Χειμερινή εκπαίδευση Βρετανών πεζοναυτών στη Νορβηγία

Οι καναδικές ειδικές δυνάμεις

Για τις καναδικές ειδικές δυνάμεις είχαμε αναφερθεί σε προηγούμενο άρθρο. Εδώ σας παραθέτω ένα πρόσφατο και πολύ καλά μελετημένο διαφημιστικό ντοκιμαντέρ, σχετικά με αυτές.

Απολαύστε το, πιέζοντας τον σύνδεσμο: CANSOFCOM

Απλά μια ιδέα για τον τρόπο διαφήμισης τέτοιων μονάδων.

Ανιχνευτής

Οι τελευταίες ημέρες....

Κάθε χρόνο τέτοια ημέρα έρχονται οι μνήμες και κατακλύζουν το μυαλό και την καρδιά! "Η πόλις εάλω". Η ημέρα της μνήμης, της παγκόσμιας μνήμης! Για τους απανταχού Έλληνες μελαγχολικής μνήμης! Για τους Λατίνους, τουλάχιστον γι' αυτούς που ξέρουν, ένοχης μνήμης! Για τους Τούρκους, χαρμόσυνης μνήμης και μάλλον ..άγριας χαράς!

Έχουν γραφεί και αναλυθεί τα γεγονότα αρκετά καλά και με επιστημονική ακρίβεια, ώστε ένας μελετητής ή ακόμη και απλός αναγνώστης ή ένας θεατής, να μπορεί να καταλάβει τι και πως έγινε η τελική πτώση. 

Ο Μωάμεθ, από τά τέλη Μαρτίου είχε ολοκληρώσει τίς προετοιμασίες του στήν Αδριανούπολη. Ολόκληρος ο διαθέσιμος στρατός σέ Ευρώπη καί Ασία είχε συγκεντρωθεί στήν πόλη της Θράκης καί ο ακριβής προσδιορισμός των Οθωμανών στρατιωτών είναι αδύνατο νά υπολογιστεί καθ'ότι ποικίλλουν οι εκτιμήσεις των ιστορικών. 

Πόσο μάλλον αφού καθ'όλη τή διάρκεια της πολιορκίας συνέρρεαν μουσουλμάνοι άτακτοι από όλα τά αραβικά εδάφη γιά νά πολεμήσουν κατά των απίστων στόν ιερό πόλεμο "Τζιχάντ" καί νά συμμετάσχουν βεβαίως καί στίς αναμενόμενες λεηλασίες. Είναι αξιοσημείωτος καί ανεξήγητος ο διακαής πόθος των μουσουλμάνων νά καταλάβουν τήν Κωνσταντινούπολη από τόν 7ο αιώνα ακόμα.

 Ο Μωάμεθ βέβαια εκμεταλευόμενος αυτόν τόν πόθο είχε στείλει σέ όλες τίς κατευθύνσεις ιμάμηδες γιά νά εξεγείρουν τά πλήθη των οπαδών του Ισλάμ καί νά σπεύσουν καί αυτοί κατά σμήνη μπροστά στά τείχη της Κωνσταντινούπολης. (Βλέπει κανείς καί σήμερα σέ ιστοδελίδες Αράβων νά πανηγυρίζουν γιά τήν ημέρα της κατάληψης της χριστιανικής μεγαλούπολης από τούς ομόθρησκούς τους). 

Γιά νά επανέλθουμε στό πλήθος των πολιορκητών, σάν πιό αξιόπιστη μαρτυρία θεωρείται εκείνη του Ενετού Μπάρμπαρο σύμφωνα μέ τήν οποία ο τακτικός στρατός ανέρχονταν σέ 160 χιλιάδες καί άλλοι τόσοι ήταν οι ναύτες του στόλου, οι άτακτοι στρατιώτες αλλά καί οι έμποροι, οι τεχνίτες, οι εργάτες, οι δερβίσηδες, οι ιμάμηδες καί τά πλήθη εκείνα των τυχοδιωκτών πού ακολουθούσαν τίς μεγάλες στρατιές στίς εκστρατείες τους. 

Τό σημαντικότερο σώμα τό αποτελούσαν οι γενίτσαροι (νεήλυδες κατά τούς Βυζαντινούς) οι οποίοι ήταν άριστα εκπαιδευμένοι καί υπόκεινταν σέ αυστηρότατη στρατιωτική πειθαρχία. Ως γνωστόν ήταν τά πιό δυνατά παιδιά χριστιανών τά οποία οι γονείς τους ήταν αναγκασμένοι χωρίς αντίρρηση νά τά παραδίδουν στούς χοτζάδες. Σύμφωνα δέ μέ τόν Παπαρρηγόπουλο περίπου ένα εκατομμύριο ελληνόπουλα καθ'όλη τή διάρκεια της Τουρκοκρατίας είχαν μετατραπεί σέ γενίτσαρους. 

Όλοι οι θρίαμβοι του σουλτάνου κατά των χριστιανικών εθνών τήν διάρκεια του 14ου καί 15ου αιώνα οφείλονταν στά παιδιά αυτά των χριστιανών. Απειράριθμοι ήταν οι άτακτοι βασιβοζούκοι πού συμμετείχαν στό στράτευμα καί οι οποίοι σάν μόνο όπλο είχαν ένα γιαταγάνι. Δυστυχώς χιλιάδες ήταν καί οι Ευρωπαίοι οι οποίοι συμμετείχαν στήν πολιορκία καθώς επίσης Ελληνες αλλά καί Σέρβοι πού είχε στείλει ο κράλης της Σερβίας Βράνκοβιτς. 

Τό μεγαλύτερο όμως πλεονέκτημα του Τούρκου κατακτητή ήταν τό τρομερό κανόνι πού κατασκεύαζε ο Ουρβανός στήν Αδριανούπολη. Ο Κωνσταντίνος δέν μπόρεσε νά ικανοποιήσει τίς χρηματικές απαιτήσεις του Ούγγρου, όταν αυτός είχε προτείνει στόν Ελληνα αυτοκράτορα τήν κατασκευή τέτοιου όπλου καί έτσι ο τελευταίος στράφηκε πρός τόν Μωάμεθ. 

Η ευσυνειδησία του Παλαιολόγου, ο οποίος κάλλιστα θά μπορούσε νά δολοφονήσει ή νά φυλακίσει τόν άπληστο Ουρβανό, δέν του βγήκε σέ καλό, διότι ο Ούγγρος κατάφερε νά κατασκευάσει γιά λογαριασμό των πολιορκητών τό μεγαλύτερο κανόνι πού είχε δεί τότε η ανθρωπότητα και γιά τό οποίο χρειάστηκαν τριάντα ζεύγη βοδιών καί εκατοντάδες εργάτες γιά νά τό μεταφέρουν από τήν Αδριανούπολη μέχρι τά τείχη της Πόλης. 

Bέβαια ο άπληστος Ουρβανός λίγο αργότερα θά έβρισκε τό θάνατο από τήν έκρηξη του δικού του κανονιού, αλλά τό κακό είχε ήδη γίνει. Ο σουλτάνος είχε αποκτήσει τήν τεχνογνωσία πού του χρειαζόταν γιά νά γκρεμίσει τά γερασμένα τείχη. 

Στίς 23 Μαρτίου 1453 ο ίδιος ο Μωάμεθ έστηνε τήν μεγαλοπρεπή σκηνή του κοντά στόν χείμαρρο του Λύκου μπροστά από τήν Πύλη του Ρωμανού. 

Ως γνήσιος μωαμεθανός, μόλις έφτασε, άπλωσε ένα χαλί, στράφηκε πρός τήν Μέκκα, γονάτισε καί προσευχήθηκε. Ολόκληρος ο στρατός τόν μιμήθηκε. Φανταζόμαστε τόν τρόμο των κατοίκων της Πόλης οι οποίοι είχαν συγκεντρωθεί στά γερασμένα τείχη καί παρακολουθούσαν τήν θάλασσα εκείνης της πολυάριθμης στρατιάς πού εκτείνονταν σέ όλο τό μήκος των χερσαίων τειχών, από τήν Προποντίδα μέχρι τόν Κεράτιο Κόλπο. 

Καί όμως είχαν αποφασίσει νά πολεμήσουν απέναντι σέ αυτόν τόν ανίκητο στρατό της Οθωμανικής υπερδύναμης. Απέναντι λοιπόν από τήν πύλη του Ρωμανού, στόν λόφο Μαλτεπέ, έστησε ο σουλτάνος τό στρατηγείο του, περιστοιχιζόμενος από τήν αυτοκρατορική φρουρά των δεκαπέντε χιλιάδων γενιτσάρων. Ο Ζαγανός πασσάς, ο οποίος ήταν Αλβανός εξωμότης, ανέλαβε τήν φύλαξη των υψωμάτων του Πέρα, γιά νά επιτηρεί τή Γενουατική συνοικία του Γαλατά. 

Ο Καρατζάς πασσάς, βεϊλέρβεης της Ρούμελης, δηλαδή στρατηγός των Ευρωπαϊκών στρατευμάτων, έλαβε τή αρχηγία του αριστερού κέρατος της απειράριθμης στρατιάς, απέναντι από τό ανάκτορο του Κωνσταντίνου του Πορφυρογέννητου (Τεκφούρ Σεράϊ). Ο αρχηγός των ασιατικών στρατευμάτων,Ισαάκ πασσάς, βεϊλέρβεης της Ανατολής, καί ο αρνησίθρησκος ΈλληναςΜαχμούτ Μπέης, έλαβαν τήν αρχηγία του δεξιού μέρους του Τουρκικού στρατού, δηλαδή από τό Τόπ Καπού μέχρι τήν Χρυσή Πύλη δίπλα στήν παραλία της Προποντίδος, εκεί πού σήμερα βρίσκεται τό Γεντί Κουλέ (Επταπύργιον). 

Ο Μεγάλος βεζύρης Χαλίλ πασσάς, ο οποίος ήταν ευάλωτος στήν δωροδοκία καί έδινε πολύτιμες πληροφορίες στούς Ελληνες, ανέλαβε τήν διοίκηση του κέντρου, απέναντι από τήν πύλη της Αδριανούπολης. Η Προποντίδα ήταν γεμάτη από τά εκατοντάδες πλοιάρια πού είχε κατασκευάσει ο σουλτάνος στήν Καλλίπολη καί τά οποία ήταν υπό τίς διαταγές του πρώτου στήν ιστορία Καπουδάν πασσά, τουΜπαλτόγλου ο οποίος ήταν Βούλγαρος στήν καταγωγή καί του Χαμουζά πασσά. Ηταν η πρώτη πολιορκία της Βασιλεύουσας στήν οποία οι Τούρκοι χρησιμοποιούσαν στόλο. Ο ναύσταθμος του στόλου τούτου ήταν τό Διπλοκιόνιο(σημερινό Ντολμά Μπαξέ). 

Σύμφωνα μέ τόν Κριτόβουλο πρίν τήν άφιξη του κυρίως σώματος του εχθρικού στρατού οι Ρωμηοί, έκαναν αιφνιδιαστική επίθεση καί σκότωσαν αρκετές εκατοντάδες από τούς ατάκτους μουσουλμάνους, αλλά μέ τήν εμφάνιση του κυρίως όγκου του εχθρού αποσύρθησαν, διέλυσαν τίς γέφυρες καί έκτισαν τίς πύλες του εξωτερικού τείχους. 

Τήν διάταξη των επτά χιλιάδων αμυνομένων στρατιωτών τήν περιγράφει ο Παπαρρηγόπουλος στήν "Ιστορία του Ελληνικού Έθνους". Τήν πύλη του Αγίου Ρωμανού πού ήταν τό πιό ευάλωτο σημείο θά τήν υπερασπίζοταν ο ίδιος ο Aυτοκράτορας μαζί μέ τόν Ιουστινιάνη καί τούς κατάφρακτους στρατιώτες του, ο Ιωάννης Καντακουζηνός καί ο Δόν Φραγκίσκος από τό Τολέδο (απόγονος του Αλεξίου Κομνηνού). 

Τήν Χαρσία Πύλη τήν ανέλαβε ο Θεόδωρος Καρυστινός, άριστος τοξότης, καί ο Γερμανός μηχανικός Ιωάννης Γκράντ, πού έμελλε μέ επιτυχία νά εξουδετερώσει όλες τίς προσπάθειες υπονόμευσης των τειχών. Στήν Εδιρνέ Καπού τοποθετήθηκαν οι αδελφοί Μποκκάρδοι από τή Βενετία. Τό παλάτι του Εβδόμου ανατέθηκε στόν βενετό βάϊλο Μινότο ενώ τό τείχος στό παλάτι των Βλαχερνών ανατέθηκε στόν καρδινάλιο Ισίδωρο. 

Στήν μεριά του Κεράτιου, από τήν Ξυλόπορτα μέχρι τήν Πετρίου Πύλη τοποθετήθηκαν δύο Γενουάτες, ο Ιερώνυμος καί ο αρχιεπίσκοπος Λεονάρδος καί ο Ρωμηός μαθηματικός Μανουήλ Παλαιολόγος. Τό υπόλοιπο μέρος του Κερατίου τό ανέλαβε ο αρχιναύαρχος ΛουκάςΝοταράς μέ 500 σφενδονητές καί τοξότες, ο Αλέξιος Δισύπατος, ο Αλουΐσιος Διέδο,  

  

Ιωάννης Βλάχος, καί ο Μετοχίτης, ενώ κρητικοί ναύτες θά υπερασπίζοταν τόν πύργο του Βασιλείου ο οποίος βρίσκοταν δίπλα στήν πύλη του Νεωρίου ή αλλιώς Ωραία Πύλη (Μπαχτσέ Καπού). Αυτοί θά ήταν οι μόνοι πού θά έφερναν μέχρι τέλους τό έργο τους. Τό τείχος στήν Προποντίδα τό ανέλαβε ο Ορχάν,ξάδελφος του Μωάμεθ καί διεκδικητής του θρόνου μαζί μέ Έλληνες μοναχούς, τούς Βενετούς Κονταρίνι καί Τρεβιζάνο καί τόν Ισπανό Πέτρο Γουλιάνο πού βρισκόταν στό παλάτι του Βουκολέοντος. 

Στήν Χρυσή Πύλη καί στήν Πύλη της Συλημβρίας τοποθετήθηκαν οι Ιταλοί Κορνέρος, Μοσενίγος, Γουδέλης καί ο Ανδρόνικος Καντακουζηνός. Τίς εφεδρείες στό μέσον της πόλης, στήν εκκλησία των Αγίων Αποστόλων τίς αποτελούσαν οι Θεόφιλος Παλαιολόγος, Δημήτριος Καντακουζηνός καί Νικηφόρος Παλαιολόγος μαζί μέ 700 ακόμα άνδρες. 

Καί βέβαια μακάρι νά μπορούσα νά γράψω όλα τά ονόματα αυτών πού έμειναν γιά νά πεθάνουν γιά τούς τάφους των πατεράδων τους, γιά τήν τιμή των οικογενειών τους καί γιά τήν υπεράσπιση ενός χιλιόχρονου πολιτισμού, αλλά καί γιά τους Ιταλούς καί τους λίγους Ισπανούς πού πολέμησαν μαζί τους. 

Άλλοι τόσοι Ελληνες βρίσκοταν έξω από τά τείχη, στήν υπηρεσία του εκπροσώπου της τότε νέας τάξης πραγμάτων. Αγωνίζονταν γιά μία αυτοκρατορία πολυπολιτισμική, χωρίς σύνορα, χωρίς σημαίες στήν οποία όλες οι εθνότητες θά ζούσαν μαζί, αλλά αγωνίζονταν ταυτόχρονα γιά τό προσωπικό τους συμφέρον καί γιά τόν πλουτισμό τους. 

Οι Ελληνες πού ήταν μέσα στά τείχη αγωνίζοταν γιά πατρίδα, θρησκεία, τιμή καί οικογένεια καί σύντομα οι περισσότεροι από αυτούς θά έχαναν τή ζωή τους. Η ιστορία πάντα θά επαναλαμβάνεται, άλλοι θά είναι εντός των τειχών καί άλλοι εκτός των τειχών. (Συνέχεια στην πηγή)

Εκείνες τις τελευταίες ημέρες επιχειρήθηκε και ένα τολμηρό εγχείρημα! Σχεδιάστηκε μια νυκτερινή αμφίβια καταδρομή, από ένα τμήμα θαρραλέων αντρών με επικεφαλής ένα Βενετό, τον Ιάκωβο Κόκκο του οποίου ήταν και η ιδέα ενεργείας. Πυρπολικά θα πλησίαζαν αθόρυβα τον τουρκικό στόλο που βρισκόταν αραγμένος και συνωστισμένος στον Γαλατά και θα τον  κατάκαιγαν! 

Το σχέδιο δυστυχώς αποκαλύφθηκε με προδοτική ενέργεια και χάθηκε ο αιφνιδιασμός! Οι Τούρκοι τους περίμεναν!

Στίς 23 Απριλίου οι αμυνόμενοι συνήλθαν σέ συμβούλιο ώστε νά αποφασίσουν τί μέλλει γενέσθαι. Ο Βενετός Ιάκωβος Κόκκος, "ανήρ οξύτερος του ποιείν ή λέγειν, ήρξατο του έργου πάνυ επιτηδείως καί καλώς τρόπω τοιώδε, ακάτια τρία πάνυ ταχέα καί γοργά οικονομήσας, καί τεσσαράκοντα νέους θαρσαλέους καί μεγαλοψύχους καί ανδρείους εν αυτοίς έβαλε, Γραικούς τε καί Ιταλούς, καί καλώς παραγγείλας αυτοίς τά πάντα καί τάς κατασκευασθείσας μετά του υγρού πυρός τέχνας δώσας, ίνα έλθωσιν νυκτός καί περάσωσι πρός τόν Γαλατάν καί πλησίον της πέρας εκείνης γης έλθωσιν έως των τριήρεων καί τά ορισθέντα πράξωσιν...", κατά τόν Φρατζή. 

Ακολούθησαν συσκέψεις καί μέ προτροπή των Γενουατών η επιχείρηση αναβλήθηκε, μέ τό σκεπτικό νά προετοιμαστεί καλύτερα. Ομως κάποιος Γενουάτης από τήν συνοικία του Γαλατά πρόδωσε τό μυστικό καί ειδοποίησε τόν σουλτάνο, ο οποίος έστησε τά κανόνια του, ετοίμασε τά πληρώματα καί περίμενε. Είναι σίγουρο ότι αν η πρόταση του Βενετού υλοποιούνταν αμέσως η φθορά του τουρκικού στολίσκου θά ήταν μεγάλη. 

Όμως όταν τή νύκτα της 28ης Απριλίου ξεκίνησαν τά πυρπολικά, τά οποία τά συνόδευαν δύο γαλέρες του Γαβριήλ Τρεβιζάνου καί του Ζαχαρίου Γριόνη καί τρείς φούσται του Σιλβέστρου Τρεβιζάνου, του Ιερώνυμου Μοροζίνη καί του Ιάκωβου Κόκκου, μία λάμψη από τόν πύργο του Γαλατά ειδοποιούσε τούς Τούρκους νά ετοιμασθούν. Πράγματι μία ομοβροντία από τά κανόνια του σουλτάνου βύθισε τό πλοίο του γενναίου Ιάκωβου Κόκκου, στέλνοντας στόν βυθό της θάλασσας εβδομήντα δύο πολεμιστές. 

Ακολούθησε επίθεσις των τουρκικών πλοιαρίων η οποία απέτρεψε οριστικώς τό παράτολμο εκείνο εγχείρημα. Σαράντα χριστιανοί ναύτες πού αιχμαλωτίσθησαν από τόν Μωάμεθ αφού γυμνώθηκαν απέναντι από τά τείχη ώστε νά είναι ορατοί από τούς αμυνομένους, παλουκώθηκαν. Ο αυτοκράτορας οργισμένος διέταξε τότε νά απαγχονισθούν διακόσιοι εξήντα μουσουλμάνοι αιχμάλωτοι πάνω στίς επάλξεις του τείχους. (Συνέχεια στην πηγή)

Ένα πολύ καλό βιβλίο που μπορεί να διαβάσει όποιος επιθυμεί για τα γεγονότα και τις μάχες που εξελίχθηκαν τις τελευταίες ημέρες της πόλης μέχρι και την άλωση είναι του Steven Ranciman "Η άλωση της Κωνσταντινούπολης 1453". Έχει συγκεντρώσει στοιχεία από πολλές πηγές και περιγράφει με απόλυτα κατανοητό τρόπο τα πάντα.

Ας τα θυμόμαστε! Δεν κάνει κακό! Το αντίθετο μάλιστα!

Ανιχνευτής

Ετήσιο Μνημόσυνο Πεσόντων Καταδρομέων και Ιερολοχιτών

  

Την Κυριακή 26 Μαΐου 2013, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Στρατηγός Μιχαήλ Κωσταράκος, συνοδευόμενος από τον Αρχηγό ΓΕΣ, Αντιστράτηγο Αθανάσιο Τσέλιο, παρέστη στο Ετήσιο Μνημόσυνο Πεσόντων Καταδρομέων και Ιερολοχιτών (89 αξιωματικοί και 611 οπλίτες) που πραγματοποιήθηκε στο Καβούρι Βουλιαγμένης.

Μετά το μνημόσυνο ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ κατέθεσε στεφάνι στο παρακείμενο Ηρώο των Λ.Ο.Κ.

Πηγή

Αποκαλυπτήρια του μνημείου των ΛΟΚ

Στις 30 Μαρτίου του 1953, έγιναν τα αποκαλυπτήρια του μνημείου των ΛΟΚ στο Καβούρι της Βουλιαγμένης, με την παρουσία του βασιλικού ζεύγους, του πρωθυπουργού τέως στρατάρχη Αλέξανδρου Παπάγου και βέβαια του εμπνευστή του μνημείου, Στρατηγού Καλλίνσκη.

Τ' αποκαλυπτήρια παρουσιάστηκαν από τα μέσα ενημέρωσης της εποχής και οι σκηνές των αποκαλυπτηρίων απομνημονεύθηκαν σε ταινία επικαίρων.

Οι εικόνες των ΛΟΚ γεμίζουν με έντονα συναισθήματα τους θεατές της ταινίας, ειδικά αν ανήκουν στην οικογένεια των ειδικών δυνάμεων. Είναι μια ταινία επικαίρων ανάμεσα σε πολλές άλλες, αλλά πολύ σημαντική για την ιστορία των Καταδρομών και των Ειδικών Δυνάμεων γενικότερα. 

Μέσα εκεί φαίνεται, για πολύ λίγο δυστυχώς, ο αεικίνητος και ευκίνητος για την ηλικία του Στρατηγός Καλλίνσκης, δίπλα στο βασιλιά Παύλο. Και αν δεν κάνω λάθος, φαίνεται και ο τότε Α/ΓΕΣ Στρατηγός Τσακαλώτος.

Ανεξίτηλες μνήμες των ΛΟΚ!

Δείτε την ταινία, πιέζοντας τον σύνδεσμο: ΛΟΚ και επιλέξτε το θέμα "Αποκαλυπτήρια του μνημείου ΛΟΚ" ανάμεσα από τ' άλλα επίκαιρα που παρουσιάζονται εκεί.

Αύριο, όπως έχει καθιερωθεί κάθε χρόνο την τελευταία Κυριακή του Μαΐου, τελείται το μνημόσυνο των πεσόντων ανδρών των Καταδρομών στο Καβούρι. Στο σημείο συνάντησης των ΛΟΚ, θ' ακουστούν για μια ακόμη φορά ανάμεικτες  οι φωνές των παλαιών και νέων θύμιζοντας ότι η ιστορία συνεχίζεται.

Ανιχνευτής

Εικόνες από το μέλλον των ειδικών επιχειρήσεων

Πολλά ενδιαφέροντα εκθέματα παρουσιάστηκαν στην Διάσκεψη-Έκθεση βιομηχανίας υλικών Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων του 2013, γνωστή σαν SOFIC (Special Operations Forces Industry Conference) που έλαβε χώρα στην Τάμπα της Φλόριντα πριν λίγες ημέρες.

Εκθέματα που σκιαγραφούν την εξέλιξη της τεχνολογίας των ειδικών επιχειρήσεων σε όλους τους τομείς στο εγγύς μέλλον, όπως αυτή η συσκευή εκπαίδευσης αλεξιπτωτιστών ελεύθερης πτώσης που πήρε τ' όνομα "Parasim".

Συσκευή επίγειας εκπαίδευσης αλεξιπτωτιστών "Parasim".Ένας ..ευτραφής επισκέπτης δοκιμάζει τη συσκευή.

Δεν είναι κάτι εντελώς νέο! Η προσπάθεια έχει ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια. Εφέτος παρουσιάστηκε το τελευταίο μοντέλο εικονικής πραγματικότητας, γιατί με αυτό τον τρόπο εκπαιδεύονται οι υποψήφιοι αλεξιπτωτιστές, αντιμετωπίζοντας ποικίλα περιστατικά που τους θέτει η συσκευή. Εύκολη, ασφαλής, σχετικά οικονομική και εξυπηρετική λύση.

Ατομική υποβρύχια προωστική μηχανή "Jetboot"

Συνήθως σε τέτοιες διασκέψεις περί τις ειδικές δυνάμεις και τις ειδικές επιχειρήσεις γενικά, γίνονται και εκθέσεις υλικών, συσκευών και οργάνων, που προκαλούν εντύπωση. Μια τέτοια είναι η ατομική υποβρύχια προωστική μηχανή βατραχανθρώπων, που όπως ισχυρίζονται οι κατασκευαστές, αναπτύσσει τέτοια πρόωση που επιτρέπει εκτέλεση αποστολών που στο παρελθόν θεωρούνταν αδύνατες, λόγω απόστασης και χρόνου. Το  "Jetboot", χρησιμοποιεί αθόρυβο μοτέρ και μπαταρίες πολυμερών λιθίου για την επίτευξη υψηλών ταχυτήτων. Προσαρμόζεται στο σώμα του βατραχανθρώπου και αφήνει τα χέρια ελεύθερα για οποιαδήποτε άλλη ενέργεια.

Ο "εκπαιδευτής πεζικού"

Η εικονική πραγματικότητα είχε την τιμητική της κατά την διάρκεια της έκθεσης. Ο "εκπαιδευτής πεζικού", είναι μια άλλη συσκευή εκπαίδευσης. Ο εκπαιδευόμενος που φοράει τα ειδικά γυαλιά, βλέπει να εκτυλίσσεται γύρω του "μάχη" και καλείται να ενεργήσει, συμμετέχοντας μέσα σ' αυτήν, παίρνοντας εντολές και δίνοντας αναφορές. "Βλέπει" εχθρικούς στόχους που τον απειλούν και πρέπει να εκτελέσει ή ν' ανταποδώσει "πυρά" με το εκπαιδευτικό τυφέκιο που φέρει, συνδεδεμένο με το όλο σύστημα.

Πρέπει κανείς να ιδρώσει για να φέρει σε πέρας με επιτυχία όλα τα επεισόδια που δυσκολεύουν ανάλογα με το επίπεδο του εκπαιδευόμενου.  Αγώνας εντός κατοικημένων περιοχών ή αστικού περιβάλλοντος, εξουδετέρωση εχθρικού προσωπικού και εκκαθάριση κτιρίων είναι από τις περιπτώσεις που αυτό το σύστημα βοηθά πολύ. Ακόμη και δοκιμές επιχειρήσεων μπορούν να γίνουν, προσαρμόζοντας το σενάριο της συσκευής στην αντίστοιχη αποστολή. Εύκολα, ανέξοδα και γρήγορα!

Φορητή κάμερα για πολεμικούς σκύλους

Δεν συζητάμε για τις φορητές κάμερες που προσαρμόζονται σε πολεμικούς σκύλους και μπορούν να μαγνητοσκοπούν  επί 16 συνεχείς ώρες! Ένας ασύρματος αναμεταδότης στέλνει πίσω στο συνοδό του σκύλου όλες τις εικόνες σε πραγματικό χρόνο. Το σύστημα εξάρτησης επίσης διαθέτει έξι τονικές εντολές προς τον σκύλο και δύο δονητικά παραγγέλματα για τον πλήρη έλεγχό του.

Τηλεκατευθυνόμενη ιπτάμενη συσκευή παρατήρησης

Κυκλοφορούν πολλά μικρά drones! Το μικρό ιπτάμενο ρομπότ επιτήρησης- αναγνώρισης που παρουσιάστηκε στην έκθεση, μπορεί να πετάξει με ανέμους μέχρι και 18 κόμβους και να ελέγχεται από το χειριστή του σε αποστάσεις 3 χιλιομέτρων. Είναι αυτό που χρειάζεται για στρατιωτικές επιχειρήσεις και αναγνωρίσεις σε αστικό περιβάλλον όπως ισχυρίζονται οι κατασκευαστές του. Εκεί που πιστεύεται ότι θα διεξάγονται στο μέλλον όλο και περισσότερο ειδικές επιχειρήσεις! Ιδανικό για μικρά κλιμάκια επιπέδου ομάδας, διμοιρίας αλλά και λόχου. Άριστο βοήθημα για περιπόλους ημέρα και νύκτα.

Ισραηλινή θερμική διόπτρα παρατήρησης και εντοπισμού στόχων

Στην έκθεση όπως συνήθως, είχαν την παρουσία τους και οι Ισραηλινοί. Εφέτος μια ισραηλινή εταιρεία,  έδειξε μια θερμική κάμερα εντοπισμού στόχων από μεγάλες αποστάσεις. Στον τομέα αυτό η εν λόγω εταιρεία, παράγει αρκετά και ενδιαφέροντα μοντέλα.

Ο Αντιστράτηγος Ιωσήφ Βότελ διοικητής της μικτής διοίκησης ειδικών επιχειρήσεων των ΗΠΑ

Υπήρξαν όμως και σημαντικές δηλώσεις που βγήκαν από τα χείλη  ανωτάτων αξιωματικών, όπως αυτός που βλέπετε στην παραπάνω φωτογραφία. Είναι ο διοικητής της Μικτής Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων των ΗΠΑ, (Joint Special Operations Command) Αντιστράτηγος Ιωσήφ Βότελ. Σ' αυτή τη διοίκηση ανήκουν και οι DEVGRU που "κτύπησαν" τον Οσάμα Μπιν Λάντεν. Είπε λοιπόν ο Στρατηγός, ότι αυτό που βλέπουν από εδώ και στο εξής, είναι να εμπλέκονται οι ειδικές δυνάμεις πέραν των καθαρά στρατιωτικών επιχειρήσεων και σε "αποστολές ενδυνάμωσης του νόμου" (law enforcement objectives) στα μελλοντικά θέατρα επιχειρήσεων, όπου θα υπάρχει η επιθυμία ελαχιστοποίησης της παρουσίας αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων. Επιβεβαίωσε δηλαδή το νέο ρόλο των ειδικών δυνάμεων.

Ο Υποναύαρχος Sean Pybus διοικητής της αμερικανικής διοίκησης ναυτικών ειδικών επιχειρήσεων

Από την άλλη πλευρά ο ναύαρχος  Σιν Πάιμπους, (Sean A. Pybus) διοικητής της διοίκησης ναυτικών ειδικών επιχειρήσεων (Naval Special Warfare Command) ανακοίνωσε ότι θα μαζέψει μέχρι τα Χριστούγεννα πάνω από τους μισούς βατραχανθρώπους από το Αφγανιστάν για να επιστρέψουν πίσω στο νερό, όπως είπε χαρακτηριστικά! Αρκετά οι "βάτραχοι" έμειναν στα βουνά! Καιρός να ξαναθυμηθούν και τις αμφίβιες δραστηριότητες. Μάλλον έχει δίκιο. "Ο καθείς στο είδος του και ο ..Λουμίδης στους καφέδες του"


Ανιχνευτής

Πηγή

Στη μνήμη ενός Καταδρομέα Στρατηγού

Την Κυριακή, στις 19 Μαΐου του 2013, θα γίνουν τ' αποκαλυπτήρια της προτομής, του Στρατηγού Παπαθανασίου ενός καταξιωμένου καταδρομέα μαχητή, ενός αγνού πατριώτη, στην ιδιαιτέρα πατρίδα του στη Λαύκα της Κορινθίας.

Υπάρχει ανοικτή πρόσκληση της αξιότιμης γυναίκας του, κ. Κατερίνας Παπαθανασίου για όποιον επιθυμεί να παραστεί εκεί.

Αυτή είναι η δεύτερη προτομή του, με την πρώτη να υπάρχει από τον Οκτώβριο του 2008 στο στρατόπεδο ΣΕΕΜΑΝ, στον χώρο της Σχολής Αλεξιπτωτιστών.

Αξίζουν μερικά λόγια για να περιγραφεί η έντιμη ζωή του γενναίου αξιωματικού, που άφησε αυτή τη ζωή, τον Μάρτη του 2003. Το πλούσιο στρατιωτικό του μητρώο τα λέει όλα. 

Eξάλλου, είναι το μόνο «πλούσιο» που είχε στη λιτή, στρατιωτική του ζωή.  Έμενε στο ενοίκιο, ο παρασημοφορημένος 34 φορές από την πατρίδα, τα Hνωμένα Eθνη, τις HΠA, την Kορέα, γενναίος Στρατηγός, που γεννήθηκε το 1918.

Aνήκει στην Tάξη 1938 της Στρατιωτικής Σχολής Eυελπίδων. Πολέμησε στην Aλβανία ως ανθυπολοχαγός στο 27 Σύνταγμα Πεζικού, στη Mέση Aνατολή, όπου διέφυγε το 1942 και πολέμησε, ως Iερολοχίτης, υπολοχαγός στις επιχειρήσεις των νήσων του Aνατολικού Aιγαίου. 

Mπήκε στην Aθήνα το 1944 με το Tμήμα Aπελευθερώσεως των Aθηνών. 1945-1947 διετέλεσε εκπαιδευτής στη Σχολή Eυελπίδων, 1947-1949 υποδιοικητής και διοικητής της Γ' Mοίρας Kαταδρομών, με την οποία έλαβε μέρος σε όλες τις επιχειρήσεις της ελληνικής επικράτειας. 

Διετέλεσε εκπαιδευόμενος στο Σχολείο Πεζικού των HΠA και σύνδεσμος στο Tόκιο της Iαπωνίας των αρχιστρατήγων Aπω Aνατολής Van Fleet και Ridgway. Διετέλεσε ιδρυτής και πρώτος διοικητής της Σχολής Aλεξιπτωτιστών (1955-’59), εκπαιδεύτηκε σε όλα τα ελληνικά Σχολεία του όπλου του. Διοικητής Tάγματος Πεζικού, στη Γουμένισσα, Kιλκίς και Tαξίαρχος στη Λαμία, μη αποδεχθείς τη δικτατορία, απετάχθη τον Δεκέμβριο του 1967, φυλακίσθηκε και εξορίσθηκε ως το 1971, στη Σέριφο, Σαμοθράκη και Θέρμο Tριχωνίδος.

Στις 24 Iουνίου 1971 στην Aθήνα νυμφεύθηκε την Kατερίνα, το γένος Πανταζοπούλου, από το Ντάλλας του Tέξας, με μεσσηνιακή καταγωγή. 

Mαζί πήγαν στις HΠA το 1971 ως το 1976 όπου ο Περικλής παρακολούθησε πανεπιστημιακά σεμινάρια κοινωνιολογίας και διοικήσεως επιχειρήσεων, διεθνών σχέσεων και πολιτικών επιστημών. 

Eπέστρεψε στην Eλλάδα και διετέλεσε πρόεδρος Γενικής Tραπέζης, πρόεδρος του Mετοχικού Tαμείου, πρόεδρος του NΙMTΣ, γενικός διευθυντής Nέας Δημοκρατίας, γενικός διευθυντής EΛTA, αντιπρόεδρος Aθηναϊκής Λέσχης και αντιπρόεδρος της Eλληνικής Bιοτεχνικής Eταιρείας Διπλαρείου Σχολής (έτος ιδρύσεως 1893). Σε όλες αυτές τις θέσεις υπηρέτησε αμισθί, παίρνοντας μόνο τη σύνταξή του.

Ας θυμηθούμε τι είπε σε παλιότερη συνέντευξη του για τον εμφύλιο σπαραγμό της περιόδου 1946-1949, γιατί αξίζει να θυμόμαστε τις εμπειρίες ενός παλιού μαχητή. 

Περικλής Παπαθανασίου «Αγωνιζόμασταν υπέρ βωμών και εστιών»

«Είχε παρασυρθεί μια μεγάλη μερίς του ελληνικού λαού κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου και είχε υποστηρίξει τους αντάρτες του βουνού» εξομολογείται ο στρατηγός ε.α. Περικλής Παπαθανασίου όταν θυμάται τα δύσκολα εκείνα χρόνια και τις μάχες στα βουνά. Οι αναμνήσεις έρχονται εύκολα αλλά με έντονη τη συναισθηματική φόρτιση για τον στρατηγό που ήταν από τους πρώτους αξιωματικούς οι οποίοι έφτιαξαν τις Δυνάμεις Ορεινών Καταδρομών (τα γνωστά ΛΟΚ), οι οποίες και έκριναν την τύχη του πολέμου.

«Ο ελληνικός στρατός δεν γνώριζε από νυχτερινό πόλεμο, δεν μπορούσε να απαντήσει στους αντάρτες που εκινούντο με άνεση τη νύχτα σε όλη τη χώρα και εξολόθρευαν στρατιωτικές μονάδες, κατέστρεφαν έργα υποδομής, πατούσαν χωριά, κυρίως ακριτικά, και μικρές πόλεις». Οι Δυνάμεις Ορεινών Καταδρομών άλλαξαν τη μορφή του πολέμου, επειδή μπορούσαν να απαντήσουν στην τακτική αυτή των ανταρτών, να διεξάγουν νυχτερινές επιχειρήσεις, να ανεβαίνουν σε δύσκολες πλαγιές και να πατούν τις πιο δυσπρόσιτες κορυφές των βουνών, που ήταν και τα «απάτητα» οχυρά του Δημοκρατικού Στρατού.

Ο στρατηγός Παπαθανασίου αποφοίτησε από τη Σχολή Ευελπίδων το 1938 και ήταν ήδη ανθυπολοχαγός στον πόλεμο του 1940· με το 27ο Σύνταγμα της Κοζάνης ήταν από τις μονάδες που πρώτες μπήκαν στην Αλβανία από την Κρυσταλλοπηγή και κατέλαβαν την Κορυτσά. Μετά την εισβολή των Γερμανών και την κατάρρευση του Μετώπου κατέφυγε στη Μέση Ανατολή, όπου κατετάγη στον Ιερό Λόχο· πήρε μέρος στις επιχειρήσεις στα νησιά του Αιγαίου και ήταν με τις μονάδες που συνόδευσαν τον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου κατά την απελευθέρωση των Αθηνών.

Μετά τη Βάρκιζα υπηρέτησε ως εκπαιδευτής στη Σχολή Ευελπίδων και στις αρχές του 1947 ­ «όταν άρχισε να διαφαίνεται ο εσωτερικός διχασμός» υπογραμμίζει ­ μαζί με άλλους 12-15 αξιωματικούς υπό τον στρατηγό Ανδρέα Καλλίνσκη αποτέλεσαν τον πυρήνα δημιουργίας των Δυνάμεων Ορεινών Καταδρομών και υπηρέτησε ως διοικητής της Γ' Μοίρας στις επιχειρήσεις στον Γράμμο και στο Βίτσι.

Την εποχή εκείνη το διεθνές κλίμα ήταν θερμό μεταξύ των συντηρητικών δυνάμεων στην Ευρώπη και στην Αμερική και των Αριστερών, μεταξύ Ανατολής και Δύσεως, θυμάται ο στρατηγός: «Εμείς ήμασταν στη μέση και έπρεπε να πολεμήσουμε. Ιδιαίτερα όσοι υπηρετούσαμε στο ΛΟΚ γνωρίζαμε ότι αγωνιζόμασταν υπέρ βωμών και εστιών».

Όταν τον ρωτάμε αν αυτό το συμμεριζόταν ολόκληρος ο Στρατός και ο άμαχος πληθυσμός, απαντάει καταφατικά και προσθέτει: «Η λιποταξία από την πλευρά των ανταρτών προς τον Στρατό ήταν μαζική. Αντίθετα οι λιποταξίες από την πλευρά του τακτικού Στρατού προς τους αντάρτες ήταν ελάχιστες και αφορούσαν μεμονωμένες περιπτώσεις».

Όταν τον ρωτήσαμε αν πίστεψε ποτέ ότι κάτι άλλο συνέβαινε πάνω από τα κεφάλια τους, δεν απάντησε ευθέως, μόνο θυμήθηκε ένα περιστατικό: «Το καλοκαίρι του 1947 διεξήγαμε επιχειρήσεις στον Κίσαβο και είχαμε εξολοθρεύσει τις εκεί ομάδες των ανταρτών. Σε ένα χωριό βρήκαμε κιβώτια με σύγχρονα όπλα αγγλικής κατασκευής που επάνω έγραφαν "Made in England, 1947"...».

«Αλλη μια φορά» προσθέτει «στο ύψωμα Λίπα του Σιδηροκάστρου συλλάβαμε μια ολόκληρη ομάδα ανταρτών. Κατά την ανάκρισή τους καταλάβαμε ότι δεν μπορούσαμε να συνεννοηθούμε, επειδή δεν ήξεραν λέξη ελληνικά. Φωνάξαμε έναν διερμηνέα και διαπιστώσαμε ότι ήταν όλοι τους βουλγαρόφωνοι και όταν τους ρωτήσαμε πού γεννήθηκαν μας απάντησαν "στη Βουλγαρία". Ηταν μάλιστα παρών και ο Αμερικανός αξιωματικός, που επιβεβαίωσε το γεγονός».

Ο στρατηγός Παπαθανασίου, με τη μοίρα του, ήταν εκείνος που μπήκε πρώτος στην πολιορκούμενη Κόνιτσα, τον Δεκέμβριο του 1948, μία από τις πιο κρίσιμες μάχες του Εμφυλίου, θυμάται. «Είχαμε δώσει το σύνθημα "Ζαχαράκης", προς τιμήν του διοικητού όλων των επιχειρήσεων. Οταν φθάσαμε στην παλαιά πέτρινη γέφυρα, ήταν δέκα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα ­ εκεί κάναμε Πρωτοχρονιά το 1949 ­ και συναντήσαμε τους πρώτους Μάηδες, οι οποίοι μας είπαν το σύνθημα "Ζαχαράκης". Μας είπαν και "καλή χρονιά",σφίξαμε τα χέρια».

Ιστορικής σημασίας, θυμάται, είναι και η επιχείρηση της μονάδας του για την εκπόρθηση του οχυρού του Γράμμου: «Ξεκινήσαμε από το χωριό Γράμμος και ανεβήκαμε προς την Κιάφα» εξιστορεί και τα μάτια του δακρύζουν. «Ηταν νύχτα. Η δεξιά πτέρυγα ήταν ακριβώς στα σύνορα της Αλβανίας» λέει. «Μήπως τα πατήσατε κιόλας;» ρωτάμε για να αμβλύνουμε κάπως την έντονη συγκίνηση. «Οχι» απαντάει «δεν νομίζω, αλλά δεν αποκλείεται κιόλας. Κάποια στιγμή μάς κατάλαβαν οι αντάρτες και έδωσαν σκληρή μάχη.Ηξεραν ότι έχαναν το τελευταίο οχυρό και την πρωτεύουσά τους που ήταν η Αετομηλίτσα του Γράμμου. Τα οχυρά τους με επτά και οκτώ σειρές δένδρων, αλλά τα παιδιά πολέμησαν.Τους πήραμε τον αέρα και υποχώρησαν τρέχοντας προς την Αλβανία. Ηταν τέλος Αυγούστου. Ο πόλεμος τελείωσε». Ανακουφίζεται από τη συναισθηματική φόρτιση ο στρατηγός, ξαναγίνεται ο στρατιωτικός.

Όταν τα συζητάει ομολογεί ότι τίποτε δεν θα αναθεωρούσε από τα όσα έπραξε την εποχή εκείνη, διότι ήταν στρατιώτης και «υπηρετούσαμε με βάση τον όρκο μας προς την πατρίδα και το δημοκρατικό μας πολίτευμα. Είχαμε και έχουμε την αίσθηση του νομίμου κράτους, το οποίο πρέπει όλοι μας να υπηρετούμε ανεξαρτήτως των προσωπικών ιδεολογικών διαφορών».

«Αυτά που συζητάμε τα καταλαβαίνουν οι νέοι, τα εγγόνια σας;» ρωτάμε. «Οι νέοι, οι πολύ νέοι, δεν καταλαβαίνουν. Αλλά μετά το 25ο έτος ηλικίας μας προκαλούν να τους μιλήσουμε για την ψυχολογία μας εκείνη την εποχή, για την αλήθεια των διαφόρων δημοσιευμάτων.Είναι γνωστό ότι πολλά εγράφησαν και περισσότερα γράφονται. Τα πλείστα είναι εξωπραγματικά και αβάσιμα» κλείνει τη συζήτηση.

Ανιχνευτής

Πηγή 1

Πηγή 2

Πηγή 3

Η μαχητική ικανότητα

Ο απώτερος σκοπός της στρατιωτικής εκπαίδευσης είναι ν' αποκτήσει ο στρατιώτης μαχητική ικανότητα ανάλογη των απαιτήσεων ενός σύγχρονου πολέμου, όπως τουλάχιστον προδιαγράφεται ένας τέτοιος πόλεμος κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης.

Αμερικανοί νεοσύλλεκτοι πεζοναύτες κάνουν έρπυση μέσα σε λάσπες, κατά τη διέλευση του στίβου εμποδίων τους στην βασική τους εκπαίδευση (Πηγή)

Αμερικανός  αλεξιπτωτιστής κατά τη διέλευση στίβου εμποδίων (Πηγή)

Κινέζος πεζοναύτης διέρχεται εμπόδια του στίβου μάχης (Πηγή)

Αλλά τι είναι μαχητική ικανότητα; Πολλοί χρησιμοποιούν αυτό τον όρο αλλά λίγοι εμβαθύνουν στη σημασία των λέξεων. Μαχητική ικανότητα είναι μόνο όταν έχεις στα χέρια τα πιο τέλεια και σύγχρονα υλικά; Όχι βέβαια! Τι να τα κάνει κάποιος τα σύγχρονα υλικά όταν δεν ξέρει να τα χρησιμοποιεί σωστά; Είναι σαν έχεις μια Μαζεράτι στην αυλή σου και να μην ξέρεις να την οδηγείς!

Ισραηλινοί  στρατιώτες κατά την διέλευση στίβου μάχης με πλήρη εξάρτυση (Πηγή) 

Και ας υποθέσουμε ότι έχεις σύγχρονα υλικά και ξέρεις να τα χρησιμοποιείς. Αλλά αν δεν έχεις τη σωματική αντοχή και το ψυχικό σθένος να διεξάγεις έναν παρατεταμένο αγώνα ζωής και θανάτου διατηρώντας τη νηφαλιότητα και την ηρεμία για να σκέφτεσαι σωστά, πάλι δεν μπορείς να θεωρείσαι ότι διαθέτεις μαχητική ικανότητα.

Αμερικανοί ναύτες εκπαιδεύονται στην αναρρίχηση (Πηγή)

Άρα η μαχητική ικανότητα, είναι συνισταμένη πολλών ικανοτήτων ψυχικών, πνευματικών και σωματικών! Η μορφή και τα μέσα διεξαγωγής ενός μελλοντικού πολέμου, διαμορφώνουν τελικά τις απαιτούμενες ικανότητες που πρέπει να έχει ένας μαχητής. 

Η συσσωρευθείσα εμπειρία  και η πείρα των  πολέμων του πρόσφατου παρελθόντος εξάγουν τις απαιτήσεις που πρέπει να καλύπτει ένας σύγχρονος μαχητής και είναι πολλές! Περισσότερες δε για ένα μαχητή των ειδικών δυνάμεων. Αυτές όμως που προβάλουν σε πρωτεύουσα θέση είναι δύο:

• Μεγίστη σωματική αντοχή
• Ικανότητα να μάχεται ένας στρατιώτης μόνος του

Όταν οι μονάδες διασπείρωνται σε μικρά τμήματα, όταν οι αποστολές μικρών ομάδων πληθαίνουν και οι ατομικές αποστολές αποκτούν μεγάλη αξία, είναι φανερό ότι ο μαχητής για ν' αναλάβει τέτοιες αποστολές πρέπει να έχει φυσική δύναμη, ρώμη, αντοχή, ισχυρή θέληση, αυτοπεποίθηση και πρωτοβουλία.

Ένας μαχητής που ξέρει ν' αναρριχηθεί σε απόκρημνους βράχους, μπορεί να περάσει κολυμπώντας ένα υδάτινο εμπόδιο, μπορεί να εκτελέσει σύντονη πορεία 10 χιλιομέτρων σε μια ώρα, είναι γνώστης της μάχης σώμα με σώμα και καλός χειριστής των υλικών του και του οπλισμού του, έχει αυτοπεποίθηση και θάρρος να αναλάβει μια μεμονωμένη αποστολή, ή μια ατομική εντολή, μέσα στην εχθρική τοποθεσία και μπορεί να τη φέρει σε πέρας!

Νέοι αξιωματικοί αλεξιπτωτιστές εκτελούν διέλευση στίβου εμποδίων, σύμφωνα με τις παραδόσεις των μονάδων τους, μεταφέροντας ένα λαστιχένιο τροχό φορτηγού, σαν απεικόνιση μεταφοράς τραυματία. (Πηγή)

Ένας στρατιώτης με τα αυτά πνευματικά και ψυχικά προσόντα, αν δεν έχει σωματική αντοχή, δεν μπορεί να περάσει ένα υγρό κώλυμα ή δεν μπορεί να αναρριχηθεί σ' ένα γκρεμό, θα είναι αυτό που λένε "πνεύμα πρόθυμον αλλά σαρξ ασθενής"

Αν το επεκτείνουμε, η μαχητική ικανότητα μιας μονάδας, είναι η συνισταμένη των ικανοτήτων όλου του προσωπικού της, και ελαττώνεται από τις πράξεις και τις ενέργειες όλων των αδέξιων και ανίκανων ατόμων που ανήκουν σ΄αυτήν.

Αεροπόρος Αμερικανός αξιωματικός περνάει στίβο εμποδίων κατά τη διάρκεια εκπαίδευσης (Πηγή)

Είναι φανερό και σαφέστατο, ότι πρέπει να υπάρχει ένα πρόγραμμα σωματικής προπόνησης που να είναι προσαρμοσμένο στις σωματικές απαιτήσεις κάθε μονάδας και να τις ικανοποιεί απόλυτα. 

Αμερικανίδα πεζοναύτης κατά τη διάρκεια διέλευσης στίβου εμποδίων μαζί με τον άνδρα συνάδελφό της. Καμία εξαίρεση (Πηγή)

Η εξειδίκευση σε ειδικότητες ανάλογα με το Όπλο ή το Σώμα, αποτελεί επίσης βασική απαίτηση, αλλά είναι σφάλμα να τίθεται πιο ψηλά και να εκπαιδεύεται ένας μαχητής σε βάρος της σωματικής του μαχητικής ικανότητας. 

Διέλευση υδατίνου εμποδίου κατά τη διάρκεια συνεκπαίδευσης  Αμερικανών  πεζοναυτών με Σενεγάλους και Νιγηριανούς κομάντος (Πηγή) 

Στο πεδίο της μάχης, ο άριστος χειριστής ασυρμάτου, είναι άχρηστος και επιζήμιος για το τμήμα του αν δεν μπορεί ν΄ακολουθήσει, κατά τη διάρκεια μιας σύντονης πορείας.

Στίβος καταδρομών στο ΚΕΑΠ (Πηγή Αρχείο ΓΕΣ/ΔΕΔ)

Φυσική αγωγή μάχης είναι αυτό που χρειάζεται στην εκπαίδευση ενός μαχητή για ν΄αποκτήσει την απαιτούμενη σωματική μαχητική ικανότητα, όπως αναλύθηκε παραπάνω. 

Εκπαίδευση Βρετανών αξιωματικών στη Σχολή Πεζικού σε αγώνα μικρών κλιμακίων στην περιοχή εκπαιδεύσεως Brecon Beacons (Πηγή)

Αυτό όμως προϋποθέτει τη διάθεση του απαιτούμενου χρόνου. Η ορθολογική προσέγγιση και ο υπολογισμός των επιχειρησιακών απαιτήσεων εξάγουν την απαιτούμενη χρονική διάρκεια εκπαίδευσης και επομένως και την απαιτούμενη διάρκεια θητείας, αν πρόκειται για κληρωτούς στρατιώτες. Μικρότερη θητεία είναι αναποτελεσματική και εγκυμονεί κινδύνους.

Εδώ πρέπει αυτοί που αποφασίζουν να διαλέξουν αν θέλουν  αξιόμαχο στρατό ή όχι. Απ' ό,τι γνωρίζω,  αυτό είναι επιθυμητό στις ένοπλες δυνάμεις. Δεν ξέρω αν είναι κατανοητό και  από τις πολιτικές δυνάμεις, γιατί ελπίζω ότι επιθυμητό είναι και απ' αυτές. 

Ανιχνευτής

Η απελευθέρωση της Μήλου

Χάρτης ΓΕΣ/ΔΙΣ από το βιβλίο  " Ο Ελληνικός Στρατός στη Μέση Ανατολή 1941-1945"   Πηγή

Αυτές τις ημέρες, όπως κάθε χρόνο, γιορτάζεται στη Μήλο η επέτειος της απελευθέρωσής της, από τους κατακτητές Ναζί.

Σε παλαιότερο άρθρο είχαμε αναφέρει τι είχε συμβεί κάποτε στη Μήλο! Ο Ιερός Λόχος, έδρασε επανειλημμένα σε συνεργασία με Βρετανούς κομάντος για να κάμψει το ηθικό και την αντίσταση της ισχυρής γερμανικής φρουράς του νησιού.

Μετά το φόνο του Γερμανού διοικητή της φρουράς πλωτάρχη Κόβεν κατά τη διάρκεια ενέδρας από περίπολο Ιερολοχιτών στις 5 Δεκεμβρίου του 1944, τη διοίκηση  ανέλαβε ο ταγματάρχης Κνάουερ (Knauer). Στις αρχές του 1945 η δύναμη της γερμανικής φρουράς ανερχόταν σε 7 αξιωματικούς και 571 οπλίτες. Η διάταξή της περιλάμβανε:

• Διοίκηση και επιτελείο στην περιοχή Πλάκες-Κάστρο
• Ναυτική Διοίκηση στον Αδάμαντα
• Μοίρα Παράκτιας Άμυνας στην περιοχή Τράχηλα
• Αντιαεροπορική Μοίρα στην περιοχή Κόρφους
• Λόχος Πεζικού στην περιοχή Πλάκες-Αδάμαντας
• Τμήματα Πεζικού στην οργανωμένη αμυντική τοποθεσία Καμινιών (Σαρακήνικο)
• Κέντρο Διαβιβάσεων στο Κάστρο
• Νοσοκομείο στις Πλάκες

Από τον Ιανουάριο του 1945, η βρετανική αεροπορία συνέχισε τον περιοδικό βομβαρδισμό των εχθρικών θέσεων, ενώ από το απόσπασμα Σίφνου του Ιερού Λόχου, εγκαταστάθηκε μόνιμη περίπολος με επικεφαλής τον τότε Υπολοχαγό Χαλκουτσάκη Ιωάννη, που καταγόταν από το νησί και επιστρατεύθηκε ειδικά γι' αυτή την περίπτωση. Η περίπολος ενεργούσε με μυστικότητα και μετέδιδε τις πληροφορίες για κάθε εχθρική δραστηριότητα στη βάση της.

Τον Φεβρουάριο 1945, μετά από ισχυρό συμμαχικό αεροπορικό βομβαρδισμό, οι Γερμανοί συγκεντρώθηκαν στην οχυρωμένη τοποθεσία των Καμινιών και μόνο τη νύκτα ενεργούσαν περιπολίες και εγκαθιστούσαν σκοπιές. Πρακτικά όλο το υπόλοιπο νησί είχε αφεθεί ελεύθερο για τους κατοίκους του.

Σε μια δοκιμαστική παρενόχληση από τους Ιερολοχίτες, η φρουρά απάντησε με πυρά πολυβόλων και πυροβολικού. Είχαν όμως συγκεντρωθεί πληροφορίες από διάφορες πηγές, ότι το ηθικό των Γερμανών ήταν πεσμένο και σκέπτονταν την παράδοσή τους.

Ιερολοχίτες  σε αποστολή αναγνώρισης σε νησί του Αιγαίου 

Τον Μάρτιο, ένας Γερμανός και 4 Ιταλοί λιποτάκτησαν και παραδόθηκαν με τη θέλησή τους στην περίπολο των Ιερολοχιτών. Επιβεβαιώθηκε το πολύ χαμηλό ηθικό των Γερμανών και αφού αναφέρθηκε το περιστατικό στο στρατηγείο Μέσης Ανατολής, αποφασίσθηκε σφοδρός βομβαρδισμός των Καμινιών, ο οποίος έγινε τις επόμενες δύο ημέρες. Επιπλέον, εγκαταστάθηκε μεγαλύτερη δύναμη του Ιερού Λόχου στη Μήλο.

Από τον Μάρτιο μέχρι και τις αρχές Μαΐου 1945, ο Ιερός Λόχος δεν άφησε σε χλωρό κλαρί τους Γερμανούς! Οι προσβολές και τα νυκτερινά εγχειρήματα ήταν συνεχή και εντατικά.

Στις 5 Μαΐου, ο Γερμανός διοικητής ενημέρωσε τον Έλληνα Έπαρχο, ότι αναμενόταν διαταγή της ανωτέρας γερμανικής διοίκησης νησιών Αιγαίου που είχε έδρα την Κρήτη, περί παράδοσης της φρουράς.

Πράγματι, το απόγευμα της 6 Μαΐου, Κυριακή του Πάσχα, ενώ οι Ιερολοχίτες συνεόρταζαν με τους κατοίκους του ελεύθερου μέρους του νησιού, φάνηκε από τις Πλάκες να έρχεται αυτοκίνητο με λευκή σημαία. Οι επιβάτες ήταν ο Έπαρχος, ένας Γερμανός γιατρός και 2 στρατιώτες. Ζήτησαν να έλθουν σε επαφή με τη διοίκηση του αποσπάσματος του Ιερού Λόχου της περιοχής των νησιών (που είχε στο μεταξύ μεταφερθεί στην Κίμωλο) και με εκπρόσωπο των Βρετανών. Μετά από επικοινωνία με τη βάση της Κιμώλου, στάλθηκαν 2 Έλληνες αξιωματικοί Ιερολοχίτες και ένας Βρετανός με την εντολή ν' απαιτήσουν την άνευ όρων παράδοση των γερμανικών τμημάτων.

Στις 8 Μαΐου 1945 στις 3 το απόγευμα, έγινε επίσημα αποδεκτή η παράδοση των Γερμανών! Παραδόθηκαν 522 Γερμανοί και 20 Ιταλοί στρατιώτες άνευ όρων. Επιτράπηκε μόνο στους αξιωματικούς να φέρουν τα πιστόλια τους. Την ίδια ημέρα όλο το απόσπασμα του Ιερού Λόχου μεταφέρθηκε από την Κίμωλο στη Μήλο με τα πλοιάριά του και αφού παρέλαβαν από την Απολλωνία (σήμερα Πολλώνια) τη μόνιμη περίπολο του νησιού, αποβιβάστηκαν στον Αδάμαντα. 

Οι κάτοικοι του νησιού τους υποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά και ενθουσιασμό, ενώ οι Ιερολοχίτες βάδιζαν προς την πρωτεύουσα, την Πλάκα. Σε όλη τη διαδρομή οι Γερμανοί σκοποί απέδιδαν τιμές παρουσιάζοντας όπλα.

Η παράδοση της γερμανικής φρουράς και η κατάθεση όπλων άρχισε αμέσως. Μέχρι τις 12 Μαΐου οι Γερμανοί είχαν παραδοθεί και είχαν αποχωρήσει από τη Μήλο, εκτός από ομάδα ναρκαλιευτών, που παρέμεινε για την εκκαθάριση των ναρκοπεδίων που είχαν εγκαταστήσει.

Η παράδοση της γερμανικής φρουράς της Μήλου, θεωρήθηκε σαν γεγονός ιδιαίτερης σημασίας, γιατί επιβεβαιώθηκε ότι με συχνές καταδρομικές ενέργειες ενός μικρού τμήματος κομάντος του Ιερού Λόχου, μια μεγάλη και ισχυρή δύναμη απομονώθηκε για ένα ολόκληρο εξάμηνο. Ανέδειξε την αξία των ειδικών επιχειρήσεων.

Το απόσπασμα του Ιερού Λόχου παρέμεινε στη Μήλο μέχρι τις 29 Μαΐου του 1945, οπότε παρέδωσε την ασφάλεια του νησιού σε τμήματα του 115 Τάγματος Εθνοφυλακής του νεοσυγκροτούμενου ελληνικού στρατού και ανεχώρησε για την έδρα του που εκείνη την εποχή βρισκόταν στη Χίο.

Υπάρχει ένα μνημείο προς τιμήν του Ιερού Λόχου στη Μήλο, στην κορυφή του λόφου που που δεσπόζει κατασκευάστηκε ή  μια μαρμάρινη επιγραφή , αλλά αν δεν υπάρχει, ποτέ δεν είναι αργά! Έστω και τώρα θεωρώ ότι οι Μήλιοι θα πρέπει για λόγους ηθικής αμοιβής προς αυτούς που πολέμησαν για το νησί τους, να το κάνουν.

Υπάρχουν ακόμη στη ζωή λίγοι γέροντες Ιερολοχίτες. Πιστεύω ότι κάποιος θα έχει σκεφτεί να τους καλέσει στη γιορτή της απελευθέρωσης που προγραμματίζουν στη Μήλο,  μέσα στο Σαββατοκύριακο. Αν το έχουν …ξεχάσει, ας το θυμηθούν για του χρόνου.

Ανιχνευτής

Πηγή:  " Ο Ελληνικός Στρατός στη Μέση Ανατολή 1941-1945" Εκδόσεις ΓΕΣ/ΔΙΣ

"Τριλογία"

Προσθαλάσσωση Chinook "Ηard Duck" για  καθαίρεση λέμβων με αμφίβιους καταδρομείς. (Πηγή)

Οι "στραταίοι" στη θάλασσα!

Υποστοιχείο  ΟΥΚ κατά τη διάρκεια άσκησης αμφίβιας καταδρομής (Πηγή)

Οι "ναύτες" στην ξηρά!

Χειμερινή εκπαίδευση προσωπικού της 31 ΜΕΕΔ στα χιόνια (Πηγή)

Και οι "αεροπόροι" στο βουνό!

Το "μείγμα" είναι καλό, αν και όταν οι επιχειρησιακές ανάγκες το απαιτούν! Η Διακλαδική Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων, πρέπει να είναι αυτή που θα θέτει τις προτεραιότητες στην επιχειρησιακή εκπαίδευση όμως!

Ανιχνευτής

Εκπαίδευση των Rangers του 1942-1943

Εκπαίδευση Rangers 1942. Φυσική Αγωγή Μάχης με χρήση ξύλινων κορμών. Δεν έχουν αλλάξει πολλά πράγματα μέχρι σήμερα! Οι κορμοί αποτελούν ..προσφιλή μέθοδο εκπαίδευσης! (Πηγή)

1942. Μέσα στο μεγάλο "βάθος" του 2ου παγκόσμιου πολέμου, κάποιοι εθελοντές προετοιμάζονται εντατικά για το πεδίο της μάχης. Όχι πολλά εξεζητημένα εκπαιδευτικά βοηθήματα! 

Διέλευση στίβου εμποδίων (Πηγή)

Απλά και λιτά, αλλά συνάμα σκληρά και δύσκολα. Έτσι ξεκίνησαν οι πρώτοι Αμερικανοί Ρέιντζερς.

Πραγματικά πυρά και φλογοβόλα συνθέτουν το σκηνικό του πεδίου της μάχης και δίνουν το "βάπτισμα του πυρός" στους εκπαιδευόμενους, που προετοιμάζονται για αγώνα ζωής και θανάτου. 

Υποψήφιοι μαχητές κατά τη διάρκεια σωματικής δοκιμασίας. Ακόμα φορούν τα πολιτικά τους. (Πηγή)

Οπλομηχανήματα, βολές, μάχη σώμα με σώμα, εκρηκτικά, τακτική, διέλευση στίβου εμποδίων και πολλή σωματική προπόνηση ήταν το πρόγραμμα της εκπαίδευσης των μαχητών.

Στην άλλη άκρη του κόσμου, κάπως έτσι προετοιμάζονταν και οι μαχητές του Ιερού Λόχου.

Δείτε την  εκπαίδευση των Αμερικανών Rangers  1942 μέσα από ένα βίντεο, το οποίο δεν είναι καθόλου "διαφημιστικό"! Παρουσιάζει τις πραγματικές σκηνές χωρίς αλλοίωση! Γι' αυτό είναι και πολύ ενδιαφέρον.

Από την άλλη πλευρά του λόφου και οι Γερμανοί, είχαν τις ευχάριστες αθλητικές τους δραστηριότητες.

Ανιχνευτής

Κάποια μαθήματα επιβίωσης

Ασφόδελος

Πόσοι ξέρουν καλά, τα χρήσιμα και βρώσιμα φυτά  ας πούμε του ελληνικού χώρου;  Σε όλα τα στρατιωτικά και μη, εγχειρίδια επιβίωσης μπορεί κανείς να βρει αρκετά στοιχεία για τα φαγώσιμα φυτά. 

Εμπεριστατωμένα, συγκεντρωμένα και εικονογραφημένα αρχεία ιδιαίτερα για τον ελληνικό και κατ' επέκταση μεσογειακό χώρο όμως, δεν έχω δει ως τώρα. 

Όποιος προετοιμάζεται για επιβίωση, θα πρέπει να είναι σίγουρος για τον εαυτό του και για τις ικανότητές του να επιβιώσει. "Η εκπαίδευση είναι η μητέρα της μάθησης"!

Ανιχνεύοντας λοιπόν στο διαδίκτυο,  βρήκα πάρα πολλές πληροφορίες, σε ..απίθανα ιστολόγια!

Θέλετε να μάθετε για τα φαγώσιμα άγρια χόρτα; Πιέστε το σύνδεσμο: Τα άγρια φαγώσιμα χόρτα της Ελλάδας.

Πρέπει  να ξέρετε και πώς τα μαζεύουν. Πιέστε το σύνδεσμο: Μαζεύω άγρια χόρτα.

Για βότανα, πηγαίνετε στο σύνδεσμο: Πού βρίσκουμε βότανα.

Βρήκα μάλιστα και μια εμπεριστατωμένη μελέτη σπουδάστριας των ΤΕΙ,  ειδικά για την Κρήτη.

Θυμάρι

Ένα άλλο εγχειρίδιο επιβίωσης, που έχει συνταχθεί από Έλληνες ορειβάτες και αναφέρεται σε πολλά και χρήσιμα αντικείμενα, μου έκανε πολύ καλή εντύπωση . 

Πολλά από αυτά που γράφονται είναι ίσως σε πολλούς γνωστά. Αυτό που το διακρίνει, είναι ότι περιέχει και μια αναλυτική παρουσίαση των διαφόρων φυτών με την αντίστοιχη χρησιμότητά τους. 

Θεωρώ ότι είναι πολύ καλό βοήθημα για τους λάτρεις της υπαίθρου, ή γι' αυτούς που ..θέλοντας και μη, εργάζονται και λειτουργούν έξω! Δείτε και διαβάστε το εγχειρίδιο επιβίωσης.

Για τα φυτά γενικά πάντα ακολουθούσα την παλιά και χρήσιμη συνταγή : 

"Μην τρως αν δεν δοκιμάσεις!" 


Γράφει μέσα στο Εγκόλπιο του προσωπικού  των Ειδικών Δυνάμεων: 

• Τα φυτά τα οποία τρώγονται από πτηνά και ζώα είναι φαγώσιμα. Μην τρως άγνωστα, τα οποία είναι γλοιώδη ή με γαλακτώδεις χυμούς.
• Κόψε ένα τμήμα - εάν μυρίζει πικραμύγδαλο ΠΕΤΑΞΕ ΤΟ.
• Τρίψε ελαφρά λίγο από το χυμό σε ευαίσθητο σημείο του σώματος, εάν υπάρξει ενόχληση (εξάνθημα, φλεγμονή) ΠΕΤΑΞΕ ΤΟ.
• Μην τρως στάχυα δημητριακών που έχουν μαύρα σημάδια στους σπόρους. 
• Τα δηλητηριώδη μανιτάρια είναι επικίνδυνα, το μαγείρεμα δεν καταστρέφει το δηλητήριο.
• Τα μη δηλητηριώδη μανιτάρια της χώρας μας έχουν ένα δακτύλιο στο άνω μέρος του κοτσανιού. Καλό είναι όμως να αποφεύγονται γενικώς τα μανιτάρια.
• Οι περισσότερες ρίζες είναι φαγώσιμες αρκεί να βράσουν καλά.
• Οι φτέρες και η χλόη είναι φαγώσιμες.

Βρήκα όμως και  πιο λεπτομερείς οδηγίες για το τεστ βρωσιμότητας φυτών, που  αναφέρονται  στον κανονισμό επιβίωσης των SAS όπως και σε  ένα  ειδικό ιστολόγιο , που ασχολείται με θέματα επιβίωσης!

Αν θέλετε να μάθετε και για τα φυτά σε άλλα μέρη του κόσμου, θα πρέπει να "μπείτε" στο αντίστοιχο παράρτημα του κανονισμού επιβίωσης SAS.

Για τους "αρχάριους" στην επιβίωση, προσθέτω και ένα Μάθημα προσανατολισμού χωρίς πυξίδα, από το ιστολόγιο του Ορειβατικού Σύλλογου Καβάλας. Μην μείνετε όμως στη θεωρία μόνο! Θέλει και εξάσκηση!

Ανιχνευτής