Αφγανιστάν: Η τιμή του Αλεξιπτωτιστού.

Ένας Αμερικανός αλεξιπτωτιστής είναι υποψήφιος για την απονομή του Μεταλλίου της  Τιμής , καθιστώμενος έτσι, ο μόνος ζωντανός αποδέκτης αυτής της υψηλότερης διάκρισης της στρατιωτικής ανδρείας στον στρατό των ΗΠΑ, από τον πόλεμο του Βιετνάμ, μέχρι σήμερα.

Το Μετάλλιο της  Τιμής έχει απονεμηθεί μετά θάνατον οκτώ φορές συνολικά, από το 1973 και μετά. Δύο απονεμήθηκαν στους ελεύθερους σκοπευτές που συμμετείχαν στη μάχη του Μογκαντίσου το 1993, για να προστατέψουν ένα πιλότο  ελικοπτέρου που κατέπεσε και πέθαναν γι’ αυτό. Άλλα έξι απονεμήθηκαν σε στρατιωτικούς κατά τους πολέμους Ιράκ και Αφγανιστάν, εκ των οποίων, κανένας δεν ζεί.

Άν και η μάχη έγινε τον Οκτώβριο του 2007,  στη κοιλάδα Κορεντζάλ της επαρχίας Κουνάρ του ανατολικού Αφγανιστάν, πρόσφατα έγινε γνωστό από δημοσιογραφικές πηγές, το όνομα του υποψηφίου Επιλοχία Αλεξιπτωτιστού Σαλβατόρε Τζιούντα της 173ης Αερομεταφερόμενης ταξιαρχίας.

Το περιστατικό περιγράφεται σαν αφήγηση, στο βιβλίο “War” του Σεμπάστιαν Γιούνγκερ. Εκεί ο παραπάνω Επιλοχίας, περιγράφει πώς, αψηφώντας τα πυρά των ανταρτών Τάλιμπαν, προσέγγισε τον τραυματία στρατιώτη του,  για να τον σώσει. «Έκανα ό,τι έκανα γιατί έτσι έχω εκπαιδευθεί. Δεν έτρεξα ανάμεσα από πυρά για να σώσω  απλά, ένα φίλο! Έτρεξα για να δώ τι  του συμβαίνει και να τον υποστηρίξω πυροβολώντας μαζί του, από τη ίδια θέση μάχης. Δεν έτρεξα γιατί σκέφτηκα να κάνω κάτι ηρωϊκό ή γενναίο! Πιστεύω ότι έκανα ό,τι θα έκανε οποιοσδήποτε στη θέση μου.», είπε ο σεμνός μαχητής.

Το Μετάλλιο της Τιμής που καθιερώθηκε από την εποχή του Λίνκολν στον αμερικανικό στρατό, έχει απονεμηθεί σε 3.449 πολεμιστές, με αρχή τον εμφύλιο πόλεμο. Λιγότερα από 500 απονεμήθηκαν τον 2^ο ΠΠ και 246 στον πόλεμο του Βιετνάμ. Μία μονο γυναίκα έχει τιμηθεί με το μετάλλιο ώς τώρα. Απονέμεται για «αναμφισβήτητη...ανδρεία, με κίνδυνο ζωής, υπεράνω και πέραν των απαιτήσεων του καθήκοντος», ένα κριτήριο, που αναπόφευκτα σήμαινε ότι όσοι το άξιζαν, ταυτόχρονα πέθαιναν κερδίζοντάς το, στη μάχη.

Της προεδρικής απονομής, προηγείται ενδελεχής και σχολαστικός έλεγχος όλων των πηγών και αυτοπτών μαρτύρων για την απόλυτη επιβεβαίωση της γενναίας πράξης. Η διαδικασία είναι πάντοτε μακριά από την δημοσιότητα, γίνεται κατόπιν προτάσεως του προϊσταμένου του υποψηφίου και απαιτεί μεγάλο χρόνο.

Η πολιτική διάσταση του θέματος είναι που απασχολεί τον Λευκό Οίκο... όμως! Μήπως η απονομή του μεταλλίου στον γενναίο αλεξιπτωτιστή θυμίσει τις άσχημες μνήμες του Βιετνάμ και δημιουργηθεί μία «οδυνηρή» παρομοίωση μ’ αυτό, με δυσμενείς εξελίξεις για τη κυβέρνηση;  Ή μήπως η αναγνώριση της αξίας «ανεβάσει» το ηθικό και τονίσει την αποφασιστικότητα για την νίκη του πολέμου;

Έτσι σκέπτονται οι πολιτικοί και όχι οι στρατιώτες! Ο Αλεξιπτωτιστής έκανε το καθήκον του! Έμεινε και πολέμησε για τον σύντροφό του. Γιατί στην μάχη...μόνο αυτός , ο συνάδελφός του και ο θεός ήταν! Όχι αυτοί που σκέπτονται τι να του δώσουν! Η τιμή ..τιμή δεν έχει!!

Σας χαιρετώ κομάντος,

    Ο Ανιχνευτής

Πηγή: The Guardian