Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

Οι αντάρτες του FARC

Ανταρτοπόλεμος σε όλο του το μεγαλείο εξελίσσεται ακόμη και τώρα, στην μακρινή Κολομβία. Οι συγκρούσεις μαίνονται στα θέατρα επιχειρήσεων του Αφγανιστάν, της Λιβύης, στο Κουρδιστάν, και σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου, γνωστά και άγνωστα. Ένα απ' αυτά είναι η  Κολομβία. 

Ο κυβερνητικός στρατός ακολουθεί κατά πόδας τους αντάρτες, οι οποίοι συνεχώς ξεφεύγουν, χάνονται και επανέρχονται για να κτυπήσουν κάπου αλλού. Οι ειδικές δυνάμεις της Κολομβίας βοηθούμενες από τους Αμερικανούς συμβούλους τους, προσπαθούν χωρίς όμως να υπάρχει σημαντικό αποτέλεσμα. Οι μάχες που δίνονται εκεί παραμένουν στην ανωνυμία, αφού άλλα σημαντικότερα γεγονότα κλέβουν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και την προτεραιότητα των ειδήσεων.

Το τελευταίο σοβαρό κτύπημα που δέχτηκε ο FARC, ήταν ο θάνατος του Κομαντάντε τους, "Mono Jojoy" το Σεπτέμβριο του 2010 και η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι ο ανταρτικός στρατός έχει αποδυναμωθεί τελευταία και από 20.000, έχει εκπέσει στις 7000 μαχητές.

Ένας δημοσιογράφος του Al Jazeera, τους έφθασε μετά από αρκετές εβδομάδες οδήγησης με τζιπ στις απόμακρες, δασωμένες και απομονωμένες περιοχές, της ανατολικής και νότιας Κολομβίας. Εκεί που δεν υπάρχει ρεύμα, ούτε οδικό δίκτυο και οι κάτοικοι ζουν μέσα στη φτώχεια και την ανέχεια, βλέποντας τους αντάρτες, σαν κάποιους που θα τους  βοηθήσουν, ακόμη και στην παροχή ιατρικής περίθαλψης.




Τον δέχτηκαν, ξέροντας ότι θ' ακουσθεί η φωνή τους στον έξω  κόσμο και τον άφησαν να μείνει για 10 ημέρες σε ένα από τα τμήματά  τους που αποκαλούν "κινητούς λόχους". Είναι μικρά τμήματα των 50 μαχητών, που αποτελούνται κυρίως από νέους 20 έως 25 ετών οι περισσότεροι από τους οποίους βρίσκονται από τα 13 τους στο αντάρτικο. "Στεγνοί" και λιτοδίαιτοι αλλά εξαιρετικά ανθεκτικοί, εκτελούν σχεδόν καθημερινά, πολύωρες πορείες με φόρτο 30 κιλών και σύγχρονο εξοπλισμό. Άριστοι χρήστες του οπλισμού τους, άντρες και γυναίκες. Ο "καπετάνιος" δεν ήταν παραπάνω από 35 χρόνων.

Προέρχονται οι περισσότεροι από φτωχές αγροτικές οικογένειες της περιοχής. Όλοι παρακινήθηκαν να γίνουν αντάρτες, γιατί έβλεπαν την απελπισία της φτώχειας και της πείνας. Έβλεπαν ότι κανείς δεν τους βοηθούσε. Αποφάσισαν να πάρουν τα όπλα για να μπορέσουν να φτιάξουν μια καλύτερη ζωή, πολεμώντας το διεφθαρμένο καθεστώς. Είναι έτσι; Δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι έτσι ξεκινάει το αντάρτικο. Αλλά ας δούμε κάποιες πληροφορίες στο επίπεδο της τακτικής του ανταρτοπόλεμου που βγήκαν από τον δημοσιογράφο.

  • Καθημερινά κυρίως το βράδυ, υπήρχαν πορείες μέσα από χαράδρες και  δασωμένα βουνά, πολλές φορές κάτω από βροχή, με τις λάσπες να φτάνουν μέχρι το γόνατο. Βασική αρχή η συνεχής μετακίνηση για να αποφύγουν τον εντοπισμό και τον εγκλωβισμό! 
  • Σε οποιοδήποτε σημείο και αν στρατοπέδευαν προηγούνταν εξονυχιστικός έλεγχος ασφαλείας και λάμβαναν τα εσωτερικά, εγγύς και απομακρυσμένα μέτρα ασφαλείας. 
  • Κάθε κατάλυμα υποχρεωτικά συνδυάζεται με ρηχό όρυγμα μάχης που χρησιμοποιείται για την αποφυγή θραυσμάτων και βλημάτων, σε περίπτωση αιφνιδιαστικής προσβολής
  • Βασικό μέλημα η εξασφάλιση δρομολογίων διαφυγής σε εναλλακτικούς χώρους απόκρυψης.
  • Απόλυτη πειθαρχία θορύβου και φωτός 
  • Άριστο δίκτυο πληροφοριών
  • Ιδιαίτερα καλές σχέσεις με τον ντόπιο πληθυσμό. Κερδίζουν τα μυαλά και τις καρδιές.
  • Διαλέγουν πάντα το στόχο και το έδαφος που θα ενεργήσουν. Πάντοτε επιζητούν την πρωτοβουλία με το μέρος τους
Ο στρατός τους γύρευε παντού, με χρήση  επιθετικών ελικοπτέρων, αναγνωριστικών αεροσκαφών και επιγείων δυνάμεων. Μάταια όμως! Ξέρουν άριστα το έδαφος και μπορούν να ξεφύγουν προς τα εκεί που θέλουν. Χρησιμοποιούν και χάρτες και GPS! Πού τα βρίσκουν τα λεφτά; Μα φυσικά εκμεταλλευόμενοι το λαθρεμπόριο ναρκωτικών. Η διοίκησή τους ξέρει τι κάνει. Σε ό,τι αφορά τον οπλισμό, βρίσκουν εύκολα στη "μαύρη αγορά". Πάντα υπάρχουν καλοθελητές που αγαπούν και προσεύχονται στο χρήμα. Από πλευράς οπλισμού, διαθέτουν:
  • Τυφέκια νοτιοκορεατικής προέλευσης 5,56 χιλ αγορασμένα 10.000$ το τεμάχιο. Κρυμμένα μέσα σε βαρέλια με πετρέλαιο, ξεφορτώνονται σε κάποιο λιμάνι και προωθούνται στον προορισμό τους.
  • Τυφέκια ΑΚ-47 7,62 χιλ.
  • Ρωσικά πολυβόλα ΡΚΜ 7,62 χιλ
  • Εκτοξευτές βομβίδων. Την κάθε βομβίδα την αγοράζουν 83$ την μία
  • Όλμους 81 χιλ. Το κάθε βλήμα στοιχίζει 300$. Εδώ δυσκολεύονται λίγο στην προμήθεια.
Χαρακτηριστικό είναι ότι τα περισσότερα πυρομαχικά προέρχονται από την δική τους βιομηχανία πυρομαχικών την Indumil.

Ο κύριος και σοβαρότερος αντίπαλός τους είναι οι ειδικές δυνάμεις του κυβερνητικού στρατού. Έχουν "πέσει" πολλές φορές σε ενέδρες τους και πολλοί "σύντροφοι" έχουν χαθεί. Ο αγώνας όμως συνεχίζεται.

Ένα πολύ αποτελεσματικό και θανατηφόρο όπλο που διαθέτουν οι αντάρτες, είναι οι νάρκες κατά προσωπικού, τυποποιημένες και αυτοσχέδιες. Τα τελευταία 20 χρόνια έχουν τραυματισθεί και έμειναν ανάπηροι πάνω από 7000 άνθρωποι, τα 2/3 των οποίων στρατιώτες του κυβερνητικού στρατού. Νεκροί 2000 άτομα. Μικρές νάρκες τύπου Μ 14,  με πλαστικό περίβλημα για να μην ανιχνεύονται, διαμέτρου 5 έως 8 εκατοστών, διασπείρονται σε συγκεκριμένα δρομολόγια πρόσβασης και σημειώνονται οι θέσεις τους με ακρίβεια, με τη χρήση GPS. Έτσι, ανά πάσα στιγμή, μπορεί κάποιος αντάρτης να εντοπίσει το σημείο "μόλυνσης", για να το αποφύγει ή για να ανασύρει τις νάρκες.

Και δεν είναι μόνο αυτό. Γνωρίζουν πολλά για αυτοσχέδιους πυροδοτικούς μηχανισμούς και αυτοσχέδια βλήματα. Τα μαθαίνουν μέσα στο διαδίκτυο

Παρακολουθείστε ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο που οι ίδιοι επέτρεψαν να βγει, πιέζοντας την λέξη FARC 

Ανιχνευτής





Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Γράψτε το σχόλιό σας, στα πλαίσια της ευγένειας και της ευπρέπειας.