Καλό, Ελληνικό, Πάσχα!!

Αναμνήσεις από τα παλιά...

΄Την ώρα του διαλείμματος.. (Αρχείο ΓΕΣ/ΔΕΔ)

Μια σκηνή από επίδειξη Ορεινού στο Κανδήλι, την δεκαετία του '60, ή  τα εγκαίνια της λειτουργίας του ΚΕΟΑΧ στον Όλυμπο, ή πάλι επίδειξη των πρώτων βατραχανθρώπων και ακόμη εκπαίδευση των πρώτων Ελλήνων Πεζοναυτών, είναι σκηνές που ίσως να δημιουργούν ενδιαφέρον για τους νέους, αλλά σίγουρα νοσταλγία στους παλιούς!

Ανιχνεύοντας στο διαδίκτυο, βρήκα τέτοια στιγμιότυπα που αποτελούν πλέον ένα ιστορικό αρχείο. Κάποια γυρίσματα είναι βουβά και άλλα επεξηγούνται με την στεντόρεια φωνή του αφηγητή, όπως συνηθιζόταν στα κινηματογραφικά επίκαιρα, που εμείς οι ...πιο "ώριμοι", τα ακούγαμε πιτσιρικάδες στους κινηματογράφους, πριν αρχίσει η ταινία!

Η εποχή μας ήταν τότε που δεν υπήρχαν τηλεοράσεις ούτε κινητά, ούτε lap tops, ούτε όλα τα σύγχρονα μέσα ενημέρωσης! Πώς ζούσαμε ε; Αδιανόητο για τα παιδιά των androids.

Μπορείτε να δείτε λοιπόν, 

 Επίδειξη Ορεινού στο Κανδήλι και άλματα Αλεξιπτωτιστών  το 1962

Εγκαίνια του ΚΕΟΑΧ το 1961

Εκπαίδευση Λόχου Ορεινών Καταδρομών στον Όλυμπο το 1961

Επιδείξεις βατραχανθρώπων το 1963 αλλά και το 1965

Χειμερινή άσκηση Πεζοναυτών το 1969

Παλιές καλές εποχές..

Ανιχνευτής

Ελαφρύτερα αλεξίσφαιρα γιλέκα

Πηγή

Έχετε ποτέ παραπονεθεί για τη ζέστη, περπατώντας για λίγο στο δρόμο με την τσάντα στο χέρι και ίσως σακάκι, (γιατί το επιβάλλει το πρωτόκολλο της δουλειάς) σε καλοκαιρινή περίοδο;

Φαντασθείτε τώρα πώς θα αισθάνεται ένας στρατιώτης , που περπατά για ώρες φορτωμένος με τα υλικά του σε περιβάλλον ερήμου με θερμοκρασίες πάνω από 40 βαθμούς, (όπως στο Ιράκ ή το Αφγανιστάν για παράδειγμα) φορώντας κράνος, και αλεξίσφαιρο γιλέκο! Και για να γίνουν τα πράγματα ακόμη χειρότερα, προσθέσετε ένα ομαδικό όπλο όπως πολυβόλο, πυρομαχικά και ίσως μπαταρίες και ασύρματο! Μιλάμε για συνολικό φόρτο που ξεπερνάει τα 30 με 40 κιλά!

Να γιατί χρειάζεται η άριστη φυσική κατάσταση! Αλλά χρειάζεται και η βελτίωση των υλικών, με μικρότερο βάρος και την ίδια χρησιμότητα και αποτελεσματικότητα! Παντού σε όλους τους τομείς η στρατιωτική τεχνολογία προσπαθεί να λύσει το πρόβλημα του βάρους των υλικών. Έχουν γίνει αρκετά βήματα μέχρι σήμερα και συνεχίζουν. 

Στον τομέα των αλεξίσφαιρων γιλέκων υπάρχουν αρκετές καινοτομίες και καταβάλλεται προσπάθεια για την κατασκευή ελαφρύτερων υλικών που έχουν την ίδια ή και καλύτερη αντοχή. Τα σύγχρονα αλεξίσφαιρα γιλέκα, αποτελούνται από δύο στρώματα: Μια σκληρή επιφάνεια που διαταράσσει τη δομή του εισερχόμενου βλήματος και ένα υπόθεμα που αναχαιτίζει όλα τα θραύσματα που δημιουργούνται από την πρόσκρουση. Η σκληρή επιφάνεια είναι το κεραμικό υλικό. Όλες οι εταιρείες κατασκευής διεθνώς, επενδύουν τεράστια ποσά στην έρευνα για την δημιουργία καλύτερων και ελαφρύτερων κεραμικών.

 Έτσι οι Βρετανοί το 2015 εισήγαγαν στο στρατό τους (κυρίως για το Πεζικό) ένα νέο τύπο αλεξίσφαιρου γιλέκου με την κωδική ονομασία "Virtus", έναντι του χρησιμοποιούμενου μέχρι τώρα  τύπου  "Osprey". Πέτυχαν μείωση του βάρους κατά 10%, καλύτερη προσαρμογή και εργονομία, που επιτρέπει στον μαχητή να είναι πιο ευκίνητος και ευλύγιστος.

Αλεξίσφαιρο γιλέκο Virtus του βρετανικού στρατού (Πηγή)

Τεχνικά το κεραμικό υλικό συμπιέζεται υπό ειδικές συνθήκες (σύντηξη πλάσματος με ηλεκτρικές εκκενώσεις) και οι πλάκες γίνονται πιο λεπτές με την ίδια ανθεκτικότητα. Το κεραμικό υλικό το κατασκευάζουν με συνδυασμό οξειδίων και μη οξειδίων, δηλαδή αλουμίνας και διοξειδίου του πυριτίου ή καρβίδιου του βορίου για καλύτερο αποτέλεσμα και οικονομικότερο κόστος.

Τα υποθέματα των γιλέκων που χρησιμοποιούνται για την απορρόφηση της ενέργειας των θραυσμάτων, που μέχρι σήμερα κατασκευάζονταν από σύνθετα του αραμιδίου, (δηλαδή κέβλαρ) τώρα γίνονται από στρώσεις ινών πολυαιθυλενίου εξαιρετικά υψηλού μοριακού βάρους. προς εξοικονόμηση βάρους. Η μια στρώση επικαλύπτει την άλλη ώστε οι κατευθύνσεις των ινών τους να δημιουργούν πλέγμα (σταυρωτά δηλαδή). Οι ίνες κατασκευάζονται με τη μέθοδο της τηγμένης γέλης, δηλαδή λιώνεται η πρώτη ύλη και στη συνέχεια νηματοποιείται. Τελικά ο συνδυασμός κεραμικού και υποθέματος κατασκευασμένων με τις παραπάνω μεθόδους, μας δίνει ένα ελαφρύτερο αλεξίσφαιρο γιλέκο (όπως λένε οι ειδικοί).

Virtus

Τώρα όμως αρχίζει μια άλλη τεχνική μέθοδος να αναδύεται για την κατασκευή αλεξίσφαιρων γιλέκων. Είναι η μέθοδος  "αλληλοδιαπερατών συνθετικών" (Interpenetrating Composites) κατά την οποία κεραμικός αφρός διαποτίζεται με λιωμένο αλουμίνιο ή άλλο κράμα μετάλλων, οπότε το συνθετικό που δημιουργείται, προσλαμβάνει ιδιότητες μικτές, μετάλλου και κεραμικού! Το κέρδος είναι μεγάλη αντοχή και λιγότερο βάρος.

Η ιδέα είναι απλή: Το βλήμα προσκρούει στην εξωτερική κεραμική πλάκα δημιουργεί ένα κύμα συμπίεσης το οποίο μεταφέρεται στο συνθετικό του κεραμικού αφρού, οπότε η συμπίεση μετατρέπεται σε εφελκυσμό, ο οποίος αντιδρά σαν ελατήριο (λόγω αντίδρασης) προς τα πίσω, εξουδετερώνοντας έτσι την κινητική ενέργεια του βλήματος!

Τι δεν καταλαβαίνετε;

Η αμερικανική σχεδίαση προστασίας του στρατιώτη. Το αλεξίσφαιρο γιλέκο κατασκευασμένο με τη σύγχρονη τεχνολογία πλαστικού, θα είναι με προσθαφαιρούμενα απάρτια και κεραμικές πλάκες, ώστε να μπορεί ο μαχητής να το προσαρμόζει ανάλογα με τις απαιτήσεις της κατάστασης που αντιμετωπίζει. (Πηγή)

Μιλώντας για κεραμικούς αφρούς, ας μιλήσουμε και για τους μεταλλικούς αφρούς, γύρω από τους οποίους  ένα αμερικανικό πανεπιστήμιο πειραματίστηκε και ανακοίνωσε τ' αποτελέσματα το 2015 στο περιοδικό Journal Composites. Σημαντική ανακάλυψη για την αεροδιαστημική, αφού προστατεύει από επικίνδυνες ακτινοβολίες, υψηλές θερμότητες και προσκρούσεις.

Στον τομέα της αλεξίσφαιρης προστασίας, το πείραμα έγινε με βολή διατρητικών φυσιγγίων 7,62 X 51 χιλ. και 7,62 Χ 63 χιλ. Μ2  εναντίον θώρακα, με πρώτη επιφάνεια κεραμικό, ενδιάμεση στρώση ατσάλινο μεταλλικό αφρό και ένα λεπτό υπόθεμα από κέβλαρ σαν τρίτο μέρος. Το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό.

Ο μεταλλικός αφρός απορρόφησε το 70% της ενέργειας της διατρητικής βολίδας ή οποία εισχώρησε κατά πολύ λιγότερο από την επιτρεπτή τιμή των προδιαγραφών που δίνει το αμερικανικό Εθνικό Ινστιτούτο Δικαιοσύνης (National Institute of Justice, NIJ) για την αντίσταση των αλεξίσφαιρων γιλέκων και με βάση τις οποίες έγινε και η δοκιμή!

Υπάρχει λοιπόν προσανατολισμός για κάτι καλύτερο!  Οι επιστήμονες δεν σταμάτησαν μόνο στην αντιβαλλιστική προστασία! Προσπαθούν να "κερδίσουν" βάρος με την πολλαπλή χρήση των κεραμικών πλακών ή πλακιδίων! Για παράδειγμα, πειραματίζονται στη χρήση των κεραμικών πλακών ενός αλεξίσφαιρου γιλέκου, σαν κεραίες σταθμών ασυρμάτων, ώστε να μην χρειάζεται η μεταφορά των άλλων συμβατικών κεραιών! Αν τύχει δε και σπάσει κάποιο πλακίδιο, θα είναι εύκολη η απομόνωσή του και η χρήση των υπολοίπων. Ακόμη μελετούν την χρήση των πλακιδίων τους στο ρόλο ηλεκτρονικών ανιχνευτών εκρηκτικών μηχανισμών γύρω από τον χώρο κίνησης του μαχητή!

Σχέδιο αντιβαλλιστικών κρανών με αναπτυσσόμενα πλακίδια αερισμού (Πηγή)

Επεκτείνονται και στα κράνη όμως. Σχεδιάζουν τη δημιουργία αντιβαλλιστικών κρανών με πλακίδια που θα ανοιγοκλείνουν για τον αερισμό του κεφαλιού του μαχητή κατά την κίνηση!! Μόλις θα δέχεται πυρά τα πλακίδια θα κατεβαίνουν! Αν  αυτά τα πλακίδια κατασκευαστούν από σκληρούς πιεζοηλεκτρικούς κρυστάλλους, θα μετατρέπονται σε "ηλεκτρονικά μικρόφωνα" που θα παρακολουθούν τα συρίγματα των βολίδων και θα προσδιορίζουν το σημείο από το οποίο πυροβόλησαν οι αντίπαλοι!

Οι Αμερικανοί, προχωρούν προς αυτές τις νέες τεχνολογίες και μέχρι το 2019, θα κυκλοφορούν στο στρατό τα νέα αλεξίσφαιρα γιλέκα και κράνη, καταργώντας το κέβλαρ και υιοθετώντας το πλαστικό πολυαιθυλένιο, αντί αυτού!

Εννοείται ότι οι πρώτοι που θα τα παραλάβουν θα είναι οι κομάντος τους!

Ανιχνευτής

Αερόβια Άσκηση

Πηγή

Εάν ανεβαίνετε τα σκαλοπάτια του σπιτιού και λαχανιάζετε, τότε το επίπεδο της φυσικής σας κατάστασης είναι χαμηλό και χρειάζεστε απαραίτητα προπόνηση για βελτίωση της αερόβιας ικανότητας σας. Η λέξη αερόβια, αν και χρησιμοποιείται συχνά, λίγοι γνωρίζουν τη σημασία της! Το Care σας παρουσιάζει αναλυτικά τι είναι η αερόβια ικανότητα, ποιοι παράγοντες την επηρεάζουν και πότε η προπόνηση έχει αποτέλεσμα. Επίσης θα δούμε αναλυτικά τρεις δημοφιλείς τρόπους για αύξηση αντοχής (δηλαδή της αερόβιας ικανότητας): το τρέξιμο, την κολύμβηση και τα προγράμματα aerobic.

Η αερόβια ικανότητα είναι η μέγιστη ποσότητα οξυγόνου που μπορούν να καταναλώσουν οι μύες στη μονάδα του χρόνου, αλλά και η ικανότητα του οργανισμού να τους παρέχει το οξυγόνο αυτό. Εξαρτάται από την ηλικία και το φύλο του ασκούμενου, από τις γενετικές προδιαγραφές του, καθώς επίσης και από τα χαρακτηριστικά της προπόνησης (ένταση, διάρκεια, συχνότητα άσκησης), στην οποία συμμετέχει.

Η αερόβια ικανότητα ενός ατόμου μπορεί να φτάσει στη μέγιστη τιμή του λίγα χρόνια πριν την ενηλικίωση του, ενώ στη συνέχεια ελαττώνεται, λόγω διαφόρων μεταβολών στη λειτουργία του οργανισμού (μειωμένη μεταφορά οξυγόνου, μειωμένη ελαστικότητα των αγγείων κτλ). Διαφορά όμως υπάρχει ανάμεσα και στα δύο φύλα. Οι γυναίκες έχουν χαμηλότερη αερόβια ικανότητα, λόγω της περιορισμένης ικανότητας δέσμευσης και μεταφοράς οξυγόνου. Επιπλέον τα γονίδια του κάθε ατόμου προσδιορίζουν σε μεγάλο βαθμό την αερόβια ικανότητα του και οι αλλαγές που μπορούν να προκύψουν από την προπόνηση είναι ελάχιστες.

Για το λόγο αυτό υπάρχουν άτομα που χρειάζονται έντονη προπόνηση για να αποκτήσουν μια μέτρια φυσική κατάσταση, ενώ κάποιοι άλλοι μπορούν να διατηρήσουν την αερόβια ικανότητα τους σε υψηλά επίπεδα με περιορισμένη άσκηση. Για να υπάρξει όμως έστω και ελάχιστη βελτίωση στην αερόβια ικανότητα, πρέπει ο ασκούμενος να γυμνάζεται τουλάχιστον για ένα εικοσάλεπτο στο 50%-85% της μέγιστης καρδιακής του συχνότητας, η οποία εύκολα μπορεί να εντοπιστεί μετά από ένα τεστ φυσικής κατάστασης.

Τα πιο δημοφιλή αθλήματα που μπορούν να βελτιώσουν τη φυσική κατάσταση ενός ατόμου είναι το τρέξιμο, η κολύμβηση και τα προγράμματα aerobic. Ας δούμε όμως το καθένα από αυτά ξεχωριστά:

Τρέξιμο

Αποτελεί την καλύτερη μορφή αερόβιας άσκησης, η οποία όμως καταπονεί τις αρθρώσεις των κάτω άκρων. Για να υπάρξουν καρδιοαναπνευστικές βελτιώσεις, πρέπει ο ασκούμενους να εκτελέσει 20-60 λεπτά συνεχούς αερόβιας άσκησης, στο 50-85% της μέγιστης καρδιακής του συχνότητας. Η άσκηση που διαρκεί λιγότερο από δέκα λεπτά, δεν είναι αρκετή για να επηρεάσει την αερόβια ικανότητα του. Το τρέξιμο επιλέγεται κυρίως από άτομα που θέλουν να χάσουν βάρος, γιατί συμβάλλει έντονα στην μείωση του λίπους στο σώμα τους.

Κολύμβηση

Το κολύμπι αυξάνει την αερόβια ικανότητα του ασκούμενου, ενώ ταυτόχρονα συμβάλλει στην ενδυνάμωση των άνω και κάτω άκρων του. Στην κολύμβηση επιστρατεύονται μεγάλες μυϊκές ομάδες, επιβαρύνοντας το σύστημα μεταφοράς και κατανάλωσης οξυγόνου, με αποτέλεσμα να παράγεται περισσότερο έργο συγκριτικά με άλλα αερόβια αθλήματα, όπως το γρήγορο περπάτημα, η ποδηλασία κτλ.

Ομαδικά αερόβια προγράμματα μέτριας/υψηλής έντασης

Τα προγράμματα aerobic μπορούν να βελτιώσουν τη φυσική κατάσταση ενός ασκούμενου, αρκεί όμως ο ασκούμενος να μπορεί να επιλέξει το κατάλληλο πρόγραμμα. Η πλειοψηφία των ατόμων στα γυμναστήρια επιλέγουν δύσκολα προγράμματα και σύνθετες χορογραφίες, με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται να τα παρακολουθήσουν. Στην προσπάθεια τους να μάθουν τα βήματα σταματούν συνέχεια και έτσι διατηρούν την καρδιακή τους συχνότητα σε χαμηλά επίπεδα. Η άσκηση όμως χαμηλής έντασης, κάτω από το 50% της VO2max (μέγιστης καρδιακής συχνότητας) δεν επιφέρει σημαντικές αλλαγές στην καρδιοαναπνευστική ικανότητα.

Τέλος, θυμηθείτε πως όσο δύσκολα βελτιώνεται η φυσική σας κατάσταση, τόσο εύκολα μειώνεται κατά την περίοδο που απέχετε από αυτήν. Ο ρυθμός της μείωσης είναι περίπου τριπλάσιος από το ρυθμό βελτίωσης.

Άρθρο της  κ. Μυλένιας Χιώτη Καθηγήτριας Φυσικής Αγωγής

Πηγή

Ο Δρόμος των Ηρώων..

Η ομάδα των ανταρτών με τον αιχμάλωτο Γερμανό στρατηγό Κράιπε, (αυτός που φοράει καπέλο) ανεβαίνει τον χιονισμένο Ψηλορείτη. (Φωτογραφία αρχείου)

Μια εξαιρετική πρωτοβουλία που αναδεικνύει το νησί και συγχρόνως τιμά την μνήμη των κομάντος και των ανταρτών της αντίστασης της κατοχής, αναλαμβάνεται στην Κρήτη, με την οργάνωση υπερμαραθώνιου ορεινού αγώνα δρόμου, στις 21 Μαΐου 2016!

Ο αγώνας "Heroes Ultra", ακολουθεί τη διαδρομή διαφυγής που έκαναν οι κομάντος, με αρχηγό τον "Μιχαλιό", όπως αποκαλούσαν στα χρόνια της αντίστασης τον Βρετανό Πάτρικ  Λη Φέρμορ, που απήγαγαν τον Στρατηγό Κράιπε, τον  Γερμανό διοικητή του νησιού, στις 26 Απριλίου του 1944.

Μια πρωτότυπη και τολμηρή καταδρομική επιχείρηση εξελίχθηκε τότε, κάτω από τη μύτη των Γερμανών. Το κυριότερο ήταν, πώς μπόρεσαν να τον μεταφέρουν περπατώντας βράδια μέσα από κακοτράχαλα βουνά και πάνω από χιονισμένες κορυφές, στις ακτές της νότιας Κρήτης για να τον εκκενώσουν μαζί τους με πλοίο, προς στη Βόρεια Αφρική.

Αυτή τη συγκεκριμένη διαδρομή των 154 χιλιομέτρων, που εκκινεί από τη Μονή Βωσάκου στον Μυλοπόταμο στις 8 πμ το Σάββατο 21 Μαΐου 2016 και τερματίζει στην Παραλία Περιστερέ, το σημείο εκκένωσης της ομάδας των απαγωγέων του Στρατηγού Κράιπε, καλούνται να τρέξουν μέσα σε 30 ώρες, οι 32 αθλητές από 12 χώρες, που προκρίθηκαν! Καθόλου ευκαταφρόνητος χρόνος! 

Μάλιστα έναν από τους τελευταίους σταθμούς, οργανώνει και η 1η ΜΑΛ, από την οποία ένας κομάντος δήλωσε και συμμετέχει στον αγώνα!

Ο αγώνας αυτός, αναγνωρίζεται διεθνώς,  σαν επίσημος προκριματικός αγώνας για το Ultra Trail du Mont Blanc για το 2017 και το 2018, με το μέγιστο των 6 βαθμών. 

Πολύ καλή δουλειά από τους διοργανωτές και εύχομαι από καρδιάς επιτυχία στην προσπάθειά τους!

Ανιχνευτής

Πυρομαχικά περιορισμένου βεληνεκούς.

Βολή ανδρών ειδικών δυνάμεων (φωτογραφία Αρχείου)

Και ενώ,  άλλοι πασχίζουν για "έξυπνες" σφαίρες που αλλάζουν τροχιά, μια τριμελής ομάδα ερευνητών του στρατού των ΗΠΑ, κατασκεύασε και σφαίρες, που "πέφτουν" μόνες τους στο έδαφος, όταν δεν βρουν στόχο στην επιθυμητή απόσταση, αποφεύγοντας έτσι τον κίνδυνο "παράπλευρων απωλειών", όπως λέγεται επιστημονικά, το να σκοτώσεις από λάθος άσχετους ανθρώπους, που η κακή τους μοίρα, τους έφερε να είναι σε λάθος τόπο, στον λάθος χρόνο!

Η ιδέα της κατασκευής πυρομαχικών περιορισμένου βεληνεκούς, ξεκίνησε από τα πυρομαχικά πολυβόλου ,50 που διανύουν μεγάλη απόσταση πριν βρουν το χώμα. Αυτό που έκαναν, ήταν απλό αλλά και κατά κάποιο τρόπο πρωτότυπο: 

Σχεδιάγραμμα της βολίδας με ενσωματωμένο  το γέμισμα αντίδρασης, όπως περιγράφεται στο έγγραφο της ευρεσιτεχνίας (Πηγή)

Όπως είναι κατασκευασμένο το κλασσικό φυσίγγιο με τον κάλυκα γεμάτο από προωθητική πυρίτιδα και  με προσαρμοσμένη τη βολίδα μπροστά, τοποθέτησαν μέσα στην βολίδα ένα "γέμισμα αντίδρασης" (reactive material) όπως το ονόμασαν, το οποίο ενεργοποιείται με την εκπυρσοκρότηση και την καύση της προωθητικής πυρίτιδας, της οποίας τα εκλυόμενα αέρια εκτοξεύουν τη βολίδα μέσω της κάννης του όπλου προς τον στόχο, για να μην μπούμε σε πολλές τεχνικές λεπτομέρειες!

Το γέμισμα αντίδρασης, το οποίο ρυθμίζεται σε ποσότητα ώστε να φτάσει την πλήρη δραστηριοποίησή του στην επιθυμητή απόσταση, αρχίζει να "τσαλακώνει" τη βολίδα, που συνεχίζοντας την πτήση της δεν έχει βρει στόχο,  έτσι ώστε να χάσει το σχήμα της και την ευστάθειά της και να πέσει σαν πέτρα χωρίς ορμή.

Παρόμοια αρχή εφαρμόζεται σε πυραύλους εδάφους-αέρος, που όμως αυτοί εκρήγνυνται σε κάποια καθορισμένη απόσταση, όταν δεν έχουν βρει στόχο. Οι εφευρέτες, που για την πατέντα τους (την οποία κατοχύρωσαν) πληρώθηκαν από τον αμερικανικό στρατό από ...250 δολάρια έκαστος, σύμφωνα με τον στρατιωτικό κανονισμό!!

 Η εφεύρεσή τους,  όπως οι ίδιοι υποστηρίζουν, μπορεί να βρει εφαρμογή (θεωρητικά) σε φυσίγγια 5,56 χιλ. μέχρι και σε βλήματα πυροβολικού των 155 χιλ.

Για τις ειδικές επιχειρήσεις, τέτοια πυρομαχικά θα ήταν εξαιρετικά σε αγώνα αστικού περιβάλλοντος και γενικά σε στενές εμπλοκές, όταν δεν είναι επιθυμητό το μεγάλο βεληνεκές, που μπορεί να προκαλέσει απώλειες σε αμάχους!

Το αποτέλεσμα της εφεύρεσης θα φανεί από τη ζήτηση στην αγορά!

Ανιχνευτής