Οι Παρτιζάνοι

Λευκορώσοι αντάρτες κατά τη διάρκεια του πολέμου.  Πηγή

Οι παρτιζάνοι, δηλαδή οι αντάρτες, αποτέλεσαν κατά το 2ο παγκόσμιο πόλεμο, την εξέλιξη του κινήματος αντίστασης του ρωσικού λαού κατά των δυνάμεων του Άξονα και ειδικότερα των Γερμανών.

Το κίνημα αντίστασης και η δημιουργία ανταρτικών τμημάτων συντονίστηκε και ελεγχόταν από την σοβιετική κυβέρνηση, παράλληλα με τον έλεγχο και τη διοίκηση του "κόκκινου στρατού".

Ο πρωταρχικός ρόλος των σοβιετικών τμημάτων παρτιζάνων, ήταν η διακοπή των γραμμών επικοινωνιών των γερμανικών στρατευμάτων, η καταστροφή περιοχών διοικητικής μερίμνης, η παρεμπόδιση του ρεύματος ανεφοδιασμού και αναπληρώσεως προσωπικού και τελικά η απομόνωση και η καταστροφή των γερμανικών μονάδων πρώτης γραμμής, σε συνδυασμό με την επιθετική επιστροφή του σοβιετικού τακτικού στρατού.

Προς τούτο πολλά τμήματα παρτιζάνων συγκροτήθηκαν σε όλη την σοβιετική επικράτεια που ήταν υπό γερμανική κατοχή, πίσω από το μέτωπο του πολέμου, στα μετόπισθεν των γερμανικών δυνάμεων. Ένα μεγάλο δίκτυο πληροφοριών οργανώθηκε για την υποστήριξη των ανταρτών.

Ειδικοί σοβιετικοί στρατιωτικοί και μέλη της σοβιετικής μυστικής αστυνομίας της γνωστής με τ' όνομα NKVD, εστάλησαν να οργανώσουν, εκπαιδεύσουν, διοικήσουν ή/και να υποστηρίξουν τους αντάρτες, προσπαθώντας όμως ταυτόχρονα να προλάβουν εθνικιστικά κινήματα ανεξαρτησίας και απόσχισης από τα σοβιέτ.

Σχεδόν παντού υποστηρίχθηκαν από τον πληθυσμό, αν και η δράση τους στάθηκε η αιτία της ανήλεης καταστροφής και σφαγής πολλών πολιτών από τους Γερμανούς με αναλογία που έφτανε στο 100:1 σε αρκετές περιπτώσεις, δηλαδή για 1 Γερμανό νεκρό εκτελούνταν 100 πολίτες.

Η επιθυμία όμως της σοβιετικής σταλινικής κυβέρνησης να υπερισχύσει μετά τον πόλεμο εξουδετερώνοντας εθνικά κινήματα και παράλληλα να καταλάβει περιοχές της ανατολικής Ευρώπης, που ήδη κατείχαν οι Γερμανοί, οδήγησε σε εσωτερικό πόλεμο και διώξεις ανταρτικών σωμάτων πατριωτών σε διάφορες χώρες, που προσπάθησαν να σχηματίσουν εθνικές κυβερνήσεις, όπως στη  Λιθουανία,  Λετονία,  Εσθονία,  στην  Πολωνία  στην Ουκρανία και στην  Φιλανδία.

Παρ' όλα αυτά, το έργο των παρτιζάνων κατά των Ναζί ήταν αποτελεσματικό και οι αντάρτες συντέλεσαν στον πιο γρήγορο τερματισμό του πολέμου στο ανατολικό μέτωπο. Από 90 χιλ. αντάρτες που ξεκίνησαν σε διάφορες περιοχές της τότε Σοβιετικής Ένωσης  την αντίσταση το καλοκαίρι του 1941, έφτασαν στους  220 χιλ. το 1942 και πάνω από 550 χιλ. το 1943. Τεράστια ανταρτική δύναμη που προβλημάτισε σε μεγάλο βαθμό τους χιτλερικούς και προκάλεσε φοβερές απώλειες στο στρατό τους.  Μόνο στη Λευκορωσία σκοτώθηκαν πάνω από 10.000 χιλ Γερμανοί στρατιώτες

Δείτε πιέζοντας ΕΔΩ  ένα ιστορικό ντοκιμαντέρ, που παρουσιάστηκε στη ρωσική τηλεόραση το 2011 στα πλαίσια της εξιστόρησης του "μεγάλου πατριωτικού πολέμου" 

Ανιχνευτής 

Πηγή