Λόγων απορρήτων εκφορά....

Βρετανοί, στελέχη των SAS όπως παρουσιάζονται σε φωτογραφία αναρτημένη στο fb σε σελίδα αφιερωμένη γι' αυτούς. Φαίνονται χαρακτηριστικά η στολή τους, η εξάρτυσή τους, ο οπλισμός τους με σιγαστήρα, αλλά και ο σκύλος τους που φέρει σύστημα βιντεοκάμερας για λήψη εικόνων όταν τον αποστέλλουν σε αποστολή. Η φωτογραφία έχει ληφθεί κατά την διάρκεια επιχειρήσεων πιθανόν στο Ιράκ. Αναρτήθηκε όμως στις 17 Ιουνίου 2017 και πήραν φωτιά οι υπηρεσίες! (Πηγή)

"Πες μου με ποιόν κάνεις παρέα.. για να σου πω ποιός είσαι", λέει μια λαϊκή ελληνική παροιμία, βγαλμένη από την εμπειρία της ζωής. 

Αν το προσαρμόσουμε στα στρατιωτικά δεδομένα ασφάλειας πληροφοριών, θα μπορούσαμε να πούμε, "Πες μου τι φοράς, για να σου πω πόσο μετράς", ή αν κάνουμε ακόμη μια παράφραση, "Δείξε μου τι έχεις, για να ξέρω με ποιόν έχω να κάνω".

Η συλλογή πληροφοριών και ειδικότερα των στρατιωτικών πληροφοριών, είναι ολόκληρη επιστήμη. Από το τι φοράς μέχρι το πώς συμπεριφέρεσαι σε ασκήσεις ή άλλες εκδηλώσεις, είναι πηγές άντλησης πληροφοριών για τους έμπειρους αναλυτές πληροφοριών. Εξάγουν συμπεράσματα, αφού ψάξουν σε βάθος και την παραμικρή λεπτομέρεια σε όσα εμφανίζονται καθημερινά στη δημοσιότητα μέσα από έντυπο ή ηλεκτρονικό τύπο και τα άλλα ΜΜΕ.

Ένα απλό παράπονο σε κάποιο φόρουμ του διαδικτύου, (από τα πολλά που έχουν εμφανισθεί) για την εκπαίδευση, ή τον εξοπλισμό, μπορεί να οδηγήσει τον ενδιαφερόμενο έμπειρο αναλυτή πληροφοριών στην ανεύρεση, πολύτιμων για την χώρα του, πληροφοριακών στοιχείων.

Στοιχεία που έχουν σχέση με την πειθαρχία, το ηθικό, τον εξοπλισμό και φυσικά την εκπαίδευση. Τα "αθώα" βίντεο ή οι "αστείες" φωτογραφίες που εύκολα πλέον μέσω των συγχρόνων κινητών τηλεφώνων βγαίνουν στον αέρα, κάνουν την ζωή των οργάνων πληροφοριών του ενδιαφερόμενου (αντιπάλου) ευκολότερη γιατί δεν έχoυν να βασανισθούν στο ψάξιμο για πολύ.

Έτσι το "παιχνίδι" των πληροφοριών αποκτά ενδιαφέρον. Ο εγωισμός, η κομπορρημοσύνη και η αυτοπροβολή, είναι σοβαρά ελαττώματα τα οποία αποτελούν γέφυρες στη διαρροή πληροφοριών. Το που πήγες για άσκηση, το τι είπες ή τι σου είπαν, οι φωτογραφίες χώρων ή προσώπων, ή εγκαταστάσεων, είναι ευπρόσδεκτα για την συμπλήρωση του "παζλ".

Πολύ περισσότερο στον χώρο των ειδικών δυνάμεων και των ειδικών επιχειρήσεων, που όλα στηρίζονται στον αιφνιδιασμό του αντιπάλου. Πώς όμως θα αιφνιδιασθεί ο όποιος δυνητικός αντίπαλος, εφ' όσον γνωρίζει τις δυνατότητές σου εκ των προτέρων; Γιατί αυτό που μετράει στρατιωτικά, δεν είναι η επιθυμία   και οι "ευσεβείς πόθοι" σου, αλλά το "τι δύνασαι" να πράξεις. Δηλαδή το τι μπορείς να κάνεις με αυτά που έχεις. 

Έτσι σιγά-σιγά "κτίζονται" οι εκτιμήσεις πληροφοριών και αξιοποιούνται  στο έπακρον για την αντιμετώπιση του ..."εχθρού" όταν έλθει η ώρα.

Τι μπορούμε να κάνουμε όλοι μας; Απλά να το "βουλώσουμε" το ρημάδι, που για να δείξουμε ότι είμαστε κάποιοι, δείχνουμε και λέμε πολλά για μας, που αντί για καλό, προκαλούν άθελά μας κακό, πολύ κακό! Εκπαίδευση!!

Μια ακόμη επιχειρησιακή φωτογραφία των SAS που εμφανίσθηκε πρόσφατα στο  fb τους. Μια εικόνα ..χίλιες λέξεις (Πηγή)

Κάπως έτσι σκέφτηκαν πριν από λίγο καιρό οι SAS και το βρετανικό ΥΕΘΑ, όταν είδαν στο fb φωτογραφίες προσωπικού τους, με πλήρη εξάρτυση οπλισμό και φόρτο, αν και είχαν "θολούρα" στα πρόσωπά τους. Τους φάνηκε κατάφωρη παραβίαση των κανόνων ασφαλείας πληροφοριών και άρχισαν να εντοπίζουν τους δράστες, που τελικά ήταν στελέχη τους. Όπως καταλαβαίνετε, συμβαίνει και στις "καλύτερες οικογένειες".

Πιθανολογούν, ότι η διαρροή μπορεί να προήλθε από προσωπικό του 18ου Συντάγματος Επικοινωνιών Ειδικών Επιχειρήσεων, αφού κάποιες φωτογραφίες εμφανίζουν μάλλον προσωπικό τους. Είναι αποφασισμένοι, όπως τουλάχιστον παρουσιάστηκε στον βρετανικό τύπο, "να κολάσουν το παράπτωμα" με αυστηρότητα, μέχρις απολύσεως!

Εάν ασχοληθούμε με τα καθ' ημάς, θα δούμε πληθώρα φωτογραφιών, που μπροστά τους αυτές που ανέβασαν οι Βρετανοί είναι πράγματι "αθώες". 

Ας αρκεστούμε παιδιά σε όποιες φωτογραφίες ανεβάζει η στρατιωτική υπηρεσία μέσω της επίσημης ιστοσελίδας της. Ξέρω ότι ο πειρασμός είναι μεγάλος! Αν έχουμε  να σχολιάσουμε ή να πούμε κάτι, με την καλή πρόθεση να διορθώσουμε πράγματα, αντί να τα βγάζουμε στον αέρα, καλύτερα να στείλουμε ηλεκτρονικό μήνυμα στο αντίστοιχο επιτελείο.Υπάρχουν διευθύνσεις και αποδέκτες γι' αυτά και τα κοιτούν (θέλω να πιστεύω) με μεγάλη προσοχή.

"Λόγων απορρήτων εκφοράν μη ποιού" 

Ανιχνευτής

Κύπρος 1974. Επιχείρηση "Λαβίδα"

31 Μοίρα Καταδρομών. Άγημα απόδοσης τιμών, σε φωτογραφία του 1973. (Φωτ. αρχείου)

 "Λαβίδα" ήταν η κωδική ονομασία που δόθηκε στην νυκτερινή ενέργεια των Ελληνοκυπριακών Μοιρών Καταδρομών για την κατάληψη των στενών Αγύρτας, με σκοπό την παρεμπόδιση της συνένωσης των αποβατικών τουρκικών δυνάμεων της περιοχής Κερύνειας με τον τουρκοκυπριακό θύλακα στο Κιόνελι. Η επιχείρηση αυτή των Δυνάμεων Kαταδρομών, έγινε παράλληλα με τις ενέργειες των λοιπών δυνάμεων της κυπριακής Εθνικής Φρουράς, προς αντιμετώπιση της τουρκικής εισβολής.

Γενική Κατάσταση

Τις πρώτες ώρες της 20ης Ιουλίου 1974, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις προχώρησαν σε αμφίβια εισβολή στο Πεντεμίλι, περίπου 8 χιλιόμετρα δυτικά από την πόλη της Κερύνειας. Οι Τούρκοι εκτέλεσαν την αποβατική ενέργειά τους, σε πρώτο χρόνο, με ένα ΣΑΣ (Συγκρότημα Αποβατικού Συντάγματος) δυνάμεως περίπου 3.000 ανδρών, που περιλάμβανε μία ίλη αρμάτων Μ 47 (12 άρματα μάχης) 20 ΤΟΜΠ  Μ 113 και Μοίρα ΠΒ (12 οβιδοβόλα των 105 χιλ.). Η απόβαση εκτελέσθηκε χωρίς ιδιαίτερη αντίσταση εκ μέρους της Κυπριακής Εθνικής Φρουράς.

Παράλληλα, υπό την πλήρη τουρκική αεροπορική κυριαρχία, εκτελέστηκε ανενόχλητα  αεραπόβαση και αερομεταφορά τουρκικών στρατευμάτων προς την περιοχή Κιόνελι, προς ενίσχυση και διεύρυνση του ήδη υπάρχοντος τουρκοκυπριακού θύλακα.

Η κυπριακή Εθνική Φρουρά, μέσα στο χάος που δημιούργησε το προηγηθέν πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου, αιφνιδιάστηκε ολοσχερώς  όπως φάνηκε από τις μετέπειτα εξελίξεις και προσπάθησε εσπευσμένως να εφαρμόσει ειδικά σχέδια, που προβλέπονταν  σε περίπτωση εκδήλωσης τουρκικής απόβασης. Δυστυχώς δεν υπήρξε ούτε άμεση, ούτε σωστή εκτίμηση και αντίδραση, που οφειλόταν σε κακή πληροφόρηση και διστακτικότητα έκδοσης διαταγών εκ μέρους του τότε ελληνικού ΑΕΔ (Αρχηγείου Ενόπλων Δυνάμεων).

Τις νυκτερινές ώρες της 20 Ιουλίου 1974, η στρατιωτική κατάσταση  είχε διαμορφωθεί, όπως φαίνεται στο σχεδιάγραμμα που ακολουθεί.

(Σχ. 1) Σχεδιάγραμμα Επιχειρήσεων που δείχνει την διαμόρφωση της κατάστασης την νύκτα της 20 Ιουλίου 1974. Με πράσινο χρώμα απεικονίζονται οι τουρκοκυπριακές και οι τουρκικές δυνάμεις. Η τουρκική αριθμητική δύναμη στον θύλακα του Κιόνελι, φαίνεται δίπλα από τα σύμβολα των μονάδων.  Η ένδειξη ΤΜΤ , αναφέρεται στην Τουρκική Οργάνωση Αντίστασης-Türk Müdafaa Teskilâti, κάτι αντίστοιχο της ελληνικής ΕΟΚΑ. (Πηγή εικόνας)

Το ΓΕΕΦ, διέταξε κατά προτεραιότητα την εξάλειψη του τουρκοκυπριακού θύλακα στο Κιόνελι, (Σχέδιο Αφροδίτη ΙΙ) με εμπλοκή της ΕΛΔΥΚ, ενώ ταυτόχρονα προσπάθησε να αναχαιτίσει το τουρκικό προγεφύρωμα στην Κερύνεια. Παράλληλα το Σύνταγμα Καταδρομών (31, 32, 33 και η επιστρατευόμενη 34 ΜΚΔ) διετάχθη να εφαρμόσει το Σχέδιο "Λαβίδα", δηλαδή την κατάληψη των στενών της Αγύρτας, τα οποία κατείχαν τουρκοκυπριακές δυνάμεις ενισχυμένες με τουρκική μονάδα αλεξιπτωτιστών, που προερχόταν από την αεραποβατική δύναμη που είχε προσγειωθεί στον θύλακα του Κιόνελι.

Διάταξη των Αντιπάλων

α. Τουρκικές Δυνάμεις

Τη διάβαση Αγύρτας την κατείχαν προ της εισβολής οι Τουρκοκύπριοι, οι οποίοι είχαν την αποστολή της διατήρησης των στενών, ώστε να μπορούν οι τουρκικές αποβατικές δυνάμεις να κινηθούν ανενόχλητα για να συνενωθούν με τον τουρκοκυπριακό θύλακα του Κιόνελι να διευρύνουν το προγεφύρωμα και να το εξασφαλίσουν για την ακολουθούσα δύναμη που θα αποβιβαζόταν στην Κερύνεια.

Οι θέσεις των τουρκοκυπριακών δυνάμεων επάνω στη διάβαση της Αγύρτας φαίνονται στο σχεδιάγραμμα 2 που ακολουθεί.

(Πηγή εικόνας: Πρακτικά Ημερίδας Ειδικών Δυνάμεων)

      Σε κάθε στόχο η δύναμή τους ανερχόταν περίπου σε δύναμη τάγματος (400 έως 600 άνδρες).

β. Ελληνικές Δυνάμεις

Η δύναμη της Εθνικής Φρουράς  περιλάμβανε γενικά :

-Σύνταγμα Καταδρομών. 

-Μηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού. 

-Επιλαρχία Μέσων Αρμάτων, με Ρωσικής κατασκευής άρματα Τ-34. 

-Επιλαρχία Αναγνωρίσεως, με τροχοφόρα ελαφρά Τ/Θ οχήματα. 

-Έξι μονάδες Πυροβολικού Μάχης, με περισσότερα από 100 πυροβόλα, διαφόρων διαμετρημάτων. 

-Μονάδα Επακτίου Πυροβολικού. 

-Μονάδα Αντιαεροπορικού Πυροβολικού, έστω και με όπλα ξεπερασμένα, για την προσβολή αεριωθουμένων αεροσκαφών. 

-Μονάδα Βαρέων Όπλων Πεζικού, με σύγχρονα για πολλές ακόμη δεκαετίες αντιαρματικά όπλα, με βαρείς όλμους, ακόμη και λίγα φλογοβόλα.

Πολύ σημαντική ήταν η παρουσία της Ελληνικής Δυνάμεως Κύπρου (ΕΛΔΥΚ), επιπέδου συντάγματος. Αποτελείτο από 2 τάγματα πεζικού συνολικής δυνάμεως 900 περίπου ανδρών. Ήταν καλά εκπαιδευμένο και οργανωμένο.  Μαζί με το Σύνταγμα Καταδρομών αποτελούσαν τα καλύτερα συγκροτήματα   της ελληνοκυπριακής πλευράς.

Η οργάνωση των Μονάδων Καταδρομών της Κύπρου στηριζόταν στα Ελλαδικά πρότυπα. Περιελάμβανε Διοίκηση-Επιτελείο, λόχο υποστηρίξεως (ΒΟΠ) και Διοικητικής Μερίμνης, και τρεις λόχους κρούσεως. Δύναμη, ως έγγιστα, 200 άνδρες, για να φθάσει στους 320 με την επιστράτευση. 

Ο διοικητής, ο υποδιοικητής, οι διοικητές λόχων και 1-2 ακόμη κατώτεροι αξιωματικοί ήταν Ελλαδίτες αξιωματικοί των καταδρομών. Όλοι οι υπόλοιποι ήταν Κύπριοι. 

Επειδή υπήρχε στενότητα στους βαθμούς του λοχαγού και υπολοχαγού, το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς (ΓΕΕΦ) είχε καθιερώσει την απόσπαση ενός υπολοχαγού πεζικού σε κάθε Μοίρα Καταδρομών, προκειμένου να καλύπτονται οι ανάγκες σε διοικητές λόχων. Φυσικά, οι αξιωματικοί αυτοί δεν είχαν στο ενεργητικό τους, ούτε τις εμπειρίες, ούτε τις εκπαιδεύσεις, ούτε το περιβόητο «πνεύμα» των Ελληνικών Δυνάμεων Καταδρομών. 

Σε ό,τι αφορά τον εξοπλισμό τους, αυτός ήταν παλαιός και παρωχημένος:

-Ατομικά όπλα, οπλοπολυβόλα και πολυβόλα του 2ου ΠΠ  διαφόρων τύπων και διαμετρημάτων, αγγλικής, αμερικανικής ή άλλης κατασκευής και προελεύσεως. 

-Αντιαρματικοί εκτοξευτές των 57 χιλιοστών,  των 2,36" και των 3,5" 

-Όλμοι 81 και 60 χιλιοστών, διαφόρων προελεύσεων. 

-Κράνη, αγγλικού τύπου 2ου ΠΠ. 

-Εξαρτύσεις, πυξίδες, υδροδοχεία, διόπτρες και άλλα παρελκόμενα, διαφόρων προελεύσεων, της εποχής του μεσοπολέμου ή ακόμη παλαιότερα. 

-Σακκίδια διαφόρων τύπων, αγγλικά, αμερικανικά, τύπου αστυνομίας, ακόμη και πολιτικού τύπου.

Όμως, παρά τον παλαιό τους εξοπλισμό, οι Μοίρες ήταν εκπαιδευμένες σε πολύ υψηλό βαθμό.

Το σημαντικό μειονέκτημα που είχαν έναντι των τουρκικών δυνάμεων, ήταν το γεγονός ότι από τις 15 Ιουνίου 1974, είχαν χρησιμοποιηθεί με διαταγή του προϊσταμένου τους κλιμακίου, (και με εντολή του ελληνικού Αρχηγείου Ενόπλων Δυνάμεων) στο μοιραίο πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, με αρκετές απώλειες σε προσωπικό και υλικό.

Διεξαγωγή της επιχείρησης

Χάρτης περιοχής επιχειρήσεων (Πηγή εικόνας: Πρακτικά Ημερίδας Ειδικών Δυνάμεων)

Η Διοίκηση Δυνάμεων Καταδρομών Κύπρου, με διοικητή τον συνταγματάρχη Κωνσταντίνο Κομπόκη, εφήρμοσε το σχέδιο «Λαβίδα», δηλαδή την εκτέλεση νυχτερινής καταδρομικής επιχειρήσεως, για την κατάληψη της διαβάσεως Αγύρτας. Οι ΑΝΣΚ που τους ανατέθηκαν, φαίνονται στο παραπάνω σχεδιάγραμμα.

Σύμφωνα με το σχέδιο, η 31 Μοίρα Καταδρομών έπρεπε να καταλάβει το ύψωμα Κοτζά-Καγιά, αμέσως νοτίως του φρουρίου του Αγίου Ιλαρίωνος επί του Πενταδακτύλου, το οποίο ελέγχει εκ δυσμών την διάβαση. Το άλλο σκέλος της διαβάσεως, δηλαδή εξ ανατολών προς δυσμάς, είχε ανατεθεί στην 32 Μοίρα, με αντικειμενικόν σκοπό το ύψωμα Άσπρη Μούττη. Στην βόρεια έξοδο της διαβάσεως, με αντικειμενικόν σκοπό το ύψωμα Πετρομούθια, θα ενεργούσε η 33 Μοίρα Καταδρομών. Νοτίως της Άσπρης Μούττης, θα ενεργούσε η επιστρατευομένη 34 Μοίρα, με αντικειμενικόν σκοπό το ύψωμα 296, κοντά στην Αγύρτα. 

Ως πιθανή ώρα «Κ», δηλαδή ώρα κρούσεως, είχε ορισθεί η 23.00 ώρα της νύκτας 21/22 Ιουλίου 1974

Σύμφωνα με τον γενικότερο σχεδιασμό, μετά την κατάληψη των υψωμάτων, οι Μοίρες Καταδρομών θα αντικαθίσταντο υπό ισαρίθμων ταγμάτων πεζικού, προκειμένου να αναλάβουν άλλες αποστολές. 

Οι Μοίρες, ήδη ευρισκόμενες εξ αιτίας της εμπλοκής τους στο πραξικόπημα, διεσπαρμένες στη Λευκωσία, διατάχθηκαν να σπεύσουν προς Βορρά, με ελάχιστο χρόνο προετοιμασίας. 

"Κινούμενες ημέρα-μεσημέρι, αλλού βαλλόμενες με όλμους και αντιαρματικά και αλλού διωκόμενες από την τουρκική αεροπορία, κατόρθωσαν και έφθασαν συγκροτημένες στους χώρους εξορμήσεώς τους. Από εκεί και πέρα, η κάθε Μονάδα έγραφε την δική της ιστορία. Ήταν η πρώτη φορά που θα αναμετρούνταν με τις Τ/Κυπριακές δυνάμεις των υψωμάτων της διαβάσεως Αγύρτας, αλλά και με τις επίλεκτες μονάδες καταδρομών και αλεξιπτωτιστών του τουρκικού στρατού, οι οποίες, εν τω μεταξύ, τις ενίσχυσαν." (Αφήγηση Στγου Σταμάτη στην ημερίδα Ειδικών Δυνάμεων)

Οι Μοίρες, μπόρεσαν και κατέλαβαν τους ΑΝΣΚ (Αντικειμενικούς Σκοπούς) τους. και το πρωί της 21 Ιουλίου η διάβαση βρισκόταν σε ελληνικά χέρια.

Η 31 Μοίρα Καταδρομών, με διοικητή τον ταγματάρχη Αλέξανδρο Μανιάτη ο οποίος ανέλαβε την διοίκηση το απόγευμα της 19ης Ιουλίου, σχεδίασε και εξετέλεσε με άψογο τρόπο την επιχείρηση καταλήψεως του υψώματος Κοτζά-Καγιά. Με τον διοικητή της Μοίρας στην πρώτη γραμμή, και με τους λόχους κρούσεως των υπολοχαγών Ηλία Γλεντζέ και Αθανασίου Γαληνού σε πρωταγωνιστικόν ρόλο, οι Τ/Κύπριοι και οι επίλεκτοι του τουρκικού στρατού αιφνιδιάστηκαν παντελώς και υπέστησαν μεγάλες απώλειες. Κάποιοι ανέφεραν για 100-150 νεκρούς, ίσως και περισσότερους.

Η 32 Μοίρα Καταδρομών, με διοικητή τον ταγματάρχη Ναπολέοντα Δαμασκηνό, με ελάχιστους Ελλαδίτες αξιωματικούς Καταδρομών, λόγω των απωλειών κατά το πραξικόπημα, προσέγγισε αθόρυβα το ύψωμα Άσπρη Μούττη και το κατέλαβε με μικρή καθυστέρηση, λόγω της πυρκαϊάς της θαμνώδους βλάστησης του υψώματος, εξ αιτίας των βολών του πυροβολικού.

Η 33 Μοίρα, με διοικητή τον ταγματάρχη Γεώργιο Κατσάνη, προσέγγισε επιτυχώς το ύψωμα Πετρομούθια, αιφνιδίασε τον εχθρό και εξουδετέρωσε τις αντιστάσεις, τις οποίες εντόπισε.

(Αριστερά ο ηρωικός διοικητής της 33 ΜΚ Τχης Γεώργιος Κατσάνης)  

"Κατά τας πρωϊνάς ώρας, η Μοίρα δια πυρών και σχετικής κινήσεως, προσπάθησε να υποβοηθήσει το έργο της 31 ΜΚ, προσβάλλουσα τον πύργο ΑΓΙΟΥ ΙΛΑΡΙΩΝΑ. Τα υπάρχοντα βαρέα όπλα της Μοίρας, έπληξαν πλειστάκις τον πύργο και άλλους στόχους, μέχρι ότου η εχθρική αεροπορία και εχθρικά όπλα καμπύλης τροχιάς κατέστρεψαν αυτά.

Ο Διοικητής της Μοίρας Τχης ΚΑΤΣΑΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, προωθημένος ως ήτο, μετά κατάληψιν οικίσκου, όστις ήτο πλήρης όπλων και πυρομαχικών, επλήγη και εφονεύθει, περί την 09:30 της 21ης Ιουλίου. 

Ωσαύτως η Μοίρα έμεινε άνευ επαφής, μετά της ΔΔΚ, λόγω της εν τω μεταξύ καταστροφής των Σ/Α και τραυματισμού Διαβιβαστού (Δκτού/31ου ΛΟΚ, ο Λόχος Επιστράτων δεν είχε Σ/Α). Την διοίκηση της Μοίρας, αναλαμβάνει ο Υδκτής της, Λγός (ΠΖ) ΜΑΝΤΖΟΥΡΑΤΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ." (Τμήμα αφήγησης του Στγου Μαντζουράτου κατά την διάρκεια της ημερίδας Ειδικών Δυνάμεων)

Η 34 Μοίρα Καταδρομών επιστρατεύθηκε τις πρωινές ώρες της 20ης Ιουλίου, στην Αθαλάσσα Λευκωσίας, με διοικητή τον ταγματάρχη Πέτρο Δεκούλο. 

"Το απομεσήμερο της ίδιας ημέρας, κινήθηκε στην περιοχή του Πάνω Δικώμου, όπου και το σημείο εξορμήσεώς της. Με το τελευταίο φως, η Μονάδα ξεκίνησε την ενέργειά της, προς το ύψωμα 296. Αφού διήνυσε περί τα δύο χιλιόμετρα, δέχθηκε πυρά όλμων, οπότε ανέκοψε εκεί την προχώρησή της και έλαβε αμυντική διάταξη. 

Τι παραπάνω θα περίμενε κανένας, από μια Μονάδα, η οποία επιστρατεύθηκε εξ ολοκλήρου το μεσημέρι, και εκλήθη να φέρει εις πέρας καταδρομική επιχείρηση, το βράδυ της ιδίας ημέρας. Πάλι καλά, που διατηρήθηκε συγκροτημένη, και δεν διαλύθηκε ολότελα." (Αφήγηση Στγου Σταμάτη στην Ημερίδα Ειδικών Δυνάμεων)

Παρά την προσωρινή αυτή επιτυχία, οι αναμενόμενες δυνάμεις Πεζικού προς αντικατάσταση των μοιρών Καταδρομών δεν εμφανίσθηκαν. Στον τομέα του τουρκοκυπριακού  θύλακα του Κιόνελι, ο οποίος είχε ενισχυθεί από τουρκικές μονάδες αλεξιπτωτιστών και καταδρομών, η ΕΛΔΥΚ ενισχυμένη με άρματα, δεν κατόρθωσε να τον εξαλείψει.

Κατόπιν τούτου, τις πρωινές ώρες της 21ης Ιουλίου 1974, η Διοίκηση Δυνάμεων Καταδρομών Κύπρου διέταξε τις Μονάδες της να απαγκιστρωθούν και να συμπτυχθούν στους χώρους εξορμήσεώς τους, προκειμένου να αναλάβουν άλλες αποστολές. Η απαγκίστρωση και η σύμπτυξη των Μονάδων ήταν επιτυχής.

Οι Μονάδες Καταδρομών αναπαύθηκαν και αναδιοργανώθηκαν. Ήταν η πρώτη και τελευταία τους φορά, που χρησιμοποιήθηκαν στον καταδρομικό τους ρόλο. Στη συνέχεια, χρησιμοποιήθηκαν σαν απλές μονάδες Πεζικού και κάλυπταν τα κενά και τις αδυναμίες των υπολοίπων δυνάμεων, δίδοντας διαδοχικό αμυντικό αγώνα.

Συμπεράσματα της επιχείρησης "Λαβίδα"

Για μια ακόμη φορά επαληθεύθηκε η αρχή της τακτικής χρησιμοποίησης των Δυνάμεων Καταδρομών. Η αφανής, μυστική και αθόρυβη διείσδυση και προσβολή των εχθρικών θέσεων, στην διάβαση της Αγύρτας, επέφερε τον μέγιστο αιφνιδιασμό του αντιπάλου και προκάλεσε πανικό.

Η μή  ενίσχυση ή αντικατάσταση των μονάδων Καταδρομών από δυνάμεις Πεζικού, με τον ανάλογο βαρύ οπλισμό, οδήγησε στην αναγκαστική τους αποχώρηση, με αποτέλεσμα την απώλεια του εξαιρετικού στρατηγικού πλεονεκτήματος που είχαν προκαλέσει, με την παρεμπόδιση της συνένωσης των τουρκικών αποβατικών δυνάμεων με τον θύλακα Κιόνελι.

«Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, αντιμετώπισαν άλλο ένα σοβαρό πρόβλημα.. Η τηλεφωνική επικοινωνία ήταν σχεδόν αδύνατη τις τρεις πρώτες μέρες, όχι μόνο μεταξύ των μονάδων, αλλά και μεταξύ του διοικητού του σώματος στρατού και της Αγκύρας. Την πρώτη ημέρα κατάφεραν να στήσουν ένα κανάλι με την Τουρκία το οποίο όμως, διακόπηκε στις 22.00 της ιδίας ημέρας και για τις επόμενες δύο ημέρες, δεν υπήρχε καμία επικοινωνία με το Γενικό Επιτελείο των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων. Η γραμμή επικοινωνίας, είχε δημιουργηθεί αρχικά, μέσω μιας ειδικής συσκευής την οποία μετέφερε το 2ο τάγμα καταδρομέων από την Τουρκία και την εγκατέστησε στον Πενταδάκτυλο, στο Ατάκ Τεπέ, δίπλα από το Κοτζάκαγια. Από εκεί με καλώδια, συνδέθηκε με το διοικητήριο του σώματος στρατού, στο Μπογάζι. Τα καλώδια όμως καταστρέφονταν από τις φωτιές, που μαίνονταν την ώρα των μαχών. Ειδική ομάδα πηγαινοερχόταν γι’ αποκατάσταση της βλάβης, μέχρι που στις 22.00 το βράδυ της ίδιας ημέρας(Μουζαφέρ Σεβέρ. Τότε συνταγματάρχης της τουρκικής υπηρεσίας πληροφοριών)

(Απόσπασμα από την αφήγηση Στγου Γλεντζέ κατά την διάρκεια της ημερίδας Ειδικών Δυνάμεων)

Αποτελέσματα

Οι εφεδρείες της Εθνικής Φρουράς αναλώθηκαν στον θύλακα Κιόνελι-Λευκωσίας και στην διάβαση Αγύρτας, χωρίς αποτέλεσμα, αντί να επιπέσουν στο προγεφύρωμα της Κερύνειας, εκεί που πάταγε τροχός και ερπύστρια, και στο οποίο οι τουρκικές αποβατικές δυνάμεις δούλευαν σχεδόν ανενόχλητες.

Στην προσπάθεια της εξάλειψης του προγεφυρώματος στο Πεντεμίλι, πάλι ατυχώς  και εντελώς αντίθετα με την αρχή της τακτικής τους χρησιμοποίησης, οι δυνάμεις Καταδρομών (33 ΜΚ) κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν μηχανοκινήτο πεζικό και άρματα, με αποτέλεσμα τις ανώφελες απώλειες γενναίων ανδρών.

"Ακολουθούν σκηνές απερίγραπτου ηρωισμού και αυτοθυσίας, σε αγώνα εκ του συστάδην. Τα εχθρικά άρματα και τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού (ΤΟΜΠ) του αντιπάλου, επιτίθενται ακάθεκτα εναντίον των ελαφρά εξοπλισμένων, αλλά ηρωικών Λοκατζήδων. Τα τμήματα της Μοίρας με αγώνα εκ του συστάδην και τη χρήση του ελαφρού οπλισμού και χειροβομβίδων, αλλά και με μεγάλες απώλειες, διασπούν τον εχθρικό κλοιό και διαρρέουν προς τις ελεύθερες περιοχές και τους προβλεπόμενους χώρους συγκεντρώσεως. Λαμβάνουν χώρα πράξεις αφθάστου γενναιότητος, που δεν υπάρχουν λόγια να τις χρωματίσουν. Τραυματισμένοι Καταδρομείς, κάλυπταν τους συναδέλφους τους για να διαφύγουν..." (Απόσπασμα της ομιλίας Στγου Μαντζουράτου)

Οι συνολικές απώλειες μονάδων Καταδρομών καθ' όλη την διάρκεια των επιχειρήσεων στην Κύπρο, ανήλθαν σε 186 νεκρούς και αγνοούμενους.

"Όπου και όπως και εάν χρησιμοποιήθηκαν, οι καταδρομείς έπραξαν το καθήκον τους εις το ακέραιον, προσέφεραν ύψιστες υπηρεσίες προς το Έθνος και άφησαν ιερή παρακαταθήκη στις νεότερες γενεές. Συνεχώς στην πρώτη γραμμή, υπερέβαλαν τις δυνατότητές τους και, σε πλείστες περιπτώσεις, προξένησαν εφιαλτικές απώλειες στον εχθρό. Οι Τούρκοι δοκίμασαν πολύ πικρές εμπειρίες, οσάκις ήρθαν αντιμέτωποι με τους καταδρομείς.

Και γνωρίζουν πολύ καλά οι Τούρκοι, ότι, εάν ποτέ απαιτηθεί, οι νεότεροι Έλληνες καταδρομείς, εμπνεόμενοι από το πνεύμα, παραδειγματιζόμενοι από την διαγωγή και σεβόμενοι την θυσία των παλαιών καταδρομέων, θα τούς αντιμετωπίσουν, όπως και τότε, κατά τρόπον που δεν θέλουν ούτε να το σκέπτονται. " (Απόσπασμα ομιλίας Στγου Σταμάτη)

Σημείωση

Πολλά περισσότερα και ενδιαφέροντα γεγονότα μπορούν να διαβάσουν όσοι ενδιαφέρονται, στο βιβλίο "Οι Καταδρομείς κατά του Αττίλα" εκδόσεως της Λέσχης Καταδρομέων και Ιερολοχιτών, που αποτελούν τα πρακτικά της Ημερίδας των Ειδικών Δυνάμεων που έλαβε χώρα τον Νοέμβριο του 2016 στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών. 

Αυτή την περίοδο και μέχρι τέλους Αυγούστου, η καλύτερη επικοινωνία είναι μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στην διεύθυνση: info.contactlki@gmail.com

Η διακλαδικότητα στην εκπαίδευση των βατραχανθρώπων.

Φωτογραφία αρχείου

Βασική αρχή της στρατιωτικής εκπαίδευσης, είναι η προσαρμογή της στις επιχειρησιακές απαιτήσεις που απορρέουν από την εθνική στρατιωτική στρατηγική της κάθε χώρας. 

Τίθενται στόχοι, και εκπονείται το ανάλογο σχέδιο δράσης, ώστε να καλυφθούν αυτές οι απαιτήσεις μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα. Η τεκμηρίωση της αναγκαιότητας για την διεξαγωγή συγκεκριμένης εκπαίδευσης, οδηγεί στην οργάνωση αντίστοιχου σχολείου. 

Τα σχολεία εκπαίδευσης των ειδικών δυνάμεων και όχι μόνο, πρέπει να αποσκοπούν στην κάλυψη τέτοιων αναγκών και όχι στην "χορήγηση" προνομίων υπό την μορφή ηθικών αμοιβών. Δεν θα πρέπει να επιλέγεται, για παράδειγμα, κάποιος να διέλθει την εκπαίδευση του σχολείου ελευθέρας πτώσεως αν δεν πρόκειται ποτέ να αξιοποιήσει αυτές τις γνώσεις επιχειρησιακά, μόνο και μόνο για να φέρει τις έγχρωμες πτέρυγες. Το ίδιο θα πρέπει να συμβαίνει και με την εκπαίδευση του βατραχανθρώπου.

Οπωσδήποτε  θα πρέπει να λαμβάνεται υπ' όψη το επιχειρησιακό έργο που με αυτήν την εκπαίδευση επιδιώκεται να καλυφθεί. Άλλες οι απαιτήσεις του ΠΝ, άλλες της ΠΑ και άλλες του ΣΞ, σε ό,τι αφορά τις υποβρύχιες δραστηριότητες. Επομένως αναφερόμαστε στην δημιουργία αντιστοίχων σχολείων.

Εκπαίδευση στο ΣΥΚ ΣΞ (Φωτογραφία ΓΕΣ)

Με αυτή την λογική οργανώθηκε πριν από 7 χρόνια το Σχολείο Υποβρυχίων Καταστροφών του Στρατού Ξηράς, με επιδίωξη την κάλυψη των αναγκών των αμφιβίων Δυνάμεων Καταδρομών. Το σχολείο ξεκίνησε πολύ καλά! Δεν ξέρω αν τελικά καλύφθηκαν οι ανάγκες, για να δικαιολογείται η παύση του.

Είναι γεγονός από την άλλη πλευρά, ότι η πολλαπλότητα ιδίων σχολείων σε κάθε κλάδο των Ενόπλων Δυνάμεων, επιφέρει μεγαλύτερο οικονομικό κόστος, απ' ότι αν υπάρχει ένα ενιαίο διακλαδικό σχολείο. Όταν όμως μιλάμε για ενιαίο διακλαδικό σχολείο, ή καλύτερα να χρησιμοποιήσω την λέξη σχολή, ή κέντρο εκπαίδευσης, σημαίνει ότι μέσα εκεί οργανώνονται επί μέρους σχολεία που προορίζονται να καλύψουν τις επιχειρησιακές ανάγκες του αντίστοιχου κλάδου. Η σύγχρονη εξέλιξη των επιχειρήσεων, επιβάλλει τέτοιου είδους εξειδικεύσεις. Αυτό συνεπάγεται εκπαιδευτές απ' όλους τους κλάδους, και κοινή, διακλαδική αντίληψη, των επιχειρησιακών απαιτήσεων.

Η κοινή λογική λέει, ότι πριν κλείσεις ή ακυρώσεις κάτι "παρωχημένο",  πρέπει να έχεις ετοιμάσει την αντικατάσταση με το πρωτότυπο και καλύτερο νέο. Αν δεν γίνει έτσι, τότε υπάρχει η επικινδυνότητα της αποτυχίας κάλυψης των αναγκών.

Εύχομαι να πρεσβεύσει η σύνεση στην εξέλιξη της εκπαίδευσης των βατραχανθρώπων, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κάθε κλάδου, χωρίς υστεροβουλίες, ή "συντεχνιακές" αντιλήψεις, αλλά με γνώμονα το κοινό εθνικό συμφέρον. 

Βασική εκπαίδευση ΥΚ (Φωτογραφία αρχείου)

Ελπίζω να δω σύντομα, μια  πρωτότυπη, εξελιγμένη, διακλαδική Σχολή Υποβρυχίων Καταστροφών κοινής αποδοχής, η οποία μέσα από την ποικιλία των σχολείων της (βασικά και προχωρημένα) και με την κατάλληλη και ισόρροπη παρουσία εκπαιδευτών όλων των κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, θα μπορεί να εκπληρώνει το επιχειρησιακό της έργο. Γιατί δεν θέλουμε απλούς αυτοδύτες για καταδύσεις αναψυχής, αλλά βατραχανθρώπους-μαχητές.

Ανιχνευτής

SOFIC 2017 Η διεθνής Έκθεση εξοπλισμού Ειδικών Επιχειρήσεων

Ηλεκτρικός Ανελκυστήρας Τ1-16 (Πηγή)

Η αναζήτηση για το καλύτερο  συνεχίζεται! Έτσι και φέτος, στην ετήσια σύσκεψη-έκθεση αμυντικού υλικού ειδικών επιχειρήσεων που έχει καθιερωθεί να γίνεται τον Μάιο στην Τάμπα της Φλόριντα, όπου εδρεύει και το αμερικανικό στρατηγείο ειδικών επιχειρήσεων, παρουσιάσθηκαν αρκετά ενδιαφέροντα υλικά. Κάποια απ' αυτά που κίνησαν το ενδιαφέρον των επισκεπτών (πλην οπλικών συστημάτων και φορητού οπλισμού) και ίσως  είναι κατάλληλα και στο δικό μας χώρο, τα παρουσιάζουμε παρακάτω:

Ο εκτοξευτής σχοινιού ΜΚ ΙΙ.

Εκτοξευτής σχοινιού ΜΚ ΙΙ (Πηγή)

Η εκτόξευση ενός σχοινιού είτε για αναρρίχηση ενός βράχου,ή κτιρίου, είτε για την διάβαση μιας βαθιάς χαράδρας, ή για την διέλευση από κτίριο σε κτίριο, είτε για την ανάβαση σε πλοίο ενώ είμαστε σε βάρκα ή κολυμπάμε στην επιφάνεια της θάλασσας, ή ακόμη από στεριά σε καράβι ή το αντίθετο, είναι κάτι που πάντα απασχολεί το προσωπικό των ειδικών δυνάμεων σε επιχειρήσεις ή  ακόμη και για τη διάσωση ατόμων που κινδυνεύουν. 

Ο εκτοξευτής ΜΚ ΙΙ σε αμφίβια έκδοση (Πηγή)

Μια εταιρεία λοιπόν, παρουσίασε τα προϊόντα της στον τομέα αυτό. Το  ΜΚ ΙΙ, είναι ένα μικρό φορητό κανονάκι που εκτοξεύει με μεγάλη ακρίβεια σχοινί και γάντζο. Ανάλογα με την περίπτωση, ξηρά ή θάλασσα έχει και το κατάλληλο σύστημα εκτόξευσης.

Ο ηλεκτρικός ανελκυστήρας T1-16

Ένα άλλο επίσης σύστημα που επέδειξε η ίδια εταιρεία, είναι ο ηλεκτρικός ανελκυστήρας T1-16. Κάτι παρόμοιο είχαμε παρουσιάσει και στο παρελθόν (2010). Εδώ στην πιο εξελιγμένη του μορφή, κατάλληλο για την εύκολη ανέλκυση προσωπικού από τη θάλασσα σε πλοίο, ή εντός κατοικημένων τόπων για την εύκολη αναρρίχηση-καταρρίχηση σε ορόφους, ή ακόμη στην ύπαιθρο, για το ανέβασμα και κατέβασμα σε βράχια και απόκρημνα σημεία του βουνού.

Ηλεκτρικός ανελκυστήρας Τ1-16 (Πηγή)

Ο πρώτος αναρριχητής θα χρειασθεί να ..ζοριστεί ν' ανέβει με τον κλασσικό τρόπο, αλλά οι υπόλοιποι του τμήματος που ακολουθεί, ανεβαίνουν με άνεση! Το καλό είναι ότι το ένα χέρι μένει πάντα ελεύθερο για να αξιοποιηθεί όπου χρειάζεται. 

Το σύστημα που είναι παντός καιρού, δουλεύει και με τηλεχειρισμό, και χρησιμοποιεί επαναφορτιζόμενη αδιάβροχη μπαταρία με (απόδοση ενέργειας) δυνατότητα αναρρίχησης 400 συνολικά μέτρων.  Επίσης είναι πιστοποιημένο για αδιάβροχη αντοχή μέχρι βάθους 10 μέτρων, αν μεταφέρεται υποβρυχίως από βατραχανθρώπους (κλειστό κύκλωμα, σε τακτικές επιχειρήσεις)

Το υποβρύχιο (μη επανδρωμένο) όχημα αναγνώρισης DTX2 ROV

DTX2 ROV (Πηγή)

Θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί σαν το "υποβρύχιο drone" Το DTX2 ROV κατασκευασμένο με στρατιωτικές προδιαγραφές  από ανοδιωμένο χυτό αλουμίνιο και με βάρος (στον αέρα) 26 κιλά, μπορεί να καταδυθεί σε βάθος 300 μέτρων, ενώ το σύστημα πρόσδεσης του με τον χειριστή διαθέτει ειδικό σχοινί 6 χιλ. μήκους 150 μέτρων και μπορεί να φτάσει κατόπιν παραγγελίας μέχρι και 400 μέτρα. 

Τα τέσσερα προωθητικά του  συστήματα, του επιτρέπουν την περιστροφή 180 μοιρών και την κίνηση ακόμη και σε περιορισμένους χώρους προς όλες τις κατευθύνσεις (κατακόρυφα και οριζόντια). Δεν παρασύρεται από υποβρύχια ρεύματα και διατηρεί την σταθερότητά του. Η κάμερά του μπορεί να δει σε γωνία 330 μοιρών. Οι αισθητήρες του μετρούν την θερμοκρασία του νερού (μπορεί να λειτουργεί από -5 έως +40 βαθμούς), αζιμούθιο κατεύθυνσης, βάθος και γωνίες στροφών.

Η πλήρης συλλογή του DTX2 ROV (Πηγή)

Μπορεί να συνδυασθεί με πολλά εξαρτήματα, ανάλογα με την χρήση του και είναι κατάλληλο για επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης. Επίσης το όλο σύστημα διαθέτει και φορητή κονσόλα με οθόνη, που μπορεί να λειτουργεί υποβρύχια, μεταφερόμενη από τον χειριστή. Κόστος του πακέτου, περίπου 35.000 $ ΗΠΑ. Βέβαια υπάρχει και το πιο οικονομικό , εμπορικό DTG2 ROV  με κόστος 6.000 $  το οποίο κατεβαίνει μέχρι 150 μέτρα βάθος.

Τα ελαστικά μηδενικής πίεσης PZT (Pressure Zero Tire)

Ένα από τα προβλήματα  που αντιμετώπιζαν οι εποχούμενοι περίπολοι των ειδικών δυνάμεων στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, ήταν η καταστροφή των ελαστικών των οχημάτων μετά από προσβολή από αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς ή κατά την δι΄λαρκεια ενέδρας. Τα χτυπημένα, σκισμένα ελαστικά, εμπόδιζαν την κίνηση και επομένως την γρήγορη απομάκρυνση από το επικίνδυνο σημείο. Οι αμερικανικές στρατιωτικές προδιαγραφές περί ελαστικών, συγκεκριμένα στο χώρο των ειδικών δυνάμεων, προβλέπουν την δυνατότητα αντοχής του σκισμένου ελαστικού, για κίνηση με ταχύτητα 30 μιλίων την ώρα και για 30 μίλια.

Διατομή του ελαστικού μηδενικής πίεσης, στην οποία φαίνονται οι επιστρώσεις και οι στεφάνες των ανθρακονημάτων (Πηγή)

Μια μικρή εταιρεία, η οποία βραβεύθηκε από την αμερικανική Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων, παρουσίασε ελαστικά που αντέχουν τρύπια ή σκισμένα, ταχύτητες 50 μιλίων την ώρα και για 50 μίλια. Τα ελαστικά τους που είναι κατασκευασμένα με πολλαπλές στεφάνες με ανθρακονήματα, διατηρούν την αντοχή για να μπορούν να απομακρυνθούν τα οχήματα από την επικίνδυνη ζώνη.

Τo παθητικό εξωσκελετικό σύστημα UPRISE

Έχει κυκλοφορήσει ευρέως η προσπάθεια κατασκευής ενός ενισχυτικού μηχανισμού του ανθρώπινου μυοσκελετικού συστήματος, ώστε να μπορεί ένας άνθρωπος να μεταφέρει πολύ περισσότερο φορτίο από ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν, χωρίς να καταπονείται το ανθρώπινο σώμα σε παρατεταμένη εργασία μεταφοράς φορτίων.

Uprise (Πηγή)

Στον στρατιωτικό χώρο, υπάρχει το πρόγραμμα του Exoskeleton, για το οποίο έχουμε μιλήσει σε προηγούμενο άρθρο. Στην τελευταία όμως έκθεση, μια καναδική εταιρεία, παρουσίασε ένα πιο απλό και εύχρηστο σύστημα, προσαρμοσμένο περισσότερο στις επιχειρησιακές ανάγκες των ειδικών δυνάμεων.

Το σύστημα UPRISE, είναι ένα μηχανικό σύστημα, το οποίο μεταφέρει κυριολεκτικά το βάρος του φόρτου ενός μαχητή των ειδικών δυνάμεων στο έδαφος, απαλλάσσοντας τον ίδιο από την καταβολή της προσπάθειας μεταφοράς. Οι σύγχρονες απαιτήσεις των ειδικών επιχειρήσεων, επιβάλλουν την μεταφορά φόρτου (που σε ορισμένες περιπτώσεις φτάνει και τα 60 κιλά), σε μεγάλες αποστάσεις και ίσως για αρκετές ημέρες, ανάλογα με την αποστολή.

Η μεγάλη σωματική καταπόνηση σε συνδυασμό με αντίξοες καιρικές συνθήκες και υπό την πίεση της εχθρικής απειλής, μπορεί να προκαλέσει εύκολα την κατάρρευση ενός στρατιώτη με αποτέλεσμα την διακινδύνευση ή ακόμα και την ακύρωση της αποστολής ενός καταδρομικού τμήματος. Αυτή την περίπτωση έρχεται να καλύψει το σύστημα UPRISE, το οποίο χρησιμοποιούμενο κατάλληλα, μπορεί να κάνει την ζωή του μαχητή πιο εύκολη για μια αποστολή 3 έως 7 ημερών.

Uprise (Πηγή)

Η έμπνευση της κατασκευής  αυτού του συστήματος, προέρχεται από την φυσική μηχανική λειτουργίας του ανθρωπίνου σώματος, μετά από πολύχρονη μελέτη του μυοσκελετικού συστήματος, ειδικά των "ευτραφών" παλαιστών του Sumo. Ο τρόπος με τον οποίο το σώμα τους έχει προσαρμοστεί στην μεταφορά του υπερβολικού βάρους τους, οδήγησε στην δημιουργία αυτού του ελαφρού μηχανικού (χωρίς μπαταρίες) εξωσκελετικού συστήματος, κατασκευασμένου από τιτάνιο.

Φορώντας αυτό το σύστημα, ένας στρατιώτης επιβαρύνεται μόνο με το 20% του βάρους του φόρτου του, ενώ η ευκολία κινήσεων μειώνεται (σύμφωνα με τους κατασκευαστές) μόνο κατά 1%! Το υπόλοιπο βάρος, μέσω του σπονδυλωτού συστήματος μεταφέρεται στο έδαφος.

Το σύστημα αποτελείται από ενισχυτικό φορέα της σπονδυλικής στήλης, που "δένει" με ανάλογη ενισχυτική ζώνη της μέσης και στη συνέχεια με αντίστοιχους ενισχυτικούς φορείς κατά μήκος του εξωτερικού και του εσωτερικού των ποδιών. Ο φορέας της σπονδυλικής στήλης στο επάνω μέρος του συνδέεται με έναν μηχανικό άτλαντα που υποστηρίζει το κράνος.

Αυξημένη αντοχή, απόδοση και μαχητική ικανότητα με μειωμένη πιθανότητα τραυμάτων, κόπωσης και κάμψης του ηθικού, είναι τα επιχειρήματα της εταιρείας για την αποτελεσματικότητα του προϊ όντος της. Στις ειδικές δυνάμεις εναπόκειται η απόφαση για χρήση του ή όχι, αφού το δοκιμάσουν στην πράξη.

Πάντως ας μην ξεχνάμε ότι αν ένας στρατιώτης δεν είναι γυμνασμενος και εκπαιδευμένος, τα υποστηρικτικά συστήματα από μόνα τους, δεν θα τον μετατρέψουν σε μαχητή.

Αυτά και άλλα πολλά, εμφανίσθηκαν και στην φετινή έκθεση SOFIC που έχει καθιερωθεί στον κόσμο των ειδικών δυνάμεων.



Ανιχνευτής