Οι διαβιβαστές επί το έργον κατά την εξέλιξη της μάχης. Παλιά φωτογραφία από επιχειρήσεις των Δυνάμεων Καταδρομών το 1949 στην Ήπειρο. (Πηγή ΓΕΣ/ΔΕΔ) |
Οι χρήσιμοι και κρίσιμοι άνθρωποι σε όλες τις επιχειρήσεις, ειρήνης και πολέμου! Συνήθως τα φώτα πέφτουν στους "μάχιμους", αφήνοντας τον "δευτερεύοντα" ρόλο στους άλλους, τους .."βοηθητικούς"!
Αλλά ποιούς βοηθητικούς; Αυτούς που ακολουθούν παντού και συμμετέχουν σε όλα, εκτελώντας ταυτόχρονα τα καθήκοντά τους, πολλές φορές σε περίοδο ανάπαυσης για τους υπολοίπους;
Σε μια επιχείρηση όλα εξαρτώνται από την ενημέρωση, την επικοινωνία, την επιχειρησιακή αντίληψη. Σ' αυτό, έρχονται οι διαβιβαστές, οι άνθρωποι των επικοινωνιών να υποστηρίξουν και να καλύψουν την αδύναμη πλευρά των μαχίμων.
Καταδρομείς διαβιβαστές κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων στη Θεσσαλία το 1949. (Πηγή ΓΕΣ/ΔΕΔ) |
Στις ειδικές δυνάμεις, ανεξάρτητα σε ποιόν στρατό ανήκουν, οι διαβιβαστές παίζουν σημαντικό ρόλο και πλαισιώνουν κάθε τμήμα που οργανώνεται γι' αποστολή. Και πρέπει να είναι και αυτοί πρώτα μαχητές, για ν' ακολουθούν παντού, έχοντας την ίδια φυσική κατάσταση, τις ίδιες γνώσεις τακτικής και οπλισμού, πέραν των γνώσεων του υλικού επικοινωνιών.
Θα μιλήσω όμως για τους δικούς μας διαβιβαστές! Για το υπέροχο 480 τάγμα Διαβιβάσεων, που πριν από 66 χρόνια οργανώθηκε, για να υποστηρίξει τις μαχόμενες Δυνάμεις Καταδρομών.
Το προσωπικό του, συμμετείχε παντού, σε όλες τις ασκήσεις, με τη διαφορά ότι είχαν επιπλέον τον ασύρματο να μεταφέρουν! Βοηθούσαμε και μεις, δεν λέω, αλλά τη δουλειά των επικοινωνιών την έβγαζαν αυτοί! Κώδικες κρυπτογράφησης, ταχύτατη αποστολή μηνυμάτων με σήματα Μορς, εγκατάσταση κεραίας σε σημεία με καλή επαφή, πολλές φορές σε ψηλές κορυφές! Η αποκατάσταση επαφής ήταν το κύριο μέλημά τους! Αποτελούσε προσβολή, ύβρις το να μην μπορούν να έχουν επαφή με τη βάση! Πλήρης αποτυχία!
Κίνηση επί ορεινού δρομολογίου! Ο διαβιβαστής με τον ασύρματο στην πλάτη. (Πηγή: ΓΕΣ/ΔΕΔ) |
Θυμάμαι μετά από πολύωρες πορείες, ενώ όλοι εμείς πέφταμε για ξεκούραση, οι διαβιβαστές, τα "ντιριντάρια" όπως τους λέγαμε, πάσχιζαν να στήσουν τα συμπράγκαλά τους για να έχουν επαφή! Αλλιώς τους περίμενε ο "καπετάνιος" με τη γκλίτσα, έτοιμος να τους"φάει"!
Είχε μεγάλη σημασία να έχεις μαζί σου καλό διαβιβαστή, έναν δηλαδή που έγραφε πολλά γράμματα το λεπτό και ήξερε καλά το στήσιμο της οριζόντιας κεραίας, γιατί μόνο έτσι είχε καλές λήψεις σε μεγάλες αποστάσεις από τη βάση! Πολλές φορές, εμείς οι νεώτεροι, δεν τους λογαριάζαμε σαν γνήσιους καταδρομείς, αφού ανήκαν στο Όπλο των Διαβιβάσεων!
Παρέλαση Μοίρας Καταδρομών στην Αθήνα μετά τη λήξη των επιχειρήσεων το 1949. Φαίνεται στην τελευταία τριάδα ο διαβιβαστής με τον ασύρματό του. (Πηγή ΓΕΣ/ΔΕΔ) |
Τόσα ξέραμε τόσα λέγαμε! Μέχρι που ήλθε η στιγμή και πέρασα λίγο καιρό για εκπαίδευση στο Τάγμα και τους είδα από κοντά! Είδα μια ακόμα Μοίρα Καταδρομών! Αισθάνονταν υπερηφάνεια και τιμούσαν τον πράσινο μπερέ, που φορούσαν με καμάρι! Όταν ήλθε η ώρα να ασχοληθώ κι' εγώ με τους ασυρμάτους, κατάλαβα ακόμα περισσότερο την αγωνία και την προσπάθειά τους
Σύγχρονοι καταδρομείς σε άσκηση, παρακολουθούν την έκδοση διαταγής επί αμμοδόχου. Στην πρώτη σειρά, ο διαβιβαστής με τον ασύρματό του. (Πηγή ΓΕΣ/ΔΕΔ) |
Δεν έδρασαν ποτέ σαν αυτοδύναμη μονάδα, αλλά δούλευαν για κάποια μονάδα, κάποια Μοίρα Καταδρομών, εντεταγμένοι μέσα σ' αυτήν και έχοντας την εντολή από το Τάγμα τους να μην θίξουν την παράδοση που τους ακολουθούσε, από γενιά σε γενιά, από σειρά σε σειρά! Έπρεπε να είναι άριστοι! Και ήταν! Επάνω σ' αυτούς, ήλθαν αργότερα και ταίριαξαν και οι διαβιβαστές των Πεζοναυτών.
Είμαι βέβαιος ότι σε όλα τα είδη ελληνικών μονάδων ειδικών δυνάμεων και των άλλων κλάδων, υπάρχουν εξαίρετοι διαβιβαστές, με πιο σύγχρονα μέσα και υλικά! Οι διαβιβαστές όμως των Καταδρομών, είναι οι πρώτοι που εμφανίστηκαν ιστορικά! Έχουν και 11 νεκρούς σε επιχειρήσεις, που και αυτοί μνημονεύονται στο ετήσιο μνημόσυνο των Καταδρομών.
Μπορεί το Τάγμα να μην υπάρχει σήμερα έτσι όπως το γνωρίσαμε οι παλιοί, αλλά εξακολουθεί να βρίσκεται στις πρώτες θέσεις της ιστορίας των ειδικών δυνάμεων της χώρας μας.
Ανιχνευτής
Διαβάζοντας αυτό το άρθρο, θα καταχραστώ λίγο απο τον χρόνο σας για να πώ τη δική μου ιστορία, ως Πεζοναύτης με ειδικότητα Διαβιβαστή. Συνήθως υπογραμμίζω τα κακώς κείμενα που υπάρχουν όσον αφορά τον Ελληνικό Στρατό, όχι απο κακία, αλλα απο αγάπη επειδή θα ήθελα έναν πιο δυνατό στρατό, πιο οργανωμένο και σκληραγωγημένο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην Ταξιαρχία μας, έχουμε την τάση να κάνουμε τα πράγματα λίγο διαφορετικά, απο τον υπόλοιπο στρατό, και εξηγούμαι. Με τον αδερφό μου μας έτυχε να έχουμε ίδια ειδικότητα, Διαβιβαστής και εκείνος, αλλα στο Πεζικό. Φεύγοντας απο την Κόρινθο του είπαν οτι θα περάσει εκπαίδευση στην μονάδα του, για την ειδικότητα. Ποτέ δεν έγινε. Εγώ και οι συνάδελφοι μου, μετά τη βασική εκπαίδευση στο 505, πήγαμε σε άλλα κέντρα για τις ειδικότητές μας, και στη συνέχεια, γυρίσαμε στο δικό μας σχολείο, τον 32 Λόχο Διαβιβάσεων, για εκπαίδευση στους ασυρμάτους.
Και τί εκπαίδευση.. Τον Ιούλιο του 2009, είχαμε λιώσει στο διάβασμα και στο βουνό. Ξυριάς - Γλαφυρά - Μελισσάτικα, πηγαίναμε και στείναμε κέντρα επικοινωνιών. Ανεβαίναμε στα δέντρα για να στείσουμε πανκατευθυντικές κεραίες (καλώδιο απο δέντρο σε δέντρο, με έναν πομποδέκτη στη μέση), αφού πιο πριν είχαμε στείσει το δίκτυ παραλλαγής για να μή φαινόμαστε. Εκπαίδευση σε τεχνικά χαρακτηριστικά και πολλή πρακτική εξάσκηση, σε κάθε πιθανό ασύρματο που μπορεί να χρησιμοποιήσουμε, όχι μόνο ώς φορητό μεσο επικοινωνίας, αλλα και κινούμενο. Κάτι τζιπάκια με την κεραία που εξείχε στο πίσω μέρος, ήταν οι κινητές μας μονάδες. Ήταν φορές που η εκπαίδευση ήταν "Καθολική", απο το πρωί ως τις 12 -1 το βράδυ ήμασταν στο βουνό. Επρεπε να μπορούμε να "παίρνουμε επαφή" όχι μόνο την ημέρα, αλλα και τη νύχτα τηρώντας πάντα "Πειθαρχία Φωτώς".
Το μόνιμο προσωπικό του Λόχου, ήταν απο τις Διαβιβάσεις και είχαν περάσει σχολεία Ειδικών Δυνάμεων (τουλάχιστον το ΣΒΕΚ), και κάποιους τους κουράζαμε ιδιαίτερα, αφού ακόμη και τη νύχτα σε άσχετες ώρες, τους πιάναμε και τους ρωτούσαμε για να μας λύσουν απορίες. Ακόμη και στον Στρατό, υπάρχει το ιδιαίτερο φροντιστήριο :) . Επρέπε να ξέρουμε όσο τον δυνατόν περισσότερα, αφού κάθε Παρασκευή είχε γραπτό διαγώνισμα, και αν θυμάμαι καλά επιθυμητό αποτέλεσμα ήταν οτιδήποτε απο 70% και πάνω. Εγω συνήθως βρισκόμουν στο 95%, λόγω των σπουδών που ειχα. Την τελευταία Παρασκευή δε, πρίν τελειώσει το σχολείο, είχαμε εξέταση - επιτήρηση απο τον Υποδιοικητή Ταξιαρχίας (με το θρυλικό μουστάκι..), που μας είχε κάνει έφοδο απο το πουθενά, όταν ήμασταν στο βουνό, κατα τη διάρκεια της εκπαίδευσης.
"Διαβάστε και μάθετε! Να γίνετε σωστοί Διαβιβαστές! Αν πάμε σε πόλεμο θέλω να ξέρω, οτι θα ζητήσετε αεροπορική υποστήριξη για τις θέσεις του εχθρού. Μη μας έρθει κανένα βλήμα στο κεφάλι!"
Φυσικά οποιαδήποτε αποτυχία στην εξέταση, θα σήμαινε και μετάταξη στο απλό Πεζικό. Τα καταφέραμε όλοι μας πάντως, μάλιστα κάποιοι κλήθηκαν να περάσουν άλλες 2 εβδομάδες σχολείο κρυπτογραφίας. Μεγάλο το βάρος του Διαβιβαστή και απο πλευράς ειδικότητας, και απο πλευράς φόρτου. Το μπέργκιν γινόταν πιο βαρύ με την προσθήκη τους ασυρμάτου και των παρελκομένων.
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.
Πολυ ενδιαφερουσες φωτογραφιες ,σας ευχαριστουμε
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατα σειρα εμφανιζονται , εικ 1 ο βρετανικος WS.No18 , εικ 2 Radio Set SCR-694 / BC-1306, EIK 3 ΒC-1000 / SCR-300 και στην παρελαση και παλι radio Set SCR-694 / BC-1306
Μην το εκλαβετε σαν διαφημιση , μπορειτε να τα δειτε εδω
https://www.facebook.com/%CE%91%CF%83%CF%8D%CF%81%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CE%A3%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%8D-320017061537169/
1978 1980 εγκατάστασης γραμμών αλεξιπτωτιστης στον ΛΥΠ 1ης ΜΑΛ Ασπρόπυργο... πορείες 10 με 12 ώρες με πλήρες φορτίο, άλματα με φόρτο, αναρρίχηση σε Γ βράχο... βροχή κρύο και αέρας και επάνω στην κολόνα να τραβάς χάλκινο σύρμα να ενώσεις την κομμένη γραμμή με τα χέρια ξύλο από την παγωνιά... χώρια την πορεία μέχρι να βρεις την ζημιά.... τι να λέμε τώρα.. .
ΑπάντησηΔιαγραφή78 δ 135σειρα Ρέθυμνο κ ε δ β 480μεγαλο πεύκο Ζαχαράτος Βασίλης μεγάλες μέρες καλές ην
ΑπάντησηΔιαγραφή