"Με το μαχαίρι στο στόμα"

Βραχονησίδες Ίμια. Στο βάθος δεξιά είναι η Τουρκία

 Πριν από λίγες ημέρες, αναρτήθηκε στο σοβαρό ιστολόγιο Defence Νet, ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο, σχετικά με την υπόθεση των Ιμίων τον Ιανουάριο του 1996. Ειλικρινά με έβαλε σε πολύ σκέψη αν θα έπρεπε να σχολιάσω ή όχι τα αναφερόμενα για τις ειδικές δυνάμεις στο  παραπάνω άρθρο, δεδομένου ότι έζησα  από πολύ κοντά τα γεγονότα.

Κατ' αρχήν με εκπλήσσει η παραπομπή σε ημερολόγιο του ΕΘΚΕΠΙΧ! Πολύ καλή "πρόσβαση"! Βέβαια έχουν εκδοθεί βιβλία και έχουν παρουσιασθεί εκπομπές στο παρελθόν για το ίδιο θέμα, με λεπτομερειακή ανάλυση όλων των ενεργειών από όλους τους εμπλεκόμενους. Μία εφημερίδα μάλιστα σήμερα, έχει και πολυσέλιδο ένθετο για το ιστορικό των Ιμίων.

 Τα γεγονότα διαδραματίσθηκαν σε γενικές γραμμές, όπως παρουσιάζονται συνοπτικά στο παραπάνω άρθρο. Διαπιστώνεται η έλλειψη συντονισμού, εμπιστοσύνης και αμοιβαίου σεβασμού σε πολιτικοστρατιωτικό επίπεδο, της ηγεσίας εκείνης της εποχής. Υπήρξε σοβαρή απώλεια χρόνου, αδυναμία χειρισμού κρίσεων  και εκμετάλλευσης στρατηγικών πλεονεκτημάτων. 

Οι Ένοπλες Δυνάμεις έπραξαν ό,τι τους ζητήθηκε και ήταν δυνατό να κάνουν. Οι ειδικές δυνάμεις το ίδιο. Από την αρχή ενεπλάκησαν στην αντιμετώπιση ενός θερμού επεισοδίου, και δείχνει την αξία και την χρησιμότητα τους σε έκτακτες καταστάσεις. Επαληθεύεται για μία ακόμη φορά ότι αποτελούν  διαχρονικά την αιχμή του δόρατος και έχουν την δυνατότητα να ενεργούν εκεί που κανείς άλλος δεν μπορεί να κάνει τίποτα, αρκεί να χρησιμοποιούνται σωστά.  Στην προκειμένη περίπτωση δεν χρησιμοποιήθηκαν σωστά, από ελληνικής πλευράς.

Προτιμήθηκαν και στην αρχή για την φύλαξη της επίμαχης βραχονησίδας  και  στο τέλος, σαν λύση στο πρόβλημα και  δίλλημα μαζί, " αποδοχή ή πόλεμος". Αλλά σε λάθος χρόνο, παρά τις έγκαιρες και σωστές προτάσεις που  υποβλήθηκαν πιο νωρίς. Δεν μπορούσαν μέσα στο χρόνο που τους έθεσαν σαν όριο, να  αντιδράσουν σωστά. Οι ειδικές επιχειρήσεις δεν γίνονται "στο πόδι", ούτε "με το μαχαίρι στο στόμα", όπως είπε τότε κάποιος ανεκδιήγητος αδαής, που ήθελε να περιγράψει την αφάνεια της καταδρομικής επιχείρησης.

Σε επιχειρησιακό επίπεδο, ήταν λάθος το ότι το δυτικό νησάκι παρέμεινε αφύλακτο, μέχρι και την τελευταία στιγμή, ενώ υπήρχαν ενδείξεις για αντενέργεια των Τούρκων τύπου "ισοδύναμου τετελεσμένου". Όταν μιλάμε για εξασφάλιση, εννοούμε βάζουμε "φράκτη" παντού, όπως θέλουμε να κάνουμε τώρα στον Έβρο! Δεν αφήνουμε τρύπες στο συρματόπλεγμα!  Υπήρχε τοπικός διοικητής του ΠΝ, και τοπικός στρατιωτικός διοικητής, αλλά οι αποφάσεις λαμβάνονταν από άλλους, πολύ μακριά!

Σε τακτικό επίπεδο, το γεγονός που περιγράφεται, περί έλλειψης μπαταριών ασυρμάτων σε υποστοιχείο των ΟΥΚ, που έλαβε την εντολή να αποβιβασθεί εσπευσμένα στο δυτικό νησάκι εκείνη την νύκτα, με αποτέλεσμα να εκτελέσει κινήσεις μεταξύ βραχονησίδων για να ανεφοδιασθεί, από αυτούς που βρίσκονταν στην ανατολική Ίμια,  είναι πραγματικά "νόμος του Μέρφι", για  να συμβεί σε ένα άριστα εκπαιδευμένο τμήμα! Με αφήνει άφωνο!

Οι καταδρομείς του στρατού ήταν σε άλλα σημεία. Εκεί που τους είχαν τάξει. Εδώ διαφάνηκε η αναγκαιότητα ύπαρξης διακλαδικής διοίκησης ειδικών επιχειρήσεων. Ένας πρέπει  να κάνει κουμάντο σε όλους και όχι πολυφωνία, που οδηγεί σε διπλή προσπάθεια και μπερδέματα. Παράδειγμα, όπως γίνεται αντιληπτό από την αφήγηση, ενώ ανέλαβε αρχικά στοιχείο των ΟΥΚ την αποστολή, μετά άρχισαν να θέλουν καταδρομικό τμήμα του στρατού.  Στη συνέχεια, ενώ ήθελαν άμεση ανακατάληψη, περίμεναν τους καταδρομείς και άφησαν τους ΟΥΚ, μετέωρους!  

Τον περασμένο Ιούλιο, με αφορμή άρθρο του τουρκικού τύπου για το θέμα των Ιμίων, όπως τα παρουσίασε σε δίκη ένας Τούρκος OYK, έγραψα κάποια σχόλια σε ανάρτησή  μου. Μπορείτε να τα δείτε αν θέλετε, πιέζοντας τη λέξη  " SAT".

Διαβάστε όμως, το άρθρο του Defence Net. 

Ανιχνευτής