Η ανατομία ενός ανταρτοπολέμου..

Άνδρες των ιρακινών ειδικών δυνάμεων σε μάχη εναντίον Ισλαμιστών  στην πόλη Ραμάντι τον Μάιο του 2015 (Πηγή)

Ο ανταρτοπόλεμος και ο αντι-ανταρτοπόλεμος στη Συρία και στο Ιράκ "καλά" κρατούν, μένοντας ισόπαλοι μέχρι στιγμής. 

Ο ανταρτοπόλεμος ξεκίνησε από διαφορετικές αφετηρίες στις δύο χώρες. Στη Συρία, ξεκίνησε σαν προέκταση της λεγόμενης "Αραβικής Άνοιξης". Ενός κύματος διαδηλώσεων και εξεγέρσεων, με σκοπό την πτώση δικτατορικών καθεστώτων και την αποτίναξη της καταπίεσης των πτωχών αραβικών λαϊκών στρωμάτων. Στο Ιράκ ο νέος κύκλος, μετά την αποχώρηση των Αμερικανών, ξεκίνησε με αφορμή τις  φυλετικές-θρησκευτικές διαφορές, μεταξύ σουνιτών και σιϊτών. 

Και εκεί έγινε η μοιραία στροφή προς τον θρησκευτικό, μουσουλμανικό φονταμενταλισμό! Όλα ήλθαν ανάποδα και αντί για προσέγγιση αραβικού  και "δυτικού" κόσμου, που θα οδηγούσε στην ενιαία παγκόσμια  νεοφιλελεύθερη (καπιταλιστική) αντίληψη, προέκυψε η βαθιά ρηγμάτωση, που κατευθύνει στην αποκοπή κάθε επικοινωνίας και στην προσπάθεια βίαιης επιβολής ιδεών και τρόπου ζωής, είτε από τη μια, είτε από την άλλη πλευρά.

Μαχητές του ΙΚ (Φωτογραφία Αρχείου)

Από την "δυτική" πλευρά, τον κύριο λόγο τον έχουν πολιτικοί ηγέτες, ενώ από την "άλλη", τον έχουν οι θρησκευτικοί ηγέτες! Δεν υπάρχει κανένα επίπεδο και κανένας χώρος επαφής! Η πολιτική ιδεολογία, δεν μπορεί να συγκριθεί, ούτε να κατισχύσει του θρησκευτικού δογματισμού, όσο και αν προσπαθήσει κανείς! Μόνο, αν πεισθούν οι θρησκευτικοί ηγέτες και χαλιναγωγήσουν τους πιστούς τους με τον τρόπο που αυτοί ξέρουν! (Αλήθεια, τους έχει προσεγγίσει έως τώρα κάποιος;)

Αλλά δεν είναι απλά αυτό! Είναι τα "εθνικά συμφέροντα" και το χειρότερο είναι η απληστία των διεθνών κερδοσκόπων, οι οποίοι όπου βρουν ευκαιρία, κτυπούν χωρίς "μίσος και πάθος"! Απλά είναι "μπίζνες"! Και υποστηρίζουν όποια πλευρά επιφέρει κέρδος!

Η Συρία σήμερα (Πηγή: Ινστιτούτο Μελετών Πολέμου)

Επομένως τον λόγο τον έχουν τα όπλα και τα ..μαχαίρια! Οι αδύναμοι, ξεκινούν με κλεφτοπόλεμο, μέχρι να ισχυροποιηθούν! Η βάση τους και η στήριξή τους προέρχεται από τον απλό λαό. Αν δεν υπάρχει λαϊκό έρεισμα, το αντάρτικο δεν ευδοκιμεί! Αυτό αποτελεί παλιά, διαχρονική και αποδεδειγμένη ιστορικά, αρχή.

Υπάρχει έρεισμα και λαϊκή βάση στον ανταρτοπόλεμο αυτόν; Την απάντηση την δίνουν τα εκατομμύρια προσφύγων που εκρέουν διαρκώς από την πολεμική ζώνη. Όχι! Ο φόβος και η αβεβαιότητα για καλύτερες ημέρες, αναγκάζουν τον κόσμο να φεύγει για να σωθεί με αποτέλεσμα το προσφυγικό κύμα να μεγαλώνει διαρκώς!

Ο αντι-ανταρτοπόλεμος στο Ιράκ, εξελίσσεται, παίρνοντας μορφή τακτικού πολέμου, μεταξύ ιρακινών κυβερνητικών δυνάμεων, υποστηριζόμενων από σιιτικά παραστρατιωτικά τμήματα και Κούρδους Πεσμεργκά, εναντίον του (πρώην ανταρτικού) στρατού του Ισλαμικού Κράτους, που έχει δυναμώσει. Ο σουνιτικός πληθυσμός ως επί το πλείστον ακολουθεί τους τελευταίους.

Σύροι στρατιώτες του κυβερνητικού στρατού Άσαντ, μετά από νικηφόρα μάχη εναντίον του ΙΚ (Πηγή)

Στη Συρία, ο ανταρτοπόλεμος διεξάγεται από παραστρατιωτικά τμήματα που υποστηρίζονται από δυτικές δυνάμεις, εναντίον των κυβερνητικών στρατευμάτων του Άσαντ, τα οποία αποτελούμενα από αλεβίτες και χριστιανούς, μάχονται για τη ζωή τους εναντίον των ανταρτών αλλά και εναντίον του Ισλαμικού Κράτους. Σ' αυτούς συγκαταλέγονται και οι πιστές ειδικές δυνάμεις του.

Και μέσα σ' αυτό το χάος, έρχονται τ' αμερικανικά, γαλλικά και ρωσικά μαχητικά, βομβαρδιστικά και πύραυλοι, να χτυπήσουν στόχους ισλαμιστών οι δύο πρώτοι, και επιπλέον αντι-ασαντικών ανταρτών οι δεύτεροι. Μέσα και οι Ιρανοί σιίτες, που υποστηρίζουν τον Άσαντ. Μέσα και οι Τούρκοι, που δεν θέλουν τον Άσαντ και υποστηρίζουν τους αντι-ασαντικούς αντάρτες, μεταξύ των οποίων είναι και οι Τουρκομάνοι. Κτυπούν όμως τους Κούρδους, που είναι η μόνη εθνότητα που κάθισε και αντιστέκεται σθεναρά εναντίον των τζιχαντιστών, χωρίς ιδέα υποχώρησης ή αποχώρησης!

Χωρίς την αμέριστη βοήθεια του πληθυσμού, (όσων αναγκάζονται και μένουν εκεί) ανταρτοπόλεμος δεν ευδοκιμεί. Με μισθοφόρους, δεν γίνεται αντάρτικο, ούτε υπάρχει τελική νίκη! Γιατί τελικά, αν εξαιρέσει κανείς τον κυβερνητικό στρατό του Άσαντ και τους Κούρδους, οι υπόλοιποι, λίγο-πολύ είναι περισσότερο μισθοφόροι, συντηρούμενοι "έξωθεν". Μπορεί κάποιες ανταρτικές αντι-ασαντικές μονάδες να προέρχονται από λιποτάκτες, ή αποχωρήσαντες του πάλαι ποτέ κραταιού συριακού στρατού του 2011, αλλά δεν παύουν να τροφοδοτούνται από άλλες χώρες, αφού δεν έχει απομείνει κόσμος να τους στηρίξει! Ο κοσμάκης έρχεται προς τα εδώ και κατακλύζει την "καλή" Ευρώπη!

Αντάρτες, αντίθετοι του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία. Φαίνεται χαρακτηριστικά η ξενική προέλευση κάποιων εξ αυτών. (Πηγή)

Ο ανταρτοπόλεμος βρίσκεται σε αδιέξοδο! Μπορεί να λυθεί το πρόβλημα στην παρούσα κατάσταση, με ειδικές επιχειρήσεις; Όχι! Για την ακρίβεια όχι μόνο μ' αυτές! Οι ειδικές επιχειρήσεις είναι "εργαλείο", όπως είναι οι αεροπορικές προσβολές! Οι ειδικές επιχειρήσεις, για προσβολή στρατηγικών στόχων προλειαίνουν το έδαφος για διεξαγωγή χερσαίων επιχειρήσεων. Δεν υποκαθιστούν τις χερσαίες δυνάμεις.

Οι ειδικές δυνάμεις  έχουν την δυνατότητα να προκαλέσουν μεγάλες ζημιές είτε σε τακτικό στρατό είτε σε αντάρτες, αρκεί να χρησιμοποιούνται σωστά! Αλλά δεν μπορούν από μόνες τους να επιφέρουν στρατηγικό αποτέλεσμα! Μπορούν να το επιταχύνουν!

Δεν πρέπει να σταθούμε μόνο στις χερσαίες επιχειρήσεις. Αν τελικά υπάρξει συμφωνία για συμμαχία δυνάμεων κατά του Ισλαμικού Κράτους και διεξαχθούν με απόλυτη αεροπορική υπεροχή χερσαίες επιχειρήσεις, η συμμαχία αυτή εκτιμάται ότι θα υπερισχύσει τακτικά. Το "μετά" είναι αυτό που δεν μπορεί να προβλεφθεί εύκολα. Το Ισλαμικό κράτος μπορεί να διαλυθεί σαν κρατική υπόσταση, αλλά οι μαχητές του θα διαχυθούν δημιουργώντας εστίες αντίστασης, όπως ακριβώς συνέβη με τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν και ακόμη περισσότερο, παντού στη Δύση, με τρομοκρατικά κτυπήματα.

Τότε, επαναλαμβάνεται ο "φαύλος κύκλος" με τις επιχειρήσεις εναντίον ανταρτών. Οι επιχειρήσεις του Ιράκ και του Αφγανιστάν, έχουν συσσωρεύσει την απαιτούμενη εμπειρία. Είναι αποδεδειγμένο πλέον ότι μόνο ταχυκίνητες μονάδες πεζικού, αεροκίνητες ή αερομεταφερόμενες, σε συνδυασμό με ειδικές επιχειρήσεις, επιφέρουν αποτέλεσμα.

Ο αγώνας εναντίον ανταρτών, δεν είναι αμιγώς στρατιωτική επιχείρηση. Απαιτείται στενή συνεργασία, με όλες τις κρατικές υπηρεσίες και υπέρτερο δίκτυο συλλογής πληροφοριών για ταχύτερη αντίδραση. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η προσέλκυση του ντόπιου πληθυσμού, για να μη στηρίζει τους αντάρτες.

Αυτά όμως δεν γίνονται από "ξένους". Οι "ξένοι" δεν μπορούν να παραμείνουν για  χρόνια σε μια άλλη χώρα, γιατί αρχίζουν να "χρωματίζονται" σαν στρατός κατοχής.

Χρειάζεται η  αναστήλωση της τοπικής κυβέρνησης, του τοπικού στρατού, των τοπικών κρατικών υπηρεσιών και σωμάτων ασφαλείας ώστε μόνοι τους ν' απομακρύνουν τα ακραία ανταρτικά στοιχεία. Χρειάζεται ασφάλεια, για να υπάρξει οικονομική άνθηση και να μπορεί ο ντόπιος πληθυσμός να επιδοθεί στο ειρηνικό του έργο. Μόνο έτσι θα σταματήσουν οι ροές προσφύγων.

Στο Ιράκ, ας πούμε ότι υπάρχει μια αναγνωρισμένη κυβέρνηση, χωρίς να ξεχνάμε τους Κούρδους του Β. Ιράκ. Στη Συρία, ποιά κυβέρνηση είναι αναγνωρισμένη διεθνώς; Μέχρι στιγμής η ανεπιθύμητη κυβέρνηση Άσαντ. Θα τον αφήσουν να πολεμήσει τους Ισλαμιστές και ν' ανασυγκροτήσει τη χώρα του πριν ξεκινήσει με δημοκρατικές μεθόδους την διαδικασία αντικατάστασής του; Ή μήπως υπάρχει η σκέψη διαμελισμού της σημερινής Συρίας με βίαιη αντικατάσταση του Άσαντ αλά Λιβύη;

Ποιός ευνοείται από το χάος; Πάντως όχι εμείς!


Ανιχνευτής