Τακτική Ανταρτοπολέμου

Αντάρτες Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν (Φωτογραφία Αρχείου)

Οι επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν, έχουν επαναφέρει τους κανόνες της τακτικής και της τεχνικής ιδιαίτερα των μικρών κλιμακίων στο προσκήνιο. Επιβεβαιώνονται τα βιβλία, αλλά ανακαλύπτονται και νέες μέθοδοι. Διαπιστώνεται η φαντασία και η πρωτοτυπία των ανταρτών, αλλά και οι γνώσεις τους σε θέματα τακτικής στα πλαίσια του ανταρτοπόλεμου. Πώς να μην έχουν γνώσεις αφού πολεμούσαν πολλά χρόνια τους σοβιετικούς και είχαν δασκάλους τους δυτικούς; " Ότι σπείρεις θα θερίσεις" λέει μία λαϊκή παροιμία.

Για να είμαστε όμως πιο αντικειμενικοί, δεν είναι όλοι οι αντάρτες του ίδιου επιπέδου. Υπάρχουν οι τελείως άτακτοι συμμορίτες, όπως και οι με στρατιωτικό τρόπο οργανωμένοι, εκπαιδευμένοι και εξοπλισμένοι. Σχολιάζονται εδώ οι δεύτεροι. Τα διδάγματα στα οποία κατέληξαν οι Αμερικανοί Πεζοναύτες, από την συμμετοχή τμημάτων τους σε μάχες και συμπλοκές στο Αφγανιστάν είναι πολύ ενδιαφέροντα  και πιστεύω χρήσιμα, για ένα στρατιωτικό μελετητή. Αναφέρονται τα κυριότερα σημεία.

• Η ενέδρα "Δόλωμα"

Αποτελεί μία από τις πιο κοινές τεχνικές των ανταρτών. Είναι πολύ παρατηρητικοί στις κινήσεις και τις συνήθειες των αντιπάλων τους και διαπίστωσαν πόσο επιθετικοί είναι οι Πεζοναύτες σε σύγκριση με άλλες συμμαχικές μονάδες. Χρησιμοποίησαν αυτή την ιδιαιτερότητα, για να παρασύρουν τους Πεζοναύτες σε πολλές παγίδες και ενέδρες με καταστρεπτικά αποτελέσματα για τους τελευταίους. 

Στην περίπτωση της ενέδρας τύπου "Δόλωμα", μία διμοιρία εκτελούσε αναγνωριστική περιπολία σε  κατοικημένη περιοχή, όταν δέχθηκε σποραδικά πυρά.  Οι άνδρες του τμήματος ανταπέδωσαν τα πυρά και κινήθηκαν στο εσωτερικό του οικισμού, όπου ένα άτομο τους πυροβόλησε και προσπάθησε να διαφύγει. Η περίπολος τον κυνήγησε μέσα από τα στενά, όταν ξαφνικά άρχισε να δέχεται πυρά στα νώτα. Αναγκάσθηκε να κινηθεί προς το εσωτερικό, όπου συνάντησε αδιέξοδο. Τότε άρχισε να δέχεται πυρά από όλες τις πλευρές που προέρχονταν από τις στέγες των σπιτιών. Η διμοιρία είχε παγιδευθεί. Ευτυχώς είχε επικοινωνία και κάλεσε επιθετικά ελικόπτερα τα οποία την διέσωσαν, βάλλοντας τους αντάρτες και "σπάζοντας" την ενέδρα. Δείτε παρακάτω παραστατικά σε σχήμα, αυτή την τεχνική.

•  Έλεγχος πυρών

Οι αντάρτες δείχνουν να έχουν υψηλό επίπεδο του ελέγχου πυρών σε πολλές αναμετρήσεις και συμπλοκές. Μεταφέρουν εύκολα τα πυρά στο πεδίο της μάχης, σε ό,τι θεωρούν άμεση απειλή γι' αυτούς. Οι ενέδρες ξεκινούν με πυρά πολυβόλων που ακολουθούνται από βολές φορητών αντιαρματικών RPGs. Η επιφάνεια πρόσπτωσης των αντιαρματικών, δεν ξεπερνά τα 40 cm  σε διάμετρο, που δείχνει την εκπαίδευση των χειριστών.  Συνήθως βάλλονται 2-3 βλήματα ταυτόχρονα από διαφορετικές θέσεις μάχης προς το ίδιο όχημα της προσβαλλόμενης φάλαγγας. Κατά προτεραιότητα προσβάλλουν το πρώτο και το τελευταίο όχημα.  Ο έλεγχος των πυρών  φανερώνει την  ύπαρξη  τμήματος υποστηρίξεως και την διοίκησή του, από έμπειρο ηγήτορα.

• Αμοιβαία υποστήριξη

Τμήματα Πεζοναυτών έχουν καθηλωθεί πολλές φορές, ερχόμενα σε επαφή με τους αντάρτες, γιατί δέχονται πυρά από πλευρικές κατευθύνσεις, προσπαθώντας να προσεγγίσουν τις εχθρικές θέσεις που έχουν εντοπίσει. Οι θέσεις μάχης των ανταρτών, κατά κανόνα υποστηρίζονται με εύστοχα πυρά από άλλες θέσεις μάχης, δημιουργώντας έτσι, ένα θανατηφόρο πλέγμα διασταυρούμενων πυρών. Απαιτείται πολύωρος ελιγμός από άλλα τμήματα, για την εξουδετέρωση τους.

• Τακτική χρησιμοποίηση ομαδικών όπλων

Οι αντάρτες έχουν δείξει ότι κατέχουν τον τακτικό τρόπο χρησιμοποίησης  των πολυβόλων, των αντιαρματικών και των όλμων που διαθέτουν. Στις ενέδρες που εκδηλώνουν, χρησιμοποιούν τα πυρά πολυβόλων για να εμποδίζουν τους πολυβολητές των τεθωρακισμένων Χάμερς να βάλουν με τα πολυβόλα τους, από τους πυργίσκους των οχημάτων. Στη συνέχεια κτυπούν με αντιαρματικά, με την τεχνική που αναφέρθηκε προηγουμένως. Δεν προσπαθούν να διατρήσουν τα οχήματα, αλλά να τα ακινητοποιήσουν προσβάλλοντας το χώρο της μηχανής και προκαλώντας ανάφλεξη. Σημαδεύουν την "μάσκα" του οχήματος. Και αυτό, γιατί γνωρίζουν πολύ καλά την αποτελεσματικότητα των πυρομαχικών τους και δεν βασίζονται τόσο στην διατρητική τους ικανότητα, επί τεθωρακισμένων οχημάτων που διαθέτουν τα συμμαχικά στρατεύματα. Από την άλλη πλευρά, διαπιστώνεται ότι ξέρουν πολύ καλά, τα τρωτά σημεία  αυτών των οχημάτων. Μόλις πεζοπόρα τμήματα προσπαθούν να βγούν από τα τεθωρακισμένα οχήματα, αρχίζουν βολές πολυβόλων και όλμων για να τα εξουδετερώσουν.

• Πυρ και ελιγμός

Σε όσες συμπλοκές βρέθηκαν τμήματα Πεζοναυτών αντιμέτωπα με αντάρτες, εκτός από τα πυρά που δέχονταν κατά μέτωπο, είχαν προσβολές και από τα πλευρά, διότι παρουσιάζονταν ανταρτικές ομάδες να προσεγγίζουν από άλλες κατευθύνσεις. Εφαρμόζουν πάντα τον συνδυασμό πυρός και ελιγμού. Σε όσες περιοχές υπάρχουν αρδευτικά κανάλια, των οποίων το βάθος κυμαίνεται από 1,5 μέτρο έως και 3,5 μέτρα, χρησιμοποιούνται σαν χαρακώματα επικοινωνίας για να συντονίζουν τις επιθέσεις τους από μη αναμενόμενες για τους Πεζοναύτες, κατευθύνσεις και κυρίως από τα πλευρά ή από τα νώτα.

• Συγκέντρωση δυνάμεων

Στις μάχες που δίνουν οι αντάρτες, σε συγκεκριμένο χρόνο και τόπο, προσπαθούν να υπερέχουν από τον αντίπαλό τους στο έδαφος, τόσο σε δύναμη όσο και σε όγκο πυρών. Υπήρξαν περιπτώσεις που συγκέντρωσαν δύναμη μεγαλύτερη από 400 μαχητές για να καθηλώσουν και να καταστρέψουν τμήματα Πεζοναυτών επιπέδου διμοιρίας ή λόχου είτε σε ενέδρες , είτε σε προσβολές φυλακίων. Έχει παρατηρηθεί, όταν συμμαχικά στρατεύματα πλησιάζουν ανταρτικές βάσεις που έχουν αποκαλυφθεί, ότι οι αντάρτες  ρίχνονται μαζικά στη μάχη, για να αποτρέψουν την σύλληψη των αρχηγών τους.

• Άμυνα σε βάθος

Οι εκκαθαριστικές επιχειρήσεις για την εξουδετέρωση ανταρτικών βάσεων, αποκάλυψαν την άριστη οργάνωση του εδάφους με τη δημιουργία αμυντικών πρόχειρων έργων σε βάθος. Υπήρχε αλληλουποστήριξη των θέσεων βολής ομαδικών όπλων και απόλυτη κάλυψη με διασταυρούμενα πυρά όλων των προσβάσεων, προς τις αμυντικές γραμμές τους. Οι Πεζοναύτες ήλθαν πολλές φορές σε δύσκολη θέση, βαλλόμενοι από πολλαπλά σημεία και καθηλώθηκαν, μέχρι τα αεροπορικά μέσα και το πυροβολικό να τους υποστηρίξουν  και να "κάνουν" την διαφορά.

•  Πειθαρχία πυρός 

Οι συμπλοκές και οι μάχες με τους αντάρτες, διαρκούν από 2 έως 40 ώρες συνεχόμενα. Αυτό σημαίνει ότι  ένας μαχητής πρέπει να είναι πολύ συντηρητικός στην εκτέλεση βολών,  και μόνο σε στόχους που αντιλαμβάνεται ή σε περιοχές που έχει λάβει εντολή να καλύπτει. Δηλαδή πιστή εκτέλεση των παραγγελμάτων βολής των επικεφαλής ομαδαρχών ή διμοιριτών. Παρατηρήθηκε τμήματα Πεζοναυτών να κάνουν σπατάλη πυρομαχικών σε πρώτη επαφή και στη συνέχεια να παραμένουν καθηλωμένοι μέχρι να ανεφοδιασθούν. Στο αστάθμητο και απρόβλεπτο πεδίο της μάχης, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για τον ανεφοδιασμό την στιγμή που τον θέλει. Ο καλός μαχητής πρέπει να ρυθμίζει σωστά την κατανάλωση πυρομαχικών στα πλαίσια του τμήματός του. Η δε μεταφορά υπερβολικής ποσότητας πυρομαχικών δεν είναι πρακτική και καλή λύση, γιατί το μεγάλο βάρος θα επιφέρει την γρήγορη κόπωση, σε αγώνα κινήσεως.

Όταν τμήματα έκαναν σωστή και εύστοχη χρήση των πυρών τους είχαν απόλυτη επιτυχία στην εξουδετέρωση των αντιπάλων τους. Ιδιαίτερα πρέπει να προσεχθεί η βολή των πολυβόλων. Ο ρυθμός βολής πρέπει να διατηρείται με ριπές 2-3 φυσιγγίων, ώστε τα πυρά τους να είναι εύστοχα, αποτελεσματικά και χωρίς άσκοπη κατανάλωση.

• Συντονισμός πυρών υποστηρίξεως

 Ένας άλλος παράγοντας που είχε καταλυτική επίδραση στη μάχη, ήταν ο σωστός συντονισμός των πυρών υποστηρίξεως από ομαδικά όπλα, πυροβολικό και αεροπορικά μέσα. Οι αιτήσεις πυρών σε επίπεδο ομάδας Πεζοναυτών και η άμεση ανταπόκριση κυρίως από τα ομαδικά όπλα, διευκόλυναν στην υλοποίηση κινήσεων ελιγμού των τμημάτων χωρίς απώλειες. Οι αντάρτες χρησιμοποιούν μία παλιά αλλά αποτελεσματική μέθοδο για να μην αποκαλύπτουν τις θέσεις βολής των ομαδικών τους όπλων και κυρίως των πολυβόλων. Καταβρέχουν το έδαφος γύρω τους ώστε να μην σηκώνεται σκόνη κατά την βολή. Έτσι η παρατήρηση γινόταν πιο δύσκολη στο χάος της μάχης. Η χρήση καταδεικτών LASER ημέρα και νύκτα βοήθησε πολύ τους ομαδάρχες και διμοιρίτες, στην κατάδειξη  και στην προσβολή εμφανιζόμενων στόχων. Αλλά και οι κλασσικοί τρόποι κατάδειξης στόχων, του ωρολογίου  των δακτύλων και των τροχιοδεικτικών, φάνηκαν εξ ίσου χρήσιμοι σε όλους. Ειδικά οι ομαδάρχες και οι διμοιρίτες, πρέπει να έχουν ένα αριθμό τροχιοδεικτικών πάντα μαζί τους. Τέλος πολύ χρήσιμοι υπήρξαν στο πλαίσιο της ομάδας και της διμοιρίας οι σκοπευτές ακριβείας, οι οποίοι με τις βολές τους, μπορούσαν εύκολα να εξουδετερώνουν χειριστές ομαδικών όπλων σε αποστάσεις 800 έως και 1000 μέτρων μερικές φορές και να επιτρέπουν την ευκολώτερη κίνηση των τμημάτων τους.

• Πυρομαχικά μετά του όπλου

Οι Πεζοναύτες είχαν να κάνουν πολλές εκκαθαρίσεις ορυγμάτων, σπιτιών  και άλματα για πάνω από 8 συνεχείς ώρες σε μάχη που έδωσαν και διαπιστώθηκε ότι ο υπερβολικός φόρτος που έφεραν, μαζί με το αλεξίσφαιρο γιλέκο, δημιούργησε μεγάλη κόπωση και πτώση της απόδοσης. Μετά από 8ωρη μάχη λόχου κανείς δεν είχε καταναλώσει πάνω από 4 γεμιστήρες, παρά την  σφοδρή εμπλοκή που είχαν με τους αντάρτες. Όλοι επανεκτίμησαν την αναγκαιότητα των πυρομαχικών και μείωσαν την ποσότητα  που μετέφεραν. Αρκέσθηκαν στην μεταφορά 6 γεμιστήρων των 30 φυσιγγίων και 1-2 χειροβομβίδων. κατά άτομο.

Είναι γενική διαπίστωση ότι το θέατρο επιχειρήσεων του Αφγανιστάν, δεν έχει σχέση με το αντίστοιχο του Ιράκ. Στο δεύτερο ο αντίπαλος ήταν ανεκπαίδευτος και ανοργάνωτος. Στο Αφγανιστάν, οι αντάρτες καραδοκούν να εκμεταλλευτούν κάθε λάθος των συμμαχικών στρατευμάτων με καταστροφικά αποτελέσματα. Οποιαδήποτε αμέλεια πληρώνεται πολύ ακριβά.


Ανιχνευτής

Πηγή