Παράξενες πολεμικές τέχνες

Παράξενες πολεμικές τέχνες, με παράξενα ονόματα, δεν παύουν να είναι θανάσιμες, για όποιον βρεθεί αντίπαλος. Δείτε παρακάτω, πέντε απ΄αυτές.

Bokator

Μας έρχεται από την Καμπότζη, και χρονολογείται από τους στρατούς της Angkor, που κυριαρχούσαν στα πεδία των μαχών της Ινδοκίνας περί τα 1700 χρόνια πριν. Το όνομά της μεταφράζεται ως «χτύπημα του λιονταριού», και αναφέρεται σε έναν αρχαίο θρύλο σύμφωνα με τον οποίο ένας “bokatori” βρέθηκε πρόσωπο με πρόσωπο με ένα ανθρωποφάγο λιοντάρι, το οποίο κατάφερε να σκοτώσει με ένα και μόνο αριστοτεχνικά υπολογισμένο χτύπημα με το γόνατό του.

Όπως πολλές άλλες ασιατικές πολεμικές τέχνες, το Bokator βασίζεται στις κινήσεις διαφόρων ζώων, όπως αετών, αλόγων, φιδιών και, φυσικά, λιονταριών. Αυτό που την ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες είναι η βαναυσότητά της, και η… πρακτικότητά της στο πεδίο της μάχης. Στο… ρεπερτόριό της περιλαμβάνονται περί τις δέκα χιλιάδες διαφορετικές τεχνικές, που δίνουν στους μαχητές ατελείωτες δυνατότητες εμπλοκής.

Lerdrit

Πρόκειται για την εξέλιξη των παραδοσιακών ταϊλανδέζικων πολεμικών τεχνών όπως το Muay Thai και το Muay Boran, την οποία εξασκούν σήμερα οι κομάντος του Βασιλικού Στρατού της Ταϊλάνδης. Οι βασικές τεχνικές του Lerdrit είναι παρόμοιες με εκείνες των προκατόχων του, υπάρχουν όμως ορισμένα στοιχεία που το ξεχωρίζουν.

Όσοι εκπαιδεύονται σε αυτό μαθαίνουν να επιτίθενται χωρίς προειδοποίηση, να ρίχνουν τον αντίπαλο στο έδαφος και να τελειώνουν την μάχη γρήγορα χρησιμοποιώντας ένα από τα πολλά θανάσιμα χτυπήματα, ελαχιστοποιώντας ταυτόχρονα τον κίνδυνο τραυματισμού, με την χρήση των «σκληρών» μερών του σώματος (αγκώνες, γόνατα, πηγούνι). Όπως συμβαίνει με τις περισσότερες στρατιωτικές τεχνικές μάχης, ο στόχος του Lerdrit είναι ριζικός και ειδικά σχεδιασμένος για ζητήματα ζωής και θανάτου.

Dambe

Βασισμένο στις αρχαίες τεχνικές της αιγυπτιακής πυγμαχίας, το Dambe είναι μια θανατηφόρα πολεμική τέχνη που ανέπτυξαν οι Hausa, νομαδική φυλή της Δυτικής Αφρικής, που ταξίδευαν από χωριό σε χωριό και διοργάνωναν τελετές και επιδείξεις μάχης. Οι μαχητές του Dambe τυλίγουν τη δυνατή τους γροθιά με ύφασμα, το οποίο τυλίγεται με τη σειρά του με σφιχτοδεμένα σκοινιά, και το δυνατό τους πόδι με χοντρές αλυσίδες –για την περίπτωση που το να κλωτσάς τον αντίπαλο στο πρόσωπο είναι πολύ mainstream. Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια: οι μοντέρνες τελετές και επιδείξεις Dambe περιλαμβάνουν και την τελετουργική χρήση χασίς πριν ξεκινήσουν τα χτυπήματα.

Kalari Payat

Αναγνωρισμένη ως η αρχαιότερη πολεμική τέχνη στον κόσμο που εξασκείται ακόμα, η Kalari Payat αναπτύχθηκε στην επαρχία Kerala της Νότιας Ινδίας, και θεωρείται πρόδρομος αρκετών εκ των δημοφιλέστερων πολεμικών τεχνών του κόσμου. Η ινδική παράδοση την θέλει να δημιουργήθηκε από μία εκ των μετεμψυχώσεων του Ινδού θεού Βισνού.

Έχει πολλές παραλλαγές και τύπους, που εξειδικεύονται σε διαφορετικές πλευρές της οπλισμένης ή άοπλης μάχης. Μία από τις ευρύτερα διαδεδομένες είναι η Marma Arti (σε ελεύθερη μετάφραση «το να χτυπάς τα ζωτικά σημεία») η οποία, στα χέρια ενός καλά εκπαιδευμένου πολεμιστή, μπορεί να παραλύσει ή και να σκοτώσει τον αντίπαλο με ένα μόνο χτύπημα σε ένα από 108 νευραλγικά σημεία του ανθρώπινου σώματος. Οι μαχητές της Marma Arti διδάσκονται επίσης το ιατρικό-θεραπευτικό σύστημα Siddha, το οποίο προέρχεται από τα ίδια αρχαία γραπτά με την πολεμική τέχνη.

Πηγή

Η ρωσική θερμική κάμερα

Τον προηγούμενο μήνα, έκανε την εμφάνισή της σε μέσα ενημέρωσης, η νέα θερμική κάμερα που δοκιμάζεται πλέον από τις ρωσικές ειδικές δυνάμεις, στα πλαίσια του προγράμματος "Πολεμιστής" (Ratnik) για τον Ρώσο στρατιώτη του μέλλοντος. 

Η συγκεκριμένη θερμική κάμερα, είναι  προϊόν μελέτης του ρωσικού Ερευνητικού Ινστιτούτου "Κύκλων" (Cyclone Central Research Institute) που ασχολείται με οπτικά ηλεκτρονικά όργανα και  αποτελεί μέρος της κρατικής εταιρείας Rostekhnologii State Corporation. Ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν ενδιαφέρεται πολύ για αυτό το Ινστιτούτο.

Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της κάμερας είναι η δυνατότητα σύνδεσής μέσω καλωδίου με φορητό μονόκυαλο προσοφθάλμιο σύστημα σκόπευσης, έτσι ώστε ο σκοπευτής χωρίς να εκτίθεται, να μπορεί να σκοπεύει με ακρίβεια πιθανούς στόχους, πίσω από μια γωνία για παράδειγμα. Βέβαια δεν είναι μοναδικό επίτευγμα αυτού του είδους  στη διεθνή αγορά αλλά δεν παύει να αποτελεί ένα πολύ καλό σύστημα.

Δείτε παρακάτω ένα σύντομο αλλά επεξηγηματικό βίντεο

Ανιχνευτής

Γοργοπόταμος

Η νυκτερινή επιθετική αναγνώριση

Έχουμε αναφέρει σε αρκετά άρθρα επιχειρήσεις των ΛΟΚ εναντίον των ανταρτών, την περίοδο 1948-1949. Οι ΛΟΚ που οργανώθηκαν από το Στρατηγό Καλίνσκη, αναλάμβαναν νυκτερινά εγχειρήματα με σκοπό τις αφανείς και αθόρυβες διεισδύσεις από απίθανα και δύσκολα δρομολόγια προς τις γραμμές των ανταρτών του ΔΣΕ (Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας) και τις καταλήψεις εδαφών τακτικής σημασίας που  ήταν σημαντικά και ζωτικά  για την εξασφάλιση της αμυντικής  διάταξης του αντίπαλου.

Μιλάμε για την περίοδο που ο  ΔΣΕ  αλλάζει στρατηγική και θεωρεί ότι πρέπει να ν' αναλάβει αγώνα τακτικής μορφής με κατάληψη και διατήρηση εδαφών στη βόρεια Ελλάδα και ειδικότερα στους ορεινούς της όγκους με βαρύτητα στο Γράμμο και στο Βίτσι. 

Οι νυκτερινές αιφνιδιαστικές καταλήψεις εδαφών  από τους ΛΟΚ, συνήθως είχαν την έννοια της διατήρησής τους μέχρις αντικατάστασής τους από μονάδες Πεζικού. Επιδιωκόταν η αποστέρηση των ανταρτών από εδαφικά ερείσματα η απομόνωσή τους από τ' αστικά κέντρα, ο περιορισμός τους σε ορεινούς όγκους και τελικά, η εξουδετέρωσή τους και η εκκαθάριση των ορεινών όγκων που οι τελευταίοι προσπαθούσαν να κρατήσουν με "νύχια και με δόντια". 

Υπήρχαν περιπτώσεις στις οποίες οι διοικήσεις σχηματισμών του εθνικού στρατού, μη έχοντας άλλο πρόσφορο τρόπο συλλογής πληροφοριών περί της διάταξης και δύναμης των ανταρτών, οργάνωναν νυκτερινές επιχειρήσεις, με σκοπό την εκδήλωση αντίδρασης του αντίπαλου  και επομένως της αποκάλυψης των ανταρτικών δυνάμεων. Οι καταστάσεις εκείνη την εποχή ήταν πολύ ρευστές και οι ενέργειες έπρεπε να είναι  ταχείες και αποφασιστικές. 

Αυτό που παρατηρείται είναι η "παράκαμψη" της λεπτομερούς αναγνώρισης του στόχου ή της περιοχής,  από πλευράς ΛΟΚ ή τουλάχιστον δεν παρουσιάζεται έντονα σε γραπτά ιστορικά στοιχεία. Αντίθετα, εφαρμόσθηκε αρκετές φορές νυκτερινή επιθετική ενέργεια ειδικής μορφής, αυτό που στη στρατιωτική ορολογία  ονομάζεται: "επιθετική αναγνώριση".

Το όρος Σινιάτσικο όπως φαίνεται από το χωριό Βλάστη (φωτό)

Μια τέτοιου είδους επιχείρηση έλαβε χώρα προς το τέλος του Νοέμβρη του 1948, στο όρος Σινιάτσικο ή αλλιώς Άσκιο από τη Β' Μοίρα Καταδρομών, σε συνεργασία με την  "αδελφή" Α' Μοίρα Καταδρομών.

Η Μοίρα τον Οκτώβριο, είχε συμμετάσχει στις επιχειρήσεις στο Βίτσι, όπου η κατάσταση είχε γίνει πολύ δύσκολη και σοβαρή, μετά την εκκένωση των μονάδων του Β' Σώματος Στρατού  από τα υψώματα Μάλι-Μάδι. Το Βίτσι (όρος Βέρνο) ανακαταλήφθηκε με νυκτερινή ενέργεια και μετά από  σφοδρές μάχες, όπως θα πούμε σε επόμενη φορά. Ήλθε η ώρα του Σινιάτσικου. Εκεί από τις αρχές του Οκτωβρίου του 1948, είχαν εγκατασταθεί δυνάμεις της 18ης ταξιαρχίας του ΔΣΕ, που είχε αναλάβει εκτεταμένη δράση στη γύρω περιοχή και αποτελούσε σοβαρή απειλή για όλους τους κατοικημένους τόπους.

Σκαρίφημα της διάταξης των ΛΟΚ κατά τη μάχη του Σινιάτσικου (Πηγή)

Στις 20-11-1948, η Μοίρα  κινήθηκε με οχήματα από Καστοριά, προς το χωριό Δρυόβουνο της περιοχής Σιάτιστας. Είχε αποφασιστεί από τα προϊστάμενα κλιμάκια η εκτέλεση καταδρομής-επιθετικής αναγνώρισης στο χωριό Βλάστη και στο ύψωμα Προφήτη   Ηλία, με σκοπό την ανεύρεση και εξόντωση των ανταρτικών δυνάμεων και την καταστροφή των αποθηκών τους. Πιο συγκεκριμένα, οι πληροφορίες που είχαν δοθεί από το Β' Σώμα Στρατού ανέφεραν για την ύπαρξη 200 έως 300 ανταρτών διεσπαρμένων στο βουνό. Στην επιχείρηση θα συμμετείχαν και 4 Λόχοι της Α' ΜΚ. Διοικητής της όλης καταδρομικής δύναμης, ορίσθηκε ο τότε Συνταγματάρχης Κυριάκος Παπαγεωργόπουλος. Σε βιβλίο του, για τη συγκεκριμένη επιχείρηση γράφει την αρχική εκτίμηση που είχε περί εχθρού:

"Οι αντάρτες στο Σινιάτσικο είναι μεταξύ ογδόντα και εκατόν είκοσι, μπορεί και εκατόν πενήντα, και μένουν οι περισσότεροι στο χωριό Βλάστη, που είναι στο βάθος της κοιλάδας και οι υπόλοιποι στο χωριό Σινιάνι. Συντάξαμε ένα σχέδιο ενέργειας, σύμφωνα με το οποίο θα ξεκινούσαμε με το σούρουπο από την Καστοριά με τα φορτηγά αυτοκίνητα και θα φθάναμε με σβησμένα τα φώτα, στο ύψος του χωριού Δρυόβουνου"

Η διείσδυση της Μοίρας εντός της εχθρικής περιοχής έγινε χωρίς κάποιο απρόοπτο συμβάν, με τη βοήθεια χωρικών-οδηγών, που ήξεραν καλά τα δύσβατα μονοπάτια. Η αθόρυβη προσέγγιση στις πιθανές εχθρικές θέσεις πέτυχε.  Στις 05.30 της 23 Νοεμβρίου του 1948, επιτέθηκε αιφνιδιαστικά και κατέλαβε το ύψωμα Προφήτη Ηλία, μετά από πεισματική αντίσταση των ανταρτών που διαπιστώθηκε ότι κατείχαν αμυντικές θέσεις. Δε πρόλαβε να σταθεροποιηθεί! Στις 07.10  ισχυρές ανταρτικές δυνάμεις, εκτέλεσαν  αντεπίθεση. Οι επιτιθέμενοι, έγιναν ξαφνικά αμυνόμενοι! 

Πανοραμική άποψη της σημερινής Βλάστης (Πηγή)

Δεν υπήρχαν σαφείς πληροφορίες περί εχθρού και έτσι δεν είχαν εντοπιστεί έγκαιρα τα εχθρικά τμήματα. Η ενέργεια της Β' Μοίρας  έβγαλε στην επιφάνεια μια ολόκληρη εχθρική ταξιαρχία.  Το τι εχθρικές δυνάμεις υπήρχαν πραγματικά στην περιοχή φαίνεται στο παρακάτω απόσπασμα της εξιστόρησης της μάχης από την πλευρά του ΔΣΕ :

"Όλη η 18η Ταξιαρχία, η διλοχία σαμποτέρ, τμήμα του ιππικού Θεσσαλίας. Στη διαταγή του ΓΑ του ΔΣΕ, αναφέρονταν ότι το τμήμα από το Βέρμιο θα παρέμεινε στο Σινιάτσικο μέχρι τις 20/11/1948. Οι μονάδες του ΔΣΕ βρίσκονταν σε διάφορα μέρη. Η τοποθεσία στάθμευσης των σαμποτέρ ήταν στα Καλύβια Σινιάνι. Ο 2ος λόχος στάθμευε στα Νάματα και φρουρούσε το αναρρωτήριο. Οι άλλοι δύο λόχοι σε διάφορα υψώματα γύρω από τη Βλάστη. Άλλες δυνάμεις της 18ης Ταξιαρχίας βρίσκονταν στο Μορίκι και σε άλλες διαβάσεις. Το ιππικό της Θεσσαλίας στάθμευε στο χωριό Βλάστη. Ο σταθμός διοίκησης και το επιτελείο της 18ης Ταξιαρχίας βρίσκονταν και αυτό στο χωριό Βλάστη. Συνολικά ο ΔΣΕ συγκέντρωνε περίπου 1.200 μάχιμους."

Ακολούθησε σκληρή και αιματηρή μάχη, με τους αντάρτες να επιτίθενται κατά μάζες, με διαδοχικές φάλαγγες δύναμης 300 ανδρών, προσπαθώντας με κάθε τίμημα και με μεγάλες απώλειες, να ανακαταλάβουν το ύψωμα, που όπως φάνηκε αποτελούσε ζωτικό έδαφος γι' αυτούς. 

Η εικόνα που είχαν οι αντίπαλοι διοικητές, φαίνεται στο παρακάτω απόσπασμα: 

[Στην έκθεση επιχειρήσεων της 18ης Ταξιαρχίας αναφέρεται: "Στις 23/11, πρωινές ώρες, ο εχθρός κινήθηκε από πολλές κατευθύνσεις με ισχυρές δυνάμεις ενάντια στο χωριό Σινιάτσικο, όπου βρίσκονταν τα τμήματά μας. Ώρα 5. Η Β' Μοίρα ΛΟΚ με τους 51, 52, και 53 λόχους σε πρώτη γραμμή κινήθηκε από κατεύθυνση Δρυόβουνου. Με σφοδρή μάχη κατόρθωσε να καταλάβει το ύψωμα Προφήτη Ηλία Βλάστης. Σκληρή μάχη σώμα με σώμα συνεχίζεται για ανατροπή του εχθρού."

Ο διοικητής των ΛΟΚ γράφει: " Το πρωί είδα φωτοβολίδες που έριξαν οι μοίρες και που εσήμαιναν ότι είχαν καταλάβει τα υψώματα πάνω από τα χωριά Βλάστη και Σινιάνι. Ταυτοχρόνως, πήρα σήματα ότι οι αντάρτες έδιναν αγώνα. Σε λίγο όμως άρχισα να παίρνω απανωτά σήματα από τις μοίρες ότι αντιμετωπίζουν πρόβλημα, γιατί δέχονται ισχυρές επιθέσεις από αντάρτες που κατεβαίνουν από τα γύρω υψώματα. Αναφέρονταν επίσης απώλειες σε νεκρούς και τραυματίες και ότι οι αντάρτες υπολογίζονται μεταξύ χιλίων και χιλίων τριακοσίων"]

Η Β' Μοίρα, είχε σοβαρές απώλειες. Μέχρι τις 10.20 εκείνης της ημέρας, είχε 3 νεκρούς αξιωματικούς, 18 νεκρούς οπλίτες και 25 τραυματίες. Τα πυρομαχικά άρχισαν να εξαντλούνται, ενώ το πυροβολικό και η Αεροπορία, δεν ήταν σε θέση να υποστηρίξουν, λόγω της στενής επαφής των αντιμαχομένων. Αυτή ήταν μια ακόμη τακτική των ανταρτικών τμημάτων, που γνωρίζοντας τα όπλα υποστήριξης του εθνικού στρατού, επεδίωκαν την όσο το δυνατόν στενότερη επαφή για να μη μπορούν οι αντίπαλοί τους να κάνουν χρήση, φοβούμενοι τα αδελφοκτόνα πυρά.

Κανονικά θα έπρεπε να υπάρχουν ακολουθούσες δυνάμεις πεζικού για να μπορέσουν να πλευροκοπήσουν τις ανταρτικές δυνάμεις. Όπως φαίνεται αυτό δεν έγινε, τουλάχιστον στον χρόνο που έπρεπε. Οι ενισχύσεις (Τάγμα Πεζικού) που εστάλησαν, απωθήθηκαν από τους αντάρτες, που είχαν πιάσει όλες τις προσβάσεις.

Ένας εφεδρικός λόχος της Μοίρας, προσπάθησε να σπάσει τον κλοιό και να ανεφοδιάσει με πυρομαχικά τα αμυνόμενα τμήματα, αλλά δεν τα κατάφερε. Ενεδρεύοντα ανταρτικά τμήματα και βολές όλμων και  πυροβολικού του ΔΣΕ, τους καθήλωσε. Ξεκάθαρα, οι αντάρτες ήταν καλά οργανωμένοι, προετοιμασμένοι και είχαν πολύ μεγαλύτερη δύναμη!

Μετά από αυτή την εξέλιξη, αποφασίσθηκε η σύμπτυξη των καταδρομέων, υπό την πίεση του αντίπαλου. Χαρακτηριστική είναι η περιγραφή του Παπαγεωργόπουλου, για την περίπτωση αυτή:

"Εγώ ο ίδιος, με τους ελάχιστους άνδρες που είχα στο Σταθμό Διοικήσεως, και αυτούς διαβιβαστές, κινδύνευα να αιχμαλωτιστώ εύκολα...."

Αυτό ίσως θα πρέπει να είναι ένα καλό σημείο προσοχής και δίδαγμα! Ποτέ δεν αφήνεται ένας σταθμός διοίκησης απροστάτευτος και απομονωμένος!

Όλοι οι νεκροί και οι τραυματίες, μεταφέρθηκαν πίσω. Και οι δύο Μοίρες επανήλθαν στην Αθήνα για ανασυγκρότηση και προετοιμασία για τις επιχειρήσεις στην Πελοπόννησο.

Το αποτέλεσμα της επιθετικής αναγνώρισης  χρησιμοποιήθηκε από τον τοπικό σχηματισμό  λίγες ημέρες αργότερα, για την κύκλωση και εξουδετέρωση των ανταρτών! Δεν τα κατάφεραν και τόσο καλά όμως, αφού η κύρια δύναμη της ταξιαρχίας του ΔΣΕ ξέφυγε τον κλοιό!

Η όλη επιχείρηση αφήνει ερωτηματικά για τα κενά που παρουσιάστηκαν τόσο στη σχεδίαση όσο και στην εξέλιξη, όχι  από την πλευρά των μονάδων καταδρομών, αλλά από τη διεύθυνση και τον έλεγχο της επιχείρησης από τον υπεύθυνο σχηματισμό. Το ζόρι το τράβηξαν τελικά οι λοκατζήδες!

Ανιχνευτής

Πηγή: Η Ιστορία των Μονάδων Καταδρομών/ΓΕΣ

Η τέλεια πτήση

Μια ομάδα  γνωστών αθλητών ελεύθερης πτώσης με wingsuits, επιχειρεί άλμα στα βουνά Tianmen της Κίνας. Ένας απ' αυτούς, αποφεύγει την τελευταία στιγμή τη σύγκρουση με εναέριο τραινάκι του τελεφερίκ.

Όπως θα δείτε η ..τρέλλα πάει και στα βουνά!

Ανιχνευτής

Γιορτή των Ενόπλων Δυνάμεων

Η λήθη είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της μνήμης. Αν σβήσουμε το παρελθόν, θα ζήσουμε σ' ένα ακατοίκητο μέλλον, βορά των ..λύκων και των τσακαλιών.

Δεν κατοικούμε σε γειτονιά αγγέλων. Όλοι γύρω μας έχουν επιβουλές και  βλέψεις. Γι' αυτό πρέπει να έχουμε υψηλό μαχητικό φρόνημα και ισχυρό στρατό αν θέλουμε να επιβιώσουμε..

Αλλά πρέπει να θεραπεύσουμε τη διχόνοια, την προαιώνια ασθένεια που μας ακολουθεί δυστυχώς μέχρι σήμερα! 

Διότι τελικά ο λόγος του Πλάτωνα επαληθεύεται συνεχώς: «Ημείς δε αυτοί ημάς αυτούς και ενικήσαμεν και ηττήθημεν» (Εμείς οι ίδιοι και νικήσαμε εμάς τους ίδιους και ηττηθήκαμε). (Μενέξενος ΧΙΙΙ 2420).

Χρόνια Πολλά!

Πηγή

Krav Maga

Εκπαίδευση Ισραηλινών καταδρομέων στο Κραβ Μαγκά, κατά τη διάρκεια του ειδικού σχολείου Καταδρομών της ταξιαρχίας Givati, διάρκειας 3 εβδομάδων, το οποίο κάθε φορά παρακολουθούν μόνο 11 επιλεγμένοι  και πιο καλοί σ' επιδόσεις καταδρομείς-κατώτεροι αξιωματικοί. Οι επιτυχόντες προωθούνται για διοικητές λόχων. (Πηγή)

Όταν συνήθως ακούμε τις λέξεις «πολεμικές τέχνες» αυτό που μας έρχεται στο μυαλό είναι περίτεχνες κινήσεις, φιλοσοφίες της Άπω Ανατολής, χρόνια ολόκληρα εκπαίδευσης, άριστη σωματική κατάσταση, ευλυγισία αθλήτριας ενόργανης γυμναστικής και σκηνές αλά Karate Kid...

Όλα αυτά μέχρι που ήρθαν οι Ισραηλινοί, ένα έθνος σε διαρκή εμπόλεμη κατάσταση, και επινόησαν ένα σύστημα μάχης σώμα με σώμα, που θεωρείται το πιο επιθετικό που έχει δημιουργηθεί ποτέ, στο οποίο οι περίτεχνες κινήσεις και οι λοιπές «φιοριτούρες» πάνε περίπατο και όπου ο κανόνας είναι ένας: πώς θα ξαπλώσεις τον επιτιθέμενο στο έδαφος πριν καν σκεφτεί να σε ξαπλώσει αυτός...

Διότι το σύστημα Krav Maga δεν αστειεύεται: διδάσκει μεν ανοχή και περιστολή της επιθετικότητας, αλλά όταν τα πράγματα χτυπήσουν «κόκκινο» τότε το ζητούμενο είναι ένα και αδιαπραγμάτευτο...

Το Krav Maga (Κραβ Μαγκά) (Εβραϊκά: קרב מגע) - η σημασία των λέξεων στα Εβραϊκά είναι μάχη επαφής - contact fight - είναι μια πολεμική τέχνη που δημιουργήθηκε από τον Ισραηλινό Ίμι Λίχτενφελντ.

Επικεντρώνεται αποκλειστικά στην αυτοάμυνα καθώς και την προστασία άλλων, προσφέροντας στον ασκούμενο μοναδικές και πολύ εξελιγμένες μεθόδους και τακτικές μάχης. Διδάσκει τρόπους αντιμετώπισης για πολλά διαφορετικά είδη και καταστάσεις βίας, καθώς και τακτικές ενάντια σε επιθέσεις από έναν ή πολλούς άοπλους ή ένοπλους επιτιθέμενους. Περιλαμβάνει πάλη, πυγμαχία και επιλεγμένες λαβές από το αϊκίντο και άλλες πολεμικές τέχνες αυτοάμυνας.

Πριν περίπου 40 χρόνια με την ίδρυση του Ισραηλινού κράτους ο Ίμι Λίχτενφελντ δημιούργησε το Κραβ Μαγκά. Ο λόγος ήταν η ανάγκη του Ισραηλινού προσωπικού να μάθει ένα είδος πολεμικής τέχνης σε μικρό χρονικό διάστημα. Τα σαράντα χρόνια ζωής του το κάνουν μια από της πιο νεαρές πολεμικές τέχνες. Ο Ίμι Λίχτενφελντ ένας αξιωματικός του Ισραηλινού στρατού το τελειοποίησε και το εισήγαγε στην εκπαίδευση του Ισραηλινού στρατού. Ο Ίμ Λίχτενφελντ ήταν πρόεδρος του Κραβ Μαγκά. Με τα χρόνια, οι ισραηλινές δυνάμεις ασφαλείας, η ισραηλινή αστυνομία και η Μοσσάντ άρχισαν και αυτές να χρησιμοποιούν το Κραβ Μαγκά.

Τα χαρακτηριστικά που κάνουν το Krav Maga πραγματικά να ξεχωρίζει από άλλα συστήματα είναι ότι: 

• οι τεχνικές του είναι εξαιρετικά πρακτικές και αποτελεσματικές στον δρόμο
• η εκμάθησή τους είναι εύκολη και η εκτέλεσή τους φυσική 
• οι εκπαιδευόμενοι μπορούν να αποκτήσουν και να διατηρήσουν ένα υψηλό επίπεδο ικανότητας μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα εκπαίδευσης.

Το στυλ του Κραβ Μαγκά βασίζεται πάνω σε τεχνικές άλλων πολεμικών τεχνών, όπως το Καράτε, το Αϊκίντο, το Τζούντο και άλλες λιγότερα γνωστές πολεμικές τέχνες. Το Κραβ Μάγκα είναι ένα πρακτικό σύστημα αυτοάμυνας δοκιμασμένο σε αληθινές συνθήκες με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό γνώρισμα την ευκολία στην εκμάθηση, αφού στηρίζεται στις φυσικές κινήσεις και αντιδράσεις του ανθρώπου.

Στην Ελλάδα υπάρχουν σήμερα αρκετές σχολές που διδάσκουν το σύστημα και οι οποίες διοργανώνουν και αρκετά ανοιχτά και εξειδικευμένα ή μη σεμινάρια και κύκλους εκπαιδεύσεων. Σε ότι αφορά τους φορείς του συστήματος στη χώρα - όπως και σε πολλές άλλες πολεμικές τέχνες και μαχητικά αθλήματα - υπάρχουν 4 ομοσπονδίες οι οποίες υπάγονται, ακολουθούν ή αν θέλετε συνδέονται με διαφορετικές παγκόσμιες, διεθνείς ή επίσημες ομοσπονδίες και οργανώσεις.

Παρακολουθήστε το βίντεο που ακολουθεί με πρωταγωνιστή έναν από τους κορυφαίους  εκπαιδευτές στον κόσμο, τον  Ισραηλινό δάσκαλο, Roy Elghanayan:


Πηγή

Στρατιωτικές ιδέες και πειράματα από το διαδίκτυο

Σχεδιαζόμενο μοντέλο οχήματος μάχης μέσω της ιστοσελίδας ArmyCoCreate  με τη μέθοδο του πληθοπορισμού (Πηγή)

Μια νέα πρωτοβουλία ανέπτυξε πειραματικά ο στρατός των ΗΠΑ, εκμεταλλευόμενος τις δυνατότητες που δίνει το διαδίκτυο.

 Μια σχετικά πρόσφατη αμερικανική στρατιωτική υπηρεσία μελετών-ερευνών η "Υπηρεσία Άμεσου Εξοπλισμού της Δύναμης" (Rapid Equipping Force, REF,) συνεργαζόμενη με εταιρεία κατασκευής αυτοκινήτων, την Local Motors , που έχει ήδη ιστοσελίδα ιδεών και προσκαλεί όποιον ενδιαφέρεται να καταθέσει ιδέες για κατασκευή η βελτίωση μηχανών, δίτροχων ή αυτοκινήτων, κατασκεύασε μια παρόμοια ιστοσελίδα την ArmyCoCreate σε πειραματικό στάδιο, προς το παρόν.

H REF εργάζεται για να αντιμετωπίζει άμεσα τις συνεχώς εξελισσόμενες ιδιαίτερες καταστάσεις, που αντίστοιχα αντιμετωπίζουν οι στρατιώτες στο πεδίο. Συγκροτήθηκε το 2002, προς υποστήριξη των επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν και συνεργάζεται με βιομηχανικούς, πανεπιστημιακούς και άλλους κύκλους προκειμένου να βρίσκει άμεσες λύσεις στα προβλήματα των στρατιωτών.

Έχουν οργανώσει "εργαστήρια εκστρατείας" στο Αφγανιστάν, μέσα σε μεγάλες βάσεις και  δέχονται απ' ευθείας από το στρατιωτικό προσωπικό παρατηρήσεις ή αναφορές για αστοχία υλικού ή εξοπλισμού ή ακόμη και ιδέες για κατασκευή ή τροποποίηση υλικών και μέσων! Τα εργαστήρια αυτά έχουν άμεση πρόσβαση με επιστημονικές ομάδες και συνεργάτες στις ΗΠΑ, που αναλαμβάνουν κατά προτεραιότητα ανάγκης την επεξεργασία των προβλημάτων, παρακάμπτοντας ενδεχομένως, τον βραδύτερο κύκλο της ΔΜ. 

Αυτή είναι άλλωστε και η φιλοσοφία ύπαρξης αυτής της υπηρεσίας: Επίλυση προβλημάτων μέσα σε 90 έως 180 ημέρες!

Η νέα πειραματική ιστοσελίδα, αποτελεί μια προέκταση της όλης προσπάθειας. Δίνουν έτσι τη δυνατότητα σε χιλιάδες στρατιώτες και όχι μόνο, να καταθέτουν απόψεις και ιδέες με τη χρήση του ίντερνετ για πληθώρα θεμάτων, με απ' ευθείας σύνδεση. 

Επιλέχθηκε η Local Motors  για την υποστήριξή της στη δημιουργία της ιστοσελίδας, γιατί απλούστατα έχει αποκτήσει μεγάλη εμπειρία στη λειτουργία της δικής της ιστοσελίδας μαζικής συγκέντρωσης ιδεών (crowdsourcing) αλλά προφανώς και διότι έχει συνεργαστεί με την DARPA στη σχεδίαση ενός πειραματικού στρατιωτικού οχήματος μάχης του XC2V με τη μέθοδο του πληθοπορισμού. 

Η ιστοσελίδα ιδεών ArmyCoCreate του αμερικανικού στρατού ξεκίνησε από τον περασμένο μήνα και σχεδιάζεται η λειτουργία της και ένα χρόνο τουλάχιστον προκειμένου να εξαχθούν σωστά συμπεράσματα για την απόδοσή της. Με τη χρήση μεθόδων ανταλλαγής απόψεων, (brainstorming) συνομιλίας μεταξύ κοινού, οργανώνοντας forum ανά αντικείμενο ενδιαφέροντος και γενικά δουλεύοντας όλα τα "εργαλεία" του διαδικτύου, ευελπιστούν σε μεγάλη και μαζική συμμετοχή εθελοντών Αμερικανών κατ' αρχήν και ίσως και από άλλες χώρες, αφού προς το παρόν τα θέματα που πραγματεύονται δεν είναι διαβαθμισμένα από πλευράς ασφαλείας.

"Βασικοί συντελεστές είναι οι στρατιώτες που ζουν καθημερινά τον κίνδυνο στις περιοχές επιχειρήσεων και μπορούν να έχουν άποψη και καλύτερες ιδέες για την επίλυση σοβαρών προβλημάτων τους" λέει ο Αρχιλοχίας Άνταμ Ασκληπιάδης, που (προφανώς ελληνικής καταγωγής) εργάζεται στο πρόγραμμα.

Το σύστημα λειτουργεί σε 4 στάδια: Συγκέντρωση και προτεραιοποίηση προβλημάτων, Λύσεις, Επεξεργασία και Δημιουργία πρωτοτύπου. 

Στο πρώτο στάδιο αναγνωρίζονται τα προβλήματα που βιώνουν οι στρατιώτες και ανάλογα με τον αριθμό των αιτημάτων που συγκεντρώνονται για κάθε πρόβλημα, γίνεται η προτεραιοποίησή τους. 

 Στο δεύτερο στάδιο αρχίζει η ανταλλαγή απόψεων για τη διαμόρφωση της καλύτερης λύσης στο κάθε πρόβλημα. Δημιουργούνται  σχέδια ή σχεδιαγράμματα. Γίνεται μια σφυγμομέτρηση για τις καλύτερες ιδέες και λύσεις.

Στο τρίτο στάδιο αρχίζει η επεξεργασία της καλύτερης ιδέας, από ειδικές επιστημονικές ομάδες της υπηρεσίας πλέον όπου η λύση συγκεκριμενοποιείται, με μεγέθη βάρους, δύναμης, αντοχής και λειτουργικότητας. Και πάλι για συγκεκριμένες πτυχές του έργου μπορεί να ζητηθεί άποψη από τα μέλη της "κοινότητας" του διαδικτύου.

Στο τελικό στάδιο ο στόχος είναι η δημιουργία πρωτοτύπου, όπου καλούνται αυτοί που πρωτοστάτησαν στη δημιουργία λύσης να συμμετέχουν. Για το 2013 σχεδιάζεται η φιλοξενία των ομάδων  εργασίας πρωτοτύπων στο στη Βάση του Φορτ Μπένινγκ "Κέντρο Αρίστευσης Ελιγμού"(Maneuver Center of Excellence, MCoE) για δύο εβδομάδες, μέσα στο Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο του 2014 αντίστοιχα όπου θα διαμορφωθούν τα πρωτότυπα με τη βοήθεια εκτυπωτών 3D

Κατά την εξέλιξη, πολλά πρακτικά λειτουργικά θέματα θα εξετασθούν, όπως τρόπος συμμετοχής κοινού, κριτήρια που πρέπει να θεσπιστούν, εγγραφές ενδιαφερομένων και βέβαια θέματα ασφάλειας.

Καλή ιδέα και όχι τόσο πολυέξοδη. Θα μπορούσε να εφαρμοστεί εύκολα για ένα σωρό θέματα μέσα από στρατιωτικές ιστοσελίδες.

Για τις ειδικές επιχειρήσεις, είναι μεν πολύ καλό σαν ιδέα, αλλά επειδή αρκετά αντικείμενα ερευνών μάλλον είναι διαβαθμισμένα, θα πρέπει σίγουρα να υπάρχει "φιλτράρισμα" συμμετεχόντων.

Δείτε παρακάτω ένα βίντεο για τα θέματα που ενδιαφέρεται η REF και τα οποία παρουσιάζει ο Αρχιλοχίας Ασκληπιάδης.

Ανιχνευτής

Πηγή

Το σκοπευτικό red dot όλμου 60 χιλ.

Ανέκαθεν ήταν αναγκαία η ταχεία σκόπευση όλμων, όλων των διαμετρημάτων. Πιο απαραίτητο όμως ήταν και εξακολουθεί να είναι στους φορητούς όλμους και μάλιστα διαμετρήματος 60 χιλ. που χρησιμοποιούνται σχεδόν από όλες τις μονάδες ειδικών επιχειρήσεων σε πολλούς στρατούς.

Σε προηγούμενο άρθρο είχαμε περιγράψει για τον όλμο Μ 224 60 χιλ. που χρησιμοποιείται πολύ στο Αφγανιστάν.

Το αμερικανικό Γραφείο Ερευνών του ΠΝ, (Office of Naval Research, ONR), ασχολήθηκε και βρήκε σε συνεργασία με εταιρείες, το κατάλληλο ολογραφικό σκοπευτικό ταχείας σκόπευσης για τους όλμους 60 χιλ. ημέρα και νύκτα, που ήταν μια επιτακτική επιχειρησιακή απαίτηση για τους πεζοναύτες που επιχειρούν στο Αφγανιστάν.

Σκοπευτικό όλμου 60 χιλ. τύπου  BSM  (Πηγή)

Το σκοπευτικό αυτό (Balistic Sighting Module, BSM), είναι 100/% στρατιωτικών προδιαγραφών από πλευράς αντοχής και δουλεύει με τεχνολογία red dot sight,  για την ημέρα, ενώ διαθέτει παράλληλα και σύστημα εκπομπής laser για άμεση σκόπευση τη νύκτα. Δηλαδή τη νύκτα την κάνει ημέρα για το σκοπευτή που του λύνει κυριολεκτικά τα χέρια στο σκοτάδι, αφού μπορεί  να σκοπεύει με ταχύτητα και να εκτελεί άμεση βολή! Αυτοί που το δοκίμασαν, είπαν ότι τη νύκτα με το 2ο βλήμα χτύπησαν στόχο!

Διατίθεται από την εταιρεία κατασκευής με κουκκίδα μεγέθους 3,5 έως 7 ΜΟΑ, ανάλογα με την προτίμηση του πελάτη.

Έχει τη δυνατότητα συντονισμού με ηλεκτρονικό αποστασιόμετρο laser της ίδιας εταιρείας, που βοηθάει στην εύρεση της γωνίας βολής (ύψος και διεύθυνση) σε περίπτωση έμμεσης βολής. Κάθε τέτοιο σκοπευτικό συνοδεύεται από πίνακες βολής και επάνω στο όργανο, υπάρχει οθόνη με ενδείξεις γωνιών (ύψος, διεύθυνση), όπως και ένδειξη για την κατάσταση της μπαταρίας του.

Πηγή

Προφανώς θα πρέπει να υπάρχει κάποιου είδους ευθυγράμμιση ή/και μηδενισμός κατά την αρχική τοποθέτηση του σκοπευτικού στο σωλήνα. 

Προσέξτε την  πρώτη εικόνα  και θα δείτε ότι ο σκοπευτής βαστάει τον σωλήνα μέσω ενός καλύμματος προφύλαξης από την υψηλή θερμοκρασία που αναπτύσσεται σε συνεχόμενες βολές! Μεγάλη υπόθεση αυτή και όσοι έχετε εκτελέσει τέτοιες βολές με καταλαβαίνετε καλύτερα. Ο αορτήρας μεταφοράς του όπως και αυτό το κάλυμμα λαβής, είναι κατασκευασμένο από πλαστικό υψηλής αντοχής στη θερμότητα, που δρα και σαν μονωτικό!

Αορτήρας και θήκη μεταφοράς όλμου 60 χιλ. Ανθεκτικότητα σε θερμοκρασία μέχρι και ...400 βαθμούς Κελσίου! (Πηγή)

Το κόστος του σκοπευτικού κυμαίνεται γύρω στα 400 με 500 δολάρια ΗΠΑ, αλλά αξίζει όλα τα λεφτά.

Πηγή

Τώρα όποιος δεν έχει λεφτά, "κατεργάζεται άλλα τεχνάσματα", όπως οι Σύριοι αντάρτες επάνω, που προσπαθούν να σκοπεύσουν τον όλμο τους με τη βοήθεια ενός ..ipad! Κάποιο λογισμικό για να βρίσκει γωνίες ή χάρτη με GPS θα χρησιμοποιούν! Ποιός ξέρει που θα πήγαν τα βλήματα τελικά!

Πάντως αυτοί που είδαν που πήγε το βλήμα εφάρμοσαν την αρχή "του φευγάτου η μάνα ποτέ δεν έκλαψε.."


Ανιχνευτής

Οι δοσίλογοι

 Ο στρατηγός Τσολάκογλου (Πηγή)

…Για τους Γερμανούς ο Τσολάκογλου ήταν «ο απολιτικός στρατηγός που θεωρούσε αυτονόητο καθήκον να διασφαλίσει την κυβερνητική συνέχεια, μετά τη συνθηκολόγηση του στρατού, που είχε γίνει με δική του πρωτοβουλία». Στην απόφαση αυτή επηρεάστηκε από την ανησυχία, ότι διαφορετικά οι Γερμανοί δεν θα απελευθέρωναν τους αιχμαλώτους, και ότι η Ελλάδα θα γινόταν ιταλικό προτεκτοράτο. 

Αποκαλυπτικό των ιταλικών προθέσεων είναι το ημερολόγιο του Τσιάνο (28.4.41): «Η ιστορία αυτή με τον Τσολάκογλου μ’ αρέσει όλο και λιγότερο… Ο στρατηγός το κάνει για να σώσει την εθνική ενότητα της Ελλάδας. Εξίσου φανερή είναι η γερμανική αποδοχή αυτών των σκοπών». Πράγματι, οι Χίτλερ και Ρίμπεντροπ ήταν «εξαιρετικά ενθουσιασμένοι» για την προσφορά του Τσολάκογλου (Φλάισερ, Α’, σο. 354 κ.έ.), εντούτοις και στους Γερμανούς ιθύνοντες υπήρχαν διαφορετικές εκτιμήσεις ως προς τη χρησιμοποίησή του.

...Τον Νοέμβριο του 1943, μετά τη διστακτική έγκριση του Χίτλερ, συγκροτήθηκαν στην Πελοπόννησο τρία «Τάγματα Ασφαλείας» (Τ.Α) με 800 άνδρες το καθένα. Την άνοιξη και το καλοκαίρι του 1944 εξαπλώθηκαν στις περισσότερες περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας (πλην των βουλγαροκρατούμενων) και στην Εύβοια. Τις παραμονές της Απελευθέρωσης, οι μονάδες των ένοπλων δοσίλογων ανέρχονταν σε περίπου 20.000 άνδρες  Σε αυτούς περιλαμβάνονταν και οι 5.725 αξιωματικοί και άνδρες των τριών συνταγμάτων Ευζώνων (Αθήνα, Πύργος, Πάτρα  που, τουλάχιστον στα χαρτιά, υπάγονταν στην κατοχική κυβέρνηση, ενώ οι διοικητές των Τ.Α. τελούσαν άμεσα υπό τις διαταγές του αρχηγού των Ες-Ες Βάλτερ Σιμάνα (Walter Schimana). (ΒΑ, NS 19/320, RF-SS, 2.11.44).

Επιπροσθέτως, λίγες χιλιάδες ένοπλοι στρατολογήθηκαν από (γλωσσικά, θρησκευτικά) «αλλόφυλες» πληθυσμιακές ομάδες. Ιδίως οι Ιταλοί είχαν συστηματικά προσπαθήσει να προκαλέσουν και έπειτα να κηδεμονεύσουν αποσχιστικά κινήματα. Η πιο φιλόδοξη πρωτοβουλία τους ήταν η ανακήρυξη των Αρωμούνων (Βλάχων) σε απογόνους της 5ης ρωμαϊκής Λεγεώνας, άρα συγγενείς  και η σχεδιαζόμενη ίδρυση ενός «Πριγκιπάτου της Πίνδου» υπό ιταλική «προστασία». Το σχέδιο αποδείχθηκε θνησιγενές. 

Από τους Γερμανούς αντιμετωπίστηκε με παγερή αδιαφορία ή χλεύη (που είχε αντίκτυπο και στην ιταλική ζώνη), κυρίως όμως προσέκρουσε στην αντίδραση όλων σχεδόν των παρατάξεων του διαφημισμένου από τους Ιταλούς «λατινικού στοιχείου», μη εξαι­ρουμένου του επίσης βλάχικης καταγωγής Τσολάκογλου. Ταυτόχρονα δόθηκε η ευκαιρία στον ΕΛΑΣ να αυξήσει το κύρος και τον οπλισμό του με την αιματηρή κατάλυση της «αυτονομιστι­κής» τρομοκρατίας των δοσίλογων «λεγεωνάριων».

Μια άλλη, παρεμφερής ιταλική πρωτοβουλία, η χρησιμοποί­ηση δηλαδή των αλβανοφώνων μουσουλμάνων Τσάμηδων της Θεσπρωτίας, αντιμετωπίστηκε με σαφώς μεγαλύτερη συμπάθεια από τους Γερμανούς, οι οποίοι μάλιστα τη συνέχισαν αφότου ανέλαβαν το φθινόπωρο του 1943 τη διοίκηση στις άλλοτε ιταλοκρατούμενες περιοχές. Η ευμένειά τους για τους «εν γένει γερμανόφιλους Αλβανούς» δεν προχώρησε όμως πιο πέρα από το να οργανώσουν δοσίλογα τμήματα, όπως τη «Σκιπετάρικη Χωροφυλακή», ενώ παρεμπόδιζαν κινήσεις που στόχευαν στην κήρυξη «Μεγάλης Αλβανίας». Αντ' αυτής εισηγήθηκαν, στην τε­λευταία φάση της Κατοχής, σχέδιο ανταλλαγής με τον ελληνικό πληθυσμό της Β. Ηπείρου, το οποίο όμως δεν εφαρμόστηκε λόγω της γερμανικής αποχώρησης...

...Πιο εντυπωσιακοί ακόμη ήταν οι σχετικοί ενδοιασμοί των γερμανικών πολιτικών και στρατιω­τικών υπηρεσιών στη Δυτική και Κεντρική Μακεδονία, όπου ουσιαστικά αψηφούσαν τις εντολές των Χίμλερ και Χίτλερ (και τις επιθυμίες της Σόφιας) για σχηματισμό πρόσθετων ένοπλων τμημάτων βουλγαροφρόνων «κομιτατζήδων». Έτσι, η δύναμη των κομιτατζήδων σπανίως και ελάχιστα ξεπέρασε τους 1000 ενόπλους παρά τις άνωθεν προτροπές του Βερολίνου. Η επιφυ­λακτικότητα των περισσοτέρων τοπικών γερμανικών Αρχών, και στις δύο περιπτώσεις, να προωθήσουν περισσότερο τα «αλλόφυλα» στοιχεία, οφειλόταν στον βάσιμο φόβο ότι με την αναμόχλευση «φυλετικών» αντιθέσεων και τη δημιουργία εθνικού θέματος θα στέρευε η ήδη ρηχή δεξαμενή της «ελληνικής» συνεργασίας  στρέφοντας και τη «φιλήσυχη» μερίδα του πληθυσμού προς την Αντίσταση (Φλάισερ, Kreuzschatten, σ. 461 κ.έ.).

...Σύμφωνα με το γερμανικό σχέδιο, οι ένοπλοι δοσίλογοι εξωθούνταν σε μία πορεία μη αναστρέψιμη. Όλο και περισσότερο αναλάμβαναν την εκτέλεση «αντιποίνων» ενώ, σύμφωνα ακόμη και με ουδέτερες πηγές (UDS, Greklandshjalpen VI, Sandstrom 22.11.44, κ.ά.) ξεπερνούσαν σε σκληρότητα συχνά και αυτούς τους κατακτητές. Οι γερμανικές Αρχές διαπίστωναν με ευχαρίστηση, ότι το μίσος του πληθυσμού κατευθυνόταν κυρίως κατά των εκτελεστικών οργάνων. Θεωρούσαν λοιπόν ότι η διχαστική προπαγάνδα που καλ­λιεργούσαν, «βρισκόταν στον σωστό δρόμο» αφού έβρισκε γόνιμο έδαφος σε συνθήκες ενδοελληνικής εκδίκησης. Με δεδομένη την αντίδραση της Αντίστασης, ο φαύλος κύκλος της αιματοχυ­σίας διευρυνόταν σε βαθμό που προμήνυε «φυλετική αυτοκτονία»...

…Στις απολογίες τους, οι δοσίλογοι συμπίπτουν στο κύριο επιχείρημα ότι η Ελλάδα έβγαινε κερδισμένη από τη συνεργασία τους με τις Αρχές κατοχής, αφού για τις υπηρεσίες που τους προσέφεραν, είχαν δήθεν εξασφαλίσει σε μεγάλο βαθμό το τριπλό αντάλλαγμα που επεδίωκαν από την αρχή: την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, την αποτροπή του «κοινωνικού χάους» και, λειτουργώντας σαν «κυματοθραύστες», την απάλυνση των «δεινών της Κατοχής» για τον λαό. 

Όσο για το πρώτο σημείο, το «αντάλλαγμα» ήταν εφήμερο, αφού το μόνο που «επιτεύχθηκε» ήταν η αναβολή, και στην καλύτερη περίπτωση μια κάποια άμβλυνση, της (αρνητικής) απόφασης ως την τελική νίκη της Γερ­μανίας -στην αντίθετη περίπτωση η «συνεργασία» έτσι κι αλλιώς θα ήταν ανώφελη. Στο δεύτερο σημείο, ο προσδιορισμός του κινδύνου ταυτιζόταν σε μεγάλο βαθμό με τις αντιλήψεις των κατακτητών και συνεπώς ωφελούσε τους τελευταίους. Στο τρίτο, πράγματι, πληθαίνουν τα «αποδεικτικά στοιχεία». 

Μετά από ενστάσεις των συνεργατών ορισμένοι κρατούμενοι αφέθηκαν ελεύθεροι  άλλοι γλίτωσαν την εκτέλεση, ενώ η πείνα και η καταβολή «εξόδων κατοχής» θα ήταν ακόμα πιο καταστρεπτικές χωρίς τις σχετικές διαμαρτυρίες των «κυβερνώντων». Αυτοί όμως δεν εξαντλούσαν ούτε τα στενά περιθώρια που είχαν. Ο Ράλλης περη­φανευόταν ότι έσωσε 50 ομήρους από την εκτέλεση, προσφερό­μενος -χωρίς ιδιαίτερο ρίσκο άλλωστε- να υποστεί και ο ίδιος την ίδια μοίρα˙ θα μπορούσε όμως να είχε πετύχει περισσότερα με την απειλή παραίτησης (και μάλιστα συλλογικής), αφού οι κατακτητές τον είχαν ανάγκη.

Διαβάστε ολόκληρο το κεφάλαιο από την "Ιστορία του Ελληνικού Έθνους" της Εκδοτικής Αθηνών

Ανάμεσα στους πράσινους μπερέδες..

Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, κοιτάζει προσεκτικά τους αλεξιπτωτιστές της 2ας ΜΑΛ που έχουν παραταχθεί με πλήρη φόρτο και οπλισμό, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στη μονάδα.

Ανάμεσα στους πράσινους μπερέδες που τον περιτριγυρίζουν μαζί με τον Α/ΓΕΕΘΑ και τον Α/ ΓΕΣ, σίγουρα θα σκέφτεται ότι με αυτά τα "παιδιά με ατσάλινα χέρια.." θα αντιμετωπιστεί άμεσα οποιαδήποτε απειλή προκύψει!  Τότε που οι διπλωμάτες και οι πολιτικοί δεν θα μπορούν να κάνουν τίποτε περισσότερο.., τότε που τον λόγο θα τον έχουν οι κομάντος..

Από πάνω μας.. τα κύματα

Αναίρεση ενός υποβρύχιου οχήματος τύπου Mk1 Charriot  σε βρετανικό πλοίο μετά από δοκιμές σε ακτή της Σκωτίας (Πηγή)

Είναι ένα παλιό φιλμ βρετανικής παραγωγής του 1955. Αναφέρεται στους βατραχανθρώπους εκείνης της εποχής, του 2ου παγκόσμιου πολέμου, που χρησιμοποιούσαν υποβρύχια οχήματα (τορπίλες)  ενός ή δύο ατόμων και στα υποβρύχια τσέπης που χρησιμοποιούνταν και από τους δύο αντίπαλους για την προσβολή και καταστροφή των εχθρικών πλοίων.

Η ταινία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και συγκεκριμένα σε ειδικές επιχειρήσεις που διεξήγαγαν οι Βρετανοί για την καταστροφή του γερμανικού θωρηκτού Τίρπιτς. Η πρώτη επιχείρηση με την ονομασία "Operation Title" (Επιχείρηση Τίτλος) έλαβε χώρα τέλους του 1942  από 7 Βρετανούς βατραχανθρώπους, που μεταφέρθηκαν από 3 Νορβηγούς καμουφλαρισμένοι σαν ψαράδες,  μαζί με τα υποβρυχιάκια τους, προς τις ακτές της Νορβηγίας. Το γερμανικό θωρηκτό, που είχε κάνει θραύση στα βρετανικά  πλοία, ήταν κρυμμένο μέσα σ' ένα φιόρδ. Λόγω κακοκαιρίας η αποστολή απέτυχε.

Βρετανικό υποβρύχιο τσέπης τύπου "Χ" (Πηγή)

Τον Σεπτέμβριο του 1943,  οι Βρετανοί ενοχλημένοι από τις προσβολές του ..άπιαστου Τίρπιτς αλλά και άλλων γερμανικών πλοίων που κρυβόντουσαν σε νορβηγικό φιόρδ, 60 ν.μ. μακριά από τη θάλασσα, επιχείρησαν να τα εξουδετερώσουν με υποβρύχια τσέπης αυτή την φορά. Η επιχείρηση έλαβε την ονομασία "Operation Source" (Επιχείρηση Πηγή) και τελικά πέτυχε, αδρανοποιώντας το Τίρπιτς για τουλάχιστον 6 μήνες. 

Συνοπτικά, η ταινία, συνδυάζοντας τις δύο παραπάνω επιχειρήσεις, παρουσιάζει την οργάνωση και εκπαίδευση την προετοιμασία αυτών των Βρετανών βατραχανθρώπων και των πληρωμάτων των υποβρυχίων τσέπης για την ανάληψη της αποστολής.

Οι απόπειρες της πολεμικής αεροπορίας να βυθίσει το Τίρπιτς αποτυγχάνουν, λόγω της αδυναμίας προσέγγισης και προσβολής του μέσα στο φιόρδ.

Βρετανοί βατραχάνθρωποι επάνω σε υποβρύχιο όχημα τύπου Chariot (Πηγή)

Μετά την αποτυχία των "τορπιλών" τρία υποβρύχια τσέπης τύπου "Χ" μεταφέρονται από μεγαλύτερα υποβρύχια και διεισδύουν στο φιόρδ όπου το Τίρπιτς είναι αγκυροβολημένο. Πλησιάζουν και κατορθώνουν να περάσουν το υποβρύχιο δίχτυ προστασίας, να πλευρίσουν στο βυθό και να κολλήσουν στα ύφαλα του πλοίου τις νάρκες τους με 1 τόνο αματόλ η κάθε μία. 

Η εκτέλεση περιγράφεται παραστατικά στην ταινία. Πραγματικός εξοπλισμός της επιχείρησης, χρησιμοποιείται και μέσα στην ταινία, αφού η χρονική απόσταση δεν είναι και πολύ μεγάλη.

Παλιότερα είχα δείξει και ένα ιστορικό ντοκιμαντέρ για την προσπάθεια της εξουδετέρωσης του Τίρπιτς

Δείτε την ΕΔΩ

Ανιχνευτής

Τα μικροσκοπικά όπλα

Μικροσκοπικά αλλά πολύ αποτελεσματικά θανατηφόρα και μη όπλα, παρουσιάζονται σ' αυτό το ντοκιμαντέρ, που κάνει μια σύντομη ιστορική αναδρομή από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα. 

Κάποια έχουν χρησιμοποιηθεί κατά κόρον από ειδικές δυνάμεις πολλών χωρών.

Ανιχνευτής

Κολύμβηση σε αντίξοες καιρικές συνθήκες

Πηγή

Η κολύμβηση μάχης, είναι ένα από τα κύρια αντικείμενα εκπαίδευσης των ειδικών δυνάμεων και πολύ περισσότερο των αμφίβιων μονάδων. Με την τεχνική αυτή, επιδιώκεται ένας μαχητής να μάθει να κολυμπά με τον ατομικό του οπλισμό, την στολή του και την εξάρτησή του για αποστάσεις τουλάχιστον μέχρι 3 χιλιόμετρα από την ακτή, έτσι ώστε όταν πέφτει στο νερό από τη βάρκα, να βρίσκεται εκτός βεληνεκούς όπλων ευθυτενούς τροχιάς που μπορεί να υπάρχουν στην ακτή προορισμού.

Ο επιδιωκόμενος σκοπός είναι να προσεγγίσει μαζί με την ομάδα του την ακτή αθόρυβα, με αρκετές σωματικές δυνάμεις για να συνεχίσει επιχειρήσεις στην ξηρά, είτε ασφαλίζοντας τμήμα της ακτής για την υποδοχή άλλου τμήματος, είτε για να διεισδύσει για την εκτέλεση άλλης καταδρομικής ενέργειας.

Μια άλλη πλευρά αυτής της εκπαίδευσης είναι η επιβίωση στη θάλασσα, όταν από μη αναμενόμενες συνθήκες, βρεθεί κάποιος  στο νερό, είτε γιατί κτυπήθηκε το σκάφος μεταφοράς, είτε γιατί ανατράπηκε η βάρκα και θα πρέπει να διατηρηθούν όλοι σώοι μέχρι να διασωθούν, ή να προσπαθήσουν να κατευθυνθούν στην πλησιέστερη ακτή.

Αν ο καιρός είναι καλός και τα νερά ζεστά, τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Φορώντας το σωσίβιο, μπορείς να επιπλέεις και να τα καταφέρεις! Τι γίνεται όμως όταν υπάρχει άγρια θάλασσα και τα νερά είναι κρύα; Σίγουρα σε μια επιχείρηση ο παράγοντας "καιρός" λαμβάνεται υπ' όψη και εκτιμάται η εκτέλεση ή όχι της επιχείρησης. Σε μια έκτακτη και μη αναμενόμενη όμως κατάσταση και μάλιστα βράδυ, όλα εκτυλίσσονται γρήγορα και ανεξέλεγκτα. Τότε μόνο η καλή εκπαίδευση και η έγκαιρη αντίδραση, σώζει ζωές.

Με το κρύο, αν δεν είσαι κατάλληλα ντυμένος με στολή βατραχανθρώπου υγρού ή στεγανού τύπου, πολύ γρήγορα αρχίζεις να παθαίνεις υποθερμία! Αλλά πριν φτάσουμε εκεί, θα πρέπει να καταλάβουμε πως αντιδρά ο ανθρώπινος οργανισμός σε ένα ξαφνικό βύθισμα σε κρύο νερό!

Τα πρώτα 3 λεπτά είναι κρίσιμα, γιατί εκεί μπορεί κάποιος να πάθει αυτό που ονομάζουν "ψυχρό σοκ". Με το που πέφτει ένας απότομα στο κρύο νερό, αν δεν μπορεί να διατηρήσει το κεφάλι του έξω, είναι αυτονόητο ότι θα πνιγεί. Σ' αυτό το σημείο βοηθάει το σωσίβιο, που πρέπει υποχρεωτικά όλοι να φορούν. 

Στο πρώτο λεπτό, η αυτόματη αντανακλαστική αντίδραση του ανθρώπου που εκθέτει το σώμα του σε ψυχρό νερό, είναι το άμεσο ξεφύσημα, με φωνή! Η απότομη εκπνοή του αέρα, δημιουργεί την ανάγκη για βαθιά ανάσα! Αν λοιπόν το στόμα του δεν είναι πάνω από το νερό, αρχίζει να ρουφάει άτσαλα, με μοιραία κατάληξη τον πνιγμό.

Ο πανικός που μπορεί να καταλάβει ένα άνθρωπο μέσα σε σκοτεινά κρύα νερά, είναι κυριολεκτικά καταστρεπτικός. Εκδηλώνεται με γρήγορες αναπνοές, που δημιουργούν υπεραερισμό. Ο υπεραερισμός με τη σειρά του, προκαλεί μουδιάσματα, κράμπες και απώλεια συνείδησης, με επόμενο στάδιο το θάνατο, πάλι από πνιγμό.

Σε περίπτωση που ο άνθρωπος ξεπεράσει το πρώιμο στάδιο του ψυχρού σοκ, το κρύο νερό που έρχεται σε επαφή με το σώμα, προκαλεί αγγειοσυστολή  με συνέπεια η καρδιά να αναγκάζεται να δουλεύει πιο έντονα για να μπορεί να τροφοδοτεί με αίμα τα άκρα. Αυτό μπορεί να προκαλέσει ακόμη και ανακοπή. 

Η αυξανόμενη επίδραση του κρύου, όσο περνάει η ώρα, αναγκάζει τον οργανισμό να προστατεύσει τα ζωτικά του όργανα, να διατηρήσει τη θερμοκρασία τους και αρχίζει να .."εγκαταλείπει" τα άκρα, χέρια και πόδια τα οποία παγώνουν, μουδιάζουν και δεν μπορούν να κινηθούν εύκολα. Ο άνθρωπος δεν είναι ικανός να κολυμπήσει και αν δεν φοράει σωσίβιο βυθίζεται στο νερό και πνίγεται. 

Και πάλι, δεν είναι τόσο η υποθερμία που προκαλεί  τον πνιγμό, όσο η πρόκληση ανικανότητας για κολύμβηση. Η ανικανότητα για κολύμβηση αρχίζει στα 15 με 20 λεπτά μετά την βύθιση στο κρύο νερό. Έχει παρατηρηθεί, ότι ο άνθρωπος μπορεί να επιβιώσει μέσα σε κρύο νερό, μέχρι και 3 ώρες, ανάλογα με τη θερμοκρασία!

Για να γίνει  πλήρως κατανοητή  η πρόοδος της υποθερμίας από την είσοδο ενός ατόμου στο ψυχρό νερό μέχρι το θάνατο, δείτε παρακάτω τα τρία στάδια. (Ήπια, μέτρια και σοβαρή)

Στάδιο υποθερμίας	Θερμοκρασία του σώματος	Διάρκεια παραμονής στο νερό (λεπτά)	Χαρακτηριστικά
Ήπια	35 ° C	15- 30 mins	Τουρτούρισμα
Μέτρια	32 ° C	30-120 λεπτά	Αναισθησία, ο άνθρωπος θα πνιγεί χωρίς σωσίβιο
Σοβαρή	28 ° C	90-180 λεπτά	Ψύξη και καρδιακή ανακοπή

Η φυσιολογική θερμοκρασία του σώματος είναι μεταξύ 36,5 και 37 βαθμούς Κελσίου. Κάτω από 35 βαθμούς Κελσίου θεωρείται ότι έχουμε περίπτωση υποθερμίας και όσο πιο χαμηλή είναι η θερμοκρασία αυτή χαρακτηρίζεται ήπια (32-35), μέτρια (32-28) και σοβαρή (μικρότερη από 28 βαθμούς Κελσίου)

Κάτω από τους 34,5 βαθμούς Κελσίου θερμοκρασία σώματος έχουμε σοβαρή διαταραχή της θερμορρυθμιστικής λειτουργίας.

Κάτω από 29,5 βαθμούς Κελσίου η ικανότητα του υποθαλάμου για ρύθμιση της θερμοκρασίας μηδενίζεται.

Σε περίπτωση έκθεσης του σώματος  σε παγωμένο νερό που θα έχει ελαττωθεί η θερμοκρασία του πυρήνα του σώματος, δηλαδή των ζωτικών του οργάνων στους 25 βαθμούς, το άτομο θα πεθάνει από καρδιακή παύση ή μαρμαρυγή των κοιλιών.

Συνοπτικά τα συμπτώματα της υποθερμίας είναι τα παρακάτω :

-Στην ήπια έχουμε αμνησία, αταξία, δυσκολία κίνησης και πιασίματος αντικειμένων, δυσαρθρία. 

-Στην μέτρια έχουμε προοδευτική πτώση του επιπέδου συνείδησης, μυδρίαση, αρρυθμίες (με πιο συχνή την κολπική μαρμαρυγή), βραδυκαρδία και προδιάθεση για κοιλιακή μαρμαρυγή.

-Στην σοβαρή έχουμε κατάργηση αντανακλαστικών, υπόταση και υψηλό κίνδυνο για μαρμαρυγή ή ασυστολία.

Περισσότερα για την επίπτωση του κρύου νερού στην κολυμβητική ικανότητα ενός ατόμου, μπορείτε να διαβάσετε: ΕΔΩ

Πηγή

Αυτό που χρειάζεται λοιπόν, είναι η εκπαίδευση για την αποφυγή του πανικού. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει αντιληπτό είναι ότι το σωσίβιο αποτελεί το βασικότερο και πολυτιμότερο βοήθημα για μια έκτακτη κατάσταση.

Ένα δεύτερο σημείο είναι ότι χρειάζεται πολύ καλή προετοιμασία σε ειδικό ιματισμό και υλικά, όταν πρόκειται να πλεύσουμε σε κρύα νερά. Ειδικά θερμοεσώρουχα, ή ακόμη καλύτερα στολές κολύμβησης "wetsuits" που μπορούν να φοριούνται κάτω από την στολή μάχης, είναι η καλύτερη επιλογή κατά τη διάρκεια μιας ειδικής αμφίβιας επιχείρησης.

Αν βρεθούμε σε τέτοια κατάσταση, πρέπει με κάθε τρόπο να προσπαθήσουμε να βγούμε το συντομότερο από το νερό. Αν η βάρκα έχει αναποδογυριστεί, πρέπει να προσπαθήσουμε να την επαναφέρουμε, ή τουλάχιστον, να ανέβουμε επάνω της για να μην είμαστε σε επαφή με το νερό. "Ανατροπή-επαναφορά λέμβου" είναι ένα βασικό αντικείμενο επιβίωσης, στα πλαίσια της αμφίβιας εκπαίδευσης.

Εφ' όσον  η βάρκα μας έχει χαθεί, δεν υπάρχει άλλη βάρκα ή σκάφος να μας βοηθήσει, η ακτή είναι κοντά  και έχουμε γνώση των δυνατοτήτων μας, κολυμπάμε με ψυχραιμία, για να φτάσουμε στη στεριά. Φορώντας το σωσίβιο, η κολύμβηση δεν είναι και τόσο άνετη, εκτός αν έχουμε κάνει αρκετές προπονήσεις και έχουμε συνηθίσει να το αντιμετωπίζουμε μέσα από την εκπαίδευση. 

Μερικά σημεία που χρειάζεται προσοχή κατά την κολύμβηση σ' αυτή την περίπτωση έκτακτης ανάγκης, ειδικά αν ο καιρός δεν είναι και τόσο καλός ή αντιμετωπίζουμε μπουρίνι, είναι τα παρακάτω:

• Βγάζουμε τις αρνητικές σκέψεις από το μυαλό μας και προσπαθούμε να αποφύγουμε την ταχυκαρδία του πανικού. Αναπνέουμε φυσιολογικά και επικεντρωνόμαστε στο να κολυμπήσουμε αποτελεσματικά προς την σωστή κατεύθυνση.
• Προσέχουμε να έχουμε σωστή εκπνοή-εισπνοή κατά την κολύμβηση, με ρυθμό, ώστε να μην εισπνέουμε όταν έρχεται το κύμα κατά πάνω μας με αποτέλεσμα να ρουφάμε νερό και να μας πιάνει πανικός.
• Πρέπει να κατευθυνθούμε προς στεριά που δεν έχει βράχια (ιδίως εάν ο κυματισμός και το ρεύμα έχουν διεύθυνση προς τα εκεί). Επιλέγουμε την πιο μικρή πορεία εξόδου εφόσον ο κυματισμός δεν είναι απαγορευτικός στο να μπορούμε να διατηρούμε μία ικανοποιητική ταχύτητα. 
• Αν μέσα στην κακοκαιρία πέφτουν κεραυνοί, πρέπει να ξέρουμε ότι το νερό είναι καλός αγωγός του ηλεκτρισμού και μπορεί να μας "κτυπήσει" το ρεύμα, έστω και αν ο κεραυνός πέσει σε αρκετή απόσταση από το σημείο που βρισκόμαστε.
• Εάν το κύμα είναι κόντρα στην πορεία μας και  η ορατότητα είναι πολύ περιορισμένη, λόγω νύκτας ή λόγω βροχής αν είναι ημέρα, είναι καλύτερα να κολυμπήσουμε για λίγο με πρόσθιο στυλ, για να έχουμε περισσότερο χρόνο να επεξεργαστούμε την πορεία μας.
• Αν το κύμα μας σπρώχνει προς την ακτή, εκμεταλλευόμαστε τη δυναμική του για να την προσεγγίσουμε. Αν όμως το έχουμε κόντρα, πρέπει όταν έρχεται να βάζουμε δύναμη στα πόδια και με γρήγορες χεριές να το περνάμε με crawling, αλλιώς θα μας παρασύρει προς τα μέσα.

Αν η ακτή δεν είναι κοντά, πρέπει να αποφύγουμε το κολύμπι, γιατί έτσι, επιταχύνουμε τ' αποτελέσματα της υποθερμίας. Πρέπει να παραμείνουμε ήρεμοι στο νερό και να πάρουμε τη στάση που φαίνεται στην παρακάτω εικόνα. Με αυτό τον τρόπο εξοικονομούμε θερμότητα, μέχρι τη διάσωσή μας. Ένα αδιάβροχο GPS tracker, κρεμασμένο  σε αδιάβροχη θήκη στο λαιμό μας, θα είναι σωτήριο στην ανεύρεσή μας.

Πηγή

Αν είμαστε πιο πολλοί, η μέθοδος της αγκαλιάς, βοηθάει  στην καθυστέρηση απώλειας θερμότητας.

Το τελευταίο στάδιο που πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία, είναι η..διάσωση! Αν και η λογική λέει ότι με τη διάσωση όλα επαναφέρονται, στην πράξη και στη συγκεκριμένη περίπτωση ναυαγού με υποθερμία, συμβαίνει το αντίθετο! 

Ο οργανισμός υπό την πίεση του στρες στο κρύο νερό, έχει απελευθερώσει ορμόνες για να μπορέσει να επιβιώσει. Όταν λοιπόν επίκειται  ή βρίσκεται σε εξέλιξη η διάσωση,  ο οργανισμός ασυνείδητα χαλαρώνει και αναστέλλει την έκλυση αυτών των ορμονών, με αποτέλεσμα να καταρρέει το μυϊκό σύστημα, το κρύο αίμα από τα άκρα να μεταφέρεται στα ζωτικά όργανα και τελικά η καρδιά να παθαίνει ανακοπή, αφού δεν μπορεί να αντέξει την κατάσταση!

Και εδώ χρειάζεται  καλή εκπαίδευση, ειδικά στους διασώστες, που πιθανόν οι ενέργειές τους στην προκειμένη περίπτωση να έρχονται σε αντίθεση με αντίστοιχες καταστάσεις διάσωσης. Το πρόβλημα δεν είναι η υποθερμία, αλλά η κυκλοφορία του αίματος και η καρδιακή λειτουργία.

Η αντιμετώπιση εστιάζεται στην οριζόντια ανάσυρση του ναυαγού και όχι στην κάθετη ώστε να ελαχιστοποιηθεί η διατάραξη της κυκλοφορίας του αίματός του, που μπορεί να προκαλέσει θανατηφόρο αποτέλεσμα.

Οι ανιχνευτές θαλάσσης, (combat swimmers) που συνήθως κολυμπούν στην επιφάνεια με τη στολή τον ατομικό τους φόρτο, μάσκες και πέδιλα, αλλά και οι βατραχάνθρωποι, χρησιμοποιούν συγκεκριμένη τεχνική κολύμβησης, την  τεχνική της πλάγιας κολύμβησης,  που εξοικονομεί ενέργεια και δίνει την δυνατότητα της αθόρυβης προσέγγισης ακτής. Αυτό είναι ένα ακόμη καλό αντικείμενο που πρέπει να συμπεριλαμβάνεται στην αμφίβια εκπαίδευση. μαζί με την τεχνική κολύμβησης με πέδιλα.

Όλα είναι θέμα προετοιμασίας και καλής εκπαίδευσης


Ανιχνευτής

Οι ειδικές δυνάμεις στην "Καταιγίδα της Ερήμου"

Ένα ιστορικό ντοκιμαντέρ που περιγράφει το ρόλο που διαδραμάτισαν οι δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων στην επιχείρηση "Καταιγίδα της Ερήμου".

Τα συμπεράσματα από αυτή την επιχείρηση ήταν πολύ χρήσιμα για αναπροσαρμογές δογμάτων και τακτικής χρησιμοποίησης όπλων και σωμάτων αλλά και των ειδικών δυνάμεων.

"Οι ειδικές δυνάμεις και οι υπηρεσίες πληροφοριών έπαιζαν ένα σκιώδη μυστικό ρόλο, αλλά ουσιώδη στην επιτυχία της «επιχείρησης απελευθέρωσης του Ιράκ». Συνέβαλαν στην αποδυνάμωση των δυνάμεων του Σαντάμ πριν αντιδράσουν. Ενεργούσες κρυφίως, συγκέντρωσαν πληροφορίες για στόχους προσβολής και τις συνέχεια επιχειρήσεις. Η δωροδοκία ήταν ένα αποτελεσματικό όπλο. Πληρώνοντας μερικούς υπεύθυνους να κλείσουν την λειτουργία των πετρελαιοπηγών, ώστε να αποφευχθεί πιθανή ανάφλεξη. Αιφνιδιαστικές καταδρομικές ενέργειες απέτρεψαν ανατίναξη γεφυριών, υδατοφραγμάτων, σταθμών και πλοίων ανεφοδιασμού καυσίμων."

Ανιχνευτής