Ο ανταρτοπόλεμος της Μαλαισίας

Βρετανός οπλοπολυβολητής με το Μπρεν του, ελέγχει το πεδίο βολής του κατά τη διάρκεια περιπολίας στη ζούγκλα της Μαλαισίας (Πηγή)

Σχετικά με τον ανταρτοπόλεμο, έχουμε μιλήσει σε πολλά άρθρα στο παρελθόν. Μια ακόμη ενδιαφέρουσα περίπτωση για ένα μελετητή, είναι ο ανταρτοπόλεμος της Μαλαισίας, ή όπως ονόμασαν τότε την εμφύλια διαμάχη οι αποικιοκράτες, "Έκτακτη Ανάγκη της Μαλαισίας" (The Malayan Emergency) (Στα μαλαισιανά: Darurat; Jawi: ضرورت) που άρχισε το 1948 και τελείωσε το 1960.

Ήταν κάτι ανάλογο με τον ανταρτοπόλεμο στην Ελλάδα, που μετακύλησε σε εμφύλια "αλληλοεξόντωση". Η διαφορά ήταν στο ότι η Μαλαισία ανήκε τότε, το 1948, στην βρετανική (αυτοκρατορική) κοινοπολιτεία. Επομένως ο αγώνας ήταν με αντίπαλους τα κοινοπολιτειακά στρατεύματα (Βρετανοί, Αυστραλοί, Μαλαίσιοι) από τη μια πλευρά, και τον εθνικό απελευθερωτικό στρατό της Μαλαισίας (Malayan National Liberation Army, MNLA) που αποτελούσε το στρατιωτικό σκέλος του Κ.Κ.Μαλαισίας (Malayan Communist Party, MCP) από την άλλη.

Ο όρος "έκτακτη ανάγκη" προέκυψε, όταν άρχισε να επηρεάζεται η παραγωγή των φυτειών καουτσούκ από τον ανταρτοπόλεμο και οι μεγαλοαγροκτήμονες μάλλον Άγγλοι, που είχαν ασφαλίσει την παραγωγή στους γνωστούς Lloyd's δεν θα έπαιρναν αποζημίωση ούτε τσακιστή δεκάρα, αν έμπαινε στη μέση η λέξη "πόλεμος" απλά ή σύνθετα! Η "λαμογιά" εκατέρωθεν,(ασφαλιζόμενοι-ασφαλιστές) με όλο το ..αυτοκρατορικό μεγαλείο!!

Από στρατιωτικής πλευράς παρουσιάζει ενδιαφέρον, ο τρόπος αντιμετώπισης των ανταρτών από τα βρετανικά στρατεύματα. Να σημειωθεί εδώ ότι τους αντάρτες, κάθε πολιτικής και θρησκευτικής απόχρωσης, τους είχαν εκπαιδεύσει Βρετανοί για ν' αντιμετωπίσουν τους Ιάπωνες κατακτητές την περίοδο του πολέμου, λίγα χρόνια πριν.

Επίθεση ανταρτών κατά τη διάρκεια ενέδρας. (Πηγή)

Έγινε γρήγορα αντιληπτό, ότι οι αδέξιες μαζικές εκκαθαριστικές έρευνες περιοχών από μεγάλους στρατιωτικούς σχηματισμούς ήταν αναποτελεσματικές. Αντ' αυτού, απέδωσαν οι περιπολιακές δραστηριότητες μικρών τμημάτων επιπέδου ομάδος και διμοιρίας, που εκτελούσαν νυκτερινές επιδρομές και έστηναν ενέδρες σε ανταρτικά τμήματα, βασιζόμενα σε πληροφορίες που λάμβαναν είτε από αυτομόλους αντάρτες είτε από εναέριες αναγνωρίσεις, είτε και από περιπόλους αναγνώρισης. Στην ουσία δούλευαν όπως οι αντάρτες και εφάρμοζαν τις ίδιες τακτικές.

Τότε δοκιμάστηκαν όλα τα είδη των βρετανικών μονάδων στη διεξαγωγή  αγώνα εναντίον ανταρτών. Εκτός από τα Όπλα και Σώματα, του στρατού ξηράς,πήραν μέρος οι πεζοναύτες αλλά και οι SAS. Βγήκαν πολλά και καλά συμπεράσματα!

Επιθεώρηση προσωπικού του 22 SAS πριν από την επιβίβαση στο αεροπλάνο για ρίψη και ανάληψη αποστολής στη Μαλαισία. (Πηγή)

Παρόλα αυτά, μετά από 7 μήνες περιπολιακής δραστηριότητας (Ιανουάριο-Ιούλιο του 1955), 60.000 βολές πυροβολικού, 30.000 βολές όλμων και 2.000 βόμβες της πολεμικής αεροπορίας, μόνο ..35 αντάρτες εξοντώθηκαν. Δύσκολος ο ανταρτοπόλεμος στη ζούγκλα! Ένα μέτρο που απέδωσε πολύ, ήταν η αποκοπή του ρεύματος ανεφοδιασμού των ανταρτών που άρχισαν να λιμοκτονούν, απομονωμένοι.

Είναι πολύ γνωστό σήμερα πλέον, ότι στον ανταρτοπόλεμο, ο ΑΝΣΚ δεν είναι η κατάληψη και κατοχή εδάφους, αλλά η ανεύρεση και η εξουδετέρωση των ανταρτικών τμημάτων. Δίδαγμα που βγήκε και από την μαλαισιανή "επείγουσα ανάγκη".

Στρατόπεδο ανταρτών μέσα στη ζούγκλα (Πηγή)

Τελικά οι αντάρτες νικήθηκαν τον Ιούνιο του 1960, αλλά ο κομμουνιστής ηγέτης Chin Peng, έκανε νέα εξέγερση, που κράτησε μέχρι και το 1989, γνωστή σαν "πόλεμος της κομμουνιστικής εξέγερσης" (Communist Insurgency War). Σ' αυτόν τον πόλεμο ο αγώνας ήταν πλέον μεταξύ μαλαισιανών κυβερνητικών στρατευμάτων και ανταρτών. Δεν υπήρχαν κοινοπολιτειακοί. Ο εμφύλιος ήταν καθαρόαιμος αυτή τη φορά και κέρδισαν οι κυβερνητικοί. Εδώ διακρίθηκαν και οι ειδικές δυνάμεις της Μαλαισίας.

Δείτε ένα ιστορικό ντοκιμαντέρ για τα πρώτα χρόνια της "επείγουσας ανάγκης", πιέζοντας ΕΔΩ!. Έχει ενδιαφέρον.



Ανιχνευτής