Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

Επιχείρηση "Red Wings". Η αποκάλυψη των SEALs


Η επιχείρηση "Red Wings" , ήταν μία ειδική επιχείρηση  εναντίον ανταρτών και έλαβε χώρα στο ανατολικό Αφγανιστάν στις 28  Ιουνίου του 2005, στο βάθος της εχθρικής τοποθεσίας, ανατολικά του Ασανταμπάντ, μέσα στους ορεινούς όγκους του Ινδικού Καυκάσου.( Χάρτης)




Η επιχείρηση "Red Wings" είχε σχεδιασθεί με  μέριμνα του 2/3 Τάγματος  Αμερικανών Πεζοναυτών, το οποίο είχε σαν προωθημένη βάση  το Camp Blessing, και η περιοχή ευθύνης του περίκλειε τις απομονωμένες κοιλάδες Κορανγκάλ και Σουριέκ , χωρισμένες από την  οροσειρά Σαουτάλο Σαρ. (Χάρτης) Υπήρχαν ενδείξεις για τρεις πιθανούς Χώρους Αποκρύψεως (ΧΑ)  ανταρτών στις παραπάνω κοιλάδες, που έπρεπε να αναγνωριστούν και να εκκαθαριστούν.

Πιο συγκεκριμένα, υπήρχε ένα τμήμα  ανταρτών, που αποκαλούνταν από τους ντόπιους "Ορεινές Τίγρεις", υπό την αρχηγία του  οπλαρχηγού,   Αχμάντ Σαχ. Η δύναμη τους ήταν  γύρω στους 20 -30 άνδρες. Αυτοί οι αντάρτες είχαν συμμαχήσει με τους Ταλιμπάν και άλλες παραστρατιωτικές οργανώσεις και υποβοηθούσαν την κίνηση ανταρτών από και προς το Πακιστάν. Επιπλέον παρασκεύαζαν και διακινούσαν ναρκωτικά και ήταν υπεύθυνοι για εκρηκτικές ενέδρες  εναντίον κυβερνητικών και συμμαχικών οχημάτων, σε δρομολόγια της περιοχής.

Η διαταγή επιχειρήσεων, σε γενικές γραμμές προέβλεπε:
  • Αποστολή περιπόλου αναγνωρίσεως για εντοπισμό της βάσεων ανταρτών
  • Απομόνωση της περιοχής
  • Αεροκίνητη καταδρομική ενέργεια, για την προσβολή και εξουδετέρωσή των ανταρτών.
  • Εκτέλεση εκκαθαριστικής επιχείρησης για ανεύρεση κρυπτών, τυχόν διαφυγόντων και κρυμμένων στους γύρω οικισμούς και καταστροφή των εγκαταστάσεων κατασκευής ναρκωτικών.
  • Σε 2ο χρόνο υποβοήθηση και υποστήριξη των κατοίκων και αποκατάσταση του νόμου και της τάξης.
Την αναγνώριση  ανέλαβε να εκτελέσει  περίπολος των SEALs του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ, τμήμα των οποίων είχε διατεθεί υπό τον επιχειρησιακό έλεγχο του Τάγματος Πεζοναυτών. Η αεροκίνητη καταδρομή θα γινόταν από το υπόλοιπο τμήμα των SEALs σε συνεργασία με Πεζοναύτες, ενώ την εκκαθαριστική ενέργεια θα την έκανε το Τάγμα Πεζοναυτών, με αεροκίνητη πάλι ενέργεια, αποκόπτοντας δρομολόγια διαφυγής των ανταρτών.



Η περίπολος ήταν τετραμελής και είχε σχεδιασθεί  να εγκαταστήσει σε συγκεκριμένα  σημεία παρατηρητήρια σε υψόμετρο  3500 μέτρων, να παρακολουθεί τις τρεις Εντοπισμένες Περιοχές Ενδιαφέροντος (Named Areas of Interest, NAI) , να επιβεβαιώσει  ανάμεσα στα βουνά την ακριβή θέση των στόχων και να διαβιβάζει όλες τις πληροφορίες στη βάση.

Η περίπολος σχεδίασε την είσοδό της στον χώρο, με ελικόπτερο, την νύκτα της 27/28 Ιουνίου 2005. Η ζώνη προσγειώσεως που επιλέχθηκε από τους ίδιους, ήταν σε σημείο που απείχε περίπου 2 χλμ. από τον οικισμό Κορανγκάλ, γεγονός που διακινδύνευε την αποκάλυψη της αποστολής, λόγω του θορύβου του ελικοπτέρου. (Χάρτης). Επιπλέον, είχαν σχεδιασθεί εναλλακτικά σημεία προσγείωσης. Επίσης είχαν σχεδιασθεί πυρά υποστηρίξεως από δύο στοιχεία πυροβόλων των 105 χιλ που υπήρχαν  σε κοντινή βάση επιχειρήσεων, στο Ασανταμπάντ.




Εδώ πρέπει να εξηγηθεί η σχέση διοίκησης και ελέγχου μεταξύ των SEALs και των Πεζοναυτών. Οι SEALs   που ανήκαν στις ειδικές δυνάμεις και όχι στο Τάγμα Πεζοναυτών, ναι μεν ανέλαβαν την αποστολή,  αλλά ο τρόπος ενεργείας και ο εξοπλισμός, ήταν δική τους υπόθεση. Δεν έπαιρναν εντολή γι' αυτά από τον διοικητή του Τάγματος. Οι αποφάσεις στα θέματα αυτά ήταν δικές τους. Άλλωστε ήταν πεπειραμένα στελέχη που είχαν εκτελέσει παρόμοιες αποστολές και σε άλλες περιοχές του Αφγανιστάν. Γι' αυτό δυστυχώς δεν επενέβη κανείς στην σχεδίασή τους, που όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων, δεν ήταν ορθή!

Ο οπλισμός τους ήταν τυφέκια SOPMOD M4s 5,56 χιλ. με ενσωματωμένα βομβιδοβόλα Μ 203 των 40 χιλ. Είχαν επιλέξει για επικοινωνία  ένα ασύρματο PRC-148(5 Watt) και εφεδρικά, ένα δορυφορικό τηλέφωνο τύπου Iridium 9505A. Επίσης είχαν ένα φορητό υπολογιστή με όλα τα απόρρητα πληροφοριακά στοιχεία για την περιοχή επιχειρήσεων, GPS, διόπτρες νυκτερινής όρασης, διόπτρα παρατήρησης  τύπου Leupold, χάρτες και πυρομαχικά.

 



Η διείσδυση το βράδυ της 27 Ιουνίου έγινε στο προκαθορισμένο σημείο. Πιθανόν λόγω της εγγύτητας του σημείου προσγείωσης με τον οικισμό, να ακούστηκε ο θόρυβος του ελικοπτέρου μέσα στη νύκτα από τους ντόπιους. Ξημερώματα η περίπολος βρισκόταν στο παρατηρητήριο 1.  Εκεί, προς το μεσημέρι της 28 Ιουνίου,  αποκαλύφθηκε, όταν κάποιοι  άοπλοι κάτοικοι της περιοχής, μάλλον βοσκοί,  τους είδαν και προφανώς, ειδοποίησαν τους αντάρτες. Η περίπολος ήλθε σε δίλημμα αν θα έπρεπε να  εξουδετερώσει  ή όχι τους βοσκούς για να μη προδώσουν την παρουσία τους.  Ο περιπολάρχης αποφάσισε να τους αφήσει.

Ο Σαχ με τους άνδρες του, έσπευσε να τους  στήσει ενέδρα και το πέτυχε σε χώρο μεταξύ του Παρατηρητηρίου 1 και 2. (Χάρτης) Τότε ξεκίνησε μία σφοδρή μάχη. Το πλεονέκτημα των ανταρτών ήταν ότι κατείχαν δεσπόζοντα υψώματα, είχαν ρωσικό πολυβόλο ΡΚ 7,62 χιλ   αντιαρματικά RPGs και ένα σωλήνα όλμου 82 χιλ. και με τα πυρά τους και την καλά οργανωμένη επίθεση  από τρεις πλευρές, "έσπρωχναν" την περίπολο στο βάθος μιας χαράδρας, βορειοανατολικά. Ο ακριβής αριθμός των ανταρτών που είχε ο Σαχ μαζί του κατά την μάχη δεν έγινε γνωστός. Η εκτίμηση  είναι ότι δεν πρέπει να ξεπερνούσαν τους 30, αν και αναφέρθηκε και πολύ μεγαλύτερος αριθμός.




Οι SEALs, προσπάθησαν να απεμπλακούν και όλοι τραυματισμένοι, κατέβαιναν με άλματα 6 έως 10 μέτρων, τις απόκρημνες πλαγιές του βουνού. Στα πρώτα 45 λεπτά αγώνα, ο διαβιβαστής της περιπόλου, καθηλωμένος όπως όλοι, προσπάθησε να βρει ανοικτό χώρο για να επικοινωνήσει με τη βάση.   Δεν πρόλαβε όμως, γιατί μία σφαίρα του κτύπησε το χέρι και του διέλυσε την παλάμη.

Ο ασύρματος της περιπόλου, ήταν χαμηλής ισχύος και παρουσίαζε "κενά". Το δορυφορικό τηλέφωνο σε τέτοια δύσκολη κατάσταση, φάνηκε άχρηστο. Μέσα στη χαράδρα δεν μπορούσε να εγκλωβίσει τον απαιτούμενο αριθμό δορυφόρων για να λειτουργήσει και επί πλέον ήθελε πληκτρολόγηση πολλών αριθμών μέχρι να αποκαταστήσει επαφή με τη βάση. Έτσι δεν έγινε καμιά αίτηση πυρών υποστηρίξεως. Αργότερα έγινε γνωστό ότι οι Πεζοναύτες είχαν προτείνει στην περίπολο να παραλάβει ασύρματο τύπου PRC-117 (20Watt)  αλλά οι βατραχάνθρωποι δεν τον πήραν, γιατί θεώρησαν ότι ήταν βαρύς για την αποστολή τους.

Παρά την την σφοδρότητα των πυρών και τα τραύματά του, ο περιπολάρχης Ανθυποπλοίαρχος Μέρφι,   θέλοντας να γλυτώσει τους άνδρες του και αψηφώντας τον κίνδυνο,  βγήκε σε ξέφωτο με τον ασύρματο και κάλεσε με ψυχραιμία την βάση. Ήλθε σε επαφή με το τμήμα άμεσης επέμβασης και ενώ δεχόταν πυρά,  έδωσε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες και το σημείο στάσεως. Κάποια στιγμή, δέχθηκε πυρά στην πλάτη και  του έπεσε ο ασύρματος από τα χέρια. Τον ξανάπιασε, ολοκλήρωσε την αναφορά του και πυροβολώντας προς το μέρος των αντιπάλων του που προσπάθησαν να τον πλησιάσουν, σύρθηκε σοβαρά τραυματισμένος σε θέση καλύψεως κοντά στους άνδρες του και συνέχισε να μάχεται.




Ένα ελικόπτερο CH-47 Chinook, με οκτώ SEALs και οκτώ ακόμη άνδρες του 160 Συντάγματος Ειδικών Επιχειρήσεων απογειώθηκε από τη βάση της Μπάγκραμ, με σκοπό την διάσωση και εκκένωση των εγκλωβισμένων βατραχανθρώπων. Συνοδευόταν από ένα ζεύγος βαριά τεθωρακισμένων επιθετικών ελικοπτέρων. Είναι γνωστό ότι όταν επίκειται προσγείωση σε εχθρικό περιβάλλον και δεν έχει εξασφαλισθεί η ζώνη προσγείωσης από επίγεια τμήματα, τα επιθετικά ελικόπτερα προηγούνται και "αποστειρώνουν" την περιοχή, προς εξασφάλιση ασφαλούς προσγείωσης και αποβίβασης ή παραλαβής τμημάτων.

Η ταχύτητα των επιθετικών ελικοπτέρων ήταν πιο μικρή από αυτή του μεταφορικού, με αποτέλεσμα το Chinook, να προηγηθεί κατά πολύ. Όλοι γνώριζαν τον κίνδυνο που διέτρεχαν, με το φως της ημέρας, να αποπειραθούν να προσγειωθούν μόνοι τους και χωρίς κάλυψη.  Υπό την πίεση του χρόνου και με επιδίωξη να σώσουν τους φίλους τους, έσπευσαν και ανέλαβαν την ευθύνη να το διακινδυνεύσουν. Δεν πρόλαβαν όμως. Ένα αντιαρματικό RPG τους κτύπησε και το ελικόπτερο έπεσε. Δεν έζησε κανείς από τους επιβαίνοντες.

Στο έδαφος η περίπολος δεν είχε άλλα πυρομαχικά. Η μάχη ήταν άνιση. Μετά από δίωρη συμπλοκή, ο περιπολάρχης και άλλα δύο μέλη της περιπόλου ήταν νεκροί.  Ο Ανθυποπλοίαρχος Μέρφι, ο  διαβιβαστής  κελευστής Ντίτς και ο κελευστής Άξελσον. Οι αντάρτες, περισυνέλεξαν υλικά και οπλισμό των νεκρών βατραχανθρώπων και  εξαφανίστηκαν, φοβούμενοι την επικείμενη αντίδραση των Αμερικανών. Δεν έγιναν γνωστές οι απώλειες που είχαν. Έγιναν εκτιμήσεις και αναφέρθηκαν αριθμοί , αλλά ποτέ δεν εξακριβώθηκε κάτι, γιατί οι αντάρτες δεν άφησαν τίποτε πίσω, παρά μόνο τα σώματα των νεκρών SEALs.

Ο μόνος επιζών, ο νοσοκόμος κελευστής Λούτρελ, είχε εκτιναχθεί από τα αέρια ενός βλήματος όλμου  στο βάθος της χαράδρας και είχε χάσει τις αισθήσεις του. Τις ανέκτησε   πολύ αργότερα και τραυματισμένος στο πόδι από σφαίρα, αιμόφυρτος, αφυδατωμένος, με θραύσματα βλημάτων σε όλο του το σώμα και ραγισμένους τρεις σπονδύλους, άρχισε να απομακρύνεται κατεβαίνοντας από το βουνό. Ελικόπτερα διασώσεως εστάλησαν για να τον βρουν και να ερευνήσουν και για άλλους τυχόν επιζώντες. Ο Λούτρελ ήταν πολύ αδύναμος για να επικοινωνήσει μαζί τους και δεν έγινε επαφή.

Περπάτησε μόνος του στην κατάσταση που ήταν, για 12 χιλιόμετρα περίπου, μέχρι που τον βρήκαν κάτοικοι της περιοχής και για καλή του τύχη τον δέχτηκαν και τον περιέθαλψαν σε κοντινό χωριό. Οι  αντάρτες το έμαθαν και κατέφθασαν να τον πάρουν, αλλά οι κάτοικοι, τιμώντας τον κώδικα φιλοξενίας που έχουν, αρνήθηκαν σθεναρά να τον παραδώσουν. Ειδοποίησαν την πλησιέστερη αμερικανική βάση  (Camp Blessing) μερικά χιλιόμετρα μακριά, με σημείωμα που είχε γράψει ο Λούτρελ και  αμέσως οργανώθηκε επιχείρηση διάσωσης. Τελικά ο μόνος επιζών, ο κελευστής SEAL Λούτρελ, διασώθηκε από εχθρική περιοχή, στις 2 Ιουλίου του 2005.

Στο μεταξύ, μετά από την πτώση του ελικοπτέρου, οι Πεζοναύτες εξαπέλυσαν μία μεγάλη  εκκαθαριστική επιχείρηση,  σε όλη την περιοχή, τροποποιώντας την αρχική σχεδίαση. Οι αντάρτες αναγκάσθηκαν να διαφύγουν και να περάσουν στο Πακιστάν. Ο Σαχ όμως, από άσημος  τοπικός  αντάρτης οπλαρχηγός, έγινε πολύ γνωστός στον κύκλο των Ταλιμπάν και πολλοί μαχητές ήλθαν να ενταχθούν στη δύναμή του. Τα λάφυρα που είχε πάρει κυκλοφόρησαν μέσω των ΜΜΕ σε όλο τον κόσμο και βέβαια έδωσαν πολλά πληροφοριακά στοιχεία στους Ταλιμπάν. Ο Σαχ σκοτώθηκε τρία χρόνια αργότερα, το 2008, σε συμπλοκή με δυνάμεις ασφαλείας του Πακιστάν.

Η αυτοθυσία του Ανθυποπλοιάρχου Μέρφι και η προσπάθειά του να σώσει τους άνδρες του, αναγνωρίσθηκε μετά θάνατον σαν η υπέρτατη πολεμική αρετή και του απονεμήθηκε το ναυτικό μετάλλιο της τιμής. Όλα τα μέλη της περιπόλου αλλά και οι άλλοι νεκροί,  τιμήθηκαν ανάλογα, για την θυσία τους και την ανδρεία που επέδειξαν στο πεδίο της μάχης.

Αυτή η επιχείρηση θα παραμείνει για πάντα στην ιστορία των Αμερικανών SEALs. Ήταν η χειρότερη ημέρα για τους βατραχανθρώπους του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ από τον 2ο ΠΠ. Χαρακτηρίστηκε σαν περίπτωση "Black Hawk Down" του Αφγανιστάν

Πέρα από την τιμή που αξίζει στους νεκρούς, η επιχείρηση όπως εξελίχθηκε, έβγαλε ή επιβεβαίωσε βασικά στοιχεία τακτικής των ειδικών επιχειρήσεων και οδηγεί στα παρακάτω διδάγματα.
  • Στις ειδικές επιχειρήσεις, η αποκάλυψη τμήματος από κατοίκους σε εχθρική περιοχή, μοιραία οδηγεί στον εντοπισμό και στην ανάληψη επιθετικής  επιχείρησης από τον εχθρό. Η επιχείρηση πρέπει να ματαιώνεται και τα τμήματα να αποχωρούν με προσχεδιασμένες διαδικασίες.
  • Η καλή και λεπτομερής προετοιμασία μιας περιπόλου με συγκέντρωση ακριβών και επίκαιρων πληροφοριών είναι απαραίτητη σε κάθε περίπτωση. Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά το έδαφος, εφόσον πρόκειται να εκτελεσθεί αναγνώριση περιοχής. Σε δύσβατες και μη καλά αναγνωρισμένες περιοχές, όπως αυτή στην επαρχία Κουνάρ, είναι καλό να χρησιμοποιούνται  έμπιστοι οδηγοί αυτόχθονες οι οποίοι να ξέρουν πως και που κυκλοφορούν οι ντόπιοι.
  • Ένα σημαντικό σημείο στην όλη σχεδίαση μιας αποστολής είναι πρόβλεψη πυρών υποστηρίξεως με αίτηση της περιπόλου. Δηλαδή προσχεδιασμένες έξοδοι μαχητικών αεροσκαφών ή επιθετικών ελικοπτέρων, ή πυρά πυροβολικού εάν υπάρχει η δυνατότητα. Έτσι με απλές συνθηματικές λέξεις σε ώρα ανάγκης και χωρίς καθυστέρηση ένα τμήμα μπορεί να υποστηριχθεί.
  • Ανάλογα με τη μορφή του εδάφους, πρέπει να μελετώνται οι επικοινωνίες και να προβλέπονται ορθές και εφικτές λύσεις. Η ανάγκη ανοικτού εδάφους για επικοινωνία, οδήγησε στην αυτοθυσία του περιπολάρχη στην παραπάνω επιχείρηση. Οι επικοινωνίες υπεισέρχονται βασανιστικά σε όλη την σχεδίαση ακόμη και στην εκλογή δρομολογίου. Η μη παραλαβή των καταλλήλων μέσων επικοινωνιών, είχε τραγικές συνέπειες.
  • Η προσγείωση ελικοπτέρου σε ζώνη που δεν είναι εξασφαλισμένη, μπορεί να έχει επίσης καταστροφικές επιπτώσεις και να οδηγήσει σε αποτυχία μιας αποστολής. Το σχέδιο πτήσεως και προσγειώσεως εξαρτώνται πάντα από την εχθρική κατάσταση σε μία περιοχή. Οι βεβιασμένες κινήσεις και η παράβλεψη διαδικασιών ασφαλείας, πρέπει να αποφεύγονται.
  •  Η διοίκηση και ο έλεγχος μιας ειδικής επιχείρησης πρέπει να ασκείται από ένα διοικητή που πρέπει να λαμβάνει αποφάσεις σε όλα τα θέματα.
Δείτε   ένα βίντεο με τις φωτογραφίες της περιπόλου και άλλα στιγμιότυπα όπως η παρουσίαση των λαφύρων από τους Ταλιμπάν στο Al Jazeera.

Η ιστορία τους γυρίστηκε και ταινία το 2013.


Ανιχνευτής


Πηγή:  Wikipedia
          Victory point
 











Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Γράψτε το σχόλιό σας, στα πλαίσια της ευγένειας και της ευπρέπειας.