Η "Ελεύθερη Αραβική Λεγεώνα"

Άραβες και Αφρικανοί εθελοντές στρατιώτες της "Ελεύθερης Αραβικής Λεγεώνας" της Βέρμαχτ στην Ελλάδα, Σεπτέμβριος του 1943  (Πηγή) 

Κατά τη διάρκεια της τριπλής κατοχής της πατρίδας μας από τους Γερμανούς Ναζί και τους συμμάχους τους, (Ιταλούς και Βούλγαρους), το κίνημα αντίστασης του ελληνικού πληθυσμού, φούντωσε και έλαβε μεγάλες διαστάσεις. Ίσως αποτελεί ένα από τα πιο δυναμικά εθνικά κινήματα αντίστασης του 2ου παγκόσμιου πολέμου.

Οι Γερμανοί, με την εξέλιξη της κατάστασης, προσπάθησαν με κάθε τρόπο να εξουδετερώσουν αυτό το κίνημα αντίστασης και να διαλύσουν τα ένοπλα ανταρτικά τμήματα. Τα μέτρα που χρησιμοποίησαν ήταν κυρίως κατασταλτικά,  με ελάχιστες και περιορισμένες εξαιρέσεις προσεταιρισμού από δοσίλογους και λάτρεις του ναζισμού. Δεν κατόρθωσαν ποτέ να προσελκύσουν τον πληθυσμό και να "κερδίσουν το μυαλό και την καρδιά τους". 

Τουρκμάνοι, Μογγόλοι, και Κορεάτες  εθελοντές της Λεγεώνας του Τουρκεστάν της Βέρμαχτ στη βόρειο Γαλλία (Πηγή)

Μια από τις μεθόδους που χρησιμοποίησαν στις επιχειρήσεις εναντίον ανταρτών, πέρα από τη δημιουργία των  αυτοχθόνων ταγμάτων ασφαλείας, ήταν και η συγκρότηση ειδικών μονάδων επανδρωμένων με προσωπικό που καταγόταν από διαφορετικές και παράταιρες φυλές του κόσμου. Άτομα των οποίων οι κυβερνήσεις και τα έθνη τους είχαν συμμαχήσει για τους δικούς τους ωφελιμιστικούς λόγους με τον Άξονα και είχαν δηλώσει εθελοντές στον γερμανικό στρατό.

Ινδοί στρατιώτες της Βέρμαχτ  περιπολούν στις ολλανδικές ακτές. (Πηγή)

Έτσι έβλεπε κανείς ασιάτες  Τατάρους, Τουρκμάνους Ινδούς, Άραβες, μέχρι και μαύρους Αφρικανούς, να φέρουν την χιτλερική στολή με καμάρι και να ποζάρουν στον φακό της εποχής, περήφανοι για την θέση τους, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες κατεχόμενες χώρες.

Εκμεταλλευόμενοι οι Γερμανοί  το μίσος των διαφόρων λαών και εθνικοτήτων κατά των αποικιοκρατών Βρετανών, ή κατά των σοβιετικών, προσπάθησαν να τους δελεάσουν και να τους πάρουν στο πλευρό τους, υποσχόμενοι μετά την νίκη του Ράιχ τους, ανεξαρτησία και αυτονομία στους καταπιεσμένους.

Αζέροι στρατιώτες των Waffen SS (Πηγή)

Είναι ελαφρώς "μύθος" αυτό που έχει επικρατήσει σαν κοινή αντίληψη σήμερα, ότι οι Γερμανοί Ναζί, απεχθάνονταν τους μαύρους, και τις ..άλλες φυλές, αφού η πραγματικότητα ήταν ότι συνεργάζονταν με αρκετούς απ' αυτούς και τους είχαν εντάξει στο στρατό τους, είτε στην Βέρμαχτ (Wehrmacht) (τακτικό στρατό) είτε στις επίλεκτες δυνάμεις των SS (Waffen SS). Όλα εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα της εποχής τους. Στη άκρη έμειναν θρησκείες και ιδεολογίες.

Βόσνιοι μουσουλμάνοι  εθελοντές της 13ης ορεινής μεραρχίας SS (Πηγή)

Στην Ελλάδα της κατοχής, χρησιμοποιήθηκαν μονάδες της "Ελεύθερης Αραβικής Λεγεώνας", προερχόμενης από τη Συρία, μετά την κατάληψη της τελευταίας από βρετανικά στρατεύματα. Οι Γερμανοί, οργάνωσαν στο Σούνιο τον Ιούνιο του 1941, (χρησιμοποιώντας τις βίλες των εύπορων Αθηναίων), ειδικό κέντρο εκπαίδευσης μονάδων που πλαισιώνονταν με εθελοντές Άραβες και μαύρους στρατιώτες,  από χώρες της  Αφρικής και της Μέσης Ανατολής.

Η εκπαίδευση διάρκειας περίπου ενός έτους, επικεντρώθηκε σε τακτική πεζικού  και ασκήσεις μικρών κλιμακίων ημέρα και νύκτα, οπλομηχανήματα, παγιδεύσεις, εκρηκτικές ύλες και επιχειρήσεις εναντίον ανταρτών. Οι αξιωματικοί τους ήταν κυρίως Γερμανοί, αν και για λόγους σκοπιμότητας, προήγαγαν σε βαθμό αξιωματικού γύρω στους 15 απ' αυτούς κατ' αρχήν.

Αργότερα συνέχισαν την στρατολόγηση, συγκρότηση και  εκπαίδευση παρόμοιων μονάδων και στη νότιο Γαλλία, αφού αρκετοί Άραβες που βρίσκονταν εκεί, προέρχονταν από το γαλλόφωνο Μαρόκο και την Αλγερία.

Από τον Ιούλιο του 1942, οι Γερμανοί θέλησαν  να τους χρησιμοποιήσουν. Το αρχικό σχέδιο ήταν να μεταφέρουν μονάδες τους στην έρημο της Συρίας, για να πολεμήσουν με μορφή ανταρτοπολέμου εναντίον των Βρετανών και των συμμάχων τους.

Η εξέλιξη του πολέμου και η αδυναμία του γερμανικού ναυτικού να τους μεταφέρει σ' εκείνες τις περιοχές λόγω της συμμαχικής αεροπορικής και ναυτικής υπεροχής, οδήγησαν σε τροποποίηση της αρχικής σχεδίασης και σκέφτηκαν την εμπλοκή τους στον Καύκασο, με απώτερο σκοπό την επιχειρησιακή τους χρησιμοποίηση για την κατάληψη του Ιράκ. Αυτό δεν έγινε ποτέ, μετά την ραγδαία έκβαση του πολέμου.

Η "Ελεύθερη Αραβική Λεγεώνα" είχε τη δύναμη μεραρχίας με 3 συντάγματα των 3 ταγμάτων, των 5 λόχων  το καθένα. Κάθε λόχος διέθετε περίπου 100 άνδρες. Η αριθμητική δύναμη παραμένει ασαφής, αλλά εκτιμάται ότι στη μεραρχία υπηρετούσαν συνολικά, μέχρι και 10.000 άνδρες. Μονάδες της χρησιμοποιήθηκαν στη Σικελία, στην Τυνησία, (όπου πιάστηκαν και αιχμάλωτοι μετά την ήττα του Άφρικα Κορπ) και στη Νότιο Ιταλία. Ποτέ δεν πολέμησε σαν μεραρχία, αλλά αποσπασματικά οι μονάδες της υπάγονταν σε διάφορους γερμανικούς σχηματισμούς κατά περίπτωση.

Στην Ελλάδα, ένα τάγμα της έγινε πολύ γνωστό, το  845 Γερμανο-αραβικό  τάγμα, το οποίο αφού ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του στο στρατόπεδο του Ντέλερσχάιμ της Αυστρίας, εμφανίστηκε στην χώρα μας τον Νοέμβριο του 1943, υπαγόμενο στην ανωτάτη γερμανική στρατιωτική διοίκηση της περιοχής. (Army Group E).

Άνδρες  της Ελεύθερης Αραβικής Λεγεώνας,  σε κάποιο σημείο της  σιδηροδρομικής γραμμής Αθηνών-Θεσσαλονίκης (Πηγή)

Το τάγμα ανέλαβε αρχικά την ευθύνη της προστασίας των σιδηροδρομικών γραμμών βορείως Θεσσαλονίκης, αλλά μετά από 4 μήνες, λόγω της ανταρτικής δραστηριότητας, ανέλαβε τομέα ευθύνης  νότια της Λαμίας, με έδρα της μονάδας την Αμφίκλεια.

Οι Αφροάραβες έγιναν ο φόβος και ο τρόμος της ευρείας περιοχής. Ήταν αδίστακτοι και αιμοβόροι πολεμιστές, εξειδικευμένοι στον αγώνα εναντίον ανταρτών. Δυστυχώς με την συναίνεση και την παρότρυνση των Γερμανών, που έμειναν ικανοποιημένοι από την "απόδοση" του τάγματος, έπραξαν εγκλήματα σε όσα χωριά πέρασαν.

Όταν τα γερμανικά στρατεύματα άρχισαν να αποχωρούν από την Ελλάδα τον Οκτώβριο του 1944, το αραβικό τάγμα χρησιμοποιήθηκε σαν οπισθοφυλακή, πολεμώντας στα βουνά της Γιουγκοσλαβίας. Τελικά αιχμαλωτίστηκε κοντά στο Ζάγκρεμπ της Κροατίας από τους παρτιζάνους και οδηγήθηκε σε στρατόπεδο αιχμαλώτων. Οι άνδρες του αφέθηκαν ελεύθεροι μετά από ένα χρόνο.

Αυτά για την ιστορία και για να μην ξεχνιόμαστε. Φιλίες δεν υπάρχουν! Μόνο συμφέροντα! Κάποιες απ' αυτές τις ιστορίες, έχουν αφήσει τα ίχνη τους μέχρι και σήμερα. Τίποτα δεν είναι τυχαίο!


Ανιχνευτής