Η ψηφιακή κατάδειξη στόχου

Εκπαίδευση Αμερικανών ελεγκτών μάχης (Πηγή)

Η υποστήριξη με πυρά μιας επιχείρησης δεν απλό πράγμα. Πολύ δε περισσότερο όταν πρόκειται για ειδική επιχείρηση, όπου χρειάζεται πλήγματα ακριβείας συνήθως κάτω από συνθήκες  σκότους. 

Στην περίπτωση αυτή, ο συντονισμός μιας  "εγγύς αεροπορικής υποστήριξης" είναι δύσκολη δουλειά και θέλει καθαρό μυαλό, πολύ καλή γνώση των διαδικασιών και γερά νεύρα. Μια αστοχία ή λάθος πληροφόρηση μπορεί να κοστίσει την ζωή δικών μας ανθρώπων.

Οι μέθοδοι κατάδειξης στόχου ποικίλουν, ανάλογα με την αποστολή και τα διατιθέμενα μέσα. Τυπική είναι η περίπτωση διείσδυσης ομάδας αναγνώρισης με τους απαραίτητους σταθμούς ασυρμάτου για επικοινωνία εδάφους και αέρος, η παρατήρηση και ο εντοπισμός του στόχου και στη συνέχεια η κατάδειξή του, αποστέλλοντας πληροφορίες, πίσω στη βάση. Η βάση είναι αυτή που εκτιμά, την προτεραιότητα προσβολής, τα μέσα και τα όπλα προσβολής και αποφασίζει τον χρόνο προσβολής.

Η κατάδειξη γίνεται με την αποστολή των συντεταγμένων μέσα από χάρτη, ή με τη χρήση αισθητήρων που τοποθετούνται κοντά στο στόχο, ή με χρήση φωνητικού ασυρμάτου για την κατεύθυνση των αεροσκαφών,  ή με χρήση και συντονισμό GPS  ή ακόμη και με τη χρήση ακτίνων laser. Τις περισσότερες φορές γίνεται συνδυασμός μεθόδων,  αλλά ο κλασσικός τρόπος με τη χρήση του χάρτη πάντα προτιμάται, γιατί θεωρείται πιο σίγουρος. 

Η διαδικασία αυτή είναι σαφώς χρονοβόρα, και πολλές φορές μέχρι να προσβληθεί ο στόχος, αυτός είτε έχει μετακινηθεί μακριά, ή αν πρόκειται για εχθρικό τμήμα, έχει εκδηλώσει την επιθετική του ενέργεια και η κατάσταση έχει αλλάξει σε βαθμό που δεν επιδέχεται αεροπορική προσβολή, λόγω στενής εμπλοκής.

Αυτό που χρειάζονται οι επίγειοι μαχητές, είναι να δείχνουν πολύ γρήγορα τον στόχο που θέλουν να προσβάλουν και να εξουδετερώσουν στο έδαφος και να έχουν άμεση επαφή με τους πιλότους για επιβεβαίωση στο ότι όλοι έχουν καταλάβει τι πρόκειται να γίνει και πώς θα γίνει!

Σ' αυτό  το σημείο επεμβαίνει η τεχνολογία η οποία προσπαθεί να καλύψει τις επιχειρησιακές απαιτήσεις χερσαίων τμημάτων σε ό,τι αφορά την υποστήριξή τους με αεροπορικά πυρά. Η γνωστή DARPA, η αμερικανική υπηρεσία στρατιωτικής τεχνολογίας, έχει προχωρήσει ένα πρόγραμμα που φέρει τον τίτλο "Επίμονη εγγύς αεροπορική υποστήριξη" (Persistent Close Air Support, PCAS).

Με αυτό επιδιώκει την επίτευξη της ψηφιακής κατάδειξης στόχου όπου, θα εντοπίζεται ο στόχος, θα ταυτοποιείται,  θα υπολογίζεται το είδος και η ποσότητα πυρομαχικών που απαιτούνται για την προσβολή του το ακολουθητέο εναέριο δρομολόγιο προσβολής και  η προτιμητέα μέθοδος προσβολής. Παράλληλα θα εντοπίζεται η θέση του παρατηρητή και των φιλίων τμημάτων, σε σχέση με το στόχο. Ελαχιστοποιείται έτσι η περίπτωση σφάλματος και αδελφοκτόνων πυρών.

(Πηγή)

Αυτό που θα χρειάζεται ο επίγειος παρατηρητής να κάνει  είναι, να στοχεύει το στόχο και όλα τα δεδομένα αυτόματα  μέσα από δορυφόρο, θα διοχετεύονται ταχύτατα παντού για την υλοποίηση της προσβολής. Τι άλλο θα έχει μαζί του ο παρατηρητής; Ένα απλό τάμπλετ όπου μέσα εκεί θα έχει ψηφιοποιημένα όλα τα απαιτούμενα: Ψηφιακούς χάρτες, τρισδιάστατες απεικονίσεις, συνδέσμους με τράπεζες πληροφοριών, επαφές με μονάδες και στρατηγεία. Ένας συνδυασμός facebook, googlemap, youtube και δορυφορικών επικοινωνιών δηλαδή! 

(Πηγή)

Προηγουμένως είπα ότι θα στοχεύει το στόχο! Δεν είπα με τι όμως! Θα φοράει ένα "μονόκιαλο" (HUD eyepiece) πάνω στο οποίο θα εμφανίζονται όλες οι πληροφορίες, αφού θα είναι συνδεδεμένο με το τάμπλετ. Θα βλέπει το στόχο χωρίς να χρειάζεται ν' αποσπά την προσοχή του. 

Σε ό,τι αφορά τα εναέρια μέσα, το λογισμικό θα μπορεί να εγκαθίσταται αμέσως οπουδήποτε με την τοποθέτηση μιας απλής σχάρας προσαρμογής και την σύνδεση του φορητού τάμπλετ, όπως περίπου γίνεται με το GPS ή το HUD σε αυτοκίνητα! 

Η επιστημονική φαντασία παίρνει σάρκα και οστά! Το συμβόλαιο για το πρόγραμμα έχει ανατεθεί στην εταιρία Raytheon. Δεν με εκπλήσσει!  

Ανιχνευτής