Ο ιδρυτής και διοικητής του Ιερού Λόχου Μέσης Ανατολής Υποστράτηγος ε.α. Χριστόδουλος Τσιγάντες, τιμήθηκε σήμερα, με τ' αποκαλυπτήρια της προτομής του μέσα στο στρατόπεδο της 13ης Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων.
'Έστω και καθυστερημένα, κατασκευάστηκε και τοποθετήθηκε η προτομή του, μια εκκρεμότητα, ίσως μικρή "αδικία", σε σχέση με την ανάλογη απόδοση τιμών, που δέχτηκαν άλλοι πρώην συνεργάτες του και συμπολεμιστές του.
Ο τότε Συνταγματάρχης Τσιγάντες, δίνει οδηγίες στους άνδρες του κάπου στην Βόρειο Αφρική. |
Ας αφήσω όμως να διαβάσετε τα λόγια τα οποία είπε για το νεκρό του φίλο και συμπολεμιστή στο Αιγαίο, ο Βρετανός λόρδος Τζέλικο, μια θρυλική μορφή των βρετανικών ειδικών δυνάμεων κατά τη διάρκεια του πολέμου, μακαρίτης και αυτός πλέον, την ημέρα που έγινε η τελετή παράδοσης της τεφροδόχου στην ελληνική αντιπροσωπεία. Τον χαρακτήρισε σαν,
«έναν μεγάλο πατριώτη, έναν σπουδαίο Ελληνα, απευθείας απόγονο των ιερολοχιτών του Θηβαίου Επαμεινώνδα και του Αλέξανδρου Υψηλάντη,ατρόμητο στην καρδιά και ευαίσθητο συνάμα, με τρομερό χιούμορ που τον έκανε ψυχή της παρέας, καταπληκτικό μάγειρο, υπέροχο στρατιώτη, αλλά και άνθρωπο της ειρήνης, αδιαπραγμάτευτο υποστηρικτή των αρχών που πρέσβευε, ανάμεσα σε αυτές και την προσήλωσή του στη δημοκρατία, γι΄ αυτό κι η απόφασή του να ταφεί μακράν της πατρίδας του όσο διαρκούσε το στρατιωτικό καθεστώς των Αθηνών δεν ήταν κίνηση θεατρική, αλλά πεποίθηση και ουσία. Η φράση “ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος” του Περικλή, κατ΄ επιθυμία του γιου του Μιχάλη».
Και σ'ένα άλλο σημείο της ομιλίας του είπε:
«στη φιλική, αλλά πάντως ξένη για τον ίδιο τον Τσιγάντε αγγλική γη, με γέμισε μελαγχολία καθώς κοίταζα τον ζεστό ήλιο που έδυε το απόγευμα της Κυριακής στο εξοχικό μου στο Γουιλτσάιρ ρίχνοντας το φως του πάνω στην επιτύμβια στήλη λίγα μόλις μέτρα πιο κει, στον αυλόγυρο της κοινοτικής εκκλησίας όπου έκειτο η τέφρα του παλιόφιλου, τόσο αγαπητού σε μένα, τόσο σπουδαίου ήρωα, εκείνου του άνδρα που ενσάρκωνε απόλυτα αυτό που εθεωρείτο μεγαλείο στην εποχή του Περικλή».
Ο βρετανικός τύπος γέμισε εγκωμιαστικά σχόλια και άρθρα εκείνη την εποχή. Διαβάστε ένα πλήρες ελληνικό άρθρο σχετικά με την "επιστροφή" της τέφρας του στην Αθήνα. Αξίζει τον κόπο.
Ο Τσιγάντες παρακολουθεί την παράδοση Γερμανών αιχμαλώτων, μετά από μάχη στην Βόρειο Αφρική. |
Τι να πρωτοπεί κανείς γι' αυτόν τον αξιωματικό που ενέπνευσε σεβασμό και εθνική ενότητα και ομοψυχία στους άνδρες του! Γι' αυτόν τον μαχητή που τόλμησε να πέσει με αλεξίπτωτο στη Σάμο, χωρίς να έχει καν υποστεί τη βασική εκπαίδευση αλεξιπτωτιστού. Γι αυτόν, που πάλι στη Σάμο έπεισε με τα λόγια του, τον αντίπαλο διοικητή να παραδοθεί αναίμακτα!
Θα μεταφέρω τα λόγια μιας κυρίας που ασχολήθηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών με την ιστορία του Στρατηγού.
"Στη ρευστότητα αξιών που χαρακτηρίζει την εποχή μας, παραδείγματα ζωής όπως αυτό του Χριστόδουλου Τσιγάντε αξίζει να προβάλλονται αντί να περικλείονται σε λίγες μόνο σειρές των σχολικών εγχειριδίων".
Η υπογραφή παράδοσης των Δωδεκανήσων στις συμμαχικές δυνάμεις. Δεξιά, παρίσταται ο διοικητής του Ιερού Λόχου, Σχης Χρ. Τσιγάντες, στον οποίον παραδόθηκε το πιστόλι του Γερμανού Στρατηγού των στρατευμάτων κατοχής. |
Νομίζω ότι τα λέει όλα!
Ανιχνευτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας, στα πλαίσια της ευγένειας και της ευπρέπειας.