Η Μαχητική Ικανότητα των Εφέδρων

CIOR 2022 Πηγή φωτο. ΣΕΑΝΑΑ

Την προηγούμενη εβδομάδα, έγινε η ετήσια θερινή συνάντηση εφέδρων αξιωματικών του ΝΑΤΟ, στην Ελλάδα.  Η Διασυμμαχική Συνομοσπονδία Εφέδρων Αξιωματικών του ΝΑΤΟ, ιδρύθηκε το 1948 και προωθεί τον θεσμό της εφεδρείας στα πλαίσια της Συμμαχίας και όχι μόνο, με την ενεργή συμμετοχή των εφέδρων στα τεκταινόμενα εντός του ΝΑΤΟ. 

Μεταξύ των, ιδιαιτέρου ενδιαφέροντος εκδηλώσεων, που οργανώνονται και διεξάγονται στις ετήσιες συναντήσεις, περιλαμβάνονται και αθλητικοί αγώνες του στρατιωτικού πεντάθλου, με σκοπό την ανάδειξη της μαχητικής ικανότητας των εφέδρων αξιωματικών και υπαξιωματικών της Συμμαχίας. Εφέτος στους στρατιωτικούς αγώνες   συμμετείχαν 10 δυτικές χώρες, μεταξύ των οποίων οι ΗΠΑ, Γερμανία, Δανία, Ολλανδία, Σουηδία, Ρουμανία, κ.λπ.

Και ενώ η φωνή της κοινής λογικής έλεγε ότι στην Ελλάδα, τη χώρα που δίδαξε στον κόσμο τον αθλητισμό, ήταν αυτονόητο ότι θα συμμετείχαν, όχι μία, αλλά πολλές ελληνικές ομάδες εφέδρων στο στρατιωτικό πένταθλο, η έκπληξη ήταν δυσάρεστη! Ουδείς έφεδρος Έλληνας αξιωματικός συμμετείχε στους αθλητικούς στρατιωτικούς αγώνες. Είναι αδιανόητο να φανταστεί κάποιος ότι δεν υπήρχε η δυνατότητα συγκροτήσεως ομάδων εθελοντών και ικανών εφέδρων να συναγωνιστούν με τους άλλους ξένους συμμάχους. 

Εθελοντές έφεδροι αθλητές υπάρχουν πολλοί! Ένα προσκλητήριο στους Συνδέσμους Ειδικών Δυνάμεων και όχι μόνο, θα συγκέντρωνε άμεσα αθλητές για συγκρότηση τριών τουλάχιστον, ομάδων. Πριν από τέσσερα χρόνια, η Λέσχη Καταδρομέων και Ιερολοχιτών, είχε προσεγγίσσει την Ομοσπονδία των Εφέδρων Αξιωματικών πάλι για το ίδιο θέμα, με σκοπό την προετοιμασία αθλητικών ομάδων για συμμετοχή στο στρατιωτικό πένταθλο εφέδρων, που θα διεξαγόταν σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα. Τότε είχε προκύψει πρόβλημα χρηματοδότησης, (για συμμετοχή μιας τετραμελούς ομάδας με προπονητή ήταν περίπου 5.000 €), ενώ υπήρχε διαθεσιμότητα αθλητών. Δεν υπήρξε όμως τότε, όπως και εφέτος, έγκαιρη ενημέρωση Συνδέσμων και Σωματείων Εφέδρων, ώστε να ανευρεθούν χορηγοί, ούτε υποβλήθηκε  αίτημα προς ΥΠΕΘΑ για συμμετοχή σε στρατιωτικούς αγώνες, παρά μόνο για σεμινάρια. Ειδικά αυτή τη φορά, οι έφεδροι ενημερώθηκαν για τη διεξαγωγή αθλητικών αγώνων, αρχές Ιουλίου. 

Τελικά, δυστυχώς πάλι δεν συγκροτήθηκαν ελληνικές ομάδες εφέτος, ούτε έγιναν οι απαραίτητες προπονήσεις και οι Έλληνες έφεδροι περιορίστηκαν στη συμμετοχή τους στις άλλες σεμιναριακές δραστηριότητες και στην  υλοποίηση της ομολογουμένως επιτυχημένης  από πλευράς οργάνωσης, συνάντησης. 

Μία μικρή έρευνα για το θέμα, έδειξε ότι η χώρα μας έχει πάνω από 15 χρόνια να συμμετάσχει στους αγώνες στρατιωτικού πεντάθλου, με την όποια δικαιολογία, κυρίως οικονομική, όταν επρόκειτο για ταξίδι στο εξωτερικό. Στη συγκεκριμένη όμως περίπτωση, που μετά από μια εικοσατετία σχεδόν, ήλθε η σειρά της χώρας μας να φιλοξενήσει τη θερινή συνάντηση των εφέδρων της Συμμαχίας, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει τέτοια δικαιολογία για την μη συμμετοχή Ελλήνων στους αθλητικούς αγώνες.

Και εδώ εγείρεται το ερώτημα. Είναι πράγματι μια παράλειψη, ένας λανθασμένος χειρισμός εκ μέρους της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εφέδρων Αξιωματικών,  η οποία ενώ θα μπορούσε με τη συνδρομή του ΥΠΕΘΑ/ΔΕΠΑΘΑ να οργανώσει έγκαιρα αθλητικές ομάδες δεν το έπραξε, ή το χειρότερο μία εγγενής αδυναμία του εκπαιδευτικού συστήματος των Ενόπλων μας Δυνάμεων;

Τον Μάρτιο του 2022, δημοσιεύτηκε μια μελέτη - έρευνα του ΕΛΙΑΜΕΠ, που αναφερόταν στον τρόπο επίτευξης της ποιοτικής υπεροχής των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας για την αντιμετώπιση της εξ ανατολών απειλής. Η έρευνα μεταξύ των άλλων, έφερε στην επιφάνεια το παρακάτω αδύνατο σημείο, όπως διατυπώνεται στο κείμενο:

Ως υποκατάστατο για την αξιολόγηση της φυσικής κατάστασης των εφέδρων του Ελληνικού Στρατού, διερευνήσαμε το επίπεδο της παρεχόμενης εκπαίδευσης όσον αφορά στη φυσική κατάσταση των επαγγελματιών στρατιωτικών, με την υπόθεση ότι οι αδυναμίες που αφορούν τους επαγγελματίες θα είναι ακόμη πιο αισθητές για τους εφέδρους.

Ειδικότερα συνέντευξη με επαγγελματία που εμπλέκεται στο πρόγραμμα φυσικής κατάστασης των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων ανέδειξε τα ακόλουθα:

• Τα τεστ φυσικής κατάστασης στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, όπως το Cooper Test που χρησιμοποιείται από την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία, είναι ξεπερασμένα (το Cooper Test είναι πενήντα ετών).
• Η επικρατούσα στάση μεταξύ των αξιωματικών άνω των 40 ετών (τυπικά η ηλικία ενός αντισυνταγματάρχη στις Ελληνικές Δυνάμεις Εδάφους) είναι ότι η φυσική κατάσταση δεν είναι εξίσου σημαντική για τους υψηλόβαθμους αξιωματικούς.
• Τα τεστ φυσικής κατάστασης που καλούνται να περάσουν οι επαγγελματίες αξιωματικοί και υπαξιωματικοί είναι συχνά επιφανειακά και ενδέχεται να μη διενεργούνται με την προσήκουσα σοβαρότητα.

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι δεν υπάρχει καμία σκέψη για τη βελτίωση της φυσικής κατάστασης του στρατεύσιμου τμήματος της Ελλάδας ούτε και πρόβλεψη για την υιοθέτηση προγραμμάτων φυσικής κατάστασης και την εμπέδωση διατροφικών συνηθειών που θα βελτίωναν την ικανότητά των στελεχών του Στρατού να αποδίδουν αποτελεσματικά στη μάχη. Ας μην λησμονείται ότι οι παραπάνω διαπιστώσεις αφορούν μια χώρα που έχει ήδη ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά παχυσαρκίας εφήβων και νέων στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 27.

 Επομένως, αν οι διαπιστώσεις αυτές είναι σωστές, γίνεται εύκολα αντιληπτό γιατί καλλιεργείται αυτό το πνεύμα της υποβάθμισης της φυσικής κατάστασης και κατ' επέκταση της διστακτικότητας ή της αδιαφορίας για συμμετοχή σε τέτοιου είδους αθλητικές εκδηλώσεις. Οι επιπτώσεις όμως είναι  επιζήμιες για το κύρος των Ενόπλων μας Δυνάμεων  και υποβαθμίζεται η μαχητική ικανότητα των Ελλήνων εφέδρων διεθνώς. Βέβαια οι άλλοι σύμμαχοι, επίσημα και από λεπτότητα, δεν πρόκειται να αναφέρουν κάτι, αλλά ας μη γελιόμαστε, τα σχόλια και τα κουτσομπολιά θα δίνουν και θα παίρνουν. 

Φαντασθείτε, ότι οι άλλοι στρατοί, δίνουν τεράστια έμφαση στο αθλητικό, αγωνιστικό και μαχητικό πνεύμα, το οποίο δημιουργείται μόνο μέσα από την ανάπτυξη φυσικής κατάστασης, με επίπονες προπονήσεις και προσπάθειες. "Πρώτα μαχητής και μετά όλα τ' άλλα", είναι το πνεύμα που επικρατεί, σε αντίθεση μάλλον, όπως διαφαίνεται, με την δική μας αντίληψη. Όμως αυτή δεν είναι η πραγματική εικόνα, και δεν αξίζει να αμαυρώνεται έτσι, η ικανότητα των Ελλήνων εφέδρων μαχητών. Κάτι πρέπει να γίνει!

Αν είναι μόνο οικονομικό το θέμα, ας έχουμε το θάρρος να το ανακοινώσουμε και να το αντιμετωπίσουμε με ευγενικές χορηγίες. Θα υπάρξουν πολλοί που θα θελήσουν να βοηθήσουν. Αν όμως είναι αποτέλεσμα λανθασμένης αντίληψης περί μαχητικής ικανότητας, πρέπει να γίνει αναθεώρηση και να μπουν τα πράγματα στη σωστή τους βάση. Οι έφεδροι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί μαχητές, για όσο διάστημα τελούν υπό το καθεστώς της "μάχιμης εφεδρείας" δεν προορίζονται για θεωρητικά σεμινάρια αλλά για τη μάχη, αν και όποτε χρειαστεί. 

Άρα αποτελεί απορρέουσα υποχρέωση η προετοιμασία τους με  προσκλήσεις για μετεκπαίδευση και η διατήρηση της μαχητικής τους ικανότητας, τουτέστιν της καλής τους φυσικής κατάστασης, μέσω των σωματείων τους και της ομοσπονδίας τους. Μία απόδειξη του επιπέδου της μαχητικής τους ικανότητας, είναι και η συμμετοχή τους στους διασυμμαχικούς στρατιωτικούς αγώνες. Μπορούμε να το κάνουμε ή όχι; Αν όχι γιατί; Δεν θέλουμε να δείξουμε την αδυναμία μας; Μήπως αληθεύει αυτό που είπε κάποιος, παρακολουθώντας και θαυμάζοντας τους ξένους τριαντάρηδες εφέδρους αθλούμενους στο στρατιωτικό πένταθλο, "Εμείς που να πάμε με τέτοιες 'καρότσες' που έχουμε;" Δεν πρέπει όμως να κατατάσσουμε τους εφέδρους μας στις ..."καρότσες"! Οπως αποφαίνεται η μελέτη του ΕΛΙΑΜΕΠ:

Είναι απαραίτητο στο σημείο αυτό να σημειώσουμε το κοινό νήμα που διατρέχει την απροθυμία της πολιτικής τάξης της Ελλάδας, όλων των αποχρώσεων και εν τέλει και της ελληνικής κοινωνίας να κάνει «ό,τι χρειάζεται» για να δημιουργήσει έναν αποτελεσματικό, μεικτό επαγγελματικό και έφεδρων, στρατό. Η αποφυγή αποστολής επαγγελματιών αξιωματικών και υπαξιωματικών σε αποστολές εκστρατείας και η μη διασφάλιση ότι τόσο οι επαγγελματίες όσο και οι έφεδροι διαθέτουν τα απαραίτητα εχέγγυα αποτελεσματικότητας στο πεδίο της μάχης, στα οποία συμπεριλαμβάνεται η επαρκής φυσική κατάσταση, είναι δύο μόνο ενδείξεις της επί δεκαετίες απροθυμίας να ξεπεραστούν οι εκτιμήσεις του πολιτικού κόστους και οι κοινωνικές προκαταλήψεις προκειμένου να ενισχυθεί το ποιοτικό πλεονέκτημα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων...