 |
| Εκπαίδευση Βρετανών κομάντος κατά τον 2ο ΠΠ (Πηγή) |
Για την ακρίβεια, ήταν μια επιτυχής αμφίβια καταδρομική επιχείρηση αντιπερισπασμού, προς υποστήριξη της αντίστοιχης κύριας ενέργειας, της επιχείρησης "Archery" (Τοξοβολία), που είχε σαν σκοπό την κατάληψη της νήσου Βαγκσόι και την καταστροφή εργοστασίων παραγωγής ιχθυελαίου, το οποίο χρησιμοποιούσαν οι Γερμανοί για την κατασκευή νιτρογλυκερίνης.
Η ιδέα δημιουργίας μονάδων αμφιβίων κομάντος, ξεκίνησε ως εξής: Μετά την μάχη και στη συνέχεια εκκένωση της Δουνκέρκης το 1940 από τους Βρετανούς, ο πρωθυπουργός τους Ουίνστον Τσόρτσιλ, έδωσε εντολή για την συγκρότηση μιας ειδικής δύναμης, που θα μπορούσε να πλήττει και να προκαλεί απώλειες στους Γερμανούς, ενώ παράλληλα θα ανύψωνε το βρετανικό ηθικό.
Ο Τσόρτσιλ, απευθυνόμενος προς τους Αρχηγούς των Γενικών Επιτελείων ζήτησε να του προτείνουν ανάλογα μέτρα επιθετικών ενεργειών εναντίον των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής κατά μήκος των ακτών της γερμανοκρατούμενης πλέον Ευρώπης. Συγκεκριμένα είπε: "Αποτελεί μεγάλη επιδίωξη να κρατήσουμε τον μεγαλύτερο δυνατόν αριθμό των γερμανικών δυνάμεων καθηλωμένο σε όλο το μήκος των ακτών των χωρών που οι Γερμανοί έχουν κατακτήσει και θα πρέπει αμέσως να στρωθούμε στη δουλειά για να οργανώσουμε καταδρομικές επιχειρήσεις προς αυτές τις ακτές, όπου ο πληθυσμός διάκειται φιλικά προς εμάς".
Ένας επιτελής-σχεδιαστής, είχε ήδη προωθήσει μια εισήγηση επί του θέματος προς τον τότε Αρχηγό του "Αυτοκρατορικού Γενικού Επιτελείου". Ο Αρχηγός Σερ Τζον Ντιλ, γνωρίζοντας την πρόθεση του Τσόρτσιλ ενέκρινε την εισήγηση και μετά από 3 εβδομάδες, έλαβε χώρα η πρώτη απόπειρα καταδρομής, η επιχείρηση "Collar", στις απέναντι γαλλικές ακτές. Οι καταδρομείς δεν μπόρεσαν να συγκεντρώσουν τις απαιτούμενες πληροφορίες ή να καταστρέψουν εχθρικό υλικό. Η μόνη τους επιτυχία ήταν η εξουδετέρωση 2 Γερμανών σκοπών.
Οι πρώτοι κομάντος υπήχθησαν στον επιχειρησιακό έλεγχο της νεοσυγκροτηθείσας Διοίκησης Συνδυασμένων Επιχειρήσεων (ΔΣΕ) - κάτι ανάλογο με την δική μας σημερινή ΔΔΕΕ δηλαδή - με διοικητή ένα βετεράνο αξιωματικό του βρετανικού βασιλικού ναυτικού τον Σερ Ρότζερ Κέιες, που είχε συμμετάσχει στην εκστρατεία της Καλλίπολης και στην ναυτική καταδρομή στο Ζέεμπρουκε, κατά τον 1ο παγκόσμιο πόλεμο.
Το 1940 οι Βρετανοί ανεζήτησαν εθελοντές μέσα από τους ήδη υπηρετούντες στις τάξεις του στρατού τους. Έτσι συγκροτήθηκαν 4 νέες μονάδες επιπέδου τάγματος, που οργανώθηκαν στα πλαίσια της Ταξιαρχίας Ειδικών Αποστολών, δυνάμεως 2000 ανδρών. Αν και εθελοντές υπήρξαν αρκετοί, η επιλογή αυτών που τελικά παρέμειναν στις μονάδες, έγινε κατόπιν αξιολόγησης, κατά τη διάρκεια της σκληρής τους εκπαίδευσης.
Παρά το ανεπιτυχές αποτέλεσμα της επιχείρησης "Collar", η πρώτη μεγάλης κλίμακας καταδρομική επιχείρηση σχεδιάστηκε να γίνει στα νορβηγικά νησιά Λοφότεν, τα οποία βρίσκονται εντός του αρκτικού κύκλου και περίπου 1400 χλμ μακριά από τις βρετανικές ακτές. Πραγματοποιήθηκε τον Μάρτιο του 1941 με την κωδική ονομασία, επιχείρηση "Claymore".
Λίγους μήνες μετά, τον Δεκέμβριο του 1941, οι κομάντος ξαναχτύπησαν τις νορβηγικές ακτές. Η σχεδίαση έγινε από την ΔΣΕ, η οποία ασκούσε τον επιχειρησιακό έλεγχο των επιχειρήσεων, ενώ η τακτική διοίκηση και ο έλεγχος εκχωρήθηκε στο βρετανικό βασιλικό ναυτικό. Η ιδιομορφία αυτής της επιχείρησης, ήταν η χρήση μεγάλου αριθμού πλοίων, ώστε να προσδώσει την εντύπωση ότι πράγματι αυτή ήταν η κύρια καταδρομική ενέργεια, ενώ δεν προβλέφθηκε στην σχεδίαση της συγκεκριμένης επιχείρησης, αεροπορική υποστήριξη.
Έτσι, χρησιμοποιήθηκαν το καταδρομικό "Αρέθουσα" , σαν πλοίο του ΔΔΕ (Διοικητού Δύναμης Επιχειρήσεων), έξι αντιτορπιλικά, 3 ναρκαλιευτικά, δύο πλοία αποβάσεων, 2 υποβρύχια, ένα πλοίο έρευνας, 2 πετρελαιοφόρα, 1 φορτηγό, και 1 ρυμουλκό. Παράλληλα το "εξόριστο" νορβηγικό ναυτικό διέθεσε 2 κορβέτες, ενώ το επίσης "εξόριστο" πολωνικό ναυτικό, 2 αντιτορπιλικά.
Η αμφίβια καταδρομική δύναμη, αποτελείτο από το σύνολο του υπ' αριθμ 12 Commando (Μοίρα Αμφιβίων Καταδρομών θα λέγαμε σήμερα) συνολικά 223 άνδρες και από 77 άνδρες του"Ανεξάρτητου Νορβηγικού Λόχου", κάτι αντίστοιχο με τον δικό μας Ιερό Λόχο Μ. Ανατολής.
Η Δύναμη Επιχειρήσεων (ΔΕ) με την κωδική ονομασία "Δύναμη J" συγκεντρώθηκε σε τρεις περιοχές στα βόρεια των βρετανικών νήσων, (Scapa Flow, Greenock, Lerwick) στις 22 Δεκεμβρίου του 1941 και κατευθύνθηκε προς την περιοχή επιχειρήσεων για προσβολή των στόχων την D-Ημέρα 26 Δεκεμβρίου 1941.
Όταν η ΔΕ έφθασε στην περιοχή, τους ανέμενε το ένα υποβρύχιο, το οποίο είχε προηγηθεί για να διευκολύνει στον προσανατολισμό προς την σωστή ακτή αποβάσεως. Ήταν μια μέθοδος που επινοήθηκε εκείνη την εποχή, μετά από λάθη σε προσανατολισμό παρόμοιων επιχειρήσεων των κομάντος, προς τις γαλλικές ακτές.
Το πλοίο αποβάσεως που μετέφερε την καταδρομική δύναμη, συνοδευόμενο από ένα αντιτορπιλικό και δύο κορβέτες, κατευθύνθηκε προς το νησί Μόσκενεσόγια για την απόβαση. Τα υπόλοιπα πλοία εκτέλεσαν επιχειρήσεις απομόνωσης και προσβολής με ναυτικά πυρά, επάκτιων στόχων.
Το καταδρομικό "Αρέθουσα" και τρία αντιτορπιλικά εισήλθαν στο φιόρδ Βεστ και κατέλαβαν εμπορικά πλοία, ενώ κατέστρεψαν ένα γερμανικό περιπολικό ταχύπλοο. Η απόβαση των κομάντος, έγινε στις 06.00 της δεύτερης ημέρας των Χριστουγέννων σύμφωνα με την σχεδίαση αιφνιδιάζοντας την γερμανική φρουρά αλλά και τους Νορβηγούς συνεργάτες τους, που είχαν επικεντρωθεί σε εορταστικές εκδηλώσεις.
Κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων, ένα γερμανικό αεροπλάνο εμφανίσθηκε και βομβάρδισε το "Αρέθουσα" που έπαθε υλικές ζημιές. Διαπιστώθηκε έμπρακτα η αναγκαιότητα αεροπορικής υποστήριξης σε τέτοιου είδους επιχειρήσεις. Ήταν και η τελευταία φορά κατά τη διάρκεια του πολέμου, που δεν υπήρχε αεροπορική υποστήριξη σε αμφίβια επιχείρηση.
Το νησί κατελήφθη χωρίς αντίσταση και η καταδρομική δύναμη, αφού παρέμεινε για δύο ημέρες εκεί, αποχώρησε κατόπιν διαταγής του ΔΔΕ, αφού παρέλαβε Γερμανούς και Νορβηγούς συνεργάτες τους αιχμαλώτους, καθώς και 200 Νορβηγούς πατριώτες, που θέλησαν να καταταγούν στις "Ελεύθερες Νορβηγικές Δυνάμεις". Ο ΔΔΕ, δεν ήθελε να διακινδυνεύσει περισσότερο την παραμονή του χωρίς αεροπορική υποστήριξη, φοβούμενος αεροπορικές προσβολές.
Το κυριότερο όμως που πέτυχε, ήταν ότι διευκόλυνε πολύ στην κυρία επιχείρηση "Archery" η οποία ήταν και αυτή επιτυχής, όπως θα δούμε σε επόμενο άρθρο. Οι Γερμανοί διατήρησαν μεγάλες δυνάμεις στην Νορβηγία, θέλοντας να αποτρέψουν τυχόν εισβολή των Βρετανών, αποδυναμώνοντας έτσι άλλα μέτωπα πολέμου.
Ανιχνευτής
 |
| Τα νησιά Λοφότεν φαίνονται σε μεγέθυνση, μέσα στο τετράγωνο της εικόνας. (Πηγή) |
Ο Τσόρτσιλ, απευθυνόμενος προς τους Αρχηγούς των Γενικών Επιτελείων ζήτησε να του προτείνουν ανάλογα μέτρα επιθετικών ενεργειών εναντίον των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής κατά μήκος των ακτών της γερμανοκρατούμενης πλέον Ευρώπης. Συγκεκριμένα είπε: "Αποτελεί μεγάλη επιδίωξη να κρατήσουμε τον μεγαλύτερο δυνατόν αριθμό των γερμανικών δυνάμεων καθηλωμένο σε όλο το μήκος των ακτών των χωρών που οι Γερμανοί έχουν κατακτήσει και θα πρέπει αμέσως να στρωθούμε στη δουλειά για να οργανώσουμε καταδρομικές επιχειρήσεις προς αυτές τις ακτές, όπου ο πληθυσμός διάκειται φιλικά προς εμάς".
Ένας επιτελής-σχεδιαστής, είχε ήδη προωθήσει μια εισήγηση επί του θέματος προς τον τότε Αρχηγό του "Αυτοκρατορικού Γενικού Επιτελείου". Ο Αρχηγός Σερ Τζον Ντιλ, γνωρίζοντας την πρόθεση του Τσόρτσιλ ενέκρινε την εισήγηση και μετά από 3 εβδομάδες, έλαβε χώρα η πρώτη απόπειρα καταδρομής, η επιχείρηση "Collar", στις απέναντι γαλλικές ακτές. Οι καταδρομείς δεν μπόρεσαν να συγκεντρώσουν τις απαιτούμενες πληροφορίες ή να καταστρέψουν εχθρικό υλικό. Η μόνη τους επιτυχία ήταν η εξουδετέρωση 2 Γερμανών σκοπών.
 |
| Εκπαίδευση των Βρετανών κομάντος, στη μάχη σώμα με σώμα. Επίδειξη αφοπλισμού αντιπάλου. |
Το 1940 οι Βρετανοί ανεζήτησαν εθελοντές μέσα από τους ήδη υπηρετούντες στις τάξεις του στρατού τους. Έτσι συγκροτήθηκαν 4 νέες μονάδες επιπέδου τάγματος, που οργανώθηκαν στα πλαίσια της Ταξιαρχίας Ειδικών Αποστολών, δυνάμεως 2000 ανδρών. Αν και εθελοντές υπήρξαν αρκετοί, η επιλογή αυτών που τελικά παρέμειναν στις μονάδες, έγινε κατόπιν αξιολόγησης, κατά τη διάρκεια της σκληρής τους εκπαίδευσης.
 |
| Εκπαίδευση Βρετανών κομάντος. Τεχνική εξουδετέρωσης σκοπών. |
Λίγους μήνες μετά, τον Δεκέμβριο του 1941, οι κομάντος ξαναχτύπησαν τις νορβηγικές ακτές. Η σχεδίαση έγινε από την ΔΣΕ, η οποία ασκούσε τον επιχειρησιακό έλεγχο των επιχειρήσεων, ενώ η τακτική διοίκηση και ο έλεγχος εκχωρήθηκε στο βρετανικό βασιλικό ναυτικό. Η ιδιομορφία αυτής της επιχείρησης, ήταν η χρήση μεγάλου αριθμού πλοίων, ώστε να προσδώσει την εντύπωση ότι πράγματι αυτή ήταν η κύρια καταδρομική ενέργεια, ενώ δεν προβλέφθηκε στην σχεδίαση της συγκεκριμένης επιχείρησης, αεροπορική υποστήριξη.
Έτσι, χρησιμοποιήθηκαν το καταδρομικό "Αρέθουσα" , σαν πλοίο του ΔΔΕ (Διοικητού Δύναμης Επιχειρήσεων), έξι αντιτορπιλικά, 3 ναρκαλιευτικά, δύο πλοία αποβάσεων, 2 υποβρύχια, ένα πλοίο έρευνας, 2 πετρελαιοφόρα, 1 φορτηγό, και 1 ρυμουλκό. Παράλληλα το "εξόριστο" νορβηγικό ναυτικό διέθεσε 2 κορβέτες, ενώ το επίσης "εξόριστο" πολωνικό ναυτικό, 2 αντιτορπιλικά.
Η αμφίβια καταδρομική δύναμη, αποτελείτο από το σύνολο του υπ' αριθμ 12 Commando (Μοίρα Αμφιβίων Καταδρομών θα λέγαμε σήμερα) συνολικά 223 άνδρες και από 77 άνδρες του"Ανεξάρτητου Νορβηγικού Λόχου", κάτι αντίστοιχο με τον δικό μας Ιερό Λόχο Μ. Ανατολής.
Η Δύναμη Επιχειρήσεων (ΔΕ) με την κωδική ονομασία "Δύναμη J" συγκεντρώθηκε σε τρεις περιοχές στα βόρεια των βρετανικών νήσων, (Scapa Flow, Greenock, Lerwick) στις 22 Δεκεμβρίου του 1941 και κατευθύνθηκε προς την περιοχή επιχειρήσεων για προσβολή των στόχων την D-Ημέρα 26 Δεκεμβρίου 1941.
Όταν η ΔΕ έφθασε στην περιοχή, τους ανέμενε το ένα υποβρύχιο, το οποίο είχε προηγηθεί για να διευκολύνει στον προσανατολισμό προς την σωστή ακτή αποβάσεως. Ήταν μια μέθοδος που επινοήθηκε εκείνη την εποχή, μετά από λάθη σε προσανατολισμό παρόμοιων επιχειρήσεων των κομάντος, προς τις γαλλικές ακτές.
Το πλοίο αποβάσεως που μετέφερε την καταδρομική δύναμη, συνοδευόμενο από ένα αντιτορπιλικό και δύο κορβέτες, κατευθύνθηκε προς το νησί Μόσκενεσόγια για την απόβαση. Τα υπόλοιπα πλοία εκτέλεσαν επιχειρήσεις απομόνωσης και προσβολής με ναυτικά πυρά, επάκτιων στόχων.
Το καταδρομικό "Αρέθουσα" και τρία αντιτορπιλικά εισήλθαν στο φιόρδ Βεστ και κατέλαβαν εμπορικά πλοία, ενώ κατέστρεψαν ένα γερμανικό περιπολικό ταχύπλοο. Η απόβαση των κομάντος, έγινε στις 06.00 της δεύτερης ημέρας των Χριστουγέννων σύμφωνα με την σχεδίαση αιφνιδιάζοντας την γερμανική φρουρά αλλά και τους Νορβηγούς συνεργάτες τους, που είχαν επικεντρωθεί σε εορταστικές εκδηλώσεις.
Κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων, ένα γερμανικό αεροπλάνο εμφανίσθηκε και βομβάρδισε το "Αρέθουσα" που έπαθε υλικές ζημιές. Διαπιστώθηκε έμπρακτα η αναγκαιότητα αεροπορικής υποστήριξης σε τέτοιου είδους επιχειρήσεις. Ήταν και η τελευταία φορά κατά τη διάρκεια του πολέμου, που δεν υπήρχε αεροπορική υποστήριξη σε αμφίβια επιχείρηση.
Το νησί κατελήφθη χωρίς αντίσταση και η καταδρομική δύναμη, αφού παρέμεινε για δύο ημέρες εκεί, αποχώρησε κατόπιν διαταγής του ΔΔΕ, αφού παρέλαβε Γερμανούς και Νορβηγούς συνεργάτες τους αιχμαλώτους, καθώς και 200 Νορβηγούς πατριώτες, που θέλησαν να καταταγούν στις "Ελεύθερες Νορβηγικές Δυνάμεις". Ο ΔΔΕ, δεν ήθελε να διακινδυνεύσει περισσότερο την παραμονή του χωρίς αεροπορική υποστήριξη, φοβούμενος αεροπορικές προσβολές.
Το κυριότερο όμως που πέτυχε, ήταν ότι διευκόλυνε πολύ στην κυρία επιχείρηση "Archery" η οποία ήταν και αυτή επιτυχής, όπως θα δούμε σε επόμενο άρθρο. Οι Γερμανοί διατήρησαν μεγάλες δυνάμεις στην Νορβηγία, θέλοντας να αποτρέψουν τυχόν εισβολή των Βρετανών, αποδυναμώνοντας έτσι άλλα μέτωπα πολέμου.
Ανιχνευτής
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας, στα πλαίσια της ευγένειας και της ευπρέπειας.