Ανέστη ο Κύριος

Τα πράγματα δεν είναι πάντα έτσι όπως φαίνονται..

Ποτέ δεν είναι όλα ιδανικά! Όσο και αν καταβάλλεται προσπάθεια από μεγάλους στρατούς να παρουσιάσουν τις δυνάμεις τους τέλειες, ακατανίκητες και τέλος πάντων καλύτερες από τους άλλους, πάντα θα υπάρχει ο ..αδύναμος κρίκος που θα ανοίγει και θα φανερώνεται η πραγματικότητα.

Η πραγματική πραγματικότητα και όχι η πλασματική. Έτσι λοιπόν σε χθεσινό δημοσίευμα, παρουσιάζεται ο θάνατος από πνιγμό ενός Βρετανού πεζοναύτη, από ατύχημα στην εκπαίδευση με λέμβους. Σε εκπαιδευτική περιοχή στο Ντόβερ, κατά τη διάρκεια θαλασσίας εκπαίδευσης στον ελιγμό φουσκωτών με σκληρή καρίνα, μια λέμβος ανατράπηκε αφού σταμάτησαν να λειτουργούν και οι δύο μηχανές της! 

Πηγή

Η  λέμβος, έμεινε έρμαιο του καιρού 50 μέτρα από την ακτή, κτυπήθηκε από τα κύματα που είχαν ύψος γύρω στο 1,5 με 2 μέτρα στα πλευρά και ανατράπηκε. Έτσι οι 4 επιβαίνοντες βρέθηκαν στο νερό αλλά ο άτυχος πεζοναύτης φαίνεται να μπλέχτηκε στις μηχανές και δεν μπόρεσε έγκαιρα να βγει στην επιφάνεια.

Ήταν εφοδιασμένοι με όλα τα προβλεπόμενα υλικά εκτός από ..κουπιά, που δεν θεωρήθηκαν αναγκαία. Έτσι συνέβη το κακό! Έσβησαν οι μηχανές, δεν μπόρεσαν να τις βάλουν ξανά μπρος, αλλά ούτε είχαν και κουπιά να κουμαντάρουν την βάρκα. 

Το ατύχημα έγινε στις...3 Οκτωβρίου του 2012! Παρουσιάστηκε στα βρετανικά ΜΜΕ χθές! Τηρήθηκε σιγή για 2 σχεδόν χρόνια επειδή η πληροφορία θεωρήθηκε προφανώς διαβαθμισμένη από πλευράς εθνικής ασφαλείας. Αν συνέβαινε στην Ελλάδα δεν θα κρατούσε ούτε λίγες ώρες μυστικό και θα παρουσιαζόταν με χίλιες δύο απαξιωτικές αναλύσεις για την εκπαίδευση στο στρατό.

Από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, οι  κατά την ταπεινή μου γνώμη, υπερβολικά ηρωοποιημένες αμερικανικές ειδικές δυνάμεις τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της αύξησης των αυτοκτονιών ανάμεσα στο προσωπικό τους. 

Πηγή

Στην ανάλυση ενός σχετικού άρθρου φαίνεται ότι η πολύχρονη καταπόνηση του προσωπικού με τους πολέμους στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, έχει προκαλέσει ψυχικές διαταραχές υγείας που τελικά οδηγούν κάποιους στην αυτοκτονία. Κανένας δεν φανερώνει το πρόβλημά του σε γιατρό, γιατί όλοι φοβούνται ότι αν γίνει γνωστό ότι κάτι δεν πάει καλά στα νεύρα τους, θα τους ..απολύσουν. 

Βλέπετε αυτά συμβαίνουν ακόμη και στις ..καλύτερες οικογένειες. Η διαφορά είναι ότι οι περισσότεροι δεν βγάζουν τα άπλυτά τους στη φόρα ούτε "βγάζουν τα ματάκια τους με τα χεράκια τους", όπως γίνεται συνήθως, για να μην πω κατά κανόνα, στα δικά μας μέρη. 

Ανιχνευτής

Οι μικροδορυφόροι στην υπηρεσία των ειδικών επιχειρήσεων.

Μικροδορυφόρος τύπου CubeSat  (Πηγή)

Από το 2010 έχουν ξεκινήσει οι προσπάθειες των Αμερικανικών Ειδικών Δυνάμεων, για την αξιοποίηση και εκμετάλλευση των δυνατοτήτων που προσφέρουν στις επικοινωνίες οι δορυφόροι τύπου "CubeSat". Δηλαδή  με σχήμα κύβου βάρους ενός κιλού και  διαστάσεων 10Χ10Χ10 εκατοστά. Κυκλοφορούν και σε μεγαλύτερες διαστάσεις. Η παραπάνω διάσταση είναι η μικρότερη και χαρακτηρίζεται σαν "1 Μονάδα" (1 Unit). Διεθνώς παίρνει την σύντμηση 1U. Κατασκευάζονται δορυφόροι με διαστάσεις 20Χ10Χ10 εκ. και αναφέρονται σαν 2U, καθώς και οι δορυφόροι διαστάσεων 30Χ10Χ10 σαν  3U.

Η προέλευσή τους ξεκινώντας από το 1999 είναι καθαρά πανεπιστημιακή και μέχρι σήμερα στοχεύουν στην υποβοήθηση της κατανόησης του διαστήματος από πανεπιστημιακές επιστημονικές ομάδες.

Το πολύ χαμηλό τους κόστος και η οικονομική τους κατασκευή, από εύκολα ανευρισκόμενα υλικά του εμπορίου, τους κάνει προσιτούς στην χρήση από τις διάφορες πανεπιστημιακές και ερευνητικές ομάδες. Το κόστος ενός τέτοιου δορυφόρου μαζί με τα έξοδα εκτόξευσης κυμαίνεται από 60 έως το πολύ 100 χιλιάδες δολάρια.

Ήδη σε τροχιά γύρω από τη γη σε ύψος που κυμαίνεται από 90 έως 350 χιλιόμετρα κυκλοφορούν πάνω από 100 μικροδορυφόροι από 40 και πλέον πανεπιστήμια, εταιρείες και άλλους οργανισμούς. Ακόμη και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ξεκινήσει το δικό της πρόγραμμα. Σε λίγες ημέρες διοργανώνεται και διεθνές επιστημονικό συνέδριο στις ΗΠΑ για τις ανακοινώσεις πολλών συμπερασμάτων.

Πηγή

Σαφώς και δεν μπορούν  να υποκαταστήσουν τους μεγάλους τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους, αλλά μπορούν πολύ καλά να υποστηρίξουν τις επικοινωνίες επιγείων τμημάτων οπουδήποτε στον κόσμο, με την κατάλληλη προσαρμογή τους. Αυτή είναι η "κοινή λογική" που ακολούθησαν  οι αμερικανικές ειδικές δυνάμεις μέχρι σήμερα προσπαθώντας να αξιοποιήσουν την νέα τεχνολογία. Ήδη στο πρόγραμμά τους έχουν περάσει στην 2η φάση με την εκτόξευση  8 κυβοδορυφόρων με την ονομασία "Prometheus".

Εκτόξευση μικροδορυφόρων 2U από τον διεθνή διαστημικό σταθμό τον Φεβρουάριο του 2014. (Πηγή)

Τέτοιου είδους δορυφόροι με διάρκεια ζωής προς το παρόν έως και 5 χρόνια, βελτιώνουν πολύ το σύστημα διοίκησης και ελέγχου, επικοινωνιών, πληροφοριών και αναγνώρισης σε μια δυνητική περιοχή ειδικών επιχειρήσεων.

Στον ελληνικό χώρο έχουν δραστηριοποιηθεί πανεπιστήμια  επί του θέματος. Ακόμη υπάρχουν και μεμονωμένες διπλωματικές μελέτες φοιτητών μας γύρω από τους μικροδορυφόρους. Μια πολύ καλή λύση για καλύτερες επικοινωνίες, αρκεί να αξιοποιηθεί κατάλληλα.


Ανιχνευτής

Τεχνική Ορεινού τρεξίματος

Πηγή

Έχει αρχίσει και ανθίζει το άθλημα του ορεινού τρεξίματος μεγάλων αποστάσεων στη χώρα μας. Τα τελευταία 10 χρόνια, σε πολλές περιοχές της Ελλάδας οργανώνονται αγώνες που δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα παρόμοια γεγονότα στο εξωτερικό.

Οι πιο έντονοι και απαιτητικοί ελληνικοί αγώνες υπεραποστάσεων, ανωμάλου και ορεινού δρόμου  είναι οι παρακάτω, χωρίς ν' αποκλείονται και άλλοι που διαφεύγουν μέχρι στιγμής την προσοχή μας:

Το Σπάρταθλον
Ο Φειδιππίδιος δρόμος
Ο δρόμος της Ροδόπης
Ο Άθλος στα Χνάρια του Μίνωα και Ο Μινωικός Άθλος
Ο Ολύμπιος Δρόμος
Το Κρόνιον Πέρασμα
Ο Δόλιχος Αγώνας
Ο Ευχίδιος Άθλος
Ο δρόμος του Μετσόβου (Ursa trail)
Ο αγώνας Ζαγορίoυ (Zagori Race)

Το πως θα πρέπει κάποιος να προπονείται για να μπορεί εύκολα να ανεβαίνει τις ανηφοριές χωρίς να εξαντλείται, περιγράφεται σε ένα πολύ κατατοπιστικό άρθρο ενός Έλληνα προπονητή.

" Ο πρώτος παράγοντας επιλογής της τεχνικής προπόνησης είναι η μορφή του αγώνα για τον οποίο προετοιμαζόμαστε. Είναι προφανές ότι διαφορετική θα είναι η προπόνηση όταν ετοιμαζόμαστε για αγώνες μεγάλης διάρκειας και δυσκολίας σε σχέση με μικρότερες κούρσες πιο γρήγορες, και όσο αναφορά την διάρκεια της προσπάθειας και όσον αφορά τους ρυθμούς τρεξίματος.

Επίσης διαφορετική θα είναι η προπόνηση στην ανηφόρα, αν πρόκειται να προετοιμαστούμε για αγώνα με συνεχόμενη παρατεταμένη ανηφόρα σε σχέση με διαδρομές που κυριαρχούν οι εναλλαγές ανηφορικών και κατηφορικών κομματιών. Το τρέξιμο στην ανηφόρα που προσανατολίζεται σε αγώνες ορεινού τρεξίματος σε κάθε περίπτωση σημαίνει επίσης και προσαρμογή της προσπάθειας σε εδάφη με χαρακτηριστικά και κλίσεις συνεχώς εναλλασσόμενα."

Εκτίμηση του εδάφους λοιπόν!

Διαβάστε τις οδηγίες που δίνει

Πηγή

Αν θέλετε να μάθετε και τι λέει για τις  κατηφόρες πιέστε εδώ.


Ανιχνευτής

Πολεμιστές της ειρήνης

Πηγή

Παλιά ελληνική ταινία που άδικα ξεχάστηκε! Είναι μια συμπυκνωμένη εκδοχή της τηλεοπτικής σειράς «Η πρώτη γραμμή» που μεταδόθηκε από την ΕΡΤ το 1971.

Η ταινία αφηγείται τις περιπέτειες και τις προσωπικές ιστορίες μιας διμοιρίας Ελλήνων στρατιωτών. Το συγκεκριμένο τμήμα, κατά τη διάρκεια του ελληνο-ιταλικού πολέμου, μάχεται πίσω από τις γραμμές του εχθρού, αναλαμβάνοντας επικίνδυνες αποστολές.

Δείτε τη πιέζοντας: ΕΔΩ

Μεταπτυχιακές σπουδές Στρατιωτικής Φυσικής Αγωγής

Πηγή

Η είδηση ακούγεται πολύ καλή. Στο ΤΕΦΑΑ Πανεπιστημίου Θεσσαλίας θα λειτουργήσει τμήμα μεταπτυχιακών σπουδών για στρατιωτικούς.  Το όνομα του προγράμματος είναι: "Εφαρμοσμένη Κινησιολογία στις Ένοπλες Δυνάμεις" και θα βγάζει καλά ενημερωμένους προπονητές, επάνω στις απαιτήσεις ενός μαχητή. 

Και δεν σταματάει μόνο εκεί! Επεκτείνεται και σε θέματα διατήρησης της σωματικής και ψυχικής υγείας. Όπως αναφέρεται στο σχετικό άρθρο ηλεκτρονικής εφημερίδας, θεωρείται το μοναδικό στο είδος του πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών που προσφέρεται από πανεπιστημιακό ίδρυμα σ' όλο τον κόσμο!

Πηγή

Αυτό που προκαλεί εντύπωση όμως είναι ότι δεν υπάρχει κάποια πληροφορία σε ιστοσελίδες των Γενικών Επιτελείων, αφού το συγκεκριμένο τμήμα αφορά τη στρατιωτική φυσική αγωγή.

Πάντως απ' ό,τι διάβασα, η όλη οργάνωση έχει γίνει με νόμο! Ας ελπίσουμε ότι θα πετύχει! Διαβάστε περισσότερες πληροφορίες πιέζοντας το σύνδεσμο: "Εφαρμοσμένη Κινησιολογία στις Ένοπλες Δυνάμεις". 

Όσοι ενδιαφέρονται και έχουν τα απαιτούμενα προσόντα, ας σπεύσουν

Ανιχνευτής

Η τεχνολογία που αναζητούν οι αμερικανικές ειδικές δυνάμεις

Οι αμερικανικές ειδικές δυνάμεις, θεωρούνται σαν οι καλύτερα εξοπλισμένες δυνάμεις του κόσμου. Παρ' όλα αυτά, επιθυμούν τεχνολογίες που προς το παρόν είτε δεν υπάρχουν, είτε είναι σε πειραματικό στάδιο ακόμη. Έτσι τουλάχιστον φαίνεται από τη λίστα που έβγαλαν στην δημοσιότητα, για να ζητήσουν από τις ιδιωτικές εταιρείες προτάσεις και προϊόντα.

Και βέβαια, η λίστα δεν δείχνει μόνο, τι νέες τεχνολογικές δυνατότητες επιθυμούν, αλλά και τι δυνατότητες δεν έχουν ακόμη. Επίσης δείχνει το είδος των επιχειρήσεων που τους ενδιαφέρει άμεσα με βάση τις επιδιώξεις της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, καθώς και την πρωταγωνιστική θέση που έχουν πλέον οι δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων στην αντιμετώπιση απειλών κατά των ΗΠΑ και στην συμμετοχή τους σε θέατρα επιχειρήσεων σ' όλο τον κόσμο, σύμφωνα με το  δόγμα τους.

Και όταν οι ειδικές δυνάμεις αποκτήσουν νέα τεχνολογία, αναμενόμενο είναι να διοχετεύεται η τεχνολογία σε δεύτερο χρόνο και στον υπόλοιπο στρατό και σε συμμάχους.

Οι επιχειρησιακές απαιτήσεις τους λοιπόν είναι:

Φορητά τυφέκια Laser  με ρυθμιζόμενη ένταση ακτινοβολίας από επίπεδο απλής ενόχλησης και δυσφορίας, μέχρις επιπέδου θανατηφόρου αποτελέσματος. Με αυτό τον τρόπο το προσωπικό των ειδικών δυνάμεων, που θα ενεργεί σε περιβάλλον ανταρτοπολέμου, θα μπορεί να προσβάλει τους αντάρτες αποτελεσματικά, ενώ παράλληλα, εφ'όσον θα υπάρχει άμαχος πληθυσμός θα αποφεύγεται η πρόκληση ακούσιων τραυματισμών και θανάτων.

Μέχρι στιγμής κυκλοφορούν μη θανατηφόρα όπλα όπως  όπλα με  ακτίνες πρόκλησης πόνου, ηχητικά όπλα πρόκλησης ζάλης όπως και όπλα εκπομπής εναλλασσόμενης δέσμης φωτός που πάλι προκαλούν ζάλη και ναυτία. Το μέγεθός τους όμως στην κατηγορία φορητού οπλισμού και ο συνδυασμός τους στο ίδιο όπλο δεν έχει ακόμη επιτευχθεί.

Συγκαλυμμένο αλεξίσφαιρο γιλέκο. Μέχρι στιγμής τα στρατιωτικά αλεξίσφαιρα γιλέκα επιπέδου III και ΙV είναι ογκώδη και επομένως αποκαλύπτονται εύκολα, ακόμη και αν φέρονται κάτω από πολιτικά ρούχα. Δεν κάνουν για επιχειρήσεις ανορθόδοξου πολέμου, όπου η μεταμφίεση και η ανάμειξη με τον ντόπιο πληθυσμό είναι αναγκαία.

Αυτό που χρειάζεται είναι ένα αλεξίσφαιρο γιλέκο της ίδιας αντοχής, που να μοιάζει σαν σακάκι με συμβατικό ύφασμα, ή σαν επανωφόρι παρόμοιο με αυτά που φορούν οι ντόπιοι σε κάθε περιοχή. Αλλά το πιο επιθυμητό, είναι το "ενεργειακό αλεξίσφαιρο γιλέκο", που ανάλογα με το θραύσμα ή το βλήμα θα ενεργοποιείται δημιουργώντας μια αόρατη ενεργειακή ασπίδα γύρω από τον χρήστη και θα αποτρέπει την προσβολή του! Επιστημονική φαντασία; Ίσως όχι για πολύ!

Ανιχνευτές ψεύδους. Μικροί φορητοί ανιχνευτές που θα μπορούν να αντιλαμβάνονται αν κάποιος λέει ψέματα με υπέρυθρη ανίχνευση μεταβολής της θερμοκρασίας του ή μέτρησης της διαστολής της κόρης του ματιού ή των πόρων του δέρματος.

Τακτικοί φορητοί βιομετρητές. Δεν είναι μικρό πράγμα να στήνεται ολόκληρη ειδική επιχείρηση για τη σύλληψη υπόπτου τρομοκράτη και στη συνέχεια μετά την μεταφορά του σε περιοχή κράτησης να αποδεικνύεται ότι είναι ο λάθος άνθρωπος. Ένας μικρός φορητός βιομετρητής, που επί τόπου θα εξέταζε το DNA του υπόπτου, θα έλυνε πολλά προβλήματα.

Κλιματιστικές επενδύσεις πολεμικών σκύλων. Φαίνεται περίεργο γι'αυτούς που δεν έχουν την εμπειρία χειρισμού σκύλων  σε περιοχές με υψηλή θερμοκρασία. Σε υψηλή θερμοκρασία οι σκύλοι υπερθερμαίνονται και όταν τους επιβάλλεται να ενεργήσουν είτε για την ανίχνευση εκρηκτικών υλών είτε για περιπολία η ζέστη μπορεί να τους εξοντώσει.

Έτσι υπάρχει η σκέψη κατασκευής ειδικών "κλιματιστικών γιλέκων" που θα δουλεύουν με μπαταρίες ή γενικά με παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια και θα τους διατηρούν δροσερούς σε μια σταθερή θερμοκρασία. Μέχρι στιγμής κάτι ανάλογο υπάρχει για ανθρώπους, χωρίς να έχει ακόμη ευρεία διάδοση.

Ειδικός Ιματισμός παντός καιρού.  Μέχρι σήμερα έχουμε στο στρατό ιματισμό για χειμερινή διαβίωση και ιματισμό για υψηλές θερμοκρασίες, αλλάζοντας κατά περίπτωση στολές. Αυτό που χρειάζεται είναι ειδικές στολές κατασκευασμένες από ειδικά νήματα, που εκτός από την αυτόματη προσαρμογή του χρώματος τους στο περιβάλλον, θα μπορούν παράλληλα να ρυθμίζουν και την διατήρηση της ανάλογης θερμοκρασίας του σώματος.

Ειδικά γυαλιά ειδικών επιχειρήσεων. Πριν από λίγο καιρό είχαμε αναφερθεί στα "έξυπνα γυαλιά" που αναζητούν οι ειδικές δυνάμεις και που ήδη βρίσκονται στο τελευταίο στάδιο αξιολόγησης. Τα θέλουν όλα σ' ένα, για να βλέπουν, ακούν και να δείχνουν ότι θέλουν μέσα από το δίκτυο διοίκησης και πληροφοριών.

Επί πλέον θέλουν να έχουν laser κατάδειξης στόχου και σκόπευσης, που να μην ανιχνεύονται από άλλες διόπτρες νυκτερινής όρασης που κυκλοφορούν στην αγορά και προμηθεύονται οι αντίπαλοί τους! Επίσης θέλουν θερμικούς καταδείκτες που να δείχνουν θέσεις φιλίων, αλλά να μην είναι ανιχνεύσιμες από εχθρικές νυκτερινές διόπτρες. Προσανατολίζονται στην λύση καταδεικτών ραδιοσυχνοτήτων γι' αυτό το σκοπό.

Όλα αυτά ευελπιστούν οι αμερικανικές ειδικές δυνάμεις ότι πολύ σύντομα θα περιέλθουν στις αποθήκες τους. Ήδη η Διακλαδική Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων, (SOCOM) ζήτησε τον προηγούμενο χρόνο, γύρω στα 427 εκατομμύρια δολάρια για  έρευνα και δοκιμές.


Ανιχνευτής

Πηγή

Η εκπαίδευση και το καψόνι

Αξιολόγηση Ελλήνων πεζοναυτών στη λύση -αρμολόγηση ατομικού οπλισμού με κλειστά μάτια. (Πηγή φωτογραφίας:ΓΕΣ/ΔΕΔ)

Παρακινούμενος από μηνύματα αναγνωστών, θίγω αυτό το θέμα που δυστυχώς παρά τις όποιες διατάξεις και μέτρα έχουν ληφθεί, εξακολουθεί όπως φαίνεται, να ταλανίζει τις ένοπλες δυνάμεις  στο επίπεδο  στρατιωτικών παραγωγικών  σχολών, κέντρων εκπαίδευσης και μονάδων.

Αν και δεν είναι καθαρά  μόνο θέμα ειδικών δυνάμεων, εν τούτοις επιδρά στο ηθικό των στρατιωτών, κυρίως των στρατευσίμων και κατά συνέπεια επηρεάζει την μαχητική ικανότητα.

Θα πρέπει όμως να διευκρινισθεί η έννοια της λέξης "καψόνι" ή της "ατομικής εκπαίδευσης"  όπως συνήθως αναφέρεται στην στρατιωτική ορολογία και να διαχωριστεί από την έννοια της εκπαίδευσης.

Εκτέλεση άσκησης κοιλιακών, πριν από την δοκιμασία στην κολύμβηση Αμερικανών Πεζοναυτών, υποψήφιων για τις ειδικές δυνάμεις. (Πηγή USMC).

Μπορούμε λοιπόν να προσδιορίσουμε ότι "καψόνι" θεωρείται οποιαδήποτε συμπεριφορά ενός μέλους των ενόπλων δυνάμεων μόνιμου ή έφεδρου ανεξάρτητα βαθμού και υπηρεσίας που αναγκάζει ένα άλλο μέλος των ενόπλων δυνάμεων μόνιμο ή έφεδρο, ανεξάρτητα βαθμού ή υπηρεσίας να υποφέρει ψυχικά ή/και σωματικά, χωρίς να υπάρχει εύλογη αιτία, εκθέτοντάς το ή πιέζοντάς το να συμμετέχει σε βάναυσες, καταχρηστικές και επιβλαβείς δραστηριότητες, που δεν προβλέπονται από εγκεκριμένα προγράμματα ή διαταγές εκπαίδευσης της αρμόδιας στρατιωτικής υπηρεσίας.

Δηλαδή το καψόνι δεν περιορίζεται μόνο μεταξύ προϊσταμένου και υφισταμένου, αλλά μπορεί να συμβεί μεταξύ ομοιοβάθμων, για παράδειγμα μεταξύ παλαιών και νέων στρατιωτών, ή ακόμη να γίνει από κατώτερο προς ανώτερο, ειδικά όταν ο κατώτερος σε βαθμό ασκεί τα καθήκοντα του εκπαιδευτή και ο ανώτερος είναι εκπαιδευόμενος σε κάποιο στρατιωτικό σχολείο εκπαίδευσης.

Συνήθως το καψόνι περιλαμβάνει χωρίς να περιορίζεται μόνο σ' αυτό, "τελετές" μύησης ή δήθεν στρατικοποίησης, με επιβολή σαδιστικής σωματικής δοκιμασίας, ή ψυχολογικής πίεσης με ύβρεις ή με εξαναγκασμό απαγγελίας αισχρολογιών ή ακραίων φανατικών ή άλλων ανόητων συνθημάτων ή εκφράσεων, που καταφέρονται κατά της αξιοπρέπειας του εξαναγκαζόμενου ατόμου.

Εκπαίδευση υποψηφίων βατραχανθρώπων στη Σχολή Υποβρυχίων Καταστροφών του αμερικανικού ΠΝ. (Πηγή: US Navy)

Κτυπήματα στο πρόσωπο, στ' αυτιά ή στη μύτη, πάτημα δακτύλων χεριών ή ποδιών, τραβήγματα, σκίσιμο ρούχων,  βάναυσο και βίαιο κόψιμο κουμπιών, βρέξιμο άνευ λόγου με κρύο νερό, υπερβολική και με βίαιο εξαναγκασμό κατανάλωση  τροφών ή νερού ή άλλων αηδιαστικών "μιγμάτων", περιλαμβάνονται στην κατηγορία του καψονιού.

Δεν είναι απαραίτητο για να χαρακτηρισθεί μια πράξη σαν καψόνι, να περιλαμβάνει φυσική επαφή μεταξύ θύτη και θύματος. Μπορεί να περιορίζεται σε επίπεδο φραστικό με ύβρεις και φωνές ή σε άσκηση ψυχολογικής βίας, αλλά δεν παύει να είναι και αυτό καψόνι.

Εκπαίδευση βατραχανθρώπων στη ρίψη και περισυλλογή από ταχύπλοο σκάφος . Παλιά φωτογραφία της 10ετίας του '60. (Πηγή US Navy)

Η εκπαίδευση και το καψόνι έχουν μια πολύ σημαντική διαφορά! Η εκπαίδευση προβλέπεται από συγκεκριμένο και εγκεκριμένο πρόγραμμα. Η εκπαίδευση μπορεί να είναι σκληρή και επίπονη, αλλά δεν είναι ποτέ βάναυση και βασανιστική. Η σκληρότητα της εκπαίδευσης είναι σταδιακή και προοδευτική, στοχεύοντας να δημιουργήσει μαχητή ικανό να αντιμετωπίζει τις αντιξοότητες του πεδίου της μάχης.

Ασκήσεις δοκών Ελλήνων υποψηφίων βατραχανθρώπων στη Σχολή Υποβρυχίων Καταστροφών (Πηγή)

Επαναληπτικές σωματικές ασκήσεις αντοχής και ενδυνάμωσης, που παρακολουθούνται από κατάλληλους και έμπειρους εκπαιδευτές (οι οποίοι συνήθως συμμετέχουν με τους εκπαιδευόμενους) και εκτελούνται με εγκεκριμένο προπονητικό πρόγραμμα, δεν θεωρούνται καψόνι.

Οι επαναλαμβανόμενες, βάσει προγράμματος ασκήσεις ατομικής τακτικής εκπαίδευσης, όπως η κίνηση και η κατάληψη θέσεως μάχης κατά την επιθετική ανάβαση σε ύψωμα, η έρπυση, το "πυρ και κίνηση" και ο "αγώνας εκ του συστάδην" γενικά, δεν θεωρούνται καψόνι. 

Ολονύκτια άσκηση προσωπικού ελληνικών ειδικών δυνάμεων (Πηγή: ΓΕΣ/ΔΕΔ)

Η προοδευτική εκτέλεση πορειών με πλήρη φόρτο και οπλισμό ημέρα και νύκτα, οι διανυκτερεύσεις στο ύπαιθρο με καλό ή άσχημο καιρό, οι τακτικές νυκτερινές ασκήσεις με ελάχιστο ύπνο, δεν θεωρούνται καψόνι. Το ίδιο και η προγραμματισμένη εκτέλεση αναρριχήσεως ή καταρριχήσεως σε απόκρημνες περιοχές, ή διαβίωση στο χιόνι.

Η προγραμματισμένη κολύμβηση μάχης με στολή και πλήρη εξάρτυση ημέρα και νύκτα με σταδιακά αυξανόμενες αποστάσεις,  ή η πολύωρη κωπηλασία με λέμβους, δεν συγκαταλέγεται στην κατηγορία του καψονιού

Η απομνημόνευση ορολογιών, αριθμητικών τιμών και στοιχείων οπλισμού και άλλων υλικών, ονομάτων ιεραρχίας ή τοπωνυμιών της περιοχής ενεργείας μιας μονάδας, και η εξέταση αυτών των γνώσεων, δεν μπορεί να θεωρηθεί καψόνι.

Εκπαίδευση στην ταχεία καταρρίχηση, Ελλήνων εκπαιδευομένων στο ΚΕΑΠ (Πηγή ΓΕΣ/ΔΕΔ) 

Αυτονόητο είναι και δεν το θίγω καν ότι η εκτέλεση βολών με προγραμματισμό και σταδιακή επιβάρυνση του μαχητή με διάφορα όπλα ή η ρίψη χειροβομβίδων δεν έχουν σχέση με καψόνι.

Ο στρατιωτικός κανονισμός 20-1, εμπεριέχει πολλές διατάξεις σχετικά με την συμπεριφορά των στρατιωτικών γενικά και μεταξύ προϊσταμένων και υφισταμένων και αφήνει να εννοηθεί μεταξύ των άλλων ότι κάθε βάναυση και αναξιοπρεπής συμπεριφορά του ενός προς τον άλλο είναι κολάσιμη και τιμωρείται ανάλογα με τη βαρύτητά της είτε πειθαρχικά είτε ποινικά.

Συγκεκριμένα στο άρθρο 10 και στην παράγραφο 3, εξηγεί τι σημαίνει πειθαρχία, ενώ στην παράγραφο 6 κάνοντας μνεία για τις σχέσεις ανωτέρων-κατωτέρων, αποκλείει την βάναυση συμπεριφορά και το θίξιμο της ατομικής αξιοπρέπειας.

Στο άρθρο 15 περί στρατιωτικής αγωγής και συγκεκριμένα στην παράγραφο 1 διευκρινίζει κατηγορηματικά ότι η εκπαίδευση στη στρατιωτική αγωγή πρέπει να είναι προγραμματισμένη.

Τέλος, στο άρθρο 63 περί πειθαρχικών παραπτωμάτων, συγκαταλέγει μέσα σ' αυτά την κατάχρηση εξουσίας και την βάναυση συμπεριφορά.

Αν πάμε και στον στρατιωτικό ποινικό κώδικα, θα βρούμε αρκετές διατάξεις περί αξιοποίνων πράξεων βιαιοπραγίας (άρθρο 59) ή εξύβρισης (άρθρο 60) ή έκδοσης αθέμιτων διαταγών (άρθρο 73) κ.α.

Ο στρατιωτικός κανονισμός και ο νόμος καλύπτουν αυτές τις περιπτώσεις, αρκεί να γνωρίζουν αυτοί που ενδιαφέρονται τα ισχύοντα. Μια πολύ καλή ανάλυση για το θέμα μπορείτε να διαβάσετε στην ιστοσελίδα της Ένωσης των Δικαστικών Λειτουργών της Στρατιωτικής Δικαιοσύνης.

 Θα ήθελα να τονίσω ότι τέτοιες κατάπτυστες και ανεπίτρεπτες συμπεριφορές θα πρέπει να καταγγέλονται αμέσως στις κατά τόπους διοικήσεις, όπου και αν συμβαίνουν.

Ακόμη και στα Γενικά Επιτελεία Στρατού Ναυτικού και Πολεμικής Αεροπορίας, στις αντίστοιχες ιστοσελίδες τους, μπορεί κάποιος να βρεί πληροφορίες επικοινωνίας και ν' απευθυνθεί ηλεκτρονικά τηλεφωνικά ή έγγραφα για να καταγγείλει τέτοια θλιβερά γεγονότα. Επιπλέον και στο Διακλαδικό Κεντρο Ψυχικής Υγείας Ενόπλων Δυνάμεων.

Εκπαίδευση προσωπικού ειδικών δυνάμεων στην αναρρίχηση και καταρρίχηση σε παγωμένες και χιονοσκεπείς περιοχές  (Πηγή: US Army)

Επειδή πάντα μιλάω με βάση την εμπειρία μου στις ειδικές δυνάμεις, έχοντας περάσει "40 κύματα" εκπαίδευσης, τονίζω ότι στον χώρο αυτό η ένταξη ενός στρατιώτη είναι εθελοντική και κατά συνέπεια και η εκπαίδευση. Σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσής μου, δεν είχα ποτέ υποστεί καψόνια έτσι όπως το διάβασα σε παλιό άρθρο ιστολογίου που ασχολείται με την στρατιωτική θητεία.

Δεν λέω ότι τέτοια πράγματα δεν έχουν συμβεί, γιατί όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά.  Κάποτε κάτι τέτοιους "παλικαρισμούς", αντιμετώπισα και εγώ σε μια μονάδα από ένα "παλιότερο". Απλά του έτριψα λίγο τη μούρη και σταμάτησε τα παραμύθια του.

 Πράγματι πέρασα δύσκολες στιγμές, μέχρις ορίου αντοχής και ακόμη παραπέρα. Έχασα τις αισθήσεις μου σε νυκτερινή πολύωρη πορεία σε ένα διαβολεμένο βουνό, με τη λάσπη μέχρι το γόνατο και κάτω από ραγδαία βροχή. Κολύμπησα αποστάσεις που δεν θα μπορούσα να φανταστώ ποτέ στη ζωή μου, πιο πριν. Βούτηξα αρκετές φορές στο κενό από το αεροπλάνο μέσα στο μαύρο σκοτάδι, για να βρεθώ μετά από μερικά λεπτά σ' ένα απ' αυτά τ' άλματα, μέσα στο βούρκο ενός έλους.

Άλμα στατικού ιμάντα Ελλήνων αλεξιπτωτιστών από αεροσκάφος C-130, με πλήρη φόρτο. (Πηγή: ΓΕΣ/ΔΕΔ)

Και όμως ποτέ δεν μου μπήκε στο μυαλό ότι αυτά είναι καψόνι, γιατί πάντα μαζί μου και μπροστά είχα είτε τον εκπαιδευτή μου είτε τον επικεφαλής του τμήματός μου. Άλλωστε είχα επιλέξει αυτόν τον τρόπο ζωής και επομένως για μένα ήταν μονόδρομος.

Αργότερα όλα αυτά μου φάνηκαν πολύ χρήσιμα και σωτήρια όταν χρειάστηκε ν' αντιμετωπίσω κάποιες πραγματικά δύσκολες και επικίνδυνες καταστάσεις.

Και κάτι ακόμα, στις ειδικές δυνάμεις που έζησα εγώ, εκπαιδευόμασταν να αντιμετωπίσουμε τον δυνητικό  αντίπαλο που επιβουλεύεται τη χώρα μας, είτε από ανατολικά είτε από βόρεια. Ποτέ δεν ασχοληθήκαμε με εκπαίδευση "καταστολής πλήθους" για να αντιμετωπίσουμε συμπατριώτες μας ούτε ποτέ κληθήκαμε να το κάνουμε, όπως το περιγράφει ένας αναγνώστης. Αν πράγματι συμβαίνει κάτι τέτοιο σήμερα, εκπλήσσομαι και λυπάμαι, γιατί ξεφεύγει από τα καθαρά στρατιωτικά καθήκοντα.

Εξάσκηση στην ελεύθερη αναρρίχηση προσωπικού των ελληνικών ειδικών δυνάμεων (Πηγή: ΓΕΣ/ΔΕΔ)

Αλλά αυτό που ενοχλεί ακόμη πιο πολύ, είναι ότι υπάρχει ισοπέδωση. Δηλαδή όποιος υπηρετεί στις ειδικές δυνάμεις σώνει και καλά πρέπει να είναι "στρατολάγνος", ή "φασίστας" ή "μισθοφόρος" ή ό,τι άλλο εκτός από απλά ένας τολμηρός στρατιώτης-μαχητής που αγαπά την πατρίδα του και θέλει να την υπηρετήσει με αυτόν τον τρόπο.

Εκπαίδευση στην εκτέλεση αλμάτων ελεύθερης πτώσης με πλήρη φόρτο, από προσωπικό των ελληνικών ειδικών δυνάμεων. (Πηγή: ΓΕΣ/ΔΕΔ)

Κλείνοντας το άρθρο, έχω να δώσω κάποιες πρακτικές συμβουλές σε νεώτερους για την αντιμετώπιση καψονιού:

• Μάθετε καλά τους κανονισμούς που ισχύουν και αντιληφθείτε από την πρώτη στιγμή το πρόγραμμα ωρών υπηρεσίας και εκπαίδευσης. Ρωτήστε ευθέως για το τι δεν πρέπει να εκτελείτε, που σύμφωνα με τις διαταγές, λογίζεται σαν καψόνι.
• Εκτός προγράμματος εκπαίδευσης και καθηκόντων υπηρεσίας, μη δεχθείτε να υποστείτε οποιαδήποτε σωματική δοκιμασία με το πρόσχημα της "ατομικής εκπαίδευσης" από παλιό στρατιώτη ή βαθμοφόρο, μέσα ή έξω από το θάλαμο σε ώρες που είναι αφιερωμένες σε ανάπαυση. Κάντε το θέμα και ζητήστε να δείτε τον υπεύθυνο αξιωματικό υπηρεσίας.
• Αν κάποιος προσπαθήσει να χειροδικήσει επάνω σας, αντισταθείτε και αναφέρετε το θέμα πιο ψηλά. 
• Να μην απαγγείλετε "ποιηματάκια" ή να φωνάζετε φράσεις ή συνθήματα με γελοίο περιεχόμενο, που θίγουν την προσωπικότητά σας και την αξιοπρέπειά σας και δεν έχουν σχέση με την στρατιωτική σας θητεία, αν κάποιος παλιός ή βαθμοφόρος, σας δώσει τέτοια παράνομη εντολή.
• Να μη φοβάστε απειλές ούτε νταηλίκια από επίδοξους "αναμορφωτές" του στρατεύματος, αλλά αντιμετωπίστε τους με ηρεμία και σταθερότητα, όταν ξέρετε ότι έχετε το δίκιο με το μέρος σας.

Ανιχνευτής

RA-1. Το νέο επιχειρησιακό αλεξίπτωτο ελεύθερης πτώσης

Αλεξίπτωτο RA-1 Πηγή

 Από το περασμένο καλοκαίρι ο αμερικανικός στρατός δοκιμάζει το νέο επιχειρησιακό αλεξίπτωτο ελεύθερης πτώσης το RA-1 (Military Free Fall Advanced Ram-Air Parachute System). Εντός του τρέχοντος έτους, θα αντικαταστήσει το "παλιό" πλέον MC-4.

Το νέο αλεξίπτωτο, που κατασκευάζεται από συνεργαζόμενες αμερικανικές εταιρείες, δοκιμάστηκε ενδελεχώς από το Ειδικό Τμήμα Αναγνωρίσεως C, της 2ης Μοίρας του 38 Συντάγματος Ιππικού, που ανήκει στην 504 Ταξιαρχία Επιτήρησης (Troop C/2nd Squadron/38th Cavalry Regiment/504 Battlefield Surveillance Brigade).

Έχει σχεδιαστεί ειδικά για αλεξιπτωτιστές που μεταφέρουν βαρύ φόρτο και πέφτουν σε άγνωστο και ανώμαλο έδαφος ημέρα ή νύκτα. Κατά τη διάρκεια των δοκιμών απέδειξε ότι έχει καλύτερη επίδοση στην ομαλή και "απαλή" προσγείωση χωρίς "στολάρισμα", που το καθιστά πιο ασφαλές για τους αλεξιπτωτιστές. 

Αλεξίπτωτο RA-1 (Πηγή)

Η προωθητική του ικανότητα είναι 4:1, (δηλαδή για 1 πόδι κατάβασης καλύπτει 4 πόδια οριζοντίως), έναντι του παλιού που είναι 2:1 που σημαίνει μεγαλύτερη ικανότητα διείσδυσης. Επιπλέον είναι πιο εύκολο στην καθοδήγηση. Στρέφεται πολύ πιο γρήγορα από το MC-4 και επιτρέπει τη συγκέντρωση μιας ομάδας αλεξιπτωτιστών με ασφάλεια σε μια ακτίνα 25-30 μέτρων.  

Επιτρέπει την εκτέλεση αλμάτων ελεύθερης πτώσης από ύψος 3500 (1 χλμ) έως και 35000 πόδια (10,6 χλμ) με συνολικό βάρος αλεξιπτωτιστού με φόρτο 204 κιλών. Παράλληλα μπορεί να συσκευαστεί και να χρησιμοποιηθεί ακόμη και σαν αλεξίπτωτο στατικού ιμάντα για τους αλεξιπτωτιστές που δεν είναι εκπαιδευμένοι στην στρατιωτική ελεύθερη πτώση.

Το όλο σύστημα διαθέτει 3 επιπλέον εξαρτήματα:

 1. Την  βελτιωμένη συσκευή αυτόματης ηλεκτρονικής ενεργοποίησης (Electronic Automatic Activation Device, EAAD) που παρέχει μεγαλύτερη ασφάλεια για την ανάπτυξη του αλεξιπτώτου. Ειδικά αν τύχει ο αλεξιπτωτιστής για οποιοδήποτε λόγο να μη μπορεί να ελέγχει την κάθοδό του και αδυνατεί ν' αναπτύξει το αλεξίπτωτό του στο προβλεπόμενο ύψος, ο μηχανισμός ενεργοποιείται και αναπτύσσει το εφεδρικό αλεξίπτωτο, όταν η ταχύτητα καθόδου ξεπεράσει τα 78 μίλια/ώρα (126 χλμ/ω) στο ελάχιστο επιτρεπτό ύψος ανοίγματος θόλου (περίπου 750 πόδια-δηλαδή 230 μέτρα-από την επιφάνεια του εδάφους).

Μια χαρακτηριστική εικόνα πλοήγησης  αλεξιπτωτιστή κατά τη διάρκεια εκπαιδευτικού άλματος ΗΑΗΟ. Στη συγκεκριμένη φωτογραφία βλέπετε ένα Γάλλο εκπαιδευόμενο αλεξιπτωτιστή Ε.Π. μεγάλων υψών. (Πηγή)

 2. Το σύστημα πλοήγησης (Navigation Aid, NAVAID), που επιτρέπει τον εύκολο προσανατολισμό και την πλοήγηση στον αέρα, μετά το άνοιγμα του θόλου. Ο αλεξιπτωτιστής προτοποθετεί τα στοιχεία της ζώνης ρίψεως και το σημείο αφέσεως και με τη βοήθεια του ενσωματωμένου GPS πλοηγεί στον αέρα και κατευθύνει το αλεξίπτωτό του στη σωστή πορεία διείσδυσης. 

Το GPS συνδέεται με το στρατιωτικό Διακλαδικό Σύστημα απ' Αέρος Ρίψεων Ακριβείας της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας (Mission Planner of the Joint Precision Airdrop System, MP JPADS) που δίνει την δυνατότητα εκτέλεσης ρίψεων προσωπικού ή φόρτων με την μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια χωρίς να απαιτούνται ζώνες ρίψεων τόσο μεγάλων διαστάσεων όπως γίνεται σε συμβατικές ρίψεις.

Αμερικανικό σύστημα πλοήγησης αλεξιπτωτιστού Ε.Π. (Πηγή)

 3. Τη νέα Μάσκα Οξυγόνου Αλεξιπτωτιστή ( Parachutist Oxygen Mask, POM) που φέρεται από τους αλεξιπτωτιστές σε ύψη από 13000 πόδια (4 χλμ) και άνω. Η νέα μάσκα είναι πιο εύχρηστη και αντικαθιστά την μέχρι τώρα χρησιμοποιούμενη MBU-12P

Πόσο κοστίζει και σε τι ποσότητα θα γίνει η προμήθεια του συγκεκριμένου αλεξιπτώτου δεν έχει γίνει ακόμη γνωστό. Περισσότερες τεχνικές λεπτομέρειες για το RA-1 μπορείτε να δείτε στον σύνδεσμο: INTRUDER® SYSTEM

Ανιχνευτής 

Πηγή

Ένας ήρωας των οχυρών

Αποχώρηση Ελλήνων από τα οχυρά (Πηγή)

Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ είχε πει το ιστορικό “οι ήρωες πολεμάνε σαν ΄Έλληνες”. Όπως φάνηκε βέβαια εκ των υστέρων δεν ήταν μόνο αναγνώριση του αγώνα των Ελλήνων ενάντια στις δυνάμεις του Άξονα, αλλά και εκδήλωση της ανησυχίας του, γι΄ αυτό το λαό που στα πολύ δύσκολα με κάποιο μαγικό τρόπο αφυπνίζεται, ενώνεται, πολεμά μέχρι θανάτου για την εθνική του αξιοπρέπεια. Γι΄ αυτό και αμέσως μετά τα καλά και θερμά του λόγια, ο Τσόρτσιλ, έπαιξε σημαντικό ρόλο στον εθνικό διχασμό που ακολούθησε το τέλος της Κατοχής.

Δεν γνωρίζουμε αν ο Βρετανός πρωθυπουργός είχε στο μυαλό του κάποιο συγκεκριμένο περιστατικό που τον έκανε να εκφράσει το θαυμασμό του για τη μαχητικότητα των Ελλήνων. Δεν γνωρίζουμε αν είχε ακούσει ποτέ την ιστορία ενός Έλληνα λοχία που έχοντας απέναντί του τη πιο σύγχρονη πολεμική μηχανή της εποχής, έμεινε μόνος του μέσα σ΄ ένα πολυβολείο και “έριξε” 38.000 σφαίρες εναντίον των Γερμανών εισβολέων! Σταμάτησε όταν του τελείωσαν οι σφαίρες και αφού είχε προξενήσει απίστευτες απώλειες στους Γερμανούς!

Η ιστορία του λοχία Δημήτρη Ίτσιου και το τραγικό του τέλος είναι ίσως το καλύτερο μήνυμα αυτή την ημέρα μνήμης. Και είναι ένα μήνυμα ότι κανείς δεν μπορεί να σε αναγκάσει να σκύψεις, αν δεν το επιτρέψεις εσύ ο ίδιος.

6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941

Ο Δημήτριος Ίτσιος γεννήθηκε το 1906 στην ακόμα σκλαβωμένη τότε Μακεδονία από Βλάχους γονείς. Παντρεύτηκε την Άννα Κ. Νανοπούλου, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, τη Μαρία και τον Αναστάση. Με την κήρυξη του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου επιστρατεύθηκε ως έφεδρος λοχίας και υπηρετούσε στο Μπέλες, πάνω από το χωριό του, τα Άνω Πορόια Σερρών.

Εκεί επάνω, στην κορυφογραμμή του Μπέλες, ήταν στημένα τα πρώτα πρόχειρα φυλάκια της προκάλυψης της «γραμμής Μεταξά». Λίγο πιο κάτω, σε απόσταση περίπου δύο χιλιομέτρων από την οροθετική γραμμή, βρίσκονταν τα εννέα σκυρόδετα ελληνικά πυροβολεία, στημένα κατά μήκος της δεύτερης αμυντικής γραμμής. Οι υπερασπιστές των πυροβολείων, είχαν εντολή να αμυνθούν ώσπου ο στρατός του υποτομέα Ροδοπόλεως να συμπτυχθεί χωρίς απώλειες προς τα Κρούσια κι αμέσως μετά, να εγκαταλείψουν κι αυτοί τις θέσεις τους με κανονική υποχώρηση, έχοντας ως πλεονέκτημα την άριστη γνώση της περιοχής.

Ο Ίτσιος κατά την εισβολή των Γερμανών στο Μπέλες, στις 6 Απριλίου 1941, βρέθηκε να είναι επικεφαλής του Πολυβολείου Π8. Η ώρα είναι 5.15΄ όταν ψηλά στην «Ομορφοπλαγιά» του Μπέλες η πιο τέλεια πολεμική μηχανή της εποχής αρχίζει το καταστροφικό της έργο. Το πρώιμο γλυκοχάραμα έρχεται συντροφευμένο από ομοβροντίες Γερμανικών πυροβόλων, όλμων και πολυβόλων. Αρχίζει η επίθεση. Ανταπαντούν οι υπερασπιστές της προκάλυψης. Τα μάτια του Ίτσιου και των συντρόφων του κατακόκκινα απ’ την ολονύχτια αγρυπνία ερευνούν πόντο - πόντο το έδαφος μπροστά τους. Με το δάχτυλο στην σκανδάλη είναι έτοιμοι να αντιτάξουν σκληρή αντίσταση στην ιταμή επίθεση. Η προκάλυψη αντιστέκεται ηρωικά.

Ο ήλιος, στις πλαγιές του Μπέλες, αρχίζει σιγά - σιγά το καθημερινό του ανηφόρισμα. Κάποια στιγμή ακούγεται βόμβος αεροπλάνων. Τρία ή τέσσερα «στούκας» πλησιάζουν την περιοχή και ξερνούν σίδηρο και φωτιά. Στη σφοδρότητα των επίγειων και ουράνιων επιθέσεων δεν αντέχει άλλο η προκάλυψη. Αναδιπλώνονται οι υπερασπιστές της πρώτης γραμμής. 

Έρχεται η σειρά των πολυβολείων. Θερίζουν τα πολυβόλα τους. Ατσάλινοι οι υπερασπιστές τους καθηλώνουν τους Γερμανούς. Τα αεροπλάνα βουτούν και ξαναβουτούν με λύσσα σκορπώντας φωτιά και όλεθρο. Τα οχυρά αντιστέκονται. Οι υπερασπιστές των πολυβολείων ποτίζουν με το αίμα τους τα ιερά χώματα της γενέθλιας γης.

Σταδιακά τα ελληνικά πυροβολεία Π3, Π4, Π5 και Π9, σιγούν. Ακολουθεί το Π6 που, περικυκλωμένο από τον εχθρό, έπειτα από σθεναρή αντίσταση, καταλαμβάνεται το μεσημέρι… Τα πυροβολεία Π7 και Π8, όμως, συνεχίζουν να μάχονται. Μέσα, βρίσκονται Έλληνες με ψυχή, θρεμμένοι με τα ιδεώδη της ελευθερίας, με τα ιδανικά της αυτοθυσίας. Έλληνες, που δε διαπραγματεύονται ούτε μια σπιθαμή ελληνικής γης… Γνωρίζουν πως δεν υπάρχει ελπίδα γι’ αυτούς. Αλλά, δεν τους νοιάζει. Το πυροβολείο Π8, έχει στη διάθεσή του 38.000 φυσίγγια, που οι υπερασπιστές του είναι διατεθειμένοι να τα «ξοδέψουν» με τη «δέουσα τσιγκουνιά».

Κάποια στιγμή ο λοχίας Ίτσιος βλέποντας το μάταιο της θυσίας, διατάζει τους στρατιώτες της μονάδας του να εγκαταλείψουν το Π8. Ο ίδιος θα μείνει και θα προσπαθήσει να καλύψει μόνος του την σωτηρία τους. Μερικοί υπακούουν. Οι Ανωπορογιώτες όμως μένουν. Φίλοι και σύντροφοι στις δουλειές και στα γλέντια στο χωριό. Πιστοί συμμαχητές του τώρα στο Π8 στην απόφασή του για αντίσταση μέχρις εσχάτων. Στη θυσία. 

Μεθυσμένος ο Ίτσιος από τους καπνούς και τη βαριά μυρωδιά της μπαρούτης, αλλά και σε κατάσταση έκστασης, αποκρούει με το πολυβόλο του τις λυσσασμένες απόπειρες των Γερμανών για κατάληψη του οχυρού του. Γυαλίζουν τα κράνη των σκοτωμένων Γερμανών στρατιωτών της Βέρμαχτ στον απριλιάτικο ήλιο. Οι επιθέσεις συνεχίζονται, πληθαίνουν, σκληραίνουν. Μα ο Ίτσιος δε σταματά με το πολυβόλο του να σκορπά τον όλεθρο και το θάνατο στο Γερμανό εισβολέα. Όσο πιο πολύ κρατήσει στο μετερίζι του, τόσο ποιό ασφαλής θα γίνει η υποχώρηση των άλλων προς τα Κρούσια. Ούτε σκέψη για τη δική του σωτηρία με φυγή.

Η χαρά της θυσίας για την πατρίδα δίνει φτερά στην ψυχή, στα χέρια, στο πολυβόλο του λοχία. Οι άδειοι κάλυκες γεμίζουν τον ελεύθερο χώρο του πολυβολείου. Το τηλέφωνο με τη Διοίκηση από ώρα έχει σιγήσει. Κάποια στιγμή τελειώνουν τα πυρομαχικά. Αμέσως μετά ακολουθεί μια αλλόκοτη σιωπή. Οι Γερμανοί λουφάρουν. Αυτό φαίνεται, περίμεναν. Το τελείωμα των φυσιγγιών. Ο Λοχίας με τους συντρόφους του, γνωρίζουν πως έπραξαν το καθήκον τους. Πολέμησαν για την πατρίδα, για τις οικογένειές τους, τους φίλους τους. Ξέρουν πως μάλλον δεν θα ξαναδούν ποτέ τους δικούς τους ανθρώπους, για τους οποίους υπεραμύνθηκαν.

Με δυσκολία ανοίγουν τη βαριά σιδερόπορτα του φρουρίου τους. Τα άδεια φυσίγγια την έχουν φρακάρει. Σε λίγο βρίσκονται έξω. Στο γεμάτο από καπνούς, μυρωδιά μπαρούτης και θάνατο αέρα του βουνού. 

Είναι προχωρημένο απόγευμα. Κράτησαν για καλά. Στην κατάσταση αυτή -μισοζαλισμένοι και ιδρωμένοι από την περίεργη σιωπή - ούτε που κατάλαβαν την περικύκλωσή τους, άοπλοι αυτοί, από ομάδα Γερμανών.

«Οι άνδρες, όσοι δεν εφονεύθησαν, συλλαμβάνονται αιχμάλωτοι και μαζί μ’ αυτούς κι ο Λοχίας Ίτσιος Δημήτριος, αρχηγός του Πυροβολείου Π8. Το πυροβολείον τούτο, δια του φοβερού, πράγματι, πυρός, επέφερεν εις τους Γερμανούς τεραστίας φθοράς. Δι’ αυτό ο επικεφαλής αυτών Αξιωματικός, ζητάει να μάθει τον Αρχηγόν», μας πληροφορεί ο Συνταγματάρχης Γιακουμής στο πολεμικό του ημερολόγιο.

Ο επικεφαλής αξιωματικός σε άπταιστα Ελληνικά ζητά τον αρχηγό του φρουρίου Π8. Η σκηνή που ακολουθεί, ζωντανεύει, χωρίς υπερβολή, την Αλαμάνα με το Διάκο της πάνω στα Μακεδονικά βουνά. Ευθυτενής, με αγέρωχη αξιοπρέπεια χωρίς ίχνος πρόκλησης και ανόητης επίδειξης, κάνει ο Ίτσιος δυο - τρία βήματα μπροστά, χαιρετά στρατιωτικά το Γερμανό Αξιωματικό και με σταθερή φωνή αναφέρει:

- Ίτσιος Δημήτριος, λοχίας πεζικού.

Ξαφνιάζεται ο άλλος. Στα μάτια του εύκολα θα μπορούσε να διακρίνει κανείς το θαυμασμό του για το παλικάρι.

- Συγχαρητήρια λοχία. Με τη γενναιότητά σου ζωντάνεψες εδώ πάνω, σε τούτα τα βουνά, την πανάρχαια ιστορία των προγόνων σου.

Αμέσως μετά του κάνει νεύμα να τον ακολουθήσει. Τον οδηγεί στο ξέφωτο μπροστά από το πολυβολείο, και δείχνοντας του τις δεκάδες των πτωμάτων των στρατιωτών του - πάνω από 200 κατά έγκυρη εκτίμηση - του λέει:

- Αυτό που βλέπεις λοχία είναι έργο δικό σου.

Ο Ίτσιος γαλήνιος σαν όλους τους πραγματικούς ήρωες απαντά λακωνικά:

- Έπραξα το καθήκον μου.

- Εσύ έπραξες το καθήκον σου. Τώρα η σειρά μου να «εκτελέσω» κι εγώ το δικό μου καθήκον.

Πηγή

Και μπροστά στα έκπληκτα μάτια των Ελλήνων και Γερμανών στρατιωτών, βγάζει το πιστόλι του και στυλώνοντάς το στον κρόταφο του παλικαριού τον εκτελεί εν ψυχρώ. Πέφτει άψυχο το παλικάρι στα πόδια του εκτελεστή του. Μια αυλακιά άλικο αίμα πνίγει τα πρώτα αγριολούλουδα της «Ομορφοπλαγιάς» σημαδεύοντας τα όρια της γενναιότητας της πατριδολατρίας και της θυσίας από τη μια και της βαρβαρότητας, του φασισμού και της απανθρωπιάς από την άλλη. Ψυχρή, εγκληματική δολοφονία.

Ο Γερμανός ήξερε καλά πως τη στιγμή εκείνη, διέπραττε ένα έγκλημα πολέμου, μια στυγνή κι αποτρόπαια δολοφονία, μπροστά στα απορημένα βλέμματα των δικών του στρατιωτών και στα γεμάτα πίκρα και αγανάκτηση βλέμματα των συμπολεμιστών του Ίτσιου. Γιατί, ο λοχίας τους, δεν έπεσε. Δολοφονήθηκε εν ψυχρώ. Έφυγε από τη ζωή άδικα, μια όμορφη Απριλιάτικη ημέρα στην καρδιά της άνοιξης…

Η θυσία του έχει καταγραφεί σε σχετική πολεμική έκθεση του 111/70 τάγματος Πεζικού, όπου μεταξύ των άλλων, αναφέρονται :

«….ο γενναίος Ίτσιος Δημήτριος με το σκληρό θάνατό του θα εισέλθει στο πάνθεον των ηρώων και η ιστορία θα αναγράφει το όνομά του προς παραδειγματισμό των επερχόμενων γενεών....»

Το πτώμα του, μαζί με αυτά των άλλων συμπολεμιστών του, ετάφη στην Ομορφοπλαγιά. Το 1946, η σύζυγός του, Άννα, μαζί με άλλους συγχωριανούς, ξέθαψαν και μετέφεραν τα οστά του και των άλλων πεσόντων στο Ηρώο του χωριού Άνω Πορόια. Είναι η χρονιά που απονέμεται μεταθανάτια στο λοχία ο βαθμός του Επιλοχία και το Αργυρό Αριστείο Ανδρείας για τη γενναιότητα και το θάρρος του. Πολλά χρόνια μετά στήνεται στην «Ομορφοπλαγιά» και κοντά στο θρυλικό πλέον Π8 αναμνηστική στήλη, το δε στρατόπεδο που υπάρχει στο χώρο της θυσίας του ονομάζεται «Στρατόπεδο Ίτσιου». Τέλος στις 10 Αυγούστου 1980, σε επίσημη τελετή γίνονται τα αποκαλυπτήρια της γλυπτικής σύνθεσης της κεντρικής πλατείας του χωριού Άνω Πορόια.

Σήμερα, επίκαιρα όσο ποτέ, ο ήρωας Δημήτριος Ίτσιος βροντοφωνάζει με τη χάλκινη σιωπή της προτομής του από την κεντρική πλατεία του Μακεδονίτικου κεφαλοχωριού, σε απόσταση αναπνοής από τα συμβατικά σύνορα του ασύνορου Ελληνισμού, ότι τα κόκκαλα των παλαιών και νέων Μακεδόνων ηρώων τσακίζουν αλύπητα τα βέβηλα χέρια φίλων και εχθρών, για όποια απόπειρα καπήλευσης της Ελληνικής ιστορίας.

- Ίτσιος Δημήτριος του Ευσταθίου...

- Παρών!

Πηγή

Περίπολος Αναγνώρισης "Α" (Ghost Recon Alpha)

Ένα φουτουριστικό φιλμ του 2012 μικρής διάρκειας, που παρουσιάζει μια καταδρομική επιχείρηση  αμερικανικών (τι άλλο;) ειδικών δυνάμεων σε περιοχή της Ρωσίας, εμφανίζει όλα τα όπλα και υλικά του στρατιώτη του μέλλοντος, όπως τα προβλέπουν οι ειδικοί.

Αρκετά απ' αυτά τα έχουμε παρουσιάσει αποσπασματικά σε ξεχωριστά άρθρα. Αξίζει να το δείτε όχι τόσο από πλευράς πλοκής, αλλά για να αντιληφθείτε πώς θα είναι εξοπλισμένος ο μαχητής των ειδικών δυνάμεων στο μέλλον που, δεν είναι τόσο απώτερο πλέον!

Ανιχνευτής

Ο Αγώνας της ΕΟΚΑ!

Διαδηλώσεις Ελληνοκυπρίων Μαθητών, που με τις ελληνικές σημαίες, φωνάζουν υπέρ της Ένωσης. (Πηγή)

Ο Αγώνας της ΕΟΚΑ ξεκίνησε την 1η Απριλίου 1955 με εκρήξεις βομβών στις κυριότερες πόλεις της Κύπρου και αιφνιδίασε τις Βρετανικές Αρχές αλλά και τον Κυπριακό λαό. Την ίδια μέρα κυκλοφόρησε το πρώτο φυλλάδιο του Αρχηγού της ΕΟΚΑ για το σκοπό του Αγώνα. 

Οι Τουρκοκύπριοι και η ηγεσία των αριστερών κυπριακών Οργανώσεων καταδίκασαν τον Αγώνα, αλλά ο Ελληνικός Κυπριακός λαός τον υποστήριξε και πρόσφερε κάθε είδους βοήθεια στους αγωνιστές της ΕΟΚΑ. Οι νέοι, μαθητές και εργαζόμενοι, έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στον Αγώνα με τα ηρωικά κατορθώματα τους. Μερικοί φοιτητές του Πανεπιστημίου Αθηνών, εκπαιδευμένοι στη χρήση των όπλων, διέκοψαν τις σπουδές τους, ήρθαν στην Κύπρο και εντάχθηκαν στην ΕΟΚΑ. 

Ο Κυβερνήτης Άρμιτεϊτζ, εφαρμόζοντας το νόμο της 15ης Ιουλίου 1955 για προσωποκράτηση ατόμων χωρίς δίκη, έστειλε αρκετούς Κυπρίους στα κρατητήρια. Η ΕΟΚΑ, ενισχυόμενη συνεχώς με νέα μέλη, έπληττε με επιτυχία τις δυνάμεις ασφαλείας. Ο Εθνάρχης Μακάριος αγωνιζόταν στο πολιτικό πεδίο για την ελευθερία της Κύπρου. 

Οι Άγγλοι συγκρότησαν τον Αύγουστο του 1955 την Τριμερή Διάσκεψη του Λονδίνου με μέλη των Κυβερνήσεων της Βρετανίας, της Ελλάδας και της Τουρκίας και ενέπλεξαν την Τουρκία επίσημα στην εξεύρεση λύσης του Κυπριακού προβλήματος. 

Ο ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο του 1955 εξέτασε την προσφυγή της Ελλάδας για εφαρμογή της αρχής της αυτοδιάθεσης στην περίπτωση του λαού της Κύπρου. Το θέμα δεν συμπεριλήφθηκε στην ημερήσια διάταξη της Γενικής Συνέλευσης του Διεθνούς Οργανισμού.

Ο Αγώνας της ΕΟΚΑ είχε αποκλειστικό σκοπό την ελευθερία της Κύπρου και την ένωση της με την Ελλάδα. Δεν υπήρχε κανένα αντιβρετανικό ελατήριο, όταν η ΕΟΚΑ έστρεφε τα όπλα εναντίον των Βρετανών κυριάρχων. Είναι πολύ σαφής η δήλωση του Διγενή:

«Ανέλαβον τον αγώνα εναντίον των παλαιών φίλων και συμμάχων μου, δια να υπεραμυνθώ των ιδίων ακριβώς ιδεωδών, δια τα οποία είχομεν συμπολεμήσει μετ' αυτών εις τα πεδία του πρώτου και δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Ο αγώνας της Κύπρου ουδέν αντιβρετανικόν ελατήριον υπέκρυπτεν. Υπηγορεύθη από αδήριτον ανάγκην και κατέστη αναγκαίος μετά την διάψευσιν των ελπίδων και των προσδοκιών του Ελληνικού και ιδιαιτέρως του Κυπριακού λαού»

Στη Λευκωσία οι εκρήξεις έγιναν: α) Στον κυβερνητικό ραδιοσταθμό, που ήταν όργανο της βρετανικής προπαγάνδας. Οι ζημιές που προξενήθηκαν ήταν γύρω στις 20 χιλιάδες λίρες, β) Στην Αρχιγραμματεία, όπου οι ζημιές ήταν σημαντικές, γ) Στο Γραφείο Παιδείας, όπου προκλήθηκε πυρκαγιά και κατακάηκαν έγγραφα, δ) Σε εγκαταστάσεις πίσω από τους στρατώνες Γούλσλεϋ.

Στη Λάρνακα προκλήθηκαν εκρήξεις: α) Στον κεντρικό αστυνομικό σταθμό, β) Στο διοικητήριο, γ) Στο δικαστικό μέγαρο, δ) Στο σπίτι του αστυνόμου Μίλιγκ, ε) Στο σπίτι του διοικητή Μουφτιζαντέ. Σ' όλες τις περιπτώσεις προξενήθηκαν ζημιές. Οι πιο πολλές ήταν στο δικαστικό μέγαρο.

Στη Λεμεσό η επίθεση έγινε εναντίον του κεντρικού αστυνομικού σταθμού και του αστυνομικού σταθμού της συνοικίας Αγίου Ιωάννη. Υπήρξαν σοβαρές ζημιές και στις δύο περιπτώσεις.

Σημαντικές ζημιές έγιναν και από τις εκρήξεις της επισταθμίας Επισκοπής της επαρχίας Λεμεσού.

Στην επαρχία της Αμμοχώστου προσβλήθηκε η αποθήκη στρατιωτικού καταυλισμού, που βρισκόταν πλησίον του δρόμου Αμμοχώστου - Λάρνακας, όπου έγιναν εκρήξεις. Μια άλλη ομάδα της ίδιας επαρχίας αποπειράθηκε να πυρπολήσει τη Βενζιναποθήκη του ηλεκτροπαραγωγού σταθμού της επισταθμίας Δεκέλειας.

Οι κυπριακές εφημερίδες στην έκδοση της 1ης Απριλίου πρόλαβαν και δημοσίευσαν τις πρώτες συγκλονιστικές ειδήσεις από την έναρξη του Αγώνα της ΕΟΚΑ.

Για τις εκρήξεις στη Λευκωσία η εφημερίδα «Έθνος» έγραψε:

«Κατά την 12.40 μ. μεσονύκτιον ώραν ολόκληρος η Λευκωσία ανεστατώθη εκ συνεχών και σφοδρών εκρήξεων και έντρομοι οι κάτοικοι ηγέρθησαν από τας κλίνας των και εξήλθον εις τας οδούς, ζητούντες πληροφορίας δια την αιτίαν των εκρήξεων τούτων. Αμέσως, δύο πυροσβεστικοί της Αστυνομίας ξεκίνησαν εκ του παρά την Πύλην Πάφου Αστυνομικού Αρχηγείου, κατευθυνθείσαι η μεν μία προς δυσμάς, η δε άλλη προς ανατολάς, εξελθούσαι των τειχών της πόλεως. Ταυτοχρόνως ηκούοντο επανειλημμένα σφυρίγματα αστυνομικών».

Ο Παναγιώτης Παπαναστασίου, μέλος της ομάδας Μάρκου Δράκου, που έκανε την επίθεση στον κυβερνητικό ραδιοσταθμό της Λευκωσίας, αφηγείται τα εξής:

«Την νύκτα της 31ης Μαρτίου προς την 1 Απριλίου 1955 τέσσερεις άνδρες υπό την αρχηγίαν του Μάρκου Δράκου συνεκεντρώθημεν εις οικίαν εν Λευκωσία. Το μεσονύκτιον μας ανεκοινώθη ότι την 00.30 π.μ. έπρεπε να επιτεθώμεν εναντίον του κυβερνητικού ραδιοσταθμού. Εκινήθημεν αμέσως προς ραδιοσταθμόν, όστις εφρουρείτο υπό ενός Έλληνος και ενός Τούρκου, η όλη δε περιοχή ήτο αποκλεισμένη δια συρματοπλεγμάτων. Προσηγγίσαμεν το συρματόπλεγμα και ο Δράκος απέκοψε δια ψαλίδος μέρος τούτων, αμέσως δε όλοι ωρμήσαμεν εντός του κτιρίου. Οι φρουροί εξουδετερώθησαν, το δε τηλεφωνικόν σύρμα απεκόπη. Ετοποθετήσαμεν δυναμίτιδα εις διάφορα μέρη του σταθμού, περιεχύσαμεν βενζίνην εις τα μηχανήματα και ακολούθως εθέσαμεν πυρ. Αι προκληθείσαι ζημίαι ήσαν σημαντικοί»

Την 1η Απριλίου 1955 κυκλοφόρησε το πρώτο φυλλάδιο της ΕΟΚΑ, που συνέταξε ο Αρχηγός Διγενής. Ήταν μια προκήρυξη, με την οποία ενημέρωνε τον Κυπριακό λαό για το σκοπό του Αγώνα και ταυτόχρονα τον καλούσε να συμπράξει, για να ελευθερωθεί η Κύπρος. Έλεγε το φυλλάδιο:

«Με την βοήθειαν του Θεού, με πίστιν εις τον τίμιον αγώνα μας, με την συμπαράστασιν ολοκλήρου του Ελληνισμού και με την Βοήθειαν των Κυπρίων, αναλαμβάνομεν τον αγώνα δια την αποτίναξιν του Αγγλικού ζυγού, με σύνθημα εκείνο το οποίον μας κατέλιπαν οι προγονοί μας ως ιεράν παρακαταθήκην: "Η τάν ή επί τας". 

Αδελφοί Κύπριοι, από τα Βάθη των αιώνων μας ατενίζουν όλοι εκείνοι οι οποίοι ελάμπρυναν την Ελληνικήν Ιστορίαν, δια να διατηρήσουν την ελευθερίαν των: οι Μαραθωνομάχοι, οι Σαλαμινομάχοι, οι Τριακόσιοι του Λεωνίδα και οι νεώτεροι του Αλβανικού έπους. 

Μας ατενίζουν οι αγωνισταί του 1821, οι οποίοι και μας εδίδαξαν ότι η απελευθέρωσις από τον ζυγόν δυνάοτου αποκτάται πάντοτε με το αίμα. Μας ατενίζει ακόμη ούμηας ο Ελληνισμός, ο οποίος και μας παρακολουθεί με αγωνίαν, αλλά και με εθνικήν υπερηφάνειαν. Ας απαντήσωμεν με έργα, ότι θα γίνωμεν "πολλώ κάρρονες" τούτων. Είναι καιρός να δείξωμεν εις τον κόσμον, ότι εάν η διεθνής διπλωματία είναι άδικος και εν πολλοίς άνανδρος, η Κυπριακή ψυχή είναι γενναία. 

Εάν οι δυνάσται μας δεν θέλουν να αποδώσουν την λευτεριά μας, μπορούμε να την διεκδικήσωμεν με τα ίδια μας τα χέρια και με το αίμα μας. Ας δείξωμεν εις τον κόσμον ακόμη μίαν φοράν ότι και του "σημερινού Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει". Ο αγών θα είναι σκληρός. Ο δυνάστης διαθέτει τα μέσα και τον αριθμόν. Ημείς διαθέτομεν την ψυχήν, έχομεν και το δίκαιον με το μέρος μας.

Διεθνείς διπλωμάται, ατενίσατε το έργον σας. Είναι αίσχος εν εικοστώ αιώνι, οι λαοί να χύνουν το αίμα των δια να αποκτήσουν την λευτεριά των, το θείον αυτό δώρον, για το οποίον και εμείς επολεμήσαμεν παρά το πλευρόν των λαών σας, και για το οποίον σεις τουλάχιστον διατείνεσθε ότι επολεμήσατε εναντίον του ναζισμού και του φασισμού. Έλληνες, όπου και αν ευρίσκεσθε, ακούσατε την φωνήν μας: Εμπρός, όλοι μαζί για την λευτεριά της Κύπρου μας,

Ε.Ο.Κ.Α. Ο Αρχηγός Διγενής»

Ο Αγώνας της ΕΟΚΑ υπήρξε μοναδικός και ανεπανάληπτος. Για την ιδιοτυπία του αποφασιστικός παράγοντας ήταν η πολεμική πείρα, η οργανωτική ικανότητα, η οξύνοια και η ευελιξία του Αρχηγού της ΕΟΚΑ. Σε διάλεξη του στη Γερμανία ο Διγενής μεταξύ άλλων είπε:

«Διηύθυνα τον αγώνα μόνος άνευ επιτελείου. Ήμην ο αόρατος αρχηγός, εις τον οποίον άπαντες επειθάρχουν με εμπιστοούνην, αλλά και πάντοτε ησθάνοντο την σκιάν μου. Είναι ίσως μοναδικόν παράδειγμα εις την Ιστορίαν επιβολής ενός αρχηγού προς ένα λαόν και πειθαρχία ενός λαού προς αόρατον αρχηγόν».

Ο Διγενής ακολούθησε συγκεντρωτικό σύστημα στην οργάνωση και διοίκηση της ΕΟΚΑ. Αυτό του εξασφάλιζε τον έλεγχο όλων των τμημάτων της και την πειθαρχία των μελών.

Η Κύπρος διαιρέθηκε σε τομείς. Ένας τομεάρχης ήταν επικεφαλής κάθε τομέα και είχε την ευθύνη και το συντονισμό των πράξεων και ενεργειών των μελών του δικού του τομέα. Ο τομεάρχης έπαιρνε οδηγίες από τον Αρχηγό της ΕΟΚΑ.

Στην έναρξη του Αγώνα οι τομείς ήταν λιγότεροι, αργότερα όμως δημιουργήθηκαν περισσότεροι, γιατί αυτό επέβαλλαν τα πράγματα. Οι κυριότεροι ήταν: Λευκωσίας, Μόρφου, Ορεινής, Αμμοχώστου, Βαρωσίων, Καρπασίας, Λάρνακας, Λεμεσού, περιοχής Κακοπετριάς - Γαλατάς, Πάφου, Κυρήνειας, Κυθρέας. Οι τομείς Καπρασίας και Κυθρέας ήταν μεταγενέστεροι.

Στους τομείς υπεύθυνοι νεολαίας καθοδηγούσαν τις ομάδες των νέων. Η νεολαία, μαθητική και εξωσχολική, διακρίθηκε για τις τολμηρές και αποτελεσματικές δραστηριότητες της. Από τον Φεβρουάριο του 1956 συμμετείχαν στον Αγώνα και οι μαθητές των δημοτικών σχολείων στις μαθητικές διαδηλώσεις, ύστερα από σχετική διαταγή του Διγενή.

Στα μέσα του 1957, η νεολαία οργανώθηκε καλύτερα και πήρε την ονομασία Α.Ν.Ε. (Άλκιμος Νεολαία ΕΟΚΑ). Τον Οκτώβριο του 1957, τέθηκε υπό κεντρική Διοίκηση (ΔΑΝΕ), η οποία έπαιρνε οδηγίες από τον Αρχηγό της ΕΟΚΑ. Ξεχωριστό τμήμα νεολαίας αποτελούσαν οι μαχητικές ομάδες των πόλεων, που είχαν ειδικές αποστολές (σαμποτάζ κ.λ.π.).

Πολύ σημαντική ήταν η προσφορά των μελών, που συνέλεγαν πληροφορίες για τις κατοχικές δυνάμεις και για αποφάσεις και ενέργειες των δυνάμεων ασφαλείας . Το οργανωμένο δίκτυο πληροφοριών, στο οποίο συμμετείχαν και μέλη της Αστυνομίας, συνέβαλε πολύ στις επιτυχίες της ΕΟΚΑ.

Είναι πολύ αποκαλυπτικό ένα άκρως απόρρητο έγγραφο, που έγραψε στις 8 Μαρτίου 1956 ο διευθυντής επιχειρήσεων ταξίαρχος Ντ. Ρος:

«Η ΕΟΚΑ γνωρίζει πολλά επί των σχεδίων και των μεθόδων. Ιδιαιτέρως πληροφορούνται εγκαίρως περί των επικειμένων συλλήψεων ή επιχειρήσεων μεγάλης εκτάσεως... Πρέπει να παύσουν αι απρόσεκτοι συζητήσεις, διότι μέχρις ότου πραγματοποιηθή αυτό, η ΕΟΚΑ θα γνωρίζει τις προθέσεις μας, ως απέδειξε και το παρελθόν. Επί πλέον των προθέσεων μας και αι μέθοδοι δράσεως μας διαφεύγουν, ιδίως κατόπιν επιτυχών επιχειρήσεων»

Μέσα στα πλαίσια των τομέων λειτούργησαν 20 ανταρτικές ομάδες σε ορεινές περιοχές, οτις οποίες πρόσφεραν πολύτιμες υπηρεσίες οι τροφοδότες τους και οι γιατροί που έδιναν σ' αυτές ιατρική περίθαλψη, φάρμακα και πρώτες βοήθειες.

Εκτός των ανταρτικών ομάδων, σε ορισμένες περιοχές λειτούργησαν Ομάδες Καταδρομών Τυφεκιοφόρων (Ο.Κ.Τ.).

Μέλη της ΕΟΚΑ ήταν και αρκετοί δικηγόροι, που πρόσφεραν πολύ αξιόλογες υπηρεσίες, υπερασπίζοντας κατηγορούμενους αγωνιστές στα δικαστήρια.

Τέλος πρέπει ν' αναφερθεί ότι σε πόλεις και χωριά οι καταζητούμενοι αγωνιστές έβρισκαν θερμή φιλοξενία σε σπίτια, στα περισσότερα από τα οποία είχε κατασκευαστεί κρησφύγετο.

Στην επιτυχία του Αγώνα έπαιξε αποφασιστικό ρόλο η καλή οργάνωση και λειτουργία της ΕΟΚΑ. Αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στον Διγενή, ο οποίος είχε πολλά ηγετικά προσόντα. Διακρίθηκε ιδιαίτερα για την ευελιξία και προσαρμοστικότητα των σχεδίων και μεθόδων του, σύμφωνα με τις εκάστοτε επικρατούσες συνθήκες.

Ο στρατηγός Γρίβας με άνδρες του (Πηγή)

Κατά την έναρξη του Αγώνα, ο οπλισμός της ΕΟΚΑ ήταν πολύ περιορισμένος. Χρησιμοποιήθηκαν τα όπλα, τα οποία είχαν φτάσει στην Κύπρο από την Ελλάδα τον Μάρτιο του 1954. Αργότερα έφτασαν άλλα όπλα με διάφορους τρόπους. Τη φροντίδα για την αποστολή όπλων στην Κύπρο από την Ελλάδα είχαν φίλοι και συνεργάτες του Διγενή στην Αθήνα. Μεγάλη ήταν η συμβολή του Κύπριου Ανδρέα Αζίνα. Οι δυσκολίες ήταν πάρα πολλές.

Μερικά όπλα έφταναν με πλοίο, που έκανε τη γραμμή Πειραιά -Λεμεσού. Στο πλοίο ταξίδευε κάθε φορά μέλος της ΕΟΚΑ, που είχε τη φροντίδα για τις βαλίτσες με τα όπλα, τα οποία προορίζονταν για την Οργάνωση. Για τη φόρτωση των Βαλιτσών στον Πειραιά και την παραλαβή τους στη Λεμεσό αναλάμβαναν υπάλληλοι και αχθοφόροι των δύο τελωνείων, οι οποίοι ήταν μυημένοι σε ειδικό σχέδιο. Οπλισμός ερχόταν και στην Πάφο μέσω ταχυδρομείου. Αργότερα έφταναν όπλα μέσα σε κυλίνδρους γκαζιού και με άλλους τρόπους.

Στις 22 Ιανουαρίου 1956, η ΕΟΚΑ ενίσχυσε τον οπλισμό της με 800 περίπου κυνηγετικά όπλα, που μέλη της είχαν αφαιρέσει από τους ιδιοκτήτες τους σ' ολόκληρη την Κύπρο.

Ένας άλλος τρόπος, με τον οποίο η ΕΟΚΑ ενισχύθηκε με όπλα και άλλο πολεμικό υλικό, ήταν η επιτόπια κατασκευή τους. Υπήρχαν ειδικά εργαστήρια γι' αυτό το σκοπό, που λειτουργούσαν στη Λευκωσία, στη Λεμεσό, στην Πάφο, στην Αμμόχωστο και σε μερικές κωμοπόλεις και χωριά. Τρία εργαστήρια στο Στρόβολο κατασκεύαζαν βόμβες, νάρκες και χειροβομβίδες.

Στο βιομηχανικό εργαστήριο της Λευκωσίας κατασκευάζονταν απλοί πυροκροτητές, βόμβες ηλεκτρικές, εμπρηστικές και ασφυκτικές βρώμιου, νάρκες πιέσεως και ηλεκτρικές, Βροντώδης υδράργυρος και εκρηκτικά μίγματα διάφορα. Μερικοί αγωνιστές κατάφεραν και κατασκεύασαν όπλα με τα υπάρχοντα στην Κύπρο υλικά.

Ο χημικός Νίκος Σέρβος (ψευδώνυμο: Φάουστ) και ο φαρμακοποιός Κώστας Οικονομίδης (ψευδώνυμο: Γεδεών), υπεύθυνοι εργαστηρίων, πρόσφεραν πολύτιμες υπηρεσίες. Η εφευρετικότητα και η αφοσίωση των μελών της ΕΟΚΑ στο σκοπό του Αγώνα εξουδετέρωναν τις υπάρχουσες ελλείψεις.

Τέλος πρέπει να αναφέρουμε ότι ο οπλισμός της Οργάνωσης εμπλουτιζόταν από επιθέσεις ομάδων της σε αστυνομικούς σταθμούς και στρατιωτικές αποθήκες.

Συνέχεια στην πηγή