Ανατροπή και ..επαναφορά λέμβου

Εκπαίδευση προσωπικού των ελληνικών Ειδικών Δυνάμεων στην ανατροπή και επαναφορά λέμβου. (Πηγή ΓΕΣ)

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και .."δροσιστικά" αντικείμενα της αμφίβιας εκπαίδευσης του προσωπικού των ειδικών δυνάμεων, είναι η "ανατροπή και επαναφορά" της ελαστικής λέμβου!

Έχει επικρατήσει από πολύ παλιά η ναυτική ορολογία στην διάκριση καθηκόντων του πληρώματος μιας λέμβου. Κατά αρχήν ορίζεται ο λέμβαρχος, που συνήθως κάθεται κοντά στην πρύμνη και χειρίζεται το πηδάλιο, με το οποίο κατευθύνει τη λέμβο (συνήθως ένα απλό κουπί, αν δεν υπάρχει μηχανή). 

Μετά έχουμε τον πλοηγό, που συνήθως είναι ο αρχηγός του πληρώματος (ομαδάρχης ή διμοιρίτης) ο οποίος παρακολουθεί με την πυξίδα, την προκαθορισμένη πορεία της λέμβου και  τους κωπηλάτες, (όταν η λέμβος κινείται με τα κουπιά) που ξεχωρίζουν σε πρόκωπους, δηλαδή το μπροστινό ζευγάρι κωπηλατών κοντά στην πλώρη, τους μεσόκωπους, μεσαίο ζευγάρι, (ή ζευγάρια, αν οι κωπηλάτες ξεπερνούν τους έξι) και τέλος τους επίκωπους, τους τελευταίους κωπηλάτες προς την πρύμνη. Ο ρυθμός της κωπηλασίας, καθορίζεται από τον πρώτο δεξιά ή αριστερά πρόκωπο, για να υπάρχει συντονισμός στο κουπί. Τα είπα με με λίγα λόγια, αλλά στην πράξη θέλει αρκετές ώρες προπόνησης για ν' αρχίσει η λέμβος να κινείται σωστά!

Όταν η βάρκα κινείται με εξωλέμβια μηχανή, ο χειριστής της, (χειριστής ελαστικής λέμβου ή ΧΕΛ) εκτελεί καθήκοντα  πηδαλιούχου και οι υπόλοιποι, αν και διατηρούν τυπικά τ' όνομα των κωπηλατών

αναλαμβάνουν να επιτηρούν ένα συγκεκριμένο τομέα παρατήρησης, που καθορίζεται με τη μέθοδο του ρολογιού, έχοντας σαν κέντρο την λέμβο.

Υπάρχουν περιπτώσεις, (κυματισμός, κακός χειρισμός) που η βάρκα μπορεί ν' αναποδογυρίσει και θα χρειαστεί επαναφορά, ή να έχει γεμίσει πολύ νερό και να χρειαστεί το πλήρωμα να την μισογυρίσει για να το αδειάσει, ώστε να μπορεί η βάρκα να κινείται πιο άνετα.

Σ' αυτές τις περιπτώσεις  το πλήρωμα πρέπει να ξέρει πώς ακριβώς θ' αντιδράσει. Εννοείται ότι η βάρκα θα πρέπει να είναι κατάλληλα προετοιμασμένη, με δεμένα και ασφαλισμένα όλα τα πράγματα που μεταφέρει, όπως ατομικά σακίδια, συλλογές εργαλείων, κουπιά, ασύρματους κλπ. Το πλήρωμα θα πρέπει να έχει δεμένο και ασφαλισμένο τον ατομικό του οπλισμό και να έχει προσδεθεί με ατομικό σχοινί και κρίκο, επάνω στο σχοινί ασφαλείας, που διατρέχει κατά τον επιμήκη άξονα τη βάρκα.

 Ένα άλλο σχοινί, διατρέχει τη βάρκα κατά μήκος των αεροθαλάμων, έτσι ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανατροπή ή την επαναφορά της βάρκας, όπως βλέπετε στην εικόνα παραπάνω.

Όταν ο αρχηγός ζητήσει την ανατροπή, οι μισοί πέφτουν στο νερό, ενώ παραμένουν στη βάρκα οι άλλοι μισοί της μιας πλευράς, οι οποίοι εκτελούν το αναποδογύρισμα, ή το μισογύρισμα, ανάλογα με την περίπτωση. "Δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο", θα έλεγα, για να χρησιμοποιήσω την γνωστή ατάκα! Τα πάντα είναι τεχνική και συντονισμός, ενώ σε δεύτερη θέση έρχεται η καλή φυσική κατάσταση και η αντοχή!

Αλλά η πραγματική ιστορία αυτής της τεχνικής ξεκινά από τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο! Και τότε δεν είχε μόνο σαν στόχο ότι είπαμε προηγουμένως! Με αυτή την τεχνική, αμφίβιες περίπολοι, στον Ειρηνικό, που προσπαθούσαν να προσεγγίσουν νησιά που βρίσκονταν κάτω από ιαπωνική κατοχή, καλύπτονταν μέσα στο νερό, και κάτω από την βάρκα τους που αναποδογύριζαν, για να ξεγελάσουν τους Ιάπωνες πιλότους μαχητικών που τύχαινε να πετούσαν πάνω από την περιοχή. 

Η αναποδογυρισμένη βάρκα φαινόταν σαν ένα απομεινάρι ναυαγίου και έτσι δεν έδιναν περισσότερη σημασία, τουλάχιστον αρχικά! Μετά που άρχισαν να καταλαβαίνουν τι γίνεται, τα πράγματα διαφοροποιήθηκαν και χρησιμοποιούνταν από τους αμφίβιους καταδρομείς, άλλες τεχνικές διείσδυσης, μέσα στο σκοτάδι της νύχτας, ενώ την ημέρα, έπρεπε να "λουφάρουν" σε ένα από τα πολυάριθμα νησάκια των πολυνησιακών συγκροτημάτων του Ειρηνικού ωκεανού.

Σ' ένα βιβλίο, που αναφέρεται στην ιστορία  ενός συγκροτήματος αμφίβιων ανιχνευτών εκείνης της εποχής, γίνεται περιγραφή της εκπαίδευσή τους με ελαστικές λέμβους, με πολύ παραστατικό τρόπο:

"Η προσγειάλωση με ελαστικές λέμβους και η διαδικασία περισυλλογής, ήταν τα πιο μεγάλα μαθήματα για τους αμφίβιους ανιχνευτές. To τελευταίο αντικείμενο της εκπαίδευσης περιλάμβανε την απόκρυψη και την ανάληψη των λέμβων μέσα σε εχθροκρατούμενη περιοχή. Αυτή ειδικά η τεχνική ήταν πολύ σημαντική. Αν οι βάρκες γινόντουσαν αντιληπτές, δεν θα ξεσήκωναν απλά τις ιαπωνικές περιπόλους, που δρούσαν στην περιοχή, αλλά η αποκάλυψή τους θα σήμαινε και την απαγόρευση εξόδου των ανιχνευτών από την εχθρική περιοχή μετόπισθεν.

Ένας ανιχνευτής, ο Χάρι Γουάιλαντ περιγράφει την εκπαίδευση :

   -Εκπαιδευόμασταν με τις ελαστικές λέμβους κάθε μέρα. Μπορούσαμε να τις φουσκώσουμε στην ακτή, να τις φορτώσουμε σε ιστιοφόρο καΐκι και να βγούμε έξω στον ωκεανό. Συνήθως οι λέμβοι, ήταν προσδεδεμένες με σκοινί. Μόλις φτάναμε κοντά στον προορισμό μας, ρίχναμε την μια βάρκα στο νερό, ανέβαινε ένα δικός μας επάνω για να την σταθεροποιήσει, και στη συνέχεια επιβιβαζόταν  η υπόλοιπη ομάδα.

   Μετά, η ομάδα άρχιζε την κωπηλασία μέχρι να φτάσουμε στην ακτή, να αποκρύψουμε τη βάρκα και να εκτελέσουμε την χερσαία εκπαιδευτική αποστολή μας. Στη συνέχεια έπρεπε να επιστρέψουμε στο σημείο που είχαμε κρύψει τη βάρκα , να τη βάλουμε στο νερό, να επικοινωνήσουμε με το σκάφος περισυλλογής με συνθηματικά φώτα και ασύρματο και να κωπηλατήσουμε μέχρι το σημείο επαφής. Το ίδιο κάναμε και με πετρελαιακάτους. ΄Ταν σκληρή εκπαίδευση. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτές τις αναθεματισμένες βάρκες-

Η ανάγκη παραμονής για μεγάλο χρονικό διάστημα στη θάλασσα, απαιτούσε όλοι οι ανιχνευτές να είναι δεινοί κολυμβητές. Σε περίπτωση που η βάρκα τους αναποδογύριζε οι άνδρες έπρεπε να είναι ικανοί να προστατεύουν τον εαυτό τους και τους συναδέλφους τους, να επαναφέρουν την βάρκα και να διαφυλάττουν όσο εξοπλισμό τους μπορούσαν. Αυτό σήμαινε ίσως πολύωρη κολύμβηση προς την εγγύτερη ακτή, πολλές φορές  με κύμα, ή παραμονή στο νερό μέχρι να έλθουν να τους σώσουν.  

Οι ανιχνευτές έπρεπε να έχουν μεγάλη αντοχή στην κολύμβηση γιατί η ιδιομορφία της περιοχής δράσης τους στα νησιά του νοτιοδυτικού Ειρηνικού ωκεανού, απαιτούσε να κολυμπούν μεγάλες αποστάσεις για αναγνώριση ακτών, και μετά μέσα στο εσωτερικό των νησιών, εκμεταλλευόμενοι ποτάμια και ρέματα που αποτελούσαν δύσκολα εμπόδια στην κίνηση με τα πόδια. Έτσι, προσαρμόστηκε η εκπαίδευση ανάλογα, ώστε να περιλαμβάνει, διάφορες αποστάσεις κολύμβησης, μέχρι 5 μίλια, με κάθε είδους ατομικό εξοπλισμό και φόρτο μάχης, ανάλογα με την αποστολή. Ακόμη οργάνωσαν και σχολείο αποφυγής εχθρικών πυρών, κατά τη διάρκεια κολύμβησης.

Ο Άντι Σμιθ θυμάται:

   - Πάντα πηγαίναμε από τη σωματική αγωγή κατευθείαν στην κολύμβηση. Κολυμπούσαμε από την ακτή προς ένα σκάφος ή μια αποβάθρα όπου ανεβαίναμε επάνω. Στη συνέχεια φορούσαμε εξάρτυση μάχης και κολυμπούσαμε πίσω. Άλλες φορές άπλωναν παράλληλα σχοινιά στην επιφάνεια του νερού σε απόσταση 50 πόδια (σ.σ. 15 μέτρα) μεταξύ τους. Μόλις έφτανες στο πρώτο σχοινί έπρεπε να κάνεις μακροβούτι μέχρι το επόμενο, γιατί πυροβολούσαν με πολυβόλο απ' έξω, πάνω στο νερό, μεταξύ των σχοινιών. Δεν ήταν πολύ δύσκολο, αλλά σίγουρα σ' έκανε να το σκέφτεσαι.

Εκπαιδευτής με αυτόματο Τόμσον, πυροβολεί εκπαιδευόμενους ανιχνευτές που κολυμπούν στο νερό , κατά τη διάρκεια εκπαίδευσης αποφυγής εχθρικών πυρών κατά την κολύμβηση (Πηγή)

O ανιχνευτής Ρόμπερτ Τιπλς διηγείται κάτι παρόμοιο:

    - Επιπλέαμε στο νερό, περίπου 20 πόδια μακριά από μια αποβάθρα, όπου στεκόταν ένας αξιωματικός με ένα Τόμιγκαν. Όταν κάποιος εκπαιδευτής φώναζε το παράγγελμα "Μέσα", βυθιζόμασταν όσο πιο γρήγορα και όσο πιο βαθιά μπορούσαμε, γιατί αμέσως εκτελούσε πυρά προς το σημείο που επιπλέαμε. ΄Ήταν πολύ ..ενδιαφέρον"

Αυτά και άλλα πολλά περιγράφονται, που εξακολουθούν μέχρι σήμερα να είναι επίκαιρα! Υπάρχει και ένα ντοκιμαντέρ για την εκπαίδευση αυτών των ανιχνευτών θαλάσσης που μπορείτε να το δείτε, ΕΔΩ. 

Θα εκπλαγείτε από τις ομοιότητες της φιλοσοφίας της σύγχρονης εκπαίδευσης. Παρεμπιπτόντως η μονάδας τους ήταν αυτή που εκτέλεσε την καταδρομή στο Καμπανάτουαν

Ανατροπή και επαναφορά λέμβου ! 

Ανατροπή και  επαναφορά της οικονομίας της  Ελλάδας! Ξέρει τα καθήκοντά του ο "λέμβαρχος";

Πρέπει να είμαστε εκπαιδευμένοι για να το πετύχουμε! 

Είμαστε;

Ανιχνευτής