Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

Τα νέα άρβυλα των Αμερικανών Πεζοναυτών

Πηγή
Τι ζητάμε από άρβυλα; Να είναι ελαφριά, ανθεκτικά σε μακροχρόνια ταλαιπωρία, αδιάβροχα, αλλά όταν βρέχονται ή λασπώνονται να πλένονται και να στεγνώνουν εύκολα, να διαπνέουν στο πόδι, να μην γλιστρούν οι σόλες τους σε κακοτράχαλα εδάφη, ούτε να πληγώνουν όταν περπατάμε σε αιχμηρά βράχια και ν' απορροφούν τον κραδασμό κατά το βάδισμα, ή και το τρέξιμο.

Αυτά με λίγα λόγια ζητάει ένας μαχητής από τ' άρβυλά του. Αυτά ζητούσαν επίμονα και οι Αμερικανοί πεζοναύτες και το πέτυχαν, με την χορήγηση στην ατομική τους υπόδηση των νέων αρβυλών ταχείας στέγνωσης, τύπου "RAT" (Rugged All Terrain) της γνωστής εταιρείας Danner. Η χορήγηση θα ξεκινήσει από το 2015 και θα ολοκληρωθεί το 2016.

Ενισχυμένη μύτη και φτέρνα, προστατεύουν από την υγρασία, ειδικά όταν κάποιος περπατά σε βρεγμένο γρασίδι ή χιόνι. Επιτρέπουν την διαπνοή με εσωτερική επένδυση Gοretex

Πηγή
Ανεξάρτητα απ' αυτό όμως,  τα άρβυλα αυτά, όπως λένε, με σόλα Vibram, κατασκευασμένα από ειδικά επεξεργασμένο ανθεκτικό νάιλον και δέρμα, παρέχουν εξαιρετική προστασία από ζέστη, μούχλα και υγρασία σε θερμά κλίματα, αλλά ακόμη και σε χειμερινό περιβάλλον.

Περισσότερες λεπτομέρειες και τιμές,  μπορείτε να δείτε στις προδιαγραφές τους. Θα μου πείτε τώρα, με 340 δολάρια που κοστίζει το ζευγάρι, αγοράζεις ό,τι το καλύτερο! Η διαφορά είναι ότι αυτά έχουν ήδη δοκιμαστεί και αντέχουν! Οι συμβάσεις με την εταιρεία τρέχουν!

Ανιχνευτής






Κυριακή 27 Ιουλίου 2014

Στη μνήμη των πεσόντων της Α' Μοίρας Καταδρομών στην Κύπρο

Σήμερα το πρωί, για μια ακόμη φορά, τελέστηκε το μνημόσυνο των πεσόντων της Α' Μοίρας Καταδρομών στην Κύπρο, αλλά και των αεροπόρων που έχασαν την ζωή τους κατά την εκτέλεση της επιχείρησης "ΝΙΚΗ", της μυστικής και τολμηρής αερομεταφοράς της Α' Μοίρας, για ενίσχυση των αμυνομένων δυνάμεων στην Κύπρο, κατά της τουρκικής εισβολής τον Ιούλιο του 1974.

Την τελετή τίμησαν με την παρουσία τους, εκτός των άλλων επισήμων προσκεκλημένων και οι τρεις αρχηγοί των κλάδων των ενόπλων δυνάμεων.

Οι ιστορικές μνήμες παραμένουν ανεξίτηλες και έτσι πρέπει, γιατί αποτελούν την "βακτηρία" των γερόντων παλαιών πολεμιστών στην ζωή και το στήριγμα των νεότερων, που πρέπει από εκεί να πιαστούν, για να συνεχίσουν.  

Οι παλαιοί! Όλοι απλοί άνθρωποι, φτωχοί στην πλειονότητα από επίγεια ..αγαθά, αλλά πολύ πλούσιοι στην καρδιά, γεμάτοι με ανεκτίμητες ηθικές αξίες, από αυτές που διατηρούν την πατρίδα στη ζωή και όχι "λαμπεροί" αλλά άδειοι τενεκέδες που το μόνο που εμπεριέχουν είναι λόγια πομπώδη και βρώμικο αέρα κοπανιστό! 

Διαβάζοντας ένα άρθρο, στα Χανιώτικα Νέα,  "ζωντάνεψαν"  οι δικές μου μνήμες για τους πρωταγωνιστές εκείνης της περιόδου, τους μαχητές, τους ανθρώπους που στο παρελθόν συνεργάστηκα και έζησα μαζί τους, ακούγοντας από το στόμα τους, κάποιες νύκτες γύρω από τη φωτιά και μετά από ασκήσεις, τα προσωπικά τους βιώματα..


" Την 21η Ιουλίου 1974 το ΓΕΕΘΑ βρισκόταν σε πλήρη σύγχυση. Την 16.30 ο διοικητής Καταδρομών του ΓΕΣ δίδει προφορική διαταγή στον διοικητή της Α’ Μοίρας Καταδρομών στο Μάλεμε και ταγματάρχη Γεώργιο Παπαμελετίου να κινηθεί άμεσα προς την 115 Π.Μ., ενώ είχαν ήδη αρχίσει να προσγειώνονται στο αεροδρόμιο Σούδας τα γηρασμένα μεταγωγικά αεροσκάφη NORATLAS που προηγουμένως είχε δοθεί εντολή σε όλες τις αεροπορικές μονάδες να κατευθυνθούν άμεσα στη Σούδα. 

Τελικά από τα 20 αεροσκάφη απογειώθηκαν για Λευκωσία τα 15 και έφθασαν στην Κύπρο τα 13, με τα δύο να έχουν επιστρέψει για διάφορους λόγους. Από αυτά, τα τρία είχαν μεγάλες ζημιές και έμειναν για πάντα στην Κύπρο όπως και το καταρριφθέν, ενώ τα υπόλοιπα εννέα, που όλα ήταν διάτρητα από σφαίρες, τα δυο προσγειώθηκαν στη Ρόδο λόγω διαρροής καυσίμων.

Στη σύντομη ενημέρωση των πιλότων οι εντολές ήταν:
- Υψος πτήσεως στα 500 πόδια και ταχύτητα 150 μίλια.
- Απόλυτη σιγή ασυρμάτου και φώτα πλεύσεως σβηστά.
- Αποβίβαση των καταδρομέων χωρίς να σβήσουν οι κινητήρες και άμεση επιστροφή πριν το ξημέρωμα.

Εν τω μεταξύ η Α’ Μοίρα που ήταν σε ετοιμότητα και επικρατούσε η εντύπωση ότι θα σταλούν με αποβατικά σε κάποια νησιά, δόθηκε εντολή να κατευθυνθούν στο αεροδρόμιο Σούδας. Στις 5.30 το απόγευμα συγκροτήθηκαν οι ομάδες που είχαν εντολή να πάρουν ελαφρύ οπλισμό και τίποτα περιττό. 

Έτσι ξεκινούσε η πρώτη αεραποβατική επιχείρηση στην ιστορία των Ενόπλων Δυνάμεών μας. Στις 8 το απόγευμα περίπου, άρχισε στο Μάλεμε η επιβίβαση των 300 στα επιταγμένα λεωφορεία και λίγο αργότερα η φάλαγγα περνούσε από τον Πλατανιά, όπου οι κάτοικοι αλλά και οι ξένοι, κατάλαβαν και χειροκροτούσαν τους καταδρομείς, ενώ στην πλατεία της Δημοτικής Αγοράς στην πόλη μας, παρ” ότι είχε απαγορευθεί από τη δικτατορία οι καταδρομείς τραγουδούσαν το “πότε θα κάμει ξαστεριά” και ο κόσμος που είχε πλημμυρίσει τους δρόμους, τους επευφημούσε και μερικοί φώναζαν “στο καλό κοπέλια”.

Όπως ανέφερα, φθάνοντας νύχτα στο αεροδρόμιο Λευκωσίας, δέχτηκαν τα καταιγιστικά πυρά των ελληνικών αντιαεροπορικών πυροβολαρχιών. Το αεροσκάφος “ΝΙΚΗ 4” χτυπήθηκε άσχημα και άρχισε να φλέγεται. Ο πιλότος προσπάθησε να το προσγειώσει αλλά ο διάδρομος είχε τελειώσει και τσακίστηκε στην απέναντι χαράδρα παρασέρνοντας στον θάνατο 27 από τους καταδρομείς και τους τέσσερις του πληρώματος.

Μόνο ο Μακεδόνας Θανάσης Ζαφειρίου, που τον γνώρισα σε μια από τις τελετές μνήμης στο Μάλεμε, που είχε έρθει, σώθηκε. Διηγόταν το περιστατικό με τέτοια ένταση που είχε ιδρώσει και είχε γίνει κατακόκκινος. Είπε ότι το αεροπλάνο είχε πιάσει φωτιά και στον διάδρομό του τα κιβώτια με τα πυρομαχικά άρχισαν κι αυτά να φλέγονται όπως και μερικοί από τους καταδρομείς ενώ άλλοι είχαν ήδη σκοτωθεί. 

Στην απελπισία του να μην καεί, άνοιξε την πόρτα και πήδηξε. Αργότερα υπολόγισαν ότι πήδηξε από ύψος 50 μ. Τον βρήκαν τυχαία και τον “μάζεψαν” σε μια κουβέρτα, αφού είχε υποστεί δεκάδες συντριπτικά κατάγματα. Στον τόπο της τραγωδίας δεν βρέθηκαν παρά τρία σχεδόν ανέπαφα πτώματα. Τα υπόλοιπα είχαν αποτεφρωθεί και μόνο αποκαΐδια και σκόνη υπήρχε, που αναγκάστηκαν με μπουλντόζα να συγκεντρώσουν σε λάκκο όλα αυτά. Στους φονευθέντες συμπεριλαμβανόταν και ο Χανιώτης λοχίας Στέφανος Τζιλιβάκης που γι” αυτόν έχει στηθεί μνημείο στο μικρό εκκλησάκι της Χαλέπας απέναντι από την Αγία Μαγδαληνή.

Θυμάμαι στην πρώτη τελετή μνήμης στο Μάλεμε να έχουν έλθει και πολλές μανάδες ή άλλοι συγγενείς των πεσόντων και θα μου μείνει αλησμόνητο το τραγουδιστό μοιρολόι μιας Ηπειρώτισσας μάνας, που για πολλή ώρα καλούσε τον γιο της και όλοι παρακολουθούσαν άφωνοι. Το είχα βιντεοσκοπήσει.

Επίσης σε κάποιες από τις τελετές είχε παρευρεθεί, σαν απόστρατος ταξίαρχος πλέον και ο ηρωικός διοικητής της Μοίρας Γ. Παπαμελετίου, ασπρομάλλης καθώς και ο αρχηγός του ΓΕΣ Ν. Ντούβας, που τότε έλαβε μέρος στην επιχείρηση σαν υπολοχαγός. Υποδιοικητής της Μοίρας ήταν ο αλησμόνητος φίλος των Χανιωτών ορειβατών Άγγελος Αβραμίδης, που αργότερα έχασε τη ζωή του σε τροχαίο δυστύχημα.

Ο τότε κυβερνήτης του αεροσκάφους “ΝΙΚΗ 13”, Ρεθεμνιώτης Ευάγγελος Πετρουλάκης, διηγήθηκε ότι επειδή η τελευταία πτήση για Κύπρο έπρεπε να είναι μέχρι τις 12 τα μεσάνυχτα, παραβαίνοντας τις διαταγές, απογειώθηκε τελευταίος από την πίστα των Αμερικανών στο αεροδρόμιο Σούδας, οι οποίοι, με δική των πρωτοβουλία τον φούλαραν με καύσιμα και φόρτωσαν τις βόμβες για το Φάντομ.

Στη Λευκωσία προσγειώθηκε τελευταίος, αφού αντιμετώπισε τα αντιαεροπορικά πυρά Ελλήνων και Τούρκων και με αναμμένες τις μηχανές, τα τρία μέλη του πληρώματος ξεφόρτωσαν σε 20 λεπτά τρεισήμισι τόνους πυρομαχικών και απογειώθηκαν με επιτυχία για τη Σούδα.

Υ.Γ. Οι απώλειες της Μοίρας Καταδρομών ήταν μεν 27 του καταρριφθέντος αεροσκάφους, αλλά και άλλοι δύο που φονεύθηκαν σε άλλο αεροσκάφος που βλήθηκε, όπως ανέφερα, ήτοι συνολικά 29.
Εκτός από τον ηρωικό Τζιλιβάκη, υπήρξαν και άλλοι Χανιώτες που ήταν στους νεκρούς.

Την 23η Ιουλίου, οι επιζήσαντες άνδρες της Μοίρας έδωσαν και κέρδισαν καθοριστική μάχη στο αεροδρόμιο.."



Ανιχνευτής











Πέμπτη 24 Ιουλίου 2014

Τομπρούκ

Πηγή
Μια πολύ παλιά ταινία του 1967, ξεδιπλώνει μέσα από ένα μυθιστορηματικό σενάριο καταδρομική επιχείρηση στα μετόπισθεν των Γερμανών στην Βόρειο Αφρική, κατά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο.

Βρετανοί καταδρομείς, επιχειρούν την καταστροφή  αποθηκών καυσίμων του Άφρικα Κορπ του Ρόμελ.

Παλιά καλή ταινία με παλιούς καλούς ηθοποιούς. Απολαύστε την πατώντας ΕΔΩ!

Καλό καλοκαίρι!

Ανιχνευτής


Τρίτη 22 Ιουλίου 2014

Καταδύσεις στην Αλόννησο

Πηγή
Για όσους αγαπούν τις καταδυτικές συγκινήσεις, ένας ωραίος προορισμός για θερινή .."αγρανάπαυση" συνδυασμένη με βουτιές, είναι η Αλόννησος, το νησάκι των Βόρειων Σποράδων.

"Η θάλασσα της Αλόννησου μία θάλασσα εμπειριών! Στο μεγαλύτερο φυσικό θαλάσσιο πάρκο της Μεσογείου  η χλωρίδα και η πανίδα εντυπωσιάζουν δημιουργώντας την αίσθηση πως το φυσικό περιβάλλον παραμένει ανέγγιχτο και αναλλοίωτο στο πέρασμα των αιώνων . Η προτίμηση της μεσογειακής φώκιας Μονάχους - Μονάχους καθώς και των άλλων σπανίων ειδών του μοναδικού οικοσυστήματος των Β Σποράδων αποδεικνύουν του λόγου το αληθές."

 αναφέρει η όμορφη ιστοσελίδα του δήμου.

Δεν είναι καθόλου άσχημη ιδέα διακοπές στο ..βυθό!  Το θαλάσσιο πάρκο της Αλόννησου θεωρείται το μεγαλύτερο στην Ευρώπη, απλωμένο σε θαλάσσια περιοχή 2.200 τετραγωνικών χιλιομέτρων βόρεια της Αλόννησου και περιλαμβάνει –εκτός από την Αλόννησο- τα ακατοίκητα νησιά και τις βραχονησίδες Περιστέρα, Δύο Αδελφοί, Κυρά Παναγιά, Παππούς, Σκάντουρα, Γιούρα, Ψαθούρα και Πιπέρι. Για όσους είναι αμφίβιοι, μπορεί να θυμίζει κάτι τ' όνομά τους.

Μερικές ημέρες αμφίβιας περιοδείας στην  περιοχή, είναι ό,τι το καλύτερο.



Ανιχνευτής










Δευτέρα 21 Ιουλίου 2014

ΕΧΑCTO

Εικόνα της τηλεκατευθυνόμενης σφαίρας 0,50 (Πηγή)
Πρόσφατα έγινε η πρώτη δοκιμή .. μιας ακόμη τηλεκατευθυνόμενης σφαίρας,  με μέριμνα της γνωστής DARPA. Αυτή τη φορά η σφαίρα είναι των κλασσικών διαστάσεων, διαμετρήματος 0,50 και επί πλέον κατευθύνεται όχι με τη μέθοδο "φωτισμού" του στόχου με δέσμη LASER, (laser guidance) αλλά με  τη βοήθεια των οπτικών οργάνων σκόπευσης (τηλεχειρισμός), από τα οποία μεταβιβάζονται εντολές στον μικροσκοπικό υπολογιστή που ενσωματώνεται στη σφαίρα και στη συνέχεια αυτός τροποποιεί  ανάλογα τις θέσεις των ..μικροπτερυγίων της, ώστε να αλλάζει η τροχιά και να κατευθύνεται στο στόχο!

Το όνομα που έχει πάρει η νέα τεχνολογία πυρομαχικών, "EXACTO" είναι όπως καταλαβαίνετε, σύντμηση των  αγγλικών λέξεων "Extreme Accuracy Tasked Ordnance" που σημαίνουν "Κατευθυνόμενα Πυρομαχικά Υψηλής Ακριβείας".

Προφανώς, το κέλυφος αυτών των πυρομαχικών, είναι αυτό των φυσιγγίων  0,50 ή των 12,7 χιλ. σύμφωνα με την Συμφωνία Τυποποίησης (ΣΤΥΠ) 4883 του ΝΑΤΟ, αλλά εσωτερικά μοιάζει σαν ένα βελάκι όπως αυτά που πετάμε για παιχνίδι σε ξύλινους στόχους. 

Δεν έχει διευκρινιστεί ακόμη, αν ο οπλισμός με τον οποίο θα χρησιμοποιούνται αυτά τα πυρομαχικά θα είναι λειόκανος ή με ραβδώσεις, όπως δεν έχει ανακοινωθεί κάτι για το σύστημα σκόπευσης

Μόλις το βλήμα αφήσει την κάννη του όπλου με την δύναμη των αερίων κατά την εκπυρσοκρότηση, το κέλυφος απορρίπτεται  και το βελάκι έχοντας λάβει την ταχύτητά του αρχίζει να κινείται προς τον στόχο του. Στο ενδιάμεσο διάστημα, αν διαπιστωθεί ότι παρεκκλίνει της αρχικής του σκόπευσης, από εξωγενείς παράγοντες, (όπως για παράδειγμα ο άνεμος, ή κινούμενος στόχος) αρχίζουν να δίνονται οδηγίες,(από τα οπτικά όργανα) τροποποίησης της τροχιάς του η οποία αναπροσαρμόζεται προς την σωστή κατεύθυνση.

Με αυτόν τον τρόπο, δεν είναι ανιχνεύσιμη σκόπευση του στόχου, όπως γίνεται με τις ακτίνες LASER που χρησιμοποιούνται για καταύγαση του στόχου και εκεί έγκειται η διαφορά όπως αναφέραμε προηγουμένως, από την άλλη μέθοδο που εμφανίσθηκε δυο χρόνια πριν.

Μεγάλο ενδιαφέρον εφαρμογής, παρουσιάζει ο χώρος των ελεύθερων σκοπευτών, όπου αναμένεται να υιοθετήσει αυτό το είδος φυσιγγίου, αφού θα είναι δυνατή η προσβολή ενός κινούμενου στόχου με μια μόνο βολή, από απόσταση έως και 2 χιλιομέτρων, θα μπορεί να ενεργεί ένας ελεύθερος σκοπευτής και μόνος του, δεν θα επηρεάζεται η βολή από άσχημες καιρικές συνθήκες και θα παρέχεται μεγαλύτερη ασφάλεια στον ελεύθερο σκοπευτή, αφού δεν θα είναι δυνατή η εύκολη ανίχνευσή του. 


Ανιχνευτής







Ο νοσοκόμος ειδικών δυνάμεων..

Ρέιντζερς στο Αφγανιστάν  (Πηγή)
Η καταδρομική δύναμη αποβιβάσθηκε από τα ελικόπτερα μόλις αυτά πάτησαν στη Ζώνη Προσγείωσης (ΖΠ) και τα τμήματα, προωθήθηκαν για την κατάληψη του εχθρικού σταθμού διοίκησης που ήταν ο στόχος τους. 

Ξαφνικά, και ενώ το τμήμα εφόδου άρχιζε την προσβολή, ακούστηκε μια εκκωφαντική έκρηξη που την ακολούθησαν κραυγές αγωνίας και πόνου. "Επείγον! Χρειαζόμαστε νοσοκόμο εδώ!" Επαναλαμβανόταν συνεχώς  μια φωνή μέσα στον ασύρματο του δικτύου διοίκησης από μια διμοιρία, 300 μέτρα μακριά, εκεί που είχε συμβεί η έκρηξη.

Ο νοσοκόμος, έσπευσε με το σακίδιό του και πλησίασε τον πρώτο τραυματία, εκτελώντας μηχανικά όπως είχε μάθει, τον έλεγχο του τραύματος και κάνοντας νοερά την εκτίμησή του. Ήδη οι πρώτες βοήθειες είχαν δοθεί από συναδέλφους του και τις βρήκε ικανοποιητικές. Του είχαν κάνει αιμόσταση στο τραυματισμένο του πόδι, το αναπνευστικό του σύστημα δεν είχε πειραχτεί. Είχε όμως ανοικτό τραύμα στο στήθος και ο νοσοκόμος του "σφράγισε" την τρύπα με ειδικό επίδεσμο, συνεχίζοντας την εκτίμησή του για παραπέρα ενέργειες.

Δεν πέρασαν μερικά λεπτά και ξαφνικά, λίγα μέτρα πιο πέρα έσκασε μια άλλη εκρηκτική παγίδα, απελευθερώνοντας απότομα ένα μεγάλο σύννεφο καπνού και σκόνης  από τη γη, προκαλώντας έναν άλλο σοβαρό τραυματισμό. Η διμοιρία είχε πέσει επάνω σε παγιδευμένη περιοχή! Ο νοσοκόμος άφησε έναν στρατιώτη να προσέχει τον πρώτο τραυματία και έτρεξε στον δεύτερο.

Διαπίστωσε πολλαπλά τραύματα στο αριστερό πλευρό του σώματος του τραυματία. Η πρώτη εκτίμησή του ήταν ότι ο άτυχος στρατιώτης είχε χάσει το αριστερό του πόδι, το αριστερό του χέρι μέχρι τον ώμο και διαπίστωσε ότι είχε κοιλιακό τραύμα από το οποίο είχαν αποκαλυφθεί τα εσωτερικά του όργανα. Ο τραυματίας  με πρόσωπο γεμάτο αίματα, δεν ανταποκρινόταν αλλά ο νοσοκόμος προσπάθησε όσο μπορούσε για να σταματήσει την αιμορραγία και να βοηθήσει. 

Του έκανε κρικοθυρεοειδοτομή και του πέρασε έναν αεραγωγό για να μπορεί να αναπνέει. Δυστυχώς ο τραυματισμένος στρατιώτης μετά από δύο ανάσες, δεν ξανάδωσε σημεία ζωής.

Εκείνη τη στιγμή,  μια τρίτη εκρηκτική παγίδα έσκασε 10 μέτρα πιο πέρα προκαλώντας άλλο σοβαρό τραυματισμό. Ο νοσοκόμος κινήθηκε προς το μέρος του τραυματία για να διαπιστώσει ότι και τα δυο πόδια του είχαν κοπεί! Δεν είχε άλλους αιμοστατικούς επιδέσμους, στο σακίδιό του και έτσι προσπάθησε να ελέγξει την αιμορραγία πιέζοντας τις μηριαίες αρτηρίες.

Τότε κατέφθασε για βοήθεια και ένας διασώστης μάχης,  που συνόδευε για υποστήριξη, την καταδρομική δύναμη. Έβγαλε από τη συλλογή του αιμοστατικούς επιδέσμους και έσφιξαν μαζί τα κομμένα μέλη για να σταματήσουν την απώλεια αίματος. Ο τραυματίας άρχισε να έχει δύσπνοια και πνιγόταν. Αμέσως οι δύο νοσοκόμοι προχώρησαν σε κρικοθυρεοειδοτομή για να μπορέσουν να τον διασωληνώσουν και να βοηθήσουν την αναπνοή του.

 Τέταρτη εκρηκτική παγίδα έσκασε στα 5 μέτρα σκεπάζοντας τους νοσοκόμους με χώματα και αφήνοντας τους για κάποια δευτερόλεπτα ζαλισμένους και κουφούς, στο έδαφος. Μόλις συνήλθαν και αφού διαπίστωσαν ότι δεν είχαν τραυματιστεί οι ίδιοι, έμεινε ο διασώστης στον τρίτο τραυματία επισπεύδοντας την αεροδιακομιδή του, ενώ ο νοσοκόμος έτρεξε στον τέταρτο τραυματία της τελευταίας έκρηξης.

Δυστυχώς είχε χάσει και τα δυο του πόδια. Πάλι ο νοσοκόμος πίεσε με τα γόνατά του, τις μηριαίες αρτηρίες του νέου τραυματία ανεβαίνοντας επάνω του. Έψαξε για τη συλλογή πρώτων βοηθειών του τραυματισμένου, βρήκε έναν αιμοστατικό επίδεσμο (πάντα έπρεπε να υπάρχει ένας στη συλλογή). Φώναξε δυνατά σε έναν διπλανό κομάντο, ζητώντας του έναν ακόμη επίδεσμο. Ξεκίνησε να σφίγγει τα πόδια του τραυματία για να σταματήσει την αιμορραγία. Μόλις τελείωσε, έκανε μια γρήγορη εκτίμηση και κατέληξε στο συμπέρασμα της άμεσης αεροδιακομιδής.

Εκείνη την στιγμή έφτασαν 2 τραυματιοφορείς και πήραν τον τραυματία για να τον μεταφέρουν στο σημείο προσγείωσης του ελικοπτέρου. Ο νοσοκόμος, έκανε την σχετική αίτηση για 2 αεροδιακομιδές των τραυματιών που τους είχαν κοπεί τα πόδια.

Να ένα σενάριο για την αξιολόγηση εκπαίδευσης, στην τελική φάση  του σχολείου νοσοκόμων μάχης!  Μόνο που η παραπάνω ιστορία είναι πέρα για πέρα αληθινή!

Ήταν ο "Β" λόχος του 3ου τάγματος του αμερικανικού 75 συντάγματος των Ρέιντζερς. Κυνηγούσαν να συλλάβουν έναν οπλαρχηγό των Ταλιμπάν, που οι πληροφορίες τον έδιναν να βρίσκεται κρυμμένος  σε ένα καταυλισμό, εκεί. Περιμετρικά όμως οι αντάρτες  είχαν παγιδεύσει τον χώρο και βλέποντας τους καταδρομείς να πλησιάζουν, άρχισαν να ενεργοποιούν τις παγίδες, προσβάλλοντας ταυτόχρονα με πυρά. Ήταν μια ξαφνική, σφοδρή μάχη μικρής διάρκειας, όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις στο Αφγανιστάν.

Το περιστατικό συνέβη τον Οκτώβριο του 2013, στην 18η, εκ περιτροπής αποστολή  του τάγματος στο Αφγανιστάν, από το 2001. Ο δεκανέας Άντερσον, κατετάγη στο στρατό το 2010 και δήλωσε για νοσοκόμος Ρέιντζερ, αφού είχε σπουδάσει τέτοιο αντικείμενο σαν πολίτης και του άρεσε ο τομέας περίθαλψης επειγόντων περιστατικών. Το 2012, ανέλαβε με την μονάδα την πρώτη του επιχειρησιακή αποστολή στο Αφγανιστάν.

Αναμένοντας το ελικόπτερο αεροδιακομιδής  στην ΖΠ, ο νοσοκόμος Άντερσον, έβλεπε και άλλους πιο ελαφρά τραυματισμένους, που όμως, είχαν τύχει της φροντίδας των άλλων συναδέλφων τους και αισθανόταν ικανοποίηση που τα μαθήματα πρώτων βοηθειών που είχαν κάνει στην επιχειρησιακή τους εκπαίδευση, είχαν πιάσει τόπο. Η μάχη είχε τελειώσει, έτσι ξαφνικά όπως είχε αρχίσει.

Το ελικόπτερο έφτασε μαζί με τον γιατρό, και έγινε η παραλαβή παράδοση των τραυματιών. Πολύ αργότερα, και αφού η μονάδα είχε επιστρέψει στη βάση της, ο δεκανέας Άντερσον, ανακηρύχθηκε σαν ο καλύτερος νοσοκόμος των δυνάμεων ειδικών επιχειρήσεων του 2013. Συνοπτικά, ο Άντερσον, μπήκε μέσα σε περιοχή παγιδευμένη με εκρηκτικά και χωρίς να σκεφτεί τον εαυτό του, διέτρεχε τον χώρο, προσπαθώντας να περιθάλψει τους 4 σοβαρά τραυματισμένους συναδέλφους του.

Όπως ανέφερε το ιστορικό:

" Η απόλυτη περιφρόνηση που έδειξε για την προσωπική του ασφάλεια, προσπαθώντας να προσφέρει τις υπηρεσίες του για την διάσωση των συναδέλφων του ήταν εκπληκτική και η προσπάθειά του να εφαρμόσει με επιδέξιο τρόπο περίπλοκες ιατρικές μεθόδους με ελάχιστο εξοπλισμό, απίστευτη. Ο δεκανέας Άντερσον, συνεισέφερε στη διάσωση της ζωής δύο καταδρομέων, συμπεριλαμβανομένου αυτού με αναπηρία και στα δύο κάτω άκρα,, τον οποίο κράτησε στη ζωή για 2 ώρες, αρνούμενος να τον αφήσει μέχρι την ώρα της αεροδιακομιδής του, παρά τον κίνδυνο που διέτρεχε,  σε εχθρικό περιβάλλον."



Σάββατο 19 Ιουλίου 2014

Η ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΚΟΤΖΑΚΑΓΙΑ Σάββατο, 20 Ιουλίου 1974.

Ο Άγιος Ιλαρίων (στο βάθος) αριστερά και το Κοτζάκαγια (δεξιά) φωτογραφημένα εκ Δυσμών. Αριστερά διακρίνεται το ύψωμα του Προφήτη Ηλία. (Πηγή)




Ώρες πέρασαν, από την έναρξη των τουρκικών επιχειρήσεων, για κατάληψη της Κύπρου. Οι Μονάδες Καταδρομών, διοικούμενες από το Συνταγματάρχη Κωνσταντίνο Κομπόκη, το βοηθό του Λοχαγό Θεόδωρο Αξιώτη και τον Ταγματάρχη Αλέξανδρο Μανιάτη, Διοικητή της 31 ΜΚ, τον Ταγματάρχη Ναπολέοντα Δαμασκηνό, Διοικητή της 32 ΜΚ και τον Ταγματάρχη Γεώργιο Κατσάνη, Διοικητή της 33 ΜΚ, ακατάπαυστα ήδη μάχονται σε όλα τα μέτωπα. Η μια επιχείρηση διαδέχεται την άλλη. Ώρα 18.30. Οι 11ος, 12ος και 13ος Λόχοι Κρούσεως της 31 Μοίρας Καταδρομών μόλις έχουν ολοκληρώσει την τοπογραφική ενημέρωση. Σε μια πρόχειρη, αυτοσχέδια αμμοδόχο, στο ύψωμα της Αετοφωλιάς, αναλύεται η αποστολή των διαφόρων καταδρομικών τμημάτων. Μια νέα επιχείρηση τους περιμένει. Η κατάληψη του στρατοπέδου καταδρομών των Τούρκων. 

Το απόρθητο φρούριο του Κοτζάκαγια, το οποίο, εν τω μεταξύ, είχε ενισχυθεί με μονάδα αλεξιπτωτιστών. Στον ουρανό υπερίπτανται, ανενόχλητα σχεδόν, τα αεροσκάφη της Τούρκικης πολεμικής αεροπορίας. Τα πολυβόλα τους ξερνούν ατσάλι, με το χαρακτηριστικό κρότο τους. Οι βόμβες ναπάλμ πέφτουν βροχηδόν. Στο μονοπάτι προς το στόχο, ώρα 21.00, το τμήμα του 13 Λόχου Κρούσεως που θα διεισδύσει στα μετόπισθεν του εχθρού, 22 στο σύνολο καταδρομείς, σταθμεύει για λίγο σ' ένα δασικό προσκυνητάρι με την εικόνα του Προφήτη Ηλία. Όλοι προσκυνούν ευλαβικά και κατανυχτικά την εικόνα.

(Πηγή)
Είναι η ονομαστική γιορτή του Διοικητή του 13ου Λόχου Κρούσεως, Υπολοχαγού Ηλία Γλεντζέ. Μισή ώρα αργότερα, προσπερνούν αθόρυβα τις σκοπιές του εχθρού και εισέρχονται στο κατεχόμενο από τον εχθρό έδαφος. Διασχίζουν τη χαράδρα του Αγίου Ιλαρίωνα. Η κορφή προβάλλει στοιχειωμένη, μέσα από καπνούς βλημάτων του Πυροβολικού και του ΛΥΠ, με ΠΑΠ το Διοικητή του Λόχου Υποστηρίξεως της 31 ΜΚ, Λοχαγό Σταμάτη Ελευθέριο. Ο 13ος Λόχος Κρούσεως διασχίζει το δάσος της Αγύρτας. 

Αποφεύγει τις εχθρικές περιπόλους που οργώνουν την περιοχή. Την ίδια στιγμή, οι 11ος και 12ος Λόχοι Κρούσεως, με ηγήτορες τους Υπολοχαγούς Αθανάσιο Γαληνό και Παναγιώτη Καραχάλιο, αντιστοίχως, κινούνται, εξ' ανατολών και βορείως, προς τον ΑΝΣΚ. Ώρα 22.55. Άφιξη, μετά από κοπιώδη και περιπετειώδη πορεία, έξω από το εχθρικό στρατόπεδο. Ασφαλίζεται ο ασβεστολιθικός δρόμος έξω από την κεντρική του πύλη, από ένα Ανθυπολοχαγό κι ένα οπλίτη. Μόνο ο γρύλος διακόπτει την ηρεμία της νύχτας. Μια κουκουβάγια φτερουγίζει δυνατά. Μένουν όλοι κάτω απνευστί. Την ίδια ώρα, ο 11ος Λόχος καταλαμβάνει θέσεις, έτοιμος για την καθήλωση των πολυβολείων του ανατολικού τομέα. Ο 12ος Λόχος αναλαμβάνει την ευθύνη του βόρειου τομέα. Μια απέραντη ησυχία βασιλεύει. 

Η ηρεμία της νύχτας ξανακάθεται στο θρόνο της. Οι καταδρομείς δεν αισθάνονται τίποτα πια. Απλώς μυρίζονται τον εχθρό. Είναι η ώρα μηδέν. Ή καλύτερα, η ώρα ''Κ''. Σε λίγα λεπτά αρχίζει η τελική φάση. Ο Λοχαγός του 13ου Λόχου διασκελίζει το περιτοίχισμα. Εισέρχεται στο στρατόπεδο. Γαζώνει το σκοπό που βρίσκεται ανυποψίαστος μπροστά του. Ακολουθεί το υπόλοιπο τμήμα. Μικρές ομάδες αναλαμβάνουν να προσβάλουν τους θαλάμους. Μέσα σ' αυτούς και στο αμυδρό φως φανών θυέλλης, αναπαύονται τμήματα Τούρκων αλεξιπτωτιστών. Άπαντες, σε κλάσματα δευτερολέπτων, θα συλληφθούν. Το Διοικητήριο, αύτανδρον, έχει καταληφθεί. Η εκκαθάριση και κατάληψη των πολυβολείων της αμυντικής τοποθεσίας αναλαμβάνεται από τους 11ο και 12ο Λόχους Κρούσεως. Το στρατόπεδο ολόκληρο βρίσκεται στα χέρια της 31 Μοίρας Καταδρομών. 

Ο Λοχαγός του 13ου Λόχου πυροδοτεί την κόκκινη φωτοβολίδα. Συνθηματικό πως ο ΑΝΣΚ κατελήφθη. Οργανώνεται ταχύτατα περιμετρική άμυνα για αντιμετώπιση τυχόν αντεπιθέσεων. Τοποθετούνται σε κατάλληλες θέσεις τα βαρέα όπλα του εχθρού. Η διαταγή αναφέρει πως το ύψωμα θα παραδοθεί, πριν το πρώτο φως, σε μονάδα πεζικού. Οι καταδρομείς, προτού ξημερώσει, πρέπει να αποσυρθούν για την επόμενη αποστολή τους. Είναι μεσάνυχτα. Αναφέρεται πως η 32 Μοίρα Καταδρομών αντιμετωπίζει προβλήματα στην Άσπρη Μούττη. 

Ο Υπολοχαγός Ηλίας Γλεντζές με τους καταδρομείς Προκοπίου και Παναγιώτου σπεύδει, με ένα πολυβόλο, να ενισχύσει την επίθεση της 32 Μοίρας Καταδρομών. Σε λίγο, ψίθυροι και κινήσεις κάτω και γύρω από το ύψωμα θέτουν τους αμυνόμενους σε συναγερμό. Τούρκικα τμήματα προσεύχονται και ετοιμάζονται. Με αλαλαγμούς, εφορμούν, όπως και στα γιουρούσια της εποχής της ηρωικής κλεφτουριάς. Σκοπός μοναδικός η ανακατάληψη του υψώματος. Με αυτό όμως τον τρόπο προδίδουν τις κατευθύνσεις των επιθέσεών τους. Η μάχη είναι ομηρική. Τα όπλα όλα κροταλίζουν ασταμάτητα. Οι ριπές, ένας συνεχής βόμβος. Οι σφαίρες σαν μέλισσες σφυρίζουν από κάθε σημείο. 

Ο υπέρτατος αγών κρατάει μέχρι το πρώτο φως. Διεξάγεται σώμα με σώμα. Είναι σκληρός κι άνισος. Οι Τούρκοι αντεπιτίθενται, με πολλαπλάσιες δυνάμεις, μανιωδώς. Δεν λαμβάνουν καθόλου υπόψη τις τρομακτικές απώλειές τους. Οι ηρωικοί καταδρομείς δεν λυγίζουν. Χρησιμοποιούν, για εξοικονόμηση πυρομαχικών, τούρκικα πολυβόλα που υφίσταντο στο στρατόπεδο. Μέσα από το φράγμα διασταυρούμενων πυρών, οι επιτιθέμενοι πέφτουν σωρηδόν. 

Κορμιά διαμελίζονται μπροστά στο πολυβόλο Browning 50 χιλιοστών, που χειρίζονται δύο έφεδροι Ανθυπολοχαγοί. Το ύψωμα κρατάει γερά. Όλες οι αντεπιθέσεις αποκρούονται. Τα τουρκικά επιτιθέμενα τμήματα διαλύθηκαν μέχρι και του τελευταίου ανδρός. Η ώρα έχει φθάσει 05.00. Άρχισε να ροδίζει η αυγή. Σίγησαν τα όπλα. Το βουνό και η χαράδρα είναι διάσπαρτες από πτώματα. Γύπες φτερουγίζουν. Αναφέρεται πως η μονάδα πεζικού που θα παραλάμβανε το ύψωμα αδυνατεί να εκτελέσει την αποστολή της. Σε λίγο αρχίζουν οι κανονιοβολισμοί από τον Άγιο Ιλαρίωνα που βρίσκεται σε απόσταση διακοσίων μέτρων. Κυριακή μεσημέρι. Εκδίδεται νέα διαταγή. Ο 11ος Λόχος Κρούσεως να αναχαιτίσει εχθρικά περίπολα μάχης στον Καραβά. 

Οι 12ος και 13ος Λόχοι Κρούσεως να κινηθούν προς τη διάβαση Αγίου Παύλου και την παραλία Αϊρκώτισσας, για αντιμετώπιση αποβατικών τμημάτων. Ο Υπολοχαγός Ηλίας Γλεντζές, με κάποιο έφεδρο Ανθυπολοχαγό του Λόχου του, παραμένουν μετά την αποχώρηση των τμημάτων και παγιδεύουν τους χώρους του στρατοπέδου, περικυκλωμένοι από τις μονάδες του εχθρού, που με κάθε προφύλαξη προχωρούν προς το στρατόπεδο. Χειροβομβίδες χωρίς περόνες στα συρτάρια, κάτω από πτώματα και όπλα, πίσω από παράθυρα και καθίσματα. Δευτέρα ώρα 15.00. Προσκλητήριο Μοίρας στη διάβαση Αγίου Παύλου. Νεκρική σιγή. Μονάχα το θρόισμα του άνεμου στα φύλλα. ΕΙΣ ΑΠΩΝ. Ο Χριστόφορος Χριστοφόρου, από τον Ποταμό του Κάμπου. Ώρα 15.30. Ο ήλιος κατακόρυφα. Οι καταδρομείς ακόμα σε στάση προσοχής. 

Ο Ταγματάρχης Αλέξανδρος Μανιάτης, νέος Διοικητής της Μοίρας αναφωνεί: ''Ηθικό;'' Η απάντηση είναι μία. ''Ακμαιότατο''. Σε λιγότερο από μια ώρα, η 31 Μοίρα Καταδρομών αναλαμβάνει νέα αποστολή.

Η ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΥΨΩΜΑ 126

Στις τέσσερις τ' απόγευμα λάβαμε διαταγή κατάπαυσης του πυρός. Ήταν Δευτέρα, 22 Ιουλίου 1974. Ο 12ος και ο 13ος Λόχοι Κρούσεως της 31 Μοίρας Καταδρομών βρισκόντουσαν βορείως της διάβασης Αγίου Παύλου, αντιμέτωποι με τ' άρματα που ήδη εμφανίστηκαν στο θέατρο των επιχειρήσεων. 

Ο Υπολοχαγός Αθανάσιος Γαληνός, Διοικητής του 11ου Λόχου Κρούσεως οδήγησε το τμήμα στον Καραβά, σε αγώνα ενάντια στους εισβολείς, που προχωρούσαν ακάθεκτοι, με αντικειμενικό σκοπό να ενώσουν το προγεφύρωμα με το θύλακο Αγύρτας. Μέσα στα λεμονόδενδρα του Καραβά, σε αγώνα εκ του συστάδην, οι βάρβαροι αναχαιτίσθηκαν.

Εκεί, σοβαρά τραυματίστηκε Ανθυπολοχαγός Χρίστος Εύζωνας και ελαφρά ο Διοικητής του Λόχου, ο Ανδρέας Πίττας και ο αείμνηστος Επιλοχίας Αλέξανδρος Αλεξάνδρου. Την ίδια στιγμή, σήμα κινδύνου λήφθηκε στη βάση, από Μονάδα πεζικού που έδρα είχε το ύψωμα 126, παρά την Αετοφωλιά, ανατολικά του Προφήτη Ηλία και σε υψόμετρο 900 περίπου μέτρων. 

Η Μονάδα είχε υποστεί επίθεση, παρά τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, από τμήμα Τούρκων αλεξιπτωτιστών. Ο Διοικητής του 13ου Λόχου Κρούσεως, Υπολοχαγός Ηλίας Γλεντζές, ζήτησε εθελοντές, για υποστήριξη του υψώματος. Έτσι, ταχύτατα δημιουργήθηκε μια ομάδα εθελοντών, αποτελούμενη από τρεις Ανθυπολοχαγούς, δύο Λοχίες, δύο Δεκανείς και δύο οπλίτες. Ηγήτωρ ο αρχαιοπρεπής Έλλην Υπολοχαγός από τη Σπάρτη, τη γενέτειρα του Λεωνίδα, του Αγησίλαου, του Λύσανδρου, του Κλεομένη. Η ομάδα αναχώρησε, με οδηγό οπλίτη που υπηρετούσε σε τάγμα προκάλυψης της περιοχής. 

Το τοπίο, πέρα από τις στάχτες, τα καμένα δένδρα και τα διάσπαρτα βλήματα, ήταν μεγαλόπρεπο κι εντυπωσιακό. Απόκρημνες κορφές, βαθιά φαράγγια, διάσελα και στενές κοιλάδες. Καθοδόν δεχθήκαμε επίθεση την οποία και χωρίς μεγάλη προσπάθεια αποκρούσαμε. Τα εχθρικά αεροσκάφη διέσχιζαν ανενόχλητα τους αιθέρες. Πριν το τελευταίο φως, επιτυχώς και χωρίς απώλειες καταφθάσαμε στις υπώρειες του υψώματος. Ήταν αργά. Το ύψωμα και το στρατόπεδο ήδη καταλήφθηκαν από τους Τούρκους αλεξιπτωτιστές. 

Προσεγγίσαμε τον ΑΝΣΚ και αναγνωρίσαμε το στόχο. Ως σύνθημα καθορίσαμε τη λέξη ''ΛΟΚ'' και παρασύνθημα τη λέξη ''ΕΝΩΣΙΣ''. Η επιθετική διάταξή μας είχε τρεις άξονες κίνησης, της κάθε μιας να ηγείται και ένας Ανθυπολοχαγός. Η επαφή με τα εχθρικά τμήματα ήταν άμεση. Ο εχθρός έφερε στολή και κράνος παραλλαγής. Εμφανώς διακρίνονταν από την ομάδα μας, που φορούσε τη χακί θερινή στολή των Καταδρομών, ήτοι, χιτώνιο άνευ χειρίδων, βραχεία περισκελίδα με ζωστήρα, άρβυλα με τις κάλτσες προς τα έξω να επικαλύπτουν το άνω άκρο κι οπωσδήποτε το πράσινο μπερέ. 

Ο αιφνιδιασμός προκάλεσε σύγχυση και πανικό στον εχθρό, που ήταν διάσπαρτος σε όλο το χώρο. Τα καταιγιστικά πυρά των όπλων προκάλεσαν σημαντικές απώλειες, αλλά και αποστέρησε τον εχθρό από τους βαθμοφόρους του, που ήταν εσφαλμένα μαζεμένοι στο άκρον του υψώματος και συσκέπτονταν. Άλλοι έπεφταν από τα δένδρα νεκροί από τις σφαίρες μας. Όσοι κατάφεραν να διασωθούν, υποχώρησαν στο κέντρο του υψώματος. Μια μικρή ομάδα που επέζησε αποσύρθηκε στη σπηλιά της Αετοφωλιάς.

 Ο χώρος περικυκλώθηκε. Ζητήθηκε η παράδοσή της. Αντ' αυτού, ένας τραυματίας αλεξιπτωτιστής, που διέλαθε της προσοχής μας, κατάφερε με μια χειροβομβίδα να τραυματίσει τον Υπολοχαγό Ηλία Γλεντζέ από τη Σπάρτη, το Λοχία Αναστάσιο Κογιώνη από την Αμμόχωστο, το Δεκανέα Σιαλή Μάμα από το Επισκοπειό και τον καταδρομέα Ανδρέα Θεοδώρου από το χωριό Σαράντι. Εις εκ των Ανθυπολοχαγών ζήτησε από τους αμυνόμενους να παραδοθούν. 

Μη λαμβάνοντας απάντηση, επανέλαβε πως είχαν χρόνο δέκα δευτερολέπτων για να παραδοθούν. Αμέσως, μετά την παρέλευση του πιο πάνω χρόνου, εκδόθηκε διαταγή για ολοσχερή καταστροφή του στόχου. Η χαριστική βολή δόθηκε με Α/Τ 57 χιλιοστών. Με το πέρας της επιχείρησης και εφόσον η μάχη είχε κριθεί, υποχρεωτικά οι τραυματίες μεταφέρθηκαν σ' ένα πρόχειρο εκστρατευτικό νοσοκομείο της περιοχής. Την επόμενη μέρα, το πρωί, επανήλθαν στο τμήμα, παρά τις αυστηρές προειδοποιήσεις του ιατρικού προσωπικού. 

Νοιώθαμε ευτυχείς γιατί διατηρούσαμε το αήττητο στα πεδία των μαχών. Είχε ήδη νυχτώσει. Καθίσαμε για λίγο να ξαποστάσουμε. Το ύψωμα 126 ήταν δικό μας. Αγναντεύαμε τη θάλασσα της Κερύνειας, μέσα από τα καμένα πεύκα. Σε λίγο όμως, ξεκινούσαμε για να αναλάβουμε την επόμενη αποστολή μας. Το φορητό ραδιοφωνάκι που είχαμε μαζί μας, μετέδιδε την πληροφορία πως η εκεχειρία τηρείται σε όλα τα μέτωπα...



Παρασκευή 18 Ιουλίου 2014

Εκπαίδευση στο ΚΕΑΠ

Στιγμιότυπα από την εκπαίδευση προσωπικού των Ειδικών Δυνάμεων στο πρώτο εξάμηνο του έτους στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ανορθόδοξου Πολέμου στην Ρεντίνα Χαλκιδικής. Πιο συγκεκριμένα, στις παρακάτω φωτογραφίες απεικονίζονται οι δραστηριότητες από τα σχολεία:

α. Σχολείο Βασικής Εκπαίδευσης Ελευθέρου Σκοπευτή Ειδικών Αποστολών (ΣΒΕΕΣΕΑ).

Η εκπαίδευση διαρκεί 6 εβδομάδες. Στο υπόψη σχολείο διεξάγεται κυρίως πρακτική εκπαίδευση των Ελευθέρων Σκοπευτών (Ε/Σ) των Μονάδων Ειδικών Δυνάμεων στην ατομική τακτική, στην τακτική ζεύγους και της Ομάδας Ε/Σ.

β. Σχολείο Βολών Μάχης Ταχείας Αντίδρασης (ΒΜΤΑ).

Η εκπαίδευση διαρκεί 2 εβδομάδες. Στο υπόψη σχολείο εκπαιδεύονται στελέχη των Ειδικών Δυνάμεων σε αντικείμενα που αφορούν στην ατομική και ομαδική τακτική του πυρ και της κινήσεως σε συνθήκες αιφνίδιας εμπλοκής με τον εχθρό από μικρή απόσταση.

γ. Συνεκπαίδευση Εκπαιδευτών ΚΕΑΠ με Ομάδες της ΕΚΑΜ/ΕΛΑΣ.

Η εκπαίδευση ήταν διάρκειας 2 εβδομάδων αφορά σε αντικείμενα ΒΜΤΑ, απελευθέρωσης προσωπικού και αγώνα σε κατοικημένους τόπους.
 
 



Πέμπτη 17 Ιουλίου 2014

Ο Στολίσκος 13

Έτσι μεταφράζεται στα ελληνικά ο τίτλος της μονάδας βατραχανθρώπων του ισραηλινού πολεμικού ναυτικού. "Σαγιετέτ 13", (Shayetet 13(εβραϊκά:שייטת 13 ) είναι τ' όνομα της επίλεκτης αυτής μονάδας των ειδικών δυνάμεων, που έχει συμμετάσχει σχεδόν σε όλες τις πολεμικές επιχειρήσεις του Ισραήλ από την 10ετία του '50 μέχρι σήμερα.

Οι αποστολές που της ανατίθενται, καλύπτουν σχεδόν όλο το φάσμα των ειδικών επιχειρήσεων όπως διεισδύσεις από θαλάσσης προς την ξηρά, δολιοφθορές, ειδικές αναγνωρίσεις, διάσωση ομήρων, καταδρομές, καταλήψεις-ανακαταλήψεις πλοίων και αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις.

Ισραηλινός βατραχάνθρωπος της Σαγιερέτ 13, κατά τη διάρκεια εκπαίδευσης. Φαίνεται χαρακτηριστικά το UZI με σιγαστήρα και η συσκευή κλειστού κυκλώματος που όμως φέρεται στην πλάτη. (Πηγή)
Η πλούσια πολεμική πείρα και η επιχειρησιακή της εμπειρία την κατατάσσουν ανάμεσα στις κορυφαίες μονάδες ειδικών δυνάμεων, αν όχι στην πρώτη θέση, στην ευρεία περιοχή της Μέσης Ανατολής. Μαζί με την αντίστοιχη μονάδα του στρατού "Σαγιερέτ Ματκάλ" και την σχετικά νεώτερη μονάδα της πολεμικής τους αεροπορίας "Σαγιερέτ Σαλντάγκ" (γνωστή και σαν Μονάδα 5101), αποτελούν την "αιχμή του δόρατος" των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων.

Περισσότερο άρχισε να γίνεται γνωστή από την περίοδο των πολεμικών συγκρούσεων του πολέμου των 6 ημερών και αργότερα. Οι διεισδύσεις  από θάλασσα μέσα σε εχθρική χερσαία περιοχή για εκτέλεση δολιοφθορών και προσβολών εχθρικών στόχων αποτέλεσε και εξακολουθεί ν' αποτελεί μέχρι σήμερα το κύριο αντικείμενο των αποστολών τους, με την πιο πρόσφατη περίπτωση την προσβολή χώρου εκτοξεύσεως ρουκετών στην Γάζα πριν από λίγες ημέρες.

Συμμετείχε σε πολλές επιτυχείς  ειδικές επιχειρήσεις, σε συνεργασία με τις άλλες μονάδες των ειδικών δυνάμεων, με πιο χαρακτηριστική την διακλαδική επιχείρηση του Λιβάνου το 1973, για την  εξουδετέρωση των δραστών της σφαγής του Μονάχου του 1972. Όλη η ιστορία γυρίστηκε και ταινία το 2005.

Υπήρξαν όμως και αποτυχίες, όπως έγινε το 1997 σε καταδρομή πάλι στο έδαφος του Λιβάνου, κοντά στην πόλη της Ανσαρίγια, που είχε σαν στόχο την εκτέλεση ενός μουσουλμάνου κληρικού με ηγετική θέση στην Χεζμπολάχ. Η καταδρομική δύναμη έπεσε επάνω σε εκρηκτική ενέδρα και σκοτώθηκαν επί τόπου 13 μέλη της μέσα στα οποία ήταν και ο διοικητής τους. Οι κινήσεις τους έγιναν αντιληπτές από τη Χεζμπολάχ, μετά από υποκλοπή δεδομένων που έστελνε ισραηλινό μη επανδρωμένο αεροσκάφος για την περιοχή του στόχου τους.

Μια πρόσφατη επιχείρηση για την οποία εισέπραξε μομφή και κατακραυγή της διεθνούς κοινότητας ήταν η επιχείρηση κατάληψης πλοίων του στολίσκου που μετέφερε εφόδια στους αποκλεισμένους κατοίκους της πολύπαθης Γάζας το 2010. 

Αυτό που είναι άξιο προσοχής σε όλες τις ειδικές επιχειρήσεις και βέβαια από όσα εξάγονται από τις πληροφορίες που έχουν έλθει στο φως της δημοσιότητας, είναι η διακλαδικότητα που τους διακρίνει, από πολύ παλιά, αλλά και οι μέθοδοι που χρησιμοποιούσαν, οι οποίες ακόμη και σήμερα θεωρούνται όχι απλά επίκαιρες, αλλά και βέλτιστες.

Η Σαγιετέτ 13, της οποίας το διακριτικό είναι οι πτέρυγες νυχτερίδας όπως φαίνεται στην αριστερή εικόνα, εκτιμάται ότι είναι επιπέδου τάγματος με τρεις λόχους:


  • Λόχος Κρούσεως για εκτέλεση επιθετικών ενεργειών, ειδικής αναγνώρισης, αντιτρομοκρατικών ναυτικών επιχειρήσεων και διάσωσης ομήρων.
  • Λόχος Υποβρυχίων επιχειρήσεων  για υποβρύχιες προσβολές, δολιοφθορές, υδρογραφικές μετρήσεις, αναγνώριση ακτών και ασφάλεια προγεφυρωμάτων.
  • Λόχος αμφιβίων ενεργειών, στον οποίο υπάγονται τα πλωτά μέσα της μονάδας και αναλαμβάνει μεταφορά προσωπικού με αντίστοιχα σκάφη μεταφοράς και επιθετικές ενέργειες με σκάφη συνοδείας.
Προφανώς η μονάδα θα διαθέτει αντίστοιχο λόχο διοικήσεως-υποστηρίξεως με ανάλογο προσωπικό.

Η επιλογή του προσωπικού γίνεται από εθελοντές. Η πρόσκληση εθελοντών γίνεται ανά εξάμηνο σε ειδικό στρατόπεδο, όπου διέρχονται σωματικές και ψυχολογικές δοκιμασίες. Δίνεται μεγάλη σημασία στην ικανότητα των εκπαιδευομένων να ενεργούν κάτω από στρες και φόβο.

Οι επιτυχόντες από την φάση της επιλογής συνεχίζουν με εκπαίδευση διάρκειας 20 μηνών ξεκινώντας με εξάμηνη εκπαίδευση σε βασικά και προκεχωρημένα αντικείμενα μαχητή πεζικού, η οποία διεξάγεται με μέριμνα της ταξιαρχίας Ναχάλ.

Ακολουθεί η προπαρασκευαστική φάση (όπως την ονομάζουν), διάρκειας τριών μηνών με πιο εξειδικευμένα αντικείμενα σε οπλομηχανήματα και τακτική πεζικού, βασική εκπαίδευση αλεξιπτωτιστού, αμφίβιο αγώνα, πλωτά μέσα, κολύμβηση, πορείες και εκρηκτικές ύλες-καταστροφές.

Μέλη της Σαγιερέτ 13 κατά τη διάρκεια αμφίβιας εκπαίδευσης (Πηγή)
Αμέσως μετά, για αυτούς που έχουν ολοκληρώσει με επιτυχία τις προηγούμενες φάσεις, ακολουθεί το σχολείο κολυμβητή μάχης, διάρκειας 4 εβδομάδων. Οι εκπαιδευόμενοι μαθαίνουν την βασική κολύμβηση μάχης και την επιβίωση σε αντίξοες κατατάσεις, όπως την αντιμετώπιση του πλήρους σκότους, του κρύου, των θολών νερών και άλλων εκτάκτων περιστατικών μέσα στο νερό.

Η τελική φάση που ακολουθεί, διαρκεί περίπου ένα χρόνο και περιλαμβάνει εκπαίδευση ειδικοτήτων,  προκεχωρημένη εκπαίδευση σε καταδύσεις με ανοικτό και κλειστό κύκλωμα, υποβρύχιες καταστροφές, αμφίβιες διεισδύσεις προς την ξηρά με όλες τις μεθόδους, (κολύμβηση επιφανείας, με πορεία σε κατάδυση, με φουσκωτά σκάφη, με υποβρύχια, συνδυασμό με ρίψη απ' αέρος κι θάλασσα κλπ) και βολές μάχης με όλους τους τύπους φορητού οπλισμού. Εμπεριέχεται εκπαίδευση σε σχολείο αντιτρομοκρατικής τακτικής και εκπαίδευση σε αντικείμενα ναυτικής αποτροπής, (κάτι αντίστοιχο με την εκπαίδευση στο ΚΕΝΑΠ).

Σε όλο το διάστημα της παραπάνω εκπαίδευσης ακολουθείται εντατικό πρόγραμμα φυσικής αγωγής μάχης στο οποίο συμπεριλαμβάνεται και η μάχη σώμα με σώμα, γνωστή σαν Κραβ Μαγκά .

Μετά από την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης, όσοι έχουν αποφοιτήσει με επιτυχία, κατατάσσονται στους λόχους της μονάδας και αναλαμβάνουν καθήκοντα, ανάλογα με την ειδικότητα που έχουν λάβει στην τελική φάση.

Μέσα στην μονάδα, η εκπαίδευση δεν σταματά. Πέρα από τις επιχειρησιακές ετοιμότητες, η εκπαίδευση σε βολές, και φυσική αγωγή μάχης συνεχίζεται, παράλληλα με τη διεξαγωγή τακτικών ασκήσεων. Η μονάδα κατά περίπτωση, συμμετέχει σε συνεκπαιδεύσεις με άλλες ξένες παρόμοιες μονάδες.

Ο φορητός οπλισμός τους είναι ποικίλος.  Οι κυριότεροι τύποι που χρησιμοποιούν, χωρίς να περιορίζονται μόνο σ' αυτούς,  είναι :

Επί πλέον χρησιμοποιούν κάθε είδους τυποποιημένους εκρηκτικούς μηχανισμούς και εκρηκτικές ύλες, και κυρίως κατάλληλους για υποβρύχια χρήση.

Από πλωτά μέσα διαθέτουν


Ανιχνευτής































Τρίτη 15 Ιουλίου 2014

"Τυφλή Πορεία"


Tο βιβλίο κυκλοφόρησε πρώτα στ' αγγλικά  με  τον τίτλο "Dead Reckoning" το 2009. Στη συνέχεια, εκδίδεται σε ελληνική μετάφραση το 2011, με τον τίτλο "Τυφλή Πορεία" από το βιβλιοπωλείο της Εστίας. 

Αν και έχουν περάσει κάποια χρόνια, το επαναφέρω στην επιφάνεια, γιατί αποτελεί ένα από τα σπάνια ελληνικά κείμενα της περιόδου 1943-1945 το οποίο εξιστορεί  τις καταδρομικές επιχειρήσεις στο Αιγαίο. 


Ο συγγραφέας του ένας Έλληνας νεαρός ευπατρίδης εκείνης της εποχής,  όντας  φοιτητής του πανεπιστημίου, μπαίνει στην αντίσταση, διαφεύγει στη μέση Ανατολή, συλλαμβάνεται καθ΄οδόν, φυλακίζεται, δραπετεύει και τελικά κατατάσσεται στον Στολίσκο της Ανατολής, ή όπως αλλιώς αναφέρεται, στον Αγγλοελληνικό στολίσκο Ημιολιών, (Levant Schooner Flotilla),  λόγω των ιστιοπλοϊκών του γνώσεων.

Από εκεί και μετά ξεκινά η συναρπαστική περιπέτεια των καταδρομικών επιχειρήσεων στα νησιά του Αιγαίου μαζί με τους Έλληνες και Βρετανούς καταδρομείς.

Όπως προλογίζει ο Πάτρικ Λη Φέρμορ, ο πρωτεργάτης της επιχείρησης απαγωγής του Γερμανού στρατηγού Κράιπε στην Κρήτη:

"Ο Γιώργος Πασπάτης κατόρθωσε να διηγηθεί με ακρίβεια πώς επιβίωσε ως αιχμάλωτος στα χέρια των Ιταλών και ως κυβερνήτης ενός καϊκιού, εκτελώντας επιδρομές κατά γερμανικών στόχων στο κατεχόμενο Αιγαίο. 

Η ιστορία περιγράφεται ζωηρά, με στυλ και χιούμορ. Όλα τα πρόσωπα που συμμετέχουν ήταν τότε λίγο παραπάνω από είκοσι χρονών και ο συγγραφέας αποδίδει θαυμάσια το αίσθημα και τους ρυθμούς αυτής της τρελής ηλικίας. 

Η "Τυφλή Πορεία" είναι ένα υπέροχο ανάγνωσμα και αποτελεί μια πολύτιμη προσθήκη στη λογοτεχνία για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο."

 Ο συγγραφέας, ιερολοχίτης, τότε έφεδρος ανθυποπλοίαρχος Γιώργος Πασπάτης, κυβερνήτης της ημιολίας AHS 27 MEPANO, "έφυγε" πλήρης ημερών τον Μάρτιο του 2014.

Για τη δράση αυτών των καϊκιών μπορεί κάποιος να βρει και άλλα στοιχεία στο βιβλίο ενός άλλου μέλους πληρώματος καϊκιού του στολίσκου, του Ευτύχιου Ξηράκη, «Ιστορία των 7 Ελληνικών καϊκιών» (Αθήνα 1986)


Ανιχνευτής





Σάββατο 12 Ιουλίου 2014

Δύναμη "Δ"


Εκπαιδευόμενοι της Δύναμης "Δ" (Πηγή)
Τον περασμένο μήνα, με μια αιφνιδιαστική καταδρομική επιχείρηση στη Λιβύη,  χωρίς να γνωρίζουν οι λιβυκές αρχές (όπως λένε) το παραμικρό, οι αμερικανικές ειδικές δυνάμεις συνέλαβαν ένα "πρωτοπαλίκαρο" της ισλαμιστικής οργάνωσης "Ανσάρ αλ Σαρία"( Αντάρτες της Σαρία), τον Αχμέντ Αμπού Χατάλα. Αυτή η οργάνωση κατηγορείται για τη φονική επίθεση εναντίον του αμερικανικού προξενείου στη Βεγγάζη το 2012 για το οποίο λέγεται ότι μάλλον ήταν βάση επιχειρήσεων της αμερικανικής κεντρικής υπηρεσίας πληροφοριών.

Τον βούτηξαν, ενώ επέστρεφε στο σπίτι του, μετά από μια επιχείρηση της οργάνωσης εναντίον κυβερνητικών στρατευμάτων, γιατί ούτε και με την κυβέρνηση τα πάει καλά η οργάνωση! Και αυτός, όπως έγινε πριν από μήνες με τον Λίμπι, οδηγήθηκε για να περάσει από την αμερικανική δικαιοσύνη, σαν υπεύθυνος της δολοφονίας Αμερικανών πολιτών, συμπεριλαμβανομένου και του άτυχου, μακαρίτη πλέον πρεσβευτή τους.

Αφού πέρασε κάποιες ημέρες ανακρινόμενος επάνω σε πλοίο του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού (που λέγεται ότι είναι κατασκευασμένο από τα μέταλλα των ουρανοξυστών που κατέρρευσαν στο τρομοκρατικό κτύπημα τον Σεπτέμβριο του 2001), το οποίο αφανώς και αθόρυβα διέπλευσε τον Ατλαντικό μεταφέροντας αυτό το "ατίθασο παιδί" στις ανατολικές ακτές των ΗΠΑ, κατέληξε στην αμερικανική δικαιοσύνη της Ουάσινγκτον, όπου του απαγγέλθηκε το κατηγορητήριο.

Ο ίδιος βέβαια, εκμεταλλευόμενος τη δημοκρατική δικαιοσύνη της "επάρατης δύσης", αφού του διέθεσαν και υπεράσπιση, αρνείται το κατηγορητήριο και αναμένει την .."δικάσιμον"

Διακριτικό έμβλημα της αμερικανικής Δύναμης Δέλτα,
Δεν θα μιλήσουμε όμως για τον Χατάλα που ακολουθεί το δρόμο του Γκουαντάναμο, αλλά για την ειδική μονάδα που ανέλαβε την εκτέλεση αυτής της επιχείρησης, όπως και πολλές παρόμοιες στο παρελθόν, το 1o Επιχειρησιακό Απόσπασμα Ειδικών Δυνάμεων "ΔΕΛΤΑ" (1st Special Forces Operational Detachment -Delta, 1st SFOD-D).


Η Δύναμη "Δέλτα" (Delta Force) όπως είναι γνωστή στο ευρύ κοινό, είναι μια ειδική μονάδα, που μαζί με την "αδελφή" της, την DEVGRU του αμερικανικού ΠΝ, υπάγονται στη Μικτή Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων των ΗΠΑ., (Joint Special Operations Command, JSOC) και έχουν σαν κύρια αποστολή την αντιτρομοκρατική δράση (Counter terrorism). Αυτή περιλαμβάνει:

  • Διάσωση ομήρων
  • Σύλληψη και εξουδετέρωση τρομοκρατών
  • Συλλογή πληροφοριών για τρομοκρατικές απειλές
  • Προστασία υψηλών προσώπων
  • Ανορθόδοξο πόλεμο
Άνδρες της Δύναμης "Δ" συνοδεύουν για προστασία τον στρατηγό Σβάρτσκοπφ γενικό διοικητή των συμμαχικών στρατευμάτων κατά την διάρκεια του πολέμου του Κόλπου το 1991 (Πηγή)
Το προσωπικό της μονάδας, που θεωρείται  εξειδικευμένο στην αντιμετώπιση τρομοκρατών, εκπαιδεύεται εντατικά στην εκτέλεση βολών ακριβείας και στον αγώνα εκ του συστάδην (Close Quarters Battle, CQB), στην μάχη σώμα με σώμα, στις εκρηκτικές ύλες και στις καταστροφές και στις αφανείς διεισδύσεις, με όλες τις μεθόδους.

Έχει συσσωρευθεί μεγάλη εμπειρία στις μεθόδους εισόδου και ανακατάληψης σε μαζικά μέσα μεταφοράς, όπως τραίνα, αεροσκάφη, πλοία και λεωφορεία τα οποία έχουν πέσει στα χέρια τρομοκρατών. Υπάρχει πρόγραμμα συνεκπαίδευσης  και συνεκτέλεσης ασκήσεων με προσωπικό παρεμφερών αντιτρομοκρατικών μονάδων άλλων χωρών για ανταλλαγή πληροφοριών.

Βέβαια σύμφωνα με την αμερικανική νομοθεσία, στρατιωτικές μονάδες δεν αναλαμβάνουν αντιτρομοκρατική δράση εντός αμερικανικού εδάφους, όπου την ευθύνη την φέρουν οι δυνάμεις ασφαλείας, οι οποίες διαθέτουν ανάλογα τμήματα. Πρέπει να είναι εξαιρετικά ειδική περίπτωση για να συμβεί κάτι τέτοιο και μόνο με απόφαση της γερουσίας. Έτσι η δύναμη "Δ" ασχολείται με τρομοκράτες εκτός συνόρων.

 Ένα τμήμα της μονάδας επιπέδου διμοιρίας ή ομάδας, βρίσκεται πάντα σε κατάσταση ετοιμότητας 24 ώρες την ημέρα για  7 ημέρες της εβδομάδας (24/7) και εναλλάσσεται στο ρόλο αυτό, με τμήματα της αντίστοιχης μονάδας βατραχανθρώπων  DEVGRU, του αμερικανικού ΠΝ.

Η μονάδα αυτή, δημιουργήθηκε στα μέσα της 10ετίας του '70, "κατ' εικόνα και καθ' ομείωσιν" των Βρετανών SAS, μετά από πολλά τρομοκρατικά περιστατικά που συνέβησαν εκείνη την περίοδο. Ένας Αμερικανός αξιωματικός  των Ειδικών Δυνάμεων (Green Berret), βετεράνος του Βιετνάμ,  ο Τσάρλι Μπέκγουιθ, αποσπάσθηκε σε μονάδα των SAS στις αρχές του '60, στα πλαίσια προγράμματος ανταλλαγής αξιωματικών, όπου συμμετείχε μαζί τους σε επιχειρήσεις κατά τη διάρκεια του   εμφύλιου πολέμου  στη Μαλαισία.

Μετά την λήξη της υπηρεσίας του επαναπατρίστηκε και όπως συνηθίζεται, υπέβαλε λεπτομερή έκθεση περί της οργάνωσης, εκπαίδευσης, μαχητικής ικανότητας και επιχειρησιακής ετοιμότητας των SAS, τονίζοντας το γεγονός, ότι αποτελεί επιχειρησιακό κενό η έλλειψη τέτοιου είδους μονάδας μέσα στις αμερικανικές ειδικές δυνάμεις. Μέχρι τότε οι ειδικές δυνάμεις, περιορίζονταν στον ρόλο της οργάνωσης και διεξαγωγής ανταρτοπολέμου σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, σε συνεργασία με τον ντόπιο πληθυσμό.

Συγκεκριμένα, παρουσίασε το μοντέλο μιας αυτόνομης επιχειρησιακής μονάδας,  που δεν θα ήταν εκπαιδευτές σε άλλους (όπως συμβαίνει με τα επιχειρησιακά αποσπάσματα τύπου "Α") αλλά θα εκτελούσαν  ειδικές επιχειρήσεις κατά τμήματα, ή μικρές ομάδες, όπως ακριβώς το έκαναν και οι Βρετανοί.

Η αμερικανική στρατιωτική ιεραρχία, προκειμένου ν' αντιμετωπισθεί η αυξανόμενη τρομοκρατία, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, έδωσε την έγκριση της οργάνωσης και με ένα χρονοδιάγραμμα 2 χρόνων, η μονάδα ήταν έτοιμη μέσα στο 1979.

Άνδρες της Δύναμης "Δ" κατά τη διάρκεια της επιχείρησης "Eagle Claw"για την διάσωση ομήρων της αμερικανικής πρεσβείας στην Τεχεράνη το 1979. (Πηγή)
Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, ανέλαβε την πρώτη αποστολή, απελευθέρωσης των Αμερικανών ομήρων της πρεσβείας τους στην Τεχεράνη. Η επιχείρηση δεν πήγε καλά! Απέτυχε παταγωδώς, με την πρόκληση ατυχήματος κατά την προσγείωση των μεταφορικών μέσων σε προεπιλεγμένη ζώνη στην έρημο του Ιράν. Το συμπέρασμα που βγήκε ήταν η με δυο λέξεις, "έλλειψη συντονισμού".

Τα παθήματα έγιναν μαθήματα και η αποτυχία οδήγησε σταδιακά, στην δημιουργία του σύγχρονου διακλαδικού μοντέλου ειδικών επιχειρήσεων που υπάρχει σήμερα στις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις.

Η Δύναμη "Δέλτα", που εδρεύει στο Φορτ Μπραγκ, διαθέτει, όπως αναφέρεται από ανοικτές πηγές, περίπου 1000 άτομα, εκ των οποίων  οι 300 είναι μαχητές και είναι συγκροτημένη, κατά τα πρότυπα του 22 SAS σε 4 λόχους (squadrons Α, B, C, D). Κάθε λόχος, δυνάμεως 75 έως 80 ανδρών,  έχει 3 διμοιρίες (troops) των 3 ομάδων των 6 ανδρών:

  • 1 διμοιρία αναγνώρισης/ελεύθερων σκοπευτών (recce/sniper troop)
  • 2 διμοιρίες κρούσεως (Direct action/Assault troops)
Επί πλέον λέγεται ότι υπάρχει ακόμη ένα πιο ειδικό τμήμα επιπέδου λόχου, που αναλαμβάνει τις πολύ "λεπτές" και ειδικές αναγνωρίσεις. Στη σύνθεση της μονάδας, συμπεριλαμβάνονται επίσης λόχος διαβιβάσεων και λόχος υποστηρίξεως.

Η επιλογή του προσωπικού γίνεται από εθελοντές ως επί το πλείστον του χώρου των μονάδων ειδικών δυνάμεων (Green Berets) και  ένας ικανός αριθμός  από τους Rangers. Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να είναι:

  •  Άρρενες, από 21 ετών και άνω
  •  Αμερικανοί πολίτες,
  •  Να  υπηρετούν στο στρατό ή στην εθνοφυλακή
  • Ικανοί Ι1 
  • Να έχουν περάσει με επιτυχία το τεστ φυσικής κατάστασης που περιλαμβάνει:  στίβο ταχείας αντίδρασης, τρέξιμο 2 μίλια, κάμψεις, αναδιπλώσεις, έρπυση με την πλάτη  και κολύμβηση 100 μέτρων (όλα με άρβυλα και στολή παραλλαγής)         
  • Να έχουν περάσει με επιτυχία το τεστ επιλογής ελεύθερης πτώσης/ δύτη μάχης
  • Αλεξιπτωτιστές ή κριθέντες κατάλληλοι για εκπαίδευση αλεξιπτωτιστή και εθελοντές προς τούτο
  • Να έχουν περάσει τα κριτήρια ασφαλείας προσωπικού
  • Να έχουν λευκό ποινικό και πειθαρχικό μητρώο
Αξιωματικοί
  •  Βαθμού λοχαγού ή ταγματάρχου
  • Να έχουν τουλάχιστον 12 μήνες επιτυχημένης διοίκησης
  • Να έχουν αποφοιτήσει επιτυχώς από το προκεχωρημένο σχολείο ειδικών δυνάμεων
  • Απόφοιτοι κολεγίου (B.A.. ή B.S.)
Υπαξιωματικοί
  •  Βαθμού λοχία έως και αρχιλοχία (E-5 through E-8) και να έχουν υψηλή βαθμολογία στο τεστ επιλογής και κατάταξης στο στρατό.
  • Να έχουν 4 έτη υπηρεσίας και άνω
  • Να έχουν υπόλοιπο υπηρεσίας (ΕΠ.ΟΠ.) τουλάχιστον 2 χρόνια
  • Να έχουν αποφοιτήσει με επιτυχία από το σχολείο της ειδικότητάς τους

Οργανώνεται σχολείο επιλογής, παρόμοιο με αυτό των SAS, διάρκειας 4 εβδομάδων. Η επιλογή γίνεται μέσα από μια σειρά ασκήσεων, που περιλαμβάνουν στίβους τοπογραφίας με φόρτο και οπλισμό. Ο προσανατολισμός και η τήρηση κατεύθυνσης κατά τη διάρκεια των ασκήσεων γίνεται πάντα με τον παραδοσιακό τρόπο (χάρτης-πυξίδα). Προοδευτικά και σταθερά, το μήκος των πορειών και το βάρος του ατομικού φόρτου αυξάνει, ενώ μειώνεται ο χρόνος ολοκλήρωσης της πορείας. Βασικές δοκιμασίες είναι:

  1. Νυκτερινή πορεία 18 μιλίων (29 χλμ) με φόρτο 18 κιλών.
  2. Πορεία 40 μιλίων (64 χλμ) με φόρτο 20 κιλών σε ανώμαλο έδαφος
Τη σωματική δοκιμασία, τη διαδέχεται η ψυχολογική. Κάθε υποψήφιος παρουσιάζεται μπροστά σε επιτροπή εκπαιδευτών, ψυχολόγων και του διοικητού της μονάδας, όπου δέχεται καταιγισμό ερωτήσεων, στις οποίες οφείλει ν' απαντήσει. Λάθος κίνηση, εκνευρισμός, πανικός ή απώλεια ελέγχου, σημαίνει αποτυχία. Η επιτυχία ή η αποτυχία του υποψηφίου ανακοινώνεται στον ίδιο από τον διοικητή. Τελικά ένα μικρό ποσοστό των υποψηφίων επιτυγχάνει, (από 5% έως 10% του συνολικού αριθμού).

Οι επιτυχόντες ακολουθούν ένα άλλο πιο έντονο σχολείο εκπαίδευσης διάρκειας 6 μηνών, που αναφέρεται σαν "Σχολείο Εκπαίδευσης Στελεχών" (Operators Training Course, OTC). Η ελληνική απόδοση της αγγλικής λέξης "operator" σε "στέλεχος", θεωρώ ότι ταιριάζει καλύτερα στην προκειμένη περίπτωση, διότι το περιεχόμενο των στρατιωτικών ικανοτήτων που αποδίδεται με αυτόν τον χαρακτηρισμό, είναι ευρύ και περιλαμβάνει γνώσεις και φυσικές δυνατότητες υψηλού επιπέδου.

Η εκπαίδευση σ' αυτό το προχωρημένο σχολείο, μεταξύ των άλλων καταδρομικών αντικειμένων, περιλαμβάνει:
  • Βολές μάχης ταχείας αντίδρασης  από όλες τις στάσεις, και με όλα τα όπλα, ενστικτώδεις (χωρίς σκόπευση), στην αρχή κατά ακινήτων στόχων και στη συνέχεια σε κινούμενους
  • Βολές μάχης εντός κτιρίου, με κατάλληλα διαμορφωμένους χώρους και με την τοποθέτηση ανδρεικέλων-στόχων ακινήτων και κινουμένων, ανάμεικτων με ανδρείκελα που απεικονίζουν ομήρους, οι οποίοι όμως δεν πρέπει να προσβάλλονται
  • Βολές ελεύθερου σκοπευτή
  • Εκπαίδευση σε διαρρήξεις κλειδαριών πάσης φύσεως 
  • Κατασκευή αυτοσχέδιων γεμισμάτων καταστροφών
  • Αντικείμενα κατασκοπείας και αντικατασκοπείας, από εκπαιδευτές της CIA
  • Επικίνδυνη οδήγηση με όλους τους τύπους οχημάτων
  • Έρευνα, και συλλογή ιχνών σε τόπους εγκλημάτων από εκπαιδευτές του FBI
  • Προστασία υψηλών προσώπων
Στο τέλος του σχολείου, διεξάγεται μια μεγάλη άσκηση όπου εμπεριέχονται απαιτήσεις για την εφαρμογή όλων των γνώσεων και δεξιοτήτων των εκπαιδευομένων.

Άνδρες της Δύναμης "Δ" στο Αφγανιστάν το 2001 (Πηγή)
Η μονάδα έχει συμμετάσχει από την ίδρυσή της μέχρι σήμερα σε πολλές επιχειρήσεις ανά τον κόσμο και κάποιες απ' αυτές κατά καιρούς διαρρέουν προς τα ΜΜΕ είτε αθέλητα είτε εσκεμμένα, με τελευταία την περίπτωση της σύλληψης τρομοκρατών στην Λιβύη.

Κατά κανόνα οι άνδρες της "Δ" εμφανίζονται με πολιτικά, χωρίς  οποιαδήποτε στρατιωτικά διακριτικά και υποστηρίζονται από συμβατικά μέσα μεταφοράς (πολιτικά αυτοκίνητα και δίτροχα, ακόμη και ελικόπτερα) που τους παρέχονται από την ιεραρχία τους.

Στο οπλοστάσιό τους διαθέτουν όλα τα είδη φορητού οπλισμού όχι μόνο του αμερικανικού στρατού αλλά και άλλων προελεύσεων. Συνήθως, αποφεύγουν την χρήση οπλισμού αμερικανικής κατασκευής, για να μην προδίδουν την προέλευσή τους.  Οι οπλουργοί της μονάδας, που θεωρούνται από τους καλύτερους του στρατεύματος στο είδος τους, προσαρμόζουν στις ιδιαιτερότητες του κάθε χειριστή, όλους τους τύπους των όπλων που χρησιμοποιεί ο τελευταίος.

Αυτό που πρέπει να ειπωθεί, είναι ότι το σύνολο αυτών των μαχητών, είναι "άνθρωποι της διπλανής πόρτας". Μη φαντασθεί κανείς "Σβαρτσενέγκερ" και "Ράμπο". Δεν προσλαμβάνονται εκεί τυχάρπαστοι, "του σκοινιού και του παλουκιού". Είναι ήσυχα άτομα, αρκετοί οικογενειάρχες, οι περισσότεροι συνήθως χαμηλών τόνων, που παραμένουν αφανείς, γιατί το επιβάλλει το καθήκον τους. Αλλά όταν απαιτείται γίνονται φοβερά δραστήριοι. 

Αν και καταβάλλεται προσπάθεια αποφυγής διαρροής πληροφοριών σχετικά με τη μονάδα, κάποια πληροφοριακά στοιχεία έχουν διαρρεύσει μέσα από βιβλία παλαιών αποστράτων στελεχών, τα οποία "εμπνέουν" για δημιουργία ταινιών ή σειρών στην τηλεόραση.


Ανιχνευτής



 


Ο τερματισμός..

Χαρακτηριστική εικόνα του δρόμου οπλίτη, από τους στρατιωτικούς αγώνες "Φλωράκεια 2014" που έλαβαν χώρα την περασμένη Πέμπτη, στην έδρα της Β' Μοίρας καταδρομών στην Νάουσσα. (Πηγή)