Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Το Ειδικό Τμήμα Αλεξιπτωτιστών





Ήταν λίγο πριν από το τελευταίο φως μιας σχετικά ήρεμης βραδιάς του Σεπτέμβρη του 1982. Μέσα σ' ένα C-130 βρισκόμουν στον αέρα, "φασκιωμένος" μέσα στην εξάρτηση του αλεξιπτώτου μου, με το όπλο στο πλευρό μου, ένα "σπαστό" FN PARA 7,62 χιλ. και με το Μπέργκεν μου αγκιστρωμένο ανάμεσα στα πόδια μου,  μαζί με την ομάδα μου. Ήμουν ομαδάρχης της 1ης Ειδικής Ομάδας του Ειδικού Τμήματος Αλεξιπτωτιστών (1ης ΕΟ/ΕΤΑ)! Το σκεφτόμουν με μεγάλη ικανοποίηση!  Ήμουν στο ΕΤΑ!

Μερικές εβδομάδες πριν, είχα αναλάβει καθήκοντα, προερχόμενος από την Γ'  Μοίρα Αμφιβίων Καταδρομών. Για μένα ήταν κάτι που περίμενα και το ποθούσα! Δεν πήγαν χαμένοι κάτι μήνες που προηγήθηκαν με εντατική εκπαίδευση στη Γερμανία, στο "Διεθνές Σχολείο Περιπόλων Μακράς Ακτίνας Δράσεως" (International Long Range Reconnaissance Patrol School, ILRRPS). Μόλις επιστρέψαμε, 4 τον αριθμό, νεαροί καταδρομείς, ο Ταγματάρχης, επιτελής του 3ου Γραφείου της ΔΕΔ τότε και γενναίος πολεμιστής στην Κύπρο το '74, αμέσως μου είπε δείχνοντάς  με το δάκτυλο, "εσύ κύριε... ετοιμάσου για το ΕΤΑ. Θα πας τώρα στη Μοίρα σου στο νησί και θα ακολουθήσει η διαταγή τοποθέτησης..". Στη συνέχεια μας παρουσίασε στον Στρατηγό όπως συνηθίζεται.




Όταν παρουσιάσθηκα στο ΕΤΑ, ο Λοχαγός διοικητής του Τμήματος, με το αρειμάνιο μουστάκι, με δέχθηκε εγκάρδια και με ενημέρωσε για τα νέα μου καθήκοντα. Γνωριζόμασταν από παλιά και είχαμε κάτι κοινό. Την εκπαίδευση στο ILRRPS. Μιλούσαμε την "ίδια γλώσσα"! Τότε είχε πρωτοξεκινήσει η εκπαίδευση στη Γερμανία και είχε αρχίσει η προσπάθεια βελτίωσης της εκπαίδευσης και εξειδίκευσης στον τομέα της ειδικής αναγνώρισης, ιδιαίτερα για το προσωπικό του ΕΤΑ.

Οι καλύτεροι εκπαιδευτές ειδικών δυνάμεων, ενός, από τους καλύτερους στρατούς  στον κόσμο, οι SAS, μας δίδαξαν πολλά σε όλο σχεδόν το φάσμα των ειδικών επιχειρήσεων. Εκπαίδευση απαιτητική, σκληρή, με αυστηρή αξιολόγηση στο κάθε τι. Αναγνώριση υλικού,  εγκατάσταση παρατηρητηρίου, τακτική περιπόλων, ενέδρες,  ταχεία καταρρίχηση, αεροκίνητες επιχειρήσεις, επιβίωση διαφυγή, καταστροφές, προσανατολισμός και τήρηση κατευθύνσεως, CQB, ήταν κάποια από τ' αντικείμενα που κάναμε τότε, με πολλές ασκήσεις. Ομάδες εθνικές, σχεδόν απ' όλα τα κράτη του ΝΑΤΟ συμμετείχαν στο σχολείο και η εκπαίδευση έπαιρνε "χρώμα" συναγωνισμού μερικές φορές. Πραγματικά μία πολύ καλή εκπαίδευση! Ας μη μακρηγορήσω όμως άλλο γι' αυτό.

Τότε το ΕΤΑ, ήταν ένας Λόχος στην ουσία, εντεταγμένος στη Σχολή Αλεξιπτωτιστών. Έξι ομάδες ενεργές και οι υπόλοιπες επιστρατευόμενες. Κάθε ομάδα είχε 2-3 μόνιμους και οι υπόλοιποι έφεδροι. Αλλά τι έφεδροι! Υπαξιωματικοί από τις Μοίρες Αλεξιπτωτιστών, με πολλά άλματα, άριστη επίδοση στην ειδικότητά τους, καλογυμνασμένοι, άριστοι σκοπευτές, εθελοντές, διαλεγμένοι από τον διοικητή του ΕΤΑ! Μάλιστα! Τότε, ο διοικητής διάλεγε τους κομάντος για το Τμήμα, όπως οι διοικητές των Μοιρών επέλεγαν τους υποψήφιους υπαξιωματικούς τους από τους καλύτερους καταδρομείς της μονάδας. Η θητεία όμως, ήταν 24 μήνες και μπορούσαν να γίνουν αυτά.

Όσο για εκπαίδευση, δεν "παιζόμασταν" με τίποτα! Πολλά χιλιόμετρα τρέξιμο, πολύωρες πορείες, βολές, καταστροφές, με κάθε λεπτομέρεια ασκήσεις τοπογραφίας, διαβιβάσεις,  πολλά, πάρα πολλά άλματα, πρώτες βοήθειες, επιβίωση, ορεινός αγώνας, χειμερινή διαβίωση ,αμφίβια εκπαίδευση και οτιδήποτε άλλο είχε το "μενού" των οδηγιών εκπαίδευσης της ΔΕΔ. Ειδικά η εκπαίδευση των διαβιβάσεων γινόταν επί ένα μήνα  και τότε είχαμε τα μόρς. Όλοι έπρεπε να "πιάνουμε" τουλάχιστον 80 γράμματα το λεπτό, αν θέλαμε να σταθούμε μέσα στην ομάδα μας.

Οι ασκήσεις, αλλά κυρίως οι αναγνωρίσεις συνεχείς! Να φαντασθείτε ότι οι 7 μήνες τον χρόνο,  ήταν "έξω" από την έδρα μας. Τη μεθόριο,  από το άκρο δυτικό στην Ήπειρο, μέχρι το ανατολικότερο σημείο του Έβρου την είχαμε "περπατήσει" κατά διαστήματα και ξέραμε και το μικρότερο μονοπάτι.




Η πόρτα του C-130 άνοιξε και ο load master έδειξε με νεύμα ότι είχαμε χρόνο 10 λεπτά. Το αεροπλάνο ήταν γεμάτο αλεξιπτωτιστές, ομάδες του ΕΤΑ και της 1ης ΜΑΛ, δεν ήμασταν μόνοι! Κάποιοι θα έπεφταν μαζί μας, και οι άλλοι σε άλλη ζώνη ρίψεως ανατολικότερα! Συμμετείχαμε σε άσκηση ειδικών δυνάμεων μεγάλης κλίμακας στη βόρειο Ελλάδα! Ο δροσερός νυκτερινός αέρας μας κτύπησε στο πρόσωπο. Οι αρχηγοί ρίψεως, ξεκίνησαν την διαδικασία, το κόκκινο φως σε λίγο έγινε "πράσινο" συνοδευόμενο από διαπεραστικό ήχο, από αυτούς που "σπάνε" τα νεύρα. Είχα ήδη φτάσει πρώτος στην πόρτα, κοίταξα από πίσω την ομάδα, και ευχαρίστως, έσπρωξα τον εαυτό μου στο κενό, για να ηρεμήσω από το θόρυβο. Ο αέρας από το πέσιμο με κτύπησε απότομα ανάμεικτος με καυσαέρια από το αεροπλάνο, μέχρι τη στιγμή που με το..."104", όπως όλοι οι αλεξιπτωτιστές μετράνε από μέσα τους,άνοιξε ο θόλος με ένα καθησυχαστικό θρόισμα.

Αισθάνθηκα πιο ήρεμος, και άρχισα να κοιτάω γύρω μου, για να εντοπίσω τους άνδρες της ομάδας μου αλλά και τον αμυδρό φωτισμό της ζώνης,  Μαύρο σκοτάδι, απελευθέρωσα το φόρτο μου που κρεμάστηκε λίγα μέτρα πιο κάτω και περίμενα το χτύπημά του στο έδαφος, για να ετοιμαστώ για προσγείωση. Με έκπληξη άκουσα παφλασμό νερού και πριν καλά-καλά συνειδητοποιήσω, βρέθηκα μέσα στα νερά ενός... οριζώνα! Εκεί πέσαμε όλοι και γίναμε μούσκεμα!  Τα δύσκολα τώρα άρχιζαν.  Αποστολή: Διείσδυση σε εχθροκρατούμενη περιοχή, εγκατάσταση παρατηρητηρίου, συλλογή πληροφοριών και διαβίβαση στη βάση! Αυτό σήμαινε νυκτερινή κίνηση για 70 χιλιόμετρα, σε 2 νύκτες και στη συνέχεια οργάνωση του παρατηρητηρίου, σε μία διάβαση, κάπου στα βορειοανατολικά. Μη βλέπετε που τα λέω αόριστα! Δεν έχουν νόημα τα τοπωνύμια, αλλά είχαμε κάνει πολύ καλή προετοιμασία και είχαμε απομνημονεύσει σχεδόν τα πάντα! Έτσι δούλευε το σύστημα. Δεν είχαμε τότε GPS και όλα γίνονταν με χάρτη και πυξίδα.

Βρεγμένοι, τακτοποιήσαμε το φόρτο, ελέγξαμε τον οπλισμό και τα υλικά μας, ιδιαίτερα τον ασύρματο
που ήταν αδιαβροχοποιημένος... ως ΒΟΕ, και γρήγορα απομακρυνθήκαμε από το σημείο, αφού παραδώσαμε τα αλεξίπτωτα σε εκπροσώπους της κοντινής Μοίρας Καταδρομών, που είχε αναλάβει την οργάνωση της ζώνης και θέματα ασφαλείας. Άσκηση ήταν! Μετά από λίγο σταματήσαμε για επανέλεγχο, προσανατολισμό, και αναφορά, όλα τυποποιημένα. όλοι γνώριζαν τις διαδικασίες και τα καθήκοντά τους. Ο ανιχνευτής μπροστά, πίσω ο ομαδάρχης , παραπίσω ο διαβιβαστής, ο νοσοκόμος, ο καταστροφέας, ο βοηθός ομαδάρχη. Σηματοδοσία σε κάθε περίπτωση, στις στάσεις ασφαλείας, ο καθένας έπαιρνε τον τομέα του, σε χαρακτηριστικά σημεία γινόταν επαλήθευση και καθορίζονταν σημεία ανασυγκρότησης σε περίπτωση αποκάλυψης, κίνηση με εγρήγορση, γιατί ξέχασα να πω, ότι ο "εχθρός" ήταν αυτή η βόρεια Μοίρα Καταδρομών που είχε τη φήμη και εξακολουθεί να την έχει,  των "ζόρικων" κομάντος.

Ξέραμε ότι μας ψάχνουν και σε οποιαδήποτε στραβοτιμονιά θα είχαν μεγάλη χαρά να μας πιάσουν σαν "λάφυρο πολέμου". Τα καταφέραμε όμως! Περάσαμε απαρατήρητοι, κινούμενοι πάντα μακριά από δρόμους διαλέγοντας κυρίως αντερείσματα και εκμεταλλευόμενοι το πλήθος των ατραπών που υπήρχαν και όλα τα "διαβολορέματα" όνομα και πράγμα!  Η εκπαίδευσή  όμως, μας είχε προσθέσει την αυτοπεποίθηση ότι μπορούμε να εκτελέσουμε αυτό που μας ζητήθηκε να κάνουμε. Δοκιμάζαμε τις ικανότητές μας και το ξέραμε. Δεν υπήρχε διαχωρισμός μονίμων και εφέδρων Ήμασταν ένα! Μας ένωνε η εμπιστοσύνη στις ικανότητες του ενός προς τον άλλον, η φιλία και ο αλληλοσεβασμός. Οι βαθμοί ήταν προσθετικοί στην ιεραρχία. Πιο πολύ όμως μέτραγαν οι ικανότητες και δεν μπορούσε να σταθεί κάποιος στο τμήμα, μόνο γιατί ήταν βαθμοφόρος. Αν δεν ήσουν "καλός" έπρεπε να φύγεις!

Και η ομάδα μου ήταν πολύ καλή! Ο ανιχνευτής μου ένας Κρητικός, άνθρωπος του βουνού που με κλειστά μάτια έβρισκε μονοπάτια! Ο διαβιβαστής μου , "μαρκόνι" σκέτο, με 110 γράμματα το λεπτό, από το Γαλαξίδι, ο νοσοκόμος μου Μακεδόνας, άριστος γνώστης, ο καταστροφέας Πειραιώτης γεννημένος για την.. καταστροφή  και ο βοηθός μου "βατράχι" από τη Δράμα δεξί μου χέρι! Είχαμε από παντού εκπροσώπηση. Σημασία όμως είχε ότι μπορούσα να συνεννοηθώ με τα μάτια μαζί τους και "δεθήκαμε" σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.

Την δεύτερη νύκτα, γύρω στις 3 το πρωί, φτάσαμε στον προορισμό μας και στήσαμε το παρατηρητήριο. Περνούσαν από τον δρόμο αμάξια στρατιωτικά και πολιτικά και έπρεπε να αναφέρουμε κάθε κίνηση. Αυτό κάναμε! Ο ασύρματος λάμβανε  από την βάση, όποτε τον ανοίγαμε. Η βάση "μιλούσε" συνεχώς, προς κάθε κατεύθυνση. Εμείς παίρναμε αυτό που μας ενδιέφερε και δίναμε πολύ γρήγορα, αυτά που είχαμε. Ποτέ δεν ξεπερνούσαμε το λεπτό, γιατί θα μας εντόπιζαν. Να γιατί έπρεπε να γνωρίζουμε τα μορς και πολλά γράμματα το λεπτό! Τα μηνύματα κρυπτογράφονταν, μετατρέπονταν σε ομάδες γραμμάτων και έφευγαν. Όλοι έπρεπε να ξέρουν την διαδικασία μέσα στην ομάδα. Δεν μας πήραν ποτέ "μυρωδιά". Μόνο ο Λοχαγός ήξερε, που είχε έλθει κατόπιν ραντεβού, να μας δει.

Η άσκηση κράτησε μία εβδομάδα για να ακολουθήσει κάποια άλλη και μετά άλλη. Εμείς , γινόμασταν όλο και πιο "κολλητοί". Και όταν ερχόταν ο καιρός του αποχαιρετισμού, είτε με απολύσεις είτε με μεταθέσεις, ανταλλάσαμε τηλέφωνα, διευθύνσεις και προσπαθούσαμε να  διατηρούμε επαφή, ακόμη μέχρι και σήμερα! Οι δεσμοί των καταδρομέων είναι ισχυροί. Μέσα σε τέτοια τμήματα είναι ισχυρότεροι.

Θυμάμαι πως διαμορφώθηκε το σημερινό έμβλημα του ΕΤΑ! Ο Λοχαγός, ένας αψύς, σκληρός κομάντος ήθελε μέσα σε όλα τ' άλλα να δημιουργήσει και ένα ξεχωριστό σήμα για το Τμήμα. Είχαμε βγάλει το σχολείο ILRRPS,αυτός είχε κάνει και εκπαιδευτής εκεί και υιοθέτησε τον αετό, που είχε σαν σήμα το σχολείο, προσαρμόζοντας τον με το αλεξίπτωτο ελευθέρας πτώσης. Το έμβλημα "έπιασε" και διατηρήθηκε μέχρι σήμερα.

Πέρασαν τα χρόνια, αλλά παρακολουθούσα πάντα την εξέλιξή του Τμήματος, από όποια θέση και αν ήμουν. Το Τμήμα μεγάλωσε, έγινε μονάδα ανεξάρτητη, με μόνιμο πλέον προσωπικό, με το καλύτερο υλικό που υπάρχει, με εμπειρία στον αέρα στη θάλασσα και στην ξηρά, με εκπαίδευση και συνεργασία με άλλες ειδικές δυνάμεις του κόσμου. Είναι οι εκλεκτοί των εκλεκτών. Από εκεί πέρασαν στελέχη που έγραψαν ιστορία στο χώρο των ειδικών δυνάμεων. Ξέχασα να πώ ότι είναι και οι...νονοί της Ζ' ΜΑΚ. Παλιά στελέχη  του ΕΤΑ ήταν οι περισσότεροι, που ήλθαν και στελέχωσαν την Μοίρα και μαζί αρχίσαμε να εκπαιδεύουμε τους νέους. Ναι, ήταν  οι Αετοί.

Και όπως συνήθιζε να μου λέει ο ανιχνευτής μου ο Κρητικός:
   
  "Μόνο φτερά των αετών βρίσκεις μετά τις μπόρες, γιατί εκείνα τα πουλιά πετούνε τέτοιες ώρες".

Έτσι είναι το ΕΤΑ!

   Ανιχνευτής


12 σχόλια:
Ανώνυμος είπε...
Εξαιρετικό άρθρο Κύριε Ανιχνευτά.

Τα σέβη μου.

Λυκάον.
Ανιχνευτής είπε...
Ευχαριστώ κομάντος! Είναι η γλώσσα της αλήθειας, της εμπειρίας και της πείρας.Τίποτε περισσότερο ή λιγότερο.
criss2kk5 είπε...
Κυριε Ανιχνευτά ήταν καλές οι εποχές τότε! Η θητεία ήταν αρκετά μεγάλη για να εκπαιδευτεί καλύτερα ο στρατιώτης. Τώρα κοντα στα 50 σας, όμως είστε ακόμα σε καλή φυσική κατάσταση και έτοιμος όταν χρειαστεί να πολεμήσετε? Είστε ακόμα μάχιμος μετά απο τόσα χρόνια? Η γυμναστική σας τί περιελάμβανε? Πόσα χιλιόμετρα τρέξιμο καθημερινά? Πια ξένη γλώσσα μιλούσατε για να γίνετε δεκτός στο ΕΤΑ?

Τιμή Μου!
Πεζοναύτης 307 σειρά
09 Β εσσό.
575 Τάγμα Πεζοναυτών.
Ανώνυμος είπε...
Τα διαβαζω και ανατριχιαζω,πραγματικα παλληκαρια!
Ανώνυμος είπε...
Ολα τα λεφτα ρε παιδες. Προσφατα απολυθηκα και γω και λεω μακαρι να μπορουσαν και σημερα να πανε εφεδροι στο ΕΤΑ...

Σε παρακαλω Ανιχνευτη βαλε και αλλα για ΕΤΑ. Τα γραφεις πολυ καλα και ξερεις τι πρειπει να ειπωθει και τι να μη βγει προς τα εξω ακομα και μετα 28 χρονια...

αν τυχον δεν εχεις δει το κομματι για το ΕΤΑ στο φορουμ του ελληνικου στρατου εδω:

http://www.ellinikos-stratos.com/forum/forum_posts.asp?TID=1260&PN=33

Γραφουν/γραφανε και αρκετοι παλιοι ετατζηδες.

ΛΟΚ!

εφεδρος δνεας (κδ)
"Ζορικη" ΜΚ ;-)
Ανιχνευτής είπε...
Φίλε criss2kk5,

Σ' ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου στο άρθρο μου. Είμαι λίγο πιο μεγάλος απ' ότι γράφεις αλλά προσπαθώ να συντηρούμαι.

Ξέρεις, όταν ζεις μέσα σ' ένα χώρο όπως οι Ειδικές Δυνάμεις, αποκτάς ένα τρόπο ζωής. Έτσι λοιπόν κάθε πρωί, στις 6, τρέχω με ήρεμο ρυθμό 1 ώρα, περίπου 8-9 χιλιόμετρα ανάλογα με τα κέφια και στη συνέχεια λίγες ασκήσεις , όπως, έλξεις κάμψεις, αναδιπλώσεις κλπ. Το ευχάριστο για μένα είναι ότι ζώ στην εξοχή και έχω εύκολη πρόσβαση σε χώρους γύμνασης,ας είναι καλά ο δήμος μας.

Αν τύχει και με καλέσουν βεβαίως και θ' ανταποκριθώ εκεί που μπορώ να προσφέρω καλύτερα. Αλλοίμονο όμως αν φθάσουν μέχρι τη..σειρά μου! Αυτό θα σημαίνει ότι θα έχουν φύγει όλοι οι νέοι! Πράγμα απίθανο!

Το τρέξιμο τότε έφθανε από 10 το λιγότερο μέχρι 15 το μεγαλύτερο χιλιόμετρα! Υπολόγισε 1-1,5 ώρες χονδρικά. Βέβαια είχαμε και άλλα να κάνουμε και όχι μόνο αυτό. Συνήθως είχαμε περισσότερο χρόνο μετά από ασκήσεις, όταν θέλαμε λίγο να χαλαρώσουμε.

Στη συνέχεια ακολουθούσε ο στίβος ημερήσιας γύμνασης στη ΣΧΑΛ ή στίβος μάχης. Άλλες πάλι φορές παίζαμε παιχνίδια μπάσκετ, βόλεϋ, ποδόσφαιρο.

Υπήρχαν όμως κι' άλλα! Διαγωνιστικά τρέξιμο με Μπέργκεν έξω στη φύση, συνήθως κοντά σε πεδία βολής και ακολουθούσε βολή, πράγματα που και σήμερα πιστεύω να γίνονται.

Εκεί που γινόταν μεγάλο...γλέντι ήταν τα καλοκαίρια όταν μετασταθμεύαμε για θαλασσία εκπαίδευση. Το τρέξιμο ξεπερνούσε μερικές φορές τις 2 ώρες!

Δεν ήταν προαπαιτούμενο τότε η ξένη γλώσσα για να ενταχθείς στο Τμήμα, αλλά...κάτι κάναμε μέσα! Όχι πάντως Αγγλικά!

Αν ρωτάς προσωπικά για μένα, ναι γνωρίζω ξένες γλώσσες. Από τότε γνώριζα!

Επειδή γράφεις ότι είσαι Πεζοναύτης, κάτι που εκτιμώ πολύ γιατί και εγώ μετά το ΕΤΑ έκανα και Πεζοναύτης, σε πληροφορώ ότι σε επόμενο άρθρο μου θα γράψω για το Τάγμα μου και θα δεις τι κάναμε εκεί, στην εποχή μου.

Θαρσείν Χρή!
navigator είπε...
Πολύ καλό άρθρο που μας κάνει να αναπολούμε μια εποχή της οποίας μόνο τα απόνερα προλάβαμε... Έχωντας εκπεδευτεί στη ΣΧΑΛ το 1994 με διμοιρήτη από το ΕΤΑ αλλά και μετά στη2α Μ.ΑΛ. είχα συνυπάρξει μετους ΕΤΑτζήδες στο ίδιο στρατόπεδο και είχα γνωρίσει πολλούς από αυτούς. Οι περισσότεροι ήταν άνθρωποι που κέρδιζαν την εμπιστοσύνη όλων μας. Την εποχή εκείνη υπήρχαν μεν έφεδροι στο ΕΤΑ, η επιλογή τους όμως κάθε άλλο παρά ταιριάζει στην εποχή που περιγράφεις. Δε χρειαζόταν να σε επιλέξει ο διοικητής, αρκούσε να'χεις βίσμα για να πας στο ΕΤΑ και να αποφύγεις το ΤΠΕΝ, τα καψόνια, τις σκοπιές, τις αγγαρίες, τις φυλακές και τη τυπολατρεία των μοιρών. Οι έφεδροι κατά συνέπεια, είχαν εκφυλιστεί σε καμαρώτοι των μονιμάδων και σε αντάλλαγμα είχαν -εκτός από τα παραπάνω- ένα m4, αρκετά παραπάνω άλματα και πιό ενδιαφέρουσες ασκήσεις από εμάς τους "μαύρους". Θεωρώ λανθασμένη ολόκληρη τη διαδικασία επιλογής όχι μόνο τον εφέδρων, αλλά και τον μονίμων. Μηπως κι ανάμεσα σε αυτούς δεν υπήρχαν άτομα που ούτε έξω από τη πύλη του ΕΤΑ δε θα έπρεπε να'χαν περάσει; Είμαι της άποψης ότι πρέπει να θεσπιστεί μια τυποποιημένη διαδικασία επιλογής (βλέπε ΟΥΚ) η οποία εφ'όσον τηρείται είναι σίγουρο ότι θα εξασφαλίζει άξια άτομα με γνώση κι ενδιαφέρον για το αντικείμενο. Το ίδιο βέβαια πρέπει να γίνει στο σύνολο των μονάδων των ειδικών δυνάμεων με αντικείμενα και με βαθμό δυσκολίας ανάλογα με τη φύση της κάθε μονάδας. Παραδείγματα υπάρχουν άφθονα από αντίστοιχες μονάδες άλλων στρατών (βλέπε Αγγλικός), δε χρειάζεται να ξανανακαλύψουμε το τροχό...
Να ζητήσω κι εγώ με τη σειρά μου κι άλλα τέτοια άρθρα, από εσάς κι όποιον άλλον έχει τις εμπειρίες και το χρόνο να γράψει δυό λόγια.
Τελειώνωντας, θέλω να σε ρωτήσω αν είσαι ενεργό μέλος σε κάποιο σύνδεσμο εφέδρων (ΛΕΚΙ, ΣΑΚ, ΠΣΕΕΔ κλπ)

Με καταδρομικούς χαιρετισμούς
Κοκκαλιάρης Δημήτρης
2α Μ.ΑΛ./2ος Λ.ΑΛ. 94Δ ΕΣΣΟ
Ανώνυμος είπε...
Κε Ανιχνευτά,
σίγουρα ενδιαφέρον το άρθρο από κάθε άποψη και για κάθε αποδέκτη! Απλώς λόγω και προσωπικής μας συνεργασίας επί αρκετά συναπτά έτη εκπλήσσομαι για την αφηγηματική παρουσίαση απείρων στοιχείων και πληροφοριών που ευκρινώς παρατίθενται! Εκτιμώ ότι θα ταίριαζε πολύ καλύτερα στην περίπτωση μας το ''λόγων απορρήτων εκφοράν μη ποιού''! Η ανδρεία, το θάρρος και η γενναιότητα είναι καθαρά προσωπικά θέματα καιείμαι σίγουρος ότι και αυτά διακρίνονται όταν πρέπει να διακριθούν...
Ανιχνευτής είπε...
Φίλε αναγνώστη της 21 Σεπτ.2010,1:50μμ,

Ευχαριστώ κατ' αρχήν για το σχόλιό σου και την παρατήρησή σου, που την συγκρατώ.

Σέβομαι την ευαισθησία σου περί απορρήτου και να είσαι βέβαιος ότι το θέμα αυτό το λαμβάνω και θα το λαμβάνω πάντα υπόψη μου.

Αν πρόσεξες όμως μιλάω για προσωπικές εμπειρίες 30 χρόνια πριν, που δεν νομίζω ότι έχουν συνάφεια με το σήμερα.

Πέραν τούτου σε παρακαλώ να δείς το περιεχόμενο των παρακάτω συνδέσμων.

http://www.shadowspear.com/greece-special-operations/eidiko-tmima-alexiptotiston.html

http://en.wikipedia.org/wiki/1st_Raider/Paratrooper_Brigade_(Greece)

http://www.enkripto.com/2009/05/special-forces-1952-1984.html

http://www.ellinikos-stratos.com/thiteia/eidikesdynameis_2.asp

http://www.google.com/images?q=greek+special+forces+ETA+photo&oe=utf-8&rls=org.mozilla:el:official&client=firefox-a&um=1&ie=UTF-8&source=univ&ei=bA6aTJ6sA8eJ4gavxIU5&sa=X&oi=image_result_group&ct=title&resnum=1&ved=0CCcQsAQwAA&biw=1365&bih=720

http://www.realcombatlife.com/2010/06/07/%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ac-elifsina-by-msg-r-mike-mcelmeel/


Φιλικά,
papadim110 είπε...
Διαφωνώ κάθετα με το ανέβασμα παρόμοιων άρθρων στα blogs!!!
Ανώνυμος είπε...
ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΞΕΙ ΣΤΟΝ ΝΟΜΟ ΠΕΡΙ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙ ΟΤΙ ΑΠΟ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΕΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ Ο ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΔΙΕΠΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΤΟΥ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΓΡΑΦΕΙ Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΕΙ ΕΧΟΥΝ ΤΕΛΕΣΘΕΙ ΠΡΟ 30 ΕΤΩΝ .
ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΠΕΡΙ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ΑΝΤΟΧΗΣ ΓΝΩΣΕΩΝ ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ ΗΓΗΤΟΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΤΟΝΤΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΟΣ.
ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ( ΑΓΑΘΑ ΔΕΚΑΠΛΑ ) ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΚΡΙΘΗΚΑΝ , ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΚΡΙΘΟΥΝ ΟΤΑΝ ΚΑΙ ΟΠΟΤΕ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟ ΠΡΑΓΜΑ ΚΑΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΛΛΙΩΣ .
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΤΟΜΩΝ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΟΣ ΚΑΛΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΡΜΟΖΕΙ ΣΕ ΑΝΔΡΕΣ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΟΥΤΕ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ
ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΩ ΑΛΛΑ ΑΝ ΓΙΝΕΙ ΘΑ ΠΑΡΑΤΕΘΟΥΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
navigator είπε...
Όταν σπόστρατοι της SAS κι άλλων παρόμοιων μονάδων γράφουν ολόκληρα βιβλία για πραγματικές επιχειρήσεις, όταν στο google earth μπορείς να δεις τα στρατόπεδα, όταν στις παρελάσεις εμφανίζονται άντρες των ειδικών επιχειρήσεων με ακάλυπτο πρόσωπο, όταν στα περιοδικά αναφέρεται με κάθε λεπτομέρεια η διαδικασία επιλογής και η εκπαίδευση στις ΟΥΚ... όταν... όταν... όταν... , είναι τουλάχιστον αστείο να ψάχνουμε για απόρρητα σε μια σύντομη περιγραφή της εμπειρίας κάποιου στο ΕΤΑ.





14 σχόλια :

  1. Λόγω τεχνικού λάθους αναγκάσθηκα να αναδημοσιεύσω το άρθρο με όλα τα σχόλια που δέχθηκε.

    Υπάρχει και ένα ακόμη σχόλιο που για τεχνικούς λόγους δεν μπορώ να αναδημοσιεύσω αλλά το αντιγράφω:

    "Φασιστική ή άκρως κομμουνιστική ιστοσελίδα. Γιατί Κε σβήσατε όλα τα προηγούμενα σχόλια; Έτσι δείχνετε την υστεροφημία σας"

    Λυπάμαι ειλικρινά αν δημιούργησα τέτοια εντύπωση! Δεν είχα την πρόθεση αυτή. Απλά αντιμετώπισα ένα τεχνικό πρόβλημα, που οφειλόταν σε λάθος χειρισμό μου.

    Επειδή κάποια από τα παραπάνω σχόλια με έθιξαν βαθύτατα και με κατηγορούν για πράξεις που δεν μπορούσα να φαντασθώ,αποφάσισα την αναστολή λειτουργίας του ιστολογίου. Ίσως στο μέλλον να επαναλειτουργήσει η σελίδα, αφού αναβαθμισθεί.

    Σας χαιρετώ όλους,

    Ανιχνευτής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΚΟΜΜΑΝΤΟ,ANIXTEYTH. ΣΤΟ C ΠΡΕΠΕΙ ΝΑΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ.
    ΚΥΨΕΛΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΑΝΙΧΝΕΥΤΗ ΕΥΠΗΘΩΣ ΑΝΑΦΕΡΩ. ΣΤΟ C ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΤΟΤΕ.
    ΚΥΨΕΛΙΩΤΗΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΑΝΙΧΝΕΥΤΗ! ΣΤΟ ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΑΛΜΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΗΜΟΥΝΑ ΚΑΙ ΕΓΩ 82Γ! 1η ΜΑΛ ΛΟΧΙΑΣ ΛΥΠ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Eξαιρετική ανάρτηση και εξαιρετικο blog. Μην αφήσετε ορισμένους ανόητους να εμποδίσουν την διάχυση των απόψεων των εμπειριών και των πληροφοριών που δημοσιεύετε.

    Συγχαρητήρια

    tigerstr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γεια σου κομμάντο...!
    Πολύ ωραία η περιγραφή σου. Συνεχισε και μην πτοείσαι απο αρνητικά σχόλια...Είσαι όσο σαφής χρειάζεται κι επιτρέπεται να είσαι..!

    ΨΗΛΑ ΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΜΠΕΡΕ....!!
    Κ/Δ '95Δ΄ ΕΣΣΟ, Β'ΜΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. 76 Ε΄ΕΣΣΟ- 124 Σ , έφεδρος στο Ε.Τ.Α. με Διοικητή κ.Ανδρίτσο και Λοχαγό κ.Αρταβάνη, μέχρι Ιανουάριο 1979.
    ΜΙΧΑΗΛ Χαράλαμπος - Δράμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πολύ καλό άρθρο Ανιχνευτή!Αυτή η πένα που γράφεις, λέει στα νέα παιδιά να μη φοβού τους Δαναούς του στρατεύματος αλλά να μετέχουν της στρατιωτικής παιδείας με ζήλο.Σήμερα, που ξεκινάει πάλι η κουβέντα για αύξηση της στρατιωτικής θητείας(προς τους 18 μήνες απο 9 τώρα)πρέπει να βγούν κάποιοι παλιότεροι και να πούν -με ένα τρόπο- οτι ο στρατός δεν παίρνει μόνο, αλλά δίνει κιόλας!Τέλος, δεν ξέρω άμα το είδες, αλλά η ΕΤΑ είχε τη τιμητική της αυτές τις μέρες μαζί με τη Ζ ΜΑΚ, την ΔΥΚ, την 31 ΜΕΕΔ και την ΜΥΑ(http://www.enkripto.com/2013/02/blog-post_8526.html).Καλή δύναμη στη πένα σου και στη Διακλαδική Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων του ΓΕΕΘΑ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. εχω ακουσει απο πολλλους οτι το ΕΤΑ περνει μερος σε πραγματικες αποστολες ( με αληθινα πυρα και ΙΣΩΣ νεκρους στις μικρες αυτες μαχες...) οι οποιες καλυπτονται απο απολυτη μυστικοτητα....ακομα και οτι ξηλωνουν τα εθνοσημα εχει υποθει ωστα αν αιχμαλωτιστουν να μην αναγνωριστουν ως Ελληνες αφου η Ελλαδα ειναι ειρηνευτικη δυναμη και απεχει απο ολα αυτα...ΙΣΧΥΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ Η ΕΣΤΩ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥΣ Η ΕΙΝΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ ;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ANIXNEYTH, ΑΝΑΦΕΡΩ
    ΛΟΧΙΑΣ ΣΤΗΝ 1η ΜΑΛ ΣΤΟΝ 1ο ΛΑΛ ΚΑΙ ΣΤΟ 3ο ΕΓ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΤΟΥ 81.ΤΟΝ ΛΟΧΑΓΟ ΤΟΥ ΕΤΑ ΤΟΝ ΤΡ...... ΤΟΝ ΘΥΜΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΜΟΥΣΤΑΚΙ ΤΟΥ , ΤΡΙΑ ΜΕΤΡΑ ΚΟΜΜΑΝΤΟ !!!!ΑΛΛΕΣ ΕΠΟΧΕΣ??

    ΨΗΛΑ ΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΜΠΕΡΕ !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ανιχνευτή πες μου με ποιον τρόπο μπορούμε να μιλήσουμε. Έχεις φεισμπουκ; ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανιχνευτη ησουν προτυπο μου απτα χρονια του Γυμνασιου που διαβαζα την εφημεριδακαι καταλαβα τι ανθρωπος γραφει, μην αφηνεις ανιδεους να σε στεναχωρουν ποτε .Αλλα οσοι ειναι αξιοι ειναι και φιλοτιμοι. Να γνωριζεις οτι αυτοι που εμαθαν να εκτιμουν σε εκτιμουν και μαλιστα οσο σου αρμοζει. Να εισαι παντα καλα δασκαλε! Και μακαρι καποτε να ξαναγραψεις και αλλα για το ετα την ζ μακ κλπ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ΕΧΤΕΣ ΠΕΘΑΝΕ Ο ΑΡΤΑΒΑΝΗΣ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΤΟ ΜΑΘΑΤΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Γράψτε το σχόλιό σας, στα πλαίσια της ευγένειας και της ευπρέπειας.