφερόμενος στην ενέδρα στα Δερβενάκια, περιγράφει με γλαφυρό τρόπο το εγχείρημα των Ελλήνων και την μάχη:

" Με τον πρώτον τουφεκισμόν, όλοι οι Τούρκοι και οι Αλβανοί έκαμαν κατά τον Άγιον Σώστην....Τότε ο αρχηγός (Θ. Κολοκοτρώνης) έβαλε την φωνήν, Επάνω  τους Έλληνες και μη φοβάστε, σκοτώστε όσους θέλετε από αυτούς.

Αφού άκουσαν οι κρυμμένοι στα χαμόκλαδα την φωνήν του αρχηγού ο καθένας έριχναν τα τουφέκια των ώστε όλο το πλάγι εκάπνισε και εφώναζαν όλοι επάνω τους. Οι Τούρκοι βλέποντες την χωσιά έστριψαν ευθύς ταις πλάταις όλοι και ετραβούσαν κατά τον Άγιον Σώστην....

Αι φωναί του αρχηγού, βάρτε τους, έκαμαν τους στρατιώτας να κυνηγήσουν τους Τούρκους εις όλην την ρεμματιάν και το πλάγι δια να παν εις τον Άγιον Σώστην. Δεν δυνάμεθα να περιγράψωμεν τον θρήνον και ταις φωναίς των Τούρκων. Όλοι Τούρκοι και Έλληνες ανεκατώθησαν και όποιος εδύνατο εσκότωνεν τον άλλον..."

Εδώ αναφέρει και το περιστατικό με τον τσοπάνη, που έβλεπε δίπλα στον Κολοκοτρώνη την μάχη κρατώντας την γκλίτσα του:

" Εις την στιγμήν αυτήν όταν ο αρχηγός ήταν εις την ράχην του βουνού, λέπει κοντά του ένα νέον τσοπάνην καλοκαμωμένον και με μιαν μεγάλην ράβδαν. Αυτός έβλεπε τους Έλληνας όπου επολεμούσαν και έλεγεν Παναγία μου βοήθα μας. Εγύρισε τότε και τον εκύτταξεν ο αρχηγός και του είπε βρε Έλληνα τι στέκεις έτσι πήγαινε και συ να σκοτώσης Τούρκους. Δεν έχω καπετάνιε άρματα, του απεκρίθη, πώς να τους σκοτώσω; Με την ράβδα, του λέγει, βρε σκότωσε ένα Τούρκον πάρε τα άρματά του και έπειτα σκότωσε και άλλους. Ενθουσιάσθη τότε ο τσοπάνης έτρεξε πηδών τον κατήφορον τα χαμόκλαδα και κάπου κάπου του έλεγεν ο αρχηγός επάνω τους βρε. Άι βρε μετ' ολίγον εχώθη μέσα εις τον πόλεμον και τον έχασεν. Έπειτα από πολλήν ώραν βλέπει μπροστά του έναν άνθρωπον άγνωστον αρματωμένον και εστέκετο κοντά του. Αφού τον εκύτταξε ένα δύο φοραίς του λέγει τί άνθρωπος είσαι συ. Δεν με γνωρίζεις Αρχηγέ; εγώ είμαι ό τσοπάνης όπου με έστειλες να σκοτώσω Τούρκους και να με τώρα. Εύγε σου Έλληνά μου του είπε..."

Σε ένα άλλο βιβλίο του που αναφέρει για τους βίους Πελοποννησίων ανδρών, περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο συμμετείχαν στον αγώνα τα μοναστήρια και τα τεχνάσματα που χρησιμοποιούσαν για να κρύβουν όπλα και πυρομαχικά:

"Πόσα δὲν ὑπέφερον οἱ μοναχοὶ καὶ ἀπὸ τοὺς πλέον μικροτέρους Τούρκους! Οὗτοι ἐπήγαιναν εἰς τὰ μοναστήρια νὰ φάγουν, νὰ ἁρπάσουν καὶ νὰ τυραννήσουν τοὺς πατέρας αὐτῶν, καὶ κατ᾿ ἐξοχὴν οἱ Ἀλβανοὶ, οἱ ὁποῖοι ἦσαν οἱ πλέον ἀνυπόφοροι. Καὶ μ᾿ ὅλα ταῦτα, οἱ μοναχοὶ εἶχον κρύψει τὰ ὅπλα των καὶ τὰ ἄλλα πράγματα τοῦ πολέμου ἐντὸς τῶν ἱερῶν ναῶν, καὶ εἰς τὰ δένδρα τὰ μεγάλα, κρεμάμενα ἐντὸς τῶν δασῶν, τὰ εἶχον ἐν τῷ σκότει, καὶ ἀκόμη εἰς αὐτὰ τὰ μνήματα τῶν νεκρῶν· τὰ ἐπεριποιοῦντο καὶ ἐφρόντιζον νὰ μὴν τὰ τρώγῃ ἡ σκωριὰ, ἀλείφοντες αὐτὰ μὲ τὸ λεγόμενον μελοῦδι, καὶ νύκτα τὰ ἐμετατόπιζαν ἀπὸ τὸ ἕνα μέρος εἰς τὸ ἄλλο, καὶ τὰ ὅπλα καὶ τὰ πολεμοφόδια."

Τέλος σε κάποια άλλη εξιστόριση της κατάληψης της Τρίπολης από τους Έλληνες από τον ιστορικό Νικόλαο Σπηλιάδη, περιγράφεται η τολμηρή νυκτερινή καταδρομική ενέργεια κατάληψης ενός φυλακίου του τείχους της πόλης που βοήθησε στην άλωσή  της, μετά από πολύμηνη πολιορκία:

"Ο Μανώλης Δούνιας από Πραστόν, διατριβών εις Κωνσταντινούπολιν πρό τής επαναστάσεως, είχε γνωρισθή μέ τινας εκ τών πυροβολιστών, οι οποίοι ήλθον εις Τριπολιτσάν ομού μέ τόν Κεχαγιάν. Κατά τύχην βλέπει ένα εξ αυτών διωρισμένον εις τήν πύλην τού Ναυπλίου, προσφέρεται φιλοφρόνως, τόν προσκαλεί εις τό στρατόπεδον, τόν φιλοξενεί καί τόν οδηγεί πάλιν ασφαλώς εις τήν θέσιν του. Ούτος ομιλεί περί εκείνου μέ τόν αρχιπυροβολιστήν, όστις θέλει νά τόν ίδη καί τόν αναγνωρίζει καί τόν δείχνει όλην τήν εμπιστοσύνην καί φιλίαν, ώστε ο Δούνιας αναβαίνει τό τείχος καί υπάγει εις τού αρχιπυροβολιστού. 

Ήτον ημέρα Παρασκευή, 23η τού Σεπτεμβρίου, ημέρα καθ' ήν οι Τούρκοι έσφαξαν Χριστιανούς εις τό Γαλαξίδι καί κατέκαυσαν τήν πόλιν των καί εκυρίευσαν τά πλοία των καί ο Δούνιας αναβαίνει τό τείχος επί σκοπώ νά εξαγάγη τόν Τούρκον κατά τήν υπόσχεσίν του. Αλλά κατόπι τούτου έδραμον άλλοι καί αναβαίνουσιν ωσαύτως. Κατόπι δέ τούτων καί άλλοι καί ο αδελφός τού Κεφάλα καί ο Διονύσιος Βασιλείου καί ώρμησαν τινες εν ριπή οφθαλμού εις τό επί τής πύλης τού Ναυπλίου πυροβολοστάσιον, στρέφουσι τά πυροβόλα πρός τήν πόλιν, πυροβολούσι κατ' εκείνου επί τής παρακείμενης πύλης τού Μιστρά, εν ώ άλλοι τρέχουσιν εκείσε νά τό κυριεύσωσι, φεύγουσιν έντρομοι οι πυροβολισταί, ηνοίχθη πάραυτα η πύλη τού Ναυπλίου, εισβάλλουσιν αυτόθεν οι Αγιοπετρίται μέ τούς Πραστιώτας, ηνοίχθη συγχρόνως η τού Μιστρά, εισβάλλουσιν εκείθεν ο Κεφάλας μέ τούς Μεσσηνίους καί υψώνουσι τάς σημαίας τού σταυρού..."

Χρόνια Πολλά!

Ανιχνευτής

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΕΛΛΗΝΩΝ ΒΑΤΡΑΧΑΝΘΡΩΠΩΝ ΣΤΗΝ 29η ΝΑΤΕΧ

Ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βατραχανθρώπων θα συμμετάσχει φέτος με δικό του περίπτερο (Α10) στην 29η NATEX, τη μεγαλύτερη έκθεση της Ελλάδας για το κυνήγι, το ψάρεμα, την ελεύθερη και την αυτόνομη κατάδυση, το κάμπινγκ και τα θαλάσσια σπορ, η οποία θα πραγματοποιηθεί για δεύτερη φορά μαζί με το ΝΑΥΤΙΚΌ ΠΑΝΌΡΑΜΑ, από τις 26 έως τις 29 Μαρτίου 2015, στο σύγχρονο εκθεσιακό χώρο του Δυτικού Αεροδρομίου Ελληνικού, στην Αίθουσα Ξιφασκίας (από τη Λεωφ. Ποσειδώνος).

Ωράριο: Πέμπτη και Παρασκευή: 17.00-21.00 . Σάββατο-Κυριακή: 10.00-21.00. Είσοδος 3 ευρώ.

Ο ΣΕΒ γεννήθηκε ως αθλητικό σωματείο το 1993 , από την ανάγκη 30 αρχικά Βατραχανθρώπων, αξιωματικών, υπαξιωματικών κι απλών οπλιτών, να διατηρήσουν και να αυξήσουν το υψηλό επίπεδο ικανοτήτων, που απέκτησαν μέσω της στρατιωτικής εκπαίδευσης, για να τις μετατρέψουν σε κοινωνικό κι εθνικό έργο. Μέσα στις δεκαετίες, που πέρασαν τα 30 άτομα, έγιναν 1200, όλοι Υποβρύχιοι Καταστροφείς κι Αλεξιπτωτιστές, εκπαιδευμένοι στη ΔΥΚ, προερχόμενοι τόσο από το Ναυτικό όσο κι από τις Ειδικές Δυνάμεις. 

Ο Σύνδεσμος γιγαντώθηκε πλέον τόσο αριθμητικά, ως ίσως το μεγαλύτερο σωματείο εφέδρων κι αποστράτων της Ελλάδας, αλλά κυρίως ποιοτικά, με έμπρακτη παρουσία στο «πεδίο της ανάγκης». Έκτοτε και μέχρι σήμερα ο ΣΕΒ προσφέρει με συνέπεια εθελοντικό έργο, με μία σαφή προτίμηση: 

• στην πολιτική προστασία, στην κοινωνική αλληλεγγύη, στην περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση και προστασία, 
• στην ανάδειξη προτύπων εθνικής και κοινωνικής συμπεριφοράς, 
• στην καλλιέργεια ενός αρμονικού ανθρώπινου προτύπου με οργάνωση ποικίλων αθλητικών, αλλά κι ιστορικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων, 
• στη διαρκή επαγρύπνηση, ετοιμότητα, εκπαίδευση και διάθεση για προσφορά, με την αυτονόητη, ευέλικτη κι αποτελεσματική παρουσία μας, όπου υπάρχει ανάγκη, εντός κι εκτός Ελλάδος κι ιδίως στα πιο δύσκολα πεδία, εκεί που η ψυχή κι η εκπαίδευση του Έλληνα Βατραχανθρώπου, αποτελεί την εγγύηση ότι το έργο θα γίνει με τον καλλίτερο τρόπο.

Το Σάββατο, από 11.00 έως 12.30 ο Σύνδεσμος διοργανώνει στο χώρο της Έκθεσης, σειρά ομιλιών, με θέμα: "Από την Εκπαίδευση του Βατραχανθρώπου στον Εθελοντισμό και την Κοινωνική Αλληλεγγύη", με ομιλητές: 

1. Τον Πρόεδρο του ΣΕΒ, αρχιπλοίαρχο ΥΚΤ ε.α. Αλέξανδρο Παλατιανό Π.Ν. 

2. Τον Πλωτάρχη ΥΚΤ Αντώνιο Χατζηαντωνίου, μέλος του ΣΕΒ, ο οποίος θα παρουσιάσει με δικό του μοναδικό φωτογραφικό υλικό, συλλεκτικής αξίας, την ιστορία των Βατραχανθρώπων και της Διοίκησης Υποβρυχίων Καταστροφών. 

3. Υπεύθυνο εκ μέρους της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας και της Αντιπεριφέρειας Πειραιώς, με θέμα τον Εθελοντισμό και την Πολιτική Προστασία. 

4. Τον Επιχειρηματία και μέλος του ΣΕΒ, Δημήτρη Χριστοδουλόπουλο, ο οποίος θα παρουσιάσει τον "Εθελοντισμό στο Πεδίο της Προσφοράς". 

5. Τον Κυριάκο Κόκκινο, Δικηγόρο κι Αντιπρόεδρο του ΣΕΒ, που θα αναπτύξει το κεντρικό μήνυμα της παρουσίας του Συνδέσμου στην Έκθεση και την Ελληνική κοινωνία εν γένει. 

Είστε όλοι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτοι, όποια ημέρα μπορέσετε να προσέλθετε, με συγγενείς και φίλους, για να συσφίξουμε σχέσεις και να αποδείξουμε ότι η εξαιρετική στρατιωτική εκπαίδευση του Έλληνα Υποβρυχίου Καταστροφέα, όπως κι όλων των Ειδικών Δυνάμεων εν γένει, είναι εξίσου πολύτιμη κι εν καιρώ ειρήνης. Ας γίνουμε Όλοι ΕΝΑ στο πεδίο της Προσφοράς!

Κυριάκος Κόκκινος

Δικηγόρος-Αντιπρόεδρος Συνδέσμου Ελλήνων Βατραχανθρώπων

Χρήσιμα και πρακτικά

Έχει γεμίσει η αγορά με διάφορα πολυεργαλεία και εξαρτήματα που μπορούν να κάνουν (όπως λένε οι κατασκευαστές τους) τη ζωή μας πιο εύκολη.

Κάποια απ' αυτά μου τράβηξαν την προσοχή και πιστεύω ότι θα κεντρίσουν το ενδιαφέρον σε όσους διαβάζουν αυτές τις γραμμές.

Γυαλιά τύπου Sealz (Πηγή)

Ας ξεκινήσω με τα γυαλιά, διπλής χρήσης. Απλά γυαλιά ηλίου, για σπορ και αθλητικές δραστηριότητες, που μπορούν με την πίεση των βραχιόνων τους να στεγανοποιήσουν τα μάτια του χρήστη και να τα προστατέψουν από  νερό, άμμο, χιόνι, αέρα και ..αέρια. Με ένα απλό τράβηγμα επανέρχονται στην αρχική τους κατάσταση. Μπορούν αμέσως να μετατραπούν σε γυαλιά κολύμβησης για τη θάλασσα ή την πισίνα, ενώ έξω  φοριούνται σαν απλά γυαλιά ηλίου.

Κατασκευή στρατιωτικών προδιαγραφών, αντισκράτς, με πολυανθρακικούς φακούς, τα γυαλιά Sealz, κάνουν για  σκληρές δουλειές!  Θα κυκλοφορήσουν όπως πιστεύουν οι Αυστραλοί κατασκευαστές τους από τον Ιούλιο του 2015 με τιμή λιανικής, γύρω στα 150 Ευρώ. 

Όσοι ασχολούμαστε με τέτοια "κόλπα", ξέρουμε για τα πολυεργαλεία Leatherman. Πριν από 2 μήνες, ανακοινώθηκε  η διάθεση στην αγορά του μπρασελέ-πολυεργαλείου της εταιρείας, εντός του 2015. Όπως το βλέπετε στη φωτογραφία παρακάτω είναι ένας μεταλλικός μπρασελές, που "κρύβει" ούτε ένα ούτε δύο, αλλά εικοσιπέντε εργαλεία μέσα στις αρθρώσεις του.  Φοριέται άνετα στο χέρι και σχεδιάζεται να συνδυαστεί και με ρολόι. Πολύ καλό για πολλές χρήσεις! Η τιμή του θα κυμαίνεται μεταξύ 150 με 200 Ευρώ

Μπρασελές πολυεργαλείο leatherman  (Πηγή)

Μια επίσης πολύ καλή περιγραφή του στα ελληνικά, μπορείτε να δείτε στην ενδιαφέρουσα ιστοσελίδα του περιοδικού "Tech matrix".

Ρολόγια για αθλητές, οδοιπόρους, ορειβάτες, αναρριχητές και  ..ειδικοδυναμίτες, παρουσιάζει και η Casio με πρωτοπόρο τη σειρά PRO TREK. Θα σταθώ σε δύο ρολόγια που πραγματικά είναι ανεκτίμητα εργαλεία για όσους ασχολούνται με σπορ ή εργάζονται στη φύση: 

Το PRG-240-1ER "SALTORO KANGRI" και το  PRW-3500-1ER "CERRO LEJIA"

PRG-240-1ER "SALTORO KANGRI"

Και τα δύο τα έχουν όλα! Υψόμετρο μέχρι 10.000 μέτρα βαρόμετρο, θερμόμετρο από -10 έως +60 βαθμούς Κελσίου, πυξίδα, ανατολή-δύση ηλίου, λήψη ραδιοφωνικού σήματος (ρύθμιση τοπικής ώρας), μνήμη υψομέτρων και μετρήσεων, αλλά το σπουδαιότερο, επαναφόρτιση με τη βοήθεια του ηλιακού φωτός. 

PRW-3500-1ER "CERRO LEJIA"

Παράλληλα διαθέτουν και όλα τ' άλλα που βρίσκει κανείς και σε άλλα ρολόγια. (χρονόμετρα, ξυπνητήρια κλπ) Η διαφορά τους είναι στην αντοχή πίεσης όταν χρησιμοποιούνται στο νερό. Το πρώτο έχει αντοχή 10 Bar και το άλλο 20 Bar. Καλά βοήθημα και σχετικά βατό στην τιμή.

Μιλώντας για ρολόγια σπορ, ένα πολύ καλό λανσάρει και η Garmin . Το περίφημο Fenix 3 που βλέπετε στην εικόνα παρακάτω.

Η διαφορά του είναι ότι διαθέτει GPS! Έχει και υψόμετρο και βαρόμετρο και πυξίδα που καλιμπράρεται αυτόματα. Πολύ καλό βοήθημα για αθλητές μεγάλων ορεινών διαδρομών. Περισσότερες λεπτομέρειες δείτε στην ελληνική ιστοσελίδα τους. Είναι βέβαια λίγο ακριβό, αλλά αξίζει τα λεφτά του.

Κυκλοφορεί και ένας σουγιάς της ελβετικής Victorinox, που και αυτός κάνει πολλά! Εκτός από τα διάφορα εργαλεία που διαθέτουν οι ελβετικοί σουγιάδες, αυτός είναι κατάλληλα διασκευασμένος για ορειβάτες και γενικά ..ορεσίβιους!

Βαρόμετρο, θερμόμετρο από -20 έως +60 βαθμούς Κελσίου, , αλτίμετρο, ψηφιακό ρολόι, ξυπνητήρι και φακός. Περισσότερα δείτε ΕΔΩ.

Τώρα αν πάμε σε κινητά, που σημαίνει ότι διαθέτεις πιο πολλά "Ευρά", υπάρχει μεγάλη γκάμα κινητών αντοχής κατάλληλων για αθλητικές και γενικά υπαίθριες ενασχολήσεις. H CAT έχει βγάλει από πέρυσι ένα πολύ ανθεκτικό smartphone, το οποίο, διαθέτει τα πάντα.

Αλλά και η Samsung έχει βγάλει ένα αθλητικό smartwatch αντοχής όπως λέει.

Υπάρχουν και άλλα παλαιότερης γενεάς ανθεκτικά τηλέφωνα στρατιωτικών προδιαγραφών θα έλεγα που δεν έχουν κανένα πρόβλημα με το νερό με προσιτές τιμές για τη δουλειά που το θέλεις.

Άμα το ψάξει κάποιος θα βρει ό,τι του γουστάρει, αρκεί να έχει το παραδάκι. Το θέμα είναι να επιλέγεις αυτό που θεωρείς οικονομικότερο και πιο κατάλληλο για τη δουλειά σου.


Ανιχνευτής

Επιχειρησιακές ..επιθυμίες

Πηγή

Στο σύγχρονο πεδίο μάχης, η τεχνολογία αιχμής παίζει σημαντικό ρόλο στην επίτευξη επιτυχίας, έναντι ενός αντιπάλου. Τα τελευταία χρόνια, ο "πόλεμος 4ης γενεάς" έχει μετατρέψει τ' αστικά κέντρα σε ατελείωτα πεδία μάχης, ενώ η εμπλοκή δυνάμεων ειδικών επιχειρήσεων έχει αυξηθεί κατά πολύ. Έχει πλέον αναγνωρισθεί διεθνώς η αξία των ειδικών δυνάμεων, στην αντιμετώπιση ασύμμετρων απειλών Νέες τακτικές και τεχνικές δημιουργούνται βγαλμένες από την εμπειρία μονάδων και τμημάτων που αναγκάστηκαν να πολεμήσουν μέσα σε κατοικημένες περιοχές.

 Ο ανταρτοπόλεμος ακόμη δίνει και παίρνει σε περιοχές που ούτε καν φανταζόμαστε, ενώ έχουν γίνει πολύ γνωστές οι μάχες των πόλεων στη Συρία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στην Λιβύη, στην Αφρική γενικότερα, εντός αλλά και εκτός πόλεων. Τεχνάσματα που επινοήθηκαν και από τις δύο πλευρές, χρησιμοποιήθηκαν με επιτυχία ή αποτυχία με τρόπο που τα παθήματα έγιναν μαθήματα! Και έτσι, δημιουργούνται νέες επιχειρησιακές επιθυμίες  στο κυνήγι εναντίον ανταρτών!

Αναζητούνται συστήματα πληροφοριών, επιτήρησης και αναγνώρισης γνωστά σαν ISR (Intelligence, Surveillance Reconnaissance), εμπλουτισμένα με αισθητήρες, βιντεοκάμερες και επισημαντήρες στόχων, ικανά να διασυνδέονται με υπάρχοντα συστήματα διοίκησης και ελέγχου επιχειρήσεων και με ελαχιστοποίηση της ανιχνεύσής τους από τον αντίπαλο.

Επιπλέον χρειάζονται συσκευές ανίχνευσης που να μπορούν να αντιλαμβάνονται την ύπαρξη ανθρώπινης παρουσίας πίσω από τοίχους εντός κτιρίων, αλλά και την ύπαρξη κρυψώνων, με δυνατότητα να σχηματίζουν άμεσα και το περίγραμμα του κρυμμένου χώρου. Βασικά χρειάζεται μια συσκευή που να τα κάνει όλα! Να είναι ασύρματος και GPS μαζί, αποστασιόμετρο, υπολογιστής και συσκευή ανίχνευσης ταυτόχρονα, ώστε να διευκολύνει την κίνηση σε υπόγειους χώρους. 

Πηγή

Επιδιώκεται η αφάνεια στις επικοινωνίες! Χρειάζονται συστήματα που να παρέχουν μεγίστη ασφάλεια, χαμηλή ανίχνευση και ισχυρή αντίσταση στις παρεμβολές. Επιπλέον, επειδή μιλάμε για ειδικά τμήματα που σε μεγάλο βαθμό απαιτείται να κινούνται πεζή, το θέμα του "δάσους" μεταφερομένων κεραιών, λόγω των φορητών ασυρμάτων αλλά και η εξάρτησή τους απ' αυτές, πρέπει να περιοριστεί. Χρειάζονται κεραίες ενσωματωμένες στην στολή ή στην εξάρτυση του μαχητή .

Εννοείται ότι όλες οι συσκευές πρέπει να είναι ανθεκτικές, στρατιωτικών προδιαγραφών. Ειδικά το GPS πρέπει να αποτρέπει κάθε είδους πλαστογράφησης στοιχείων να έχει μνήμη τουλάχιστον 3G με ανάλυση εικόνας όχι κάτω από 280 πίξελς, με έγχρωμη οθόνη αφής, υψηλής ταχύτητας στη διάθεση δεδομένων, με δυνατότητα ασύρματης αναμετάδοσης σε άλλες συσκευές και ικανό  χώρο για αποθήκευση σημείων και διαδρομών.

Τι άλλο χρειάζεται ένας μαχητής των ειδικών δυνάμεων όταν ενεργεί σε περίεργες περιοχές; Πολλά! Σίγουρα όμως χρειάζεται να συνεννοείται  με τους ντόπιους. Απαραίτητος λοιπόν είναι ένας πολύγλωσσος φορητός μεταφραστής που θα επιτρέπει στον μαχητή να επικοινωνεί σχετικά εύκολα και γρήγορα. Ακόμη καλύτερα αν γίνεται και η εγγραφή και μετατροπή  προφορικών συνεντεύξεων  αυτόματα σε γραπτό λόγο.

Ένας φορητός ανιχνευτής εκρηκτικών μηχανισμών, θεωρείται ιδιαίτερα χρήσιμος στην προστασία από εκρηκτικές παγιδεύσεις και νάρκες. Ειδικά για τις τελευταίες, σε παλαιότερο άρθρο είχαμε μιλήσει για ένα πρωτότυπο, απλό και σχετικά οικονομικό φορητό ατομικό σύστημα ανίχνευσης ναρκών.

Ας μην παραβλέψουμε τα γυαλιά-φορητούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές, που μπορούν να βοηθήσουν στην εύρεση στοιχείων πάσης φύσεως με δορυφορική επικοινωνία, με την τρισδιάστατη απεικόνιση εδάφους, με ανάλυση χαρτών και φυσικά με την επικοινωνία με όλους και όλα τα κλιμάκια διοίκησης, ώστε να παρέχει κοινή επιχειρησιακή αντίληψη στον μαχητή.

Μην θεωρείτε ότι όλα αυτά είναι "όνειρα θερινής νυκτός"! Είναι το μέλλον, που γίνεται ...παρόν! Είναι οι επιδιώξεις της Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων των ΗΠΑ, για τις επιχειρήσεις σε αστικό περιβάλλον.

Σε προηγούμενο άρθρο, είχαμε αναφέρει για τις νέες τεχνολογίες που αναζητούνται στον τομέα των ειδικών επιχειρήσεων.

Όλα δρομολογούνται όταν υπάρχει προγραμματισμός και χρήμα!


Ανιχνευτής









 , 

Το νέο τυφέκιο των Καναδών

Το νέο "έξυπνο" τυφέκιο (υπό δοκιμή) των καναδικών ενόπλων δυνάμεων, μοιάζει σαν να βγήκε από ταινία επιστημονικής φαντασίας. (Πηγή)

Οι καναδικές ένοπλες δυνάμεις πολύ σύντομα θα έχουν στη διάθεσή τους ένα νέο τυφέκιο σούπερ τεχνολογίας, φτιαγμένο από καναδικά χέρια.

Περισσότερη δύναμη πυρός, μεγαλύτερη ακρίβεια και ηλεκτρονικά εξαρτήματα υψηλής τεχνολογίας θα είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του τυφεκίου που προς το παρόν δεν έχει συγκεκριμένο κωδικό όνομα αλλά αναφέρεται με την σύντμηση της ονομασίας του προγράμματος ερευνών, σαν SIPES (Soldier Intgrated Precision Effects Systems), δηλαδή "Ενσωματωμένα Συστήματα Αποτελεσματικής Ακρίβειας του Στρατιώτη" σε ελεύθερη μετάφραση. 

Είναι δε αποτέλεσμα της στενής συνεργασίας μεταξύ του Ινστιτούτου Αμυντικών Ερευνών και Ανάπτυξης του Καναδά και της εταιρείας Colt του Καναδά, προς όφελος των καναδικών ενόπλων δυνάμεων, όπως είπαμε και παραπάνω.

Το πρωτότυπο που έχει διαμορφωθεί από το 2009, περιλαμβάνει ένα ειδικό πυροδοτικό μηχανισμό, κατάλληλο για την χρήση  τηλεσκοπικών πυρομαχικών, τα οποία θα αποτελούν την κύρια ισχύ πυρός, και επιπρόσθετα θα περιλαμβάνει είτε εκτοξευτή βομβίδων 40 χιλ. είτε λεία κάννη για φυσίγγια  12.

Παράλληλα, θα διαθέτει κατάλληλη βάση (πλατφόρμα) για την υποδοχή ηλεκτρονικών εξαρτημάτων υψηλής τεχνολογίας, σύμφωνα με προδιαγραφές ΝΑΤΟ. Τέτοια εξαρτήματα θα είναι: ηλεκτρονική σκοπευτική διόπτρα και αισθητήρες, που θα διασυνδέονται στο σύστημα διοίκησης και ελέγχου της μονάδας του μαχητή που θα το χρησιμοποιεί.

Το σύστημα σκόπευσης, θα μπορεί ν' ανιχνεύει το στόχο και θα βοηθά στην άμεση προσβολή του, με τον κατάλληλο γεωεντοπισμό του, ενώ παράλληλα θα μπορεί να μεταβιβάζει πληροφοριακά στοιχεία στο σύστημα διοίκησης και ελέγχου. Το επόμενο βήμα θα είναι η ενσωμάτωση στο όλο σύστημα τηλεκατευθυνόμενων "έξυπνων" πυρομαχικών τύπου EXACTO.

Επειδή ένας ακόμη στόχος που έχει τεθεί είναι το μικρό βάρος, οι κατασκευαστές κατέβαλαν προσπάθεια επιλέγοντας κατάλληλα κράματα μετάλλων ώστε το πρωτότυπο να έχει το μικρότερο δυνατό βάρος που αυτή τη στιγμή δεν ξεπερνά το αντίστοιχο βάρος τυφεκίου  τύπου C7 με ενσωματωμένο βομβιδοβόλο Μ 203, τουτέστιν λιγότερο από ..5 κιλά (δεν είναι και λίγο!)! Η προσπάθεια όμως για μειωμένο βάρος συνεχίζεται.

Σε ό,τι αφορά την εργονομία του,  έχουν ληφθεί υπόψη από την ερευνητική ομάδα, όλες οι παρατηρήσεις και αναφορές για το θέμα αυτό από προσωπικό μονάδων που συμμετείχαν σε επιχειρήσεις στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, τα τελευταία 15 χρόνια.

Από πλευράς λειτουργίας και ισχύος πυρός, θα είναι τυφέκιο τύπου "bullpup", δηλαδή ο γεμιστήρας του τοποθετείται πίσω από το σύστημα  σκανδάλης.

Προς το παρόν οι Καναδοί δεν έχουν ανακοινώσει περισσότερα στοιχεία, ούτε ποιές μονάδες θα είναι οι πρώτες που θα το παραλάβουν, ...αλλά .. εννοείται ότι θα είναι οι ειδικές τους δυνάμεις, που κατά βάση κινούνται σε όλα τα θέατρα επιχειρήσεων μαζί με τους φίλους και "ξαδέλφους" τους Αμερικανούς.


Ανιχνευτής

Οι γυναίκες στις αμερικανικές ειδικές δυνάμεις

Τελικά ο αμερικανικός στρατός αποφάσισε ν' ανοίξει και τα "άδυτα" των ανδρών στο γυναικείο φύλο. Μιλάμε για 4.200 θέσεις όλων των βαθμών σε μονάδες που μέχρι πρότινος προορίζονταν μόνο για άνδρες στο χώρο των δυνάμεων ειδικών επιχειρήσεων και στο στρατό γενικότερα.

Αλλά... όπως το πάνε με τη "μέθοδο του σαλαμιού", πάλι οι πολύ μάχιμες θέσεις παραμένουν "μέχρι νεωτέρας.." κλειστές στις γυναίκες! Φαίνεται μάλλον, ή ότι δεν έχουν εμπιστοσύνη στο γυναικείο φύλο, ή θεωρούν ότι το γυναικείο σώμα δεν μπορεί ν' ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις των αποστολών. Αυτοί ξέρουν το γιατί!

Γυναίκες-στρατιώτες κατά τη διάρκεια δοκιμασίας στη μεταφορά τραυματία. (Πηγή)

Πάντως με εγκύκλιο του ΥΕΘΑ τους που εκδόθηκε τον περασμένο μήνα, επιτρέπεται στις γυναίκες-στελέχη να πλαισιώσουν θέσεις σε

• Επιτελεία Διοικήσεων ειδικών επιχειρήσεων
• Μονάδες ειδικών δυνάμεων της εθνοφυλακής
• Μονάδες ψυχολογικών επιχειρήσεων (ανήκουν στο χώρο των ειδικών επιχειρήσεων)
• Σχολές αλεξιπτωτιστών και εκπαίδευση ελεύθερης πτώσης(;) 

Και ο στρατός συνεχίζει την ..μελέτη του, για να δει και πού αλλού στις μονάδες ειδικών επιχειρήσεων και όχι μόνο, μπορούν να υπηρετούν γυναίκες! Προς το παρόν αποκλείονται από θέσεις με καθήκοντα (που αξίζει να διαβάσετε την περιγραφή τους) όπως:

• Αξιωματικού πεζικού 11Α
• Αξιωματικού ειδικών δυνάμεων 18Α
• Αξιωματικού ΤΘ 19Α και 19Β
• Ανθυπασπιστού ειδικών δυνάμεων 180Α
• Τυφεκιοφόρου 11B, 
• Χειριστού όλμου 11C
• Υπαξιωματικού ΠΖ 11Ζ
• Σκαπανέα Μάχης 12Β
• Υπηρέτη πυροβόλων 13Β
• Χειριστή οργάνων ελέγχου πυρός 13D 
• Τεχνικού βοηθού Παρατηρητή ΠΒ 13F
• Πληρώματος οχημάτων αναγνώρισης 16D
• Πληρώματος αρμάτων Μ1 19K
• Υπαξιωματικού ΤΘ 19Z
• Υπαξιωματικού οπλισμού ειδικών δυνάμεων 18Β
• Υπαξιωματικού ΜΧ ειδικών δυνάμεων 18C
• Υπαξιωματικού νοσοκόμου ειδικών δυνάμεων 18D
• Υπαξιωματικού ΔΒ ειδικών δυνάμεων 18E
• Υπαξιωματικού Επιχειρήσεων και Πληροφοριών Ειδικών Δυνάμεων 18F
• Υπαξιωματικού Ειδικών Δυνάμεων 18Z

Επιπλέον αποκλείονται σε καθήκοντα όπως του συνοδού σκύλων, σκαπανέα-ναρκαλιευτή, δύτη μάχης, πυροβολητού αρμάτων, τεχνίτη πυροβόλων, αλλά και σαν προσωπικό ομάδων αναγνώρισης μακράς ακτίνας δράσης. 

Τέλος δεν επιτρέπεται να υπηρετούν σε οποιαδήποτε μάχιμη θέση στο 75 Σύνταγμα Ρέιντζερς, όπως και στη Δύναμη Δέλτα. Εννοείται ότι ούτε στους βατραχανθρώπους του ΠΝ επιτρέπεται η υπηρέτηση γυναικών ακόμη!

 Γυναίκα υπολοχαγός, υποψήφια για το Σχολείο Ρέιντζερς, περνά μαζί τους άνδρες συνεκπαιδευόμενους τη δοκιμασία της κολύμβησης. (Πηγή)

Παρόλα αυτά, έξι γυναίκες ολοκλήρωσαν με επιτυχία το Σχολείο επιλογής Ρέιντζερς, και αναμένεται μέσα στον Απρίλιο να παρακολουθήσουν το κανονικό Σχολείο Ρέιντζερς. Περιμένουν άλλες 80 γυναίκες εθελοντές που θέλουν να περάσουν τη δοκιμασία επιλογής για το Σχολείο  εντός του έτους και σίγουρα ο αριθμός θα μεγαλώνει με τον καιρό.

Η συμμετοχή γυναικών παντού, θεωρώ ότι είναι όχι μόνο σωστή από πλευράς ισότητας φύλων, αλλά και επιβεβλημένη για την κάλυψη αναγκών. Στις ειδικές δυνάμεις, η ισότητα πρέπει να μετράει και στα κριτήρια αξιολόγησης φυσικά! 

Όποιος ή όποια μπορεί και θέλει, ας έλθει! 

Ανιχνευτής

Πηγή

Η Σχολή Βατραχανθρώπων του ρωσικού πολεμικού ναυτικού

Ρώσοι βατραχάνθρωποι, ανεβαίνουν σε τριάδες τις σκάλες προβλήτας, με πλήρη καταδυτική εξάρτυση και φορητό οπλισμό, κατά τη διάρκεια τελετής εορτασμού της ημέρας του πολεμικού τους ναυτικού. (Πηγή)

Ας δούμε μέσα από φωτογραφίες το πώς γίνεσαι δύτης (βατραχάνθρωπος) στο ρωσικό ναυτικό.

Θάλαμος εκπαιδευομένων στη  Σχολή Δυτών του  ρωσικού ΠΝ. Τα προσκέφαλα, τοποθετούνται προς τη μεριά του διαδρόμου

Η πρώτη και μοναδική σχολή δυτών ιδρύθηκε τον Μάιο του 1882 στη νησιωτική πόλη Κρονστάνδη με διάταγμα του τσάρου Αλεξάνδρου του 2ου και για την εποχή του ήταν η μοναδική σχολή στον κόσμο που εκπαίδευε δύτες. Οι εκπαιδευόμενοι προέρχονταν από τις τάξεις των μικρών αξιωματικών και υπαξιωματικών του ρωσικού ναυτικού.

Αίθουσα διδασκαλίας, πλαισιωμένη με διάφορα ιστορικά εκθέματα και εκπαιδευτικά βοηθήματα

.Μέχρι το 1957 μεταστάθμευσε σε διάφορες πόλεις για να καταλήξει στη σημερινή έδρα της στη Σεβαστούπολη. Το 2009 η ναυτική σχολή πήρε την κωδική ονομασία (όπως συνηθίζεται στο ρωσικό πολεμικό ναυτικό) "Σχολή υπ' αριθμ. 17. Από τη Σχολή 17,  αποφοιτούν κατά μέσο όρο περίπου 200 εκπαιδευόμενοι τον χρόνο, αριθμός που εξαρτάται και από τις επιδόσεις των υποψηφίων βατραχανθρώπων φυσικά! Κατά την πολύχρονη διάρκεια λειτουργίας της, ακόμη και μέσα στους πολέμους, έχουν βγει συνολικά, ογδόντα έξι χιλιάδες ειδικευμένοι δύτες-βατραχάνθρωποι. 

Εστιατόρια της Σχολής Δυτών

Οι εκπαιδευόμενοι τρώνε σε δικά τους εστιατόρια, όπως βλέπετε στη φωτογραφία παραπάνω. Το διαιτολόγιό τους είναι ενισχυμένο σε σχέση με άλλες μονάδες ώστε να βοηθά στην μυική ενδυνάμωση και ανάπτυξη και να δίνει ενέργεια για την διεξαγωγή της πολύ απαιτητικής εκπαίδευσης.

Εκπαιδευόμενοι βατραχάνθρωποι, σε αίθουσα εκπαίδευσης καταδυτικού υλικού

Οι ειδικότητες που εκπαιδεύονται στη Σχολή είναι: δύτες, αυτοδύτες, υποβρύχιοι συγκολλητές, εκπαιδευτές καταδύσεων, υποβρύχιοι καταστροφείς. Το σχολείο των τελευταίων διαρκεί 5 μήνες, ενώ των άλλων ειδικοτήτων διαρκεί από ένα έως τρεις μήνες.

Δύτης με σκάφανδρο, προετοιμάζεται για κατάδυση με τη βοήθεια συναδέλφου του υπό την επίβλεψη εκπαιδευτού  Δείτε ΕΔΩ, πώς βγαίνει η στολή αυτή. Αν και φαίνεται η παλαιάς γενεάς τεχνολογία των υλικών, εν τούτοις τα φαινόμενα απατούν, γιατί οι Ρώσοι διαθέτουν αρκετά σύγχρονο εξοπλισμό όπως μπορείτε να δείτε ΕΔΩ

.Η εκπαίδευση που γίνεται από έμπειρους εκπαιδευτές, περιλαμβάνει αντικείμενα πλοήγησης, ναυτικής αγωγής και ναυτοσύνης, φυσικής αγωγής, εκρηκτικών υλών και κατάδυσης, με ιδιαίτερη έμφαση σε θέματα καταδυτικής φυσιολογίας, όπως νόμοι αερίων, αντιμετώπιση προβλημάτων εξίσωσης πιέσεων (αυτιών και παραρρινίων κόλπων, εμβολών), νόσου των δυτών κλπ. 

Εκπαίδευση  βατραχανθρώπων, στο θάλαμο αποπιέσεως

Οι εθελοντές υποψήφιοι πρέπει να είναι απόφοιτοι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και να διαθέτουν σωματική και ψυχική αντοχή, η οποία βαθμολογείται κατά την διέλευση αναλόγων δοκιμασιών. 

Βατραχάνθρωποι ανιχνευτές, σε εκπαίδευση κατάδειξης ασφαλούς διαδρόμου εντός ναρκοθετημένης περιοχής

.Η εκπαίδευση έχει δύο φάσεις, την θεωρητική διδασκαλία σε αίθουσες και την πρακτική με χρήση καταδυτικών υλικών σκάφανδρων και συσκευών αυτόνομης κατάδυσης, όπως αυτά που βλέπετε στις εικόνες. 

Εκπαιδευόμενοι Ρώσοι βατραχάνθρωποι, κατά την εκτέλεση υποβρύχιας βολής με πιστόλι τύπου  SPP-1 και υποβρύχιο αυτόματο APS, όπως φαίνεται στο βάθος. Στην εικόνα οι βατραχάνθρωποι φέρουν  συσκευές οξυγόνου κλειστού κυκλώματος  IDA 71.

 Μεταξύ των άλλων αντικειμένων περιλαμβάνεται σαν βασικό και η εκτέλεση υποβρύχιων βολών, από ειδικά όπλα, όπως βλέπετε στη φωτογραφία παραπάνω. Αυτός ο ειδικός υποβρύχιος οπλισμός, για τον οποίο μιλήσαμε σε παλαιότερο άρθρο, εκτοξεύει βέλη που από την ανάλογη απόσταση τραυματίζουν θανάσιμα τον οποιοδήποτε αντίπαλο βρεθεί μπροστά τους. Σήμερα όμως, διαθέτουν και πιο σύγχρονα αμφίβια όπλα, όπως είναι το  ADS.

Εκπαιδευόμενος εμπυρευματίζει γέμισμα πλαστικής εκρηκτικής ύλης με ηλεκτρικό πυροκροτητή. Βασικά στοιχεία εκπαίδευσης

Επίδειξη καταδυτικών υλικών όπως: αυτόνομης καταδυτικής συσκευής αέρος, συσκευής οξυγόνου κλειστού κυκλώματος και μικτών αερίων (όπως φαίνονται στις φωτογραφίες που ακολουθούν από πάνω προς τα κάτω) κατά τη διάρκεια της ημέρας εορτασμού του ρωσικού πολεμικού ναυτικού.

Συσκευή τύπου ΑΒΜ 15

Συσκευή Οξυγόνου κλειστού κυκλώματος τύπου  IDA 71.  Προσέξτε τα πέδιλα! Έχουν κορδόνια για προσαρμογή.

Συσκευή μικτών αερίων τύπου  IDA 72B

Προωστική υποβρύχια συσκευή τύπου Πρωτεύς

Στιγμιότυπα από τον εορτασμό της ημέρας του ρωσικού πολεμικού ναυτικού στην Σεβαστούπολη το καλοκαίρι του 2011, τότε που όλα ήταν ήρεμα και δεν υπήρχαν τα σύννεφα του πολέμου.

Ανιχνευτής

Πηγή 1
Πηγή 2