Αποστολές ειδικών δυνάμεων κατά την διάρκεια αμφιβίων επιχειρήσεων

Θεώρησα σκόπιμο να αναρτήσω ένα εξαιρετικά αναλυτικό άρθρο που αφορά στη διεξαγωγή αμφιβίων αποβατικών ασκήσεων των Τούρκων, διότι γίνεται μνεία για τις ειδικές δυνάμεις των Τούρκων, γνωστούς σαν "Bordo Bereliler" Ποιοι είναι αυτοί; Θα τους παρουσιάσουμε σ' επόμενο άρθρο, χρησιμοποιώντας πάντα "ανοικτές πηγές πληροφοριών", δηλαδή το τι ίδιοι αναφέρουν για τον εαυτό τους προς τα έξω.

Θεωρούνται πάντως οι εκλεκτοί των εκλεκτών των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων. Στην άσκηση "Efes", χρησιμοποιήθηκαν με σκοπό την συλλογή πληροφοριών, την αναγνώριση στόχων και  την προσβολή τους είτε με πυρά της πολεμικής τους αεροπορίας, κατευθυνόμενα με LASER, από τους ίδιους με χρήση καταδεικτών, είτε προφανώς με καταδρομική ενέργεια, αν και δεν φαίνεται από την ανάλυση της άσκησης.

Γεγονός είναι ότι χρησιμοποιήθηκαν σύμφωνα με τα στρατιωτικά εγχειρίδια κυρίως των Αμερικανών, διότι είναι οι πρώτοι διδάξαντες των τουρκικών ειδικών δυνάμεων. Οι ειδικές δυνάμεις στα πλαίσια των αμφιβίων επιχειρήσεων, προσφέρουν σημαντικές υπηρεσίες στον Διοικητή της Αμφίβιας Δύναμης Επιχειρήσεων (ΔΑΔΕ). Του παρέχουν ακριβείς και νωπές πληροφορίες περί του εχθρού και ειδικότερα των στόχων που έχουν τεθεί, μετά από λεπτομερή μελέτη και επεξεργασία, τη γνωστή "Στοχοποίηση".

Η στοχοποίηση, είναι απόρροια της στρατιωτικής εκτίμησης κατάστασης κατά την οποία εξάγονται τα "κέντρα βάρους" , τα "αποφασιστικά σημεία" και τελικά, τα "τρωτά σημεία"  του αντιπάλου. Οι ειδικές δυνάμεις, εκτελούν ειδική αναγνώριση και ενδεχομένως να προβούν σε άμεσες επιθετικές ενέργειες, με προτιμότερη, την προσβολή στόχων από ελεύθερο σκοπευτή.

Με άλλα λόγια, δεν πάνε οι ειδικές δυνάμεις τυχαία "μέσα" και δεν έχουν στοχοποιήσει μόνο εγκαταστάσεις, μονάδες, υλικά, αλλά και άτομα! Δηλαδή στελέχη-χειριστές εξειδικευμένων οργάνων, μέσων, υλικών και οπλικών συστημάτων των οποίων η αναπλήρωση είναι πολύ δύσκολη, μέχρι και διοικητές μονάδων και σχηματισμών και άλλα δημόσια πρόσωπα πολιτικών αρχών. Γι' αυτό ας προσέχουν όλοι!
  

Οι ειδικές δυνάμεις διεισδύουν ενωρίτερα τουλάχιστον 24 ώρες, για να υπάρχει κάποιο αποτέλεσμα! Αυτό που έκαναν δεν έχει σχέση με ανορθόδοξο πόλεμο που αναφέρει το άρθρο! Ίσως αυτό γίνει αλλού, προς τα βόρεια! Ποιος ξέρει;

Τελειώνοντας και για να μη δημιουργούνται εσφαλμένες εντυπώσεις, αυτά που περιγράφονται για την Τουρκική άσκηση , γίνονται μόνο αν υπάρχει μία προϋπόθεση. Να έχουν αποκτήσει απόλυτη αεροπορική και ναυτική υπεροχή. Θα την έχουν; Οι εκτιμήσεις στην στρατιωτική επιστήμη δεν βασίζονται στις επιθυμίες του αντιπάλου, αλλά στις δυνατότητές του, να επιτύχει τους στόχους του.

 Ανιχνευτής

 

 

Ο επιχειρησιακός σχεδιασμός και η διεξαγωγή των τουρκικών αποβατικών ασκήσεων στο Αιγαίο

Πέμπτη, 19 Αυγούστου 2010

Του Χρήστου Μηνάγια

Μετά την εισβολή στην Κύπρο τo 1974, οι Τούρκοι αξιολόγησαν τα προβλήματα διακλαδικότητας που προέκυψαν λόγω έλλειψης συντονισμού στις εν λόγω επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα, το 1976 να αρχίσουν τη διεξαγωγή αποβατικών ασκήσεων με την ονομασία «Gediz-76» προκειμένου να μπορέσουν να φθάσουν στο επίπεδο ξένων συμμαχικών δυνάμεων. Στις ασκήσεις των επομένων ετών δόθηκε η ονομασία «Ilk Hedef (Πρώτος

Στόχος)», η οποία κατέληξε να ονομάζεται «Efes (Έφεσος)». Ως περιοχή ασκήσεως καθορίσθηκε ο κόλπος Doğanbey της επαρχίας Seferihisar του νομού Σμύρνης.

Ο τρόπος διεξαγωγής των αποβατικών ασκήσεων κάθε χρόνο παρουσιάζει καινοτομίες δεδομένου ότι το τουρκικό Γενικό Επιτελείο Ενόπλων ∆υνάμεων προσαρμόζει το σχεδιασμό του στις νέες εξελίξεις τόσο του επιχειρησιακού σχεδιασμού όσο και των οπλικών συστημάτων που αποκτά η Τουρκία.

Το γενικό δόγμα των ασκήσεων «Efes» αφορά στην εφαρμογή όλων των αρχών μιας αποβατικής επιχείρησης η οποία αποτελεί μία από τις πιο δύσκολες και επικίνδυνες του είδους. Γι’ αυτό το λόγο και η άσκηση «Efes-2010» βασίσθηκε σ’ ένα σενάριο το οποίο, σύμφωνα με τουρκικά δημοσιεύματα, «περιελάμβανε την εφαρμογή των υπαρχόντων σχεδίων, ως επακόλουθο μίας περιόδου κλιμακούμενης κρίσεως, λόγω του ότι οι χώρες Safir (ζαφείρι) (σ.σ. εννοούν την Τουρκία) και Mercan (σ.σ. η ερμηνεία της παραπέμπει σε σύμπλεγμα κοραλλιογενών νησιών του Ειρηνικού και Ινδικού Ωκεανού με αξιόλογη οικονομική αξία και εννοούν την εχθρική χώρα) δεν μπόρεσαν να επιλύσουν τις διαφορές τους μέσω της ειρηνικής οδού.» Τα εν λόγω σχέδια αφορούσαν σε εκτέλεση αποβατικής ενέργειας, αεροκίνητης ενέργειας και επιχειρήσεων ανορθόδοξου πολέμου. Αναλυτικά στοιχεία για την άσκηση «Efes-2010», η οποία διεξήχθη από 3 έως 28 Μαΐου 2010, παρατίθενται παρακάτω :

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΣΕΣ ∆ΥΝΑΜΕΙΣ

Η διοίκηση και ο συντονισμός των αποβατικών δυνάμεων ανατέθηκε στο στρατηγείο ΚMÖGK [Kalyon Müşterek Özel Görev Kuvveti (∆ιακλαδική∆ύναμη Ειδικής Αποστολής της θάλασσας Kalyon)]. Ήδη η Στρατιά Αιγαίου από τον καιρό της ειρήνης έχει συγκροτήσει το στρατηγείο ΕMÖGK [(Εge Müşterek Özel Görev Kuvveti (∆ιακλαδική ∆ύναμη Ειδικής Αποστολής της θάλασσας του Αιγαίου)]. Στο βιβλίο «Η γεωπολιτική στρατηγική και η στρατιωτική ισχύς της Τουρκίας» του Χρήστου Μηνάγια (εκδόσεις Τουρίκη) που κυκλοφόρησε πρόσφατα, στις σελίδες 160-162 υπάρχει εκτενής αναφορά, όπου, σύμφωνα με τους τουρκικούς σχεδιασμούς, η θάλασσα με την κωδική ονομασία Kalyon θα αποτελέσει μία περιοχή «θερμής» ελληνοτουρκικής κρίσης.

Στην άσκηση «Efes-2010» συμμετείχαν 6.963 άτομα τα οποία επάνδρωσαν τις μονάδες και τα ναυτικά-αεροπορικά μέσα που ακολουθούν:

• 2 μηχανοκίνητα τάγματα πεζικού, 1 επιλαρχία αρμάτων, 3 μοίρες πυροβολικού, 2 τάγματα πεζοναυτών, 3 ομάδες της ∆ιεύθυνσης Ειδικών ∆υνάμεων του τουρκικού ΓΕΕΘΑ (Bordo Bereli), τμήματα  βατραχανθρώπων SAS και SAT και 1 τάγμα καταδρομών άσκηση. στρατοχωροφυλακής που χρησιμοποιείται για πρώτη φορά στην

• Πολεμικά πλοία (φρεγάτες, κορβέτες, υποβρύχια), 47 αποβατικά σκάφη, 45 ελαστικές λέμβοι και σκάφη της διοίκησης ασφαλείας ακτών.

• 46 πολεμικά αεροσκάφη (F-16 και F-4), 4 μεταγωγικά αεροσκάφη, 1 αεροσκάφος ηλεκτρονικού πολέμου, 33 μεταφορικά και επιθετικά ελικόπτερα, καθώς επίσης και μη επανδρωμένα αεροσκάφη [τουρκικής κατασκευής mini UAV’s (Kale Baykar)]. Τα Kale Baykar παραδόθηκαν πριν 2 χρόνια στον τουρκικό στρατό ξηράς και χρησιμοποιούνται στις επιχειρήσεις εναντίον του ΡΚΚ στη νοτιοανατολική Τουρκία.

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟΣ ΣΧΕ∆ΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ∆ΙΕΞΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ

Το 2009, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις κατά το σχεδιασμό της ασκήσεως «Efes» αποφάσισαν την ενοποίηση της αμφίβιας επιχείρησης με νυκτερινές επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα στις 25-5-2010 από την 20.00 έως την 23.00 ώρα να διεξαγάγουν για πρώτη φορά, στα πλαίσια επιχείρησης προκεχωρημένης δύναμης (Ön Kuvvet Harekati), μία συνδεδυασμένη νυκτερινή αποβατική και αεροκίνητη επιχείρηση παρουσία μόνο Τούρκων δημοσιογράφων και χωρίς να έχουν προσκαλέσει ξένους παρατηρητές, όπως έκαναν κάθε χρόνο. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην εχθρική περιοχή που έλαβε χώρα η εν λόγω επιχείρηση δόθηκε η κωδική ονομασία «Ada (Νησί)».

Σύμφωνα με το σενάριο της Ön Kuvvet Harekati, αλεξιπτωτιστές της ∆ιοίκησης Ειδικών ∆υνάμεων του τουρκικού ΓΕΕΘΑ (Bordo Bereli) πραγματοποίησαν νυκτερινή ρίψη με ελεύθερη πτώση από ύψος 10.000 ποδών προκειμένου να προσβάλλουν στόχους στο εσωτερικό της αμυντικής τοποθεσίας του εχθρού.

Στη συνέχεια, 1 λόχος της 11ης Μηχανοκίνητης Ταξιαρχίας (Denizli) που μεταφέρθηκε με 15 μεταφορικά ελικόπτερα σε 3 κύματα των 5 ελικοπτέρων έκαστο, πραγματοποίησε νυκτερινή αεροκίνητη ενέργεια υποστηριζόμενη από επιθετικά ελικόπτερα Cobra, τα οποία με τα όργανα νυκτερινής σκόπευσης έπληξαν εχθρικούς στόχους. Τονίζεται ότι οι Τούρκοι με κάθε ελαφρύ μεταφορικό ελικόπτερο που διαθέτουν μεταφέρουν 8 άνδρες σε μία διαδρομή, ενώ με κάθε μεσαίο μεταφορικό ελικόπτερο 16 άνδρες σε μία διαδρομή.

Παράλληλα με την αεροκίνητη ενέργεια πραγματοποιήθηκε αναγνώριση των ακτών και εκκαθάριση των υπαρχουσών ναρκών και κωλυμάτων από βατραχανθρώπους και ναρκαλιευτικά, προκειμένου να δημιουργηθούν θαλάσσιοι διάδρομοι που θα χρησιμοποιηθούν από τα αποβατικά κατά την απόβαση.

Η τελική φάση της συνδεδυασμένης νυκτερινής αποβατικής και αεροκίνητης επιχείρησης ολοκληρώθηκε με αποβατική ενέργεια, αρχικά με ελαστικές λέμβους από τμήματα αναγνωρίσεως πεζοναυτών και στη συνέχεια με αποβατικά σκάφη LCM και LCT που μετέφεραν πεζοναύτες και άρματα Μ-60. Τα αποβατικά σκάφη κατά την προσέγγισή τους στην ακτή αποβάσεως εκτελούσαν πραγματικά πυρά με πυροβόλα 20mm. Κατά την εξέλιξη της άσκησης φρεγάτες και κορβέτες του τουρκικού πολεμικού ναυτικού παρείχαν υποστήριξη με πυρά, ενώ πολεμικά αεροσκάφη (F-16 και F-4 2020) και υποστήριξη.

Τις πρωινές ώρες της 26-5-2010 άρχισε η διεξαγωγή της κύριας αποβατικής ενέργειας με την επιχειρησιακή πτήση ενός mini UAV’s (Kale Baykar) πάνω από την εχθρική περιοχή, όπου εντόπισε πυροβολαρχίες εχθρικών δυνάμεων. Ο εντοπισμός των στόχων γίνεται με συντεταγμένες οι οποίοι αφού αναλυθούν προσβάλλονται με πυρά. Η διαδικασία εντοπισμού και προσβολής των στόχων που υλοποιήθηκε στην άσκηση φαίνεται στην εικόνα 1.

Παράλληλα 1 αεροσκάφος RF-4E της 113 Μοίρας της 1ης Κύριας Αεροπορικής Βάσης [∆ορύλαιο (Εskişehir)] πραγματοποίησε πτήση αναγνωρίσεως κατόπιν αιτήσεως του Κέντρου Αεροπορικής Υποστήριξης του στρατηγείου ΚMÖGK [ΚMÖGKHDHM (Kalyon Müşterek Özel Görev Kuvveti Hava Destek Ηarekat erkezi)] για αεροφωτογράφιση της εχθρικής τοποθεσίας και εντοπισμό στόχων, προκειμένου η 1η Τακτική Αεροπορική Δύναμη (Δορύλαιο) να απομονώσει την περιοχή και να παράσχει εγγύς αεροπορική υποστήριξη στην αποβατική δύναμη. Μεταξύ των στόχων που εντοπίστηκαν ήταν διάφορες στρατιώτικές μονάδες (μεταξύ των οποίων 1 επιλαρχία), θέσεις αντιαεροπορικών συστημάτων, 2 θέσεις πυροβολικού, 2 αποθήκες πυρομαχικών και 2 αποθήκες καυσίμων οι οποίες επλήγησαν με πυρά αεροσκαφών. 

Αρχικά 2 αεροσκάφη F-4E 2020 της 132 Μοίρας της 3ης Κύριας Αεροπορικής Βάσης (Ικόνιο) προσέβαλαν εχθρικούς στόχους ρίπτοντας από 4 βόμβες γενικής χρήσεως Μκ-84. Στη συνέχεια τμήματα των Βordo Bereli εντόπισαν ενα κινητό κέντρο διοίκησης και ελέγχου του εχθρού το οποίο καταστράφηκε από 2 αεροσκάφη F-16 της 161 Μοίρας της 6ης Κύριας Αεροπορικής [Πάνορμο (Bandirma)] που έρριψαν 2 τηλεκατευθυνόμενες με λέϊζερ βόμβες γενικής χρήσεως ΜΚ-84. 

Τέλος, 2 αεροσκάφη F-16 της 191 Μοίρας της 9ης Κύριας Αεροπορικής βάσης [Παλαιόκαστρο (Balikesir)]κατέστρεψαν με 4 βόμβες γενικής χρήσεως ΜΚ-84 2 αποθήκες καυσίμων του εχθρού. Μετά το πέρας των παραπάνω προσβολών ένα αεροσκάφος RF-4 της 113 Μοίρας της 1ης Κύριας Αεροπορικής Βάσης [∆ορύλαιο] πραγματοποίησε πτήση αναγνωρίσεως αφενός για να εκτιμηθούν οι ζημιές που υπέστησαν οι εχθρικοί στόχοι, αφετέρου για τον εντοπισμό νέων στόχων οι οποίοι στην συνέχεια επλήγησαν με πυρά της φρεγάτας TCG Barbaros F-244.

Επίσης σημαντική ήταν και η συμμετοχή των επιθετικών ελικοπτέρων AH-1P Cobra του 3ου Συντάγματος Αεροπορίας Στρατού (Gaziemir Σμύρνης) τα οποία προσέβαλαν με 38 ρουκέτες και 750 βλήματα 20 mm τα εχθρικά τμήματα. Η κύρια αποβατική ενέργεια πραγματοποιήθηκε στις 2 ακτές που φαίνονται στην εικόνα 2.

Στην ακτή με κωδική ονομασία Turuncu-2 η οποία ευρίσκεται στο αριστερό τμήμα της ακτής αποβάσεως αποβιβάστηκαν σε πρώτο κύμα 100 πεζοναύτες με 20 ελαστικές λέμβους των 7 ατόμων έκαστη (2 άτομα πλήρωμα 5 πεζοναύτες) ενώ μετά ακολούθησε το δεύτερο κύμα με με 10 λέμβους (50 πεζοναύτες)

Στη συνέχεια 2 αποβατικά σκάφη LCT αποβίβασαν στην ακτή 1 λόχο πεζοναυτών με άρματα και μηχανοκίνητα μέσα.

Στην ακτή με κωδική ονομασία Turuncu-3 η οποία βρίσκεται στο δεξί τμήμα της περιοχής αποβάσεως 1 αποβατικό σκάφος LCT και 3 αποβατικά σκάφη LCΜ  αποβίβασαν 1 λόχο πεζοναυτών και 1 ουλαμό αρμάτων. Κατα την προσέγγιση τους τους στην ακτή, τα αποβατικά σκάφη εκτελούσαν πυρά με πυροβόλα 20μμ και πολυβόλα 12,7 χιλ., ενώ οι πεζοναύτες που ευρίσκοντο μέσα σ’ αυτά τραγουδούσαν  στρατιωτικά εμβατήρια.

Κατά την εξέλιξη της αποβατικής επιχείρησης 2 ομάδες καταδρομών της στρατοχωροφυλακής που μεταφέρθηκαν με ελικόπτερα ενίσχυσαν ένα τμήμα πεζοναυτών που δεχόταν αντεπίθεση απο εχθρικές δυνάμεις, ενώ ομάδα της ∆ιοίκησης Έρευνας-∆ιάσωσης Μάχης [ΜΑΚ (Μuharebe Arama Kurtarma)] των Bordo Bereli πραγματοποίησε επιχείρηση διάσωσης πιλότου του οποίου το αεροσκάφος κατέπεσε στο εσωτερικό της αμυντικής τοποθεσίας του εχθρού. 

Επίσης μια πυροβολαρχία 11ης Μηχανοκίνητης Ταξιαρχίας (Denizli) κατέστρεψε εχθρικούς στόχους με ρυμουλκούμενα πυροβόλα Μ114 155 χιλ καταναλώνοντας 64 βλήματα κατά προσωπικού και 24 αντιαρματικά βλήματα, ενω πραγματοποιήθηκαν πυρά απο ελαφρά αερομεταφερόμενα πυροβόλα 105 χιλ. τουρκικής κατασκευής και όλμους 120χιλ που μεταφέρθηκαν με ελικόπτερα στις ακτές αποβάσεως. 

Στην συνέχεια μια ομάδα αντιαρματικών TOW κατέστρεψε εχθρικό άρμα σε απόσταση 1625μ ενώ μια ομάδα αντιαρματικών ΜΙLAN κατέστρεψε εχθρικό άρμα σε απόσταση 1200μ.Τέλος, 1 μεταγωγικό αεροσκάφος CN-235 πραγματοποίησε ρίψη εφοδίων με αλεξίπτωτα στην περιοχή των επιχειρήσεων συνοδευόμενο απο 2 αεροσκάφη F-16 της 192 Μοίρας της 9ης Κύριας αεροπορικής βάσης (Παλαιόκαστρο)

Πέραν των παραπάνω παραπάνω κρίνεται σκόπιμο να αναφερθεί η πραγματοποίηση με πραγματικά πυρά από τυφέκια, πολυβόλα και αντιαρματικές RPG-7 και LAW, καθώς και η χρησιμοποίηση για πρώτη φορά τρισδιάστατων χαρτών που που κατασκευάσθηκαν από Τούρκους επιστήμονες.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλεί η απουσία της πολιτικής ηγεσίας της χώρας. Τούτο πιθανόν να οφείλεται είτε στο ψυχρό κλίμα που υπάρχει μεταξύ της πολιτικής και στρατιωτικής εξουσίας της Τουρκίας, λόγω των τελευταίων εξελίξεων της υπόθεσης Εργκενεκόν, είτε στο ότι ο Τούρκος πρωθυπουργός δεν ήθελε λίγες ημέρες μετά την επίσκεψή του στην Ελλάδα να είναι παρών στη διεξαγωγή μίας άσκησης, η οποία αφήνει ελάχιστες αμφιβολίες για τις πραγματικές προθέσεις των Τούρκων και αφορούν στην κατάληψη ελληνικού νησιού.

Θα πρέπει να μας προβληματίσει ιδιαίτερα η εμμονή και επιμονή των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων να διεξάγουν στα δυτικά παράλια, απέναντι από τα νησιά του Αιγαίου, διακλαδικές επιχειρήσεις με μεγάλο αριθμό χερσαίων δυνάμεων, πολεμικών και αποβατικών σκαφών, ελικοπτέρων, αεροσκαφών, μονάδας καταδρομών της στρατοχωροφυλακής και σκαφών της ακτοφυλακής. Τούτο σε συνδυασμό τόσο με την αποβατική όσο και με την αεροκίνητη ενέργεια, που πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της νύκτας, δίνει μία νέα διάσταση στην μέχρι τώρα τουρκική απειλή. Αυτό που πρέπει ακόμη να σημειωθεί είναι ότι οι τουρκικές χερσαίες δυνάμεις, σύμφωνα με δήλωση του αρχηγού τους στρατηγού Isik Kosaner, έχουν τη δυνατότητα μεταφοράς μίας ταξιαρχίας με ελικόπτερα σε μία διαδρομή, ημέρα και νύκτα, καθότι διαθέτουν 282 μεταφορικά ελικόπτερα, ενώ η στρατοχωροφυλακή με τα 60 ελικόπτερα που διαθέτει, δύναται να μεταφέρει 2 τάγματα καταδρομών σε μία διαδρομή.

Το σενάριο της άσκησης είναι αποκαλυπτικό των προθέσεων της Άγκυρας, δεδομένου ότι γίνεται λόγος για εφαρμογή των υπαρχόντων σχεδίων, που δεν είναι άλλο από την κατάληψη ελληνικού νησιού. Σε αυτό μάλιστα συνάδει και η χρησιμοποίηση αεροσκαφών σχεδόν από όλες τις Κύριες Αεροπορικές Βάσεις της 1ης Τακτικής Αεροπορικής ∆ύναμης, η οποία είναι υπεύθυνη για το δυτικό εναέριο χώρο της Τουρκίας. Η άποψη αυτή ενισχύεται ακόμη περισσότερο αν συνδυαστεί και με τις κωδικές λέξεις που χρησιμοποιούνται [σ.σ. Θάλασσα Kalyon, εχθρική περιοχή Ada (νησί), στρατηγείο ΚMÖGK κ.λπ.].

Είναι σημαντικό ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις εφαρμόζουν όλες τις αρχές μιας αποβατικής επιχείρησης και προσαρμόζουν κάθε έτος τον τρόπο διεξαγωγής της άσκησης «Efes» στις νέες εξελίξεις τόσο του επιχειρησιακού σχεδιασμού όσο και των νέων οπλικών συστημάτων που αποκτούν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η χρησιμοποίηση για πρώτη φορά σε άσκηση, μη επανδρωμένων αεροσκαφών (τουρκικά mini UAV’s) τα οποία πραγματοποίησαν τακτική αναγνώριση της περιοχής ασκήσεως. Άλλωστε, με τις συνεχείς ασκήσεις που πραγματοποιούν και τα μέσα που διαθέτουν οι Τούρκοι θεωρούν ότι είναι μία από τις λίγες χώρες παγκοσμίως που μπορούν να διεξάγουν αποβατική επιχείρηση, έχοντας όμως ένα σοβαρότατο πλεονέκτημα: τα νησιά του Αιγαίου -στόχοι- ευρίσκονται απέναντι και πλησίον των τουρκικών ακτών.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της εκτίμησης αυτής αποτελεί η επίτευξη του διακλαδικού συντονισμού μεγάλου αριθμού χερσαίων, ναυτικών και αεροπορικών μέσων σε μία πολύ περιορισμένη εδαφική περιοχή όπου εκτελούντο πραγματικά πυρά.

Η νέα τουρκική αντίληψη, ειδικά μετά την άνοδο στην εξουσία του Τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και την τοποθέτηση του Αχμέτ Νταβούτογλου ως υπουργό Εξωτερικών, εμφανίζεται ως ένα ολοκληρωμένο και πλήρως συγκροτημένο σύνολο στρατηγικών και τακτικών κινήσεων, οι οποίες έχουν αλληλουχία μεταξύ τους και βασίζονται σ’ ένα σοβαρό θεωρητικό πλαίσιο. Για να γίνει περισσότερο κατανοητή η αντίληψη αυτή, παρακάτω παρατίθενται ορισμένα στοιχεία που αναγράφονται στο βιβλίο «Η γεωπολιτική στρατηγική και η στρατιωτική ισχύς της Τουρκίας» του Χρήστου Μηνάγια (εκδόσεις Τουρίκη) και τα οποία αφορούν στο Έγγραφο Πολιτικής Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας γνωστό ως Kirmizi Kitap (Κόκκινη Βίβλος) και στις θέσεις του Νταβούτογλου για το Αιγαίο και τα γειτονικά κράτη:

Έγγραφο Πολιτικής Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας

«…Η θάλασσα του Αιγαίου είναι πολύ σημαντική για την ασφάλεια και την οικονομία της Τουρκίας. ∆εν πρόκειται να γίνει αποδεκτή η επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων πέραν των 6 ναυτικών μιλίων. Μία ενδεχόμενη ενέργεια της Ελλάδος προς την κατεύθυνση αυτή θα αποτελέσει αιτία πολέμου. Επίσης δεν πρέπει να επιτραπεί στην Ελλάδα να δημιουργήσει δεδομένες καταστάσεις στις νησίδες και βραχονησίδες του Αιγαίου…»

Αχμέτ Νταβούτογλου

«…Η συγκέντρωση των νησιών του Αιγαίου στα χέρια της Ελλάδος δημιουργεί το πιο σημαντικό αρνητικό στοιχείο στην πολιτική της Τουρκίας για τον εγγύς θαλάσσιο χώρο της… Σύμφωνα με διεθνείς συνθήκες, καθορίσθηκε υπέρ της Ελλάδος η πολιτική κατανομή αυτών, η οποία είναι αντίθετη με τις γεωπολιτικές αναγκαιότητες που εμφανίζονται. Τα παραπάνω αποτελούν την κοιτίδα προβλημάτων σχετικών με την υφαλοκρηπίδα, τα χωρικά ύδατα, τον εναέριο χώρο, τη γραμμή του FIR, τις περιοχές διοικήσεως και ελέγχου και τον εξοπλισμό των νησιών… Τα νησιά του Αιγαίου επηρεάζουν σημαντικά την πρόσβαση της Τουρκίας από τη Μαύρη Θάλασσα, στο Μαρμαρά και στη Μεσόγειο… Η Τουρκία πρέπει να προσέξει να μην κάνει λάθη που θα επηρεάσουν τις μακροπρόθεσμες πολιτικές της σε ευαίσθητα θέματα όπως το Αιγαίο…».

«Θα πρέπει να μεταπλάσουμε τις σχέσεις μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες μας σε σχέσεις απόκτησης μεγίστου οφέλους από αυτούς».

Το πρώτο σκέλος το είδαμε να ολοκληρώνεται τα τελευταία χρόνια με όλα τα γειτονικά κράτη της Τουρκίας (π.χ. με τη Συρία). Το δεύτερο σκέλος που είναι το νέο και οπωσδήποτε το πλέον επικίνδυνο στοιχείο, εκτιμάται ότι θα πρέπει να μας προβληματίσει ιδιαίτερα. Μία τελική επισήμανση που κρίνεται σκόπιμη είναι αυτή που προκύπτει αβίαστα απ’ όλα τα στοιχεία που παρατέθηκαν: η εμμονή των Τούρκων για αύξηση των στρατιωτικών τους δυνατοτήτων συνάδει πλήρως με τις προθέσεις τους, οι οποίες αφενός αναφέρονται από τον αρχιτέκτονα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής Αχμέτ Νταβούτογλου, αφετέρου αναγράφονται στα επίσημα κείμενα τους. Η επισήμανση αυτή οδηγεί και στο τελικό συμπέρασμα που δεν είναι άλλο παρά η προφανής πλέον ανάγκη για αλλαγή της πολιτικής της Ελλάδος έναντι των Τούρκων.

(Ο Χρήστος Μηνάγιας είναι συγγραφέας του βιβλίου «Η γεωπολιτική στρατηγική και η στρατιωτική ισχύς της Τουρκίας» που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Τουρίκη και βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε πρωτογενείς τουρκικές πηγές.)

Πηγή: Εν Κρυπτώ

 http://www.geostrategy.gr/