Η Ημέρα των Ρωσικών Ειδικών Δυνάμεων

Διέλευση στίβου μάχης στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως της Σαμάρα, στα πλαίσια της αξιολόγησης οπλιτών για την απονομή του γαλάζιου μπερέ των Ρώσων αλεξιπτωτιστών. (Πηγή)

Από το 2006, επί προεδρίας Πούτιν, έχει θεσπιστεί στη Ρωσική Δημοκρατία ο εορτασμός  της Ημέρας των Ειδικών Δυνάμεων, στις 24 Οκτωβρίου κάθε χρόνο. Και αυτό για να τιμήσουν το προσωπικό των Ειδικών τους Δυνάμεων σε αναγνώριση της προσφοράς τους προς την πατρίδα τους.

Ιστορικά, οι πρώτες μονάδες ειδικών αποστολών, εμφανίσθηκαν κατά τη διάρκεια του εμφύλιου πολέμου τους, μεταξύ μπολσεβίκων και αυτοκρατορικών. Ο "Ερυθρός στρατός", οργάνωσε τέτοια ειδικά τμήματα για εκτέλεση αναγνωρίσεων και προσβολών στα νώτα του εχθρού του.

Απονομή μπερέ και φανέλας στους επιτυχόντες την αξιολόγηση υποψήφιους αλεξιπτωτιστές.

Την περίοδο 1941-1945, κατά τη διάρκεια του 2ου ΠΠ, υπήρξε μεγάλη "άνθηση" ειδικών δυνάμεων, όπως έγινε και στους υπόλοιπους συμμάχους και εχθρούς. Τότε ήταν που ξεκίνησε και η ιστορία των Σπέτσναζ.

Επίδειξη αμφίβιων καταδρομέων κατά την 7η διεθνή ναυτική αμυντική έκθεση στην Αγία Πετρούπολη το 2015. Η 8η , αναμένεται να οργανωθεί τον Ιούνιο του 2017.

Αλλά και στην ψυχροπολεμική περίοδο, οι τότε Σοβιετικοί, οργάνωσαν τις ειδικές δυνάμεις τους για την εκτέλεση αποστολών στα νώτα αντιπάλων για καταστροφές των πυρηνικών τους όπλων και όχι μόνο,  στην άλλη άκρη του ωκεανού!

Παράλληλα, η εμπειρία τους στον ανταρτοπόλεμο και τις δολιοφθορές από τον 2ο ΠΠ κατά των Γερμανών, αξιοποιήθηκε πολύ και στην αντιμετώπιση ανταρτών και κινημάτων, κατά της Σοβιετικής Ένωσης, ή των φιλικών καθεστώτων των χωρών του συμφώνου της Βαρσοβίας. 

Διμοιρία Αναγνωρίσεως μονάδος αλεξιπτωτιστών, σε χώρο αναπαύσεως μετά από επιχείρηση. (Πηγή)

Η κατάπνιξη του επαναστατικού κινήματος της Πράγας το 1968, μπορεί να θεωρηθεί σαν μια πρώτη μεταπολεμική επιτυχής επιχείρηση των ρωσικών ειδικών δυνάμεων. Τον Δεκέμβριο του 1979, η καταδρομική επιχείρηση στο παλάτι του Αμίν στο Αφγανιστάν, είναι ένα παράδειγμα της ταχύτητας ενεργείας τους, αφού κατόρθωσαν μέσα σε μια ημέρα να "ρίξουν" την τότε κυβέρνηση, κάτι που ούτε οι Κουβανοί επαναστάτες δεν μπόρεσαν να επιτύχουν.

Βόρεια Οσετία. 3 Σεπτεμβρίου 2004. Επιχείρηση διάσωσης στο Σχολείο Μπεσλάν. Η σκηνή μιλάει από μόνη της.

Υπήρξε όμως τα μετέπειτα χρόνια η μεγάλη αντίσταση των Αφγανών Μουζαχεντίν, (βοηθούμενοι από τους δυτικούς), όπου η τριβή του ανταρτοπόλεμου, προκάλεσε πολλές  απώλειες στις τάξεις τους.

Σήμερα, οι σύγχρονες ρωσικές ειδικές δυνάμεις, του στρατού και των σωμάτων ασφαλείας, υπάγονται ανάλογα του σκοπού τους, στα υπουργεία εθνικής αμύνης, δικαιοσύνης, εσωτερικών και σε υπηρεσίες εκτάκτου ανάγκης, πληροφοριών και σε άλλες ομοσπονδιακές υπηρεσίες, γνωστές με τα ονόματα "Alpha", "Vityaz", Vympel", "Rus" κλπ. Αντιμετωπίζουν ασύμμετρες απειλές και ειδικότερα τα τελευταία χρόνια αντάρτες αυτονομιστές Τσετσένους, φανατικούς ισλαμιστές και τον ...ISIS στην Συρία.

Βατραχάνθρωποι του ρωσικού Βόρειου Στόλου, σε επιχειρησιακή εκπαίδευση στην θάλασσα Μπάρεντς. Δείτε ΕΔΩ και ένα βίντεο με την εκπαίδευση υποβρύχιας βολής.

Τα ρωσικά ΜΜΕ, αφιέρωσαν άρθρα για τον εορτασμό του 2016, με βίντεο και φωτογραφίες από εκπαιδευτικές τους και επιχειρησιακές τους δραστηριότητες. 

Ρώσοι πεζοναύτες του Στόλου Ειρηνικού, σε επίδειξη στην  πάλη σώμα με σώμα, κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών αγώνων "Race of Heroes"  που οργανώνονται στο Βλαδιβοστόκ στην στρατιωτική εκπαιδευτική περιοχή του Γκόρνοστάι.

"Χρόνια Πολλά" λοιπόν, ή όπως το λένε οι Ρώσοι "много счастливых возвращений"! 

Μια καθόλου άσχημη ιδέα για την τόνωση του ηθικού! Τροφή για σκέψη στη δική μας ΔΔΕΕ.

Ανιχνευτής

Γκραμπάλα!

Έλληνες μαχητές

...Τις εσπερινές ώρες της 2 Νοεμβρίου του 1940, ενώ είχε χαλαρωθεί λίγο η ένταση του εχθρικού πυροβολικού, συγκεντρώθηκαν αιφνιδιαστικά τα πυρά 4-5 ελαφρών ιταλικών πυροβολαρχιών και 2-3 βαρέος πυροβολικού επί του υψώματος Γκραμπάλα.

Υπό αυτή την αποτελεσματική συγκέντρωση του ιταλικού πυροβολικού, ένα τάγμα του 47 συντάγματος (τα δύο άλλα παρέμειναν έτοιμα πίσω για να επιτεθούν το πρωί) της ιταλικής μεραρχίας "Ferrara", αναρριχήθηκε αθέατο τη βόρεια αντηρίδα της Γκραμπάλας και επιτέθηκε αιφνιδιαστικά, ανατρέποντας τον εκεί ελληνικό λόχο του 15ου συντάγματος, με αποτέλεσμα να καταλάβει στις 20.00 το σπουδαιοτάτης σημασίας ύψωμα.

Η μεραρχία διέταξε άμεση αντεπίθεση με το τάγμα της εφεδρείας και με υποστήριξη του πυροβολικού, προς ανακατάληψη του υψώματος. Λόγω όμως της θύελλας που επικρατούσε εκείνο το βράδυ στο βραχώδες και πολύ δύσβατο έδαφος, δεν ήταν δυνατή η εκτόξευση της αντεπίθεσης τη νύκτα. Η διοίκηση της μεραρχίας πέρασε δύσκολες στιγμές, διότι ετίθετο σε κίνδυνο το δεξιό της...

Στις 5 το πρωί της 3 Νοεμβρίου, αφού κόπασε η νυκτερινή θύελλα, εκτοξεύτηκε η ελληνική αντεπίθεση. Το 3ο τάγμα του 15ου συντάγματος με τη λόγχη και τις χειροβομβίδες, και τους λοχαγούς και τους διμοιρίτες μπροστά, έδωσε μάχη σώμα με σώμα και έτρεψε σε φυγή τους Ιταλούς, μετά από βραχύ αλλά σκληρό αγώνα. Οι Ιταλοί εγκατέλειψαν 20 νεκρούς, 6 αιχμαλώτους, 3 πυροβόλα, 4 όλμους και άφθονα πυρομαχικά.

Οι Έλληνες είχαν 8 νεκρούς και 28 τραυματίες. Στις 6 το πρωί, έγιναν αντιληπτές οι θέσεις και των άλλων δύο ιταλικών ταγμάτων που βρίσκονταν πίσω, από το ελληνικό πυροβολικό το οποίο, με ταχύτατα και αιφνιδιαστικά πυρά, ανάγκασε τα τάγματα αυτά να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους με πολλές απώλειες....

Πηγή: Στρατιωτική Ιστορία (Α. Κόκκορη)

Ιταλικό Πεζικό σε επίθεση (Πηγή)

"Στο δεξιό μας, στα βόρεια του Καλπακίου στις 8 το βράδυ ένα επίλεκτο τάγμα βοηθούμενο από ημιατάκτους Αλβανούς, σκαρφάλωσε στην κακοτράχαλη Γκραμπάλα και ανέτρεψε τον ελληνικό λόχο, που κατείχε το ύψωμα. Καθώς πύκνωσε το σκοτάδι μια θύελλα πρωτοφανής με καταρρακτώδη βροχή κάλυψε την Γκραμπάλα, καθιστώντας αδύνατη την ανακατάληψη. 

Μόλις όμως κόπασε ο καιρός, στις 5 το πρωί μια ισχυρή ελληνική ομάδα υπό τον ταγματάρχη Πανταζή ξεκίνησε μέσα στο σκοτάδι. Από άνδρα σε άνδρα μια διαταγή και μόνο πέρασε: “Εμπρός δια της λόγχης…” Οι βράχοι της Γκραμπάλας αντήχησαν για πρώτη φορά από δύο χαρακτηριστικούς ήχους, ήχους που από κει κι έπειτα έμελλε να σκορπίσουν τον τρόμο στον εχθρό. 

Τον ανατριχιαστικό ήχο καθώς η μακριά ξιφολόγχη ανασπάται από τη θήκη και τον μεταλλικό ήχο όταν στεριώνεται στα μάνλιχερ…

 Σε μια θυελλώδη αντεπίθεση οι άνδρες του Πανταζή ξαναπαίρνουν την Γκραμπάλα. Αλλά το φοβερό αυτό ύψωμα που δέσποζε του Καλπακίου έμελλε ν’ αλλάξει χέρια πολλές φορές. Μέχρι να λήξει η μεγάλη μάχη.

Στις 3 Νοεμβρίου το απόγευμα, η λόγχη παραχωρεί τη θέση της στη σύγχρονη, της εποχής εκείνης, τεχνολογία. Από τα προκεχωρημένα παρατηρητήρια της VIII Μεραρχίας φτάνει στον Σταθμό Διοικήσεως ένα σήμα: “Εχθρική φάλαγξ αρμάτων εκκινεί επί της οδού από Δολιανά προς Καλπάκι”. 

Σε δύο φάλαγγες, μια με 25-30, η άλλη με 50 άρματα μάχης, οι “Κένταυροι” επιτίθενται και πλησιάζουν σε απόσταση βολής τις ελληνικές οχυρώσεις. Ακαριαία σχεδόν δέχονται τις πρώτες ομοβροντίες από το πεδινό πυροβολικό κι αναχαιτίζονται. Κι εκείνη την ώρα αιφνιδιάζονται… Τους παραλαμβάνει κι ένα “αντιαρματικό συγκρότημα” όλα-όλα τέσσερα αντιαρματικά των 37, που συναγωνίζονται προς το πεδινό και το βαρύ που βάλλει από πιο πίσω. Εννιά άρματα του εχθρού αχρηστεύονται. Όρθιοι στα χαρακώματα οι εύζωνοι ωρύονται. 

Θέλουν να εφορμήσουν με τη λόγχη, για να δικαιωθούν οι λαϊκές ζωγραφιές, που αργότερα θ’ απεικονίζουν έναν εύζωνο να κυνηγάει τα τανκς! Μέχρι τις 8 Νοεμβρίου οι επιθέσεις αρμάτων και πεζικού εναντίον του Καλπακίου συνεχίστηκαν σφοδρές. Χωρίς να καμφθεί το οχυρό του Κατσιμήτρου.

Η Γκραμπάλα είδε μάχες ορμητικές, στις οποίες οι Ιταλοί επέδειξαν πείσμα και γενναιότητα. Αλλά στις εκ του συστάδην συγκρούσεις, στις οποίες ο αγώνας γινόταν με χειροβομβίδες και λόγχες δεν μπόρεσαν να υπερισχύσουν. Η Γκραμπάλα τελικά παρέμεινε στα χέρια των Ελλήνων."

Πηγή

Η «ταυτότητα» των Ειδικών Δυνάμεων

Φωτ. αρχείου

Υπό την κάλυψη του σκότους ξεκίνησε η καταδρομική δύναμη, τη διείσδυσή της εντός της εχθρικής περιοχής, από δύσβατο, ορεινό δρομολόγιο.

Ο ΑΝΣΚ (Αντικειμενικός Σκοπός) της καταδρομικής δύναμης, ήταν βάση ανταρτών-τρομοκρατών που είχαν εντοπισθεί από την Υπηρεσία Πληροφοριών, κοντά στα σύνορα , εντός της εχθροκρατούμενης περιοχής. 

Πριν από ένα μήνα περίπου, σώμα ανταρτών, εξορμώντας από αυτή τη βάση, είχε επιτεθεί αιφνιδιαστικά σε στρατιωτικό φυλάκιο της κοντινής παραμεθόριας πόλης και είχε σκοτώσει τη φρουρά, συνολικά 14 στρατιώτες.

Η έγκριση για την υλοποίηση αυτής της επιχείρησης, δόθηκε απ’ ευθείας από τον πρωθυπουργό της χώρας, για λόγους αντεκδίκησης, γνωρίζοντας ότι αυτοί οι αντάρτες, ενεργούσαν κάτω από την «ανοχή» και καθοδήγηση της γείτονος χώρας, με την οποία οι σχέσεις δεν είναι καθόλου φιλικές. 

Η επιλογή του προσωπικού και η συγκρότηση της καταδρομικής δύναμης έγινε από δύο επίλεκτες μονάδες Καταδρομών-Αλεξιπτωτιστών, εφαρμόζοντας την αρχή «προσαρμογή προσωπικού και υλικού στον στόχο».

Η καταδρομική δύναμη που συγκροτήθηκε για την συγκεκριμένη αποστολή, οργανώθηκε σε τρία τμήματα κρούσεως και ένα τμήμα υποστηρίξεως με πολυβόλα, φορητούς όλμους και φλογοβόλα.

Τα τμήματα ήταν των 24 ανδρών, υποδιαιρούμενα αντίστοιχα σε δύο ομάδες των 12 ανδρών. Συνολικά η όλη δύναμη ήταν των 100 ανδρών. 

Η διείσδυση προς την εχθρική περιοχή έγινε επί τεσσάρων δρομολογίων, ώστε να μην γίνει εύκολα αντιληπτή η δύναμη. Παράλληλα, μονάδες πυροβολικού, της περιοχής, έβαλαν κατά εχθρικών στόχων, για να καλύψουν τον θόρυβο της κίνησης και να εκτρέψουν την προσοχή των εχθρικών φυλακίων, που υπάρχουν κατά μήκος της μεθορίου των 250 χιλιομέτρων.

Γύρω στα μεσάνυχτα άρχισε η διείσδυση, με τη χρήση διοπτρών νυκτερινής όρασης και σκοπευτικών νύκτας, επάνω στα τυφέκια Tavor. 

Όταν προσέγγισαν τους απόμακρους ορεινούς οικισμούς που «φιλοξενούσαν» τη βάση ανταρτών, αφού απομόνωσαν την περιοχή, έκαναν βίαιη προσβολή κάνοντας χρήση πυρών και φλογοβόλων, για να κατακάψουν όλα τα υλικά που διέθεταν οι αντάρτες. Τα φλογοβόλα τύπου RPO7, προκάλεσαν θερμοκρασίες που φτάνουν τους 3.000 βαθμούς Κελσίου, λιώνοντας και κάνοντας στάχτη   τα πάντα!

Συνολικά κατέστρεψαν κατά τη διάρκεια της επιχείρησης των 5 ωρών, πέντε εγκαταστάσεις, και εξουδετέρωσαν περίπου 50 αντάρτες!

H αποχώρηση και η επιστροφή της καταδρομικής δύναμης στην φίλια περιοχή, έγινε από τα ίδια δρομολόγια, τα οποία χρησιμοποιούσαν και οι αντάρτες για να κινούνται προς αυτήν. 

Ένα πολύ καλό σενάριο για άσκηση ειδικών επιχειρήσεων, το οποίο όμως είναι μια απόλυτα αληθινή ιστορία που συνέβη πριν από λίγες ημέρες, στην αμφισβητούμενη περιοχή του Κασμίρ! Εκεί που πιθανόν να ξεσπάσει πάλι ο αδυσώπητος πόλεμος.

Ινδοί κομάντος-αλεξιπτωτιστές (φωτ. αρχείου)

Τα κράτη είναι η Ινδία και το Πακιστάν. Οι αντάρτες ήταν πακιστανικής «επιρροής». Η καταδρομική δύναμη ήταν ινδική, από τις μονάδες 4ο και 9ο Κομάντο-αλεξιπτωτιστών του ινδικού στρατού. και διείσδυσαν από τις περιοχές Κελ, Τουτμαρί, Γκάλι, Τεκρί και το φυλάκιο Μπάαλνοϊ στον τομέα Μεντάρ. Και όλα αυτά, γραμμένα στον τύπο!

Ο τρόπος αποδέσμευσης όλων αυτών των πληροφοριών  στα ΜΜΕ, προφανώς για πολιτικούς σκοπούς, δημιούργησε μεγάλη ανησυχία στους ινδικούς στρατιωτικούς κύκλους, θα μπορούσε να πει κάποιος, δικαιολογημένα. Αποκαλύφθηκε ο τρόπος δράσης ειδικών τμημάτων, η τεχνική που ακολουθούν, τα υλικά τους και ο εξοπλισμός τους. Καθόλου άγνωστο σε μας!

Εδώ είναι το κρίσιμο σημείο, που πρέπει κανείς να σκεφθεί, ότι η ασφάλεια προσωπικού και πληροφοριών, είναι υψίστης σημασίας για την επιτυχία μιας ειδικής επιχείρησης. Οι βασικοί κανόνες που πρέπει ΠΑΝΤΑ να τηρούνται για τις ειδικές δυνάμεις είναι:

• Ανωνυμία
• Αποφυγή φωτογράφησης προσωπικού και υλικών
• Χαμηλό προφίλ ασκήσεων
•  Τήρηση μυστικότητας σε ακολουθητέα τακτική και τεχνική

Το μόνο που επιτυγχάνεται, αναλύοντας υλικά και ασκήσεις δικών μας μονάδων, ασκώντας δημόσια κριτική σε τυχόν αδυναμίες και παραλείψεις, βγάζοντας στον αέρα νέο εξοπλισμό και φωτογραφίες προσωπικού, είναι να δίνεται μασημένη τροφή στα ενδιαφερόμενα όργανα πληροφοριών (εχθρικά και μη) και να ωφελούνται οικονομικά κάποια μέσα ενημέρωσης με την πρόκληση ενδιαφέροντος του κοινού τους, ενώ εκτίθενται τελικά σε μεγάλο κίνδυνο δικές μας μονάδες και προσωπικό.

Η ταυτότητα των Ειδικών Δυνάμεων πρέπει πάντα να μένει μυστική! Μένει; Η απάντηση δυστυχώς βρίσκεται στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο!

Ανιχνευτής

Κύπρος 1974. Επιχειρήσεις Δυνάμεων καταδρομών κατά του ΑΤΤΙΛΑ

Ημερίδα Ειδικών Δυνάμεων. Οι Πολεμιστές μιλούν!

..............." Η μόνη άξια λόγου στρατιωτική ενέργεια που έλαβε χώρα στην κρίσιμη αυτή χρονική περίοδο ήταν η κίνηση των τριών Μοιρών Καταδρομών προς την κατεύθυνση των στενών της Αγύρτας, που είχε κύρια αποστολή να αποκόψει τη μόνη κατεύθυνση συνένωσης των δυνάμεων οι οποίες αποβιβάζονταν, με τις δυνάμεις  των Τουρκοκυπρίων της περιοχής Πενταδακτύλου-Λευκωσίας. Η κίνηση αυτή που στέφθηκε από επιτυχία, είχε αποφασισθεί και εκτελεστεί πρωτοβουλιακά από το Διοικητή του Βόρειου συγκροτήματος, συνταγματάρχη Κομπόκη.

Η λήψη κατάλληλων θέσεων ανάμεσα στα αποβατικά στρατεύματα και στις δυνάμεις των Τουρκοκυπριακών θυλάκων ήταν αναμφισβήτητα μια ενέργεια που στρατιωτικώς επεβάλλετο να γίνει, γιατί απέκλειε την ταχεία διεύρυνση του προγεφυρώματος και συγχρόνως δημιουργούσε ευνοϊκές προϋποθέσεις για επίθεση σε συνδυασμό με άλλες δυνάμεις κατά του προγεφυρώματος."...............

.........................................................................................................................................................

"Πράγματι η επιχείρηση αυτή εκτελέσθηκε με χρόνο άφιξης στο αεροδρόμιο ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ την 22/02.00. Από τα 15 συνολικά αεροσκάφη μόνο τα 13 έφθασαν στην ΚΥΠΡΟ. Τα υπόλοιπα 2 δεν μπόρεσαν να φθάσουν, διότι έχασαν τον προσανατολισμό τους όπως λέχθηκε από τους κυβερνήτες τους και με τη βοήθεια σταθμού RADAR της Ζήρου προσγειώθηκαν τελικά στη ΡΟΔΟ...."

"Τα υπόλοιπα αεροσκάφη κατόρθωσαν τελικά να φθάσουν στο αεροδρόμιο της ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, εβάλλοντο όμως από πυρά εγγύς επιφανείας και κατά την τελική φάση προσγείωσης, με αποτέλεσμα την κατάρριψη ενός από αυτά και την πρόκληση ζημιών σε άλλα τρία τα οποία καταστράφηκαν (με πυρά) πάνω στο έδαφος.

Τελικά στο αεροσκάφος που καταρρίφθηκε (το πρώτο της αποστολής) σκοτώθηκαν όλοι όσοι επέβαιναν (28 άνδρες από το Στρατό Ξηράς) και το πλήρωμα, πλην ενός...."

Αποσπάσματα από το Πόρισμα της Επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων

Ο Ιδρυτής του Ιερού Λόχου Μέσης Ανατολής

Ο διοικητής του Ιερού Λόχου, Σχης Χ. Τσιγάντες, με την εποχούμενη περίπολο του στη Β. Αφρική. Η φωτογραφία αυτή, κοσμεί την πρώτη σελίδα του ιστορικού αρχείου του Συνδέσμου των SAS

Κεφαλλονίτης την καταγωγή ο Χριστόδουλος Τσιγάντες, από τα Σβορωνάτα Κάτω Βαθέως, ήταν μόλις 17 ετών όταν εισήλθε στην Στρατιωτική Σχολή των Ευελπίδων το 1914 στη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων και 19 ετών με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού επέδειξε εξαίρετη ανδρεία πολεμώντας στο μακεδονικό μέτωπο το 1916 κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου με τα πρώτα επαναστατικά τμήματα του κινήματος «Εθνικής Αμύνης» υπό τον Ε. Βενιζέλο. 

Το 1918, με το βαθμό του υπολοχαγού, συμμετέχει με το ελληνικό εκστρατευτικό σώμα στην Ουκρανία, ενώ το 1919, όντας λοχαγός τοποθετείται στην Μεραρχία Αρχιπελάγους και συμμετέχει στις επιχειρήσεις της Μικράς Ασίας, μέχρι το 1920. 

Στο διάστημα που μεσολάβησε μεταξύ του Α’ και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου φοίτησε στην Ανωτέρα Σχολή Πολέμου της Γαλλίας, διακριθείς για τις επιδόσεις του.

Γλωσσομαθής, με ευρεία κατάρτιση και παιδεία, έβλεπε να ανοίγεται μπροστά του ο δρόμος για μια αξιοζήλευτη στρατιωτική σταδιοδρομία. Η ανάμειξη όμως του αντισυνταγματάρχη πλέον Τσιγάντε, στο κίνημα του Μαρτίου του έτους 1935, είχε ως συνέπεια την οριστική καθαίρεσή του από τις τάξεις του στρατού και την καταδίκη του σε ποινή ισόβιων δεσμών. Με βασιλική χάρη που του δόθηκε με την παλινόρθωση της μοναρχίας, έλαβε άδεια να φύγει στο εξωτερικό, όχι όμως και να επιστρέψει στο στράτευμα. 

Το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου τον βρήκε στην Αίγυπτο. Εκεί κατετάγη με το βαθμό του λοχαγού στη Λεγεώνα των Ξένων και βρέθηκε αξιωματικός-σύνδεσμος με τις «Ελεύθερες Γαλλικές Δυνάμεις» του στρατηγού Ντε Γκολ και συμμετείχε σε επιχειρήσεις στην Ανατολική Αφρική, όπου διακρίθηκε για τον ηρωισμό του στις μάχες της Ερυθραίας κατά των Ιταλών το 1941.

Στη συνέχεια ανακαλείται στην εφεδρεία του ελληνικού στρατού σαν έφεδρος με το βαθμό του αντισυνταγματάρχη και με αυτόν τον βαθμό, χωρίς να έχει ενταχθεί στον ελληνικό στρατό, συμμετέχει στη Βόρειο Αφρική στην επική μάχη του Μπιρ Χακέιμ, εντεταγμένος στη γαλλική δύναμη «L».

Το 1942, ανακαλείται στην ενεργό υπηρεσία με απόφαση του τότε Υπουργού Στρατιωτικών Π. Κανελλόπουλου και επιστρέφει στις τάξεις του ελληνικού στρατού με τον βαθμό του συνταγματάρχη. 

Τότε ήταν που ανέλαβε την οργάνωση του Ιερού Λόχου, της πρώτης μονάδας Καταδρομών, στη σύγχρονη ελληνική στρατιωτική ιστορία, της οποίας υπήρξε πρώτος και τελευταίος διοικητής, σε μια σειρά επιτυχών και ριψοκίνδυνων επιχειρήσεων στη Βόρεια Αφρική και στο Αιγαίο Πέλαγος, μέχρι τον Μάιο του 1945. 

Ο Συνταγματάρχης Χριστόδουλος Τσιγάντες, θα οδηγήσει την επίλεκτη ειδική μονάδα του στο δύσκολο δρόμο της τιμής και του καθήκοντος και θα πετύχει γι' αυτήν τον αξιοζήλευτο, αλλά και μοναδικό, τίτλο του "Θρύλου". 

Μόνο μια στρατιωτική προσωπικότητα του ύψους, των ιδιαίτερων προσόντων και της πολεμικής πείρας εκείνου του Συνταγματάρχη θα μπορούσε να διοικήσει επιτυχώς εθελοντές αξιωματικούς και οπλίτες όλων των Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, με καθήκοντα οπλίτου, με διαφορετική στρατιωτική προέλευση και νοοτροπία και με διάφορες πολιτικές αντιλήψεις και πεποιθήσεις, αλλά και κάτω από τις ιδιαίτερα δύσκολες και σκληρές συνθήκες ενός πολέμου που διεξαγόταν τότε μακριά από την υπό εχθρική κατοχή πατρίδα. 

Ειδικά στο Αιγαίο, ο Ιερός Λόχος πολέμησε τις Γερμανικές δυνάμεις επί δεκάξι (16) συνεχείς μήνες (Φεβρουάριος 1944 - Μάιος 1945). Εκτέλεσε 27 συνολικά καταδρομικές τολμηρές επιχειρήσεις μεγάλης και μικρής κλίμακας, κατά τις οποίες συνέλαβε εκατοντάδες αιχμαλώτους. Απέστειλε επίσης 207 συνολικά περιπόλους Ιερολοχιτών στα διάφορα νησιά με κυρίες αποστολές συλλογής πληροφοριών και εκτέλεσης δολιοφθορών. 

Ο Συνταγματάρχης Χρ. Τσιγάντες διοικητής του Ιερού Λόχου (δεξιά) εκπρόσωπος του Ελληνικού στρατού κατά την υπογραφή παράδοσης των Δωδεκανήσων από τους Γερμανούς προς τους συμμάχους. Στην φωτογραφία φαίνονται ο Βρετανός ταξίαρχος  που είχε εξουσιοδοτηθεί να υπογράψει εκ μέρους του Στρατηγείου Μ. Ανατολής και ο υποδιοικητής του στο κέντρο, ενώ αριστερά ο εκπρόσωπος του βρετανικού βασιλικού ναυτικού. (Πηγή)

Η αναγνώριση των αγώνων του Ιερού Λόχου κατά των κατακτητών Ναζί στο Αιγαίο και ιδιαίτερα η συμβολή του στην απελευθέρωση των νησιών, αποτυπώνεται σε μια λιτή φράση του ίδιου του Τσιγάντε, ο οποίος σε άρθρο του, προοριζόμενο να δημοσιευθεί σε ιστορικό περιοδικό της εποχής του, περιγράφει την παράδοση των γερμανικών δυνάμεων Ρόδου από τον στρατηγό διοικητή τους στους συμμάχους στη Σύμη και αναφέρει:

«Στις 8 Μαΐου του 1945 στην Σύμη όταν παραδόθηκε ο στρατηγός Γερμανός Βάγκνερ ο Άγγλος Αρχιστράτηγος κατοχύρωσε τα όπλα του, στον Διοικητή του Ιερού Λόχου εις αναγνώριση της δράσεως της μονάδας του»

Ο Τσιγάντες συγκαταλέγεται μεταξύ των «ανορθόδοξων» εκείνης της εποχής, που έδρασαν στην Μεσόγειο με απίστευτο τρόπο και απέκτησαν αυτή την φήμη, όπως ο 24χρονος συνταγματάρχης Στέρλινγκ, ιδρυτής των SAS και ο 22χρονος ταγματάρχης λόρδος Τζέλικο, ιδρυτής των SBS. Ήταν όλοι της ίδιας πάστας! Γι αυτό και ταίριαξαν!

Για την ηρωική του δράση στον Α’ παγκόσμιο Πόλεμο,στην Μικρασιατική εκστρατεία, στη Βόρειο Αφρική, στη Μέση Ανατολή και στο Αιγαίο τιμήθηκε με πολλά παράσημα και πολεμικά μετάλλια από την Ελλάδα, την Αγγλία τη Γαλλία, τη Σερβία και το Βέλγιο. Μάλιστα, ήταν ένας από τους τρεις Έλληνες αξιωματικούς που τιμήθηκε στη Βόρειο Αφρική με το ελληνικό παράσημο του Ταξιάρχου του Τάγματος του Σωτήρος με τους άλλους δύο να είναι οι συνταγματάρχες, Θρασύβουλος Τσακαλώτος και ο Παυσανίας Κατσώτας. 

Προτάθηκε  4 φορές για προαγωγή επ’ανδραγαθία.

Μετά την απελευθέρωση της χώρας από την γερμανική κατοχή, διετέλεσε στρατιωτικός διοικητής Αρχιπελάγους και αρχηγός της Ελληνικής Στρατιωτικής Αποστολής Δωδεκανήσων. Αποστρατεύθηκε με αίτησή του το 1948 με τον βαθμό του υποστρατήγου, παραμερίζοντας έτσι τις όποιες αντιπάθειες εντός στρατεύματος προκαλούσε, λόγω των δημοκρατικών του απόψεων. 

Εργάστηκε ως πολιτικός σχολιαστής στις εφημερίδες «Έθνος», «Ελευθερία» και «Τα Νέα». Διετέλεσε γενικός διευθυντής της Ελληνικής Ραδιοφωνίας (ΕΙΡ), παυθείς αμέσως μετά την επιβολή του στρατιωτικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου.

Στις 12 Οκτωβρίου του έτους 1970 ο Τσιγάντες, νοσηλευόμενος στο Λονδίνο, πέθανε, έχοντας διαρκώς στο πλάι του συμπολεμιστές του, Βρετανούς αξιωματικούς από τα χρόνια της κοινής τους δράσης στο Αιγαίο, ανάμεσά τους τον λόρδο Τζέλικο με τον οποίο τον συνέδεε ιδιαίτερη, βαθιά φιλία. Η αποτέφρωση της σορού του, κατόπιν δικής του επιθυμίας, έγινε μία ημέρα αργότερα.

Το 1976, ύστερα από πρόταση του Ιερολοχίτη και Καταδρομέα, Αντιστράτηγου ε.α κ. Κωνσταντίνου Κόρκα -τότε Α' Υπαρχηγού ΓΕΣ- προς τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας Ευάγγελο Αβέρωφ και έγκριση του Πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή, αποφασίστηκε και σχεδιάστηκε η μετακομιδή της τέφρας του από την Αγγλία στην Ελλάδα. Στις 26 Αυγούστου 1976 με έγγραφό του ο τότε υπουργός Άμυνας Ευάγγελος Αβέρωφ Τοσίτσας εξέδωσε απόφαση για τη διάθεση ποσού 1,5 εκατ. δραχμών για την ανέγερση μνημείου «εντός του Πεδίου του Αρεως» και «την μεθόδευσιν των διαδικασιών μετακομιδής της τέφρας του Αντιστρατήγου Χρ. Τσιγάντε εκ Λονδίνου εις Αθήνας» (Φ.735/51575). 

Τον Σεπτέμβριο του 1977, μετά από λαμπρές τελετές απόδοσης τιμών που ήταν μέσα στις πρώτες ειδήσεις σε μέσα ενημέρωσης της εποχής, τόσο στην Αγγλία, όσο και στη Γαλλία, η τέφρα του Τσιγάντε, συνοδευόμενη από άγημα ευζώνων κατέληξε στην Ελλάδα και εναποτέθηκε προσωρινά, στον οικογενειακό τους τάφο στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών. 

Το μνημείο του Ιερού Λόχου Μέσης Ανατολής, εντός του Πεδίου Άρεως, όπως ήταν αρχικά

Μετά από 4 χρόνια, το 1981, κατά τη διάρκεια της τελετής των αποκαλυπτηρίων του Μνημείου το οποίο ολοκληρώθηκε με τις προσπάθειες των συμπολεμιστών του Ιερολοχιτών, παρουσία επισήμων, συγγενών, Ιερολοχιτών, Καταδρομέων και λοιπών προσκεκλημένων, έγινε η εναπόθεση του κιβωτίου με την τεφροδόχο του Στρατηγού στη μόνιμη πια θέση της, που είναι το μικρό Μαυσωλείο του Μνημείου του Ιερού Λόχου. 

Ο γνωστός από την εποχή της Ελληνικής Εθνικής Αντίστασης, 1941-44, Άγγλος απόστρατος Ταξίαρχος Μόντυ Γούντχαουζ σε εκτενές άρθρο του στην «Daily Τelegraph» με τίτλο «Η ζωή και ο θάνατος ενός ήρωα» (14.9.1977) τον χαρακτήρισε «έναν γνήσιο τζέντλεμαν,έναν σπουδαίο αξιωματικό» και ο λόρδος Τζέλικο «έναν μεγάλο πατριώτη, έναν σπουδαίο Ελληνα, απευθείας απόγονο των ιερολοχιτών του Θηβαίου Επαμεινώνδα και του Αλέξανδρου Υψηλάντη, ατρόμητο στην καρδιά και ευαίσθητο συνάμα, με τρομερό χιούμορ που τον έκανε ψυχή της παρέας, καταπληκτικό μάγειρο, υπέροχο στρατιώτη, αλλά και άνθρωπο της ειρήνης, αδιαπραγμάτευτο υποστηρικτή των αρχών που πρέσβευε, ανάμεσα σε αυτές και την προσήλωσή του στη δημοκρατία, γι΄ αυτό κι η απόφασή του να ταφεί μακράν της πατρίδας του όσο διαρκούσε το στρατιωτικό καθεστώς των Αθηνών δεν ήταν κίνηση θεατρική, αλλά πεποίθηση και ουσία.» 

Ο δε Γάλλος Πτέραρχος Υ. Εζανό (Υ. Esannau), κατά την διάρκεια της γαλλικής απόδοσης τιμών στις 13 Σεπτεμβρίου 1977, στο «Πάνθεον των Απομάχων» στον χώρο των Ιnvalides, με την παρουσία επίσημων αντιπροσωπειών των δύο χωρών, φίλων απόστρατων και εν ενεργεία Γάλλων Αξιωματικών και με τα στρατιωτικά τμήματα σε τιμητική θέση απέναντι, από την τεφροδόχο του Στρατηγού και τις γαλλικές πολεμικές σημαίες των "Ελεύθερων Γαλλικών Δυνάμεων" που πολέμησαν στην Αφρική φερόμενες από βετεράνους πολεμιστές, αναφέρθηκε στις χαρακτηριστικές περιόδους της πολεμικής δράσης του γενναίου και ένδοξου Στρατηγού Χριστόδουλου Τσιγάντε, και έκλεισε την ομιλία του με τη φράση: 

«Γενναίος Στρατιώτης, μέγας πατριώτης, έτοιμος να θυσιασθή δια την Σημαίαν του, αποτελεί μέλος εκείνων, οι οποίοι εις μιαν δραματικήν εποχήν επέλεξαν τον έντιμον θάνατον, παρά να κλίνουν το γόνυ.»

Η προτομή του εδώ και μερικά χρόνια, τοποθετήθηκε στον προαύλιο χώρο της Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων που έχει λάβει το τιμητικό όνομα «ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ» κλείνοντας έτσι ένα κύκλο δικαίωσης της προσφοράς του γενναίου καταδρομέα-πολεμιστή,  Έλληνα αξιωματικού.

Στις 12 Οκτωβρίου 2016 την Τετάρτη, ημέρα εορτασμού της απελευθέρωσης της Αθήνας από τους Γερμανούς, η Λέσχη Καταδρομέων και Ιερολοχιτών,θα τελέσει τρισάγιο στη μνήμη του νεκρού, στο μνημείο του Ιερού Λόχου  που βρίσκεται μέσα στο Πεδίο του Άρεως και αποτελεί τον τάφο του.

Το μνημείο του Ιερού Λόχου, όπως είναι σήμερα

Πολλοί δεν το ξέρουν και εκτός από το βανδαλισμό του μνημείου από "κλεφτρόνια" που ξεκόλλησαν τα ορειχάλκινα διακοσμητικά για να τα πουλήσουν, έκαναν και πολλά άλλα άσχημα. Αποπατούσαν, λέρωναν, έβαφαν και ό,τι άλλο μπορεί να φαντασθείτε, εκεί στον τάφο του ηρωικού Ιερολοχίτη!

Τελευταία, με δαπάνες του στρατού, επανήλθε σε μια αξιοπρεπή εμφάνιση το μνημείο, για να μας θυμίζει τις παλιές δόξες των Ελλήνων. Όσοι τυχόν περνάτε από εκεί κοντά, πηγαίνετε να το βλέπετε  και να χαιρετάτε νοερά τον Τσιγάντε.

Ανιχνευτής

Πηγή

Προβολή στο πεδίο της Μάχης

(Πηγή φωτογραφίας)

Η ιδέα είναι απλή! Φαντασθείτε μια μικρή περίπολο αναγνώρισης ειδικών επιχειρήσεων! Τα μέλη της παρατηρούν ένα συγκεκριμένο σημείο της περιοχής επιχειρήσεων στην οποία έχουν διεισδύσει και το βλέπουν μέσα από ...το κινητό τους. (Smartphone)

Το λογισμικό των τηλεφώνων τους, σε ελάχιστο χρόνο, εξάγει τις συντεταγμένες του σημείου στο οποίο έχουν εστιάσει την προσοχή τους, τις στέλνει στο κέντρο επιχειρήσεων που τους παρακολουθεί και οι επιτελείς βλέπουν τον στόχο που επιζητούν και ο διοικητής τους αποφασίζει την προσβολή του ή συνεχίζει να παρατηρεί ό,τι παρατηρούν και οι κομάντος! Έφυγε η «ομίχλη του πολέμου» (the fog of war) που την μνημονεύει ο Κλάουζεβιτς στο βιβλίο του, σαν «ομίχλη της αβεβαιότητας»!

Η εφαρμογή αυτή, είναι επινόηση μιας αμερικανικής εταιρείας, με την οποία συνεργάζεται η αμερικανική Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων, γνωστή σαν USSOCOM (US Special Operations Command). Αξίζει να ειπωθεί, πώς δουλεύει το σύστημα επιστημονικής έρευνας, στο χώρο των ειδικών τους επιχειρήσεων.

Η αμερικανική ΔΔΕΕ, σύναψε μια συμφωνία εταιρικής σχέσης με ένα μη κερδοσκοπικό ινστιτούτο έρευνας και τεχνολογίας της πολιτείας Φλωρίδας, το Doolittle Institute, που φέρει τ’ όνομα του φημιστού στρατηγού.Έτσι δημιουργήθηκε η SOFWERX, ένα είδος ενδιάμεσου δημόσιου μεσάζοντα, που φέρνει σε επαφή το ίδρυμα με εταιρείες κατασκευής αμυντικού υλικού, για την πρακτική επεξεργασία καινοτόμων ιδεών, οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν στην κατασκευή πρωτοτύπων υλικών αναγκαίων για τον εξοπλισμό ειδικών δυνάμεων! Εξαιρετική ιδέα που παρέχει ευκινησία!

Η εταιρεία CrowdOptic λοιπόν, ήταν αυτή που πέρασε την αρχή του τριγωνισμού, στην εφαρμογή της σε συνδυασμό με GPS και δίνει τη δυνατότητα του εντοπισμού ενός σημείου με συντεταγμένες, προς το οποίο σημαδεύουν κινητά ή ειδικές συσκευές λήψης , μέσα από το φακό τους.

Ο χρήστης σημαδεύει κινητό ή ακίνητο στόχο και το λογισμικό της εταιρείας, υπολογίζει την ακριβή θέση του μέσω GPS. H συγκεκριμένη εφαρμογή, έχει κυκλοφορήσει στην αγορά πριν από 5 χρόνια για ιδιωτική χρήση. Η λεγόμενη «συλλογική αντίληψη» (collective awareness) χρησιμοποιείται σε αθλήματα και σε άλλες δραστηριότητες, όπως στις επιχειρήσεις πυροσβεστικής υπηρεσίας, ή σε επιχειρήσεις επιβολής του νόμου. Για αυτό το σκοπό η εταιρεία έχει κατασκευάσει ειδική κάμερα που φέρεται είτε στο κράνος, είτε επάνω σε αλεξίσφαιρο γιλέκο.

Γιαλιά Google, που ενσωματώνουν την εφαρμογή της CrowdOptic χρησιμοποιούνται από παίκτες ομαδικών παιχνιδιών και από διαιτητές για την καταγραφή επεισοδίων.

Το «έπιασε» η SOFWERX, και κάλεσε την εταιρεία για περισσότερη συνεργασία. Εντός Οκτωβρίου 2016, αναμένεται να αξιολογηθεί η εφαρμογή από ειδικούς της SOCOM, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης «Ταχείας Προτυποποίησης» (1208 Rapid Prototyping Event), μιας εκδήλωσης στην οποία επιλέγονται ανάλογα με τις πρωτότυπες ιδέες και τα υλικά τους, εταιρείες για συνεργασία και παραγωγή ειδικών υλικών. Γρήγορες και αποτελεσματικές κινήσεις, όπως ακριβώς γίνεται με ιδιωτική πρωτοβουλία.

Η εφαρμογή μπορεί να βοηθήσει πολύ περισσότερο, από το να δίνει μόνο ακριβή στοιχεία της θέσης ενός στόχου. Μπορεί να χρησιμεύσει στον χειρισμό των οπλικών συστημάτων μη επανδρωμένου οχήματος. Ή ακόμη να διασυνδέει μεγάλο αριθμό μαχητών για τον εντοπισμό στόχων παγκοσμίως.!

Η επιστημονική φαντασία, αρχίζει να γίνεται πραγματικότητα!

Ανιχνευτής