Όπως συνήθως, πολύ σύντομα πέρασε από τα μέσα ενημέρωσης ένα περιστατικό θανατηφόρου τραυματισμού στο πεδίο της μάχης. Κυρίως απασχόλησε για μια ή δυο ημέρες τον τύπο της χώρας που ανήκε ο στρατιώτης. Έχει καταντήσει πολύ... κοινότυπο πλέον να ακούμε και να βλέπουμε ακόμη ανθρώπους να πεθαίνουν από τον καναπέ του σπιτιού μας, μέσα από το "μαγικό κουτί" την τηλεόραση.
Θα σταθώ όμως για λίγο στο συγκεκριμένο περιστατικό γιατί αφορά στον θάνατο ενός αλεξιπτωτιστή κατά τη διάρκεια της μάχης, αλλά όχι από εχθρικά πυρά. Σκοτώθηκε από φίλια και όσο και αν είναι θλιβερό, είναι σκόπιμο να το δούμε από στρατιωτικής πλευράς για να εντοπίσουμε σημεία προσοχής. Το ποιός φταίει θα το αφήσουμε στις αρμόδιες αρχές να το κρίνουν.
Ένας Βρετανός αλεξιπτωτιστής λοιπόν, την περασμένη Κυριακή σκοτώθηκε από πυρά αμερικανικού μαχητικού αεροσκάφους F-18 που είχε κληθεί να υποστηρίξει μία βρετανική περίπολο του 3ου Para(Μοίρας Αλεξιπτωτιστών) που είχε πέσει σε ενέδρα σε δρόμο, 8 χλμ δυτικά από την πόλη Λάσκαρ Γκα στην επαρχία Χελμάντ του Αφγανιστάν.Ήταν απόγευμα, υπήρχε αμμοθύελλα, η ορατότητα ήταν πολύ χαμηλή και ελικόπτερα δεν μπορούσαν να πετάξουν.
Οι διαδικασίες αίτησης πυρών υποστήριξης από μαχητικά αεροσκάφη είναι αντικείμενα τυποποίησης και ύπαρξης Βασικών Οδηγιών Επιχειρήσεων (ΒΟΕ), που πρέπει να καλύπτουν όλες τις περιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένης και της χαμηλής ορατότητας.
Η αίτηση γίνεται πάντα από τα επίγεια τμήματα που προσβάλλονται τα οποία πρέπει να περιγράφουν την θέση τους με περιθώριο ασφαλείας, ανάλογα με τον τύπο των πυρών. Υπάρχει Κέντρο Συντονισμού Πυρών Υποστηρίξεως (ΚΣΠΥ) που συντονίζει το είδος της παρεχόμενης υποστήριξης και βεβαίως υπάρχουν οι ελεγκτές αέρος (μάχης) που κατευθύνουν τα αεροσκάφη.
Η χαμηλή ορατότητα είναι ένα θέμα, αλλά αυτό απαιτεί καλύτερο έλεγχο του προσωπικού στο έδαφος.
Δεν μπορώ να φανταστώ ότι ο αλεξιπτωτιστής ενεργούσε μόνος του χωρίς τον έλεγχο του περιπολάρχη του ή του ομαδάρχη του.
Φαντάζομαι ότι επικράτησε λίγο...πανικός, σκόρπισαν όλοι για να φυλαχθούν από τα πυρά των ανταρτών, δεν υπήρχε καλή ορατότητα και "έχασε η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα". Αμέσως ο περιπολάρχης θα ζήτησε πυρά καταδεικνύοντας την εχθρική θέση αλλά και τη δική του στο... περίπου και δεν άργησε να γίνει το κακό. Δεν αναφέρομαι καθόλου στο αεροσκάφος, γιατί γνωρίζω πολύ καλά ότι εκεί, όλα δουλεύουν με στοιχεία και συντεταγμένες που δίνονται από το έδαφος. Πως έκαναν άραγε την αναγνώριση των φιλίων θέσεων μεταξύ επιγείων τμημάτων και αεροσκάφους; Ένα καλό ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί! Ένα καλό ερώτημα που πρέπει να απασχολεί τους εν ενεργεία κομάντος και όχι μόνο.
Είπα φαντάζομαι και δεν κατηγορώ. Έχω όμως την εμπειρία να κρίνω γιατί έχω ζήσει παρόμοιες καταστάσεις. Αυτό που χρειάζεται είναι πολλή πρακτική εξάσκηση σε ασκήσεις άμεσης αντίδρασης, με δημιουργία απλών τακτικών καταστάσεων και συνεχείς επαναλήψεις μέχρι να μουσκέψει τελείως η στολή, ...όσο καλή και αν είναι! ¨Οταν όλα τα μέλη της ομάδας ή της περιπόλου κατά την εκπαίδευση καταλάβουν τι κάνουν και πως πρέπει να το κάνουν, δεν ...σταματάμε αλλά πηγαίνουμε σε άλλο σενάριο. Όχι θεωρία! Έχουμε χορτάσει απ' αυτήν. "Περισσότερος ιδρώτας στην εκπαίδευση, λιγότερο αίμα στη μάχη"
Είδατε τις Multi Terrain Cam που φορούν στη φωτογραφία; Δεν σώνουν από μόνες τους!
Ανιχνευτής
Πηγή: The Telegraph
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας, στα πλαίσια της ευγένειας και της ευπρέπειας.