Εκδήλωση για τον «ΙΕΡΟ ΛΟΧΟ» στο Πολεμικό Μουσείο

O κύκλος της σειράς προγραμματισμένων εκδηλώσεων για τη συμπλήρωση των 75 χρόνων από την ίδρυση του «ΙΕΡΟΥ ΛΟΧΟΥ», που περιέλαβε, μεταξύ άλλων, την πραγματοποίηση του Στρατιωτικού Τριάθλου με τίτλο «Μαραθώνιος Άθλος – ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ» και το Μνημόσυνο Υπέρ Πεσόντων Ιερολοχιτών στο Μνημείο ΙΕΡΟΥ ΛΟΧΟΥ στο Πεδίο του Άρεως, θα ολοκληρωθεί με εκδήλωση ιστορικού περιεχομένου στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών, την Τετάρτη 22 Νοεμβρίου 2017 και ώρα 17:30. Η εκδήλωση θα περιλάβει, μεταξύ άλλων:

- Έκθεση φωτογραφικού και μουσειακού υλικού.

- Πρώτη Προβολή Ντοκιμαντέρ με θέμα: «ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ – Ιστορία ενός Θρύλου».

- Βράβευση των εν ζωή Ιερολοχιτών.

- Βράβευση Εθνοφυλάκων.

Πηγή: ΓΕΣ

Ο "βρώμικος Νίκος"

Η είσοδος στον στίβο εμποδίων των αμερικανικών ειδικών δυνάμεων Nasty Nick. (Πηγή φωτογραφίας)

"Nasty Nick"!(Βρώμικος Νίκος) Έτσι ονομάζουν τον στίβο εμποδίων τους (έναν από αυτούς) οι Αμερικανοί πρασινοσκούφηδες .

Σύμφωνα με την ιστορία τους, το όνομα το πήρε από έναν υπολοχαγό τους, τον Τζέιμς Νίκολας "Νικ" Ρόουε (James Nickolas "Nick" Rowe), o οποίος κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του στο Βιετνάμ, συνελήφθη από τους Βιετκόνγκ και παρέμεινε αιχμάλωτος επί 5 χρόνια πριν δραπετεύσει και σωθεί τελικά λίγο πριν τον εκτελέσουν.

Ήταν αυτός που στη συνέχεια ίδρυσε και το γνωστό σχολείο τους  Επιβίωσης-Διαφυγής SERE, (Survival, Evasion, Resistance and Escape)

Nasty Nick (Πηγή φωτογραφίας)

Ο στίβος αυτός που βρίσκεται στο στρατόπεδο Μακάλ (Camp Mackall) στην πολιτεία της Β. Καρολίνας, θεωρείται ο πιο δύσκολος στίβος εμποδίων του αμερικανικού στρατού με μήκος περίπου 2 χιλιόμετρα όπου οι εκπαιδευόμενοι πρέπει να διέλθουν από 20 δύσκολα εμπόδια. 

Eμπόδια αυτοπεποίθησης και εθισμού στο ύψος και σε κλειστούς, σκοτεινούς υπόγειους χώρους. Απαιτούν πολύ καλή φυσική κατάσταση και κυρίως δυνατά χέρια, αφού σχεδόν στο σύνολό τους χρειάζεται κάποιος ν' αναρριχηθεί. Γι' αυτό και  δίνουν μεγάλη έμφαση στη γύμναση του άνω μέρους του κορμού.

Τεχνική διέλευσης υπάρχει, αλλά πάντα αφήνουν τους εκπαιδευόμενους να βρίσκουν τον δικό τους καλύτερο τρόπο διέλευσης. Ο Nasty Nick είναι το "ιερό μέρος" των αμερικανικών ειδικών δυνάμεων και εκεί διοργανώνονται πολλές αθλητικές δραστηριότητες και αγώνες.

Nasty Nick (Πηγή)

Αξιοσημείωτο είναι ότι πέραν του κράνους προστασίας, που φέρεται από τους εκπαιδευόμενους, κανένα άλλο μέτρο ασφαλείας δεν υπάρχει όπως δίκτυα ή στρώματα κλπ, γύρω από το κάθε εμπόδιο αναρρίχησης. Μόνο πριονίδι, που κατά τα λεγόμενα των "παλαιών", ελάχιστα προστατεύει, ίσως από τους πολύ άσχημους τραυματισμούς. 

Αλλά ας προσέξουμε κάτι. Ένας στίβος εμποδίων ή μάχης πρέπει να εξυπηρετεί κάποιο σκοπό. Και ο σκοπός είναι, η βελτίωση της φυσικής κατάστασης, η αύξηση της αυτοπεποίθησης, η δημιουργία  αγωνιστικού πνεύματος και γενικά η απόκτηση μαχητικής ικανότητας. Και αυτό φαίνεται να το έχουν πετύχει εκεί!

Όσους στίβους εμποδίων και αν έχουμε, αν δεν τους χρησιμοποιούμε κατάλληλα, είναι σαν μην υπάρχουν!

Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί χαρακτηριστικά στιγμιότυπα διέλευσης.

Ανιχνευτής

70 Χρόνια Ειδικές Δυνάμεις

Από τον Αύγουστο του 1945, ενώ ήταν επικείμενη η διάλυση του Ιερού Λόχου Μέσης Ανατολής, ο τότε Συνταγματάρχης Ιππικού και Ιερολοχίτης Ανδρέας Καλλίνσκης υπέβαλε στο ΓΕΣ, πρόταση διατήρησης ενός μικρού πυρήνα εμπειροπόλεμου προσωπικού, με σκοπό να δημιουργηθεί σε δεύτερο χρόνο, μια "Δύναμη Καταδρομών" της οποίας χαρακτηριστικό γνώρισμα θα ήταν ο συνδυασμός των δυνατοτήτων που παρουσίασε στις επιχειρήσεις του Αιγαίου ο Ιερός Λόχος, όπως και οι Βρετανοί SAS και SBS, δηλαδή εκτέλεση καταδρομικών ενεργειών από ξηρά, θάλασσα και αέρα. Εκείνη τη χρονιά, ενώ όλοι στην στρατιωτική ιεραρχία συμφώνησαν ως προς την ιδέα, δεν προχώρησαν στην υλοποίηση.

Το 1946, όταν άρχισαν οι αντάρτες του "Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας" (ΔΣΕ)  (όπως μετεξελίχθηκε τότε ο ΕΛΑΣ ) να προσβάλουν στην ύπαιθρο χώρα με μεγάλη ευκολία και επιτυχία τις δυνάμεις ασφαλείας και του στρατού της νόμιμης κυβέρνησης της χώρας και να τις κατανικούν, όλοι κατάλαβαν ότι κάτι διαφορετικό έπρεπε να γίνει! Έπρεπε με κάθε τρόπο να επιτευχθεί η ασφάλεια και να κερδηθεί η εμπιστοσύνη του ταλαιπωρημένου άμαχου πληθυσμού που, πριν προλάβει ν' ανασάνει από το τέλος της γερμανικής κατοχής, άρχισε να σφίγγεται και να πληγώνεται ξανά, από τον χειρότερο αδελφοκτόνο πόλεμο.

Οι αντάρτες στελεχώνονταν και με έμπειρους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς, που ανήκαν παλιότερα στον ελληνικό στρατό, με πλούσια πολεμική δράση! Ξεκίνησαν με τον τρόπο που ήξεραν, σαν αντάρτες, με πολλά και ταυτόχρονα κτυπήματα του συμβατικού νεοσύστατου  και "άψητου" εθνικού στρατού, αλλά και της χωροφυλακής. Κέρδιζαν σχεδόν παντού!

Τότε ο Σχης Καλλίνσκης, που υπηρετούσε στο ΓΕΣ, στη Διεύθυνση Πεζικού, το καλοκαίρι του 1946, υπέβαλε ξανά νέα πρόταση οργάνωσης ανεξάρτητων Λόχων Ορεινών Καταδρομών, (ΛΟΚ) ώστε κατάλληλα εκπαιδευμένοι, να μπορούν  να ενεργούν με τις ανταρτικές μεθόδους και να προσβάλουν τους αντάρτες όπου τους βρίσκουν. Ο σκοπός της συγκρότησής τους ήταν να πετύχουν τρία πράγματα:

• Να ακολουθούν από κοντά τους αντάρτες και να συλλέγουν πληροφορίες
• Να τους προσβάλουν αιφνιδιαστικά και να τους αφαιρέσουν την πρωτοβουλία κίνησης
• Να δημιουργήσουν αίσθημα ασφάλειας στον πληθυσμό

Έτσι τον Δεκέμβριο του 1946, εκδόθηκε η διαταγή του ΓΕΣ που καθόριζε τη συγκρότηση των πρώτων 40 ανεξάρτητων Λόχων Ορεινών Καταδρομών, που έμειναν στην ιστορία γνωστοί σαν ΛΟΚ! Αυτοί κατανεμήθηκαν στις περιοχές ευθύνης των τότε Σωμάτων Στρατού όπως παρακάτω:

• Α' ΣΣ οι 1ος έως 10ος ΛΟΚ
• Β' ΣΣ οι 11ος έως 25ος ΛΟΚ
• Γ' ΣΣ οι 26ος έως 40ος ΛΟΚ

Η αλήθεια είναι ότι αν και η πρόθεση ήταν καλή, η πολύ λίγη εκπαίδευση (μόνο ενός μηνός) σε αντικείμενα Καταδρομών δεν ήταν αρκετή για να τους μετατρέψει σε αποτελεσματικούς μαχητές! Επίσης δεν έγινε σωστή επιλογή προσωπικού και κυρίως στελεχών, που θα έπρεπε να προέρχονται οπωσδήποτε από αυτούς που πολέμησαν στη Μ. Ανατολή και ειδικότερα από τον Ιερό Λόχο! Και το κυριότερο, τέθηκαν υπό την διοίκηση σχηματισμών ή και μονάδων, των οποίων οι διοικητές και οι επιτελείς, είχαν άγνοια της τακτικής χρησιμοποιήσης τέτοιων τμημάτων, με αποτέλεσμα να τους χρησιμοποιούν σε στατικές αποστολές ασφαλείας και φρούρησης.

Δυστυχώς τ' αποτελέσματα των προσπαθειών δεν ήταν τ' αναμενόμενα, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Ο Καλλίνσκης τότε, τον Μάρτιο του 1947, πρότεινε τον ανασχηματισμό των Δυνάμεων Καταδρομών, με άμεση εποπτεία τους από το ΓΕΣ, μέσω μιας νέας Υποδιεύθυνσης Μονάδων Ορεινών Καταδρομών, ΥΜΟΚ, όπως την ονόμασαν, που θα ήταν ενσωματωμένη στη Διεύθυνση Πεζικού. Οι ανεξάρτητοι ΛΟΚ θα διαλύονταν, πλην τεσσάρων, των 32, 36, 39 και 40 ΛΟΚ που είχαν καλά αποτελέσματα στην περιοχή επιχειρήσεων του Γ' ΣΣ. Τελικά σ' αυτούς συμπεριλήφθηκε και ο 14 ΛΟΚ.

Δημιουργήθηκαν οι πρώτες Μοίρες Καταδρομών, των οποίων την διεύθυνση είχε η ΥΜΟΚ με πρώτο διευθυντή τον Συνταγματάρχη Καλλίνσκη. Η ΥΜΟΚ, ήταν υπεύθυνη για την επιλογή προσωπικού και συγκρότηση μονάδων, για τις κατευθύνσεις εκπαιδεύσεως και για την εκπόνηση οδηγιών επί της ορθής τακτικής χρησιμοποίησης των ΛΟΚ.

Οι πρώτοι 20 νέοι ΛΟΚ, συγκροτήθηκαν τον Μάρτιο του 1947 μετά από αυστηρή επιλογή και εκπαιδεύθηκαν στο Χαϊδάρι (μετέπειτα ΚΕΒΟΠ) με μέριμνα των παλαιών Ιερολοχιτών και την υποστήριξη Βρετανών συμμάχων SAS. Από τον Απρίλιο του 1947, άρχισε να λειτουργεί το Κέντρο Εκπαιδεύσεως Μονάδων καταδρομών (ΚΕΜΚ) στη Βουλιαγμένη, από το οποίο πέρασαν όλοι οι Καταδρομείς που τοποθετήθηκαν στις Μοίρες ΚΔ κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Το έμβλημά τους, ήταν παρόμοιο με αυτό που έφεραν οι Βρετανοί κομάντος κατά τον 2ο ΠΠ, δηλαδή άγκυρα, με ένα τόμιγκαν και πτέρυγες αλεξιπτωτιστού, για να υποδηλώνουν τις επιχειρήσεις που μπορούν ν' αναλαμβάνουν, από αέρα, θάλασσα και ξηρά.

Περισσότερες λεπτομέρειες για την συγκρότηση των Δυνάμεων Καταδρομών και την εξέλιξη των Ειδικών Δυνάμεων του Σ.Ξ., όπως είναι σήμερα, μπορείτε να διαβάσετε στην ιστοσελίδα της Διεύθυνσης Ειδικών Δυνάμεων του ΓΕΣ.

Έτσι μπορούμε να πούμε ότι οι πρώτες μονάδες , οι Μοίρες Καταδρομών, ιδρύθηκαν τελικά το 1947. Αυτή τη χρονιά, συμπληρώνονται 70 χρόνια από την ίδρυση των πρώτων αυτών μονάδων.

Παράλληλα έκλεισαν και τα 75 χρόνια από ιδρύσεως του Ιερού Λόχου, για την επέτειο του οποίου το ΓΕΣ, μέσω της 13ης ΔΕΕ, έχει οργανώσει ποικίλες δραστηριότητες. Στις 22 Νοεμβρίου 2017, κλείνουν οι εκδηλώσεις με ομιλία του στρατηγού Κόρκα στο Πολεμικό Μουσείο και την προβολή ενός νέου ντοκιμαντέρ με την ιστορία του.

Για τα 70 χρόνια κάτι ετοιμάζει η ΔΕΔ, που πιστεύω ότι θα ανακοινωθεί σε λίγες ημέρες. Το 2017, εκτός από έτος της εφεδρείας, μπορεί χωρίς λάθος να χαρακτηρισθεί και έτος των Ειδικών Δυνάμεων.

Ανιχνευτής

Άγημα Ελλήνων του Συνδέσμου Ελλήνων Βατραχανθρώπων – 8η Μαραθώνια Λαμπαδηδρομία

Κυριάκου Κόκκινου

Δικηγόρου-Αντιπροέδρου Συνδέσμου 

Ελλήνων Βατραχανθρώπων-Προέδρου

Κίνησης Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ

H Μαραθώνια Λαμπαδηδρομία του Συνδέσμου Ελλήνων Βατραχανθρώπων , το πρώτο Σάββατο κάθε Οκτωβρίου, αποτελεί πλέον ένα θεσμό, που ήδη διανύει το 8ο έτος, μια ετήσια ευκαιρία να τρέξουμε μαζί, ομαδικά κι όχι ανταγωνιστικά, αθλούμενοι σε αυτό που λείπει στον Ελληνισμό, στην ΕΝΟΤΗΤΑ , αναζητώντας τις αξίες, που ενέπνευσαν τους μαχητές της Μάχης του Μαραθώνα, σε έναν τιτάνιο αγώνα αυτοθυσίας!

Η μοναδική 8η Μαραθώνια Λαμπαδηδρομία του ΑΓΗΜΑΤΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ του Συνδέσμου Ελλήνων Βατραχανθρώπων, στις 7 Οκτωβρίου 2017, τα είχε όλα: Ήλιο στην αρχή, καταρρακτώδη βροχή στη μέση, μια πανέμορφη νύχτα στη συνέχεια, μία καταπληκτική ομάδα βατραχανθρώπων του ΣΕΒ, καταδρομέων των ομάδων ΚΕΑΠ και ΟΔΕΥΩ, εθελοντές, δρομείς, νέους , ώριμους, αλλά και παλιούς και πολύπειρους μαραθωνοδρόμους, ένα 16χρονο , έναν Ισλανδό, που μας είδε και ενώθηκε μαζί μας από το Καλλιμάρμαρο ως το Μαραθώνα και μια κατακόκκινη ομάδα εθελοντών – Σαμαρειτών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού με τον φίλο εκπαιδευτή τους, που αποτέλεσαν τους φύλακες της διαδρομής, μαζί με τους αστυνομικούς της τροχαίας Αττικής, που μας τίμησαν με τη συνοδεία τους.

Το Μουσείο Μαραθώνιου Δρόμου στο Μαραθώνα με τους φιλόξενους εκπροσώπους του Δήμου, αποτέλεσε για άλλη μία φορά ιδανική κατάληξη ενός δρόμου, στον οποίο μαζί αναζητήσαμε και πάλι μυστικές απαντήσεις, βαθιά κρυμμένες μέσα μας και στην ιστορία των Ελλήνων, που εξηγούν χωρίς λόγια το δρόμο της επιτυχίας στην αιώνια ανθρώπινη πάλη για ελευθερία και ευτυχία.

Αποτελεί μία εμπειρία , που όλοι πρέπει να ζήσετε είτε ως δρομείς, ακόμη και για μέρος της διαδρομής, είτε ως εθελοντές συνοδοί είτε για ζήσετε τη γιορτή στο τέλος του Μαραθωνίου, στο καταπληκτικό Μουσείο Μαραθώνιου Δρόμου.