Η Μάχη της Λέρου

Βομβαρδισμός της Λέρου από την γερμανική πολεμική αεροπορία, αρχές Νοεμβρίου του 1943 (Πηγή)

Η μάχη της Λέρου!  Μια μεγάλη μάχη που διαδραματίστηκε τέτοιες μέρες, την χρονιά του 1943! Γράφτηκαν σελίδες ηρωισμού και υπήρξαν πράξεις ανδρείας, χωρίς όμως θετικό αποτέλεσμα για τους συμμάχους, που ήταν οι μεγάλοι ηττημένοι, μαζί με τους προσχωρήσαντες Ιταλούς.

Οι εντυπώσεις αυτών που συμμετείχαν στη μάχη πολλές και σε αρκετούς τραυματικές!

Οι Γερμανοί αλεξιπτωτιστές μαζί με τους αμφίβιους καταδρομείς τους, επικράτησαν, έχοντας την απόλυτη αεροπορική υπεροχή! 

Για την μάχη αυτή είχαμε αναφερθεί σε παλαιότερο άρθρο! Μπορείτε όμως να διαβάσετε και άλλες λεπτομέρειες ΕΔΩ.

Παράλληλα με την μάχη που ξεκίνησε στις 26 Σεπτεμβρίου  και έληξε στις 16 Νοεμβρίου του 1943, υπήρξαν μικρότερης κλίμακας ενέργειες, που τις ανέλαβαν νεοζηλανδικά τμήματα καταδρομών, αλλά.. η κακή τακτική χρησιμοποίησή τους, οδήγησε στην εξόντωσή τους, σ' ένα μικρό νησάκι καταμεσής του Αιγαίου, τη Λέβιθα! Αν δεν την ξέρετε την ιστορία, διαβάστε τι έγινε τότε, ΕΔΩ!

Η προσβολή του ελληνικού αντιτορπιλικού "Βασίλισσα Όλγα" δεξιά και του βρετανικού "Interpid" αριστερά (Πηγή)

Στις 26 Σεπτεμβρίου του 1943, τα γερμανικά αεροπλάνα έπληξαν καίρια και βύθισαν το ελληνικό αντιτορπιλικό "Βασίλισσα Όλγα" μέσα στο Λακί,  και το βρετανικό "Interpid", τα οποία είχαν καταπλεύσει, προς υποστήριξη των χερσαίων συμμαχικών τμημάτων. Ήταν η τελευταία αποστολή του ελληνικού πλοίου,  αλλά και του βρετανικού, μετά από μια ένδοξη δράση κατά τη διάρκεια του πολέμου!

"Την ημέρα της βύθισής του, στο Βασίλισσα Όλγα επέβαιναν ως πλήρωμα 211 Έλληνες αξιωματικοί και ναυτοδίοποι και 11 Άγγλοι ναύτες, συνολικά δηλαδή 222 άνδρες. Από αυτούς έχασαν την ζωή τους ο κυβερνήτης, πέντε αξιωματικοί, 10 υπαξιωματικοί, 54 ναυτοδίοποι και τρεις Άγγλοι ναύτες. Από τους συνολικά 141 Έλληνες διασωθέντες υπήρχαν 23 τραυματίες. Επίσης ως επισκέπτες επέβαιναν στο αντιτορπιλικό 15 Λέριοι πολίτες και 7 Έλληνες ναύτες από το πλήρωμα του φορτηγού πλοίου Taganrod. Από αυτούς έχασαν την ζωή τους 3 Λέριοι και 4 ναύτες"

Λέγεται ότι η εγκληματική αδράνεια των ιταλικών παρατηρητηρίων έγκαιρης ειδοποίησης, οδήγησε στην θανάσιμη προσβολή των συμμαχικών πλοίων!

Παλιές ιστορίες, που δεν πρέπει  να ξεχνιούνται!

Εφέτος, 71 χρόνια μετά τη μάχη,  το νησί τίμησε ξανά τους πεσόντες και τους εναπομείναντες ζωντανούς πολεμιστές.

Ανιχνευτής

Βολές μάχης!

Στιγμιότυπο από την εκπαίδευση προσωπικού ελληνικών Μονάδων Ειδικών Δυνάμεων, με εκτέλεση βολών μάχης ταχείας αντίδρασης, που πραγματοποιήθηκε το δεύτερο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου 2014. (Πηγή)

Η Ιταλική Διοίκηση Ειδικών Δυνάμεων

Ιταλοί καταδρομείς (αλπινιστές), αλεξιπτωτιστές και βατραχάνθρωποι σε παλαιότερη φωτογραφία. (Πηγή)

"Γεννήθηκε" και επίσημα πριν από λίγες ημέρες, στις 19 Σεπτεμβρίου 2014, η νέα Διοίκηση Ειδικών Δυνάμεων του ιταλικού στρατού (Comando Forze Speciali dell' Esercito - COMFOSE). Η τελετή έναρξης έγινε στο στρατόπεδο των Ιταλών αλεξιπτωτιστών, στην πόλη Πίζα.

Η συγκρότηση της νέας αυτής διοίκησης ξεκίνησε πριν από 18 μήνες, για να ολοκληρωθεί με την τοποθέτηση του ταξίαρχου διοικητή της, αρχές Σεπτεμβρίου. Μέχρι σήμερα οι μονάδες των ιταλικών ειδικών δυνάμεων, ήταν κατανεμημένες σε διαφορετικές  διοικήσεις (αποτυχημένο πείραμα και στην Ελλάδα στο παρελθόν). 

Στη νέα Διοίκηση υπάγονται: το 4ο τάγμα Αλπινιστών-Αλεξιπτωτιστών, το 9ο τάγμα Αλεξιπτωτιστών "Col. Moschin" της ταξιαρχίας "Folgore", το 185 τάγμα αναγνώρισης  και το 28 τάγμα ψυχολογικών επιχειρήσεων. Αναμένεται δε μέχρι το τέλος του 2015, να υπαχθεί στη Διοίκηση και η 26 Μοίρα ελικοπτέρων ειδικών επιχειρήσεων, η οποία μέχρι το τέλος του Νοεμβρίου θα μετασχηματιστεί σε "3ο τάγμα ελικοπτέρων ειδικών επιχειρήσεων" και θα διέλθει 3 φάσεις επιχειρησιακής αξιολόγησης, μέχρις υπαγωγής της.

Όπως φαίνεται, οι Ιταλοί γείτονες ακολουθούν κατά κάποιο τρόπο το αμερικανικό δόγμα στον χαρακτηρισμό των μονάδων ειδικών δυνάμεων. Τα δύο τάγματα αλεξιπτωτιστών τους, έχουν σύνθεση παρόμοια με τις δικές μας ΜΑΛ, αν και για το 9ο τάγμα αλεξιπτωτιστών, αναφέρουν ότι μοιάζει περισσότερο με τους SAS.  Σε μελλοντικό άρθρο, θα αναφερθούμε εκτενέστερα για τις ιταλικές ειδικές δυνάμεις.  

Αξιοπερίεργος είναι ο ρόλος της ιταλικής Διοίκησης Ειδικών Δυνάμεων, η οποία θα υπάγεται απ' ευθείας στον Υπαρχηγό του ιταλικού ΓΕΣ. Κατ' αρχήν απ' ότι φαίνεται, πιθανόν να είναι ενσωματωμένη διοίκηση εντός του ιταλικού ΓΕΣ(;) Δεν θα διαθέτει αναπτυσσόμενο στρατηγείο, για να διευθύνει επιχειρήσεις! Επιχειρησιακά, οι παραπάνω μονάδες θα τίθενται υπό την ιταλική Διακλαδική Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων (ΔΔΕΕ) (Comando interforze per le Operazioni delle Forze Speciali, COFS), που έχει έδρα στη Ρώμη.

Η ιταλική Διοίκηση Ειδικών Δυνάμεων, μάλλον θα έχει ανάλογες αρμοδιότητες με αυτές της ελληνικής ΔΕΔ, με την οργάνωση της εκπαίδευσης, την διαμόρφωση δόγματος, με την προμήθεια εξοπλισμού και με την προετοιμασία γενικά αυτών των μονάδων για επιχειρησιακή χρησιμοποίηση από την ΔΔΕΕ, κυρίως σε διεθνείς αποστολές. Βλέπετε οι Ιταλοί, όπως και άλλοι Ευρωπαίοι, δεν διαβλέπουν απειλή περί τα σύνορά τους πλέον (τυχεροί) και ασχολούνται με τα διεθνή!

Άλλωστε όλες αυτές οι μονάδες που προαναφέρθηκαν, έχουν κατά καιρούς διαθέσει τμήματα σε επιχειρήσεις στο Ιράκ, αλλά και στο Αφγανιστάν μέχρι σήμερα. Ας μην ξεχνάμε ότι οι Ιταλοί έχουν μέχρι πρόσφατα, την ευθύνη της "Δυτικής Περιφερειακής Διοίκησης" (Regional Command West) στο Αφγανιστάν. Είναι "παίκτες" και έτσι έχουν πιο "άνετη" παρουσία στα διεθνή fora. 

Η νέα Διοίκηση σχεδιάζεται να έχει στενή συνεργασία με αντίστοιχες συμμαχικές διοικήσεις ειδικών δυνάμεων και κυρίως με την αμερικανική USASOC, την γαλλική Brigade des Forces Spéciales Terre (BFTS), και την γερμανική KommandoSpezialKräfte (KSK).

Ανιχνευτής

Πηγή

Γενέθλια της ελληνικής Διακλαδικής Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων

Αυτή τη χρονιά τα γενέθλια της ΔΔΕΕ, γιορτάστηκαν σε χώρο του Πολεμικού μας Ναυτικού και συγκεκριμένα στο στρατόπεδο της Διοίκησης Υποβρυχίων Καταστροφών.

Και καλά έκαναν! Αυτό σημαίνει πνεύμα διακλαδικότητας, που αρχίζει όλο και περισσότερο να ωριμάζει! "Η ισχύς εν τη Ενώσει" έλεγαν οι παλιοί και είναι απόλυτα σωστό.

Χθες λοιπόν, στον προαύλιο χώρο της ΔΥΚ, μπροστά από το εντυπωσιακό τους μνημείο, με την παρουσία του Α/ΓΕΕΘΑ, στον οποίο σημειωτέον υπάγεται απ' ευθείας η ΔΔΕΕ, αλλά και του Α/ΓΕΝ, έγινε η  λιτή τελετή εορτασμού των γενεθλίων της. Πέρασαν κιόλας 2 χρόνια!

Ελπίζω στο εγγύς μέλλον, να σταθεροποιηθούν και στο είδος στολής παραλλαγής που θα φέρουν τα τμήματα, με βάση τις επιχειρησιακές απαιτήσεις και όχι τις κλαδικές ..προτιμήσεις, όπως βλέπετε και στη φωτογραφία παραπάνω.

Όλοι θα κληθούν να ενεργήσουν στο ίδιο ή παρεμφερές επιχειρησιακό περιβάλλον. Διακλαδικότητα σημαίνει και ενιαία αντιμετώπιση επιχειρησιακών αναγκών. Ειδικά τώρα σε περίοδο "ισχνών αγελάδων".

Ανιχνευτής

Η κινέζικη εκπαίδευση..

Ένα άρθρο αυστραλιανής ηλεκτρονικής εφημερίδας χαρακτήρισε την εκπαίδευση των κινεζικών ειδικών δυνάμεων "γελοία" (ridiculous), παραθέτοντας κάποιες φωτογραφίες και ένα βίντεο, προσεκτικά τραβηγμένο, που μάλλον είναι διαφημιστικό των κινεζικών ειδικών δυνάμεων.

Εκπαίδευση στη βολή τυφεκίου ταχείας αντίδρασης από άνδρες ειδικών δυνάμεων αντιτρομοκρατικής μονάδας της κινεζικής αστυνομίας της επαρχίας  Φοσάν. Δίπλα από τον στόχο στέκεται ένας συνάδελφος του σκοπευτή, σε άσκηση αυτοπεποίθησης και εμπιστοσύνης ικανοτήτων μεταξύ τους. Τίποτα διαφορετικό απ' ό,τι γίνεται και σ' άλλους στρατούς ή υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένων και των αντιστοίχων ελληνικών.

Εγώ θα έλεγα ότι ο παραπάνω χαρακτηρισμός, είναι το λιγότερο "ατυχής" ή ίσως άστοχος, γιατί ό,τι συμβαίνει σήμερα στις κινεζικές ειδικές δυνάμεις από πλευράς εκπαίδευσης, συμβαίνει σε γενικές γραμμές σχεδόν παντού. Και οι Αυστραλοί ακολουθούν μέσες-άκρες το βρετανικό στυλ, στρατιωτικής εκπαίδευσης που δεν απέχει τόσο πολύ, από το κινεζικό. Η δε επιλογή αυστραλιανού προσωπικού για τις ειδικές δυνάμεις είναι παρόμοια.

Οι Κινέζοι, λαός υπομονετικός και επίμονος με μεγάλη μακραίωνη ιστορία και παράδοση περί τα στρατιωτικά, παρακολουθούν από κοντά τις εξελίξεις στον τομέα των ειδικών επιχειρήσεων (και όχι μόνο) και υιοθετούν ό,τι εκτιμούν σαν χρήσιμο και αποδοτικό, προσαρμόζοντάς το στα δικά τους δεδομένα.

Είναι γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης κάποιες δραστηριότητες φαίνονται ..παράξενες και εξεζητημένες στα μάτια των δυτικών, αλλά δεν παύουν να είναι αντικείμενα δεξιότητας αλλά και καρτερίας, γιατί εκεί έγκειται το μυστικό της ανατολικής "φιλοσοφίας" περί στρατιωτικής εκπαίδευσης: Χαλύβδωση της ψυχής και αντιμετώπιση του κινδύνου χωρίς φόβο για το θάνατο!

Μήπως όμως και εμείς οι λεγόμενοι δυτικοί δεν έχουμε παρεμφερή τοποθέτηση;

Δείτε τις εικόνες παρακάτω και θα διαπιστώσετε ομοιότητες, (να μην πω πιστή αντιγραφή) με το στυλ της εκπαίδευσης δυτικών στρατών και ιδιαίτερα του αμερικανικού αλλά και του βρετανικού, που αποτελούν τα πρότυπα πολλών χωρών στον κόσμο.

Ασκήσεις δοκών

Μεταφορά κιβωτίων πυρομαχικών

Διέλευση εμποδίων αυτοπεποίθησης

Έρπυση κάτω από φλεγόμενα συρματοπλέγματα

Έρπυση κάτω από συρματοπλέγματα στη λάσπη

Πάλη σώμα με σώμα. Αντιμετώπιση αντίπαλου οπλισμένου με μαχαίρι

Εκπαίδευση ελεύθερου σκοπευτού. Λέγεται ότι οι ελεύθεροι σκοπευτές τους, μπορούν να κτυπήσουν καπάκια μπουκαλιών από εκατοντάδες μέτρα μακριά. Στους διεθνείς στρατιωτικούς-αστυνομικούς  σκοπευτικούς αγώνες της Βουδαπέστης το 2011, Κινέζοι , κατέλαβαν τις 4 πρώτες θέσεις από τα 5 σκοπευτικά αθλήματα. Αλλά και κάθε χρόνο στους παραπάνω αγώνες, Κινέζοι σκοπευτές καταλαμβάνουν πρώτες θέσεις.

Εκπαίδευση στην οδήγηση τροχοφόρων με επικίνδυνους ελιγμούς, κάτω από έκτακτες καταστάσεις

Επί πλέον, ας μη ξεχνάμε ότι κινέζικες ομάδες παίρνουν πρώτες θέσεις στους ετήσιους αγώνες ομάδων ειδικών δυνάμεων "Warrior Competition" που γίνονται στην Ιορδανία.

Οι Κινέζοι προχωρούν, αφομοιώνουν και βελτιώνονται  με γοργούς ρυθμούς. Προετοιμάζονται για το ..ενδεχόμενο 3ου παγκοσμίου πολέμου ή κάποιου πολέμου που μπορεί να ξεσπάσει στην περιφέρειά τους, με τις τόσες αμφισβητήσεις θαλασσίων συνόρων και κατοχής νησιών, όπως έχει δηλώσει στο παρελθόν και  ένας καθηγητής τους διεθνών σχέσεων που διδάσκει σε στρατιωτικό πανεπιστήμιο.

Δείτε και ένα ενδιαφέρον βίντεο επίδειξης δεξιοτήτων προσωπικού ειδικών δυνάμεων, πιέζοντας ΕΔΩ


Ανιχνευτής

Το νέο φορητό ρωσικό αντιαεροπορικό «Verba»

Το φορητό αντιαεροπορικό πυραυλικό σύστημα (MANPADS) «Verba», που είναι ικανό να διακρίνει το στόχο μέσα από οποιεσδήποτε παρεμβολές, άρχισε να παραδίνεται στις ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΔ). Το νέο φορητό Α/Α σύστημα θα αντικαταστήσει το υπάρχον, αξιόπιστο, αλλά παρωχημένης τεχνολογίας, «Igla-S» (Ιγκλά σημαίνει βελόνα). Τα νέα ρωσικά MANPADS υπερέχουν σε τακτικά και τεχνικά χαρακτηριστικά από παρόμοια ξένα συστήματα.

Το φορητό Α/Α πυραυλικό σύστημα «Verba», το οποίο αναπτύχθηκε στο σχεδιαστικό γραφείο όπλων υψηλής ακρίβειας «KBP» (Σχεδιαστικό Γραφείο Οργάνων στην πόλη Τούλα, που κατασκευάζει αμυντικό εξοπλισμό υψηλής τεχνολογίας), το παρέλαβε ήδη μια από τις μεραρχίες των ειδικών δυνάμεων (Δυνάμεις Καταδρομών – Αλεξιπτωτιστών), καθώς και μια μηχανοκίνητη ταξιαρχία πεζικού της Ανατολικής Στρατιωτικής Περιφέρειας.

Συνέχεια στην Πηγή

Το μεγαλύτερο σαμποτάζ στην κατεχόμενη Ευρώπη

 Γράφει ο κ. Ευάνθης Χατζηβασιλείου, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών

Προτομή του Κώστα Περρίκου στον πεζόδρομο, στη συμβολή των οδών Γλάδστωνος και Πατησίων

Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Αντίσταση εναντίον του φασισμού και του ναζισμού αποτέλεσε ένα πολύμορφο φαινόμενο σε όλη την Ευρώπη. Έτσι και στην Ελλάδα, πέραν των αντάρτικων σωμάτων, δράση ανέπτυξαν οι οργανώσεις δολιοφθορών και κατασκοπείας, καθώς και οι ομάδες της πολιτικής αντίστασης. Οι τελευταίες -ενεργές ιδιαίτερα στην Αθήνα- αποσκοπούσαν να διατηρήσουν υψηλό το αγωνιστικό φρόνημα του λαού, αλλά και να θέσουν ουσιαστικά εμπόδια στη δράση των κατοχικών αρχών. 

Η δράση τους χαρακτηρίστηκε από ένα διαρκές «κρυφτό» με τους κατακτητές: διανομή παράνομου Τύπου και προκηρύξεων, συλλογή πληροφοριών, εξορμήσεις για αναγραφή συνθημάτων μέσα στην πλήρη συσκότιση της νύχτας της κατεχόμενης Αθήνας. Κορυφαία στιγμή τους ήταν η ανατίναξη, στις 20 Σεπτεμβρίου 1942, των γραφείων της δωσιλογικής Εθνικής Σοσιαλιστικής Πατριωτικής Οργανώσεως (ΕΣΠΟ) από τον Ουλαμό Καταστροφών της Πανελληνίου Ενώσεως Αγωνιζομένων Νέων (ΠΕΑΝ).

Η ΠΕΑΝ ιδρύθηκε το φθινόπωρο του 1941, από τον Κώστα Περρίκο, απότακτο αξιωματικό της Πολεμικής Αεροπορίας, καθώς και τους Αθανάσιο Σκούρα, Ιωάννη Κατεβάτη, Διονύσιο Παπαβασιλόπουλο, Γεώργιο Αλεξιάδη. Οι αρχηγοί της προέρχονταν από το Εθνικό Ενωτικό Κόμμα του Παναγιώτη Κανελλόπουλου. Αν και διατήρησαν επίζηλα την οργανωτική αυτονομία της ΠΕΑΝ, οι ιδέες που εξέπεμψε η τελευταία (όπως και η «αδελφή» οργάνωση, η πρώτιστα φοιτητική Ιερή Ταξιαρχία) συνδέονταν με τον «ενωτισμό» του κανελλοπουλικού κύκλου: αντιφασιστικός και απελευθερωτικός αγώνας, αδιαπραγμάτευτη εμμονή στη δημοκρατική ιδέα μετά τον πόλεμο και την ήττα του φασισμού, γενναία μεταρρύθμιση του αποστεωμένου πολιτικού συστήματος, αναμόρφωση της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας μέσω μιας αναπτυξιακής παρέμβασης στην οικονομία, της κατοχύρωσης ισότητας ευκαιριών για όλους τους πολίτες, της ανάδειξης της «νέας γενιάς». Έως το καλοκαίρι του 1942, η ΠΕΑΝ είχε προσελκύσει την υποστήριξη πολλών νέων ανθρώπων. Η παράνομη εφημερίδα της, η «Δόξα» είχε αναδειχθεί σε ένα από τα σημαντικότερα αντιστασιακά έντυπα.

Ένοπλο τμήμα

Παράλληλα, ο Περρίκος συγκρότησε το ένοπλο σκέλος της οργάνωσης. Από τον Μάρτιο του 1942, μια ομάδα της ΠΕΑΝ είχε ξεκινήσει σαμποτάζ, κυρίως στο λιμάνι του Πειραιά. Ωστόσο, μια άλλη ομάδα, ο Ουλαμός Καταστροφών, επίσης υπό την ηγεσία του, στόχευσε τις δωσιλογικές οργανώσεις. Οι κυριότερες ήταν η Οργάνωσις Εθνικοσοσιαλιστικών Δυνάμεων Ελλάδος (ΟΕΔΕ) και η ΕΣΠΟ, υπό την ηγεσία του ιατρού Σπύρου Στεροδήμου, η οποία έδρευε στη γωνία Γλάδστωνος και Πατησίων. Η ΕΣΠΟ προσπαθούσε να μετεξελιχθεί σε ελληνικό εθνικοσοσιαλιστικό κίνημα: σκόπευε να μεταφέρει εργάτες στη Γερμανία και να συγκροτήσει ελληνικά μαχητικά τμήματα για τον ναζιστικό αγώνα.

Ο Περρίκος εξασφάλισε εκρηκτικές ύλες από έργα οδοποιίας. Η πηγή δεν ήταν οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, με τις οποίες η ΠΕΑΝ δεν διατηρούσε επαφή. Η πρώτη επιχείρηση του Ουλαμού Καταστροφών ήταν η ανατίναξη της Λέσχης Αξιωματικών του Υγειονομικού του γερμανικού στρατού, στη γωνία των οδών Πατησίων και Βασιλέως Ηρακλείου, στις 15 Αυγούστου 1942 -επέτειο του τορπιλισμού της «Έλλης»- από τους Αντώνη Μυτιληναίο, Ιωάννη Νικολόπουλο και Γ. Παπαγιάννη. Στις 22 Αυγούστου, Σάββατο βράδυ, έγινε η δεύτερη ανατίναξη, των γραφείων της ΟΕΔΕ, στην περιοχή της Ομόνοιας, από τους Μυτιληναίο, Παναγιώτη Μιχαηλίδη και Νίκο Μούρτο.

Στις 20 Σεπτεμβρίου 1942 ήρθε η σειρά της ΕΣΠΟ. Η επιχείρηση θα γινόταν Κυριακή πρωί, όταν συνεδρίαζε η ΕΣΠΟ, ώστε να αποφευχθεί ο θάνατος αθώων, αλλά και να προκληθούν θύματα μεταξύ των δωσιλόγων. Η βόμβα, δέκα οκάδες δυναμίτιδα, μεταφέρθηκε από το σπίτι της Ιουλίας Μπίμπα στο Κουκάκι ώς την πλατεία Κάνιγγος, από την ίδια και τον Μυτιληναίο, σε μια πάνινη τσάντα για ψώνια, σκεπασμένη με χόρτα. Στην επιχείρηση μετείχαν οι Περρίκος, Μυτιληναίος, Μπίμπα, Μούρτος, και οι φοιτητές Μιχαηλίδης (Χημείας), Σπύρος Γαλάτης (Νομικής), Νίκος Λάζαρης (Νομικής), Σπύρος Στανωτάς (ΑΣΟΕΕ). Η ανατίναξη έγινε στις 12 το μεσημέρι, και το κτίριο τυλίχτηκε στις φλόγες. Σκοτώθηκαν πολλά μέλη της ΕΣΠΟ, μεταξύ τους και ο αρχηγός της, Στεροδήμος.

Μείζονα αποτελέσματα

Η καταστροφή υπήρξε ολοκληρωτική, και ποτέ πια οι προδότες συνήλθαν από το πλήγμα. Ηταν το τέλος των προσπαθειών για δημιουργία ενός ελληνικού ναζιστικού κινήματος, και επομένως η ενέργεια της ΠΕΑΝ προκάλεσε μείζονα πολιτικά και κοινωνικά αποτελέσματα στην Ελλάδα της Κατοχής. Το ηθικό του χειμαζόμενου λαού τονώθηκε! Οι συμμαχικοί ραδιοσταθμοί ύμνησαν την επιχείρηση, που άλλωστε αποτελούσε το μεγαλύτερο έως τότε σαμποτάζ σε πόλη της κατεχόμενης Ευρώπης. Μόνη παραφωνία, η αποκήρυξη του σαμποτάζ από το ΕΑΜ, που το χαρακτήρισε ως «προβοκάτσια της Γκεστάπο», ενώ αποκάλεσε την ΠΕΑΝ «αντεθνική οργάνωση». Φαίνεται ότι το ΕΑΜ ενοχλήθηκε από την πιθανή εμφάνιση ενός εναλλακτικού πόλου στην αθηναϊκή Αντίσταση.

Ο ηρωικός θάνατος του Περρίκου, ένα παράδειγμα για τον αγώνα

Η ίδια η ΠΕΑΝ πλήρωσε ακριβά τον θρίαμβο της ανατίναξης της ΕΣΠΟ. Ο Περρίκος και πολλά στελέχη της οργάνωσης συνελήφθησαν από τους Γερμανούς τον Νοέμβριο. Τέσσερις εκτελέστηκαν στις αρχές Ιανουαρίου 1943 - Σκούρας, Κατεβάτης, Δημήτρης Λόης και Διονύσιος Παπαδόπουλος ενώ η Μπίμπα, εκτελέστηκε αργότερα με πέλεκυ. Ο ίδιος ο Περρίκος τουφεκίστηκε ξημερώματα της 4ης Φεβρουαρίου 1943. Γνωρίζουμε ότι, πριν από την εκτέλεση, ο Περρίκος στράφηκε προς τους Γερμανούς αξιωματικούς που διοικούσαν το απόσπασμα και τους είπε: «Είμαι Ελλην αξιωματικός, έκαμα το καθήκον μου». Εκείνοι χαιρέτισαν στρατιωτικά και έδωσαν την εντολή για πυρ. Εξίσου συγκλονιστικές είναι οι επιστολές του Περρίκου, μέσα από το κελί του, προς την οικογένειά του. Στη στάση του εμπρός στον θάνατο, όπως αυτή προκύπτει μέσα από τις επιστολές, υπάρχουν πολλά αξιομνημόνευτα στοιχεία. 

Η αγάπη και η αφοσίωση στη σκλαβωμένη πατρίδα. Η εμμονή στα πανανθρώπινα ιδανικά της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της αξιοκρατίας, της διεθνούς συνεργασίας. Η αγωνία του ώστε να προσφέρει στους «στρατιώτες» του -στην ΠΕΑΝ- αλλά και σε όλο τον ελληνικό λαό, ένα θάνατο ηρωικό, ένα παράδειγμα για τον υπέρτατο αγώνα που θα συνεχιζόταν και μετά τον δικό του χαμό. Παράλληλα, όμως, η ετοιμότητά του να συγχωρήσει τους εκτελεστές του. Και βέβαια, η εκπληκτική διατύπωση της ελπίδας του ότι θα ερχόταν η ώρα που τα εμπόλεμα ευρωπαϊκά έθνη του 1943 -και αυτή η Γερμανία- θα αναζητούσαν μια νέα αρχή στην ιδέα της ενωμένης Ευρώπης. Και όλα αυτά, δοσμένα μέσα από την απελπισμένη αγάπη του για την οικογένεια που έχανε, για τη σύζυγο που άφηνε, για τα παιδιά του που δεν θα έβλεπε να μεγαλώνουν. Μετά τον θάνατό του, η ΠΕΑΝ αναδιοργανώθηκε υπό την ηγεσία του Γ. Αλεξιάδη και συνέχισε τη δράση της έως και μετά την Απελευθέρωση.

Γωνία Γλάδστωνος και Πατησίων, υπάρχει σήμερα το μοναδικό μνημείο της ΠΕΑΝ, που δημιουργήθηκε επί δημαρχίας Μ. Έβερτ. Είναι αμφίβολο εάν η πλειοψηφία των βιαστικών περαστικών γνωρίζει τι αποδίδει. Αλλά, έτσι κι αλλιώς, λέξεις όπως «άθλος», «ηρωισμός», «ηθικό μεγαλείο», τετριμμένες από την υπερβολική χρήση, δεν αρκούν για να αποδώσουν επαρκώς το γεγονός και τον συμβολισμό του. Πιο εύγλωττη, η αναφορά ενός μεγάλου πνευματικού ανθρώπου, της Ιωάννας Τσάτσου, που κατέγραψε στο ημερολόγιό της τις ώρες εκείνες της οδύνης, αλλά και του αγώνα και της ελπίδας: «Είναι από τα καλύτερα παλληκάρια μας. Ο αεροπόρος Κώστας Περρίκος, αρχηγός της ΠΕΑΝ και οι φίλοι του […] φύλακες της τιμής μας, αφού δεν έχομε πια γη».

Από το κελί των μελλοθάνατων

Αγαπημένο μου παιδί, Μίμη μου:

Ο πατέρας σου έπεσε για τη λευτεριά της πατρίδας μας. Εφυγε απ' τον κόσμο με την ικανοποίηση πως αν δεν έκαμε το χρέος του όπως έπρεπε, πάντως το έκαμε όσο μπορούσε. Το χρέος αυτό δεν τελειώνει ποτέ. Αν ζούσε θα εξακολουθούσε τις προσπάθειές του και κατά την περίοδο της ειρήνης. Τον ρόλο αυτό επεφύλαξε η Μοίρα για σένα. Δούλεψε για να σταματήσουν οι πόλεμοι, να ευημερήσουν όλοι οι άνθρωποι, να ενωθούν τα κράτη της Ευρώπης, να ειρηνεύση και να ευτυχίση ο κόσμος. Δούλεψε για να καταργηθούν οι τεχνητοί φραγμοί που παρεμποδίζουν και σε άπειρες περιπτώσεις ματαιώνουν την πρόοδο των αξίων. Δούλεψε για την επικράτηση της Δημοκρατίας. Αφιέρωσε τη ζωή σου στην Ελλάδα και στην ανθρωπότητα.

Κ. Περρίκος προς Δημήτρη Περρίκο, Φυλακαί Αβέρωφ, κελί 12,

23 Ιανουαρίου 1943, Αρχείο Κ. Περρίκου, στην κατοχή της οικογένειας Περρίκου.

Μαρία μου:

Μου μένουν ακόμη λίγα λεπτά ζωής. Και στις τελευταίες μου στιγμές θα σ' αγαπώ και θα σε θυμάμαι. Φίλησέ μου τ' αγγελούδια μας. Οι φίλοι μου ας κάμουν το χρέος τους. Πεθαίνω για την Ελλάδα και θυμάμαι την τελευταία στροφή του ύμνου του Μιστράλ: «Κι αν πρέπει να πεθάνουμε για την Ελλάδα, τι θεία δάφνη, μια φορά κανείς πεθαίνει».

Εγκαταλείπω τον κόσμο χωρίς μίση και κακίες. Αγωνίσθηκα για την πατρίδα μου. Για την δική τους πατρίδα αγωνίζονται κι' εκείνοι οι οποίοι με καταδίκασαν. Θα ήθελα το αίμα μου να μην μας χωρίση αλλά να μας ενώση στο μέλλον με τους σημερινούς αντιπάλους.

Κ. Περρίκος προς Μαρία

Περρίκου, Φυλακαί Αβέρωφ, κελί 12, 4 Φεβρουαρίου 1943, ώρα 5.20΄ π.μ., Αρχείο Κ. Περρίκου.

Πηγή

Σημείωση Ανιχνευτή: Υπάρχει αμφιβολία περί του αριθμού των φονευθέντων Γερμανών, ο οποίος εμφανίζεται υπερβολικός. Σχόλια μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ

Στη μνήμη ενός παλιού φίλου λοκατζή

Χθες έφυγε από αυτόν τον κόσμο, ένας πολύ παλιός φίλος λοκατζής, ένας έφεδρος επιλοχίας της Δ' Μοίρας Καταδρομών. Ένας παλιός πολεμιστής που στάθηκε στη μονάδα, από την αρχή της συγκρότησής της το 1947 μέχρι και την τελευταία ημέρα αγώνα το 1949.

Ο κύριος Σπύρος Σ., για τον οποίο είχαμε μιλήσει σε προηγούμενο άρθρο, έφυγε πλήρης ημερών στα 90 του χρόνια, από τα γηρατειά. Ήταν η σειρά του! Πάει να βρει τους παλιούς συμπολεμιστές του, όπως συνήθιζε να λέει, όταν συναντιόμασταν και με γέμιζε με τις ιστορίες του.

Στη Ρούμελη, στη Μακεδονία, στη Θεσσαλία, στην Πελοπόννησο και τέλος στο Γράμμο και στο Βίτσι, παντού στάθηκε τυχερός να βρεθεί και να πολεμήσει. Στην Πελοπόννησο, δύο ήταν οι επιχειρήσεις που του είχαν μείνει ζωηρά στη μνήμη! Η επιχείρηση εξάρθρωσης του ανταρτικού συγκροτήματος ΚΩΝΤΑΛΩΝΗ, στον Ταΰγετο και η καταδρομή στον Άγιο Βασίλη στον Πάρνωνα.

Στο Βίτσι πάλι,  μου έλεγε και ξανάλεγε για τα πυκνά πυρά όλμων και πυροβόλων των ανταρτών που δέχτηκε η Μοίρα κινούμενη το βράδυ της 10 προς 11 Αυγούστου του 1949  στα στενά μεταξύ των υψωμάτων Μπάρο και Ρότο , πίσω από τη Γ' Μοίρα Καταδρομών, γιατί ο πολύς συνωστισμός δύο μονάδων με τα μεταγωγικά τους έγινε αντιληπτός από τ΄ανταρτικά τμήματα. 

"Ο θόρυβος κατά την κίνηση, οδήγησε στο θάνατο και στον τραυματισμό πολλών παλικαριών", όπως μου έλεγε ο μακαρίτης, που πάσχιζε να κρατήσει τους άνδρες της διμοιρίας του σε τάξη, εκείνη τη νύκτα, βοηθώντας στην ανασυγκρότηση για αντεπίθεση. Μου εξιστορούσε για τον κάθε άνδρα που έχανε στη μάχη, τα πάντα για τη ζωή του, την οικογένειά του και τον τόπο του, Μετά από τόσα χρόνια κρατούσε στη μνήμη του "αρχείο".

Τέλος, στον Γράμμο, το βράδυ της 26 προς 27 Αυγούστου του 1949 ο λόχος του, ο 73 ΛΟΚ, έδωσε σκληρό αγώνα για την κατάληψη του  υψώματος Φλάμπουρο όπου, όπως παραστατικά μου περίγραψε, ο ίδιος με έρπυση πλησίαζε τα εχθρικά πολυβολεία και πέταγε χειροβομβίδα μέσα για να συνεχίσουν οι δικοί του την έφοδο και κατάληψη των ανταρτικών θέσεων. Η μάχη δινόταν σώμα με σώμα και ήταν πολύ σκληρή γιατί και ο αντίπαλος πολεμούσε με πείσμα και γενναιότητα, όπως έλεγε: "Από την ίδια φύτρα ήταν κι' αυτοί, αλλά είχαν παραστρατήσει. Κρίμα στη λεβεντιά τους" 

Εκεί ήταν που μπροστά στα μάτια του σκοτώθηκε ένας ανθυπολοχαγός της Μοίρας, αφού μια σφαίρα του διαπέρασε το κεφάλι. Ο γενναίος αξιωματικός προσπαθούσε να εμψυχώσει τους καταδρομείς του, αλλά δεν φρόντισε για την δική του κάλυψη. 

Ο σεμνός γέροντας, που ήταν πάντα στην καρδιά και στην ψυχή νέος, θεωρούσε μεγάλη του τιμή που είχε υπηρετήσει στους ΛΟΚ και τον εαυτό του πολύ τυχερό, που δεν τον άγγιξε έστω και για λίγο μια σφαίρα. Σαν επιλοχίας, είχε την ευκαιρία να δει από κοντά τον στρατηγό Καλίνσκη κάποια φορά και μάλιστα του είχε κάνει εντύπωση τότε, όταν ένας ξένος στρατηγός, ο Αμερικανός Βαν Φλιτ, θέλησε να τιμήσει τον Καλίνσκη για τις επιτυχίες των ΛΟΚ, επιδίδοντάς του ένα "ασημένιο" πιστόλι 0,45.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει! Ελπίζω εκεί που βρίσκεται τώρα, να έχει βρει όλους τους παλιούς του φίλους και συμμαχητές! 

Ανιχνευτής

Η καταστροφή της γέφυρας

Σύριοι καταδρομείς σε παλαιότερη φυτογραφία (Πηγή)

Τυπική καταδρομική επιχείρηση των συριακών ειδικών δυνάμεων, που όμως δεν έτυχε και ιδιαίτερα μεγάλης προβολής από τα ΜΜΕ! Οι Σύριοι απέδειξαν ότι μπορούν να κάνουν καταδρομικές επιχειρήσεις αυτού του είδους, παρά τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζουν! Πιθανόν όχι και απολύτως μόνοι τους! Ποιός ξέρει;

Η καταστροφή της τελευταίας γέφυρας, της Siyasiyeh bridge που είχε απομείνει στην περιοχή (από τις συνολικά 3) και διέσχιζε τον ποταμό Ευφράτη  στην πόλη Ντέιρ-εζ Ζορ, της επονομαζόμενης από τους ντόπιους και σαν "γέφυρα του θανάτου", αφού όποιος την διέσχιζε ήταν πολύ πιθανός στόχος ελεύθερων σκοπευτών των αντίπαλων στρατοπέδων, απέκοψε μια σημαντική γραμμή ανεφοδιασμού των ανταρτών του Ισλαμικού Κράτους.

Διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες. σ' ένα σχετικό άρθρο.

Παρ' όλα αυτά, μόνο με συντονισμό όλων όσων είναι ενάντιοι στους αντάρτες του ΙΚ, θα υπάρξει αποτέλεσμα. Αλλιώς το μπέρδεμα θα είναι τόσο μεγάλο, που ο ένας θα "βαράει" τον άλλο χωρίς να το καταλαβαίνει!.

"Όπου λαλούν πολλοί κοκκόροι αργεί να ξημερώσει" λέει η σοφή ελληνική λαϊκή παροιμία.


Ανιχνευτής

Δραστηριότητες εφέδρων μαχητών

Πηγή

Τον περασμένο Ιούλιο, οργανώθηκαν με μέριμνα του ΠΣΕΚ (Παγκύπριου Συνδέσμου Εφέδρων Καταδρομέων), στρατιωτικοί-αθλητικοί αγώνες με την ονομασία "ΟΝΗΣΙΛΟΣ", με σκοπό πρωτίστως την απότιση φόρου τιμής στους πεσόντες και (δυστυχώς ακόμη) αγνοούμενους καταδρομείς των επιχειρήσεων στην Κύπρο το 1974.

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για το είδος των αγώνων στην πολύ προσεγμένη ιστοσελίδα τους, από την οποία διαφαίνεται η καλή σχέση μεταξύ της πολιτικοστρατιωτικής ηγεσίας και των εφέδρων. Στους ίδιους αγώνες, συμμετείχαν και έφεδροι "Ελλαδίτες" μέλη της ΛΕΦΕΔ. Δεν γνωρίζω τι και ποίας έκτασης υποστήριξη έλαβαν, από την κυπριακή εθνοφρουρά.

Δεν θα περιγράψω αυτή την στρατιωτικο-αθλητική δραστηριότητα, που απ' ό,τι διαβάζω είχε επιτυχία, αφού πολλά ιστολόγια αναδημοσίευσαν το γεγονός. Για τις δραστηριότητες αυτών των λεσχών, πολλά έχουν γραφτεί, που μάλλον παραπληροφορούν.

Θα κάνω όμως μια δειγματοληπτική σύγκριση με παρόμοια συμβάντα που οργανώθηκαν σε άλλες χώρες, με μέριμνα εθνικών και διεθνών φορέων.

Ας ξεκινήσουμε πάλι από την Κύπρο, όπου τον Μάιο του 2014 οι Βρετανοί οργάνωσαν μια άσκηση εφέδρων εντός της νότιας βάσης τους, όπου τους χορήγησαν ό,τι πιο σύγχρονο διαθέτει αυτή τη στιγμή ο βρετανικός στρατός. Βέβαια ήταν πρόσκληση εφέδρων εντεταγμένων σε επιστρατευόμενη μονάδα πεζικού.

Το αναφέρω όμως, γιατί στην συνέντευξη που έδωσε ο υπεύθυνος οργανωτής, διατύπωσε μια πολύ ενδιαφέρουσα άποψη. Είπε, ότι για την διατήρηση των εφέδρων σε καλή κατάσταση, δεν είναι απαραίτητη μόνο η στρατιωτική εκπαίδευση. Αρκεί και η οργανωμένη περιοδική ενασχόλησή τους με άλλες αθλητικές δραστηριότητες, όπως πεζοπορίες ή ορειβασίες, ποδηλατοδρομίες, αναρριχήσεις, θαλάσσια σπορ και γενικά "περιπετειώδεις δραστηριότητες".

Γι' αυτό και ο βρετανικός στρατός διαθέτει ανάλογα κονδύλια, και κάθε καλοκαίρι ενεργοποιεί κάποιες μονάδες της εφεδρείας, με προγραμματισμένο αριθμό εφέδρων και τους στέλνει για "περιπέτεια" ένα σαββατοκύριακο ή μερικές ημέρες! Η Κρήτη, για παράδειγμα, είναι ένας προσφιλής προορισμός, για μονάδες που προσανατολίζονται για εδάφη Μέσης Ανατολής.

Παράλληλα, οι Βρετανοί οργανώνουν και διεθνείς στρατιωτικούς αγώνες εφέδρων σε ετήσια βάση, οι οποίοι αποσκοπούν σε σύσφιξη σχέσεων αλλά και στη διατήρηση της μαχητικής ικανότητας. Οι 13 σύνδεσμοι εφέδρων τους, κατανεμημένοι στις αντίστοιχες εδαφικές περιφέρειες, είναι όχι απλά αναγνωρισμένοι με ψήφισμα της βουλής τους, αλλά ενσωματωμένοι και ελεγχόμενοι από το βρετανικό ΥΕΘΑ, αφού μέσω αυτών οργανώνονται οι έφεδροι, και δραστηριοποιούνται σε κάθε είδους εκδηλώσεις. Άρα κάθε σχόλιο για παραστρατιωτικές οργανώσεις σταματά, πριν καν ξεκινήσει.

Άλλωστε έχουν θέσει σαν σκοπό μέχρι το 2020, να έχουν οργανώσει λίγες και καλές εφεδρικές δυνάμεις όλων των όπλων και σωμάτων οι οποίες θα έχουν το ίδιο επίπεδο μαχητικής ικανότητας με ενεργές και θα μπορούν να αναπτύσσονται όπου και όποτε χρειαστούν. Έχουν δε επενδύσει γύρω στα 1,8 δισ. λίρες Αγγλίας γι' αυτό. Οι σύνδεσμοι εφέδρων τους, βοηθούν πολύ σ' αυτό!

Αν πάμε στη Γερμανία, υπάρχει κάτι ανάλογο, όπως μπορείτε να διαβάσετε στην παρουσίαση της ομοσπονδίας εφέδρων τους, που έγινε στις Βρυξέλλες το 2013, σε σύσκεψη της "Διασυμμαχικής Συνομοσπονδίας Εφέδρων Αξιωματικών" (Interallied Confederaration of Reserve Officers, CIOR) την προεδρία της οποίας αυτή τη χρονιά και μέχρι το 2016, την ανέλαβαν οι Βούλγαροι. (Ημείς άδομεν;)

Και βέβαια, έγιναν και οι ανάλογοι στρατιωτικοί αγώνες εφέδρων μέσα στον Ιούλιο, στην πόλη Φούλντα της Γερμανίας. Άρα ούτε και εδώ εμπεριέχονται "παραστρατιωτικοί",  αφού τους καλύπτει το ΥΕΘΑ τους.

Και οι Τσέχοι  κάνουν ακριβώς το ίδιο! Ομοίως και οι Ρώσοι έφεδροι αναβαθμίζονται και προετοιμάζονται, μέσα από το δικό τους σύστημα παρακολούθησης της εφεδρείας!

Και όλοι αυτοί, δεν αντιμετωπίζουν το είδος της απειλής που "αγγίζει" τη χώρα μας! Είναι άραγε όλοι στρατοκράτες; Δεν νομίζω! Δυστυχώς αυτός είναι ο κόσμος μας και δεν είναι αγγελικά πλασμένος!

Το συμπέρασμα που βγαίνει αβίαστα εδώ είναι, ότι μέσα από τις ομοσπονδίες εφέδρων, οι οποίες θα πρέπει ν' αναγνωρίζονται και να παρακολουθούνται από την στρατιωτική υπηρεσία, είναι εφικτή η διατήρηση κατάλληλα εκπαιδευμένης εφεδρείας για την ταχεία πλαισίωση συγκεκριμένων και επιλεγμένων μονάδων σε περίπτωση κρίσεως ή πολέμου.

Η αναγνώριση αυτών των συνδέσμων, λεσχών ή ομοσπονδιών εφέδρων, με την ανάλογη αναδιάρθρωσή τους, εξοικονομεί χρόνο και χρήμα, ειδικά αυτή την περίοδο της κρίσης, σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση και την διατήρηση της εφεδρείας σε επιθυμητό επίπεδο ετοιμότητας, συμπληρώνοντας το σύστημα επιστράτευσης.

 Σταματά δε την κινδυνολογία περί ..ακραίων πολιτικών φαινομένων, αφού θα ελέγχονται από επίσημες αρχές, όπως είναι για παράδειγμα το ΥΕΘΑ. Έτσι διαχωρίζεται και η ήρα από το στάρι, δηλαδή από παραστρατιωτικούς, οποιασδήποτε προέλευσης.

"Τροφή" για σκέψη!


Ανιχνευτής

Η συνεργασία ρομπότ και ανθρώπων-μαχητών

Φουτουριστική εικόνα του μαχητή του μέλλοντος με τους  ρομποτικούς ..βοηθούς του. (Πηγή)

"Μια περίπολος κινείται αθόρυβα κατά μήκος ενός προκαθορισμένου δρομολογίου. Ξαφνικά, ο περιπολάρχης δέχεται μήνυμα και εικόνα από το ιπτάμενο μη επανδρωμένο αερόχημα-ρομπότ της περιπόλου, ότι μπροστά τους, στα 400 μέτρα υπάρχει τμήμα άγνωστης ταυτότητας που έχει αναπτυχθεί σ' ένα ύψωμα.  

Ο περιπολάρχης δίνει εντολή στο μη επανδρωμένο τεθωρακισμένο όχημα να μπει μπροστά και να καλύπτει την περίπολο. Ταυτόχρονα, το αερόχημα δέχεται επίσης την εντολή εγκλωβισμού του στόχου και κατάδειξής του για προσβολή με κατευθυνόμενες βομβίδες που διαθέτει η περίπολος".

Φανταστικό σενάριο, που όμως είναι ένα από τα πολλά επάνω στα οποία εργάζεται μια ειδική επιστημονική ερευνητική ομάδα για λογαριασμό του αμερικανικού στρατού. Ίσως τέτοια σενάρια ν' αποτελούν την πραγματικότητα μετά από 15 με 20 χρόνια.

Το πρόγραμμα, στο οποίο συμμετέχει και ο ειδικός επιστήμων ερευνητής του αμερικανικού στρατού,  Elias Rigas, (μάλλον θυμίζει Ελληνοαμερικάνο), έχει τον τίτλο "Co-Located Assets for Soldier Protection, CLASP) δηλαδή σε ελεύθερη μετάφραση:"Συμπορευόμενα μέσα προστασίας του Στρατιώτη".

Η συνεργασία ρομποτικών μηχανών και ανθρώπων αρχίζει να γίνεται πραγματικότητα αν και προς το παρόν βρίσκεται σε "εμβρυακή" κατάσταση. Ίσως οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας, μετά από λίγα χρόνια να θεωρούνται προφητικές.

Ο αμερικανικός στρατός επενδύει πολλά χρήματα στην έρευνα (αφού τα ..έχει) και στις καινοτόμες τεχνολογίες για να μπορεί να βρίσκεται πάντα στο ανώτερο δυνατό επίπεδο επιχειρησιακής ικανότητας και αποτελεσματικότητας.

Ανιχνευτής

.

Το υπόθεμα πολλαπλών χρήσεων

Πηγή

Μια ισραηλινή εταιρεία, που έχει μπει δυναμικά στον τομέα των στρατιωτικών υλικών και όχι μόνο, παρουσίασε τελευταία ένα νέο υπόθεμα εδάφους που ταυτόχρονα μπορεί να μετατραπεί και σε φορείο, αφού διαθέτει κατάλληλες χειρολαβές. 

Όπως το διαφημίζει, το Mat-Evac χρησιμοποιείται για στρώμα ύπνου, υπόθεμα εδάφους για εκτέλεση εκπαιδευτικών βολών και για μεταφορά τραυματία. Το υπόθεμα εμπεριέχει ελαστικό, συμπυκνωμένο και ανθεκτικό αφρώδες υλικό πάχους 1,25 εκατ.,  που προσδίδει πολύ καλή μόνωση σε κρύες συνθήκες καιρού, όταν χρησιμοποιείται για ύπνο στην ύπαιθρο, αλλά και στην περίπτωση αναμονής εκκένωσης τραυματία. Αντέχει δε βάρος μέχρι και 318 κιλά και είναι κατασκευασμένο από ισχυρό νάιλον ύφασμα στρατιωτικών προδιαγραφών.

Πηγή

Το στρώμα, που έχει πλάτος 70 εκατ., τυλίγεται σε ρολό και μπορεί να προσαρμοστεί εύκολα στο μπέργκιν ενός μαχητή. Αποτελεί "πατέντα" των ισραηλινών ειδικών δυνάμεων και χρησιμοποιείται πολύ στον ισραηλινό στρατό. Αρχίζουν να το υιοθετούν και κάποιες ειδικές μονάδες των Αμερικανών.

Αυτό που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ίσως μειονέκτημα είναι το μήκος του, που δεν ξεπερνά τα 1,5 μέτρα, αλλά αν κάποιος πελάτης ζητήσει διαφορετικό μήκος για μεγάλη σχετικά παραγγελία, δεν θα υπάρχει πιστεύω δυσκολία παραγωγής.

Δεν είπαμε το πιο σημαντικό.. Κοστίζει  85 δολάρια ΗΠΑ το ένα, λιανική τιμή! Χονδρικής .. όποιος ενδιαφέρεται ας το ψάξει καλύτερα!

Ανιχνευτής

Αφιέρωμα στη Μονάδα Υποβρυχίων Αποστολών

Ένας αναγνώστης, μου έστειλε πριν από λίγες ημέρες άρθρο για την ιστορία της Μονάδας Υποβρυχίων Αποστολών του Λιμενικού Σώματος, που είναι γνωστή και με την σύντμηση: ΜΥΑ, το οποίο και αναδημοσιεύω παρακάτω.

Ως τώρα, η αλήθεια είναι ότι δεν έχω συμπεριλάβει στην αρθρογραφία μου θέματα που ν' αφορούν ειδικές δυνάμεις των Σωμάτων Ασφαλείας, όχι γιατί δεν τους ..συμπαθώ, αλλά γιατί επικέντρωσα την προσοχή μου κυρίως στο χώρο των ενόπλων δυνάμεων, τον οποίο γνωρίζω καλύτερα. 

Με μεγάλη μου ευχαρίστηση όμως, αν και άλλοι φίλοι αναγνώστες στείλουν παρόμοια άρθρα, θα τα αναδημοσιεύσω στην Εφημερίδα μας. Άλλωστε, πολλά στελέχη στα Σώματα Ασφαλείας έχουν υπηρετήσει στις ειδικές δυνάμεις των ενόπλων δυνάμεων και ειδικότερα, είναι αρκετοί γνωστοί που ξέρω ότι τώρα υπηρετούν στη ΜΥΑ του ΛΣ. 

Εύχομαι ολόψυχα στη μονάδα, που σε περίοδο επιχειρήσεων υπάγεται στη ΔΔΕΕ, να έχει  πάντα επιτυχίες

Ανιχνευτής

"Το 1972 ιδρύεται η Ομάδα Αυτοδυτών του Λιμενικού Σώματος, η οποία πολύ σύντομα μετονομάζεται σε Μονάδα Πολλαπλής Χρησιμότητας (ΜΠΧ). Η Μονάδα αυτή απαρτιζόταν από 25 περίπου στελέχη τα οποία είχαν λάβει δίπλωμα αυτοδύτη είτε από το αντίστοιχο Σχολείο του Π.Ν., είτε ιδιωτικά. Αρχικά η Μονάδα συστεγαζόταν με τη Σχολή Λιμενοφυλάκων στον Πειραιά. Ο ρόλος της ΜΠΧ παρέμενε για αρκετά χρόνια υποβαθμισμένος, καθώς αναλάμβανε συνήθως αποστολές έρευνας-διάσωσης ναυαγών, απορρύπανσης, έλεγχος υφάλων πλοίων (με χρήση αυτόνομων αναπνευστικών συσκευών) κ.ά. 

Πηγή

Το 1982 πραγματοποιείται η μετεγκατάσταση της ΜΠΧ στον Άγιο Κοσμά, σε έκταση που παραχωρήθηκε από την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Τον Οκτώβριο του 1985 εκδηλώνεται τρομοκρατική ενέργεια στο κρουαζιερόπλοιο "Achille Lauro" ενώ αυτό έπλεε στην Ανατολική Μεσόγειο. Το συμβάν αυτό θορύβησε και τις ελληνικές Αρχές και έτσι αποφασίστηκε η αναβάθμιση της ΜΠΧ, στις αποστολές της οποίας πλέον προστίθενται και οι ειδικές αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις σε θαλάσσιο περιβάλλον. 

Η δύναμη της Μονάδας διπλασιάζεται, ενώ γίνεται και προσπάθεια αναβάθμισης της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι από τότε η ΜΠΧ άρχισε να δέχεται προσωπικό που έχει λάβει πλήρη εκπαίδευση υποβρύχιου καταστροφέα (από την Σχολή της -τότε- ΜΥΚ του Π.Ν.) και όχι απλώς αυτοδύτη.

Λίγο αργότερα (το 1988) αλλά πάντοτε στο ίδιο πλαίσιο αντιμετώπισης των νέων τότε μορφών απειλών, συγκροτείται επίσης η Ομάδα Ειδικών Αποστολών (ΟΕΑ) με έδρα τον Πειραιά. Η ΟΕΑ στελεχώνεται από προσωπικό που είχε ήδη υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία σε μονάδες των Ειδικών Δυνάμεων, ενώ παράλληλα η ΜΠΧ παραμένει επικεντρωμένη στον «υποθαλάσσιο» προσανατολισμό της. Λίγες εβδομάδες μετά όμως, έρχεται μια νέα σειρά τρομοκρατικών ενεργειών με αποκορύφωμα την αιματηρή επίθεση στο κρουαζιερόπλοιο "City of Poros" στον Σαρωνικό τον Ιούλιο του 1988. 

Το περιστατικό αυτό, αλλά και μια σειρά άλλων αντίστοιχων γεγονότων διεθνώς, απετέλεσαν αφορμή για εκ νέου σκέψη η οποία σε ότι αφορά το Λιμενικό Σώμα οδηγεί στην συνένωση της ΜΠΧ και της ΟΕΑ, συγκροτώντας την Μονάδα Ειδικών Αποστολών, το 1989. Το εγχείρημα αυτό όμως αποδεικνύεται αποτυχημένο και μόλις δύο χρόνια αργότερα, το 1991, η ΜΕΑ διασπάται στα εξ ων συνετέθη με τους υποβρύχιους καταστροφείς να συγκεντρώνονται και πάλι σε μια ξεχωριστή ομάδα που ονομάστηκε Μονάδα Υποβρύχιων Αποστολών. 

Το υπόλοιπο προσωπικό συγκροτεί τα Κλιμάκια Ειδικών Αποστολών (ΚΕΑ) που πλέον όμως υφίστανται και σε άλλες περιοχές της χώρας πέραν του Πειραιά. Αυτά υλοποιούνται βάσει του άρθρου 3 παρ.1 ν. 1940/1991 ΦΕΚ 40 Α΄. Το 1995 οργανωτικό σκέλος τροποποιήθηκε με το άρθρο 6 του ν. 2329/1995 ΦΕΚ 172 Α΄ και πλέον τόσο η ΜΥΑ όσο και τα ΚΕΑ αποτελούν αυτοτελείς και ανεξάρτητες Μονάδες με την πρώτη να είναι πλήρως αυτόνομη και τα κατά τόπους ΚΕΑ να υπάγονται στις οικείες Λιμενικές Αρχές. Ειδικά για την ΜΥΑ όμως τροποποιείται και ο κανονισμός λειτουργίας της και πλέον θεσμοθετείται η Μονάδα να στελεχώνεται αποκλειστικά με προσωπικό που κατέχει πτυχίο υποβρύχιου καταστροφέα.

Επόμενος σταθμός για τις Μονάδες αυτές είναι η περίοδος 1997-2000, οπού αφενός οι σφοδρές εν πλω μάχες με Αλβανούς κακοποιούς στα ελληνοαλβανικά θαλάσσια σύνορα (με τον τραγικό θάνατο του λιμενοφύλακα Μαρίνου Ζαμπάτη τον Απρίλιο του 1997) και αφετέρου ένα περιστατικό πειρατείας ενός ιστιοφόρου ανοικτά του Ναυπλίου από έναν Τσέχο ένοπλο (όπου κατά τη διάρκεια της επέμβασης τραυματίστηκε και ένα μέλος της ΜΥΑ), απετέλεσαν το έναυσμα για σοβαρότερη ενασχόληση της ηγεσίας με αυτές. 

Ο καθοριστικότερος όμως παράγοντας ήταν οι επικείμενοι -τότε- Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004, ένα γεγονός που όπως ήταν φυσικό έστρεψε το παγκόσμιο ενδιαφέρον στη χώρα μας. Με τη μεσολάβηση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, τίποτα πλέον δεν ήταν ίδιο στον τομέα της ασφάλειας. Λόγω αυτών υπήρξε η ευκαιρία ουσιαστικής αναβάθμισης. Μεταξύ άλλων, οι Ειδικές Μονάδες του Λιμενικού απέκτησαν νέες νοοτροπίες και κατευθύνσεις (παράλληλα με την αναβάθμιση της υλικοτεχνικής τους υποδομής και της εκπαίδευσης) ερχόμενες σε επαφή με αντίστοιχους φορείς άλλων προηγμένων χωρών όπως οι ΗΠΑ και το Ισραήλ, κάτι που συνεχίζεται με επιτυχία μέχρι σήμερα (ιδίως μεταξύ ΜΥΑ και Αμερικανών). 

Από τις συνεκπαιδεύσεις και τις άλλες συνεργασίες οι Μονάδες απέκτησαν εμπειρίες και παραστάσεις που βελτίωσαν κατακόρυφα το γενικότερο επίπεδό τους. Τέλος, έγινε πολύ στενότερη η συνεργασία με άλλες εγχώριες επίλεκτες Μονάδες των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας (κυρίως με την ΕΚΑΜ της Ελληνικής Αστυνομίας).

Εξάλλου τον περασμένο Νοέμβριο εισήχθη στη Βουλή τροπολογία που εξασφαλίζει και τυπικά τη δυνατότητα συμμετοχής της ΜΥΑ σε αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις ενώ παράλληλα διασφαλίζει και την επιχειρησιακή υπαγωγή της στο νέο οργανόγραμμα του ΓΕΕΘΑ, εντασσόμενη στη Διακλαδική Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων (ΔΔΕΕ). 

Η Μονάδα ούτως ή άλλως σε πολεμική περίοδο εντάσσεται στη ΔΥΚ του Π.Ν., ωστόσο το νέο καθεστώς διευκολύνει την συνεργασία και συνεκπαίδευση με τις Ένοπλες Δυνάμεις ήδη από τον καιρό της ειρήνης, κάτι που άλλωστε φαίνεται από την συχνή συμμετοχή σε ασκήσεις τύπου «Πυρπολητής». Παράλληλα η ΜΥΑ ενισχύθηκε και σε προσωπικό. 

Πρόσφατα δε, οριστικοποιήθηκε και η μετεγκατάσταση της ΜΥΑ το προσεχές χρονικό διάστημα, από τις εγκαταστάσεις του Αγίου Κοσμά (που σημειωτέον είχαν ανακαινισθεί πλήρως προ δεκαετίας) στον Ναυτικό Οχυρό Σκαραμαγκά όπου βρίσκεται και η έδρα της ΔΥΚ. Να σημειώσουμε τέλος πως κάποιες σκέψεις που υπήρξαν παλαιότερα για κατάργηση της ΜΥΑ και συγχώνευσή της είτε με τα ΚΕΑ, είτε ακόμη και με την ΕΚΑΜ, ευτυχώς δεν υλοποιήθηκαν και έτσι η Μονάδα συνέχισε την ξεχωριστή ανοδική της πορεία.

Οργάνωση-Αποστολή

Η ΜΥΑ στα πλαίσια της αναβάθμισής της προ των Ο.Α. 2004 διαχωρίστηκε σε εξειδικευμένες επιχειρησιακές Ομάδες. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον κανονισμό 15/04, απαρτίζεται από τις ακόλουθες εξής Ομάδες :

ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΕΠΕΜΒΑΣΕΩΝ (ΟΕΕ)

Αποτελεί το βασικό επιχειρησιακό πυρήνα της Μονάδας. Αναλαμβάνει την εκτέλεση ειδικών επιχειρήσεων υψηλών κινδύνου σε όλους τους χώρους αρμοδιότητας ΛΣ, τόσο σε χερσαίο όσο και (κυρίως) σε θαλάσσιο περιβάλλον, είτε αυτόνομα είτε σε συνεργασία με άλλες υπηρεσίες των Σωμάτων Ασφαλείας. Στα καθήκοντά της εντάσσεται η αντιμετώπιση περιστατικών τρομοκρατίας, πειρατείας και οργανωμένου εγκλήματος, ενώ το προσωπικό της δύναται να αναπτυχθεί στον χώρο της επιχείρησης από ξηράς, αέρος ή θαλάσσης (συμπεριλαμβανομένης και της υποβρύχιας διείσδυσης). Οι δε ελεύθεροι σκοπευτές της ΟΕΕ συγκροτούν ανεξάρτητη υποομάδα εντός αυτής.

ΟΜΑΔΑ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΩΝ ΚΑΤΑΔΥΣΕΩΝ (ΟΕΚ)

Δημιουργήθηκε λόγω της ανάγκης ύπαρξης ειδικά εκπαιδευμένου προσωπικού για την διεξαγωγή καταδύσεων σε μεγάλα βάθη ή/και σε επικίνδυνο περιβάλλον, όπως είναι αυτό ενός ναυαγίου για παράδειγμα, για την διεξαγωγή διάσωσης, ερευνών ή άλλων τεχνικών εργασιών. Η ανάγκη αυτή καταδείχθηκε σε μεγάλο βαθμό από πολύνεκρα ναυτικά δυστυχήματα των τελευταίων ετών, όπως με το φορτηγό πλοίο "Δύστος" ή το επιβατηγό "Express Samina". Για την κάλυψη των ιδιαίτερων αυτών επιχειρησιακών απαιτήσεων το προσωπικό της Ομάδας έχει στη διάθεσή του, μεταξύ άλλων αναπνευστικές συσκευές μικτών αερίων αλλά και ειδικές πλήρως στεγανές στολές της Viking που χρησιμοποιούνται για καταδύσεις σε ψυχρά ή μολυσμένα ύδατα.

ΟΜΑΔΑ ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΣΗΣ ΕΚΡΗΚΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ (ΟΕΕΜ)

Αποτελείται από εκπαιδευμένους πυροτεχνουργούς οι οποίοι, με τον κατάλληλο υλικοτεχνικό εξοπλισμό, αναλαμβάνουν αποστολές εντοπισμού, επισήμανσης, αναγνώρισης, εξουδετέρωσης και απομάκρυνσης πάσης φύσεως εκρηκτικών μηχανισμών (τυποποιημένων ή μη) και πυρομαχικών, είτε στη ξηρά είτε στη θάλασσα ή υποθαλάσσια (στον βυθό ή σε ύφαλα πλοίων).

ΟΜΑΔΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ (ΟΥΕ)

Η Ομάδα αυτή απαρτίζεται από προσωπικό που εκτελεί καθήκοντα υποστήριξης στις επιχειρήσεις των προαναφερθεισών Ομάδων, όπως η παροχή ασφαλείας στην περιοχή εκτέλεσης κάποιας επέμβασης. Επίσης παρέχει δύτες ασφαλείας και χειριστές πλωτών μέσων. Σε σημαντικό βαθμό αποτελείται από έμπειρο προσωπικό μεγαλύτερης ηλικίας που προηγουμένως ανήκε σε κάποια από τις υπόλοιπες επιχειρησιακές Ομάδες.

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως υπό την επίβλεψη της ΜΥΑ λειτουργεί και το Σχολείο Ειδικών Αποστολών του Λιμενικού, στο οποίο εκπαιδεύονται και τα μέλη των ΚΕΑ. Επίσης η Μονάδα στέλνει εκπαιδευτές και στο ΚΕΝΑΠ στη Κρήτη."

**Σημείωση** 

Το επίπεδο "Ομάδας" στη ναυτική ορολογία, ισοδυναμεί με το επίπεδο Λόχου στο στρατό ξηράς

Εγγύς Αεροπορική Υποστήριξη 2

Σε προηγούμενο άρθρο, είχαμε αναφέρει το άτυχο περιστατικό αδελφοκτόνων πυρών, που συνέβη αρχές Ιουνίου του 2014 στο Αφγανιστάν, με αποτέλεσμα τον θάνατο 6 ανδρών των αμερικανικών ειδικών δυνάμεων και του αφγανικού στρατού, από φίλια πυρά.

Πρόσφατα, δημοσιοποιήθηκε και το πόρισμα της ένορκης προανάκρισης από την στρατιωτική δικαιοσύνη, όπου δυστυχώς παρουσιάζεται η σωρεία λαθών και κακού συντονισμού, που οδήγησε στον θάνατο νέους άνδρες.

Θεωρώ σκόπιμο να επανέλθω στο τραγικό περιστατικό που  αποτελεί σαν πάθημα και ένα πολύ καλό ..μάθημα για όσους "βλέπουν και ακούουν".

Βομβαρδιστικό B1-B Lancer  (Πηγή)

Πολύ συνοπτικά, ένα  συμμαχικό καταδρομικό τμήμα που εκτέλεσε ειδική αποστολή στην επαρχία Ζαμπούλ του Αφγανιστάν, προσέγγισε νύκτα, σύμφωνα με την σχεδίαση την προκαθορισμένη ζώνη προσγείωσης (ΖΠ) για αποχώρηση. Εκεί δέχτηκε πυρά από τμήμα ανταρτών που ενέδρευε στην περιοχή. 

Ο διοικητής του τμήματος προσπάθησε να εντοπίσει την θέση των ανταρτών και μέσω του Ελεγκτού Μάχης  (ΑΕΛΑ)που διέθετε, έδωσε στα αεροσκάφη υποστήριξης τα στοιχεία του εχθρικού στόχου. Ανοίγω μια μικρή παρένθεση εδώ, για να πω ότι στη φάση της ενεργοποίησης ΖΠ τα αεροπορικά μέσα, παρέχουν κάλυψη εκτελώντας κύκλο πάνω από τον χώρο, σε ετοιμότητα επέμβασης. Για να γίνει αυτό, η ενημέρωση ενεργοποίησης ΖΠ δίνεται από το επίγειο τμήμα, προκειμένου να υπάρξει συντονισμός.

Όταν άρχισε η εμπλοκή τη νύκτα, ο ελεγκτής μάχης θεώρησε ότι οι αναλαμπές των πυρών από τα όπλα του προσωπικού αποτελεί και την γραμμή των φιλίων τμημάτων, ενώ εκτιμήθηκε σε συνεργασία με τον διοικητή του τμήματος ότι οι αντάρτες βρίσκονταν σε παρακείμενο ύψωμα, περίπου 300 μέτρα δυτικά. Παράλληλα, για να γίνει πιο καλά αντιληπτή η θέση των φιλίων τμημάτων, από τα βομβαρδιστικά  B1-B, ο διοικητής του καταδρομικού τμήματος, διέταξε όλο το προσωπικό του να ενεργοποιήσουν τους ατομικούς αναλάμποντες φακούς υπερύθρου φωτός.

Στη συνέχεια δόθηκε αίτηση πυρών επάνω στο λόφο. Στο λόφο όμως, ...είχε κινηθεί μια ομάδα 6 ανδρών, εκτελώντας πυρ και κίνηση για να πλαγιοκοπήσει τους αντάρτες! Αυτό δεν έγινε έγκαιρα γνωστό στο διοικητή του τμήματος, λόγω της γρήγορης εξέλιξης του αγώνα. Ούτε εντοπίσθηκε αυτή η ομάδα με άλλο τρόπο αναγνώρισης, ούτε γνώριζε η ομάδα ότι επίκειται βομβαρδισμός του λόφου!

Αυτό που επίσης δεν γνώριζαν όλοι οι εμπλεκόμενοι ήταν ότι τα αισθητήρια όργανα του παλαιού Β1-Β, δεν μπορούσαν ν' αναγνωρίζουν την υπέρυθρη ακτινοβολία των φακών!

Συνημμένη πανοραμική φωτογραφία της ένορκης προανάκρισης, που δόθηκε στη δημοσιότητα (λογοκριμένη) δείχνει το χώρο της συμπλοκής. Αριστερά φαίνεται η εναλλακτική ζώνη προσγείωσης των ελικοπτέρων (Helicopter landing Zone, Exfiltration, HLZ EXFIL) που ενεργοποιήθηκε για την αποχώρηση του καταδρομικού τμήματος. Στο κέντρο φαίνεται η αρχικά επιλεγείσα ζώνη προσγείωσης και επιβίβασης, (Pick up Zone, PZ) όπου το καταδρομικό τμήμα δέχτηκε πυρά  και δεξιά ο επίμαχος λόφος όπου οι βόμβες χτύπησαν τους 6 καταδρομείς. (Πηγή)

Έτσι χωρίς να ακολουθούνται οι συγκεκριμένες Βασικές Οδηγίες Επιχειρήσεων (ΒΟΕ) από όλους σε θέματα συντονισμού και ελέγχου και με εσφαλμένη εντύπωση ότι δεν υπάρχουν φίλια στρατεύματα στο λόφο, έπεσαν οι βόμβες.

"Οι εμπλεκόμενοι στον συντονισμό Εγγύς Αεροπορικής Υποστήριξης (ΕΑΥ), απέτυχαν να εκτελέσουν και να εφαρμόσουν αποτελεσματικά τους προβλεπόμενους κανόνες, γεγονός που οδήγησε σε ελλειπή επίγνωση της κατάστασης και αντικανονική ταυτοποίηση του στόχου. Αν  είχαν εφαρμοσθεί οι κανόνες και ακολουθούνταν σωστά οι ΒΟΕ, το τραγικό συμβάν δεν θα είχε συμβεί" γράφει το πόρισμα.

Η επανάπαυση της αναγνώρισης των φιλίων μόνο από τους αναλάμποντες φακούς υπέρυθρης ακτινοβολίας χωρίς να χρησιμοποιηθεί επικαλυπτικά και άλλη μέθοδος, αλλά το σοβαρότερο η άγνοια των δυνατοτήτων των αεροπορικών μέσων, θεωρήθηκε σαν μία σοβαρή παράλειψη, αδικαιολόγητη για το επίπεδο εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης των υπευθύνων.

Βλέπετε, αυτά συμβαίνουν και  ..."στις καλύτερες οικογένειες"

Ανιχνευτής

Επιχείρηση Zeppelin: "Εκτελέστε τον Στάλιν"

Πηγή

Μια παράτολμη ειδική επιχείρηση εξελίχθηκε πριν από 70 χρόνια, τον Σεπτέμβριο του 1944! Ο σκοπός της ήταν η εξολόθρευση του Στάλιν, από μια ομάδα κομάντος των Γερμανών. Για πρώτη φορά ήλθαν περισσότερες λεπτομέρειες στο φως της δημοσιότητας το 1981, μετά από την έκδοση βιβλίου, από ένα απόστρατο Γερμανό αξιωματικό της Λουτβάφε, (γερμανικής πολεμικής αεροπορίας) εκείνης της εποχής, με τον τίτλο:"KG 200 The True Story".

Στο βιβλίο αυτό, εξιστορεί, την δημιουργία μιας ειδικής μοίρας της γερμανικής πολεμικής αεροπορίας το 1944, με την οποία διακινούνταν πράκτορες, ειδικά τμήματα και εκτελούνταν ειδικές αεροπορικές αποστολές αναγνώρισης και μάχης. Μάλιστα, χρησιμοποιούσαν ακόμη και συμμαχικά αεροσκάφη που έπιαναν για να ξεγελούν τους συμμάχους.

Η επιχείρηση "Zeppelin", αυτό ήταν το κωδικό της όνομα, σχεδιάστηκε τον Ιούλιο του 1944 από την  γερμανική Κεντρική Υπηρεσία Ασφαλείας του Ράιχ (RSHA, Reichssicherheitshauptamt) των Ες-Ες αμέσως μετά την ανάληψη της διοίκησης από τον Κάλτενμπρουνερ, αντικαταστάτη του  Χάιντριχ, του επονομαζόμενου ξανθού δήμιου.

Μέσα στη δυσχερή κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει η ναζιστική Γερμανία, η σχεδίαση δολοφονίας προσωπικοτήτων του αντίπαλου στρατοπέδου είχε λάβει ανάλογη προτεραιότητα. Άλλωστε δεν ήταν η πρώτη φορά, που οι Γερμανοί είχαν επιχειρήσει την εξουδετέρωση αντίπαλων αρχηγών κρατών. 

Μόλις τον Οκτώβριο 1943, προσπάθησαν να δολοφονήσουν τους Στάλιν, Τσόρτσιλ και  Ρούσβελτ, στην διάσκεψη της Τεχεράνης. Η επιχείρηση "Μεγάλο Άλμα" (Long Jump) για την οποία θα μιλήσουμε σε άλλο άρθρο, είχε ανατεθεί στον Αντισυνταγματάρχη Σκορτσένι , αλλά δεν πρόλαβε καν να εξελιχθεί, γιατί αποκαλύφθηκε έγκαιρα από τις σοβιετικές μυστικές υπηρεσίες. Γι' αυτήν συγκεκριμένα, γυρίστηκε και ταινία την 10ετία του '80, με τον τίτλο "Τεχεράνη 43" (Μπορείτε να την δείτε πιέζοντας Μέρος 1ο και Μέρος 2ο με αγγλικούς υπότιτλους).

Το σχέδιο ενεργείας της επιχείρησης "Zeppelin" προέβλεπε, την διείσδυση απ' αέρος επίλεκτου προσωπικού και την ρίψη τους με αλεξίπτωτα ή προσγείωση σε περιοχή 60 χιλιόμετρα μακριά από τη Μόσχα. Στη συνέχεια, κίνηση οδικά με μοτοσυκλέτα, προσέγγιση του Κρεμλίνου, είσοδο με χρήση πλαστών εγγράφων και δολοφονία του Στάλιν. Στη συνέχεια, αποχώρηση και απόκρυψη σε προκαθορισμένο χώρα ασφαλείας και με ευνοϊκές συνθήκες, διαφυγή.

Απλό στην περιγραφή, αλλά δύσκολο στην εκτέλεση. Οι Γερμανοί επιστράτευσαν ένα πρώην σοβιετικό αιχμάλωτο πολέμου που προφανώς ήταν αντίθετος με τον Στάλιν και συγκρότησαν μια ειδική ομάδα επιχειρήσεων, την οποία εκπαίδευσαν διεξοδικά για την εκτέλεση αυτού του εγχειρήματος και την εξόπλισαν με τα τελειότερα μέσα που διέθεταν σε οπλισμό και υλικό. Μέσα στην ομάδα συμπεριλήφθηκε και μια Ρωσίδα πρώην σοβιετική αξιωματικός, που ήταν επίσης και η σύντροφος του Ρώσου.

Η επιχείρηση ξεκίνησε με την αποστολή τμήματος αναγνώρισης που έκανε άλμα στην προεπιλεγμένη ζώνη για τον έλεγχο του χώρου, ώστε να επιβεβαιώσει ότι όλα ήταν εντάξει. Το σήμα επιβεβαίωσης στάλθηκε και την νύκτα 4/5 Σεπτεμβρίου ένα αεροσκάφος της μοίρας KG 200, απογειώθηκε από αεροδρόμιο της Λετονίας με κατεύθυνση την προεπιλεγμένη ζώνη ρίψης/προσγείωσης (ΖΡ/ΖΠ), 60 χιλιόμετρα μακριά από τη Μόσχα, μεταξύ Σμολένσκ και πρωτεύουσας. Ήταν περιοχή βαθιά στα μετόπισθεν του κόκκινου στρατού.

Η πτήση πήγε καλά στο μεγαλύτερο σκέλος της, αλλά προς το τέλος, το αεροσκάφος δέχτηκε αντιαεροπορικά πυρά από την σοβιετική αεράμυνα που το αντιλήφθηκε και έτσι ο κυβερνήτης του άλλαξε πορεία και κατευθύνθηκε στην εναλλακτική ΖΡ κοντά στο Καρμάνοβο, χωριό ανατολικά του Σμολένσκ.

Όπως έγινε γνωστό αργότερα, η σοβιετική αντικατασκοπεία, είχε ήδη συλλάβει το τμήμα αναγνώρισης και τους εξανάγκασε να στείλουν το επιβεβαιωτικό σήμα στους Γερμανούς, με σκοπό να συλλάβουν στη ΖΠ και το τμήμα κρούσης. Τα αντιαεροπορικά, που δεν είχαν καμιά πληροφόρηση για το γεγονός, τελείως τυχαία κτύπησαν το γερμανικό αεροπλάνο και έτσι άλλαξαν τα..σχέδια!

Το αεροπλάνο με βλάβες, μπόρεσε τελικά να κάνει αναγκαστική προσγείωση στην εναλλακτική ζώνη όπου ακινητοποιήθηκε. Οι δύο Ρώσοι επιβάτες, ανέβηκαν στην μοτοσυκλέτα που είχαν πάρει μαζί τους, πήραν χρήματα, 428.000 ρούβλια, πλαστά έγγραφα και 116 αληθινές και πλαστές σφραγίδες που είχαν εφοδιαστεί και ξεκίνησαν για τη Μόσχα. Τα έγγραφα θα τους βοηθούσαν να περάσουν όλους τους ελέγχους και πίστευαν ότι τελικά θα πλησίαζαν τον Στάλιν για να τον "αποτελειώσουν".

Ο ταγματάρχης "Ταβρίν" και η υπολοχαγός "Σίλοβα" (κωδικά ονόματα) έφυγαν και άφησαν το πλήρωμα του αεροσκάφους να διαφύγει με τα πόδια, χωρίς γνώση της γλώσσας. Υπήρχαν όμως χάρτες και συλλογές επιβίωσης και γνώριζαν που βρίσκονται οι γερμανικές γραμμές. Πριν απ' αυτό εξέπεμψαν το τελευταίο σήμα τους περί αναγκαστικής προσγείωσης και διαφυγής, οπότε οι Γερμανοί έμαθαν ότι κάτι "στράβωσε". 

Οι μοτοσυκλετιστές τα πήγαν καλά, μέχρι που πλησίασαν το πρώτο σταθμό ελέγχου. Ο σκοπός τους σταμάτησε και ζήτησε τα ατομικά τους έγγραφα και την άδεια κυκλοφορίας. Όλα ήταν εντάξει και τους τα έδωσε πίσω. Μόλις έβαλε μπρος την μηχανή, ο "Ταβρίν" για να φανεί πιο ..αληθινός. έκανε σχόλιο για το πόσο κουρασμένος ήταν που οδηγούσε όλο το βράδυ.

Εκεί ο σκοπός, που μάλλον ήταν αρκετά εύστροφος, τους έπιασε! Ή νύκτα ήταν γεμάτη βροχή και μόνο τις πρώτες πρωινές ώρες είχε σταματήσει. Η μοτοσυκλέτα ήταν στεγνή το ίδιο και οι επιβάτες, άρα.. του έλεγαν ψέμματα! Έτσι ο "νόμος του Μέρφι" επαληθεύθηκε για μια ακόμη φορά!  Οι Ρώσοι παρ' ολίγον εκτελεστές του Στάλιν συνελήφθησαν εκεί που νόμιζαν ότι θα ξέφευγαν! Βέβαια λίγο πρόωρα κατά τύχη, αφού ούτως ή άλλως η παρουσία τους είχε γίνει  αντιληπτή και τους περίμεναν.

Όσο για τους αεροπόρους, δύο τα κατάφεραν να φτάσουν στις φίλιες γραμμές. Οι άλλοι δύο πιάστηκαν αιχμάλωτοι και απελευθερώθηκαν μετά τον πόλεμο.

Οι ύπαρξη νωπών και ακριβών πληροφοριών, είναι εκ των επιτακτικών προαπαιτουμένων για τέτοιου είδους αποστολές σε βάθος εντός εχθρικής περιοχής. Αλλιώς η αποστολή πρέπει να αναβάλλεται ή ν' ακυρώνεται. Το να στέλνεις τμήμα χωρίς λεπτομερή πληροφόρηση, είναι σαν να το θυσιάζεις χωρίς σκοπό.

Για να πούμε την αλήθεια, οι Γερμανοί δεν ήταν οι πρώτοι ούτε και οι τελευταίοι που ήθελαν να δολοφονήσουν τον Στάλιν!

Οι πρώτοι μάλλον ήταν οι Βρετανοί κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο! Τι κρύβει η ιστορία!

Ανιχνευτής