Είχα την τύχη να παραβρεθώ χθες το βράδυ στο αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου, για να παρακολουθήσω την τελετή εορτασμού των 70 χρόνων από ιδρύσεως του Ιερού Λόχου Μέσης Ανατολής.
Το αμφιθέατρο κατάμεστο από κόσμο! Kαταδρομείς και βατραχάνθρωποι όλων των γενεών! Απόστρατοι, έφεδροι και εν ενεργεία όλων των ηλικιών και των βαθμών και συγγενείς πολλών Ιερολοχιτών που έχουν "φύγει".
Τίμησαν την τελετή ο ΥΦΕΘΑ Αντγος ε.α. Καράμπελας, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ και οι Αρχηγοί των Κλάδων, τέως υπουργοί και πρώην Αρχηγοί και βέβαια έξι από τους λίγους εναπομείναντες Ιερολοχίτες, ..σχεδόν αιωνόβιοι.
Αυτός όμως που "πρωταγωνίστησε" το βράδυ, ήταν ο ακούραστος Στρατηγός Κόρκας. Αν και βρίσκεται στα 91 του χρόνια πια, φάνηκε ζωηρός και σταθερός όταν ανέβηκε στο βήμα για να μιλήσει! Ένας "χείμαρρος" ιστορικών γεγονότων και εμπειριών κατέκλυσε ξαφνικά το ακροατήριο! Μιλώντας ο Στρατηγός με τη δυνατή φωνή του, εξιστόρησε με παραστατικό και γλαφυρό τρόπο την γένεση και την δραστηριότητα του Ιερού Λόχου, όντας από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του, ένας μαχητής του.
Εξύφανε τα γεγονότα, εξηγώντας ενέργειες εχθρών και συμμάχων. Μίλησε για την γενική κατάσταση στο θέατρο επιχειρήσεων των Βαλκανίων, για την επιχείρηση "Κιβωτός του Νώε", για την προσπάθεια των συμμάχων για κατάληψη της Δωδεκανήσου και για την αντίδραση της Τουρκίας του "Επιτήδειου Ουδέτερου" για την παρουσία ελληνικών στρατευμάτων εκεί. Για τις επιδιώξεις Αμερικάνων, Άγγλων, Ιταλών και Ρώσων σε βάρος της πατρίδας μας.
Μίλαγε σχεδόν μια ώρα αρχίζοντας από την εκπαίδευση του Ιερού Λόχου, τους συναδέλφους του που χάθηκαν σε μάχες, τις επιχειρήσεις που διαδραματίσθηκαν στη Βόρειο Αφρική και στην Μεσόγειο, καταλήγοντας στις κακές στιγμές της διχόνοιας του Ελληνισμού, αλλά και στις καλές στιγμές άφταστου πατριωτισμού ηρωισμού και θυσίας των αγωνιζομένων Ελλήνων μαχητών του Ιερού Λόχου , άφθαρτων από τα πολιτικά μίση και πάθη της εποχής του, για την απελευθέρωση των νησιών του Αιγαίου και των Δωδεκανήσων.
Στο τέλος, άφησε ένα μήνυμα που έβγαινε συμπερασματικά από τα λόγια του:
* Ο Ιερός Λόχος έκανε αυτό που έκανε γιατί υπήρχε πνεύμα μονάδας, πίστη στον ηγήτορά τους, ανιδιοτελής αγάπη προς την πατρίδα, αγάπη και αλληλοεκτίμηση μεταξύ των συμπολεμιστών, κοινός σκοπός, άριστη εκπαίδευση και εξοπλισμός και προπάντων ήταν μακριά από την πολιτική αντιπαράθεση.
* Σε κάθε δύσκολη στιγμή του Ελληνισμού (και αυτός πέρασε πολλές) χρειάζεται ομοψυχία, ομόνοια, πίστη στα ιδανικά του έθνους και στήριξη του ενός προς τον άλλο, για να ξεπεραστούν τα εμπόδια από όλους μαζί.
* Οι Ένοπλες Δυνάμεις πρέπει να είναι ενωμένες, με πάθος για την προάσπιση της πατρίδας, με πατριωτισμό, με πνεύμα στρατιωτικό, να πιστεύουν στην ηγεσία τους, μακριά από την πολιτική και ανεπηρέαστες από τους πολιτικούς.
* Έλληνες ενωμένοι, πάντα κερδισμένοι.
Καλά τα είπε ο Στρατηγός και καταχειροκροτήθηκε από όλους! "Ζωντανή ιστορία" και τιμημένος όσο κανείς άλλος στη ζωή στρατιωτικός, όπως μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω στο σύντομο βιογραφικό του. Κάποιοι τον αποκαλούν "σκυλί του πολέμου" αν και δεν θεωρώ ότι είναι δόκιμη έκφραση για ένα πατριώτη πολεμιστή. Μάλλον αυτή η έκφραση κάνει για μισθοφόρους.
Οι δύσκολοι καιροί που περνάμε χρειάζονται την ομόνοια και την ομοψυχία. Δυστυχώς μας λείπει και τα οικονομικά προβλήματα επηρεάζουν σοβαρά και την εθνική άμυνα. Τώρα είναι μεγάλη και επιτακτική ή απαίτηση για διακλαδικότητα σε όλους τους τομείς και ειδικότερα στο χώρο των Ειδικών Δυνάμεων που πρέπει να τηρηθούν ψηλά, ψυχικά και υλικά!
Αυτό που δεν ακούστηκε καθόλου, είναι η απονομή της πολεμικής σημαίας του Ιερού Λόχου στον σύγχρονο "Ιερό Λόχο". Δεν ξέρω αν υπάρχουν "ανυπέρβλητα" εμπόδια, αλλά θεωρώ ότι είναι μια ιστορική ανάγκη που έχει να κάνει με τη συνέχεια της παράδοσης των Καταδρομών. Ελπίζω ότι πολύ σύντομα θα γίνει.
Ανιχνευτής
Σύντομο Βιογραφικό του Στρατηγού Κόρκα
Ο Στρατηγός Κόρκας σε περσινή φωτογραφία του (Πηγή) |
Ο Στρατηγός Κόρκας Κωνσταντίνος του Αθανασίου γεννήθηκε στο χωριό Πουλίτσα Κορινθίας το έτος 1921.
Αποφοίτησε από τη ΣΣΕ το 1943 με το βαθμό του Ανθλγού (ΠΖ). Απεστρατεύθη το 1980 με το βαθμό του Αντιστρατήγου και με τον τίτλο του Επίτιμου Διοικητού της 1ης Στρατιάς.
Διοίκησε :
- Τον 14 ΛΟΚ (1947 – 49)
- Τη Γ΄ ΜΑΚ (1954 – 55)
- Το 3ο ΣΠ «ΡΙΜΙΝΙ» (1971 – 72)
- Την ΧΙ ΜΠ (1973 – 74)
- Το Β΄ ΣΣ το 1974-1976
- Το Δ΄ ΣΣ του οποίου υπήρξε ο πρώτος διοικητής το 1976 και τέλος
- Την 1η Στρατιά .
Υπηρέτησε ως αξιωματικός του:
- Μ.Ο. 4 - 133 Δύναμης το 1944.
- Στο ΝΑΤΟ LSE το 1955 – 57.
- Ως ΑΚΕΔ Βουκουρεστίου–Βουδαπέστης το 1968–70
- Ως Α΄ Υ/ΓΕΣ το 1977 και
- Ως ΓΕΠΣ/ΓΕΣ το 1979 – 80.
Έλαβε μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις της Κρήτης (1941) , της Β. Αφρικής (1942-43), στα νησιά του Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα (1943 – 45) και τέλος στις επιχειρήσεις της περιόδου 1947 – 49 όπου και τραυματίσθηκε δύο φορές.
Τιμήθηκε με τις εξής ηθικές αμοιβές :
α. Προαγωγή επ΄ ανδραγαθία.
β. Χρυσό Σταυρό Φοίνικα μετά Ξιφών.
γ. Χρυσό Σταυρό Βασιλικού Τάγματος Γεωργίου Α΄.
δ. Σταυρό Ταξιαρχών Βασιλικού Τάγματος Φοίνικος.
ε. Σταυρός Ταξιαρχών Τάγματος Γεωργίου Α΄.
στ. Χρυσόν Αριστείον Ανδρείας (εξάκις)
ζ. Πολεμικό Σταυρό Β΄ Τάξεως.
η. Πολεμικό Σταυρό Γ΄ Τάξεως (επτάκις)
θ. Μετάλλιο Εξαιρέτων πράξεων (Τρις)
ι. Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας Β΄ Τάξεως
ια. Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας Γ΄ Τάξεως.
ιβ. Αναμνηστικό Μετάλλιο Πολέμου 1940 – 41.
ιγ. Αναμνηστικό Μετάλλιο Πολέμου 1941 – 45
ιδ. Βρετανικό Μετάλλιο Ανδρείας
ιε. Ανώτατο Παράσημο Εθνικής Αξίας της Γαλλίας.
Φοίτησε στις σχολές και κέντρα εκπαιδεύσεως :
- Του όπλου του,
- Στη Σχ.ΠΖ Αγγλίας και ΗΠΑ
- Στη Σχολή Διοικήσεως και Επιτελών ΗΠΑ
- Στην ΑΣΠ και στη ΣΕΘΑ.
Ο πατερας της γυναικας μου, υπηρετησε υπο τις διαταγες του στρατηγου Κορκα 47-49 στην Φλωρινα. Ειναι ενδεχομενως απο τους τελευταιους εναπομειναντες ριμινιτες, εν ζωη (90 χρονων). Επειδη εχει χασει επαφη με τον στρατηγο (παλιοτερα συναντιονταν μια φορα τον χρονο στην Φλωρινα)μπορει να βρει το τηλεφωνο του για να επικοινωνησει - προσπαθησαμε μεσω ΟΤΕ αλλα δεν τα καταφεραμε. Αν δεν θελετε να το αναρτησετε δημοσια στειλτε το στο μαιηλ μου ahe98922_2@msn.com
ΑπάντησηΔιαγραφή