Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

Η Μάχη της Λέρου

Τον Νοέμβριο του 1943, στα "μεσάνυχτα" της κατοχής για την πατρίδα μας, μία ειδική επιχείρηση έγινε και ολοκληρώθηκε με επιτυχία για το γερμανικό στρατό! Ήταν η τελευταία νίκη των Γερμανών και η τελευταία ήττα των συμμάχων. Ήταν η μάχη της Λέρου.



Η Μάχη της Λέρου είναι ένα από τα σημαντικότερα πολεμικά γεγονότα που έλαβαν χώρα,κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου, στην ανατολική Μεσόγειο. Ξεκίνησε με το βομβαρδισμό της Λέρου, από τη γερμανική αεροπορία, στις 26 Σεπτεμβρίου του 1943 και κορυφώθηκε με την απόβαση χερσαίων γερμανικών δυνάμεων στο νησί στις 12 Νοεμβρίου του 1943. Μετά από μάχες τεσσάρων ημερών, η Λέρος καταλήφθηκε από τις γερμανικές δυνάμεις στις 16 Νοεμβρίου.

Σε προηγούμενο άρθρο μιλήσαμε για την επιδίωξη του Τσόρτσιλ να καταλάβει τα Δωδεκάνησα, αφού είχαν συνθηκολογήσει οι Ιταλοί.Δεν μπόρεσε όμως να πετύχει το σκοπό του. Οι Γερμανοί πρόλαβαν και κατέλαβαν αρχικά την Ρόδο με την Μεραρχία εφόδου  Ρόδου (Sturm-Division Rhodos) και στη συνέχεια την Κω, παρά τις προσπάθειες των συμμάχων. Ήλθε τώρα η σειρά της Λέρου αφού προηγήθηκε και η κατάληψη της Αστυπάλαιας.





Η Λέρος για τους Ιταλούς στην κατοχή αποτελούσε ένα σημαντικό στρατηγικό σημείο με μια σπουδαία ναυτική βάση γι' αυτούς. Πίστευαν ότι κρατώντας γερά αυτή τη βάση, εμπόδιζαν την διείσδυση της Αγγλίας στη Μέση Ανατολή.



Επάνω στο νησί υπήρχε η ιταλική φρουρά, που αποτελούνταν από 8200 άνδρες, το πλείστον ναύτες, υπό την διοίκηση του Υποναυάρχου, Λουίτζι Μασκέρπα. Σ' αυτούς περιλαμβάνονταν ένα Τάγμα Πεζικού και 2 λόχοι βαρέων πολυβόλων. Οι Ιταλοί είχαν μετατρέψει το νησί σε ένα περίκλειστο οχυρό, προσπαθώντας να το διαφυλάξουν. Είχαν μαζέψει 26 πυροβολαρχίες με 115 πυροβόλα διαφόρων διαμετρημάτων εκ των οποίων τα  52 αντιαεροπορικά (Α/Α). Δυστυχώς όμως τα περισσότερα ήταν σχεδόν απροστάτευτα από αεροπορικές προσβολές και καταστράφηκαν στην συνέχεια πολύ εύκολα από τη γερμανική Λουφτβάφε. Επίσης στο λιμάνι υπήρχε το ιταλικό αντιτορπιλικό " Euro", 6 τορπιλάκατοι και αρκετά άλλα βοηθητικά σκάφη.

Οι Βρετανοί έφθασαν στο νησί  περί τα μέσα Σεπτεμβρίου και αφού είχε προηγηθεί η συνεννόηση με τους Ιταλούς. Αποβιβάσθηκε η 234 Ταξιαρχία Πεζικού, προερχόμενη από Μάλτα, μαζί με τμήματα ειδικών δυνάμεων, αμφιβίων SBS και καταδρομέων του Συγκροτήματος Ερήμου, Μακράς Ακτίνας LRDG. Γι αυτούς αναφερθήκαμε στο άρθρο για τη μάχη στη Λεβίθα. Η συνολική δύναμη των Βρετανών μέχρι τον Οκτώβριο, έφθασε τους 3000 άνδρες περίπου.

Οι ειδικές δυνάμεις χρησιμοποιήθηκαν για περιπολίες στα νησιά με ειδικά διασκευασμένα καΐκια, εγκατάσταση παρατηρητηρίων, ιδιαίτερα στα περάσματα των Κυκλάδων και έλεγχο των μικρότερων νησιών.  Υπήρχαν αποσπάσματα  εκτός από την Κω  και στην Κάλυμνο, την Σάμο, τη Σύμη και την Αστυπάλαια.

Το βασικό σχέδιο αμύνης του Ταξίαρχου Ρόμπερτ Τίλνεϊ, διοικητού της Ταξιαρχίας ήταν άμυνα επί των ακτών και παρεμπόδιση οποιασδήποτε αποβάσεως. Αυτό όμως είχε σαν αποτέλεσμα την εκλέπτυνση και την επιμήκυνση της αμυντικής διάταξης του νησιού που με τις πτωχές επικοινωνίες σε μέσα και υλικά, επιδείνωσε το πρόβλημα. Οι Ιταλοί υπάκουαν παθητικά.



Γερμανικό Μαχητικό αεροσκάφος Junkers Ju 87 γνωστό σαν Stukas (Πηγή)

Από πλευράς ναυτικού,υποστηρίζονταν από πλοία του βρετανικού και ελληνικού   πολεμικού ναυτικού και από 2 σμήνη  Σπιτφάιρ (Spitfire) της  RAF, με έδρα την Κω αρχικά και μετά την κατάληψή της, από μαχητικά και μεταγωγικά που έδρευαν στη Βόρειο Αφρική και στην Κύπρο. Πολύ μακριά! Από τα συνολικά 260 αεροσκάφη διαφόρων τύπων που χρησιμοποιήθηκαν, τα 115 επρόκειτο να χαθούν!

Οι Γερμανοί δεν κάθισαν με σταυρωμένα χέρια. Η 22 Μεραρχία Άμεσης Αντίδρασης που βρισκόταν στην Κρήτη, με διοικητή τον Αντιστράτηγο Φρίντριχ Βίλχελμ Μίλερ τον "Χασάπη της Κρήτης" ( Generalleutnant Friedrich-Wilhelm Müller)  κινητοποιήθηκε και στις 23 Σεπτεμβρίου, ανέλαβε την αποστολή ανακατάληψης της Κω και της Λέρου.

Σχηματική παράσταση του γερμανικού ειδικού σχεδίου επιχειρήσεων "Πολική Αρκούδα" (Πηγή)
Στις 3 Οκτωβρίου οι Γερμανοί με την ειδική επιχείρηση "Πολική Αρκούδα" (Unternehmen Eisbär, "Operation Polar Bear"), εκτελώντας ταυτόχρονα αεραποβατική και αμφίβια ενέργεια, κατέλαβαν σε 2 ημέρες την Κω, αφού συνέλαβαν 1388 Βρετανούς και 3145 Ιταλούς αιχμαλώτους. Από αυτούς,οι 102 Ιταλοί αξιωματικοί, με πρώτο τον διοικητή τους Συνταγματάρχη Φελίτσε Λέγκιο, τουφεκίστηκαν χωρίς άλλη διαδικασία, σύμφωνα με  διαταγή που είχε εκδώσει ο Χίτλερ. Δύσκολα τα πράγματα για τους Ιταλούς!


Γερμανοί αλεξιπτωτιστές προετοιμάζονται στην Κρήτη για την απόβαση στη Λέρο (Πηγή)

 Η ειδική επιχείρηση "Τυφών" (Unternehmen Τyphoon, "Operation Typhoon") των Γερμανών με τα τρία συντάγματα Πεζικού της 22 Μεραρχίας ένα Τάγμα Αλεξιπτωτιστών  και ένα Λόχο Αμφίβιων Καταδρομών των Brandenburgers, άρχισε να ξεδιπλώνεται. Οι Γερμανοί συγκέντρωσαν δυνάμεις στα λιμάνια της Κω και της Καλύμνου για θαλάσσια μεταφορά, ενώ εφεδρικές δυνάμεις συγκεντρώθηκαν  σε αεροδρόμια της περιοχής Αθηνών. Τρία συγκροτήματα μαχητικών βομβαρδιστικών τύπου Ju 87 D3 και 88 (Stuka), διατέθηκαν από αεροπορικές βάσεις των Μεγάρων, του Άργους και της Ρόδου αντίστοιχα για την υποστήριξη της επιχείρησης.




Η γερμανική αεροπορική υπεροχή ήταν εμφανής και οι βομβαρδισμοί ανηλεείς. Προκάλεσαν σημαντικές ζημιές στους αμυνόμενους και στις 26 Σεπτεμβρίου τα γερμανικά αεροσκάφη βύθισαν το βρετανικό αντιτορπιλικό "Intrepid"  και το ελληνικό "Βασίλισσα Όλγα", ενώ το ιταλικό " Euro" βυθίστηκε στις 1 Οκτωβρίου.




Στις 12 Νοεμβρίου του 1943, μετά από 50 ημέρες βομβαρδισμών αλλά και καθυστέρησης από ενέργειες του βρετανικού στόλου, οι Γερμανοί επιχείρησαν και πέτυχαν απόβαση σε δύο σημεία βορειοανατολικά του νησιού σε παραλίες απόκρημνες, όπου δεν μπορούσαν να τοποθετηθούν ναρκοπέδια. Κατέλαβαν ένα σημαντικό δεσπόζον  ύψωμα στο εσωτερικό του νησιού, το Κλειδί .Σε άλλο σημείο  στο Παντέλι μία ακόμη αποβατική προσπάθεια απέτυχε, μετά από σθεναρή αντίσταση των Βρετανών.

Το πρόβλημα των Βρετανών ήταν η αραιή διάταξη και οι κακές επικοινωνίες που συνεπάγονταν πολύ κακό συντονισμό ενεργειών. Δεν υπήρχε σωστός έλεγχος και διοίκηση εκ μέρους της Ταξιαρχίας. Το πλεονέκτημα των Γερμανών ήταν η αεροπορική υπεροχή, η αριθμητική υπεροχή στα σημεία απόβασης και η ποιοτική υπεροχή του προσωπικού τους που είχε ήδη την εμπειρία της μάχης της Κω και της Αστυπάλαιας.



(Πηγή)
Σαν να μην έφθανε αυτό, τις απογευματινές ώρες της ίδιας ημέρας, 500 αλεξιπτωτιστές έπεσαν από 40 αεροσκάφη Ju 52 σε περιοχή μεταξύ Γουρνών και  κόλπου Αλίντων στο ύψωμα Ράχη και απέκοψαν το νησί στη μέση, παρά τις προσπάθειες των Βρετανών να τους αποτρέψουν. Η επιδίωξη των Γερμανών ήταν να καταλάβουν τα υψώματα που δεσπόζουν στο κέντρο του νησιού και στη συνέχεια να προβούν στην πλήρη κατάληψή του.





Δεν άργησε η συνένωση αλεξιπτωτιστών και αμφιβίων τμημάτων να συμβεί. Οι αντεπιθέσεις των Βρετανών για τις επόμενες 5 ημέρες ήταν χωρίς αποτέλεσμα τελικά. Σε ορισμένα σημεία μπόρεσαν και ανακατέλαβαν τις θέσεις τους με ηρωικές προσπάθειες και θυσία γενναίων ανδρών. Αλλά οι Γερμανοί με την αεροπορική υπεροχή και την υποστήριξη όποτε την ήθελαν ξανάπαιρναν πίσω το έδαφος και προχωρούσαν. Στις 14 προς 15 Νοεμβρίου το βράδυ, έφθασαν 2 Λόχοι Πεζικού, ενισχύσεις των Βρετανών από Σάμο, αλλά και οι Γερμανοί αποβίβασαν 1000 άνδρες και πυροβολικό από Κάλυμνο, που είχε χρησιμοποιηθεί σαν "βατήρας"




Η έλλειψη επικοινωνίας δεν επέτρεπε στο στρατηγείο της 234 Ταξιαρχίας στην περιοχή Μεραβίγλια να έχει την πλήρη και σαφή εικόνα των επιχειρήσεων. Το στρατηγείο είχε κυριολεκτικά απομονωθεί και η δύναμη ασφαλείας του,(Λόχος Διοικήσεως) στις 16 Νοεμβρίου, αγωνιζόταν μάταια έναντι υπέρτερου ποιοτικά αντιπάλου, των αλεξιπτωτιστών!  Οι διαβιβαστές πήραν εντολή να καταστρέψουν τους κρυπτογραφικούς κώδικες! Παράλληλα σε ανοικτή γλώσσα επάνω στον πανικό, έφυγε σήμα προς το Στρατηγείο Μέσης Ανατολής που περιέγραφε την κατάσταση και την άσχημη θέση της Ταξιαρχίας με πεσμένο ηθικό.

Το σήμα υποκλάπηκε από τους Γερμανούς, σε σύντομο χρονικό διάστημα έγινε προκήρυξη στ' αγγλικά και στα γερμανικά και με την φράση: " Αποτελειώστε τους", ρίχθηκε στις μαχόμενες γερμανικές μονάδες που ανέβηκε το ηθικό τους κατακόρυφα! Προκηρύξεις έπεσαν και σε βρετανικές θέσεις που το ηθικό τους έπεσε κατακόρυφα. Ας το λάβουν υπόψη τους οι ενδιαφερόμενοι!




Προσέξτε και μία ακόμη διαφορά αντίληψης. Και οι Γερμανοί είχαν προβλήματα επικοινωνίας, αλλά οι τοπικοί διοικητές τους ανέπτυσσαν  πρωτοβουλία και προσάρμοζαν την ενέργειά τους στην επικρατούσα κατάσταση πολύ γρήγορα. Οι Βρετανοί αναγκαστικά χρησιμοποιούσαν αγγελιαφόρους για να παραδίδουν νέες διαταγές και οδηγίες οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις έφταναν καθυστερημένες ή δεν έφταναν ποτέ λόγω απώλειας των αγγελιοφόρων. Οι διοικητές των μαχομένων τμημάτων λάμβαναν αντικρουόμενες εντολές και τμήματα ενεργούσαν αντεπιθέσεις χωρίς να έχουν κατανοήσει ποιός είναι ο Αντικειμενικός τους Σκοπός. Ο έλεγχος και η διοίκηση είχε χαθεί!



Αεροσκάφος Junkers Ju-52m της Luftwaffe το οποίο καταρρίφθηκε στις 13 Νοεμβρίου 1943 κατά τη διάρκεια της Μάχης της Λέρου
Ενώ οι μονάδες αμύνης του νησιού εξακολουθούσαν να μάχονται και κάποιες απ' αυτές βρίσκονταν σε καλή κατάσταση, ο Ταξίαρχος και το επιτελείο του είχαν συλληφθεί! Ο Ταξίαρχος υπό την πίεση της κατάστασης αναγκάσθηκε να δεχθεί συνθηκολόγηση και αγγελιοφόροι στάλθηκαν παντού να μεταφέρουν το μήνυμα της παράδοσης! Βέβαιος θάνατος για τους Ιταλούς αξιωματικούς! Κάποιοι αυτοκτόνησαν. Δίδαγμα:  Ποτέ το Στρατηγείο δεν μένει αφύλακτο! Αυτοί που το φυλάνε πρέπει να είναι καλοί μαχητές! Πολλές εναλλακτικές θέσεις πρέπει να σχεδιάζονται!

Παράδοση του Βρετανού διοικητού Ταξιάρχου Τίλνεϊ στον Γερμανό Στρατηγό  Μίλερ
Στη διάρκεια των τεσσάρων ημερών που κράτησε η μάχη της Λέρου οι Βρετανοί είχαν 200 νεκρούς, οι Ιταλοί περίπου 230 και οι Γερμανοί 520. Επίσης υπήρξαν 280 τραυματίες Βρετανοί και 677 Γερμανοί, οι δε Γερμανοί είχαν και 162 αγνοούμενους. Οι Έλληνες είχαν 68 ναύτες νεκρούς και τραυματίες και 20 κατοίκους του νησιού. Τα γυναικόπαιδα είχαν κρυφτεί σε σπηλιές! Ο υποναύαρχος Μασκέρπα συνελήφθη και μεταφέρθηκε στην Ιταλία όπου δικάστηκε και εκτελέστηκε τον Μάρτιο του 1944. Οι Γερμανοί, εκτός από τις προαναφερθείσες απώλειες σε στρατιώτες, έχασαν και 7 αποβατικά διαφόρων μεγεθών.

Το  επακόλουθο της ήττας ήταν να εκκενωθούν και τα υπόλοιπα νησιά από συμμαχικά στρατεύματα όπως η Σάμος και να συνεχισθεί η γερμανική κατοχή στο Αιγαίο, μέχρι το τέλος του πολέμου ή καλύτερα, μέχρι να επιστρέψει δριμύτερος ο Ιερός Λόχος να τους κάνει τη ζωή δύσκολη.

Τι έκαναν οι συμμαχικές ειδικές δυνάμεις;  Εκτός από τις περιπολίες και τα παρατηρητήρια, πολέμησαν σαν απλό πεζικό και στο τέλος αρκετοί μπόρεσαν να διαφύγουν με τη μέθοδο των γραμμών διαφυγής που είχε προνοήσει η διοίκησή τους να οργανώσει. Δηλαδή "τυφλά" ραντεβού σε απόμερες ακτές με υποβρύχια ή καΐκια και εκκένωση προς τις φίλιες γραμμές! Δεν αποδίδουν οι ειδικές δυνάμεις, αυτό για το οποίο εκπαιδεύτηκαν, αν αναμειχθούν με συμβατικά στρατεύματα. Αν κάποιος όμως τις αξιοποιούσε για διεισδύσεις ενέδρες και προσβολές σε εχθρικούς θύλακες, θα είχαν προσφέρει περισσότερα.

 Ξέχασα να σας πω ότι από τη μάχη της Λέρου, εμπνεύσθηκαν την ταινία "Τα κανόνια του Ναβαρόνε" Όσοι είσθε μικροί και δεν την ξέρετε, ψάξτε να τη βρείτε!

Ανιχνευτής


Πηγή: Wikipedia
           Leros, Churchill's folly
          Fall of Leros





Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Στρατιώτη κατέβασε και το σλίπ…

Εφ. Ταράφ 23-11-2010, αρθρογράφος Γιλντιράϊ Ογούρ



Τοποθεσία : Διοίκηση 2ης Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας στο Τζέβιζλη της Κωνσταντινούπολης

Ημερομηνία : 12 Νοεμβρίου 2010

Ώρες πρωινής αναφοράς…

Ένας υπολοχαγός εκπαιδεύει τον λόχο. Ένας από τους στρατιώτες δεν είχε δέσει καλά τα άρβυλα. Ο υπολοχαγός βγάζει μπροστά αυτόν το στρατιώτη, και μέχρι να δέσει τα άρβυλα του, δίνει διαταγή όλος ο λόχος να κάνει κάμψεις. Ένας από τους στρατιώτες κουράστηκε και χωρίς να φύγει από τη θέση του στηρίχτηκε στο πόδι του.

  Αυτή η στήριξη στο πόδι κατά την στάση για κάμψεις, αποτέλεσε το λόγο για όλα όσα ακολούθησαν αργότερα… 

Ο υπολοχαγός καλεί τον στρατιώτη μπροστά και διατάζει : Γδύσου !

Φωνάζει  μάλιστα στον λόχο πως ¨Μέχρι να ξεγυμνωθεί ο φίλος σας, εσείς θα κάνετε κάμψεις¨.

Ο ανήμπορος στρατιώτης αρχίζει να γδύνεται. Μένει με το ρολόι και το σλιπ.

Ο αξιωματικός διατάζει ¨βγάλε και το ρολόι¨, και το βγάζει.

Και τη στιγμή που ο στρατιώτης ρωτάει ¨Να ντυθώ πια κύριε ;¨, έρχεται η εντολή : Βγάλε και το σλιπ…

Ο στρατιώτης φέρνει αντίρρηση λέγοντας ¨είναι ντροπή κύριε¨…Ο υπολοχαγός επαναλαμβάνει την διαταγή ¨βγάλτο¨…

Ο στρατιώτης έχοντας λίγο καιρό για υπόλοιπο, ¨για να μην καταστραφεί η θητεία του¨ υποχρεώνεται και βγάζει και το σλιπ…

Ο στρατιώτης λοιπόν στα μέσα Νοεμβρίου μένει ολόγυμνος μπροστά στους φίλους του. Αυτοί για να μην ντραπεί περισσότερο, στρέφουν το κεφάλι τους αλλού…Βλέποντας αυτό ο υπολοχαγός φωνάζει στον λόχο : Σηκώστε τα κεφάλια σας και κοιτάξτε…



Μπορεί  μετά τα γνωστά στρατιωτικά νέα που έχετε διαβάσει στην εφημερίδα Ταράφ για τα σχέδια πραξικοπήματος μέχρι τις αμέλειες στις επιθέσεις σε στρατόπεδα, αυτό το περιστατικό να μην σας ανησυχεί ιδιαίτερα.

Μπορεί το σκάνδαλο αυτό σε βάρος του στρατιώτη να μην σας νοιάζει.

Πρόκειται όμως για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που εκατομμύρια άντρες που υπηρετούνε την υποχρεωτική τους θητεία αντιμετωπίζουν, ή οι πιο τυχεροί γίνονται απλά μάρτυρες τέτοιων φαινομένων…

Πίσω από τα λόγια παρηγοριάς του τύπου ¨ο διοικητής μου με αγάπησε¨ ή ¨ήμουν πολύ άνετος στο στρατό¨, κρύβονται ανείπωτες αλλά πραγματικές στρατιωτικές αναμνήσεις, που δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει η Τουρκία…  

Τον Νοέμβριο του 2010 περιστατικά σαν τα παραπάνω τα διάβασα στην ιστοσελίδα askerleranlatiyor.blogspot.com, όπου κοινοποιούνται άσχημα περιστατικά του στρατού.

Η ιστοσελίδα είναι μια αρχή. Κάθε μήνα κοινοποιούνται δεκάδες νέες ιστορίες.

Το περιστατικό με την εντολή ¨Κατέβασε το σλιπ¨ είναι από τα πιο δημοφιλείς και πλέον διαβασμένες στρατιωτικές ιστορίες της ιστοσελίδας.

Όταν διάβασα για το περιστατικό στην ιστοσελίδα λόγω χρονικής εγγύτητας, αλλά και  επειδή έγινε και στην Κωνσταντινούπολη, έκανα μια μικρή έρευνα.

Το περιστατικό είναι αληθές. Τα ονόματα των πρωταγωνιστών, στρατιώτη και υπολοχαγού τα έχω κρυμμένα.  

Εξ όσων έμαθα ο στρατιώτης καθώς είχε προσβληθεί ενώπιων των φίλων του, θέλησε να κάνει μήνυση, αλλά αργότερα κατά κάποιο τρόπο εμποδίστηκε, συλλογιζόμενος  ¨να μην καταστρέψει την θητεία του¨  τη στιγμή που του είχαν μείνει τρεις μήνες ακόμη.

Αυτή η διαβόητη απειλή της ¨κατεστραμμένης θητείας¨ αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο στο να ξεπεραστούνε κυρώσεις του στρατιωτικού συστήματος όπως βρισιές, ξύλο, και άσχημες συμπεριφορές.




Στη πραγματικότητα τα άτομα που πέφτουν θύματα σε τέτοια περιστατικά έχουν το δικαίωμα να με μια αίτηση να ενημερώσουν τους ανωτέρους τους και να υποβάλλουν μήνυση.  Για παράδειγμα υπάρχει η ποινή 25 ημερών φυλακής για ξυλοδαρμό στρατιώτη. Όμως ούτε  η πρόσβαση σε αυτές τις αιτήσεις είναι δυνατή, καθώς και το γράψιμο τους κατά τον δέοντα τρόπο… Και φυσικά το πιο δύσκολο μέρος είναι όταν θα παραδώσεις την αίτηση στον αξιωματικό που για μήνες ακόμα θα βλέπεις…  

Με αυτό μου το άρθρο, ανοίγω τον φάκελο με τα προβλήματα των χαμηλόβαθμων στρατιωτικών. Η ματιά μου θα είναι από τη μια στις νέες συνεχώς ιστορίες του ¨askerleranlatiyor.blogspot.com’da¨, και από την άλλη στις ιστορίες που δεν έχουν ειπωθεί από τον στρατό, και θα μου στείλετε εσείς….

Καταρχάς όμως θα δω σχετικά με αυτό το άρθρο που έγραψα τον Νοέμβριο του 2010,  τι θα γίνει στην Διοίκηση Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας της Κωνσταντινούπολης… Να δούμε θα αναζητηθούνε ευθύνες από εκείνον τον υπολοχαγό για αυτό το απάνθρωπο περιστατικό ; Ή μήπως όπως έγινε με τα περιστατικά που αφορούσαν  υψηλόβαθμους στρατιωτικούς θα αρχίσουν να ψάχνουν ¨ποιος σας το είπε ¨.

Αν ήμουν στη θέση του αρχηγού του Γενικού Επιτελείου θα άνοιγα την ιστοσελίδα ¨askerleranlatiyor.blogspot.com¨, και θα έκανα έρευνα για όλα τα μικρά αλλά αηδιαστικά περιστατικά, χωρίς να τα θεωρήσω ¨μικρά θέματα¨…

Καταρχάς να βρεθεί τι  έγινε δύο εβδομάδες πριν στο Τζέβιζλι…

Αν πραγματικά νοιάζονται να μην φθείρεται ο στρατός…



Καψώνια στον τουρκικό στρατό.


Χαμπέρβακτιμ   21-11-2010

Τον στρατιώτη τον έκαναν στόχο !Μετά τους αξιωματικούς που είχαν βάλει τους στρατιώτες να  προσέχουν το σκυλί τους, να μετακομίζουν το σπίτι τους και να κάνουν τον χαμάλη στις γυναίκες τους, βγήκε και αξιωματικός που χρησιμοποιούσε τους στρατιώτες για σκοποβολή. Η συμπεριφορά κάποιων αξιωματικών των TSK(Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις) έναντι των παιδιών της πατρίδας που στέλνονται στο στρατό για να την προστατεύουν, είναι από αυτές που σε κάνουν να πεις ¨έ όχι¨… 

Όπως φαίνεται από τις φωτογραφίες που έφτασαν στην εφημερίδα Γενί Ακίτ ο υποσμηναγός Τζεβντέτ Τουρκελί, στην 9η βάση, στο Μπαλίκεσίρ έχει βάλει έναν στρατιώτη που υπηρετεί στο στόχο για τα βελάκια νταρτ και ρίχνει στο φρούτο που έχει τοποθετήσει πάνω στο κεφάλι του.  Ο στρατιώτης για να μην πέσει το  φρούτο, αλλά και για να πετύχει ο αξιωματικός τον στόχο, στέκεται σαν άγαλμα απέναντι στον αξιωματικό, θυμίζοντας άλλες απάνθρωπες πρακτικές που έχουν γίνει σε βάρος στρατιωτών στις TSK. Όταν αποκαλύπτεται πως βάζουν τους στρατιώτες να κάνουν δουλειές πέρα των καθηκόντων τους, προκαλούνται σχόλια του τύπου ¨Μα ο κόσμος στέλνει τα παιδιά του στο στρατό για να γλεντάνε οι αξιωματικοί ;¨. Να λοιπόν μερικά ακόμη σκάνδαλα που εμφανίστηκαν.

ΕΙΧΑΝ ΑΦΗΣΕΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΑΠΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΗ ΧΕΙΡΟΒΟΜΒΙΔΑ

Οι υπηρετούντες στην Διοίκηση Στρατοχωροφυλακής στο Καράκοτζαν του Ελάζιγ, λοχίας Ιμπραίμ Γιαμάν, και οι στρατιώτες Ιμπραίμ Οζτούρκ, Αλή Οσμάν Αλτίν και Μεσούτ Μπουλούτ, μαρτύρησαν μετά από έκρηξη σε πυροβολείο. Το περιστατικό αναφέρθηκε στις ειδήσεις ως ατύχημα της χειροβομβίδας και οι 4 στρατιώτες θάφτηκαν με τελετές στους τόπους καταγωγής τους. Μετά από την έρευνα όμως βγήκε πως η έκρηξη δεν ήταν αποτέλεσμα ατυχήματος, αλλά πως έγινε όταν για να ¨τιμωρηθεί¨ στρατιώτης που είχε κοιμηθεί στη σκοπιά του, του έδωσαν να κρατάει μια απασφαλισμένη χειροβομβίδα.

Ο υπολοχαγός που είχε δώσει την εντολή συνελήφθη την ημέρα του περιστατικού. Φαίνεται πως ο καταγόμενος από την Μερσίνα στρατιώτης Ιμπραίμ Οζτούρκ συνελήφθη να κοιμάται. Ο υπολοχαγός Μεχμετ Τουμέρ για να τον τιμωρήσει επειδή κοιμήθηκε στη σκοπιά, του έδωσε να κρατήσει απασφαλισμένη χειροβομβίδα. Ο Οζτούρκ ζήτησε βοήθεια από τους συναδέλφους στρατιώτες και αναζήτησε την περόνη. Πήγε και στον υπολοχαγό και του ζήτησε την περόνη. Όταν όμως ίδρωσε το χέρι του, άφησε τον μοχλό και εξεράγη  η χειροβομβίδα. Στο περιστατικό σκοτώθηκαν οι Ιμπραίμ Γιαμάν, Ιμπραίμ Οζτούρκ, Αλή Οσμάν Αλτίν και Μεσούτ Μπουλούτ.
………………………



Εκπαίδευση με Videogame



Το τερπνό μετά του ωφελίμου. Τακτική μικρών κλιμακίων από ομάδα μέχρι Λόχο εξυπηρετεί ένα νέο πρόγραμμα που εισήγαγε στην εκπαίδευση ο στρατός των ΗΠΑ για να προετοιμάσει το προσωπικό του, πριν από την ανάληψη της αποστολής στο θέατρο επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν και όχι μόνο.

Κατά κάποιο τρόπο υποκαθιστά την αμμοδόχο και άνετα μέσα από το πρόγραμμα, διαμορφώνει κάποιος τακτικά πλαίσια, για να τα χρησιμοποιήσει σε Τακτικές Ασκήσεις Στελεχών (ΤΑΣ) που πρέπει να προηγούνται των ασκήσεων στο πεδίο.



Η σύγχρονη τεχνολογία προσδίδει τρισδιάστατο και κινητικό χαρακτήρα στις ασκήσεις επί αμμοδόχου ή χάρτου, κάνοντας έτσι την εκπαίδευση πιο προκλητική στους νέους στρατιώτες που την παρακολουθούν. Δείτε το σχετικό βίντεο για το θέμα.

Ανιχνευτής

Πηγή: WIRED





Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

Κάποιος για τα δύσκολα!



Μου άρεσε πολύ το άρθρο που ανέβασε το Ιστολόγιο On Alert.gr. σχετικά με τις Ελληνικές Ειδικές Δυνάμεις. Ο συγγραφέας του άρθρου,  παλιός κομάντος, όπως ο ίδιος αναφέρει, διατυπώνει με εξαιρετικό λεξιλόγιο και τρόπο,  το πνεύμα του προσωπικού που υπηρετεί στις Ειδικές Δυνάμεις, ανεξάρτητα από κλάδο,την φιλοσοφία της εκπαίδευσης και αντανακλά το ηθικό που διακατέχει τις τάξεις όσων υπηρετούν. 




Θα ήθελα εδώ να προσθέσω ότι και το προσωπικό της 31 ΜΕΕΔ της Πολεμικής μας Αεροπορίας, θεωρώ ότι ανήκει στο χώρο των Ειδικών Δυνάμεων, αλλά κατά τη γνώμη μου και αυτοί που υπηρετούν στις ειδικές μονάδες των Σωμάτων Ασφαλείας.




Ναι, πράγματι οι Ειδικές Δυνάμεις υπάρχουν για τα δύσκολα! Αποτελούν την αιχμή του δόρατος των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας. Πρέπει να διατηρούνται πάντα σε ετοιμότητα με το καλύτερο υλικό, τα καλύτερα μέσα και με το άριστο προσωπικό! Είναι αυτοί που θα ενεργήσουν πρώτοι, για να ανοίξουν την "πόρτα" στους επόμενους.




Μπράβο κύριε Χαριτόπουλε, αν και παλιό το άρθρο σου, είναι πάντα επίκαιρο! Είσαι κομάντος με τα όλα του! Συγχαρητήρια και στο ιστολόγιο που ανέβασε το άρθρο!


Ανιχνευτής




Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Στα όρια της αντοχής!



Έχουμε μιλήσει για τους Αμερικανούς Ελεγκτές Μάχης σε προηγούμενο άρθρο. Εδώ όμως θέλω να σας δείξω τι βρήκα σχετικά με την προετοιμασία τους, δηλαδή την προπαρασκευαστική τους εκπαίδευση για να παρακολουθήσουν την κανονική εκπαίδευση των Δυτών Μάχης, που αποτελεί  τμήμα της τρίτης φάσης της συνολικής εκπαίδευσής τους, μέσα στην Πολεμική Αεροπορία.




Η προετοιμασία διαρκεί 2 εβδομάδες, με 12 ώρες  εκπαίδευση ημερησίως, με πολλές ασκήσεις, σωματική αγωγή, κολύμβηση, ασκήσεις αυτοπεποίθησης και ασκήσεις πανικού.




Η πρώτη εβδομάδα περιέχει πολλή κολύμβηση για να εθιστούν οι εκπαιδευόμενοι στο νερό. Η δεύτερη είναι η πιο δύσκολη, κατά την οποία αγγίζουν τα όρια της αντοχής τους, σωματικής και ψυχικής. Είναι εμπειρία που ισοδυναμεί με αυτήν της μάχης, υποστηρίζουν οι εκπαιδευτές τους.




Όλα είναι μεθοδευμένα, χωρίς απώλεια χρόνου. Η μία άσκηση ακολουθεί με αυστηρό χρονοδιάγραμμα την άλλη, με προοδευτική δυσκολία. Όποιος δεν αντέχει φεύγει.




Το ζητούμενο είναι - δηλώνουν οι εκπαιδευτές - να προετοιμάσεις μαχητές, που θα μπουν στην περιοχή επιχειρήσεων προετοιμασμένοι να υποστούν τις μεγαλύτερες ταλαιπωρίες και να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο με ψυχραιμία και αποφασιστικότητα.




Μία από τις ασκήσεις είναι με δεμένα χέρια και πόδια να κάνουν βουτιά, να πιάσουν την μάσκα τους  που βρίσκεται στον πυθμένα της πισίνας με τα δόντια και να την φέρουν στην επιφάνεια.




Έχει υπολογισθεί ότι στο διάστημα των 2 εβδομάδων "καίνε" 5000 έως 6000 κάθε ημέρα. Το προκαταρτικό σχολείο, το παρακολουθούν εθελοντικά όσοι έχουν ολοκληρώσει με επιτυχία τις 2 προηγούμενες φάσεις εκπαίδευσης και έχουν πετύχει άριστη επίδοση στη σωματική δοκιμασία.




Και αυτό είναι μόνο η αρχή. Ακολουθεί το κανονικό σχολείο δυτών με ακόμα μεγαλύτερες απαιτήσεις και όποιος αντέξει! Αυτοί όμως που βγαίνουν, αξίζουν πολλά! Ανταποκρίνονται στο λογότυπό τους "First There", (Πρώτοι εκεί)


Ανιχνευτής


Πηγή: CITY OF DESTIN
          DVIDS






Ασκήσεις αυτοπεποίθησης


Εκπαιδευόμενοι Ελεγκτές Αέρος(Μάχης), εκτελούν με δεμένα χέρια και πόδια βυθίσεις και ανόδους στα 3 μέτρα, μέσα σε πισίνα, στα πλαίσια της προετοιμασίας τους για το σχολείο δυτών μάχης. Οι εκπαιδευτές τους τους παρακολουθούν από κοντά.
Πηγή: CITY OF DESTIN



Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Ένας Στρατηγός των Ειδικών Δυνάμεων έφυγε...

Ήμουν νεαρός Καταδρομέας στη Β' Μοίρα Καταδρομών όταν γνώρισα από κοντά για πρώτη φορά τον Στρατηγό Κούρκαφα, τον τότε Διοικητή των Ειδικών Δυνάμεων, λίγο πριν δημιουργηθεί η Διεύθυνση Ειδικών Δυνάμεων και παράλληλα η ΙΙΙη  ΜΕΔ(Μεραρχία Ειδικών Δυνάμεων).

Ήταν θαρρώ Μάιος του '78, και είχε έλθει στη Μοίρα για επιθεώρηση. Ήταν καλοδιατηρημένος και απέπνεε δύναμη, σιγουριά και θέληση. Ήταν ο Καταδρομέας Στρατηγός! Άκουσα για πρώτη φορά από κοντά τα λόγια του και το σχέδιό του για την υπηρέτηση όλων των μικρών στελεχών σε όλα τα είδη των μονάδων Ειδικών Δυνάμεων, ώστε να αποκτήσουν πλήρη εικόνα για τον χώρο μας.

Ήμουν ένας απ' αυτούς που  αυτό το σχέδιο το υλοποίησα στο έπακρο. Πέρασα απ' όλα τα είδη μονάδων, ορεινούς Καταδρομείς, Αμφίβιους, Αλεξιπτωτιστές, Πεζοναύτες και πάλι απ' την αρχή! Άξιζε τον κόπο!

Ο Στρατηγός μας άφησε και έφυγε απ' αυτό τον κόσμο. Για το έργο του, "μιλάει" από μόνο του το βιογραφικό του, που το παραθέτω παρακάτω. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει αύριο στις 11 το πρωί στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.

Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην αξιότιμη οικογένειά του.

Στρατηγέ, Καλό Ταξίδι!


 Ανιχνευτής


" Στρατηγός ΚΟΥΡΚΑΦΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, ΑΜ 28556
  Αρχηγός ΓΕΣ 1984

Γεννήθηκε στο Ξυλόκαστρο Κορινθίας το 1925.Φοίτησε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και ονομάστηκε ανθυπολοχαγός Πεζικού την 1η Μαΐου 1948. Το 1950 προήχθη σε υπολοχαγό, το 1954 σε λοχαγό, το 1962 σε ταγματάρχη, το 1968 σε αντισυνταγματάρχη, το 1973 σε συνταγματάρχη, το 1975 σε ταξίαρχο, το 1978 σε υποστράτηγο, το 1981 σε αντιστράτηγο και το 1984 σε στρατηγό. 

Ως αξιωματικός συμπλήρωσε τη στρατιωτική του εκπαίδευση στη Σχολή Πεζικού, στη Σχολή Τοπογραφίας της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού, στη Στρατιωτική Σχολή Ξένων Γλωσσών, στη Σχολή Αλεξιπτωτιστών, στη Σχολή Ειδικών Όπλων Ένοπλων Δυνάμεων (ΣΕΟΕΔ), και στη Σχολή Ειδικού Πολέμου ΗΠΑ. Αποφοίτησε επίσης από την Ανωτέρα Σχολή Πολέμου και τη Σχολή Εθνικής Άμυνας. Είναι πτυχιούχος της Παντείου Σχολής και γνωρίζει αγγλικά.

Συμμετείχε στις επιχειρήσεις 1948-1949 (Εμφύλιος), ως Διμοιρίτης Τυφεκιοφόρων και ως Διμοιρίτης της Β' Μοίρας Καταδρομών και τραυματίστηκε δύο φορές (Μάιος και Νοέμβριος 1948). Στη συνέχεια υπηρέτησε σε διάφορες μονάδες και επιτελεία, ανάλογα με το βαθμό του. Από τις 15 Φεβρουαρίου 1968 έως τις 7 Απριλίου 1975 τέθηκε εκτός του στρατεύματος (σε απόταξη), λόγω αντίθεσης του προς το δικτατορικό καθεστώς. 

Μετά τη μεταπολίτευση και την αποκατάσταση του διατέλεσε Υποδιοικητής της VI Μεραρχίας Πεζικού, Διοικητής του Κέντρου Εκπαίδευσης Βαρέων Όπλων Πεζικού (ΚΕΒΟΠ),Διευθυντής της Διεύθυνσης Καταδρομών του Γενικού Επιτελείου Στρατού, Διοικητής της III Μεραρχίας Ειδικών Δυνάμεων, της XII Μεραρχίας Πεζικού, της Στρατιωτικής Διοίκησης Αθηνών (ΣΔΑ) και της 1ης Στρατιάς. 

Στις 29 Φεβρουαρίου 1984 τοποθετήθηκε Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, απ' όπου και αποστρατεύθηκε στις 18 Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου με το βαθμό του στρατηγού και τον τίτλο του Επίτιμου Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού.

Έχει τιμηθεί με το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας (πέντε φορές) και πολλά άλλα ελληνικά και ξένα μετάλλια, αντίστοιχα του βαθμού του και των θέσεων που κατείχε. "

Πηγή: Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων



Ο ηλεκτρονικός μαχητής



Αυτό που όλοι ονειρεύονται για τον μαχητή του μέλλοντος είναι ν' αποκτήσει την δυνατότητα πλήρους επιχειρησιακής εικόνας στο πεδίο της μάχης. Δηλαδή πιο πρακτικά να ξέρει κάθε στιγμή πού βρίσκονται οι συνάδελφοί του και ο διοικητής του και να επικοινωνεί μαζί τους, να βλέπει εύκολα τον χάρτη, ακόμη και με δορυφορική εικόνα, να προσανατολίζεται άμεσα, να υπολογίζει αποστάσεις, να επιλέγει το καταλληλότερο γι' αυτόν δρομολόγιο, να βρίσκει εύκολα όσες πληροφορίες θέλει, να  στέλνει μηνύματα και άλλα πολλά.

Το πρόγραμμα του στρατού των ΗΠΑ που φιλοδοξεί να επιτύχει τους παραπάνω στόχους, έχει την  ονομασία "Nett Warrior" παίρνοντας το όνομά του από ένα ήρωα του 2ου Παγκόμιου Πολέμου τον Σχη (ΠΖ) Ρόμπερτ Νεττ, ο οποίος σ' ένα νησί του Ειρηνικού  το 1944, με την ξιφολόγχη εξουδετέρωσε 7 Γιαπωνέζους κατά την μάχη ανακατάληψης των Φιλιππίνων.

Αποτελεί την επόμενη γενεά του προγράμματος "Land Warrior" κόστους300 εκατ. $, που διακόπηκε το 2007 για λόγους οικονομίας, προφανώς. 

Το όλο σύστημα ζυγίζει περίπου 3,5 κιλά και προορίζεται σε πρώτο χρόνο για τους ηγήτορες στο πεδίο της μάχης. Μου φαίνεται λίγο βαρύ! Αν έχεις να κουβαλάς  τόσα κιλά επιπλέον! Βέβαια θα αντικαταστήσει άλλα συστήματα που χρησιμοποιούνται ως τώρα.

Μία από τις εταιρίες που ασχολείται με την κατασκευή του συστήματος η Rockwell Collins   παρουσίασε σε πρόσφατη έκθεση ένα πρώτο μοντέλο. Δείτε το βίντεο παρακάτω.


Ανιχνευτής

Πηγή: WIRED




Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

Ο Γυρισμός



Εκατοντάδες συγγενείς, φίλοι, γνωστοί και συμπολίτες παρακολούθησαν στην αγγλική πόλη Taunton,Somerset  την επιστροφή των Βασιλικών Πεζοναυτών του 40 Commando από το Αφγανιστάν,την περασμένη Τετάρτη. 




Το Τάγμα με τους 670 Πεζοναύτες, ντυμένους με την επίσημη στολή τους, παρέλασε υπό βροχή μπροστά από το πλήθος που  χειροκροτούσε με χαρά ενώ κάποιοι έκλαιγαν για αυτούς που δεν γύρισαν ζωντανοί. Νεκροί 14, τραυματίες 50 ήταν ο απολογισμός των απωλειών κατά την διάρκεια της εξάμηνης παραμονής τους στην πιο αιματηρή επαρχία του Χελμάντ στην πόλη Σανγκίν.




Πολλά είχαν να διηγηθούν οι Πεζοναύτες από την εμπειρία τους εκεί. Ο αντίπαλός τους οι Ταλιμπάν ήξερε πολύ καλά τα "κόλπα" του ανταρτοπόλεμου. Η χειρότερη απειλή τους ήταν οι αυτοσχέδιες παγιδεύσεις και οι εκρηκτικοί μηχανισμοί. Θρήνησαν πολλά θύματα από αυτό. Οι αντάρτες κρυμμένοι μέσα στον κόσμο, τους "σπούδαζαν". Παρακολουθούσαν τις συνήθειες τους και τις κινήσεις τους. Αξιοποιούσαν κάθε λάθος και αδυναμία τους. Τους έστηναν ενέδρα και τους παγίδευαν σε μέρη που δεν είχαν δρομολόγια διαφυγής. 




Οι παγιδεύσεις ήταν διπλές και τριπλές και  σε μεγάλο ποσοστό ελεγχόμενες. Δηλαδή ο χειριστής παρατηρούσε το στόχο του και την κατάλληλη στιγμή ενεργοποιούσε τα εκρηκτικά του είτε ηλεκτρικά, είτε με τηλεχειρισμό, χρησιμοποιώντας κινητά τηλέφωνα. Δεν έφθανε μόνο αυτό. Κατά κανόνα οι Ταλιμπάν, την εκρηκτική ενέδρα την κάλυπταν με πυρά. Όποιος προσπαθούσε να διασωθεί, δεχόταν ντουζίνα σφαίρες. Ζώνη θανάτου δηλαδή!



Η παθητική στάση στοίχισε ζωές. Οι αντάρτες επεδίωκαν να κρατάνε τους Βρετανούς κλεισμένους μέσα στο στρατόπεδο, όπου μπορούσαν με άνεση να τους κτυπάνε με ρουκέτες και όλμους όποτε ήθελαν. Οι Πεζοναύτες άλλαξαν τακτική και πήραν λίγο ηθικό. Έγιναν πιο επιθετικοί. Οι περιπολίες πύκνωσαν, τα δρομολόγια σχεδιάζονταν πιο προσεκτικά και πάντα μπροστά προχωρούσαν ναρκαλιευτές που "σάρωναν" το δρομολόγιο για να βρίσκουν τις αυτοσχέδιες βόμβες. Επιτυχία, 8 στις 10. Οι ναρκαλιευτές είχαν αρκετές απώλειες. Σε κάθε αποστολή περιπόλου το ρόλο του ναρκαλιευτού τον ανελάμβανε άλλος. Όχι και πολύ αγαπητό καθήκον απ' ότι φαίνεται.




Ένα σημαντικό δίδαγμα που βγήκε, ήταν το θέμα της στολής και της εξάρτησης. Οι Ταλιμπάν παρατήρησαν ότι οι βαθμοφόροι, αξιωματικοί και υπαξιωματικοί, έφεραν διαφορετικό οπλισμό, και προσάρμοζαν την εξάρτησή τους με άλλο τρόπο. Τους έβαλαν στο μάτι και τους χτύπαγαν σε κάθε ευκαιρία μέχρι που το κατάλαβαν οι Βρετανοί και όταν έβγαιναν έξω, κανείς δεν ξεχώριζε από τον άλλο. Μέχρι και οι εντολές στο πεδίο, δίνονταν με τρόπο που να μην προδίδει τον ηγήτορα του τμήματος. Αυτό να το συγκρατήσουν οι ενδιαφερόμενοι. Είναι πολύ παλιά "συνταγή" και πάντα επίκαιρη.




Η αλλαγή τακτικής έκανε τους Ταλιμπάν να μαζευτούν και έτσι άρχισε να "φυσάει" ένας αέρας ασφάλειας στην Σανγκίν. Άνοιξαν πιο πολλά μαγαζιά και η αγορά πήρε λίγο ζωή. Από τους 344 συνολικά νεκρούς Βρετανούς από το 2001 μέχρι σήμερα, οι 100 σκοτώθηκαν σ΄αυτή την περιοχή.




Αυτό που έκανε επίσης έντονη εντύπωση ήταν οι πολυμήχανοι τρόποι και μέθοδοι που χρησιμοποιούσαν οι Ταλιμπάν, με τη χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας. Ηλεκτρονικές συσκευές, κινητά,ήταν πάντα σε χρήση. Ένα άλλο ήταν η φιλοσοφία τους σχετικά με την αντιμετώπιση του πληθυσμού. Οι αντάρτες χρησιμοποιούσαν τον πληθυσμό για να καλύπτονται και σε αρκετές περιπτώσεις, άμαχοι ήταν τα θύματα από τις αυτοσχέδιες εκρηκτικές παγιδεύσεις. Δεν τους ένοιαζε και τόσο πολύ. Αντίθετα, αν σκοτωνόταν κάποιος πολίτης κατά λάθος από πυρά των Βρετανών, ξεσηκωνόταν όλος ο κόσμος εναντίον τους. Οι κανόνες εμπλοκής ήταν αυστηροί! Όχι πυρά κατά πολιτών! Μόνο σε αυτούς που οπλοφορούσαν και διαπιστωμένα πυροβολούσαν κατά των Πεζοναυτών. Αυτό το εκμεταλλευόντουσαν οι αντάρτες στο έπακρο. Καλύπτονταν από το πλήθος και ενεργούσαν εκ του ασφαλούς.




Είναι άσχημο το συναίσθημα που καταλαμβάνει ένα στρατιώτη όταν χάνει συναδέλφους που ,πριν από λίγες ώρες, ίσως στιγμές, αντάλλασε αστεία μαζί τους. Και το χειρότερο, όταν πρέπει να συνεχίσει την υπηρεσία του, σαν να μην έγινε τίποτα. Δυστυχώς το έχω ζήσει και εγώ όταν ήμουν το 2005-2006 στο Αφγανιστάν. Το προηγούμενο βράδυ πίναμε μπύρα χαλαρωμένοι, στην καντίνα του στρατοπέδου, εκτός βάρδιας και την επόμενη ημέρα ο φίλος σου, που πίνατε μαζί μπύρα, γύρναγε κομματιασμένος  σ' ένα "κουτί", γιατί ό άτυχος είχε πέσει σε παγίδα στο δρόμο. Έβγαινες έξω και δεν ήξερες αν θα γυρίσεις σώος. Ναι έτσι ήταν και συνεχίζει να είναι η ζωή του στρατιώτη.




Αυτό που σε σώζει είναι η καλή εκπαίδευση και η προετοιμασία. Όταν είσαι στο "θέατρο", πρέπει να είσαι πάντα σε ετοιμότητα! Δεν δικαιολογείται χαλάρωση σε ώρα υπηρεσίας, είτε είσαι περιπολία, είτε σκοπιά, είτε σε αίθουσα επιχειρήσεων. Πρέπει να είσαι προετοιμασμένος πάντα για το απρόοπτο.




Αυτό, οι  Βρετανοί Πεζοναύτες απ' ότι φαίνεται, το έχουν μάθει για τα καλά, αφού δεν είχαν  πολύ μεγάλες απώλειες. Από το 2001 οι μονάδες τους πηγαινοέρχονται στο κατακαημένο Αφγανιστάν. Στο Σανγκίν όμως δεν θα ξαναπάνε, γιατί έγινε αλλαγή φρουράς με τους Αμερικανούς Πεζοναύτες. Βλέπετε ότι και παρά την πολύ καλή εκπαίδευση που είχαν και την εμπειρία του παρελθόντος, από το Ιράκ και το Αφγανιστάν, θρήνησαν τους 14 νεκρούς τους. Ας είναι συγχωρεμένοι! Εύχομαι όχι μόνο αυτοί, αλλά και κανένας άλλος να μη θρηνήσει! Ευχολόγιο που δυστυχώς δεν πιάνει, γιατί η πραγματικότητα δεν αφήνει περιθώρια. Μέχρι το 2014 θα υπάρχουν στρατεύματα του ΝΑΤΟ με εντολή του ΟΗΕ στο Αφγανιστάν, όπως αποφασίσθηκε στην πρόσφατη διάσκεψη κορυφής του ΝΑΤΟ.


Ανιχνευτής

Πηγή: Guardian




 









Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

Εκπαίδευση στον ...Παράδεισο!






Αυτό κάνουν Αμερικανοί Πεζοναύτες ενός Λόχου της Δύναμης Αναγνώρισης (Force Reconnaissance) εδώ και τρείς εβδομάδες. Βρίσκονται στο Κουρασάο, ένα νησί των Ολλανδικών  Αντιλλών που έχει γίνει αυτόνομο κράτος; στα πλαίσια του Ολλανδικού Βασιλείου! Μοιάζει σαν παραμύθι! 




Όπως φαίνεται από τις φωτογραφίες, οι Πεζοναύτες βατραχάνθρωποι περνούν "ζωή και κότα" φιλοξενούμενοι από τους Ολλανδούς οικοδεσπότες τους. "Θαλασσία εκπαίδευση" περιλαμβάνει το πρόγραμμα την ημέρα, αλλά δεν ξέρω για τη νύχτα!




Το μόνο σίγουρο είναι, ότι απολαμβάνουν αυτό που κάνουν. Αυτή είναι συντήρηση βατραχανθρώπου! Μπορεί, λέω, να υπάρχει λίγο ζόρι, αλλά ο χώρος η φύση και η ζωή ..κυρίως η νυχτερινή, αξίζει τον κόπο!

 Για να κάνουμε και ένα τεστ γνώσεων. Προσέξτε στην τελευταία φωτογραφία, τις βάρκες που έχουν οι Ολλανδοί. Τι τύπος είναι: Ξέρει κάποιος;

Ανιχνευτής

Πηγή: The Globe




Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

Η μάχη για τη Λέβιθα



Η μικρονησίδα Λέβιθα ή τα Λέβιθα ή Λεβίθια, όπως την ονομάζουν οι ντόπιοι ψαράδες. Δεξιά (νότια) διακρίνεται ο όρμος που προστατεύει τα σκάφη απ' όλους τους ανέμους. (Πηγή)

Τι είναι η Λέβιθα; Ένα νησάκι στο νότιο Αιγαίο, που μαζί με ένα άλλο την Κίναρο και μερικές ακόμη βραχονησίδες συνδέει κατά κάποιο τρόπο τις Κυκλάδες με τα Δωδεκάνησα. Έχω βρεθεί πολλές φορές εκεί στο παρελθόν.  Δεν πρόκειται να σας αναλύσω την αξία αυτών των νησίδων του Αιγαίου, αλλά να σας διηγηθώ μία παλιά ιστορία που διαδραματίσθηκε  την περίοδο του 2ου Παγκόσμιου πόλεμου. Μία από τις πολλές ιστορίες που γράφτηκαν από τμήματα των ειδικών δυνάμεων ελληνικών και ξένων, αλλά δεν είναι τόσο γνωστές στους νεώτερους.

Τα νησάκια Κίναρος και Λέβιθα στο κεντρικό Αιγαίο. (Πηγή φωτογραφίας)


Βρισκόμαστε στον Οκτώβριο του 1943. Οι σύμμαχοι σε μια προσπάθεια να αποκτήσουν τον έλεγχο του Αιγαίου, κατάλαβαν με την αποδοχή των Ιταλικών κατοχικών στρατευμάτων, την Κω και στη συνέχεια τη Λέρο και τη Σάμο. Οι Γερμανοί αντέδρασαν και με μία αριστοτεχνική συνδυασμένη επιχείρηση, ανακατέλαβαν την Κω και έβαλαν σαν επόμενο στόχο την ανακατάληψη της Λέρου. Είχαν αεροπορική υπεροχή βλέπεις!

 Οι συμμαχικές δυνάμεις περίμεναν την γερμανική ενέργεια κατά της Λέρου και με αεροπορικές προσβολές στα αεροδρόμια της ηπειρωτικής Ελλάδας, της Κρήτης και της Ρόδου με αεροσκάφη που στάθμευαν στη Βόρειο Αφρική και στην Κύπρο και επιθετικές  ναυτικές "σαρώσεις" κατά των γερμανικών  νηοπομπών, καθυστέρησαν την ανακατάληψη της Λέρου μέχρι τα μέσα του Νοεμβρίου.


Εποχούμενο τμήμα, του Συγκροτήματος Περιπόλων Μακράς Ακτίνας Δράσης στη Β. Αφρική, στο οποίο συμμετείχαν και Νεοζηλανδοί. (Πηγή)
Προκειμένου να εντοπισθεί έγκαιρα οποιαδήποτε κίνηση Γερμανών στην ευρεία περιοχή, η συμμαχική διοίκηση αποφάσισε να χρησιμοποιήσει περιπόλους από το Συγκρότημα Ερήμου Μακράς Ακτίνας (Long Range Desert Group, LRDG), δηλαδή καταδρομείς που είχαν λάβει μέρος στις επιχειρήσεις της Βορείου Αφρικής, τους οποίους εγκατέστησε σε διάφορα νησιά και νησίδες κοντά σε θαλάσσια περάσματα, με αποστολή την παρατήρηση, συλλογή πληροφοριών και αναφορά.

Μία από τις Νεοζηλανδικές περιπόλους(οι Νεοζηλανδοί είχαν μεγάλη συμμετοχή) η "Τ1" όπως ήταν η κωδική της ονομασία, ανέφερε έγκαιρα από την Κύθνο την παρουσία νηοπομπής που προοριζόταν για την Λέρο, με αποτέλεσμα το Βρετανικό ναυτικό να την προσβάλει ενεδρευτικά και να την καταβυθίσει στις 7 Οκτωβρίου του '43.


Γερμανικά αποβατικά σκάφη, συνοδευόμενα από πολεμικά πλοία, ενώ πλέουν προς τα Δωδεκάνησα, το 1943. (Πηγή)

Από τους 2500 άνδρες των Γερμανών, μόνο 90 επέζησαν! Μεγάλο πλήγμα και απώλεια σε επίλεκτο προσωπικό και πλοία, 6 αποβατικά, ένα φορτηγό με πυρομαχικά και μία μηχανότρατα διασκευασμένη σε πολεμικό πλοίο με την προσθήκη πυροβόλων και πολυβόλων, κάτι πολύ πρακτικό και σύνηθες στον χώρο του Αιγαίου και από τις δύο πλευρές. Μάλιστα οι Βρετανοί συνήθιζαν να τοποθετούν μηχανή άρματος σε καΐκια, για να προσδίδουν μεγαλύτερη ιπποδύναμη και επομένως ταχύτητα, που έφτανε τους...6 κόμβους! Ικανοποιητικά για την εποχή τους.


Περίπολος Ερήμου Μακράς Ακτίνας Δράσης επιβιβασμένη σε καΐκι, σε κάποιο νησί του Αιγαίου.
Αυτού του είδους οι περίπολοι έδρασαν στις Κυκλάδες, στην Κύθνο γιατί ήταν καλό το πέρασμα, στην Σέριφο, στη Νάξο και στην Αμοργό. Το αξιοσημείωτο στην ιστορία ήταν, ότι οι τοπικές γερμανικές φρουρές γνώριζαν την ύπαρξή τους, αλλά δεν μπορούσαν να τις εντοπίσουν, γιατί συνεχώς άλλαζαν θέση στο νησί, κυρίως όμως είχαν την συμπαράσταση του ελληνικού πληθυσμού, που τους ειδοποιούσε για κάθε κίνηση των Γερμανών. Οι Γερμανοί είχαν Φυλάκιο 30 ανδρών  στην Κύθνο όπως και σε άλλα νησιά, ενώ η έδρα Τάγματος 650 ανδρών βρισκόταν στη Νάξο και κατά περίπτωση περιπολούσαν τα νησιά και τις νησίδες με πλοιάρια που διέθεταν.

Όταν τα πράγματα "σκούραιναν" οι περίπολοι διέφευγαν σε παραπλήσια νησάκια που δεν είχαν μόνιμη φρουρά. Αυτό το παιχνίδι του ποντικιού με τη γάτα, κράτησε μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου του '43 λίγο πριν την ανακατάληψη της Λέρου. Για μερικές περιπόλους η παραμονή ήταν μεγαλύτερη και αναγκάστηκαν να επιβιώνουν με την κάλυψη των κατοίκων. Κάποιοι που λιμοκτόνησαν, αναγκάστηκαν να παραδοθούν, άλλοι διέφυγαν με καΐκια στην Τουρκία και στη συνέχεια επέστρεψαν στη βάση τους. Αυτά είχε ο πόλεμος τότε.

Σ΄αυτό το σημείο αρχίζει η ιστορία μας. Από τη  γερμανική νηοπομπή που βυθίστηκε στις 7 Οκτωβρίου, οι επιζήσαντες έφτασαν στην Αστυπάλαια όπου υπήρχε η περίπολος Μ2. Από τη Λέρο που ήταν και η διοίκηση των βρετανικών στρατευμάτων επιπέδου Ταξιαρχίας (234 Ταξιαρχία ΠΖ), στάλθηκε στις 22 Οκτωβρίου ένα ταχύπλοο το ""HedgeHog", για να παραλάβει 10 αιχμαλώτους προς ανάκριση. Παρουσιάστηκε όμως κάποιο πρόβλημα και το ταχύπλοο έστειλε σήμα κινδύνου από τη Λέβιθα. Τι είχε συμβεί; Υπήρχε γερμανικό τμήμα στη νησίδα, που δεν το είχαν εντοπίσει οι Βρετανοί και κτύπησαν το πλοιάριο με πυρά ενώ έπλεε σε κοντινή απόσταση.

Ένα καταδρομικό τμήμα 45 ανδρών επιβιβάσθηκε σε ταχύπλοα και κινήθηκε με εντολή της 234 Ταξιαρχίας για την ανεύρεση τυχόν επιζώντων και την κατάληψη της νησίδας, η οποία εκτιμήθηκε σαν ιδιαίτερης αξίας, γιατί προσέφερε άριστη παρατήρηση. Το σχέδιο των Γερμανών άρχισε να αποκαλύπτεται. Μυστικά προσπαθούσαν να καταλαμβάνουν ενδιάμεσες νησίδες για να διευκολύνουν τον πλου των δικών τους πλοίων προς τον τελικό προορισμό, τον Αντικειμενικό Σκοπό, την Λέρο.

Επιτελείς της Ταξιαρχίας πρότειναν να προηγηθεί αναγνώριση, αλλά λόγω του επείγοντος, ο Ταξίαρχος διέταξε την άμεση ενέργεια. Έτσι ο Λοχαγός Olivey επικεφαλής του αποσπάσματος, με 22 άνδρες του Α Squadron και τους υπόλοιπους από το Β Squadron, αποφάσισε να κάνει μία διπλή ενέργεια που περιλάμβανε αποβίβαση  του Α Squadron ανατολικά του μικρού λιμανιού ενώ το Β  Squadron θα αποβιβαζόταν στα δυτικά. Το λιμανάκι βρίσκεται στη νότια πλευρά της νησίδας. Η επιδίωξη ήταν να φθάσουν και να καταλάβουν το δεσπόζον ύψωμα του νησιού που ελέγχει το λιμανάκι. Προσέξτε, δεν είχαν σαφείς πληροφορίες περί του εχθρού!




Ναυτικός χάρτης στον οποίο απεικονίζεται ο φυσικά προστατευμένος όρμος στη Λέβιθα που φαίνεται στις πιο πάνω φωτογραφίες.
Από πλευράς επικοινωνιών είχαν από δύο φορητούς ασυρμάτους για ενδοεπικοινωνία μεταξύ των 2 τμημάτων και ένα μεγαλύτερης εμβέλειας, για επαφή με τη βάση στη Λέρο. Το σχέδιο προέβλεπε την άφεση των τμημάτων από τα ταχύπλοα σε απόσταση 2 μιλίων περίπου από την ακτή και με χρήση πτυσσόμενων καννάβινων λέμβων κωπηλατώντας μετά το τελευταίο φως, προσγειάλωση, στα καθορισμένα σημεία της ακτής.

Καννάβινη πτυσσόμενη λέμβος, όπως αυτές που χρησιμοποιήθηκαν από τους Νεοζηλανδούς καταδρομείς για την προσέγγιση της Λέβιθας. Στη φωτογραφία βλέπετε Βρετανούς κομάντος που χρησιμοποίησαν τέτοιες λέμβους για την επιχείρηση που έκαναν. (Πηγή)
Το τμήμα "Α" με επικεφαλής τον Υπολοχαγό Sytherland ξεκίνησε τη νύχτα της 23 Οκτωβρίου την προκαθορισμένη ώρα, αλλά εν πλω διαπιστώθηκε ότι δεν μπορούσε να έχει επαφή ασυρμάτου με τον Λοχαγό που ακολουθούσε το τμήμα "Β". Υπήρχε κυματισμός, αρκετοί άνδρες του ασυνήθιστοι σε αυτού του είδους τις επιχειρήσεις έπαθαν ναυτία και δυστυχώς το τμήμα παρασυρόμενο από τα κύματα, αντί να προσγειαλωθεί στο προβλεπόμενο σημείο, ξέφυγε και έπεσε σε βράχια. Τα κύματα έσπασαν τις βάρκες και με μεγάλο ζόρι μπόρεσαν οι άνδρες να βγουν στην ακτή, περισώζοντας ότι μπορούσαν.

Στο μεταξύ σύμφωνα με το σχέδιο, ενώ οι βάρκες θα πλησίαζαν την ακτή και τα τμήματα θα αποβιβάζονταν, τα ταχύπλοα θα βομβάρδιζαν με τα μικρά τους πυροβόλα ένα μικρό οίκημα που εκτιμήθηκε σαν βάση του γερμανικού τμήματος. Αντ' αυτού, βομβαρδίσθηκε μία καλύβα μπροστά από το τμήμα "Α". Το τμήμα κατόρθωσε μετά από 2 ώρες περίπου να φθάσει σε ένα αντέρεισμα που τους οδηγούσε προς την καλύβα. Εκεί δέχθηκαν πυρά πολυβόλου από πίσω, γιατί προφανώς οι Γερμανοί τους άφησαν ν' ανέβουν σε σημείο που δεν παρείχε κάλυψη,  για να τους κτυπήσουν.

Το τμήμα βρέθηκε ξαφνικά καθηλωμένο, μη μπορώντας ν' αντιδράσει ενώ άρχισε να έχει απώλειες. Με υπεράνθρωπες προσπάθειες μπόρεσαν να ανασυγκροτηθούν και με πυρ και κίνηση μπόρεσαν να εξουδετερώσουν το εχθρικό πολυβόλο.  Βρήκαν Γερμανούς ναυαγούς από το ναυάγιο της 7 Οκτωβρίου και διέκριναν στη θάλασσα κοντά στο λιμανάκι το ναυάγιο του "Σκαντζόχοιρου" δηλαδή του "Hedgehog" στ' Αγγλικά.


Γερμανικά μαχητικά υδροπλάνα Heinkel He 115 προσθαλασσώνονται στην Αστυπάλαια. Τέτοια αεροπλάνα ευρίσκονταν μέσα στον όρμο της Λέβιθας. (Πηγή)
Πλησίασαν στην καλύβα όπου δέχθηκαν ξανά πυρά πολυβόλου, αλλά τώρα μπορούσαν να καλυφθούν και να αμυνθούν. Είχε αρχίσει να ξημερώνει και τότε με μεγάλη έκπληξη είδαν 6 εχθρικά υδροπλάνα που ήταν προσθαλασσωμένα μέσα στο λιμανάκι. Με το πρώτο φως τα υδροπλάνα άρχισαν να αποθαλασσώνονται, να πολυβολούν και ορισμένα να πετούν προς τα δυτικά και να επιστρέφουν με ενισχύσεις. Το τμήμα βρισκόταν εκτός βεληνεκούς για να βάλει κατά των υδροπλάνων, καθηλωμένο και ανίκανο να αντιδράσει με τραυματίες και νεκρούς.

Γερμανικό μεταφορικό υδροπλάνο τύπου Dornier 18 (Πηγή)




Αποβίβαση Γερμανών καταδρομέων από το υδροπλάνο σε ελαστικές λέμβους. Με αυτή τη μέθοδο οι Γερμανοί αποβίβαζαν πολύ κοντά στις ακτές καταδρομικά αμφίβια τμήματα για την εκτέλεση ειδικών επιχειρήσεων στο Αιγαίο. (Πηγή)
Το τμήμα "Β" πλησίασε και αυτό το σημείο προσγειάλωσης με μεγαλύτερη ακρίβεια και βρισκόταν περίπου 500 μέτρα από το οίκημα που χρησίμευε σαν βάση των Γερμανών. Δεν είχε καμιά επαφή με το τμήμα "Α" και επομένως ενώ άκουγε τους πυροβολισμούς δεν είχε εικόνα της μάχης. Είναι αυτό που ονομάζεται "έλλειψη αμοιβαίας υποστήριξης" στην στρατιωτική ορολογία. Καθυστέρησε πολύ στην κίνησή του γιατί ακριβώς δεν ήξερε τι γινόταν. Αποτέλεσμα αυτού ήταν οι Γερμανοί να ενισχυθούν την ημέρα, να εκτοξεύσουν συντονισμένη επίθεση κατά του τμήματος "Β" που ήταν πιο εύκολος στόχος και με πυρά πολυβόλων και όλμων να υπερισχύσουν, αιχμαλωτίζοντας σχεδόν το σύνολο του τμήματος. Στη συνέχεια αφού είχαν εξουδετερώσει το τμήμα "Β", ξεκίνησαν με την άνεσή τους να πιέζουν και να διαλύουν και το τμήμα "Α". Ελάχιστοι μπόρεσαν να διαφύγουν την σύλληψη. Τα ταχύπλοα που τους είχαν φέρει εξαφανίστηκαν με το φως της ημέρας, με τον φόβο προσβολής  τους από την γερμανική Λουφτβάφε, την πολεμική αεροπορία.

Κατά τη φάση που το τμήμα "Β" δέχθηκε προσβολή, πρόλαβαν να στείλουν μία αναφορά κατάστασης στη Λέρο. Το βράδυ της 24 προς 25 Οκτωβρίου 1943,  ο διοικητής του Συγκροτήματος Ερήμου  Αντισυνταγματάρχης Easonsmith κατέφθασε με ταχύπλοα για να εκκενώσει άνδρες σε προκαθορισμένο σημείο. Δυστυχώς μόνο ο Λοχαγός, ο γιατρός και 7 ακόμη άνδρες βρέθηκαν στο σημείο επαφής. Την επόμενη νύχτα επαναλήφθηκε η κίνηση αλλά δεν παρουσιάσθηκε κανείς άλλος. Πανωλεθρία!

Οι περισσότεροι Νεοζηλανδοί ήταν αιχμάλωτοι ή νεκροί. Η Νεοζηλανδική κυβέρνηση θορυβήθηκε και αρκετά ενοχλημένη γιατί χρησιμοποιήθηκε στρατιωτικό της προσωπικό σε επιχειρήσεις που δεν τις είχε ζητηθεί η άδεια προς τούτο, απαίτησε την αποχώρηση των τμημάτων της από την περιοχή.

Αυτά γίνονται όταν το προσωπικό δεν είναι κατάλληλα εκπαιδευμένο για συγκεκριμένες ειδικές επιχειρήσεις και δεν ακολουθούνται οι κανόνες της τακτικής!  Και μη ξεχνάτε τις επικοινωνίες!

Όλα διαδραματίσθηκαν στη Λέβιθα! Εκεί που είναι η χαρά των Γιοτ  Έχει και μία ψαροταβέρνα επάνω, που δουλεύει από μια οικογένεια τα καλοκαίρια. Πεδίο μάχης η Λέβιθα! Το σενάριο πάντα "παίζει"!


Ανιχνευτής


Πηγή: NZETC
          Sea seek
          Αστυπάλαιας Πολιτεία