Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

Ποιός πράγματι φταίει;



Προ ολίγων ημερών γίναμε θεατές της απομάκρυνσης του  Αμερικανού Καταδρομέα Στρατηγού Μακ Κρύσταλ από τη διοίκηση της ISAF, εξ αιτίας απρεπών σχολίων προς το πρόσωπο και τους στενούς συνεργάτες του  προέδρου Ομπάμα, που δημοσιεύθηκαν  στο περιοδικό “Rolling Stone”,μετά από συνέντευξη που έλαβε χώρα στο στρατηγείο της ISAF στην Καμπούλ.
      Αυτό όμως που δεν γνωρίζει ο πολύς κόσμος είναι το τι είχε προηγηθεί. Ξέρετε πόσες φορές μίλησε ο κ. Ομπάμα με τον Στρατηγό που ο ίδιος επέλεξε για διοικητή του πιό δύσκολου και αβέβαιου σε κατάληξη, θεάτρου επιχειρήσεων; Δύο φορές!
       Η πρώτη φορά ήταν  τον περασμένο Οκτώβριο στο προεδρικό αεροσκάφος  Air Force One ,όπου σε μία κατάσταση ¨αμηχανίας¨, όπως λέγεται, τον επέπληξε, γιατί μίλησε  ο Στρατηγός σε συγκέντρωση ειδικού περι τα στρατιωτικά ακροατηρίου, στο Λονδίνο, όπου δημόσια ζήτησε την υποστήριξη του προέδρου των ΗΠΑ για  μία στρατιωτική αναβάθμιση του Αφγανιστάν. Στην ημίωρη συνάντηση , ο πρόεδρος,  του είπε ξεκάθαρα ότι αν είχε κάτι να προτείνει για το Αφγανιστάν, θα έπρεπε να ακολουθήσει την ιεραρχική οδό και όχι να απευθύνεται στο κοινό
      Η δεύτερη ήταν την περασμένη Τετάρτη  στο οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου, όπου του ανακοίνωσε την αφαίρεση των καθηκόντων του από διοικητή των συμμαχικών στρατευμάτων στο Αφγανιστάν, διότι υπέπεσε στο παράπτωμα της ανυπακοής. Τι τιμή και τι συμπεριφορά όλα αυτά, για ένα πολεμιστή Στρατηγό!
       Το λάθος του Στρατηγού ήταν ότι επέτρεψε σ’ένα νεαρό δημοσιογράφο να προσεγγίσει  τα «άδυτα» του Στρατηγείου του, σε χώρους όπου οι επιτελείς, ίσως πιεσμένοι από τον φόρτο εργασίας και την ένταση της κατάστασης σχολιάζουν, κριτικάρουν και αστειεύονται για πρόσωπα και πράγματα. Ποιός από μας στην στρατιωτική μας ζωή δεν το έχει κάνει; Είναι λάθος που διατυπώθηκαν άσχημα σχόλια σε βάρος της πολιτικής ηγεσίας μπροστά σε ένα δημοσιογράφο, αλλά μήπως τον θεώρησαν ένα δικό τους πατριώτη, στο μακρινό Αφγανιστάν και μοιράσθηκαν μαζί του τις σκέψεις τους και τα συναισθήματά τους; Άλλο τί έκανε μετά αυτός σκεπτόμενος ...«επαγγελματικά»! Είναι αλήθεια ότι ξέφυγε ο έλεγχος και γι’ αυτό ακολούθησε  μία απολογία και μία δημόσια συγγνώμη!
      Σχολιάζεται από μέσα ενημέρωσης,ότι θα ήταν  ποιό σωστό , σε περίοδο πολεμικών συγκρούσεων σε ένα βίαιο και απάνθρωπο θέατρο επιχειρήσεων, όπως είναι το Αφγανιστάν, ο πρόεδρος των ΗΠΑ να έχει πιό συχνή επαφή με το Στρατηγό του ώστε να έχει, πέραν των ενημερώσεων του Γενικού του Επιτελείου, και ιδία αντίληψη των γεγονότων , και να είναι σε θέση να καταλαβαίνει την πίεση του στρατιωτικού προσωπικού να κρίνει και ν’ αποφασίζει καλύτερα. Ίσως τότε να μην έπαιρνε τόσο σοβαρά  ένα άρθρο περιοδικού που δεν έκανε κάτι άλλο από το να μεταφέρει κουτσομπολιά που ακούγονται καθημερινά σε γειτονιές. Ίσως τότε να μην υπήρχαν καν αυτά τα σχόλια! Αυτό που συζητείται είναι ότι ο πρόεδρος δεν δείχνει το απαιτούμενο ενδιαφέρον για το Αφγανιστάν,  και δεν  είναι πεπεισμένος για την  επιτυχία της«πολύπλοκης» Νατοϊκής΄πλέον επιχείρησης! Ποιός να το φανταζόταν  από αυτούς που ξεκίνησαν τον πόλεμο!
      Δεν θα περίμενε κανείς κάτι άλλο από ένα Καταδρομέα από το να παραδεχθεί και ν’ αναλάβει απόλυτα και άμεσα τις ευθύνες του για το όποιο λάθος του,χωρίς να τις μεταβιβάζει σε υφισταμένους του! Ο Στρατηγός, που σε όλη του σχεδόν την στρατιωτική ζωή αντιμετώπιζε πρόσωπο με πρόσωπο τον κίνδυνο, που αποφάσιζε για την ζωή ή το θάνατο του εαυτού του και των ανδρών του σε ελάχιστο χρονικό διάστημα στο πεδίο της μάχης, δεν  θα ήταν δυνατόν να φοβηθεί οποιονδήποτε , ακόμη και τον πρόεδρο των ΗΠΑ, και να απολογηθεί για το λάθος του.
      Η στρατηγική του αντιανταρτοπολέμου,(δηλαδή ¨κυνήγησε¨ τους αντάρτες  σαν αντάρτης και βοήθησε τον πληθυσμό με κάθε μέσον για να τον ¨κερδίσεις¨)  που σχεδίασε, εισηγήθηκε και υλοποίησε στο Αφγανιστάν, αρχίζει να αποδίδει καρπούς, προς μεγάλη ικανοποίηση των συμμάχων και των Αφγανών που δεν αντιμετωπίζουν τις πολλές απώλειες προσωπικού ,αλλά πιστεύω προς ικανοποίηση και του ιδίου, που βλέπει οι κόποι του να μην πηγαίνουν χαμένοι. Ίσως διευκολύνει και την κυβέρνηση Ομπάμα στο να αποσύρει ενωρίτερα τα αμερικανικά στρατεύματα  από το Αφγανιστάν, όπως το επιθυμεί.
      Ο Στρατηγός Μακ Κρύσταλ, δεν ήταν επικοινωνιακός, διότι δούλευε συνεχώς στο χώρο των ειδικών επιχειρήσεων μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ενεργώντας από «χώρους αποκρύψεως», χωρίς  δημόσιες εμφανίσεις και επιβραβεύσεις. Ήταν «μονοκόμματος», γιατί έλεγε ευθέως αυτά που πίστευε, όντας έτσι μαθημένος μέσα στον στρατιωτικό χώρο που λειτουργούσε για το συμφέρον της δικής του πατρίδας. Ήταν στρατιώτης του ¨αλωνιού¨ και όχι του¨σαλονιού¨.
     Ο επόμενος διοικητής της ISAF,  αλεξιπτωτιστής Στρατηγός Πετρέους, που είναι και «επικοινωνιακός»,  καλείται να ολοκληρώσει το έργο του προκατόχου του. Ας ελπίσουμε ότι θα τα καταφέρει. Δεν αρκεί όμως  να είσαι πιό επικοινωνιακός δηλαδή, υποστηριζόμενος κομματικά, γιατί αυτή είναι η μετάφραση του όρου, και ο νοών νοήτω! Ποτέ πόλεμοι ή μάχες δεν κερδήθηκαν από επικοινωνιακούς μόνο, αξιωματικούς !
      Η όλη ιστορία μου θυμίζει κατά κάποιο τρόπο και...Ελλάδα! Ειδικά η αναφορά σε μονοκόμματους και επικοινωνιακούς αξιωματικούς!
      Σας χαιρετώ καταδρομικά,
          Ο Ανιχνευτής
Πηγή: άρθρα από μέσα ενημέρωσης


Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Γράψτε το σχόλιό σας, στα πλαίσια της ευγένειας και της ευπρέπειας.