Οι αμφίβιοι Καταδρομείς του '21

ΛΥΤΡΑΣ Νικηφόρος (1832-1927). Η πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας από τον Κανάρη

Δεν ήταν άλλοι από τους ναύτες των πυρπολικών.  Τα πυρπολικά ήταν πλωτές εμπρηστικές βόμβες. Μπουρλότα! Παλιά πλοία, ή πλοία πολύ φτηνής κατασκευής, γεμάτα με εύφλεκτα υλικά. Χρησιμοποιούνταν για να βάλουν φωτιά σε εχθρικά πλοία ή να προκαλέσουν πανικό στο πλήρωμα τους. Τεχνική, που ξεκίνησε από τα αρχαία χρόνια, για να φτάσει στην εποχή της επανάστασης να γίνει τρομερό όπλο!

Υπήρχε όμως ειδική τεχνική στην κατασκευή και την τοποθέτηση των εκρηκτικών. Η μετατροπή ενός παλιού πλοίου σε πυρπολικό στοίχιζε μέχρι και 100 χιλιάδες γρόσια της εποχής. Δηλαδή κάπου 200 χιλιάδες Ευρώ, αν κάνουμε την σημερινή ισοτιμία 1 γρόσι = 2 Ευρώ! Έπρεπε λοιπόν κάποιοι να χρηματοδοτούν! Και αυτοί ήταν είτε οι επαναστατικές επιτροπές κατά τόπους με εράνους που έκαναν, είτε  πλούσιοι καραβοκυραίοι που ενίσχυαν τον αγώνα. Αλλά και η κάθε επιχείρηση στοίχιζε και έπρεπε  να καλυφθεί, όπως φαίνεται μέσα από αναφορές εκείνης της εποχής.

Γεμάτο εύφλεκτα υλικά τα οποία στοιβάζονταν με κατάλληλο τρόπο ώστε να διευκολύνουν την γρήγορη ανάφλεξη, το πλοίο αλείφονταν εσωτερικά, με πίσσα και νάφθα. Ακόμη και τα ιστία αλείφονταν με τον ίδιο τρόπο.

Κατά μήκος του καταστρώματος και στα δύο πλευρά του πλοίου υπήρχαν τετράγωνα ανοίγματα και εκεί εσωτερικά, τοποθετούσαν βαρέλια γεμάτα πυρίτιδα, πλασμένη σε σβώλους για να μπορεί να εκτοξεύεται κατά την έκρηξη.  Επίσης πάλι κατά μήκος του καταστρώματος υπήρχαν αγωγοί (λούκια) κατασκευασμένοι με σανίδες, γεμάτοι και αυτοί με εύφλεκτη ύλη, οι οποίοι αφού διέτρεχαν το πλοίο περιμετρικά, κατέληγαν στην πρύμνη του, όπου υπήρχε το άνοιγμα του πηδαλίου, από όπου διέφευγε το πλήρωμα με βάρκα, πριν ο τελευταίος, ο πυρπολητής, συνήθως ο καπετάνιος, βάλει φωτιά. Τα πλαϊνά ανοίγματα, οι "μπουκαπόρτες" κατά την στιγμή της προσκόλλησης στο εχθρικό πλοίο ήταν ανοικτές για την γρήγορη ανάφλεξη με τη βοήθεια του ανέμου, ενώ στο ταξίδι παρέμεναν κλειστές για την αποφυγή υγρασίας.

Υπάρχουν καταγεγραμμένες λεπτομερείς περιγραφές για τον τρόπο κατασκευής. Κατά την επανάσταση του '21 οι Ψαριανοί είχαν την πρωτοβουλία σ' αυτό.

Τους πλοιάρχους των πυρπολικών τους επέλεγαν αρχικά οι κοινότητες των Ψαρών, των Σπετσών και της Ύδρας, που είχαν αναλάβει τον ναυτικό αγώνα Με τη σειρά τους οι καπετάνιοι, συγκροτούσαν τα πληρώματά τους από τους ικανότερους και τολμηρότερους Έλληνες ναυτικούς. Ήταν όλοι τους εθελοντές σ’ αυτήν την εξαιρετικά επικίνδυνη υπηρεσία. Συνολικά οι τολμηροί αυτοί ναυτικοί, ήταν λιγότεροι από 500.

Στα πυρπολικά υπήρχε ενσυνείδητη πειθαρχία, υπακοή αλλά και αλληλοεκτίμηση του ενός στις ικανότητες του άλλου και αλληλοσεβασμός. Αποτέλεσμα αυτού του αλληλοσεβασμού ήταν οι πλοίαρχοι να αποκαλούν και να θεωρούν τους άνδρες των πληρωμάτων τους συντρόφους. Αυτό ήταν και το καταδρομικό τους "πνεύμα".

Τα πυρπολικά, κατά τις επιθέσεις τους εναντίον εχθρικών πλοίων, ακολουθούσαν πάντα πλοία συνοδείας για υποστήριξη και διάσωση των πληρωμάτων.

Η τακτική των πυρπολικών ή των "ηφαιστείων" όπως τα αποκαλούσαν ήταν απλή. Είτε έκαναν νυχτερινές αιφνιδιαστικές επιθέσεις σε μεγάλα αγκυροβολημένα πολεμικά πλοία των Οθωμανών είτε στις ναυμαχίες, με τόλμη και δεξιοτεχνία, έφερναν σε ευνοϊκή θέση σε σχέση με τον εχθρικό στόλο το πυρπολικό τους και στη συνέχεια επέλεγαν το στόχο τους μεταξύ των μεγαλύτερων πολεμικών πλοίων του εχθρού. 

Με κατάλληλους χειρισμούς και ουριοδρομία προσπαθούσαν να αποφύγουν τα πυρά των αντιπάλων τους και να αγκιστρώσουν γερά το «μπουρλότο» τους πάνω στο πλοίο-θήραμα. Οι Οθωμανοί ναύτες προσπαθούσαν να τους απωθήσουν με καταιγισμό βλημάτων κάθε είδους πυροβόλων όπλων ή με βάρκες που έστελναν εναντίον τους και οι οποίες με γάντζους που έριχναν στο πυρπολικό προσπαθούσαν να το σύρουν με σκοινιά μακριά από το στόχο τους.

Όταν  πετύχαιναν την αποστολή τους, οι φλόγες από το «μπουρλότο» τύλιγαν το εχθρικό πλοίο, ενώ τα εμπρηστικά βλήματα διασπείρονταν πάνω στα ξάρτια και το κατάστρωμα του. Οι φλόγες τύλιγαν το ξύλινο σώμα του πλοίου και οι καπνοί από τα καιγόμενα ξύλα και κάθε είδους αντικείμενα έκοβαν την ανάσα και τύφλωναν τα πληρώματα, τους πεζοναύτες και τους στρατιώτες που επέβαιναν στο πυρπολούμενο πλοίο.

Πώς διέφευγαν οι ναύτες των πυρπολικών; Με τη βάρκα διαφυγής, την "σκαμπαβία" τους, όπως την ονόμαζαν. Την έσερναν από την απυρόβλητη πλευρά του πυρπολικού. Μόλις πετύχαιναν την αγκίστρωση στο εχθρικό σκάφος, περνούσαν όλοι στην βάρκα που την έφερναν στην πρύμνη και ο πυρπολητής έβαζε την φωτιά με ένα δαυλό. Και ενώ άρχιζε η φωτιά να δυναμώνει, αυτοί τραβούσαν γερό κουπί, προσπαθώντας να απομακρυνθούν και να προσεγγίσουν το πλοίο υποστήριξης,  πολλές φορές μαχόμενοι για να αποφύγουν εχθρικές βάρκες που κατέφθαναν για να τους καταδιώξουν και να τους εξουδετερώσουν.

Το πλοίο τους,  υποστήριζε με κανονιοβολισμούς εναντίον των εχθρών. Κανονική ειδική αμφίβια επιχείρηση! Έχουν καταγραφεί αρκετές τέτοιες που παρέμειναν στην ναυτική μας ιστορία.

Οι επικίνδυνες και τολμηρές αυτές ενέργειες, επιβραβεύονταν από την επαναστατική κυβέρνηση και ηθικά αλλά και οικονομικά για να υπάρχει κίνητρο στη συνέχιση των επιχειρήσεων, όπως φαίνεται από διατάγματα της εποχής.

Τελικά η τόλμη νικούσε!

Η Λέσχη Καταδρομέων Ιερολοχιτών

Πηγή

(Αναδημοσίευση)

Λέσχες και Σύλλογοι ή Σύνδεσμοι Ειδικών Δυνάμεων υπάρχουν πολλοί και εκλεκτοί. Η αρχαιότερη όμως όλων, που ιδρύθηκε από τους πρώτους Έλληνες καταδρομείς του Ιερού Λόχου Μέσης Ανατολής, είναι μία: Η Λέσχη Καταδρομέων Ιερολοχιτών με επίσημο έτος ιδρύσεως, το 1980.

Θα έλεγα χωρίς υπερβολή, ότι είναι η "μητέρα" όλων των άλλων. Μπαίνοντας στα γραφεία της το πρώτο πράγμα που σου κάνει εντύπωση, δεν είναι η πληθώρα των πλακετών που επιδόθηκαν όλα αυτά τα χρόνια, σε διάφορες τελετές και επισκέψεις. Είναι οι σπάνιες φωτογραφίες παλαιών πολεμιστών, που κοσμούν τους τοίχους.

 Άνθρωποι νέοι, με σφρίγος και πύρινη θέληση που εκπέμπεται από το βλέμμα τους, όπως τους κοιτάζει ο επισκέπτης! Άνθρωποι που τα έδωσαν όλα μέσα στη δύνη του φοβερού πολέμου! Άνθρωποι ψημένοι στις μάχες! Σε όλες τις μάχες του Ιερού Λόχου και των μετέπειτα ΛΟΚ, μέχρι και τις επιχειρήσεις της Κύπρου.

Η βιβλιοθήκη της είναι γεμάτη με σπάνια βιβλία, και προσωπικές αφηγήσεις παλαιών πολεμιστών, που έζησαν τις επιχειρήσεις και προσπάθησαν γράφοντάς τες, να τις αφήσουν στους νεότερους, για να μην χαθούν τα διδάγματα μέσα στη λήθη της σύγχρονης ζωής, που ακόμη και τώρα με την οικονομική κρίση, είναι γεμάτη από ευμάρεια και τρυφηλότητα.

Οι παλαιοί πολεμιστές, που αγνόησαν τον θάνατο στις μάχες, σιγά-σιγά φθίνουν, νικημένοι τελικά από το γήρας. Όσο ακόμη ζουν, περισσότεροι πολεμιστές της Κύπρου, συνεχίζουν να δίνουν το "παρών" και να συμμετέχουν σε ομιλίες και παρουσιάσεις, πέρα από τις τελετές μνήμης των παλαιών συμπολεμιστών τους. 

Υπάρχουν και οι νεότεροι, που επιθυμούν όχι μόνο να διατηρήσουν την Λέσχη, αλλά και να την αναπτύξουν ακόμη περισσότερο, με την προσέλευση νέων μελών! Για να μάθουν όμως οι νέοι  ότι υπάρχει αυτή η Λέσχη, πρέπει  κάποιος να τους την υποδείξει!

Ας αφήσω λοιπόν, να διαβάσετε μόνοι σας το ιστορικό της, που συμπεριλαμβάνεται στην ιστοσελίδα της.

.................................

Η Λέσχη Καταδρομέων Ιερολοχιτών ιδρύθηκε το έτος 1979, από απόστρατους Ιερολοχίτες, αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και υπηρετήσαντες οπλίτες των Δυνάμεων Καταδρομών. Είναι η πρώτη Λέσχη Καταδρομέων που ιδρύθηκε μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και τις επιχειρήσεις εναντίον ανταρτών του 1947-1949 στην Ελλάδα, και ο πρώτος Σύνδεσμος παλαιών πολεμιστών Ειδικών Δυνάμεων.

Από ιδρύσεώς της εγράφησαν σαν μέλη, πλέον των παλαιών Ιερολοχιτών και Καταδρομέων και όσοι συμμετείχαν σε υπηρεσίες και μονάδες ανορθοδόξου πολέμου και πληροφοριών κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου, υπαγόμενες στα ελληνικά και συμμαχικά στρατηγεία Μέσης Ανατολής.

Μέλη της σήμερα μπορούν να γίνουν, με τις προβλεπόμενες από το καταστατικό διαδικασίες, οι υπηρετήσαντες στις ειδικές δυνάμεις των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, ανεξαρτήτως βαθμού.

Με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου, εγγράφονται σαν επίτιμα μέλη, γονείς, σύζυγοι και τέκνα πεσόντων ή θανόντων, αλλά λαβόντων μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις καταδρομέων, όπως και μέλη καταδρομικών συλλόγων συμμάχων χωρών. Επίσης πρόσωπα που παρέχουν σοβαρές υπηρεσίες στη Λέσχη και συντελούν ουσιαστικά στην επίτευξη των σκοπών της.

Ο Ιερός Λόχος και οι Δυνάμεις Καταδρομών στις πολυπληθείς καταδρομικές και άκρως επιτυχείς επιχειρήσεις τους κατά τους αγώνες επιβίωσης του Ελληνικού Έθνους, δημιούργησαν κι εθεμελίωσαν το ελληνικό δόγμα των ειδικών επιχειρήσεων, το οποίο διαφέρει από αυτό των συμβατικών επιχειρήσεων, διότι συνδυάζει κατά πρωτότυπο τρόπο δύο βασικές αρχές του πολέμου: τον Αιφνιδιασμό και την Οικονομία Δυνάμεων. Παράλληλα δημιούργησαν το υπέροχο πνεύμα των ελληνικών Ειδικών Δυνάμεων.

Το πνεύμα αλλά και το δόγμα αυτό, η Λέσχη Καταδρομέων Ιερολοχιτών επιδιώκει να το διατηρήσει και να το βελτιώσει, με αξιοποίηση της συσσωρευθείσας γνώσης και εμπειρίας των παλαιών μελών της, αλλά και με την παρακολούθηση των σύγχρονων εξελίξεων.. 

Ο σκοπός ιδρύσεως της Λέσχης είναι:

· Η παρακολούθηση των τεχνικών εξελίξεων και διαμόρφωση προτάσεων για βελτίωση του δόγματος ειδικών δυνάμεων και ειδικών επιχειρήσεων εν γένει.

· Η σύνταξη ιστορικών μελετών και διοργάνωση διαλέξεων προς διατήρηση της ιστορίας και του πνεύματος των ειδικών δυνάμεων.

· Η εκπροσώπηση των παλαιμάχων και επαφές με αντίστοιχες Λέσχες συμμάχων χωρών.

· Η απόδοση τιμών στους νεκρούς μας, με παρουσία στις κατά περίπτωση τελετές και επετείους μαχών στα κατά τόπους ηρώα και μνημεία.

· Η οργάνωση εκδρομών, συγκεντρώσεων και υπαίθριων αθλητικών δραστηριοτήτων, για ανάπτυξη δεσμών μεταξύ των μελών της Λέσχης.

· Η υποστήριξη και βοήθεια στο μέτρο του δυνατού σε αναξιοπαθούντες των ειδικών δυνάμεων.

Μέχρι σήμερα, η Λέσχη, με τις προσφορές των μελών της, ανήγειρε μνημεία πεσόντων Ιερολοχιτών και Καταδρομέων σχεδόν σε όλα τα πεδία μαχών που έλαβαν μέρος, στο Αιγαίο και στην ηπειρωτική Ελλάδα. Εξέχουσα θέση έχει, το μεγαλοπρεπές Μνημείο Πεσόντων Ιερολοχιτών του 2ου Π.Π., στο Πεδίον του Άρεως.

Μέλη της, διακριθέντες εμπειροπόλεμοι στρατιωτικοί και έφεδροι, έγραψαν την ιστορία του Ιερού Λόχου, καθώς και άλλες προσωπικές τους πολεμικές εμπειρίες, που διατηρούν άσβεστη την ιστορική μνήμη. 

Ενδεικτικά αναφέρονται:

· Ο Αντγος ε.α. Ι. Κ. Μανέτας, που έγραψε το πρώτο ιστορικό βιβλίο «Ιερός Λόχος 1942-1945» καθώς και το δίτομο έργο «Μαχομένη Ελλάς 1942-1945». Τα εν λόγω βιβλία, διατίθενται σε περιορισμένο αριθμό από τη Λέσχη με το αντίτιμο 20 Ευρώ συνολικά.

· Ο Αντγος ε.α. Παπαγεωργόπουλος Κυριάκος που συνέγραψε το βιβλίο «Μνήμες Πολέμου και Ειρήνης».

· Ο Ρήγας Ρηγόπουλος που συνέγραψε το βιβλίο «Μυστικός Πόλεμος, Ελλάδα - Μέση Ανατολή 1940-1945»

· Ο  Αντγος ε.α. Κόρκας Κων/νος, που συνέγραψε το βιβλίο «Σαράντα καυτά χρόνια 10 πόλεμος – 30 ειρήνη 1940 – 1980» και ο οποίος αποτελούσε μέχρι πρόσφατα την «ζωντανή ιστορία» του Ιερού Λόχου, την οποία αναμετδίδε σε εορτές και τελετές.

Αλλά και πολλοί άλλοι μεταγενέστεροι διακρίθηκαν για το συγγραφικό τους έργο στο χώρο των ειδικών δυνάμεων και του στρατού γενικότερα, όπως ο πολυγραφότατος Αντγος ε.α. Φωτόπουλος Χρήστος, και ο πιο πρόσφατος, πολεμιστής της Κύπρου, Αντγος ε.α.  Ελευθέριος Σταμάτης.

Επιπλέον, παλαιά μέλη της Λέσχης, έχουν θέσει προσωπικά τους αντικείμενα και χειρόγραφα στη διάθεση του Πολεμικού Μουσείου σαν εκθέματα προς το κοινό, αλλά και στη ΔΔΕΕ «Ιερός Λόχος» για την δημιουργία μικρού Μουσείου στην ειδική αίθουσα τελετών.

Η Λέσχη, αριθμεί περίπου 2.000 μέλη και το διοικητικό της συμβούλιο είναι επταμελές. Ο αντίστοιχος ομώνυμος Σύνδεσμος Βορείου Ελλάδος, δημιουργήθηκε αρχικά σαν παράρτημά της, το οποίο αυτονομήθηκε κατά την 10ετία του ’80.

Μέχρι σήμερα, η Λέσχη συνεχίζει την παράδοση και επιδιώκει την προώθηση του πνεύματος των ειδικών δυνάμεων, αλλά και την συσπείρωση των επί μέρους πολλών αναφυομένων σωματείων και λεσχών ειδικών δυνάμεων, κάτω από μια πανεθνική συνομοσπονδία..

Επίσης αποτελεί μια εν δυνάμει «δεξαμενή σκέψης» στο χώρο των ειδικών επιχειρήσεων διατιθέμενη εθελοντικά να συνδράμει σε τυχόν αίτημα της στρατιωτικής υπηρεσίας για την εξέταση θεμάτων ή/και την εκπόνηση μελετών σε ό,τι αφορά ειδικές επιχειρήσεις.

Σύμφωνα με το καταστατικό της, όλα τα περιουσιακά στοιχεία της Λέσχης σε περίπτωση διαλύσεώς της, περιέρχονται στην ΔΕΔ του ΓΕΣ.

...............................

Σαν ελάχιστη ένδειξη τιμής, η παρούσα ιστοσελίδα blog "Εφημερίδα Ειδικών Δυνάμεων" θα αποτελεί, αδιάλειπτο κρίκο της ιστοσελίδας της Λέσχης Καταδρομέων Ιερολοχιτών.  

Πράγματι, είναι σωστό να υπάρξει μια συνένωση, ή καλύτερα συνομοσπονδία όλων των Λεσχών, Συνδέσμων και Συλλόγων Ειδικών Δυνάμεων όλων των κλάδων, ώστε να εκπροσωπούνται με δυνατή φωνή προς όλες τις κατευθύνσεις.

Εμείς οι Έλληνες, διακατεχόμαστε δυστυχώς, από το σύνδρομο της διχόνοιας και του διχασμού, εξ απ' ανέκαθεν! Πάντα δεν μας αρέσει κάτι και πάντα θέλουμε την ανεξαρτητοποίηση! Αποτέλεσμα; Ποτέ δεν μονοίαζουμε  και τελικά είμαστε ευάλωτοι σε κάθε είδους βλέψεις τρίτων.

Αυτό δυστυχώς συμβαίνει γύρω μας, στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή. 

Μια συνομοσπονδία, που θα άφηνε την οικονομική ανεξαρτησία αλλά και την αυτονομία, όλων αλλά θα επιδίωκε τον συντονισμό ενεργειών για κοινά θέματα και πανελλήνια προβολή προς το εξωτερικό θα ήταν πολύ καλή περίπτωση. 

Από την άλλη πλευρά, ο διαχωρισμός εφέδρων και αποστράτων μονίμων στελεχών, μάλλον βλάπτει  το πνεύμα των ειδικών δυνάμεων και δεν ωφελεί! 

Για να δούμε! Θα τα βρουν τελικά οι κομάντος μεταξύ τους, ή θα επαναλαμβάνουν συνεχώς το ίδιο λάθος της διχόνοιας;

Ανιχνευτής

Από τ' ΑΒΑΚ ορμούν οι πεζοναύτες..

Αναδημοσίευση ενός πάντα επίκαιρου άρθρου!

Έτσι αρχίζει το εμβατήριο των Ελλήνων πεζοναυτών, όπως το τραγουδούσαμε κάποτε, στο 521 ΤΠΝ.

 

Βρετανικές ΑΒΑΚ, κατευθύνονται προς την ακτή στην περιοχή Τρόια της Πορτογαλίας (Πηγή)

Εδώ όμως θα δούμε τις ΑΒΑΚ (ΑποΒατικές ΑΚάτους) άλλων, των Βρετανών βασιλικών πεζοναυτών, όπως παρουσιάστηκαν σε παλιά άσκηση του ΝΑΤΟ "Trident Juncture 2015", που έλαβε χώρα στην Πορτογαλία και Ισπανία.

"Συμβολή Τρίαινας", παράξενη ονομασία άσκησης, για να δηλώσει ίσως την κοινή συμμαχική αποβατική (και όχι μόνο) ενέργεια, Αμερικανών, Βρετανών, Ισπανών  Πορτογάλων και άλλων πεζοναυτών. 

Το δόγμα των αμφίβιων επιχειρήσεων είναι κοινό στο ΝΑΤΟ (κατά βάση αμερικανικό) με διαφοροποιήσεις ίσως λόγω διαφορετικού εξοπλισμού, υλικού, και μεταφορικών μέσων.

Για να φτάσει ένας πεζοναύτης να πατήσει στην άμμο, πρέπει να έχουν προηγηθεί πολλές άλλες διαδικασίες και ενέργειες, που για να τις αναλύσουμε θα πάρει πολλή ώρα. Πολύ συνοπτικά και απλά όσο γίνεται, μπορούμε να πούμε ότι η περιοχή αμφιβίων επιχειρήσεων απομονώνεται από θάλασσα και αέρα! Φαντασθείτε ένα τεράστιο σωλήνα να περιλαμβάνει την όλη περιοχή! Ή καλύτερα ένα τεράστιο θόλο να την καπακώνει! (όπως στο σήριαλ "Under the Dome") Πώς γίνεται αυτό; Μα φυσικά με ναυτική και αεροπορική υπεροχή!

Ελικόπτερα Wildcat συνοδεύουν το κύμα των βρετανικών ΑΒΑΚ (Πηγή)

Στη συνέχεια ξεκινούν οι καταιγιστικοί βομβαρδισμοί από θάλασσα (αν έχουμε ναυτικό πυροβολικό) και από αέρα και από ξηρά, (αν είναι κοντά η απέναντι ακτή) για να "μαλακώσει" ο στόχος! Δηλαδή να διαλυθεί τελείως, αν είναι εφικτό, κάθε αμυντική δυνατότητα του αντίπαλου! Σοκ και Δέος! Και μετά ξεκινούν οι φουσκωτές βάρκες για να πιάσουν τις άκρες της ακτής απόβασης (αν απαιτείται) και να τις ασφαλίσουν, ενώ ταυτόχρονα με ελικόπτερα (αν έχουμε) αερομεταφέρονται τμήματα για να πιάσουν στενωπούς, διαβάσεις και κομβικά άλλα σημεία (εδάφη τακτικής σημασίας), στο εσωτερικό της ξηράς, που θα απομονώσουν τις ακτές και τους αιγιαλούς απόβασης από οποιαδήποτε προσπάθεια ενίσχυσης του αντίπαλου. Έτσι εξασφαλίζεται το προγεφύρωμα.

Εσωτερικό βρετανικής ΑΒΑΚ. Παίρνει 30 άτομα! Δεν κάνουν οι πεζοναύτες απόβαση ντυμένοι όπως τους βλέπετε βέβαια! Πρόκειται μάλλον για διαφημιστική φωτογραφία. Μπορούμε όμως να δούμε πέραν του φορητού οπλισμού και το είδος του σωσιβίου που χρησιμοποιούν. Τα πράσινα μπερέ "κλέβουν την παράσταση"!

Μετά, αρχίζουν οι ΑΒΑΚ φορτωμένες, από πεζοναύτες που έχουν ήδη κατεβεί από τα αρματαγωγά ή άλλα πλοία και στριφογυρίζουν στη θάλασσα περιμένοντας σινιάλο, να κινούνται προς τη στεριά, στους αιγιαλούς που έχουν κατανεμηθεί. 

Μπορεί όμως αν έρχονται από κοντινή ακτή να ξεκινήσουν απ' ευθείας από εκεί. (όπως κάνουν οι πρόσφυγες με τις βάρκες για παράδειγμα, για να μην πω όπως θα  ήθελαν ή θέλουν άλλοι…)

Αποβατική ενέργεια Βρετανών πεζοναυτών

Και …ορμούν οι πεζοναύτες προς την ακτή! Προσπαθούν να κινηθούν γρήγορα έξω από ανοιχτές περιοχές, να βρουν προκάλυμμα, να συγκροτηθούν, να ανασυνταχθούν και να χτυπήσουν συντονισμένα, αντιστάσεις.

Κάποιοι βγαίνοντας από τις πρώτες ΑΒΑΚ, στο 1ο κύμα, κουβαλούν κιβώτια με πυρομαχικά κάθε λογής και κυριολεκτικά τα πετάνε στην άμμο, τρέχοντας προς τα μέσα! Είναι πυρομαχικά ομαδικών όπλων, πολυβόλων, όλμων κυρίως! Και το κάνουν αυτό για να "χτίσουν" τα πρώτα αποθέματα για ομαδικά όπλα που ακολουθούν. 

Αν το "μαλάκωμα" έχει πετύχει, η δουλειά θα γίνει πιο εύκολα, με τη βοήθεια και της αεροπορικής και ναυτικής υποστήριξης με πυρά! Εδώ οι παρατηρητές ναυτικού πυροβολικού και οι ελεγκτές αέρος, είναι απαραίτητοι και πολύτιμοι! Αν υπάρχουν ισχυρά σημεία αντίστασης, τα πράγματα εξελίσσονται πιο αργά και πιο δύσκολα! Οι ισχυρές αντιστάσεις παρακάμπτονται και απομονώνονται για να χτυπηθούν από άλλους πιο ξεκούραστους που ακολουθούν!

Πορτογάλοι πεζοναύτες εκτελούν τη δική τους αποβατική έφοδο, από τις δικές τους ανοικτές ΑΒΑΚ κατά τη διάρκεια της άσκησης "Trident Juncture".

Και αυτό συνεχίζεται, μέχρι να εξασφαλιστεί το προγεφύρωμα, δηλαδή να ελέγχεται από τα αποβατικά στρατεύματα, που έχουν πιάσει λιμάνια ή/και αεροδρόμια και να μη μπορεί ο αντίπαλος να επέμβει ούτε με δυνάμεις ούτε με πυρά στο ξεφόρτωμα των δυνάμεων που ακολουθούν! 

Ξεφορτώνονται άρματα, πυροβόλα, βαριά οχήματα, μπουλντόζες και ό,τι άλλο μπορεί να χρειαστεί, Ανοίγονται δρομολόγια, και συσσωρεύονται  αποθέματα σε υλικά και εφόδια, για να σχηματιστεί, όπως λέγεται στρατιωτικά, η περιοχή ΔΜ (διοικητικής μέριμνας). 

Μετά το προγεφύρωμα και αφού έχουν έλθει πιο βαριές δυνάμεις, ολοκληρώνεται η κατάληψη της περιοχής που έχει καθοριστεί. (για παράδειγμα ολόκληρο νησί)

Και οι ειδικές δυνάμεις; Πού βρίσκονται και τι κάνουν; Αυτοί έχουν προηγηθεί πιο νωρίς! Οι ειδικές δυνάμεις έχουν διεισδύσει με οποιοδήποτε πρόσφορο μέσον και τρόπο τουλάχιστον 24 ώρες ενωρίτερα, για να υπάρχει κάποιο αποτέλεσμα! (Οι βάτραχοι κάνουν τη δουλειά τους προς την παραλία, προσπαθώντας να εντοπίσουν και να καταστρέψουν εμπόδια.)

Οι ειδικές δυνάμεις στα πλαίσια των αμφιβίων επιχειρήσεων, προσφέρουν σημαντικές υπηρεσίες στον Διοικητή της Αμφίβιας Δύναμης Επιχειρήσεων (ΔΑΔΕ). Του παρέχουν ακριβείς και νωπές πληροφορίες περί του εχθρού και ειδικότερα των στόχων που έχουν τεθεί, μετά από λεπτομερή μελέτη και επεξεργασία, τη γνωστή "Στοχοποίηση".

Η στοχοποίηση, είναι απόρροια της στρατιωτικής εκτίμησης κατάστασης κατά την οποία εξάγονται τα "κέντρα βάρους", τα "αποφασιστικά σημεία" και τελικά, τα "τρωτά σημεία"  του αντιπάλου. Οι ειδικές δυνάμεις, εκτελούν ειδική αναγνώριση και ενδεχομένως να προβούν σε άμεσες επιθετικές ενέργειες, με προτιμότερη, την προσβολή στόχων από ελεύθερους σκοπευτές.

Με άλλα λόγια, δεν πάνε οι ειδικές δυνάμεις τυχαία "μέσα" και δεν έχουν στοχοποιήσει μόνο εγκαταστάσεις, μονάδες, υλικά, αλλά και άτομα! Δηλαδή, κατά προτεραιότητα διοικητές μονάδων και σχηματισμών, στελέχη - χειριστές εξειδικευμένων οργάνων, μέσων, υλικών και οπλικών συστημάτων των οποίων η αναπλήρωση είναι πολύ δύσκολη, αλλά και δημόσια πρόσωπα πολιτικών αρχών. Γι' αυτό, ας προσέχουν όλοι!

Τμήμα ισπανικών ειδικών δυνάμεων μόλις έχει προσγειωθεί από αμερικανικό αεροσκάφος κάθετης προσγείωσης απογείωσης CV-22 Osprey (Πηγή)

Έτσι με την ανάλογη βαρύτητα το ΝΑΤΟ, χρησιμοποίησε και εκπαίδευσε τις ειδικές δυνάμεις στην άσκηση. Έδωσαν μεγάλη σημασία στη διακλαδική συνεργασία και τη διαλειτουργικότητα, μεταξύ ειδικών δυνάμεων και των υπολοίπων κλάδων, πρωτίστως όμως με τις τμηματικές διοικήσεις (χερσαία, αεροπορική και ναυτική)

Τμήματα ειδικών δυνάμεων από διαφορετικές χώρες (Βέλγιο, ΗΠΑ, Ισπανία, Καναδάς, Ολλανδία, Πορτογαλία, Πολωνία, Σλοβενία, Τσεχία και Φινλανδία που συμμετείχε σαν εταίρος) δύναμης χιλίων ανδρών συνεργάσθηκαν και συνεκπαιδεύτηκαν. Πόσο καλά, ξέρουν αυτοί που συμμετείχαν!


Ανιχνευτής