Ανιχνεύοντας στο διαδίκτυο, βρήκα μια πολύ
ενδιαφέρουσα ιστοσελίδα, με πολλές και χρήσιμες πληροφορίες γύρω από τα μαχαίρια κυνηγίου αλλά και επιβίωσης. Ένα μικρό απόσπασμα των όσων γράφονται εκεί, δείτε το παρακάτω. Αν την επισκεφθείτε, θα μάθετε αρκετά γύρω από το θέμα.
Ανιχνευτής
Μαχαίρι επιβίωσης τύπου 91-164-Q των πιλότων της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας.
Πριν το 19ο αιώνα οι άνθρωποι που ασχολούνταν με τις δραστηριότητες στη φύση καθώς και οι στρατιωτικοί χρησιμοποιούσαν μαχαίρια τα οποία δεν διέφεραν και πολύ από τα μαχαιριά που χρησιμοποιούσε ο χασάπης της τότε εποχής. Η απλή λεπτή λεπίδα είχε στη λαβή δυο ξύλινες πλάκες δεξιά και αριστερά πιασμένες με περαστούς πείρους και αυτό ήταν όλο. Γύρω στη αλλαγή του αιώνα η Webster Marbles παρουσίασε την «μοντέρνα» έκδοση των κυνηγετικών μαχαιριών. Τα μαχαιριά αυτά είχαν βαρύτερες λεπίδες, είχαν χειροφυλακτήρες αλλά και κορόνες (το μπρούντζινο κομμάτι στο τέλος της λαβής).
Τα μαχαίρια αυτά μοιάζανε αρκετά με τα σημερινά Bowie. Η Cattaraugus, αλλά και άλλοι κατασκευαστές σύντομα παρουσίασαν παρόμοια μαχαίρια αυξάνοντας έτσι την ποικιλία αλλά και τα σχέδια, για να φτάσουμε μετά από χρόνια στα σημερινά μαχαίρια επιβίωσης. Όλα αυτά τα μαχαιριά μαζί με τις ματσέτες (machete) και τα μπόλο (bolo) χρησιμοποιήθηκαν από στρατιωτικούς, εξερευνητές, άλλα και οποιονδήποτε ζούσε και εργάζονταν στη (αγρία) φύση, τουλάχιστον μέχρι τη δεκαετία του 1930.
Ματσέτα του 19ου αιώνα (Πηγή)
Κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου τα μαχαίρια επιβίωσης ήταν αναπόσπαστο κομμάτι του εξοπλισμού των πιλότων, καθώς η πιθανότητα να καταρριφθούν στη αγρία φύση ή πίσω από τις εχθρικές γραμμές ήταν πολύ μεγάλη. Το μαχαίρι επιβίωσης αποτέλεσε κομμάτι εξοπλισμού και στις σωστικές λέμβους συνήθως μαζί με ένα κιτ επιβίωσης. Τα μαχαίρια αυτά διέφεραν από κατασκευαστή σε κατασκευαστή αλλά και από χώρα σε χώρα.
Τα μαχαίρια επιβίωσης όμως από τότε μέχρι σήμερα έχουν εξελιχθεί. Βλέπουμε λοιπόν τα σημερινά μαχαιριά επιβίωσης να είναι ικανά να ανοίξουν δρόμο ακόμα και από τα χαλάσματα ενός αεροπλάνου κόβοντας λεπτά μεταλλικά τοιχώματα, μερικά από αυτά να έχουν δόντια σαν πριόνια και αλλά μπορούν να κόψουν ως και συρματόπλεγμα. Τέλος έχουμε και τα μαχαιριά με τη κούφια λαβή στη οποία μπορεί ο χρηστής να αποθηκεύσει μικρά αντικείμενα όπως σπίρτα και αλλά παρόμοια.
Τα συγκεκριμένα μαχαίρια έγιναν πολύ δημοφιλή στη δεκαετία του 80. Μια τέτοια όμως κατασκευή υστερούσε στο πιο σημαντικό κομμάτι που ήταν η στιβαρότητα. Τα μαχαιριά αυτά μπορούσαν σχετικά εύκολα να σπάσουν (στο σημείο που η λεπίδα ενωνόταν με τη λαβή), αφήνοντας το χρηστή χωρίς το πιο βασικό του εργαλείο σε μια στιγμή ανάγκης. Ένα καλό παράδειγμα για τέτοιο μαχαίρι βλέπουμε στη ταινία Rambo – The First Blood.
Το μαχαίρι του πρωταγωνιστή (Συλβέστερ Σταλόνε) κατασκευάστηκε (από τον Gil Hibben) κατά παραγγελιά για την συγκεκριμένη ταινία, ταυτόχρονα όμως δημιούργησε και μια νέα αγορά για μαχαιριά αυτού του τύπου και μάλιστα τόσο έντονα που όλα τα παρόμοια μαχαιριά (μεγάλες λεπίδες με δόντια στη ράχη και κούφια λαβή) αναφέρονταν ως Rambo Knives.
Κάποιες από τις στρατιωτικές δυνάμεις (όπως των Η.Π.Α.) ξανασχεδίασαν τις ξιφολόγχες τους, ώστε να καλύψουν και τις ανάγκες ενός μαχαιριού επιβίωσης προσθέτοντας πολλές φορές και αλλά χρήσιμα χαρακτηριστικά, όπως αυτό που βρίσκουμε στη ξιφολόγχη του ΑΚ47 (Kalashnikov) που σε συνδυασμό με τη θήκη μπορεί να γίνει κοφτής συρματοπλέγματος. Χαρακτηριστικό που πολύ γρήγορα αντιγράφτηκε από πολλούς στρατούς ανά το κόσμο.
 |
| Η αρχική ξιφολόγχη του Καλάσνικοφ (ΑΚ-47) (Πηγή) |
Ιστορικά πρέπει να αναφέρουμε ότι πριν από την μεταποίηση αυτή, η ξιφολόγχη είχε ελάχιστη εφαρμογή ως μαχαίρι, αφού ήταν αρχικά σχεδιασμένη να μετατρέπει το τουφέκι του στρατιώτη σε ένα όπλο επίθεσης σε μάχη σώμα με σώμα. Τα νεότερα μοντέλα έχουν πιο λειτουργικό πια χαρακτήρα ως μαχαίρια, με αποτέλεσμα να καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα αναγκών αλλά κρατούν πάντα και το χαρακτηριστικό τους, το να μπορούν να τοποθετηθούν στη κάννη του όπλου για το λόγο που προαναφέραμε.
ΕΠΙΛΟΓΗ ΕΝΟΣ ΚΑΛΟΥ ΜΑΧΑΙΡΙΟΥ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ
Οποιοσδήποτε έχει πραγματοποιήσει δραστηριότητες στη φύση, είτε αυτό λέγεται κυνήγι, είτε λέγεται ορειβασία, ή οτιδήποτε άλλο, γνωρίζει καλά την σημασία και τη χρησιμότητα ενός καλού μαχαιριού. Για κάποιον όμως που βρίσκεται συχνά σε αφιλόξενα μέρη μέσα στην άγρια φύση, η χρησιμότητα ενός μαχαιριού επιβίωσης μπορεί να κάνει τη διαφορά στις δύσκολες καταστάσεις. Όπως ένας καλός φίλος έτσι και ένα καλό μαχαίρι επιβίωσης δεν θα σε «προδώσει» ποτέ.
 |
| Μαχαίρι επιβίωσης των αμερικανικών ειδικών δυνάμεων κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, γνωστό σαν SOG Knife (Πηγή) |
Το μαχαίρι είναι το πιο σημαντικό κομμάτι στον εξοπλισμό επιβίωσης. Με ένα καλό μαχαίρι επιβίωσης μπορείς να κανείς σχεδόν τα πάντα, που θα σε κρατήσουν ζωντανό απέναντι στις δύσκολες καταστάσεις μέσα στην άγρια φύση. Με το παραπάνω σαν γνώμονα, η επιλογή του καλύτερου μαχαιριού επιβίωσης για τις ανάγκες σας, θα πρέπει να στηρίζεται σε μερικά βασικά χαρακτηριστικά όπως: στιβαρότητα, καλά υλικά, λειτουργικότητα.
ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΜΑΧΑΙΡΙΟΥ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ
Στο άκουσμα μαχαίρι επιβίωσης σίγουρα σε πολλούς από εμάς έρχονται εικόνες από τα τεραστία μαχαίρια τύπου «Rambo».Αν και φαντάζουν τα απόλυτα μαχαίρια επιβίωσης, δεν έχουν καμιά σχέση με τα μαχαίρια που χρησιμοποιούνται από τους ειδικούς στο πεδίο της «επιβίωσης στην άγρια φύση». Τα μεγάλα μαχαίρια είναι δύσκολο να ελεγχθούν καθώς είναι βαριά και ογκώδη. Πολλές από τις ανάγκες και τις εργασίες σε κατάσταση επιβίωσης απαιτούν λεπτομέρεια, κάτι που για να επιτευχθεί με τέτοια μαχαίρια είναι πολύ δύσκολο.
Πολλά μαχαίρια έχουν κούφιες αδιάβροχες λαβές που μπορούμε να αποθηκεύσουμε διαφορά, όπως μια μικρή πυξίδα, σπίρτα κ.τ.λ. Το πρόβλημα είναι ότι η κούφια αυτή λαβή είναι πιο αδύναμη και είναι εύκολο να σπάσει. Υπάρχουν βεβαία εξαιρέσεις, αλλά γενικά είναι καλό να αποθηκεύετε το εξοπλισμό επιβίωσης κάπου αλλού. Έτσι εάν χάσετε το μαχαίρι σας θα έχετε ακόμα εξοπλισμό επιβίωσης σας.
ΜΗΚΟΣ ΛΕΠΙΔΑΣ
Τα καλύτερα μαχαίρια επιβίωσης θα πρέπει να μπορούν να αντεπεξέλθουν σε ένα πλήθος εργασιών. Συγχρόνως ο όγκος και το βάρος είναι σημαντικά όπως και σε οποιοδήποτε εργαλείο επιβίωσης. Ένα προτεινόμενο ιδανικό μήκος λεπίδας μαχαιριών επιβίωσης, είναι κάπου μεταξύ των 10 και των 20 εκατοστών. Αυτό το μέγεθος προσφέρει μια καλή αναλογία μεγέθους και χρηστικότητας. Μεγαλύτερες λεπίδες θα προσθέσουν μόνο βάρος και όγκο στον εξοπλισμό επιβίωσης μας.
Εάν για συγκεκριμένες εξορμήσεις απαιτείται μια μεγαλύτερη λεπίδα επιβίωσης, μια καλή επιλογή θα είναι μια ματσέτα, ένα μπόλο, ένα πάρανγκ, ένα τσεκούρι, ένα τομαχόκ, ή ακόμα και ένα kuκri. Παρόλα αυτά, καλό θα ήταν στο εξοπλισμό σας να συμπεριλάβετε και ένα μαχαίρι κανονικού μεγέθους.
ΕΙΔΗ ΛΑΒΗΣ
Τα καλύτερα μαχαίρια επιβίωσης κατασκευάζεται από ένα ενιαίο κομμάτι μετάλλου, στο οποίο τοποθετούνται δυο πλάκες συνθετικού ή φυσικού υλικού δεξιά και αριστερά, για να διαμορφώσουν μια άνετη λαβή. Αυτό το είδος κατασκευής είναι γνωστό ως full tang knife.
Μια άλλη τεχνική είναι τα hidden tang knife. Στα συγκεκριμένα μαχαιριά μόνο ένα στενό κομμάτι της λεπίδας μπαίνει«χωνευτό» μέσα στη λαβή του μαχαιριού. Συχνά σε αυτή τη τεχνική χρησιμοποιούνται για λαβή περαστές ροδέλες από δέρμα.
ΤΥΠΟΙ ΛΕΠΙΔΑΣ
Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι λεπίδων μαχαιριών. Η κλασική ευθεία λεπίδα και η οδοντωτή. Οι οδοντωτές λεπίδες των μαχαιριών επιβίωσης είναι πολύ καλές στην κοπή των συνθετικών υλικών και του ιματισμού. Το μειονέκτημα στις οδοντωτές λεπίδες είναι ότι είναι δύσκολο να ακονιστούν κατάλληλα όταν βρισκόμαστε έξω στη φύση, καθώς χρειάζονται ειδικές συσκευές ακονίσματος και ιδιαίτερη τεχνική. Αυτό είναι βεβαίως ένα σημαντικό μειονέκτημα σε μια κατάσταση επιβίωσης, όπου η διατήρηση του μαχαιριού μας σε καλή κατάσταση είναι ζωτικής σημασίας. Τέλος οι οδοντωτές λεπίδες δεν είναι αποτελεσματικές στη χάραξη και στον τεμαχισμό. Μια ευθεία λεπίδα είναι μια επιλογή για τις περισσότερες καταστάσεις επιβίωσης.
Αν και μπορεί να μην τεμαχίσει τόσο καλά συνθετικά υλικά και ιματισμό, δε θα σας απογοητεύσει σε εργασίες με τέτοια υλικά. Σε αντίθεση με τις οδοντωτές λεπίδες, τα μαχαιριά με ευθείες λεπίδες μπορείτε να ακονίσετε σε έναν βράχο ή σε ένα κομμάτι τσιμέντου, εάν δεν διαθέτετε μια πέτρα ακονίσματος. Γενικά τα μαχαίρια με πριονωτές λεπίδες για μετάλλου ή ξύλο, όπως αυτά του τύπου «Rambo», στη καλύτερη των περιπτώσεων κάνουν φτωχή έως καθόλου δουλειά (ως πριόνια). Εάν για κάποιο λόγω απαιτείτε ένα μικρό πριόνι στον εξοπλισμό επιβίωσης σας, καλά θα κάνετε να προμηθευτείτε ένα τέτοιο εργαλείο για τον συγκεκριμένο σκοπό παρά να χρησιμοποιήσετε το μαχαίρι σας για αυτόν το λόγο.
ΠΑΧΟΣ ΛΕΠΙΔΑΣ
Ένα καλό προτεινόμενο πάχος λεπίδας για ένα μαχαίρι επιβίωσης είναι από 2χιλ μέχρι και 7χιλ. Λεπτότερη λεπίδα είναι πολύ εύκαμπτη ενώ παχύτερη λεπίδα στερείτε την ικανότητα για μια λεπτότερη εργασία, κάτι που τα μαχαίρια επιβίωσης καλούνται συχνά να κάνουν. Επίσης σημαντικό η μύτη του μαχαιριού να είναι δυνατή μιας και είναι το κομμάτι με την μεγαλύτερη καταπόνηση και το λιγότερο μέταλλο.
ΑΤΣΑΛΙ ΛΕΠΙΔΑΣ
Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι ατσαλιών που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή υψηλής ποιότητας μαχαιριών επιβίωσης:
Τα μαχαίρια από ανοξείδωτο ατσάλι είναι ανθεκτικά στη οξείδωση και πολύ καλά για εργασία σε υγρό περιβάλλον. Απαιτούν λιγότερη φροντίδα από τα μαχαίρια που φτιάχνονται από ανθρακούχο ατσάλι, και κρατούν αρκετά καλά το ακόνισμα τούς. Σαν μειονεκτήματα να αναφέρουμε ότι είναι ακριβότερα και ακονίζονται δυσκολότερα.
Τα μαχαιριά ανθρακούχο ατσάλι οξειδώνονται και απαιτούν καθάρισμα μετά από κάποια εργασία για κρατηθούν σε καλή κατάσταση. Παρόλα αυτά αρκετοί τα προτιμούν καθώς μετά από ένα καλό ακόνισμα, το οποίο γίνεται πιο εύκολα από τα ανοξείδωτα, μπορούν να εμφανίσουν λεπίδες «ξυράφι». Δυστυχώς δεν μπορούν να κρατήσουν το ακόνισμα αυτό όσο τα ανοξείδωτα.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΜΑΧΑΙΡΙΩΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ
Μαχαιριά σταθερής λεπίδας
Fallkniven
http://www.fallkniven.com - WM1, F1, S1, H1, A1 or A2. Tο F1 και το S1 (μονό οι μαύρες εκδόσεις) εγκεκριμένα ως μαχαίρια του εξοπλισμού του εναερίου πληρώματος του ναυτικού και των πεζοναυτών των Η.Π.Α. Το F1 είναι επίσης το μαχαίρι του εξοπλισμού των πιλοτών των μαχητικών της Σουηδικής αεροπορίας.
Cold Steel
http://www.coldsteel.com - SRK, Master Hunter, the SRK εγκεκριμένο ως μαχαίρι του εξοπλισμού της ακτοφυλακής και του ναυτικού των Η.Π.Α.
Ontario Knives
http://www.ontarioknife.com - RTAK, TAK-1, RAT-3, RAT-5 και το 499 που χρησιμοποιείτε ως μαχαίρι επιβίωσης των πιλοτών μαχητικών αεροσκαφών από αρκετές χώρες.
Swamp Rat Knives
http://www.ratknives.com - CampTramp, Howling Rat, Ratweiler
Randall Made Knives
http://www.randallknives.com - Model 15 Airman, Model 18 Attack-Survival
Πτυσσόμενα μαχαίρια (σουγιάδες)
Μερικοί μάλλον θα αναρωτηθούν εάν ένας σουγιάς είναι κατάλληλος για μαχαίρι επιβίωσης. Μια καλή και στιβαρή κατασκευή σουγιά μπορεί να εκτελέσει καθήκοντα μαχαιριού επιβίωσης και επίσης είναι πιο εύκολο να μεταφερθεί λόγω μεγέθους. Είναι βεβαία βασικό ο μηχανισμός «κλειδώματος» του σουγιά να δουλεύει άψογα για να αποφύγουμε τυχόν τραυματισμούς από τυχαίο κλείσιμο της λεπίδας. Τέλος ο σουγιάς θα πρέπει να μπορεί να ανοιχτεί με το ένα χέρι σε περίπτωση που δε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και τα δυο μας χέρια.
Cold Steel Ultimate Hunter
Al Mar SERE 2000
Chris Reeve Sebenza
Blade Tech Professional Hunter
Benchmade AFCK
Emerson Knives Commander and CQC Series
Fällkniven Mod. P and Mod. U2
Πολυεργαλεία
Τα πολυεργαλεία διαθέτουν πολλές και διάφορες λεπίδες οι οποίες μπορεί να αποδειχτούν πολύ χρήσιμες σε μια κατάσταση επιβίωσης, αλλά συνήθως το μήκος αυτών των λεπίδων είναι μικρό και δεν μπορούν σε καμιά περίπτωση να συναγωνιστούν τη λεπίδα ενός μεγάλου μαχαιριού. Παρόλα αυτά τα σημερινά πολυεργαλεία από καταξιωμένους κατασκευαστές έχουν πολύ καλές λεπίδες με καλό «κλείδωμα» και αρκετά εργαλεία όπως κατσαβίδια, πένσες κ.τ.λ. τα οποία μπορούν να σε μια ιδιαίτερη κατάσταση επιβίωσης να φανούν πάρα πολύ χρήσιμα.
SOG Power Plier
Leatherman Wave
Leatherman Charge TTi
Gerber Multi-Plier 600
Victorinox SwissTool RS
Ματσέτες και άλλα
Τέλος πέρα από τα κλασικά μαχαιριά δε είναι λίγοι αυτοί που προτιμούν σαν πρωτεύον μαχαίρι επιβίωσης
τις ματσέτες (machete),
τα γκόλοκ (golok),
τα πάρανγκ (parang)
ή ακόμη και τα κούκρι (kukri).
Αναμφίβολα ένα καλό μαχαίρι μπορεί να κάνει τη διαφορά. Τη διαφορά που χρειαζόμαστε για να κρατηθούμε ζωντανοί σε καταστάσεις επιβίωσης.
