Μία ειδική αμερικανική μονάδα αποτελούμενη από έμπειρους βετεράνους των μαχών του Ειρηνικού, σχηματίστηκε το 1943, για να εκτελεί καταδρομικές αποστολές σε βάθος στα μετόπισθεν του εχθρού, δηλαδή των Ιαπώνων, στα θέατρο επιχειρήσεων Κίνας-Μπούρμα-Ινδιών.
Οργανώθηκε με την επίσημη ονομασία 5307 Σύνθετη Μονάδα (Προσωρινή) και αναφερόταν με το κωδικό ονομα "Galahad". Περισσότερο έγινε όμως γνωστή με το όνομα του πρώτου της διοικητή, του Φράνκ Μέριλ και αναφερόταν σαν "Οι καταδρομείς του Μέριλ" (Merill's Marauders).
Ήταν μια δύναμη, μακράς ακτίνας δράσης, αποτελούμενη αποκλειστικά από εθελοντές με συνολική δύναμη γύρω στις 3.000 άνδρες που συγκεντρώθηκαν στην Ινδία, τότε ακόμη βρετανική αποικία. Εκπαιδεύτηκαν από Βρετανούς, Ινδούς αλλά και Κινέζους, εντατικά στον αγώνα σε ζούγκλα, στην τακτική και τεχνική περιπόλων, στον ανταρτοπόλεμο, στην τεχνική της επιβίωσης, στη διέλευση κωλυμάτων και ειδικότερα στην διέλευση ποταμών, στην οργάνωση ΖΡ και στον ανεφοδιασμό από αέρα. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην εκτέλεση βολής με φορητό οπλισμό σε περιβάλλον ζούγκλας, εναντίον στόχων που εμφανίζονταν ξαφνικά. Και είχε σημασία αυτό, για την οικονομία πυρομαχικών.
Η δύναμη οργανώθηκε σε 6 συγκροτήματα τα οποία ανέλαβαν περιοχές ευθύνης. Η μεταφορά ομαδικού οπλισμού (όλμων 60χιλ) πυρομαχικών και εφοδίων γινόταν με την ευρεία χρήση αλόγων και μουλαριών.
Τον Φεβρουάριο του 1944, έξι συγκροτήματα διείσδυσαν μέσα στην Μπούρμα μετά από συνεχή κίνηση-πορεία 1000 μιλίων, μέσα από την περιοχή Πατκάι των Ιμαλαΐων, καθοδηγούμενοι από ντόπιους οδηγούς Καχίν, μία φυλή της βόρειας Μπούρμα και άρχισαν τις επιχειρήσεις τους.
Η κακή πρόβλεψη σε ό,τι αφορούσε τη διατροφή τους με χαμηλή σε θρεπτική αξία και ενέργεια ξηρά τροφή και η δυσεντερεία, από τη πόση χωρίς απολύμανση νερών από ποτάμια, δημιούργησε μεγάλα προβλήματα στην μαχητική ικανότητα των ανδρών. Παρόλα αυτά ανέλαβαν και έφεραν σε πέρας δύσκολες αποστολές και προκάλεσαν μεγάλες ζημιές στους Ιάπωνες, συνεργαζόμενοι στενά και με τους Κινέζους. Μία από τις πιο δύσκολες αλλά επιτυχημένες αποστολές, ήταν η κατάληψη του αεροδρομίου της Μαιτκάινα (Myitkyina). Η φοβερή τους εμπειρία σε αγώνα στη ζούγκλα, έγινε αντικείμενο αναθεώρησης της εκπαίδευσης του αμερικανικού στρατού.
Σ' αυτή τη δύναμη, για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκαν τ' άρβυλα ζούγκλας, και σε μεγάλη έκταση ελαφρύς εξοπλισμός, όπως καραμπίνες Μ1 , αυτόματα Τόμσον και τυφέκια ελεύθερου σκοπευτού Μ1903Α4 . Βέβαια χρησιμοποιήθηκαν και άλλα όπλα του αμερικανικού στρατού, τυφέκια Μ1, πολυβόλα Μπράουνγκ Μ1919, μπαζούκας και όλμοι 60χιλ. χωρίς βάση όμως, για ταχεία ανάπτυξη.
Ήταν κατά κάποιο τρόπο οι προπάτορες των σύγχρονων Ρέιντζερς, αφού μετά τον πόλεμο μετασχηματίστηκαν στο 75 Σύνταγμα Πεζικού που τώρα είναι Σύνταγμα των Ρέιντζερς. Σήμερα αν προσέξει κάποιος προσεκτικά των μπερέ των Ρέιντζερς, θα δει ότι έχουν στο σήμα τους 6 διαφορετικά χρώματα, προς τιμήν των αντίστοιχων συγκροτημάτων των καταδρομέων του Μέριλ.
Ανιχνευτής
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας, στα πλαίσια της ευγένειας και της ευπρέπειας.