Η στρατιωτική εκπαίδευση και οι έφεδροι

Με μεγάλο και ειλικρινές ενδιαφέρον  παρακολουθώ την δραστηριότητα  των κατά τόπους λεσχών εφέδρων στο θέμα της στρατιωτικής εκπαίδευσης.  Θαυμάζω δε το μεγάλο τους ενθουσιασμό και τα αγνά τους πατριωτικά αισθήματα τα οποία τους καθοδηγούν ανιδιοτελώς στην αφιέρωση του πολύτιμου προσωπικού και οικογενειακού τους χρόνου για εξάσκηση σε στρατιωτικά αντικείμενα και όχι μόνο.

Θεωρώ ότι με αυτόν τον τρόπο αναπληρώνεται ίσως ένα μεγάλο κενό στην εκπαίδευση της εφεδρείας. Βέβαια πάντα υπήρχε και συνεχίζει να υπάρχει στα πλαίσια των ενόπλων δυνάμεων και ειδικότερα του στρατού ξηράς, ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης εφεδρείας, που ίσως να μην ικανοποιεί όλους όσους ενδιαφέρονται, στο βαθμό που θα ήθελαν. Δυστυχώς όμως, περισσότερο από ποτέ, η παρούσα δυσχερής οικονομική κατάσταση στην οποία βρέθηκε η χώρα μας εξ αιτίας λανθασμένων πολιτικών χειρισμών, επηρεάζει ενδεχομένως , την ευχερή  εφαρμογή του.

Έτσι οι έφεδροί μας, όσοι τουλάχιστον το θέλουν, συσπειρωμένοι και συντονισμένοι μέσα από τις λέσχες τους, πραγματοποιούν μύριες όσες εκδηλώσεις εκπαιδευτικές, κοινωνικές, ανθρωπιστικές αλλά και πολιτιστικές. Γι' αυτό αξίζουν και συγχαρητήρια. 

Τις καλοπροαίρετες και κοινωνικά και εθνικά ωφέλιμες από πάσης πλευράς προσπάθειες, τις θέλει η πολιτεία, τις υποστηρίζει ο στρατός στα πλαίσια των δυνατοτήτων του, τις έχει ανάγκη, ειδικά σήμερα, η χώρα μας. 

Δεν θα κατονομάσω λέσχες γιατί φοβούμαι ότι ίσως αδικήσω κάποιες που θα ξεχάσω να μνημονεύσω. Θα σταθώ όμως στην πλέον πρόσφατη δραστηριότητα, την οποία καθυστερημένα σχολιάζω, μιας και ήδη έχει αναρτηθεί η είδηση από πολλά αξιόλογα ιστολόγια.  Είναι η άσκηση "Προέλαση 2012" που διεξήχθη στη Θράκη και συγκεκριμένα στην περιοχή της Κομοτηνής, με τη συμμετοχή εφέδρων από διάφορες λέσχες

Όπως αναφέρεται στο ιστολόγιο της ΛΕΦΕΔ, είχε  μεγάλη επιτυχία και για μένα και συμβολική σημασία σε τόπο αλλά και σε χρόνο! Επιβεβαιώθηκε ακόμη μια φορά, ένα ηχηρό "ΠΑΡΩΝ!" Την τελετή μνήμης για την γενοκτονία των Ποντίων, την ακολούθησε μια 12ωρη άσκηση με μπόλικη βροχή και με πολλά επεισόδια και τακτικές μικρών κλιμακίων. Φαντάζομαι στιγμές "απείρου κάλλους" όπως εξάγεται και από το οπτικό υλικό. Δεν ήταν άσκηση ή δραστηριότητα Ειδικών Δυνάμεων με τις οποίες ασχολείται κυρίως η Εφημερίδα Ειδικών Δυνάμεων, αλλά θεωρώ ότι αρκετοί έφεδροι καταδρομείς, συμμετείχαν σ' αυτή.

Αυτό που με ικανοποίηση αντιλήφθηκα, ήταν ότι  πέραν της ιδιαίτερα προσεγμένης οργάνωσης, υπήρχε και αμέριστη συμπαράσταση των τοπικών εθνοφυλάκων αλλά και υποστήριξη της τοπικής στρατιωτικής διοίκησης, που συνδύασε την στρατιωτική εκπαίδευση του σαββατοκύριακου της εθνοφυλακής,  με παρουσίαση οπλομηχανημάτων στους εφέδρους των λεσχών. Πολύ καλή σκέψη και κίνηση! Ίσως σε αυτό το "μήκος κύματος" θα πρέπει να υπάρχει συντονισμός μεταξύ λεσχών και στρατιωτικής υπηρεσίας.

Θα ήθελα όμως για μια ακόμη φορά, με το θάρρος που μου δίνει η εμπειρία μου, να προτείνω στους εφέδρους μας στις λέσχες, να επικεντρώνουν περισσότερο την προσοχή τους σε ατομική τακτική εκπαίδευση και στη φυσική τους κατάσταση. Οι τακτικές μικρών κλιμακίων κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν θα πρέπει ποτέ να ξεπερνούν το επίπεδο ομάδας. 

Ο λόγος είναι απλός: Αφενός δεν απαιτούν δαπανηρή και πολύχρονη προετοιμασία. Αφετέρου σε μεγαλύτερα κλιμάκια αρχίζει και πρέπει να δίδεται έμφαση στον συντονισμό πυρών και ελιγμού, που όπως αντιλαμβάνομαι εξ αντικειμένου, δεν υπάρχει δυνατότητα διοικήσεως και ελέγχου λόγω έλλειψης μέσων. Εξάλλου, στην περίπτωση επιστράτευσης θεωρώ, πλην ελαχίστων περιπτώσεων, ότι οι έφεδροι των λεσχών θα αναλάβουν καθήκοντα, ως επί το πλείστον σε διαφορετικές μονάδες και επομένως δεν θα μπορούν να υλοποιήσουν κανόνες και διαδικασίες συντονισμού, όπως το κάνουν τώρα με τους συναδέλφους και φίλους.

Η ατομική τακτική όμως και η φυσική κατάσταση, μετράει και μάλιστα σε υπερθετικό βαθμό! Οι γνώσεις σε πρώτες βοήθειες, σε επιβίωση στο πεδίο της μάχης, σε προσανατολισμό και ανάγνωση χάρτη, σε μάχη σώμα με σώμα, είναι διαχρονικές απαιτήσεις παντού και πάντα! Ακόμη και η εγγραφή σε σκοπευτικούς συλλόγους, ανάλογα με τις δυνατότητες του καθενός, θα βοηθούσε πολύ.

Ο εμπειρικός κανόνας είναι: "Εκπαιδεύομαι σαν άτομο για να μπορώ να σταθώ όπου και αν καταταγώ. Εκπαιδεύομαι σαν τμήμα όταν το τμήμα αναλαμβάνει αποστολές"

Είχαμε και στο παρελθόν ασχοληθεί  με το ίδιο θέμα και μάλιστα είχα αναρτήσει κάποιες αξιόλογες απόψεις ενός εφέδρου "πολίτη-οπλίτη". Επανέρχομαι για να συμπληρώσω μια ακόμη σκέψη μου. Η Διεύθυνση Επιστράτευσης του ΓΕΣ, σαν η μόνη αρμόδια στο θέμα της μετεκπαίδευσης εφεδρείας του στρατού ξηράς, θα μπορούσε να κατατοπίσει τις λέσχες εφέδρων κατόπιν αιτήματός τους, για τις συγκεκριμένες ανάγκες στρατιωτικής εκπαίδευσης, κατά ειδικότητα, αλλά κυρίως σε αντικείμενα του πεζού που όπως κατανοώ, είναι και το ζητούμενο.

Έτσι θα μπορούσε ίσως να επιτευχθεί ένας συντονισμός για την αποφυγή άσκοπων προσπαθειών των λεσχών. Η αλήθεια είναι ότι το  πρόγραμμα μιας λέσχης μου άρεσε πολύ!

Πάντως για τις λέσχες και τις ομοσπονδίες Ειδικών Δυνάμεων τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα! Οι κομάντος ξέρουν πολύ καλά τι τους περιμένει και αρκετοί, ειδικά οι νεώτεροι, που πάνε! Εξασκούνται πάνω στο αντικείμενό τους στο 100%. Οι ΤΑΜΣ που οργανώνονται είναι μέσα στο ...πνεύμα!

Καλό μήνα!


Ανιχνευτής