Αυτόματη βολή. Όχι ό,τι το καλύτερο

Πολλές φορές αναρωτήθηκα στο παρελθόν, γιατί οι κατασκευαστές φορητού οπλισμού τοποθετούν αυτόματη "σκάλα" στον μοχλό πυρός και ασφαλείας και δεν αρκούνται μόνο στη θέση "βολή κατά βολή" ή το πολύ στην "βολή κατά ριπάς 3 φυσιγγίων".

Λυπάμαι αν  υπάρχουν άσχετοι και ανεκπαίδευτοι άνθρωποι, που πιστεύουν ακόμη ότι η αυτόματη βολή τυφεκίου κάνει θαύματα! Θα έλεγα ναι, κάνει "θαύματα"! Σαν από "θαύμα" ξεμένεις από πυρομαχικά! Μάλλον επηρεάζονται από ταινίες του Ράμπο, ή του Εξολοθρευτή.

Στην ειρήνη, υπάρχει  ο περιορισμός των πυρομαχικών και το είδος βολής με συγκεκριμένο αριθμό φυσιγγίων που επιβάλλεται στην εκπαίδευση. Στο θέατρο επιχειρήσεων όμως, όταν ο στρατιώτης έχει τον βασικό του φόρτο πυρομαχικών και κινείται σε εχθρικό περιβάλλον, αν δεν είναι συνηθισμένος στην πειθαρχία πυρός, και αρχίζει στην πρώτη επαφή να ρίχνει στον "γάμο του Καραγκιόζη", δεν χρειάζεται πολύς χρόνος για να βρεθεί μόνο με την ξιφολόγχη του ή το μαχαίρι του. Το ατομικό του τυφέκιο χωρίς πυρομαχικά, του είναι πλέον άχρηστο μέχρι να γίνει αναπλήρωση. Πότε;

Όλοι οι  στρατιωτικοί κανονισμοί το τονίζουν, γιατί είναι γραμμένοι όχι από ...φιλοσόφους, αλλά από ανθρώπους που έχουν πολεμήσει και έχουν ζήσει την οδυνηρή εμπειρία, του να μην έχεις πυρομαχικά στο πεδίο της μάχης. Είσαι σαν ..γυμνός!

Ο μόνος δοκιμασμένος, σωστός τρόπος για να επιβιώσει ο μαχητής στο πεδίο,  είναι η εκτέλεση  πυρών με ακρίβεια και "βολή κατά βολή". Είναι η τήρηση της πειθαρχίας πυρός διότι:

• Διατηρείται ένας σταθερός ρυθμός και όγκος πυρών κατά του αντιπάλου
• Υπάρχει οικονομία πυρομαχικών
• Τα πυρά είναι πιο αποτελεσματικά και φονικά και απαγορεύουν στον αντίπαλο ν' αναλάβει την πρωτοβουλία
• Είναι ο καλύτερος τρόπος υποστήριξης άλλων φιλίων τμημάτων και συμμαχητών (πυρ και κίνηση)

 Στο χώρο των ειδικών δυνάμεων ιδιαίτερα σε εμπλοκές ή απεμπλοκές, το πολύ πρέπει να εκτελούνται διπλές βολές (Douple tap) και αυτές σκοπευμένες. Ακόμη και σε βολές  οπλοπολυβόλου ή πολυβόλου, που είναι το κατ' εξοχή αυτόματα ομαδικά όπλα, ένας καλός χειριστής πρέπει να εκτελεί βολές 2 έως το πολύ 5 φυσιγγίων "κατά ριπάς" αν θέλει να προσβάλει το στόχο του! Άντε να δικαιολογήσω την συνεχή παρατεταμένη  αυτόματη βολή πολυβόλου, στις "τελικές προστατευτικές γραμμές" σε αμυντικό αγώνα!  Πουθενά αλλού.

Διαβάζοντας ένα ξένο παρεμφερές άρθρο, μου θύμισε καταστάσεις, πριν από 5 χρόνια στο Αφγανιστάν. Είδα στρατιώτη, δεν θα πω εθνικότητα και δεν ήταν δικός μας, να πυροβολεί με το κεφάλι σκυμένο, το όπλο ψηλά με την κάνη στραμμένη προς απροσδιόριστη κατεύθυνση και να αδειάζει γεμιστήρες. Γιατί; Φοβόταν! Τον έπιασε ο πανικός! Δεν σκεφτόταν ψύχραιμα από τη στιγμή που το τμήμα του δέχτηκε πυρά και δεν άκουγε τίποτα και κανέναν! Έπρεπε κάποιος συνάδελφός του να του ρίξει μια γερή κλωτσιά, για να σταματήσει την υστερία! Υπάρχει και η άλλη αντίδραση, εντελώς αντίθετη και χειρότερη! Να κρύβεται κάποιος και να μη πυροβολεί καθόλου! Μεγάλη ιστορία και θα μιλήσουμε άλλη φορά γι' αυτό.

Όχι έτσι! Χρειάζεται πολύ καλή εκπαίδευση στην διοίκηση και στην πειθαρχία πυρός! Μην παραβλέπετε αυτού του είδους τις ασκήσεις όσοι είσθε "εν ενεργεία". Που θα τα βρείτε; Τα γράφει ένας παλιός αλλά επίκαιρος κανονισμός που αναφέρεται στην "Πρακτική διδασκαλία βολής" . Ίσως να έχουν βγει και άλλοι.

Ξεκινάμε βέβαια από τα βασικά! Πώς ένας στρατιώτης καταλαμβάνει θέση μάχης, ποιά είναι η σωστή θέση μάχης, τι κανόνες πρέπει να ακολουθεί. Αν δεν τα ξέρει ο στρατιώτης, είναι χαμένος από χέρι. Στη συνέχεια και αφού ξέρουν να  επικοινωνούν όλοι με τον ομαδάρχη τους, στο πλαίσιο της ομάδας, ξεκινάει η εκπαίδευση των μικρών ηγητόρων στη διοίκηση πυρός. Ειδικά πρέπει να ξέρουν, εκτός από την κατάδειξη στόχων που είναι απαραίτητο για όλους, να κάνουν κατανομή πυρών, αν μιλάμε για στόχο περιοχής.

Βασική προϋπόθεση  είναι η σηματοδοσία μάχης. Μη φαντάζεστε ότι η ασύρματη επικοινωνία πάντα πιάνει! Μέσα στον χαλασμό των πυρών και των εκρήξεων, πολύ λίγα ακούγονται και μετά από πολλές επαναλήψεις. "Χάνεται η μπάλα"! Τα γεγονότα τρέχουν και αλλάζουν γρήγορα οι καταστάσεις. Πρέπει ο ένας να βλέπει τον άλλο και να συννενοούνται με νοήματα. Παλιά, αλλά πάντα επίκαιρη μέθοδος. Μη το ξεχνάτε!  Το θέμα είναι η προπόνηση! Ο καλύτερος πάντα κερδίζει!

Θέλετε να δείτε σπατάλη πυρομαχικών; Δείτε το πρώτο βίντεο που δείχνει μία  αμερικανική διμοιρία πεζικού της Ορεινής τους Μεραρχίας, στο Αφγανιστάν. "Τα παιδία παίζει" για να μη πω κάτι χειρότερο!

Στο δεύτερο θα δείτε Αυστραλούς να εκτελούν "πυρ και κίνηση" και παρατηρείστε πώς τα αέρια των όπλων προδίδουν τις θέσεις μάχης από μακριά.

Στο τρίτο παρακολουθείστε ένα τμήμα Αμερικανών πεζοναυτών να εκτελεί πυρά. Φαίνεται ότι υπάρχει διοίκηση και πειθαρχία πυρός. Δεν κινδυνεύουν και πολύ! Μάλλον έχουν τεθεί σαν βάση πυρός. Υπάρχει και βολή όλμου 60 χιλ. με το χέρι.

Στο τελευταίο βίντεο οι Βρετανοί πεζοναύτες, ενεργούν ελιγμό για την κατάληψη εδάφους τακτικής σημασίας. Η διοίκηση και η πειθαρχία πυρός είναι προφανής.  Το έδαφος είναι γυμνό και δυσκολεύονται να καλυφθούν. Χρησιμοποιούν πολύ τα πυρά για να αλληλοκαλύπτονται στις κινήσεις τους. Στην προσέγγιση των εχθρικών θέσεων διατάσσονται να τοποθετήσουν τις ξιφολόγχες στα τυφέκια και να προετοιμασθούν για μάχη σώμα με σώμα. "Ποτέ μη λες ποτέ"! Όλα χρειάζονται!

Ανιχνευτής

Πηγή: Kit up