Εκπαίδευση!

Εκπαίδευση! Είναι ή πιο πανάρχαια καλή στρατιωτική "συνταγή" που ελαχιστοποιεί τις απώλειες μάχης, διατηρεί το ηθικό του μαχητή υψηλό, του δίνει αυτοπεποίθηση, τον κάνει να σκέφτεται ψύχραιμα στο πεδίο της μάχης, να αντέχει στις σκληρές και απαιτητικές συνθήκες που του επιβάλλουν οι καταστάσεις.

Ειδικότερα όταν τα στρατεύματα επίκειται να "εισέλθουν"  στο θέατρο επιχειρήσεων. Τότε η εκπαίδευση γίνεται πιο εντατική και επικεντρώνεται στο ιδιόμορφο έδαφος της επικείμενης επιχείρησης, στις συνήθειες και τις ιδιαιτερότητες του αντιπάλου και στις καιρικές συνθήκες της περιοχής επιχειρήσεων.

 Όλα πρέπει να δοκιμασθούν σε λεπτομέρεια: Οπλισμός, υλικά, διαδικασίες αντιμετώπισης εκτάκτων περιστατικών, διαδικασίες ελέγχου και επικοινωνιών. Τα λάθη στο πεδίο της μάχης δεν "συγχωρούνται", όπως στο πεδίο των ασκήσεων! Οι πραγματικές σφαίρες δεν γνωρίζουν βαθμούς, ηλικίες και συμπάθειες. Όλοι όσοι συμμετέχουν ανεξάρτητα από το βαθμό τους, πρέπει να είναι πρώτα άριστοι μαχητές.

Οι αντίπαλοι δοκιμάζονται και  μακάβρια "διαγωνίζονται" στην σωματική αντοχή, στις γνώσεις, στην γρήγορη αντιμετώπιση της κατάστασης και ταχεία επίλυση προβλημάτων, με εκμετάλλευση των αδυναμιών και των σφαλμάτων του αντιπάλου τους.

Όλοι προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τα μέσα που έχουν στα χέρια τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, προσπαθούν να έχουν τις μικρότερες απώλειες σε προσωπικό και υλικό και να νικήσουν τον αντίπαλο, όχι με το να τον καταστρέψουν ολοκληρωτικά! Κάτι τέτοιο είναι "πολυδάπανο". Προσπαθούν να κάμψουν το ηθικό του και την θέλησή του για αντίσταση. Τελικά, όποιος κάνει τα λιγότερα λάθη, κερδίζει!

Η εκπαίδευση δεν πρέπει να εστιάζεται μόνο στους απλούς στρατιώτες αλλά σε όλα τα επίπεδα. Όλοι, καθένας στο είδος του, πρέπει να εξασκείται και να ασκείται ανελλιπώς. Δεν τα λέω μόνο σαν "θεωρητικός του κόμματος". Τα έχω κάνει και τα έχω "γευτεί" πολλές φορές και μέσα και έξω από τη χώρα μας.

Όλα τα παραπάνω πολλαπλασιάστε τα επί τρία για τις Ειδικές Δυνάμεις. Και κάτι ακόμα! Όταν μιλάμε για εκπαίδευση, δεν εννοούμε "κιόσκια", ήλιος-άνεμος-σκιά, θεωρία, καφέ και σάντουιτς! Καλά είναι και αυτά τις στιγμές που πρέπει. Ο μαχητής στο πεδίο δεν θα έχει να κάνει με αυτά, αλλά θα κουβαλάει πολλά κιλά, με άγχος και την αδρεναλίνη του στα ύψη ! Έτσι, πρέπει στα δύσκολα να συνηθίσει, αν θέλει να ζήσει. Η πατρίδα δεν τον θέλει να πεθάνει, αλλά να νικήσει για χάρη της, όπου έχει αυτή επιλέξει! Αυτός  είναι ο στόχος της εκπαίδευσης! Γι' αυτό πρέπει να επενδύουμε γερά σ΄αυτήν. 

Παρακάτω θα δείτε ένα  βίντεο που δανείστηκα και δείχνει την προετοιμασία Βρετανών αλεξιπτωτιστών για την αποστολή τους στο Αφγανιστάν. Σαν "παλιός", διέκρινα την ποιότητα της εκπαίδευσης και θέλω με εικόνες, να σας δείξω τι εννοώ. Δείτε το φόρτο τους,  τους προσομοιωτές εικονικής προσβολής τύπου MILES, τις κινήσεις τους, την μεθοδικότητά τους και τον επαγγελματισμό τους. Φαντασθείτε ότι παρ' όλα αυτά, είχαν απώλειες από τους αντάρτες Ταλιμπάν.

Νεότεροι κομάντος προσέξτε το!

        Ανιχνευτής