Το μνημόσυνο των Δυνάμεων Καταδρομών

Μνημείο πεσόντων Δυνάμεων Καταδρομών στο Καβούρι

Στο Καβούρι, ψηλά στον λόφο, στέκει αγέραστο το λευκό μνημείο των ανδρών των ΛΟΚ, για να θυμίζει πάντα ότι κάποτε, πριν πολλά χρόνια κάποιοι έκαναν την υπέρτατη θυσία δίνοντας την ζωή τους, αγωνιζόμενοι υπέρ πατρίδος. Στο εσωτερικό του μνημείου, διαβάζει ο επισκέπτης χαραγμένα στο μάρμαρο, με ανεξίτηλα γράμματα, τα ονόματα των πεσόντων.

Οι παλιοί αντίπαλοι, οι τότε αντιμαχόμενοι, που δυστυχώς ήταν  όμαιμοι και αυτοί παιδιά της ίδιας γης, της ίδιας πατρίδας, πολέμησαν για τα δικά τους ιδανικά, τις δικές τους επιδιώξεις, κάποιοι πιστεύοντας στον δίκαιο του αγώνα τους και κάποιοι ίσως έχοντας μείζονες πολιτικές επιδιώξεις εξουσίας που αποδείχτηκαν φρούδες. Αλλά νικήθηκαν! Προδόθηκαν και από τους φίλους τους! Τα έχασαν όλα γιατί απλά,  η πλειοψηφία επιβλήθηκε στην μειοψηφία.

Πολλοί απ' αυτούς σκοτώθηκαν, άλλοι ξεσπιτώθηκαν και έγιναν φυγάδες και πρόσφυγες σε ξένα μέρη, άλλοι πήραν τον δρόμο της φυλακής και της εξορίας. Το μίσος, ο αλληλοσκοτωμός και η διχόνοια, αναγκαστικά σταμάτησαν να επεκτείνονται, όπως σταματά η γάγγραινα, αφού κοπεί όμως το πόδι ή το χέρι του άτυχου τραυματία που μένει κολοβός! 

Έτσι κολοβή έμεινε η πατρίδα μας, μετά τον ανταρτοπόλεμο, τον συμμοριτοπόλεμο, τον εμφύλιο σπαραγμό, όπως θέλετε πέστε το.  Ένα κομμάτι της έσβησε. Άνθρωποι νέοι με όνειρα και επιδιώξεις για μια καλύτερη ζωή έφυγαν βίαια για την ..άλλη ζωή, αφήνοντας πίσω συντρίμμια. Αυτά είναι τα δεινά ενός εμφυλίου πολέμου. Το μόνο που έμεινε είναι οι πικρές αναμνήσεις, αυτών που στάθηκαν τυχεροί να ζήσουν την ελευθερία της δημοκρατίας και έτσι έχουν τώρα την δυνατότητα να θυμούνται τους νεκρούς τους, τιμώντας τους στα δικά τους μνημεία.

Οι Καταδρομείς πολέμησαν σκληρά και τολμηρά για την πατρίδα, την ίδια πατρίδα, "τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι". Υπάκουσαν στις προσταγές της τότε νόμιμης και διεθνώς αναγνωρισμένης κυβέρνησης, καλής ή κακής δεν έχει πλέον σημασία, πιστεύοντας στον δίκαιο αγώνα τους. Άλλωστε μετά από χρόνια, όταν το στίγμα της διχόνοιας θα έχει τελείως εξαφανισθεί μαζί με τους τελευταίους επιζώντες, η απαραχάρακτη, αντικειμενική και μη πολιτικοποιημένη  ιστορία, θα βγάλει χωρίς φόβο και πάθος το συμπέρασμα, ποιός είχε δίκιο και ποιός άδικο! Το αποτέλεσμα όμως δεν θ' αλλάξει! Χάθηκαν πολλά!  

Και εφέτος λοιπόν, τιμώνται όπως κάθε χρόνο,  οι νεκροί Καταδρομείς, οι μαχητές των επιχειρήσεων 1947-1949. Μαζί με αυτούς μνημονεύονται και όλοι οι νεκροί μαχητές του Ιερού Λόχου Μέσης Ανατολής αλλά και των επιχειρήσεων της Κύπρου το 1974. Και αυτό είναι που κάνει το μνημόσυνο να ξεφεύγει από "τις εκδηλώσεις μίσους" όπως το χαρακτήριζαν κάποτε, κάποιοι κύκλοι.

Αυτοί που τους θυμούνται, θα είναι εκεί, ή στην Ρεντίνα στο  ΚΕΑΠ!

Ανιχνευτής