Τρίτη 24 Αυγούστου 2010

Mάχη σώμα με σώμα



Επίδειξη μάχης σώμα με σώμα στο ΚΕΕΔ (Πηγή ΓΕΣ)
Η εκπαίδευση στην μάχη σώμα με σώμα αποτελεί για όλους τους στρατούς του κόσμου ένα αποτελεσματικό τρόπο για να καταστεί ένας μαχητής ικανός να μάχεται ακόμη και όταν έχει καταστραφεί ο ατομικός του οπλισμός. Ιδιαίτερα όταν είναι αναγκασμένος να συμμετέχει σε συμπλοκές "εκ του συστάδην". 

Ο στρατιώτης που είναι εκπαιδευμένος μόνο στον ατομικό του οπλισμό και στην ατομική και ομαδική τεχνική μάχης, σε περίπτωση που χάσει το όπλο του, χάνει και τη μαχητική του ικανότητα. Με πρώτη προσέγγιση φαίνεται ότι αυτό αφορά μόνο στις ειδικές δυνάμεις και μονάδες πεζικού "πρώτης γραμμής". Λάθος!

Με τις σημερινές συνθήκες πολέμου ακόμη και μονάδες μετόπισθεν θα χρειασθούν ν' αντιμετωπίσουν παρόμοιες συνθήκες. Ιδιαίτερα σκοποί και  τμήματα ασφάλειας μετόπισθεν. Τι θα κάνουν όταν βρεθούν αντιμέτωποι με επίλεκτους μαχητές του εχθρού;  Γιατί τέτοιοι θα διεισδύσουν και θα επιχειρήσουν δολιοφθορές και προσβολές στα μετόπισθεν.  Όλος ο στρατός πρέπει να εκπαιδεύεται σε αντικείμενα αυτής της μορφής.

Το τεύχος Μαΐου-Ιουνίου του 2010 της Στρατιωτικής επιθεώρησης είχε ένα εκτενές άρθρο για το θέμα. Παρουσίαζε τον τρόπο εκπαίδευσης του αμερικανικού στρατού. Αν πιέσετε τον σύνδεσμο: "Εκπαίδευση" θα  δείτε τα σχόλιά μου.

Κάνοντας μία μικρή έρευνα στο διαδίκτυο είδα πληθώρα βίντεο διαφόρων στρατών του κόσμου που δείχνουν την βαρύτητα της στρατιωτικής εκπαίδευσης σ' αυτό το αντικείμενο. Διάλεξα μερικά για να δείτε τι κάνουν αλλού. Σίγουρα κάποια είναι σκηνοθετημένα.  Δεν παύει να τους απασχολεί όλους η άοπλη τεχνική μάχης, δηλαδή η πάλη, αλλά και η ένοπλη "μάχη  εκ του συστάδην",  η λογχομαχία!  


Ανιχνευτής








5 σχόλια :

  1. Αναμφισβήτητα η μάχη σώμα με σώμα είναι μέσα στα ένστικτα με τα οποία μας έχει προικήσει η φύση και πρέπει να διδάσκεται στο σύνολο του προσωπικού των ενόπλεων δυνάμεων, ιδίως δε των ειδικών. Πέραν των επιχειρησιακών ωφελημάτων, είναι κάτι που εξυψώνει το ηθικό και την αυτοπεποίθηση του στρατιώτη.
    Η πρακτική που υπήρχε τον καιρό που υπηρετούσα, ήταν να στέλνωνται κάποιοι επιλεγμένοι καταδρομείς στο σχολείο taekwondo που λειτουργούσε στη ΣΧΑΛ κι αυτοί υποτίθεται ότι με την επιστροφή τους στις μονάδες τους θα μετέδιδαν τις γνώσεις τους. Στη πραγματικότητα τίποτα δε γινόταν. Το σχολείο λειτουργούσε ουσιαστικά στα χαρτιά μόνο, γιατί δε νομίζω να πιστεύει κανείς ότι θα μάθει σε λίγες ημέρες μια πολεμική τέχνη που άλλοι διδάσκονται από επαγγελματίες επί χρόνια για να την αναπτύξουν σε ικανοποιητικό βαθμό. Πέραν αυτού, είναι σοβαρώς αμφισβητίσιμο εάν πολεμικές τέχνες σαν τη παραπάνω μπορεί να έχουν πρακτική εφαρμογή στο πεδίο της μάχης.
    Αυτό που κατά τη γνώμη μου πρέπει να γίνει, είναι να επιλεγούν κάποιες λαβές/χτυπήματα/τεχνικές με χέρια/πόδια/μαχαίρι λίγες στον αριθμό, που μπορούν σχετικά εύκολα και γρήγορα να αφομοιωθούν από τους στρατεύσιμους στη μικρή τους θητεία.
    Ας αφαιρεθεί λίγος χρόνος από την ανάπαυση/προσοχή/μεταβολή/ζύγηση/στοίχηση, για να μάθουν κάτι χρήσιμο στη θητεία τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος21/9/12, 11:11 μ.μ.

    Δυστυχώς ούτε τα μόνιμα στελέχη των ειδικών δυνάμεων εκπαιδευεται στη μαχη σώμα με σώμα οι έφεδροι ούτε συζήτηση προτίμανε οι διοικητές την προσωπική τους καριέρα αναλώνοντας τους καταδρομείς σε ατελίωτες αγγαρίες για την ωραία οψη του στρατοπέδου στις επιθεωρήσεις.Στο σχολείο υποβρυχίων καταστροφών μπορείτε να μας πείτε κύριε Ανιχνευτά σαν απόφοιτος αν γίνεται κάποιοα εκμάθηση βασικών τεχνικών μάχης σώμα με σώμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλησπέρα. Μια άποψη από έναν πεζικάριο. Όχι πεζό. Δυστυχώς πλέον σε όλες τις μονάδες ακόμη και στις μάχιμες (Πεζικό - ειδικές δυνάμεις) η εκπαίδευση γίνεται ολοένα και με το σταγονόμετρο. Η λογχομαχία που κάναμε παλιότερα περιελάμβανε κινήσεις αφοπλισμού επίθεσης και άμυνας, ενώ η εκπαίδευση γινόταν σε ειδικό στίβο που πλέον δεν υπάρχει. Ξεκινούσαν οι στρατιώτες στην αρχή με οπλασκία (ειδικές ασκήσεις εκγ΄μνασης με όπλο) και κατόπιν μάθαιναν τις κινήσεις της λογχομαχίας και τελικά έμπαιναν στον στίβο. Το τελικό στάδιο ήταν μάχη ανά δύο με τη χρήση ειδικών κονταριών. Η όλη εξάσκηση σφυριλατούσε το ηθικό και την αυτοπεποίθηση του κάθε στρατιώτη. Οι τεχνικές αναφέρονται στονμ ΕΕ 174-1. Επιπλέον στον ΕΕ 174-2 αναφέρονται τεχνικές ιαπωνικής πάλης, τεχνικές για χτυπήματα με χέρια και πόδια, λαβές από διάφορες πολεμικές τέχνες προσαρμοσμένα στον στρατιώτη. Δυστυχώς όλα αυτά σταμάτησαν πια. Το ταεκ βο ντο που τα μαθηματά του γινόταν στη ΣΧΑΛ ήταν μόνο για τις φωτογραφίες δυστυχώς.


    -Ο ΕΥΖΩΝΑΣ-

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Παιδιά δίκιο έχετε αλλά για φανταστείτε να μάθαινε κάποιος κληρωτός 3 ή 4 φονικές ή μη λαβές από το Παγκράτιο π.χ. και έβγαινε έξω και τις χρησιμοποιούσε σε κάποιον. Ο Στρατός όπως θα έχετε βιώσει και μόνοι σας αποτελείται από παιδιά που θα μπορούσαν να γίνουν Άγιοι αλλά και από τα μεγαλύτερα καθάρματα που θα μπορούσες να συναντήσεις στη ζωή σου.
    Αυτό που είμαι πολύ υπέρ είναι οι λογχομαχίες. Αυτές πρέπει να συνεχιστούν οπωσδήποτε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πλέον υπάρχει σχολείο Αοπλης Στρατιωτικής Μάχης στην ΣΧΑΛ υψηλού επιπέδου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Γράψτε το σχόλιό σας, στα πλαίσια της ευγένειας και της ευπρέπειας.