Στα νησιά Φώκλαντ

Toν Απρίλιο του 1982 ξεκίνησε ο πόλεμος των Φώκλαντ. Μία πολύ ενδιαφέρουσα πολιτικοστρατιωτική διένεξη του περασμένου αιώνα. Ένας πόλεμος για το κύρος και την εθνική αξιοπρέπεια και από τις δύο πλευρές, για "μερικά ..νησάκια".

Στο στρατιωτικό σκέλος, για το οποίο θα μιλήσω, νικητές υπήρξαν  οι Βρετανοί, που υπερείχαν χαρακτηριστικά σε θέματα εκπαίδευσης προσωπικού. Ιδιαίτερα φάνηκε η διαφορά στον αγώνα ξηράς, γιατί στους άλλους κλάδους και οι Αργεντινοί φάνηκαν πολύ καλά προετοιμασμένοι.

Και δεν μιλάω για κάτι εξεζητημένο! Απαριθμώ κάποια βασικά σημεία: Φυσική κατάσταση, ατομική τακτική εκπαίδευση μαχητού, εκπαίδευση ειδικοτήτων, ευστοχία βολών φορητού οπλισμού, λογχομαχία. Αυτή είναι η διαχρονική, καλή "συνταγή" στην εκπαίδευση.

Οι Αργεντινοί διέθεταν τον πλέον σύγχρονο οπλισμό της εποχής, και μάλιστα είχαν την πρωτοπορία έναντι των Βρετανών σε διόπτρες νυκτερινής σκόπευσης και σε τυφέκια ελεύθερου σκοπευτή. Έκαναν θραύση στην αρχική φάση των επιχειρήσεων.

Από την άλλη πλευρά υπήρχε η εμπειρία του παρελθόντος, ο επαγγελματισμός και η σωστή μαχητική ικανότητα. Θυμάμαι τότε,  ήμουν εκπαιδευόμενος στη Γερμανία στο Σχολείο Περιπόλων Μακράς ακτίνας, το γνωστό ILRRPS, με εκπαιδευτές των SAS, που κάποιοι απ' αυτούς,  έλαβαν την εντολή να παρουσιαστούν στο Σύνταγμα τους, για να αναλάβουν αποστολή.

Γερή εκπαίδευση! Μετά από χρόνια, συναντήθηκα πάλι σε κάποια "δραστηριότητα" με έναν απ' αυτούς και συζητήσαμε μερικά πράγματα των επιχειρήσεων. Θα πω μόνο ένα, που δεν είναι πια μυστικό. Η μεταφορά των ομαδικών πυρομαχικών του τμήματος, μοιράζονταν σε όλους. Έτσι ο κάθε κομάντος, κουβαλούσε εκτός από τα δικά του "μετά του όπλου" πυρομαχικά, και πυρομαχικά πολυβόλου και πυρομαχικά όλμων και εξτρά χειροβομβίδες. Σε κάθε περίπτωση, "ξεφόρτωναν" πυρομαχικά σε θέσεις βολής πολυβόλων ή όλμων 60χιλ. 

Ένα άλλο σημείο που μπορώ να πω είναι η λόγχη! Ναι, η λόγχη! Οι Αργεντινοί, δεν ήξεραν καν λογχομαχία! Οι Βρετανοί το κατάλαβαν από τις πρώτες συμπλοκές. Μόλις τους πλησίαζαν κοντά, ορμούσαν με τις λόγχες επάνω τους και οι άλλοι "κοκάλωναν", στη θέα της γυμνής λόγχης όπως μου εξήγησε ο ίδιος. Ειδικά όταν έβλεπαν πώς έκοβαν, "οι άτιμες"! Δεν μπορείτε να φαντασθείτε πώς επηρεάζουν το ηθικό!!

Πολλά διδάγματα βγήκαν από τις επιχειρήσεις εκείνες, και εξακολουθούν να διδάσκονται στα διάφορα στρατιωτικά σχολεία όλων των χωρών. Τα παθήματα γίνονται μαθήματα! 

Ίσως πάλι όχι! Ξεχνιούνται και αρχίζουμε απ' την αρχή! Τα θύματα παραμένουν θύματα!

Ανιχνευτής