Η Δύναμη "Γεδεών"

Αβησσυνοί αντάρτες κατά την επίθεση σε ιταλικό οχυρό. (Πηγή)

Στις αρχές του 1941 οι Ιταλοί είχαν στην κατοχή τους το μεγαλύτερο μέρος της Αιθιοπίας, στην οποία είχαν εισβάλει από το 1935, συμπληρώνοντας την πελώρια αποικία τους στην ανατολική Αφρική. Σχεδίαζαν δε, (αν όλα τους πήγαιναν καλά) την επέκταση της αυτοκρατορίας τους σε όλη την βόρειο και ανατολική Αφρική, καταλαμβάνοντας τις αποικίες των πρώην συμμάχων τους Βρετανών, Γάλλων και Βέλγων.

Ιταλική Ανατολική Αφρική 1939-1941 (Πηγή)

Μπορούσαν ήδη να επηρεάζουν τις βρετανικές θαλάσσιες επικοινωνίες κατά μήκος της Ερυθράς Θάλασσας, (εμπορεύματα , καύσιμα κλπ) γεγονός που δεν άφησαν στην τύχη του οι Βρετανοί. Ξεκίνησαν την σχεδίαση επιχειρήσεων για ανακατάληψη της Αιθιοπίας και την επανεγκατάσταση του αυτοκράτορα Χαϊλέ Σελασιέ.   Οι βρετανικές όμως αποικιακές και αφρικανικές δυνάμεις, δεν ήταν αρχικά διαθέσιμες σε ικανό αριθμό, ώστε να διεξαγάγουν τακτικές επιχειρήσεις.

Τον Ιούνιο του 1940, όταν ο Μουσολίνι κήρυξε τον πόλεμο στους Άγγλους και του Γάλλους, οι ιταλικές δυνάμεις μόνο στην Λιβύη έφταναν τους 215.000 άνδρες, την στιγμή που οι βρετανικές δυνάμεις σε όλη την Βόρειο Αφρική και την Μέση Ανατολή, δεν ξεπερνούσαν τις 86.000. Οι ιταλικές δυνάμεις της Διοίκησης Ανατολικής Αφρικής με έδρα την Αντίς Αμπέμπα, συμπεριλαμβανομένων και των αποικιακών στρατευμάτων, μαζί με αεροπορία και ναυτικό έφτανε τις 300.000 άνδρες. Από αυτούς οι 70.000 ήταν στρατιώτες του τακτικού ιταλικού στρατού. Υπήρχε σαφής υπεροχή σε πυροβολικό, πολυβόλα και άρματα μάχης. Οι Ιταλοί, χρησιμοποιώντας την αρχή των "περίκλειστων φρουρίων", είχαν εγκαταστήσει ισχυρές δυνάμεις σε όλη την χώρα, ελέγχοντας δρομολόγια και εδάφη τακτικής σημασίας. 

Έτσι η ιδέα του ανορθόδοξου πολέμου άρχισε να κερδίζει "έδαφος" στις σκέψεις των επιτελών και να πείθεται το στρατηγείο της Β. Αφρικής για την υλοποίηση άτακτου αγώνα σαν αρχική κίνηση, με σκοπό την πρόκληση φθορών στον αντίπαλο, την δημιουργία κινήματος αντιστάσεως κατά της ιταλικής κατοχής και τελικά την εκδίωξη του ιταλικού στρατού, με την εισβολή των τακτικών δυνάμεων σε τελικό στάδιο των επιχειρήσεων.

Αυτό θα γινόταν αρχικά, με την χρήση της Δυνάμεως Αμύνης του Σουδάν, ενός βρετανικού αποικιακού συντάγματος δηλαδή, των "Arbegnoch" (αντιστασιακών αιθιοπικών δυνάμεων) του Σελασιέ και μικρής εκστρατευτικής δύναμης των βελγικών αποικιακών στρατευμάτων του Κογκό, γνωστών  σαν "Force Publique". Σε δεύτερο χρόνο η ακολουθούσα δύναμη θα περιλάμβανε δύο ινδικές μεραρχίες που θα ενεργούσαν από Σουδάν στον βόρειο τομέα και από νότο (Κένυα)  άλλες τρεις αφρικανικές μεραρχίες.

Ο αυτοκράτορας Χαϊλέ Σελασιέ, καθήμενος με τον Βρετανό ταξίαρχο Στάνφορντ αριστερά, διοικητή των βρετανικών δυνάμεων στο Σουδάν και τον ταγματάρχη Γουίνγκεϊτ δεξιά, μετά την κατάληψη ιταλικού οχυρού εντός της Αιθιοπίας. (Πηγή)

Πρώτα έπρεπε να καταληφθεί μια έκταση της ιταλοκρατούμενης Αβησσυνίας, στην οποία θα εγκαθίστατο ο έκπτωτος αυτοκράτορας Χαϊλέ Σελασιέ, ώστε να αναπτερωθεί το ηθικό των υπόδουλων πατριωτών του, οι οποίοι ήταν αντίθετοι με την ιταλική κατοχή. Σαν τέτοια επιλέχθηκε η δυτική επαρχία Γκοτζάμ , που συνόρευε με το τότε (αποικιακό) αγγλικό Σουδάν. Στην συνέχεια, αφού θα εδημιουργούντο οι ευνοϊκές προϋποθέσεις, θα καταλαμβάνονταν και άλλα εδάφη με κατά προτεραιότητα την Αντίς Αμπέμπα, το σύμβολο της αυτοκρατορικής διοίκησης, στην οποία θα έμπαινε νικητής ο αυτοκράτορας Σελασιέ.

Ο κατάλληλος άνθρωπος για την οργάνωση ανταρτικού σώματος, βρέθηκε στο πρόσωπο του "ανορθόδοξου", "ανυπόφορου" και εκκεντρικού Βρετανού ταγματάρχη Όρντ Γουίνγκεϊτ.(Orde Wingate) (1903-1944)

Ο Γουίνγκεϊτ, αρχικά αξιωματικός του Πυροβολικού, ο οποίος  μετέπειτα τοποθετήθηκε στο Σώμα Πληροφοριών του βρετανικού (τότε αυτοκρατορικού) στρατού, είχε κάνει υπηρεσία  (1936-1938) στην βρετανική "Εντολή της Παλαιστίνης", (British Mandate of Palestine), δηλαδή στην βρετανική  Παλαιστίνη, όπως πιο κοινά αναφερόταν τότε η περιοχή του σημερινού Ισραήλ, την οποία είχε αναλάβει να κυβερνά η Μ. Βρετανία, μετά από την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με εντολή της Κοινωνίας των Εθνών.

Είχε ήδη υπηρετήσει 5 χρόνια στο Σουδάν και είχε εμπειρία από το περιβάλλον του μουσουλμανικού κόσμου, αλλά και από την περιοχή της Μέσης Ανατολής. Στην Παλαιστίνη, εντυπωσιάσθηκε από την προσπάθεια των Ισραηλιτών για την δημιουργία του κράτους τους και θεώρησε τον αγώνα τους για ανεξαρτησία όχι μόνο απόλυτα δίκαιο, αλλά και ιερό καθήκον για την αυτονομία του "περιούσιου λαού". Έγινε ένθερμος υποστηρικτής της πολιτικής προσπάθειας των Ισραηλιτών και μάλιστα, προς αντιμετώπιση των Αράβων ανταρτών, που είχαν ήδη αρχίσει επιθέσεις εναντίον των Βρετανών και των Ισραηλιτικών κοινοτήτων, έπεισε την βρετανική στρατιωτική διοίκηση, για συγκρότηση ειδικών τμημάτων με εβραϊκό προσωπικό, υπό διοίκησιν Βρετανών αξιωματικών.

Ισραηλιτική Ειδική Ομάδα Νύκτας σε αναμνηστική φωτογραφία (Πηγή)

Έτσι, βοήθησε στην οργάνωση μονάδων της ισραηλίτικης πολιτοφυλακής "Χάγκανα" (Haganah)  και συγκρότησε και εκπαίδευσε δυνάμεις Ισραηλινών κομάντος, στις οποίες έδωσε τ' όνομα "Ειδικές Ομάδες Νύκτας" (Special Night Squads). Tους άνδρες αυτών των ομάδων, τους επέλεγε προσωπικά ο Γουίνγκεϊτ. Μέσα σ' αυτούς επιλέχθηκε και ο Μοσέ Νταγιάν.

Ήταν  μαχητές, που  αντιμετώπιζαν τους Άραβες αντάρτες εκείνης της εποχής, με την ίδια  ανταρτική μέθοδο. Οι συμπλοκές μεταξύ των αντιπάλων ήταν ανελέητες! "Ο θάνατός σου, η ζωή μου"! Αυτές οι Ειδικές Ομάδες, κτυπούσαν νύκτα και ενεδρευτικά τα αντίπαλα ανταρτικά αραβικά σώματα, που προσπαθούσαν να προκαλέσουν καταστροφές στον αγωγό πετρελαίων (Μοσούλη-Χάιφα) της Εταιρείας "Πετρέλαια Ιράκ" εντός της οποίας υπήρχαν και βρετανικά συμφέροντα. Οι ακρότητες όμως, όπως αναφέρεται, που διέπραξαν σε αραβικά χωριά κατά την διάρκεια εκκαθαριστικών επιχειρήσεων, δυσφήμησαν πολύ το όνομά τους, παρά την απόλυτη επιτυχία στην αποστολή τους. Ο Γουίνγκεϊτ, παρασημοφορήθηκε με το βρετανικό Μετάλλιο Διακεκριμένης Υπηρεσίας ( DSO) ενώ αποθεώθηκε από τους Ισραηλινούς, οι οποίοι σήμερα προς τιμήν του, έχουν δώσει σε μια πλατεία της  Ιερουσαλήμ το όνομά του, όπως και σε ένα ινστιτούτο Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού.

Ο Ταγματάρχης Γουίνγκεϊτ επιθεωρεί  ανταρτικό τμήμα της Δύναμης "Γεδεών" (Πηγή).

Αυτός λοιπόν ο αξιωματικός, επελέγη για να σχηματίσει ανταρτική δύναμη και να κτυπήσει του Ιταλούς στην Αβησσυνία! Με την υποστήριξη του στρατηγείου Μέσης Ανατολής του οποίου διοικητής ήταν τότε ο στρατηγός Γουέιβελ, πρώην διοικητής του Γουίνγκεϊτ στην Παλαιστίνη, οργάνωσε την "Δύναμη Γεδεών". Το όνομα το "δανείστηκε" από την Παλαιά Διαθήκη, εμπνευσμένος από την ιστορία του κριτή Γεδεών, που νίκησε τους Μαδιανίτες με τριακόσιους άνδρες.

Η ανταρτική δύναμη, στην πλήρη συγκρότησή της διέθετε:

• 50 Βρετανούς αξιωματικούς
• 20 Βρετανούς υπαξιωματικούς
• 800 εκπαιδευμένους στρατιώτες του Σουδάν
• 800 μερικώς εκπαιδευμένους στρατιώτες της Αιθιοπίας

Χωρίς υποστήριξη πυροβολικού και αεροπορίας διείσδυσε σε μεγάλο βάθος στην ιταλοκρατούμενη Αβησσυνία προκαλώντας χάος στις γραμμές συγκοινωνιών των Ιταλών και καταστρέφοντας με αιφνιδιαστικές καταδρομικές προσβολές εγκαταστάσεις τους. Λόγω της μακράς παραμονής του στην ενδοχώρα, χωρίς δυνατότητα ανεφοδιασμού, ακόμη και από τους φτωχούς αυτόχθονες, έπρεπε να μεταφέρει τις προμήθειές του αυτοδύναμα, ελπίζοντας και στην λεηλασία των ιταλικών εγκαταστάσεων. Για την μεταφορά τους χρησιμοποίησε καμήλες. Στο τέλος της εκστρατείας του, που διήρκεσε 6 εβδομάδες, αρχίζοντας την διείσδυσή του τον Ιανουάριο του 1941, είχαν χαθεί 15.000 καμήλες, λόγω του δύσβατου εδάφους και της ταλαιπωρίας που υπέστησαν!

Η τακτική που εφάρμοσε η Δύναμη "Γεδεών" ήταν η πολύ προσφιλής στον Γουίνγκεϊτ, καταδρομή την νύκτα. Χρησιμοποίησε ακόμη και μεγάφωνα για να εξαπατήσει τους αντιπάλους περί της "πολυπληθούς δύναμης" που είχε, αναγκάζοντάς τους σε φυγή ή παράδοση. (όπως είχε κάνει και Γεδεών με τις σάλπιγγες).

Καταδρομικά τμήματα δυνάμεως 50 ανδρών, προσέγγιζαν με αφάνεια και αθόρυβα τις θέσεις των Ιταλών μέχρι και σε απόσταση 10 μέτρων και εξαπέλυαν επίθεση με χειροβομβίδες και στη συνέχεια με ξιφολόγχη. Οι Ιταλοί από τα πολλαπλά χτυπήματα, υπερεκτιμώντας την πραγματική δύναμη των αντιπάλων τους, υποχωρούσαν.

Υπήρχαν όμως και έκτροπα. Σε κάποια φάση δύο λόχοι αυτοχθόνων της Δύναμης "Γεδεών" που είχαν αναλάβει την επίθεση εναντίον ιταλικών θέσεων, είχαν σύνθεση από δύο διαφορετικές φυλές, εχθρικές μεταξύ τους. Στον ένα λόχο ανατέθηκε η κάλυψη με πυρά της εφόδου του άλλου. Στην αρχή τα πράγματα πήγαν καλά. Κάπου στο μέσον της επιχείρησης, ο λόχος υποστήριξης με πυρά, αντί να βάλει κατά των Ιταλών άρχισε να κτυπάει τον λόχο της αντίπαλης φυλής, με αποτέλεσμα να γίνει μεγάλη σύγχυση και πρόκληση απωλειών! Να λοιπόν, που δεν ισχύει πάντα "ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου"!

Παρ' όλα αυτά, η Δύναμη "Γεδεών", πέτυχε του σκοπού της, και βοήθησε πολύ τις βρετανικές τακτικές δυνάμεις να εισβάλουν και να ανακαταλάβουν την Αβησσυνία από τους Ιταλούς. Ανάγκασε σε παράδοση 20.000 Ιταλούς. Συνενώθηκε με τις βρετανικές δυνάμεις που είχαν εισβάλει από Νότο, και εισήλθε μαζί με τον αυτοκράτορα Χαϊλέ Σελασιέ στην Αντίς Αμπέμπα.

Είσοδος στην Αντίς Αμπέμπα. Ο Γουίνγκεϊτ προηγείται έφιππος (Πηγή)

Τον Ιούνιο του 1941, η Δύναμη "Γεδεών" διαλύθηκε, τμήματα της ενίσχυσαν τις Περιπόλους Ερήμου, Μακράς Ακτίνας Δράσεως, της 8ης Στρατιάς του Στρατηγού Μοντγκόμερι. Ο Γουίνγκεϊτ, επέστρεψε Κάιρο και στη συνέχεια Αγγλία, προς ανακούφιση των επιτελών του Στρατηγείου Μ.Α., που απαλλάχθηκαν από τις ιδιοτροπίες του. Αλλά η γνώση του περί ανταρτοπολέμου και οι υπηρεσίες του, φάνηκαν χρήσιμες αργότερα στην Νοτιοανατολική Ασία όπου τον έστειλαν να οργανώσει τους Σίντιτς, τους "καταδρομείς της ζούγκλας"

Στην αναφορά του προς τον Γουέϊβελ ο Γουίνγκεϊτ έγραφε:

"Ανακεφαλαιώνοντας, προτείνεται να συγκροτηθεί μια δύναμη υψηλής μαχητικής ικανότητας, ικανή να αναπτύσσεται και να ενεργεί απομονωμένη και διαμοιρασμένη σε ανεξάρτητα συγκροτήματα...

.....να τις ανατίθενται αντικειμενικοί σκοποί πίσω από τις εχθρικές γραμμές, η επίτευξη των οποίων θα επηρεάζει αποφασιστικά την εξέλιξη της εκστρατείας (σ.σ. των επιχειρήσεων). Προς τούτο, για να επιτυγχάνει την αποστολή της, πρέπει (σ.σ.η ύπαρξή της) να περιλαμβάνεται μέσα σε ανάλογο  πολιτικό δόγμα, (σ.σ. επιχειρήσεων), σύμφωνο με τους σκοπούς του πολέμου."

Στο τέλος της όλης εκστρατείας, οι ιταλικές αποικιακές δυνάμεις των 300.000 ανδρών παραδόθηκαν, αφού είχαν σοβαρές απώλειες. Συνολικά από τον Ιανουάριο 1941 μέχρι και τον Απρίλιο 1941, είχαν απώλειες 61.000 ανδρών εκ των οποίων, 17.000 νεκροί, 25.000 τραυματίες και 19.000 αιχμάλωτοι. Οι υπόλοιποι αυτόχθονες διαλύθηκαν.

Αλλά και οι σύμμαχοι είχαν πολλές απώλειες! Κυρίως από ασθένειες Νεκροί στις μάχες 1.154, άρρωστοι 74.550! Απ' αυτούς 10.000 με δυσεντερία και 10.000 με ελονοσία. 744 νεκροί από την δεύτερη! Ένας"αστάθμητος" παράγοντας, που συνήθως ξεχνιέται, ειδικά όταν έχει περάσει μεγάλο διάστημα εμπειρίας σε πόλεμο!

Οι Ιταλοί έφυγαν τελικά; Όχι! Συνέχισαν με ανταρτοπόλεμο! Διατήρησαν ανταρτικές ομάδες μέχρι και το 1943! Πολέμησαν κάτω από ψυχωμένους αξιωματικούς, ελπίζοντας στην θριαμβευτική επιστροφή των συμπατριωτών τους ή των συμμάχων τους Γερμανών και Ιαπώνων! Και δημιούργησαν προβλήματα στα βρετανικά και λοιπά συμμαχικά στρατεύματα, μέχρι να τους εξαλείψουν τελικά, αφού η Ιταλία συνθηκολόγησε το 1943!

Μεγάλες μάχες, άγνωστες στους περισσότερους, διότι επισκιάστηκαν από άλλα γεγονότα του Μεγάλου Πολέμου! Αξίζει κάποια στιγμή να τις φέρνουμε στην επιφάνεια, για να μαθαίνουμε!


Ανιχνευτής

.

Ειδικό Τμήμα Αλεξιπτωτιστών

Σκηνή αμφίβιας εκπαίδευσης από άνδρες του Ειδικού Τμήματος Αλεξιπτωτιστών, (ΕΤΑ) που παρουσιάσθηκε σε  πρόσφατη εκπομπή της ΕΡΤ. Η Ομάδα είναι έτοιμη να αφεθεί στο νερό, για υποβρύχια πορεία προς την ακτή. Φαίνονται οι συσκευές κατάδυσης κλειστού κυκλώματος που φορούν, όπως και ο λοιπός ειδικός εξοπλισμός. Κινήσεις και τακτικές νύκτας, που γίνονται όμως με φως ημέρας, για λόγους επίδειξης δεξιοτήτων.

Σπάνιες εικόνες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Ίσως γιατί θέλουν να δηλώσουν ..παρουσία! Το μήνυμα που στέλνουν είναι: "Εδώ είμαστε!" Είναι βέβαιο ότι οι αποδέκτες το έχουν ακούσει "δυνατά και καθαρά".   …-.-

Όσοι δεν  έχετε δει το βίντεο, μπορείτε να το βρείτε ΕΔΩ

Ανιχνευτής

Η επιχείρησις των Δωδεκανήσων

Περίπολος Αναγνώρισης του Ιερού Λόχου. Νάξος 1944 (Φωτ. αρχείου ΓΕΣ/ΔΕΔ)

Το κείμενο που ακολουθεί έχει διασωθεί σε δημοσίευση της εφημερίδας "ΤΟ ΒΗΜΑ" στο φύλλο της 18 Σεπτεμβρίου 1977. Το εξέδωσε η εφημερίδα τότε, με την ευκαιρία της επιστροφής της τέφρας του αείμνηστου στρατηγού στην Ελλάδα. Αρχικά το κείμενο είχε δοθεί από τον ίδιο τον Τσιγάντε προς δημοσίευση σε ένα ιστορικό περιοδικό της εποχής. Δυστυχώς δεν υλοποιήθηκε η έκδοση και ο εκδότης του περιοδικού μετά θάνατον του Τσιγάντε, το παραχώρησε στην εφημερίδα.

Ο Τσιγάντες με λιτή γλώσσα, χωρίς να αυτοεπαίρεται, με σεμνότητα, εξιστορεί συνοπτικά τις επιχειρήσεις της μονάδος του και τα κατορθώματα των ανδρών του.

Για λόγους ιστορικής μνήμης το αναδημοσιεύουμε με την ευκαιρία της 70ης επετείου της ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα, πιστεύοντας ότι θα πρέπει να διαβαστεί από όλους τους Έλληνες, ώστε να γίνει περισσότερο αντιληπτός, κυρίως από τις νέες γενεές, ο αγώνας των προγόνων μας για την απελευθέρωση των νησιών μας στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Κανείς δεν μας τα έδωσε! Αγωνιστήκαμε και τα πήραμε!

Ανιχνευτής

Αφήγηση του Διοικητή του Ιερού Λόχου, Χριστόδουλου Τσιγάντε

" Ως την ημέρα της αποβάσεως στην Νορμανδία, ο Ιερός Λόχος δεν είχε δικαίωμα να επιχειρήσει στα Δωδεκάνησα. Οι Ιταλοί συνεμπόλεμοι και οι Τούρκοι και οι Ρώσοι δεν συμφωνούσαν να ανακατευθούν  Έλληνες με τα νησιά. Έτσι μόνο σποραδικώς πήγανε στις επιχειρήσεις των Άγγλων στα Δωδεκάνησα αντιτορπιλικά και περίπολοι του Ιερού Λόχου, για να χρησιμεύσουν για σύνδεσμοι με τον πληθυσμό. Επρόκειτο να πάει ο Ιερός Λόχος από τη Σάμο στη Λέρο το 1943, όταν πέσανε οι Γερμανοί αλεξιπτωτισταί - δεν πρόλαβε όμως.

Ήταν στην Λέρο μόνο ο Ζαχαράκης με την περίπολό του που ανδραγάθησε, τόσο που οι Εγγλέζοι τηλεγράφησαν ότι υπήρξεν ο καλύτερος επί του πεδίου της μάχης. Όταν όμως ο Μοντγκόμερι πήγε στην Αγγλία για να ηγηθεί της αποβάσεως στη Νορμανδία, ξάφρισε τη Μέση Ανατολή από τα παλληκάρια και τους εμπειροπόλεμους και αυτοί ήταν οι Κομμάντος. 

Έτσι φύγανε για την Αγγλία πριν και αμέσως μετά, την ημέρα οι περισσότεροι κομμάντος. Εκείνες τις ημέρες ετοιμάζανε και τον Τζέλλικο με τη φοβερή του μοίρα καταδρομών και τον πάνε στα Δαλματικά νησιά. Έμειναν στο Αιγαίο Ιερός Λόχος και λίγοι Εγγλέζοι ειδικοί και οι σύνδεσμοι. Τότε κατ' ανάγκη δεχτήκανε την ελληνική παρουσία στα Δωδεκάνησα.

Ο τότε Συνταγματάρχης Τσιγάντες με άνδρες του
σε καΐκι  στο Αιγαίο

Η δράση του Ιερού Λόχου είναι πλούσια και συνεχής Την 1η Ιουλίου 1944 ο ταγματάρχης Καζακόπουλος χτύπησε τους Γερμανούς της Καλύμνου. Για τρία τέταρτα της ώρας, λίγο πριν τα μεσάνυχτα, ριχτήκανε στα γερμανικά φυλάκια οι 36 Ιερολοχίτες του Καζακόπουλου. Δύο και τρεις μόνο για κάθε φυλάκιο. Σκοτώσανε τον Γερμανό διοικητή και άλλους 8 και τραυματίσανε βαριά 10. Από τους άνδρες του Καζακόπουλου, ένας νεκρός και ένας τραυματίας. Σε μια ώρα φύγανε. Ήταν όμως τόση η ζημιά και ο πανικός των Γερμανών, από τη Λέρο στείλανε δύο τάγματα για να αποκρούσουν την επίθεση.

Στις 14 Ιουλίου ο αντισυνταγματάρχης Τριανταφυλλάκος χτύπησε στη Σύμη με 90 Ιερολοχίτες. Τον βοηθήσανε Άγγλοι ειδικοί και ναυτικοί. Σε άλλα δύο σημεία του νησιού χτυπήσανε άλλα τάγματα του Ιερού Λόχου. Στον Πανορμίτη και στον Άη Φανούρη, η επιχείρησις πέτυχε λαμπρότατα. 9 Γερμανοί μείνανε νεκροί και 15 τραυματιστήκανε. 41 Γερμανοί πιασθήκανε αιχμάλωτοι. Σκοτώθηκε ένας Ιταλός και πιασθήκανε αιχμάλωτοι 100. Από τους νικητές σκοτώθηκαν 2 και τραυματισθήκανε 11.

Το βραδάκι φύγανε από τη Σύμη οι επιδρομείς, αφού αφήκανε τρόφιμα για τον πληθυσμό, αφού χαλάσανε τον ταρσανά των Γερμανών και 700 τόννους καϊκιών, όλα τα πυρομαχικά του εχθρού, τον ασύρματό του. Πιάσανε και δύο γερμανικά περιπολικά. Ο Βασιλεύς Γεώργιος, ο Έλληνας επιτελάρχης, ο αρχιστράτηγος της Μέσης Ανατολής, στείλανε θερμότατα συγχαρητήρια. Κάθε μέρα σχεδόν σε όλα σχεδόν τα νησιά, μικρές ομάδες, πολύ μικρές ομάδες κάνανε επιδρομές, πηγαίνανε τρόφιμα στην Κω, στην Αστυπάλαια, στην Τήλο, στη Λέρο, στην Κάρπαθο.

Στις 6 Σεπτεμβρίου, έγινε λαμπρότατη επιχείρηση στην Κω. 17 άνδρες καθαρίσανε τη φρουρά έτσι στα γρήγορα, τραυματίσθηκαν τρεις πιάσανε 7 αιχμαλώτους, χωρίς απώλειες και καταστρέψαν τις εγκαταστάσεις του αεροδρομίου.

Άνδρες του Ιερού Λόχου επεξεργάζονται αμμοδόχο με πρόπλασμα νησιού, πριν από επιχείρηση (Αρχείο Πολ. Μουσείου)

Τις μέρες της απελευθερώσεως της Ελλάδος η κυρία δύναμις του Ιερού Λόχου ασχολήθηκε με τα μεγάλα νησιά και με τις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα παραμελήθηκαν λίγο γιατί δεν έφτανε η δύναμις του Ιερού Λόχου να εκτελέσει όλες τις εντολές, στη Σάμο, στη Χίο, στη Μυτιλήνη και στη Λήμνο, στις Κυκλάδες και στις Βόρειες Σποράδες. Μόλις όμως ησύχασαν λίγο τα ελληνικά πράγματα, στις 23 Οκτωβρίου ο Ιερός Λόχος εγκατέστησε προκεχωρημένη βάση στην Πάτμο με μια διμοιρία υπό τον ταγματάρχη Δημόπουλο. Στις 26 Οκτωβρίου έγινε με συνεργασία του αγγλικού ναυτικού μια επιχείρησις εις την Τήλον αρκετά κακοκαμωμένη από τον Άγγλο διοικητή. Την κατάσταση την έσωσε ο ηρωισμός των Ιερολοχιτών και το ελληνικό αντιτορπιλικό "Ναυαρίνον".

Τον Δεκέμβριον ο Ιερός Λόχος επήρε εντολήν να επιχειρήσουν στα Δωδεκάνησα, να επιχειρήσει επιθετικώς και να καταλάβει. Ο Ιερός Λόχος θα έκανε τις επιχειρήσεις και την κατοχή κατόπιν θα την έκανε μια ινδική ταξιαρχία. Στα Δωδεκάνησα ήταν 15.000 Γερμανοί και ο Ιερός Λόχος είχε 1.500 άνδρες δύναμιν με τομέα ολόκληρο το Αιγαίο. Μολαταύτα, η επιχείρησις έγινε με πείσμα και επιμονή παρ' όλην την κακοκαιρία, στην Τήλο πάλι που κατελήφθη οριστικά, στην Κάρπαθο, στην Κω συνέχεια με περιπόλους και όλες αυτές οι επιθέσεις γινότανε με λίγους ανθρώπους εναντίον πολλών σχεδόν όλες υπήρξαν επιτυχέστατες. Σιγά - σιγά οι Γερμανοί όχι μόνο κυκλωθήκανε, αλλά και επεινάσανε σε σημείο ώστε όταν παραδοθήκανε, είχανε 1000 μισοπεθαμένους από αβιταμίνωση και οι υπόλοιποι ήτανε σκελετοί. 

Η υπογραφή της γερμανικής παράδοσης των Δωδεκανήσων στους συμμάχους, στη Σύμη στις 8 Μαΐου του 1945. Από αριστερά προς τα δεξιά, ο πλοίαρχος Λεγκ του βρετανικού βασιλικού ναυτικού, ο Ταξίαρχος Μόφατ, εκπρόσωπος των βρετανικών δυνάμεων, ο Συνταγματάρχης Μπερντ, υποδιοικητής του Μόφατ και  ο Συνταγματάρχης Τσιγάντες, ως εκπρόσωπος της Ελλάδος, στον οποίο παραδόθηκε από τους Βρετανούς και το όπλο του Γερμανού στρατηγού Βάγκνερ, σε ένδειξη τιμής για την προσφορά του Ιερού Λόχου. (Πηγή)

Την τελευταία μεγάλη επιχείρηση στη Μεσόγειο την έκανε ο αντισυνταγματάρχης Μεσσηνόπουλος και την εξετέλεσε με μεγίστη ακρίβεια ο ταγματάρχης Παπαγεωργόπουλος. Στις 2 Μαΐου ολόκληρος η νοτιοδυτική παραλία της Ρόδου μαζί με το νησάκι Αλίμονα που ήταν οχυρωμένο, κατελήφθη αιφνιδιαστικά με μαθηματική ακρίβεια και καταστραφήκανε όλα τα πυροβόλα τα γερμανικά, καμμιά πενηνταριά Γερμανοί εφονεύθησαν, 31 Γερμανοί και 23 Ιταλοί πιαστήκανε αιχμάλωτοι. Το εγγλέζικο σχόλιο ήτανε ότι και "η επιχείρησις απετέλεσε τον τύπο της επιτυχούς νυχτερινής επιχειρήσεως".

Η συνεργασία του Αγγλικού Ναυτικού, των Άγγλων διαβιβαστών και των τμημάτων του Ιερού Λόχου υπήρξε αρίστη. Ο Τσώρτσιλ εμνημόνευσε την επιχείρηση αυτή στη Βουλή των Κοινοτήτων. Στις 8 Μαΐου εις αναγνώριση της δουλειάς του Ιερού Λόχου στα Δωδεκάνησα οι Άγγλοι επέμειναν και η Ελλάς δια του διοικητού του Ιερού Λόχου συνυπέγραψε με τους Βρετανούς την παράδοση των νησιών στους συμμάχους.

Η πανηγυρική υποδοχή του Ιερού Λόχου και των Βρετανών στην Ρόδο στις 9 Μαΐου 1945

Στην Ρόδο στις 9 Μαΐου, όταν αποβιβάσθηκαν οι Ιερολοχίτες οι κάτοικοι κλαίγανε ανίκανοι να κουνηθούν από την πείνα. Στις 15 Μαΐου όταν έφθασε ο Αρχιεπίσκοπος, ο Αντιβασιλεύς, το παραλήρημα του ενθουσιασμού έφτασε στο κατακόρυφο. Επί δύο χρόνια οι Ιταλοί, οι Ρώσοι και οι Τούρκοι δεν θέλανε να παραλάβει ελληνική διοίκησις τα Δωδεκάνησα. Οι Αμερικανοί λέγανε υπομονή όσο να ξεμπλέξουν το ζήτημα της Τριέστης. Στη συνθήκη ειρήνης όμως, τα Δωδεκάνησα κατεχυρώθηκαν στην Ελλάδα. Στις 8 Μαΐου στην Σύμη όταν παραδόθηκε ο στρατηγός Γερμανός Βάγκνερ ο Άγγλος αρχιστράτηγος κατεχύρωσε τα όπλα του στον διοικητή του Ιερού Λόχου εις αναγνώριση της δράσεως της μονάδος του."

Διέλευση Στίβου Καταδρομών

Χαρακτηριστική φωτογραφία από τη διέλευση του στίβου Καταδρομών στο ΚΕΑΠ της Ρεντίνας, αναρτημένη στην ιστοσελίδα του ΓΕΣ, μαζί με άλλες παρόμοιες. Το συγκεκριμένο εμπόδιο ονομάζεται "Κόμπρα", καθώς ο διαγωνιζόμενος, οφείλει να διέρχεται μέσα από τις οριζόντιες δοκούς, ελισσόμενος όπως ένα φίδι.

Επιβίωση με βότανα. Το πολυκόμπι.

Πολυκόμπι (Πηγή)

Κάποιοι ίσως να το έχετε ακούσει και σαν εκουιζέτο, ή σαν κοντυλόχορτο, ή πολυτριχιά, ή πολυκόνδυλο! Η επιστημονική του ονομασία είναι: Equisetum arvense (Ιππουρίδα των αγρών). Αλογοουρά δηλαδή.. διότι, όπως λέγεται, οι αρχαίοι το έδεναν στις ουρές των αλόγων για να διώχνει τα έντομα, ή ίσως επειδή μοιάζει με ουρά αλόγου.

Είναι ένα θαμνοειδές φυτό, που φτάνει σε ύψος μέχρι 60 εκατοστά, με βελονοειδές φύλλωμα. Είναι ένα ταπεινό φυτό, αλλά εξαιρετικό βότανο, που βρίσκεται συνήθως σε αναχώματα κατά μήκος δασικών δρόμων αλλά και σε ρεματιές, και γενικά σε υγρά αμμοπηλώδη εδάφη. Άριστο αφέψημα και αντιφλεγμονώδες φάρμακο!

Το πολυκόμπι στις όχθες ρέματος στην Ναυπακτία (Πηγή)

Σταματά την αιμορραγία πληγών και την ρινορραγία. Οι παλαιοί, το έλιωναν και επάλειφαν στις πληγές για γρήγορη επούλωση. Πίνοντας το σαν αφέψημα, βοηθάει σημαντικά και στις αναπνευστικές παθήσεις. Ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού, καθώς το πολυκόμπι παρουσιάζει αντισηπτική, αντιβακτηριδιακή και αντιφλεγμονώδη δράση δημιουργώντας μια πολύ καλή ασπίδα κατά των ιών και των μικροβίων!

Πολυκόμπι  στο δάσος Σκηρίτιδας στην Αρκαδία (Πηγή)

Τι περιέχει; Πολλά!  Μεγάλες ποσότητες πυριτικού οξέος και αλάτων, φλαβονοειδή, φαινολικά οξέα, αλκαλοειδή, σαπωνίνες, στερόλες, τανίνη, μαγγάνιο, μαγνήσιο, σελήνιο, χρώμιο, κοβάλτιο, ψευδάργυρο, κάλιο και  θείο. Αυτά έχει δείξει η έρευνα και το φυτό αναφέρεται σαν "αποθήκη μετάλλων". Ειδικά  στο πυρίτιο, οφείλεται η μεγάλη του ευεργετική επίδραση. Το πυρίτιο συντελεί στην ανάπλαση του συνδετικού ιστού και βοηθά στην γρήγορη επούλωση πληγών. Αν χρησιμοποιηθεί σαν στοματικό διάλυμα, ανακουφίζει από λοιμώξεις της στοματικής κοιλότητας, όπως πρησμένα ούλα,  ουλίτιδα και άφθες.

Ομοίως το βότανο βοηθά σε δερματικές παθήσεις, όπως είναι οι χιονίστρες, το έκζεμα και ο έρπητας, ακόμη και στην αντιμετώπιση αιμορροΐδων! Απαλλάσσει από τα σκουλήκια και τα παράσιτα των εντέρων και θεραπεύει τη διάρροια και τις δυσεντερίες!

Αλλά αν τα παραπάνω είναι οι βασικές του ιδιότητες που καλύπτουν την ανάγκη της εμπειρικής ιατρικής σε καταστάσεις επιβίωσης,  υπάρχουν εξ ίσου ευεργετικές ιδιότητες και στην καθημερινή μας ζωή. Κατ' αρχήν σαν αφέψημα, έχει θετική επίδραση στο ουροποιητικό σύστημα σε καταστάσεις κυστίτιδας, ουρηθρίτιδας, φλεγμονές προστάτη αλλά και σε κατακρατήσεις υγρών. Λένε ότι κάνει καλό και σε ρευματικές παθήσεις. Βελτιώνει την μνήμη ειδικά όταν η έλλειψη πυριτίου την δημιουργεί, ενώ η νικοτίνη που περιέχει, διεγείρει τον εγκέφαλο. Ακόμη αναφέρεται για την αντικαρκινική του δράση, λόγω των αντιοξειδωτικών στοιχείων που περιέχει.

Συλλέγουμε πάντοτε, τα υπέργεια πράσινα φύλλα του. Σαν ρόφημα,χρησιμοποιούμε μια χούφτα χλωρά φύλλα μέσα σε ένα κύπελλο και ρίχνουμε ζεστό νερό. Αφήνουμε για ένα τέταρτο περίπου και στη συνέχεια μπορούμε να το πιούμε. Σε φυσιολογικές συνθήκες που έχουμε την δυνατότητα, το αποξηραίνουμε και χρησιμοποιούμε δύο κουταλάκια βότανο σε ζεστό νερό, τρεις φορές την ημέρα.

Στο εμπόριο, το βρίσκουμε σε μαγαζιά που πωλούν βότανα και υπάρχει σε μορφή νωπού ή αποξηραμένου βοτάνου, σε κάψουλες, σε βάμμα και σε αλοιφή.

Το θέμα είναι να το γνωρίζουμε έξω στη φύση, ώστε όταν προκύψει η ανάγκη να το βρίσκουμε και να το χρησιμοποιούμε. Μη  το μπερδεύετε με το πολύκομπο, το μελισσοτροφικό φυτό που φυτρώνει σε ακαλλιέργητους τόπους, ανάμεσα στους βράχους.

Ανιχνευτής

Ο πάντα χρήσιμος κώδικας Μορς

Κάρτα επιβίωσης με το λατινικό αλφάβητο φωνητικό και  σε Μορς, ενώ δεξιά δείχνει τα βασικά σήματα επικοινωνίας εδάφους - αέρος 

"Ποτέ μη λες ποτέ"! Ο κώδικας Μορς που "γεννήθηκε" πριν από δύο σχεδόν αιώνες, παραμένει πάντα επίκαιρος, όχι μόνο για στρατιωτική χρήση, αλλά σε οποιαδήποτε έκτακτη κατάσταση χρειασθεί.

Αυτά τα συνθηματικά ηχητικά μηνύματα με παύλες και τελείες, αποτέλεσαν ένα έξοχο τρόπο μετάδοσης μηνυμάτων παγκόσμια στο παρελθόν και εξυπηρέτησαν τον κόσμο σε μεγάλο βαθμό.

Η σύγχρονη τεχνολογία της ασύρματης και δορυφορικής επικοινωνίας, με τους ιδιαίτερα αξιόπιστους κρυπτογραφικούς κώδικες και τρόπους ασφαλείας, άφησαν στο πλάι τα σήματα Μορς, προσπαθώντας να τα "απαξιώσουν".

Και όμως, δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος ηχητικής και οπτικής επικοινωνίας απ' αυτά, ειδικά σε περιπτώσεις μειζόνων καταστροφών, ή σοβαρών και δυσάρεστων καταστάσεων σε ατυχήματα σε απομονωμένες περιοχές, εκεί όπου η τεχνολογία δεν φαίνεται να βοηθάει, όταν τα πάντα καταρρέουν.

Με μία μόνο προϋπόθεση! Να τα ξέρουμε, ή τουλάχιστον να ξέρουμε τα βασικά! Πόσοι ξέρουν τι σημαίνει: ...---... ; 

Είναι το κλασσικό τρίγραμμα SOS που διεθνώς αναγνωρίζεται σαν το σήμα διάσωσης και έχει συνδεθεί με τις αγγλικές εκφράσεις "save our ship" 'η "save our soul" ή "send out succour" δηλαδή "σώσατε το πλοίο μας" ή "σώσατε τις ψυχές μας" ή "στείλατε βοήθεια", που όμως αποτελούν ευφυήματα προσαρμογής των αρχικών, χωρίς να έχει επινοηθεί το τρίγραμμα γι' αυτά, αλλά για έναν πιο απλό λόγο.  Αποτελείται από εννιά χαρακτήρες και το κάνει να διαφέρει από άλλους παρόμοιους τριγράμματους συνδυασμούς που δεν ξεπερνούν τους οκτώ χαρακτήρες. Έτσι τραβάει πιο εύκολα την προσοχή.

Δεν αρκεί όμως μόνο αυτό. Χρειάζεται να ξέρουμε και κάτι περισσότερο, που θα μας βοηθήσει σε ώρα ανάγκης.,,  Δηλαδή σε καταστάσεις επιβίωσης.

 Εννοείται ότι μέσα στο στράτευμα πρέπει να αποτελεί αντικείμενο εκμάθησης, όχι μόνο σε διαβιβαστές, αλλά και σε όσους λόγω καθηκόντων και ειδικότητας έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να εκτεθούν σε εχθρική περιοχή, όπως είναι οι πιλότοι αεροσκαφών και φυσικά οι ειδικές δυνάμεις. Μάθημα επιβίωσης λοιπόν!

Κάποιες καλές ιδέες και μεθόδους εκμάθησης μπορείτε να δείτε ΕΔΩ, που θυμίζουν αυτές που εφαρμόζαμε παλιά. 

Η σφυρίχτρα για τους ήχους  και ο φακός για το βράδυ, απαραίτητα εξαρτήματα για την αναμετάδοση σημάτων. και όσο για οπτικά σήματα την ημέρα, (δεν μιλάω για τα σημαιάκια των σηματωρών του ναυτικού) κάποτε είχαμε στη συλλογή επιβίωσης και μια γυαλιστερή μεταλλική μικρή πλακέτα με τρύπα στη μέση, από την οποία σκοπεύαμε το σημείο που θέλαμε και με τις μετακινήσεις της ως προς τον ήλιο, και με τα χέρια μας, δημιουργούσαμε τη σηματοδοσία Μορς που θέλαμε. Προϋπόθεση να υπάρχει ηλιοφάνεια. Σήμερα βέβαια, και με ένα CD, κάνεις τη δουλειά σου. (Να ένα ακόμη πραγματάκι που μπορεί κάποιος να έχει στη συλλογή του).

Μιλάμε για επιβίωση, χωρίς πολλά-πολλά ηλεκτρονικά εργαλεία, όπως για παράδειγμα τις ατομικές συσκευές beacon εκτάκτου ανάγκης, EPIRB (emergency position indicating radiobeacon station) με τις οποίες είναι εφοδιασμένοι κατά κανόνα οι πιλότοι και οι ειδικές δυνάμεις όλου του κόσμου.

Τα GPS και τα gadgets είναι όλα καλά, αλλά.... πρέπει να ξέρουμε και τις πρωτόγονες  μεθόδους, γιατί "ποτέ μη λες ποτέ". Τα σήματα Μορς πάντα είναι χρήσιμα.

Μια και μιλήσαμε για gadgets, να ξέρετε ότι υπάρχουν και στο κινητό  μερικές χρήσιμες εφαρμογές (apps)   που οι "τεμπέληδες" μπορούν να χρησιμοποιήσουν για την μετάδοση ή και την ανίχνευση σημάτων Μορς. Καλόν είναι να τις έχετε στο τηλέφωνο για όποτε... Άλλωστε δεν πιάνουν και πολύ χώρο.

Η μία ονομάζεται MorseCoder εκπέμπει σήματα και φως από την οθόνη του κινητού σας, που μέσα στο σκοτάδι βοηθούν. Απλά προτοποθετείς ένα μήνυμα, όπως γράφεις στο κινητό, και η εφαρμογή το μεταφράζει αυτόματα σε σήματα Μορς. Δεν χρειάζεται σύνδεση με διαδίκτυο.

Τώρα πέρα από τη δυνατότητα να στέλνεις, είναι χρήσιμο να έχεις και τη δυνατότητα να λαμβάνεις και να διαβάζεις σήματα Μορς μέσα στην οθόνη του κινητού σου. Γι' αυτό είναι κατάλληλη η εφαρμογή Morse Code Reader. Ό,τι ακούει το διαβάζει και το μετατρέπει σε γράμματα.

Θέλετε να ξέρετε και τα γνωστότερα σήματα επείγουσας ανάγκης στην ξηρά στην θάλασσα και στον αέρα; Περάστε και την εφαρμογή Signals και  αν.. όποτε.... θα με θυμηθείτε.

Ανιχνευτής