Αφιέρωμα στη μνήμη ενός Ιερολοχίτη

Όπως ήταν σεμνός στη ζωή, έτσι σεμνά έφυγε απ' αυτήν, ένας παλιός Ιερολοχίτης από την Κω. Το όνομά του πολύ γνωστό στους συμπατριώτες του, που όπως φαίνεται τον τιμούσαν όσο ζούσε και είμαι βέβαιος ότι θα συνεχίσουν να τον τιμούν και μετά θάνατον. Πρόκειται για τον Διαμαντή  Γιαννιό, ένα Επιλοχία του Ιερού Λόχου, που άφησε αυτό τον κόσμο, τον περασμένο μήνα. 

Πιστοποιητικό του Ιερού Λόχου, υπογεγραμμένο από τον διοικητή του Συνταγματάρχη Χριστόδουλο Τσιγάντε, που επιτρέπει στον τότε Επιλοχία Διαμαντή Γιαννιό, να φέρει το το σήμα του Ιερολοχίτη. Προφανώς όλοι οι Ιερολοχίτες που συμμετείχαν σε επιχειρήσεις, έλαβαν τέτοιο έγγραφο. (Πηγή)

Δυστυχώς, το πήρα  είδηση καθυστερημένα, ανιχνεύοντας το διαδίκτυο για άλλο θέμα. Σήμερα έστω και παρωχημένα σε χρόνο, θα προσπαθήσω να "αποκαταστήσω την τάξιν". Η ζωή του Ιερολοχίτη Διαμαντή, μοιάζει σαν μυθιστόρημα, μέσα στις φλόγες του πολέμου. 

Πολέμησε  για την ιδιαίτερη πατρίδα του την Κω, που ήταν υπόδουλη στους Ιταλούς, αλλά και για την μεγάλη του πατρίδα την Ελλάδα, ανιδιοτελώς, όπως και οι άλλοι συμπολεμιστές του Ιερολοχίτες, χωρίς ενδοιασμό, χωρίς προϋποθέσεις, χωρίς πολιτικές επιδιώξεις. Πολέμησε με αγνό σκοπό την απελευθέρωση της πατρίδας από τη φασιστική και ναζιστική κατοχή. Ας αφήσω όμως ένα συμπατριώτη του να μιλήσει για την ιστορία του Διαμαντή Γιαννιού.

Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του.

Ανιχνευτής

"Γράφει ο κ. Κ. Κογιόπουλος

Ένα αντίο στον Κώο πατριώτη αγωνιστή και καλό άνθρωπο Διαμαντή Γιαννιό

Δυσκολεύομαι να βρω τα λόγια για να περιγράψω τον αγωνιστή Διαμαντή Γιαννιό. Η ιστορία του είναι παράδειγμα Δωδεκανήσιου αγωνιστή, γεμάτη θάρρος, τόλμη και ανιδιοτέλεια. Ήταν ο μικρότερος Κώος κατάσκοπος, ο ήρωας με τα κοντά παντελόνια, όπως τον έλεγε ο άλλος ήρωας Στέφανος Καζούλης.

Σε ηλικία μόλις 16 ετών άρχισε τη συνεργασία του με την Ελληνική Υπηρεσία Κατασκοπείας. Όπως μου ανέφερε ο ίδιος: Ο πρώτος Έλληνας κατάσκοπος, που ήρθε στην Κω, ήταν ο ανθυπολοχαγός Στέφανος Καζούλης. Το Φεβρουάριο του 1943 τον συνάντησα τυχαία κοντά στη σπηλιά, στη Χαλκήπετρα, όπου βρισκόταν μαζί με άλλους δύο και παρακολουθούσαν την Κω. Ο Καζούλης με είδε μικρό και μου λέει, «πρόσεχε, μην πεις πουθενά ότι μας είδες, διότι εμείς έχουμε κατάσκοπους παντού και αν το μάθουμε, αλίμονο σου».

Οι Άγγλοι απέσπασαν τον ανθυπολοχαγό Καζούλη στις καταδρομικές δυνάμεις S.B.S. (Special Boat Service) με διοικητή το λόρδο Jellicoe. Ως καταδρομέας ο Καζούλης παίρνει μέρος σε πολλές αποστολές στο Αιγαίο. Το Φεβρουάριο του 1943, επικεφαλής ομάδας Βρετανών καταδρομέων, φθάνει κρυφά στην Κω με σκοπό να συγκεντρώσει πληροφορίες για τις θέσεις των Ιταλών∙ τότε συναντάει και τον Διαμαντή που τον εντάσσει στο δίκτυο. Ο ήρωας Στέφανος Καζούλης σκοτώθηκε σε υπηρεσία τον Φεβρουάριο του 1944, όταν η κατασκοπευτική περίπολος Larsen (ένας άλλος ήρωας, Δανός την καταγωγή) συγκρούσθηκε με Γερμανούς στη Σαντορίνη.

Η συνάντηση του Διαμαντή με το Στέφανο Καζούλη ήταν καθοριστική για τη μετέπειτα πορεία του. Θαύμαζε το θαρραλέο αυτόν Έλληνα και έγινε συνεργάτης του, παρακολουθώντας τους Ιταλούς και τα οχυρά τους. Ο Καζούλης τού υποσχέθηκε ότι θα τον έπαιρνε στη Μέση Ανατολή. Απ’ τη στιγμή που ο Στέφανος Καζούλης τον ενέταξε στους συνεργάτες του, υποδέχθηκε και την επόμενη ομάδα κατασκόπων, που ήρθε, η οποία αποτελούνταν από τρεις Άγγλους και τον Έλληνα ασυρματιστή Βλαντή, και έγινε πλέον και επίσημα συνεργάτης στην ελληνοαγγλική Υπηρεσία Πληροφοριών.

Στη συλλογή πληροφοριών τον βοηθούσαν ο αδελφός του Μιχάλης, ο πατέρας του Γεώργιος, ο Μιχαήλ Γιαλλίζης, ο Σταμάτης Κώστογλου, ο Στέλιος Κώστογλου, ο Δημήτριος Μάρκου, ο μοναχός Γεώργιος Ρούσσος και άλλοι Κώοι πατριώτες. Με το ποδήλατό του γυρνούσε όλη την Κω από την Κέφαλο μέχρι την πόλη. Λόγω της ηλικίας του, μέχρι και που έφυγε κρυφά από το νησί, κανείς δεν τον υποπτευόταν.

Τα κλιμάκια του Ιερού Λόχου συνέχισαν σε όλη τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής να έρχονται στην Κω και παρέμεναν περίπου 15 ημέρες το καθένα. Σε κάποιο ταξίδι επιστροφής τους πήραν μαζί τους και τον Διαμαντή, ο οποίος κατατάχθηκε στον Ελληνικό Στρατό, στο επίλεκτο σώμα καταδρομών, τον θρυλικό Ιερό Λόχο.

Έγινε και ο ίδιος κατάσκοπος, και σύμφωνα με τα αρχεία του Ιερού Λόχου, που διασώθηκαν στη Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού στο Γ.Ε.Σ., έρχεται πίσω στην πατρίδα του την Κω, αυτή τη φορά ως λοχίας με στολή Έλληνα στρατιώτη μαζί με τον υπολοχαγό Παπαδόπουλο Κων/νο για κατασκοπευτική περιπολία από 25 έως και 27 Ιουλίου 1944.

Πηγή

Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του στον Ιερό Λόχο έλαβε μέρος σε επιχειρήσεις και μάχες Σύμης, Τήλου, Αλιμιάς, Μονολίθου, κατασκοπευτικές περιπολίες σε Κω, Αγαθονήσι, Λέβιθα. Τιμήθηκε με πολλά παράσημα και έγινε επιλοχίας επ’ ανδραγαθία.

Μετά τον πόλεμο γύρισε στην Κω όπου έζησε και εργάσθηκε. Απέκτησε οικογένεια και δύο παιδιά. Υπήρξε πάντα απλός, τίμιος και εργατικός. Είχα την τύχη να γνωρίσω αυτό τον ήρωα και να μάθω πολλά γι’ αυτή τη σημαντική περίοδο της νεότερης ιστορίας της Δωδεκανήσου. Άνθρωποι σαν τον Διαμαντή και όλη εκείνη την γενιά γνωστών και αγνώστων Κώων αγωνιστών της ελευθερίας που πολέμησαν εναντίον του φασισμού και του ναζισμού μας κάνουν σήμερα υπερήφανους που είμαστε Κώοι και Έλληνες.

Αντίο Διαμαντή η πατρίδα σου σήμερα πενθεί, οι ήρωες δεν ξεχνιούνται ποτέ, ένα μεγάλο ευχαριστώ από όλους εμάς τους ελεύθερους Κώους για ό,τι έκανες για να λεγόμαστε σήμερα Έλληνες"