Γύρω από στολές μάχης και άρβυλα!

Πολυχρωματική στολή παραλλαγής νέου τύπου "Scorpion W2" (Operational Camouflage Pattern OCP) (Πηγή)

Το θέμα της στολής παραλλαγής στον αμερικανικό στρατό, δεν φαίνεται να .. σταθεροποιείται, ακόμη. Πάνε τώρα για την στολή παραλλαγής τύπου "Scorpion W2", που θα αρχίσει να χρησιμοποιείται από το καλοκαίρι του 2015. Περισσότερο γραφειοκρατικό, (και ίσως οικονομικό) παρά ουσιαστικό και επιχειρησιακό φαίνεται να είναι το πρόβλημα με την πολυχρωματική (multicam) στολή η οποία αποδίδει πολύ καλά μέχρι τώρα στο Αφγανιστάν και όχι μόνο. Ελάχιστες διαφορές τις ξεχωρίζουν!

Σημασία έχει, ότι το θέμα της ψηφιακής στολής έχει μπει στο ..αρχείο και όποιος ακόμη ασχολείται με αυτό, είναι ..καθυστερημένος και βαθιά νυχτωμένος! Αφού ξοδεύτηκαν πάνω από 5 δισ. δολάρια, και κάποιοι πήραν τα λεφτά, τώρα έχει γίνει ολική επαναφορά στην multicam που έχει δοκιμαστεί πολύ καλά στο πεδίο τα τελευταία 8 χρόνια και έχουν ξοδευτεί και γι' αυτήν άλλα ..3 δισ. δολάρια! Με την νέα αναπροσαρμογή ο λογαριασμός θα "γράψει" άλλα ..4 δισ. δολάρια!  Τα ιλιγγιώδη ποσά που ξοδεύονται, μου θυμίζουν μια παλιά ατάκα του ελληνικού κινηματογράφου "Είναι πολλά τα λεφτά ..Άρη". Όποιος έχει χρήμα "χαλάει και ..πλερώνει". Έτσι είναι η ζωή.

Αν κάνουμε μια σύντομη μακροσκοπική εξέταση του χρωματισμού που τοποθετείται "άτακτα" με πινελιές  ζωγραφικής αφηρημένης τέχνης επάνω στο ύφασμα της multicam, θα μπορούσαμε να πούμε ότι δεν διαφέρει και πολύ από την "φουκαριάρα" ελληνική στολή. Ίσως μια λεπτομερέστερη προσέγγιση με την προσθαφαίρεση κάποιων χρωμάτων να έλυνε το πρόβλημα της προσαρμογής με το δικό μας επιχειρησιακό περιβάλλον, χρησιμοποιώντας  την σύγχρονη τεχνολογία κατασκευής του υφάσματος. Ίσως δεν θα ήταν κακή ιδέα να στύψουμε λίγο το μυαλό μας που ξέρει και γεννάει ωραία πράγματα για τη δημιουργία ή/και την εξέλιξη της δικής μας στολής "Χαμαιλέων" αν θέλετε, (έβγαλα και τ' όνομα) από το να "πιθηκίζουμε" τις  κατασκευές κερδοσκόπων γιατί βρίσκουμε εύκολες τις προδιαγραφές τους. Ίσως είναι καιρός να σταματήσουμε να μοιάζουμε σε συγκεντρώσεις προσωπικού  των 3 κλάδων σαν "ημιπαραστρατιωτικοί" με δανεικές ξένες στολές που έχουν καταργηθεί από τους κατόχους τους.

Άρβυλα εύκρατου κλίματος (Πηγή)

Μαζί με τη στολή βέβαια πάει "πακέτο" και το θέμα των αρβύλων. Σήμερα στον αμερικανικό στρατό, χρησιμοποιούνται 2 τύποι αρβύλων, ένας για εύκρατα  κλίματα και ένας για θερμά κλίματα. Δεν αναφέρομαι στις ακραίες συνθήκες όπου απαιτείται ειδικός εξοπλισμός.

Το άρβυλο εύκρατου κλίματος, (ενδιαφέρει και εμάς) είναι κατασκευασμένο σε χρώμα μπεζ, με μεγάλη αντοχή στην υγρασία με δέρμα τραχείας επιφάνειας στην φτέρνα και μπροστά, ραμμένο και μονταρισμένο με ειδικό νάιλον ύφασμα περιμετρικά στα σφυρά. Εσωτερικά εμπεριέχει μια διαπνέουσα αδιάβροχη θερμομονωτική μεμβράνη από ειδικό πυρίμαχο υλικό, που προσφέρει μερική προστασία από φωτιά και προστατεύει από τη διείσδυση υγρών καυσίμων.

Η ελαστική σόλα του είναι κατασκευασμένη έτσι ώστε ν' απορροφά τους κραδασμούς, με αντιολισθητικές ιδιότητες, αν και υπάρχουν σχόλια ότι είναι πολύ μαλακή και χτυπάνε τα πόδια σε πετρώδη ή χαλικώδη εδάφη. Σε ό,τι αφορά τα κορδόνια, είναι τοποθετημένα αρχικά σε τρύπες για να δένονται στο πάνω μέρος με τη χρήση ορειβατικών αγκίστρων για γρήγορο βάλσιμο και βγάλσιμο. Μέχρι στιγμής όλοι είναι ευχαριστημένοι. Αποφεύγουν τα γυαλίσματα έχουν καταργήσει τα βερνίκια, τα πλένουν εύκολα και είναι πολύ ανθεκτικά. Τα μαύρα άρβυλα είναι πλέον για τμήματα απόδοσης τιμών.

Τα νέου τύπου άρβυλα του αμερικανικού στρατού  σε χρώμα Coyote-Brown που αναμένεται να αρχίσει η χορήγησή τους από το καλοκαίρι του 2015. (Πηγή)

Αλλά με την νέα στολή "Scorpion W2"  ο αμερικανικός στρατός αποφάσισε ότι πρέπει το χρώμα των αρβύλων να είναι πιο σκούρο και έτσι από το καλοκαίρι του 2015 θ' αρχίσουν να κυκλοφορούν τ' άρβυλα με το καφέ-κανελί χρώμα που αναφέρεται σαν "Coyote-Brown" από το χρώμα που έχει το  αντίστοιχο ζώο της Β. Αμερικής.  Γίνεται η αλλαγή της ..αλλαγής!

Ας πάμε και λίγο στα δικά μας. Η εμπειρία μου έχει δείξει ότι τα άρβυλα του ΕΣ, συγκεκριμένα αυτά που κατασκευάζονται στο στρατιωτικό εργοστάσιο (700 ΣΕ) ανέκαθεν ήταν ανθεκτικά, ή τουλάχιστον ανθεκτικότερα από τ' αντίστοιχα που δίνονταν σε εξωτερικούς κατασκευαστές, ανεξάρτητα από τα όποια προβλήματα. Αν και είναι παλαιάς ..κοπής και τεχνολογίας, εξακολουθούν να υποστηρίζουν τον Έλληνα στρατιώτη. Όποιος έχει περπατήσει πολύ μ' αυτά, πιστεύω να αντιλαμβάνεται τι λέω. Άλλωστε και οι Αμερικανοί τα διατήρησαν στο στρατό τους μέχρι το 2004.

Γενικά τα δερμάτινα άρβυλα επιτρέπουν την καλή "αναπνοή" του ποδιού και σε περίπτωση που βραχούν, στεγνώνουν ευκολότερα από άλλα που έχουν επένδυση τύπου Gore-tex, στα οποία έτσι και μπει νερό και βραχούν εσωτερικά, πολύ δύσκολα επανέρχονται.

Άρβυλα ελληνικού στρατού βελτιωμένου τύπου (Πηγή)

Βέβαια, όπως είπαμε είναι εύκρατου κλίματος και δεν κάνουν για ακραίες κλιματολογικές συνθήκες όπου απαιτείται ειδικός ιματισμός. Έχουν γίνει αρκετές βελτιώσεις μέχρι σήμερα και πιστεύω ότι θ' ακολουθήσουν και άλλες.

Αυτό που πρέπει να προσεχθεί είναι η απορρόφηση των κραδασμών με αντικατάσταση του πάτου και κατάλληλη ενίσχυση της σόλας, αλλά και η αντιολισθητική ικανότητα με αντίστοιχη βελτίωση του αποτυπώματος της σόλας. (Κάτι ανάλογο με τη σόλα των ορειβατικών αρβύλων του εμπορίου). Επίσης θα πρέπει να βελτιωθεί το σύστημα πρόσδεσης με τα κορδόνια και αντί για τρύπες να χρησιμοποιούνται εξωτερικές θηλυκώσεις για τη γρήγορη τοποθέτηση και αφαίρεσή τους κυρίως σε συνθήκες χαμηλής ορατότητας.

Σ' αυτό το σημείο εξ εμπειρίας  θα ήθελα να προσθέσω, ότι αν χρειαστεί γρήγορα μέσα στο σκοτάδι να φορέσει κάποιος τ' άρβυλά του μπορεί, αν δεν προσέξει, να τα φορέσει ..ανάποδα! Μη το γελάτε καθόλου! Έχουν συμβεί κωμικοτραγικά πράγματα και μάλιστα σε επικίνδυνες καταστάσεις! Ένας εμπειρικός τρόπος για να ξεχωρίσει κανείς πολύ γρήγορα  σε συνθήκες πίεσης, πιο είναι το δεξί και πιο το αριστερό, είναι να "κόψει" ένα μικρό κομμάτι της πτέρνας του δεξιού ή αριστερού αρβύλου, ή να κάνει μια μικρή τρύπα, έτσι ώστε με την αφή να ξέρει μέσα στο σκοτάδι πιο βαστάει στα χέρια του για να το φορέσει! Αυτό θα μπορούσε πολύ εύκολα να τυποποιηθεί εκ κατασκευής.

Προσθαφαιρούμενη επένδυση αρβύλων. (Πηγή)

Σε ό,τι αφορά τη θερμομόνωση, μια πολύ καλή τεχνική είναι η προσθαφαιρούμενη επένδυση από ύφασμα τύπου Gore-tex. Είναι αυτή που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή των αρβύλων του αμερικανικού στρατού τη 10ετία του 2000 με απόλυτη επιτυχία. Έτσι με τα ίδια άρβυλα μπορεί κανείς να δουλεύει όλο το χρόνο! Αν δε σε κρύες συνθήκες βραχεί, αντι για δεύτερο ζευγάρι άρβυλα μπορεί να έχει επάνω του 2 ή 3 πρόσθετες επενδύσεις για να αλλάζει και να διατηρεί τα πόδια του στεγνά, χρησιμοποιώντας τα ίδια άρβυλα. Για να στεγνώσει μια τέτοια επένδυση αρβύλου απαιτούνται τουλάχιστον 6 ώρες!

Εφόσον το χρώμα αποτελεί επιχειρησιακό μειονέκτημα σε σχέση με το περιβάλλον δράσεως, είναι πολύ εύκολο πιστεύω ν' αλλάξει,  σε ό,τι θέλουμε: καφέ σκούρο ή ανοικτό ή γκρίζο. Βασικό μειονέκτημα που παρουσιάζουν τα μαύρα άρβυλα, στην εποχή των θερμικών διοπτρών είναι ότι εντοπίζονται μέσα απ' αυτές πολύ πιο εύκολα, μοιάζοντας σαν φωτεινές κηλίδες!  Είναι καθαρά θέμα επιλογής και επεξεργασίας δερμάτων σε συνδυασμό με χρήση άλλων πλαστικών υλικών. Το ίδιο μπορεί ν' αλλάξει και το χρώμα της σόλας. Πρέπει όμως ν' αποφεύγουμε τους "πιθηκισμούς" και να σκεφτόμαστε τι είναι καλό και κάνει για μας.

Όλα είναι θέμα ορθολογικής τεχνικής  μελέτης, με βασικό παράγοντα την επιχειρησιακή ανάγκη. Μια ματιά στο ελεύθερο εμπόριο θα μας πείσει για τις δυνατότητες  που πρέπει να διαθέτουν τα άρβυλα του μαχητού: Να είναι ανθεκτικά, άνετα και ελαφριά για πολύωρη και γρήγορη κίνηση με ασφάλεια, χωρίς τραυματισμούς και διαστρέμματα. Πρέπει να προστατεύουν από υγρασία, κρύο, λάσπες, και σκληρό έδαφος. Πρέπει επίσης να προστατεύουν από υψηλές θερμοκρασίες, μυκητιάσεις και να επιτρέπουν την διαπνοή. Ομοίως πρέπει να προστατεύουν από βλαβερές ουσίες και υγρά καύσιμα χωρίς να λιώνουν οι σόλες τους  για παράδειγμα, στην επαφή τους με χλωρίνη!

Και κάτι πολύ σημαντικό. Πρέπει να προστατεύουν τον στρατιώτη από παγίδες εκρηκτικές ή μηχανικές! Το ερώτημα που τίθεται είναι αν θέλουμε φτηνότερα άρβυλα ή λιγότερα κατεστραμμένα πόδια από παγιδεύσεις που πολύ πιθανόν να αντιμετωπίσει ένας μαχητής στο πεδίο της μάχης. Δεν νομίζω ότι είναι δύσκολη η επιλογή η οποία δεν αφορά το σύνολο του στρατεύματος, αλλά περισσότερο τις ειδικές δυνάμεις οι οποίες είναι οι πιο εκτεθειμένες σε τέτοιου είδους κινδύνους.



Ανιχνευτής