Το πνεύμα του '40

Πηγή

Παλιό αλλά και τόσο Επίκαιρο  το παρακάτω άρθρο του αείμνηστου δημοσιογράφου Γεωργίου Βλάχου! Αντιπροσωπεύει το πνεύμα του έπους του '40. Παράδειγμα για μίμηση σε όλους εμάς τους νεώτερους. Είναι το πνεύμα που θα πρέπει να μας διακατέχει σε κάθε δύσκολη στιγμή και όχι μόνο!

Χρόνια Πολλά!

Ανιχνευτής

Όλοι Μαζί!

"..Καὶ τώρα;... ΤΩΡΑ ΚΑΜΝΟΜΕΝ ΠΟΛΕΜΟΝ. Τώρα ἦλθε τὸ τελεσίγραφον. Τώρα εὑρισκόμεθα ἀντιμέτωποι εἰς τὰ βουνὰ τῆς Ἠπείρου. Τώρα εἶναι ὁ ὑπὲρ τῶν ὅλων Ἀγών. Οἱ Ἕλληνες προχωροῦν διὰ μέσου τῶν ἐχθρῶν μὲ τὴν λόγχην καὶ ἐπάνω ἀπὸ τὸν οὐρανόν τῆς Ἑλλάδος περνᾶ, δολοφόνος καὶ κλέπτης τῶν ἑλληνικῶν χρωμάτων, ὁ Ἰταλός.

Λοιπόν;... Θὰ συνεχίσωμεν τὴν συζήτησιν; Θὰ βάλωμεν κάτω ἕναν καφὲν καὶ θὰ σταθῶμεν γύρω ἀπὸ τὸ φλιτζάνι του οἱ ἀπόλεμοι, οἱ ἄχρηστοι, οἱ καφενόβιοι, διὰ νὰ τὰ ποῦμε, περὶ τοῦ ποιὸς θὰ νικήση καὶ ποιὸς θὰ ἐπικρατήση;... Πρὸς Θεοῦ! Θὰ νικήση ἡ Ἑλλάς! Ὅλους; ΟΛΟΥΣ! ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ! Χωρὶς συλλογισμούς, χωρὶς συζητήσεις, χωρὶς κεφάλια τὰ ὁποῖα ἀργοκινοῦνται καὶ ἀμφιβάλλουν, χωρὶς μυαλό. Μυαλὸ δὲν χρειάζεται. Χρειάζεται ἐνθουσιασμὸς καὶ παραφροσύνη. Χρειάζεται θάρρος ἀλόγιστον καὶ καρδιά. Μὲ αὐτὸ τὸ ὑλικὸν ἔγινεν ὁ Ἀγὼν τοῦ Εἰκοσιένα. Μὲ αὐτὰ τὰ ὅπλα νικοῦν οἱ λαοί. 

Ἤρθατε νὰ πάρετε τὴν Ἤπειρον;... ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΗΝ ΔΙΝΟΜΕ. Ἔχετε Στρατούς, ἔχετε Στόλους, ἔχετε ἀεροπλάνα, εἶσθε σαράντα πέντε ἑκατομμύρια καὶ εἴμαστε πέντε. ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΗΝ ΔΙΝΟΜΕ. Θὰ μᾶς κάψετε. ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΗΝ ΔΙΝΟΜΕ. Καὶ θὰ προχωρήσωμεν καὶ θὰ νικήσωμεν καὶ θὰ σᾶς πετάξωμεν εἰς τὴν θάλασσαν. Γίνεται;... Γίνεται, δὲν γίνεται, αὐτὸ πρέπει νὰ αἰσθάνεται καὶ νὰ βροντοφωνῆ ἡ καρδιά. ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΗ. Αὐτὸς ὁ ἀγών, τὸν ὁποῖον ἀναλαμβάνει ἡ σημερινὴ ὠργανωμένη Ἑλλάς, μὲ πεντακόσιες χιλιάδες Στρατοῦ, μὲ τὰ πυροβόλα, τὰ ὅπλα καὶ τὰ βουνά της, εἶναι παράλογος πολὺ ὀλιγώτερον ἐκείνου τὸν ὁποῖον ἀνέλαβον οἱ πατέρες μας. 

Ἐκεῖνοι ἦσαν μιὰ φούχτα ὑποδούλων ἀνθρώπων, χωρὶς ὅπλα, χωρὶς πυρίτιδα, χωρὶς λεπτά, καὶ τὰ ἔβαλαν μὲ τὴν μεγαλυτέραν Αὐτοκρατορίαν τοῦ κόσμου. Καὶ τὴν ἐκλόνισαν. Καὶ ἠγωνίσθησαν ἑπτὰ χρόνια σκοτωνόμενοι, ἐπαιτοῦντες πυρίτιδα, ρακένδυτοι εἰς τὰ βουνὰ καὶ εἰς τὰς χαράδρας καὶ παρέδωσαν εἰς τὰ παιδιά τους αὐτὴν τὴν γωνίαν, ἐπάνω εἰς τὴν ὁποίαν ὕψωσαν ἐλευθέραν καὶ πανωραίαν τὴν Κυανόλευκον. Θάρρος λοιπόν! Ὅ,τι θέλομεν ἀληθινά, μὲ ὅλην μας τὴν δύναμιν, γίνεται. Ὅ,τι ἀποφασίσωμεν μὲ τὴν ψυχήν μας γίνεται. ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΗ.

Καὶ ἡ Ἀντιπολίτευσις;... Αὐτὴ ἡ ὁποία ἕως χθὲς ἠγωνίσθη ἐναντίον τοῦ Κράτους καὶ ἐστάθη εἰς τὸ περιθώριον τῆς ζωῆς μηνίουσα καὶ κακολογοῦσα; Καὶ αὐτὴ ἰδική μας! Καὶ αὐτὴ μαζί μας! Κράτος ξένον πρὸς αὐτοὺς καὶ καθεστὼς ἑλληνικὸν ξένον πρὸς Ἕλληνας δὲν ὑπάρχει. Αὐτὰ ἤσαν καλὰ ἕως χθές. ΤΩΡΑ ΕΙΜΕΘΑ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ. Τώρα θὰ ἀγωνισθῶμεν ὅλοι μαζί, ἄλλος μὲ τὸ ὅπλον, ἄλλος μὲ τὸ στῆθος, ἄλλος μὲ τὸ θάρρος, ἄλλος μὲ τὶς φωνές: ΟΛΟΙ μαζι!... Μὴ ἀμφιβάλλετε, μὴ διστάζετε, μὴ μεμψιμοιρεῖτε, μὴ ἐνθυμεῖσθε. ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΟΛΩΝ ΑΓΩΝ.

(Γεώργιος Ἀ. Βλάχος, «Ἡ Καθημερινή», 4 Νοεμβρίου 1940)

Διαβάστε όλο το άρθρο και άλλα περισσότερα στο εξαιρετικό ιστολόγιο από το οποίο αντλήθηκε το παραπάνω απόσπασμα.

Η απόβαση του Ιερού Λόχου στη Νάξο

Τον Οκτώβριο του 1944, οι Γερμανοί προσπαθούσαν να αποσύρουν τις φρουρές τους από τα νησιά του Αιγαίου, που είχαν εγκλωβισθεί με τις συνεχείς παρενοχλήσεις και προσβολές των συμμαχικών πλοίων και αεροσκαφών, αλλά και τις ενέργειες των καταδρομικών τμημάτων στο Αιγαίο. Κάθε νησί έχει την ιστορία του  για εκείνη την περίοδο. Στη Νάξο, γράφτηκε με χαρακτηριστικό τρόπο το τέλος της γερμανικής κατοχής.

Στις αρχές Οκτωβρίου του '44, η περίπολος αναγνώρισης του Ιερού Λόχου  που βρισκόταν στο νησί, έστειλε την πληροφορία για την επικείμενη αναχώρηση των Γερμανών, με πιθανή ημερομηνία στις 13 του μηνός. Η γερμανική φρουρά, δύναμης 70 ανδρών, βρισκόταν στο μεγαλύτερο μέρος της μέσα στο φρούριο, ενώ μικρά τμήματα υπήρχαν στην έπαυλη "Έλλη" και στο χωριό Απείρανθος.  

Μετά από συνοπτική εκτίμηση της κατάστασης, αποφασίστηκε από την Καταδρομική Δύναμη 142 η προσβολή και η αιχμαλωσία των Γερμανών, πριν προλάβουν να φύγουν. Η επιχείρηση ανατέθηκε στη Δύναμη "Β" του Ιερού Λόχου που έδρευε εκείνη την περίοδο στη Χίο. 

Ας αφήσω όμως τη διήγηση, όπως διατυπώθηκε πριν από χρόνια, στο περιοδικό "Τολμών" της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ειδικών Δυνάμεων.

" Πριν από την επιχείρηση

Το απόσπασμα του Ιερού Λόχου που ανέλαβε και έφερε σε πέρας, με απόλυτη επιτυχία, την επιχείρηση εναντίον της γερμανικής φρουράς στη Νάξο, συγκροτήθηκε στη Χίο, μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του Οκτωβρίου 1942. Τον κύριο κορμό του απετέλεσαν 51 Ιερολοχίτες στους οποίους προστέθηκαν τρεις καταστροφείς, τρεις διαβιβαστές και 14 επιπλέον αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και οπλίτες. 

Μαζί με τους δύο Βρετανούς αξιωματικούς και δύο συμπατριώτες τους οπλίτες διαβιβαστές που και αυτοί πήραν μέρος στην επιχείρηση, η συνολική δύναμη τους αποσπάσματος έφτασε στους 75. Διοικητής ήταν ο λοχαγός Βασίλειος Μάραντος και μαζί του ο λοχαγός Κ. Καλογερόπουλος και ο ίλαρχος Δ. Τζενάκης. Οι υπολοχαγοί Δ.Ζήρας, Γ. Κόζαρης, Δ. Αυλητής, Κ. Κρεκούκιας, Χ. Καρύδας, Κ. Καρακώστας, Κ. Τσιτσιλώνης, Π. Κοκμωτός, Ι. Καλλιακμάνης και ο υπαστυνόμος Κ. Σαρρής μαζί με τον ανθυπίατρο Δ. Σουλιώτη, όπως και οι ανθυπολοχαγοί Π. Ηλιόπουλος, Α. Γκιότας, Σ. Σερβετιάδης, Ε. Ζούλης, Χ. Κορωναίος, Π. Καλλίτσας, Β. Μαγκριώτης. Α. Φουριώτης. Ελ. Γιακουμάκης. Χ. Καραϊσηφόγλου και Σπ. Μαρκόπουλος. Το απόσπασμα συμπλήρωσαν 44 ανθυπασπιστές και υπαξιωματικοί, δύο οπλίτες και οι Άγγλοι λοχαγοί Χίλμαν και Γουόρτεν μαζί με δύο οπλίτες διαβιβαστές. 

Οι πληροφορίες έλεγαν ότι οι Γερμανοί της φρουράς Νάξου είχαν εγκαταλείψει τις θέσεις τους στη βίλλα «Έλλη»και στο χωριό Απείρανθος, έχοντας συμπτυχθεί στην Χώρα (Φρούριο). Όπως ήταν φυσικό, οι τελευταίες εξελίξεις τους πολέμου είχαν επηρεάσει αρνητικά το ηθικό τους και αυτό ήταν ήδη γνωστό στη διοίκηση του Ιερού Λόχου. 

Στις 12 Οκτωβρίου και γύρω στις 9 μ.μ. οι 75 άνδρες του αποσπάσματος επιβιβάστηκαν σε δύο μικρά αποβατικά και ξεκίνησαν από τη Χίο με προορισμό τη Νάξο. Έφτασαν στις ακτές του Κυκλαδίτικου νησιού γύρω στις 3 η ώρα μετά τα μεσάνυχτα και εκεί αντιμετώπισαν ένα δυσάρεστο απρόοπτο, όχι ιδιαίτερα σοβαρό ευτυχώς. Στο ένα από τα δύο σκάφη επέβαινε και αξιωματικός που καταγόταν από το νησί, προκειμένου να πραγματοποιηθεί ασφαλέστερα η προσέγγιση στην ακτή, αλλά το σκοτάδι και η έλλειψη χαρακτηριστικών σημείων που θα διευκόλυναν την αναγνώριση του προορισμού προκάλεσαν μια απόκλιση.

Έτσι οι άνδρες του αποσπάσματος αποβιβάστηκαν τελικά κοντά στο Ακρωτήριο Αμίτης, γύρω στα 10 χιλιόμετρα από το λιμάνι και όχι στο προκαθορισμένο σημείο της Βορειοδυτικής παραλίας του νησιού. Η ώρα ήταν περίπου 03.30. Μόλις το λάθος έγινε αντιληπτό, ο υπολοχαγός της 1ης Διμοιρίας Δ. Αυλητής και ο ανθυπολοχαγός της Αναγνωριστικής Περιπόλου Νάξου, Σ. Σερβετιάδης, αναχώρησαν για να επιτύχουν επαφή με τους αναμένοντες στο νησί, ενώ οι υπόλοιποι παρέμειναν σε απόκρυψη. 

Οι δύο αξιωματικοί κατάφεραν να συναντήσουν τον υπολοχαγό Κωνσταντίνο Κόρκα, που ανήκε στη «Δύναμη 133» όπως και τον ταγματάρχη Γ. Δέτση, που ήταν ο διοικητής των αντάρτικων ομάδων του νησιού. Επέστρεψαν αναφέροντας ότι όλη η δύναμη των Γερμανών είχε συγκεντρωθεί μέσα στο παλιό Φρούριο της Χώρας, επειδή ο διοικητής της είχε επικοινωνήσει με τους ανωτέρους του και περίμενε την άφιξη γερμανικού σκάφους που θα παρελάμβανε ολόκληρη τη γερμανική φρουρά. 

Αποφασίστηκε η κατά το δυνατόν επίσπευση της επιχείρησης, καθώς ο κύριος αντικειμενικός σκοπός της ενέργειας ήταν η σύλληψη της φρουράς. Έτσι, ορίστηκε ως ώρα επίθεσης η 10.00 της 13 Οκτωβρίου και το απόσπασμα έχοντας μετακινηθεί κατάλληλα είχε καταλάβει τις θέσεις του για την έναρξη της επίθεσης από τις 8.30 το πρωί. Ένα δεύτερο λάθος, που περισσότερο ήταν κακή συνεννόηση ίσως, ήρθε να διακόψει την ομαλή εξέλιξη του εγχειρήματος. Τα δύο αποβατικά σκάφη που είχαν μεταφέρει το απόσπασμα από τη Χίο αναχώρησαν για την Πάρο αλλά αντί να απομακρυνθούν για τον προορισμό τους κινήθηκαν αντίθετα και μπήκαν στο λιμάνι της Νάξου, όπου προσέγγισαν. 

Ευτυχώς που και σε αυτή τη περίπτωση η εξέλιξη ήταν θετική, καθώς ο Γερμανός διοικητής της φρουράς νόμισε ότι τα δύο σκάφη ήταν δικά τους και είχαν προσεγγίσει για να παραλάβουν τους άνδρες του! Τότε, έκανε και αυτός ένα λάθος: χωρίς να βεβαιωθεί, πλησίασε με σκοπό να συνεννοηθεί για τις λεπτομέρειες της επιβίβασης, με αποτέλεσμα να συλληφθεί αιχμάλωτος. Στη συνέχεια, τα δύο σκάφη αναχώρησαν για Πάρο, βαλλόμενα όμως από πυρά όλμων από την εχθρική φρουρά, οι άνδρες της οποίας είχαν αντιληφθεί την αιχμαλωσία του διοικητού τους.

Η Επίθεση

Όπως είναι ευνόητο, το απόσπασμα του Ιερού Λόχου είχε χάσει το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού και για το λόγο αυτό δεν ήταν δυνατό να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα η επίθεση, η οποία εκδηλώθηκε κατά του φρουρίου στην προκαθορισμένη ώρα (10.00). Μετά από ολιγόλεπτη ανταλλαγή πυρών, ο έφεδρος ανθυπολοχαγός Μελισσινός και ο επιλοχίας Γ. Σινιόσογλου στάλθηκαν με λευκή σημαία στο φρούριο και ζήτησαν την παράδοση της φρουράς.

Οι Γερμανοί δέχτηκαν κατ’ αρχή να προχωρήσουν σε διαπραγματεύσεις. Για το σκοπό αυτό στάλθηκε στο φρούριο ο Άγγλος σύνδεσμος Χίλμαν. Ενώ είχε αρχίσει να διαπραγματεύεται με τον διοικητή της φρουράς, η ομάδα των ανταρτών που συμμετείχε στην επιχείρηση και η οποία δεν είχε ειδοποιηθεί ότι διεξάγονται διαπραγματεύσεις, έριξε μερικούς πυροβολισμούς κατά του φρουρίου, πράγμα που δημιούργησε στους Γερμανούς το φόβο ότι δεν πρόκειται να τηρηθούν οι όροι μιας ενδεχόμενης συμφωνίας για παράδοσή τους. 

Ζήτησαν τότε να επικοινωνήσουν με τον αιχμάλωτο διοικητή τους, κάτι που έγινε μέσω του ασυρμάτου του αποβατικού σκάφους. Εκείνος του διέταξε να αμυνθούν μέχρις εσχάτων και όπως ήταν επόμενο οι διαπραγματεύσεις διακόπηκαν. Αυτά γίνονται γύρω στο μεσημέρι (13 Οκτωβρίου) και ενώ τα δύο αποβατικά είχαν, στο μεταξύ επιστρέψει στη Νάξο μετά από σχετική διαταγή. Συμμετείχαν μάλιστα και με δικά τους πυρά στις επόμενες προσβολές του φρουρίου από το απόσπασμα των Ιερολοχιτών αλλά δεν υπήρξε αποτέλεσμα.

Ο λοχαγός Μάραντος ανέφερε σχετικά στη διοίκηση του Λόχου, με σήμα του στη Χίο, και ζήτησε αεροπορική υποστήριξη, πυρομαχικά και όλμους 3 ιντσών. Να σημειωθεί ότι είχαν προηγηθεί δύο άκαρπες προτάσεις για παράδοση της γερμανικής φρουράς. 

Η επίθεση επαναλήφθηκε το πρωί της επόμενης, ενώ το ίδιο μεσημέρι έφθασαν και κάποιες ενισχύσεις: ήταν η περίπολος Γιακουμάκη, την οποία έφερε από την Πάρο το ένα από αποβατικά σκάφη. 

Στις 3.30 μετά τα μεσάνυχτα, της 14ης προς τη 15η Οκτωβρίου θα αποβιβαστεί στη Νάξο ο διοικητής της Αʹ Μοίρας Καταδρομών του Ιερού Λόχου, συνταγματάρχης Ανδρέας Καλλίνσκης. Μετά την λήξη του Βʹ Παγκοσμίου Πολέμου ο συνταγματάρχης Ανδρέας Καλλίνσκης υπήρξε ο ιδρυτής και πρώτος διοικητής των ηρωικών Λόχων Ορεινών Καταδρομών (ΛΟΚ) του ελληνικού στρατού. 

Ανέλαβε αμέσως τη διοίκηση της επιχείρησης και αποφάσισε να καλέσει πριν από οποιαδήποτε ενέργεια, τη φρουρά να παραδοθεί. Το πρωί και μισή περίπου ώρα πριν την ανατολή του ήλιου εμφανίστηκαν δύο μεγάλα γερμανικά υδροπλάνα μεταφοράς προσωπικού, για να παραλάβουν την πολιορκημένη φρουρά αλλά δέχτηκαν των δύο αποβατικών σκαφών χωρίς καν να επιχειρήσουν προσθαλάσσωση απομακρύνθηκαν προς Βορρά. 

Δύο ώρες αργότερα οι Γερμανοί απέρριψαν την πρόταση για παράδοση και αποφασίσθηκε η κατάληψη του φρουρίου με επιθετική ενέργεια. Στις 2 το μεσημέρι όλα ήταν έτοιμα για την έφοδο και οι άνδρες του αποσπάσματος περίμεναν την αεροπορική υποστήριξη που είχε υποσχεθεί οι Βρετανική Αεροπορία. Πραγματικά, λίγο πριν τις 3 εμφανίστηκαν τέσσερα αεροσκάφη της RAF. 

Τα αποβατικά άνοιξαν τότε πυρά κατά του φρουρίου, πραγματοποιώντας έτσι και κατάδειξη του στόχου για τους Άγγλους πιλότους, οι οποίοι επί αρκετά λεπτά πολυβολούσαν και χτυπούσαν με ρουκέτες το φρούριο. Μόλις τα αεροπλάνα σταμάτησαν τα πυρά τους έγινε η έφοδος.

Οι δύο πύλες του φρουρίου παραβιάστηκαν και μετά από σύντομη ανταλλαγή πυροβολισμών η γερμανική φρουρά παραδόθηκε. Το κόστος του τολμηρού εγχειρήματος ήταν η ζωή του ηρωικού λοχία διαβιβαστή Νικ. Μπενίκου από την Ικαρία. Οι Γερμανοί είχαν έναν νεκρό. 

Η Νάξος ήταν ελεύθερη, χάρη στην αποφασιστικότητα και τον ηρωισμό των ανδρών του Ιερού Λόχου και των συναδέλφων τους, που πολέμησαν στο πλευρό τους."

...

Υπήρξε όμως και άλλος ένας νεκρός! Ο 19χρονος Γιώργος Βαλληνδράς, που ανήκε στο ανταρτικό σώμα "Στρατιωτικό Τμήμα Νάξου" του ταγματάρχη Δέτση. Διαβάστε γι' αυτόν τον ηρωικό νέο, στην ιστοσελίδα της "Κυκλαδικής".

Ανιχνευτής

Η ιστορία των ελεύθερων σκοπευτών

Ζεύγος ελεύθερων σκοπευτών (Φωτο αρχείου ΓΕΣ/ΔΕΔ)

Η αγγλική λέξη "sniper", που αποδίδεται σήμερα διεθνώς στους ελεύθερους σκοπευτές (ΕΣ), ξεκινά από το 1770 και είναι δημιούργημα της στρατιωτικής γλώσσας μεταξύ των Βρετανών στρατιωτών του αποικιακού στρατού των Ινδιών. Κάποιος σκοπευτής που μπορούσε με την πρώτη σφαίρα να κτυπήσει την πάντοτε φευγαλέα και απρόβλεπτη ...μπεκάτσα (snipe στ' αγγλικά), σήμαινε ότι ήταν ένας άριστος σκοπευτής, ένας sniper!

Στα ελληνικά, πιστεύω ότι αποδίδεται πιο καλά ο όρος, αφού η έκφραση υποδηλώνει την ανεξαρτησία κινήσεως και την αυτονομία δράσεως του σκοπευτή για να πετύχει την αποστολή του. Εδώ μιλάμε για τους μαχητές που διεισδύουν ή παραμένουν μόνοι, ή με ζευγάρι, ή ακόμη και σαν ομάδα στα μετόπισθεν ή στην κατεχόμενη περιοχή του αντιπάλου και παρατηρούν, αναγνωρίζουν, συλλέγουν πληροφορίες και προσβάλλουν στόχους υψηλής αξίας.

Η ιστορία γένεσής τους παρουσιάζεται με πολύ ωραίο τρόπο σε ντοκιμαντέρ που γυρίστηκε στα πλαίσια της σειράς "Tales of the gun" της αμερικανικής τηλεόρασης.

Μπορείτε να το δείτε, πιέζοντας τον σύνδεσμο: "Sharpshooters and Long Range"

Επί πλέον όσοι δεν έχετε δει ακόμη την ταινία "Αμερικανός Ελεύθερος Σκοπευτής", μπορείτε να τη δείτε με ελληνικούς υπότιτλους, πιέζοντας ΕΔΩ.


Ανιχνευτής

Η άγνωστη ιστορία των ελληνικών αντιστασιακών οργανώσεων κατά τη διάρκεια της κατοχής

Πέρα από τις μεγάλες και αρκετά γνωστές στο ευρύ κοινό ελληνικές αντιστασιακές οργανώσεις της Κατοχής (όπως το ΕΑΜ – ΕΛΑΣ με τον Άρη Βελουχιώτη, ο ΕΔΕΣ του Ζέρβα και η ΕΚΚΑ του Δημήτριου Ψαρρού), υπήρχαν και διάφορες μικρές οργανώσεις, των οποίων η δράση εναντίον των κατακτητών δεν αναφέρεται, παρά σε λίγα ιστορικά βιβλία. 

 Όλοι αυτοί οι αγωνιστές που ρίσκαραν την ίδια τους τη ζωή και πολλοί από αυτούς την έχασαν, αξίζει να έχουν μια θέση στην ιστορία μας και στη μνήμη μας.

 Οι περισσότερες από τις οργανώσεις  έδρασαν κυρίως στον τομέα της κατασκοπείας, στις δολιοφθορές (σαμποτάζ) και τις φυγαδεύσεις, πολλές φορές σε συντονισμό με το Στρατηγείο Μέσης Ανατολής (Σ.Μ.Α.)

Η συνέχεια στην πηγή

Η ιστορία της Κατοχής και της Αντίστασης στην Κρήτη, είναι ένα ιδιαίτερο θέμα με ξεχωριστό ενδιαφέρον. 

Πηγή

Εκτός τους προσωποπαγούς χαρακτήρα των περισσότερων από αυτές τις οργανώσεις, στον μη εαμικό χώρο, στη θέση του αντίπαλου στο ΕΑΜ δεν έχουμε εδώ τον ΕΔΕΣ, αλλά την Εθνική Οργάνωση Κρήτης (ΕΟΚ). Παρά τα όσα γνωρίζουμε ή νομίζουμε πως γνωρίζουμε για αυτήν, η σχετική ιστορική έρευνα δεν έχει φωτιστεί αρκετά.

Συνέχεια στην πηγή

Στη Μακεδονία και στη Θράκη, έχουμε τους άλλους καπετάνιους, τους Πόντιους αντιστασιακούς καπετάνιους. Μεταξύ αυτών ο Αντών Τσαούς

Ακόμη και στην αντίσταση, υπήρχε διχόνοια μεταξύ των διάφορων οργανώσεων! Το έχουμε στο αίμα μας το σαράκι αυτό! Το εκμεταλλεύονται οι ξένοι καλά από παλιά!


Ανιχνευτής