 |
| Ρέιντζερς στο Αφγανιστάν (Πηγή) |
Ξαφνικά, και ενώ το τμήμα εφόδου άρχιζε την προσβολή, ακούστηκε μια εκκωφαντική έκρηξη που την ακολούθησαν κραυγές αγωνίας και πόνου. "Επείγον! Χρειαζόμαστε νοσοκόμο εδώ!" Επαναλαμβανόταν συνεχώς μια φωνή μέσα στον ασύρματο του δικτύου διοίκησης από μια διμοιρία, 300 μέτρα μακριά, εκεί που είχε συμβεί η έκρηξη.
Ο νοσοκόμος, έσπευσε με το σακίδιό του και πλησίασε τον πρώτο τραυματία, εκτελώντας μηχανικά όπως είχε μάθει, τον έλεγχο του τραύματος και κάνοντας νοερά την εκτίμησή του. Ήδη οι πρώτες βοήθειες είχαν δοθεί από συναδέλφους του και τις βρήκε ικανοποιητικές. Του είχαν κάνει αιμόσταση στο τραυματισμένο του πόδι, το αναπνευστικό του σύστημα δεν είχε πειραχτεί. Είχε όμως ανοικτό τραύμα στο στήθος και ο νοσοκόμος του "σφράγισε" την τρύπα με ειδικό επίδεσμο, συνεχίζοντας την εκτίμησή του για παραπέρα ενέργειες.
Δεν πέρασαν μερικά λεπτά και ξαφνικά, λίγα μέτρα πιο πέρα έσκασε μια άλλη εκρηκτική παγίδα, απελευθερώνοντας απότομα ένα μεγάλο σύννεφο καπνού και σκόνης από τη γη, προκαλώντας έναν άλλο σοβαρό τραυματισμό. Η διμοιρία είχε πέσει επάνω σε παγιδευμένη περιοχή! Ο νοσοκόμος άφησε έναν στρατιώτη να προσέχει τον πρώτο τραυματία και έτρεξε στον δεύτερο.
Διαπίστωσε πολλαπλά τραύματα στο αριστερό πλευρό του σώματος του τραυματία. Η πρώτη εκτίμησή του ήταν ότι ο άτυχος στρατιώτης είχε χάσει το αριστερό του πόδι, το αριστερό του χέρι μέχρι τον ώμο και διαπίστωσε ότι είχε κοιλιακό τραύμα από το οποίο είχαν αποκαλυφθεί τα εσωτερικά του όργανα. Ο τραυματίας με πρόσωπο γεμάτο αίματα, δεν ανταποκρινόταν αλλά ο νοσοκόμος προσπάθησε όσο μπορούσε για να σταματήσει την αιμορραγία και να βοηθήσει.
Του έκανε κρικοθυρεοειδοτομή και του πέρασε έναν αεραγωγό για να μπορεί να αναπνέει. Δυστυχώς ο τραυματισμένος στρατιώτης μετά από δύο ανάσες, δεν ξανάδωσε σημεία ζωής.
Εκείνη τη στιγμή, μια τρίτη εκρηκτική παγίδα έσκασε 10 μέτρα πιο πέρα προκαλώντας άλλο σοβαρό τραυματισμό. Ο νοσοκόμος κινήθηκε προς το μέρος του τραυματία για να διαπιστώσει ότι και τα δυο πόδια του είχαν κοπεί! Δεν είχε άλλους αιμοστατικούς επιδέσμους, στο σακίδιό του και έτσι προσπάθησε να ελέγξει την αιμορραγία πιέζοντας τις μηριαίες αρτηρίες.
Τότε κατέφθασε για βοήθεια και ένας διασώστης μάχης, που συνόδευε για υποστήριξη, την καταδρομική δύναμη. Έβγαλε από τη συλλογή του αιμοστατικούς επιδέσμους και έσφιξαν μαζί τα κομμένα μέλη για να σταματήσουν την απώλεια αίματος. Ο τραυματίας άρχισε να έχει δύσπνοια και πνιγόταν. Αμέσως οι δύο νοσοκόμοι προχώρησαν σε κρικοθυρεοειδοτομή για να μπορέσουν να τον διασωληνώσουν και να βοηθήσουν την αναπνοή του.
Τότε κατέφθασε για βοήθεια και ένας διασώστης μάχης, που συνόδευε για υποστήριξη, την καταδρομική δύναμη. Έβγαλε από τη συλλογή του αιμοστατικούς επιδέσμους και έσφιξαν μαζί τα κομμένα μέλη για να σταματήσουν την απώλεια αίματος. Ο τραυματίας άρχισε να έχει δύσπνοια και πνιγόταν. Αμέσως οι δύο νοσοκόμοι προχώρησαν σε κρικοθυρεοειδοτομή για να μπορέσουν να τον διασωληνώσουν και να βοηθήσουν την αναπνοή του.
Τέταρτη εκρηκτική παγίδα έσκασε στα 5 μέτρα σκεπάζοντας τους νοσοκόμους με χώματα και αφήνοντας τους για κάποια δευτερόλεπτα ζαλισμένους και κουφούς, στο έδαφος. Μόλις συνήλθαν και αφού διαπίστωσαν ότι δεν είχαν τραυματιστεί οι ίδιοι, έμεινε ο διασώστης στον τρίτο τραυματία επισπεύδοντας την αεροδιακομιδή του, ενώ ο νοσοκόμος έτρεξε στον τέταρτο τραυματία της τελευταίας έκρηξης.
Δυστυχώς είχε χάσει και τα δυο του πόδια. Πάλι ο νοσοκόμος πίεσε με τα γόνατά του, τις μηριαίες αρτηρίες του νέου τραυματία ανεβαίνοντας επάνω του. Έψαξε για τη συλλογή πρώτων βοηθειών του τραυματισμένου, βρήκε έναν αιμοστατικό επίδεσμο (πάντα έπρεπε να υπάρχει ένας στη συλλογή). Φώναξε δυνατά σε έναν διπλανό κομάντο, ζητώντας του έναν ακόμη επίδεσμο. Ξεκίνησε να σφίγγει τα πόδια του τραυματία για να σταματήσει την αιμορραγία. Μόλις τελείωσε, έκανε μια γρήγορη εκτίμηση και κατέληξε στο συμπέρασμα της άμεσης αεροδιακομιδής.
Εκείνη την στιγμή έφτασαν 2 τραυματιοφορείς και πήραν τον τραυματία για να τον μεταφέρουν στο σημείο προσγείωσης του ελικοπτέρου. Ο νοσοκόμος, έκανε την σχετική αίτηση για 2 αεροδιακομιδές των τραυματιών που τους είχαν κοπεί τα πόδια.
Να ένα σενάριο για την αξιολόγηση εκπαίδευσης, στην τελική φάση του σχολείου νοσοκόμων μάχης! Μόνο που η παραπάνω ιστορία είναι πέρα για πέρα αληθινή!
Εκείνη την στιγμή έφτασαν 2 τραυματιοφορείς και πήραν τον τραυματία για να τον μεταφέρουν στο σημείο προσγείωσης του ελικοπτέρου. Ο νοσοκόμος, έκανε την σχετική αίτηση για 2 αεροδιακομιδές των τραυματιών που τους είχαν κοπεί τα πόδια.
Να ένα σενάριο για την αξιολόγηση εκπαίδευσης, στην τελική φάση του σχολείου νοσοκόμων μάχης! Μόνο που η παραπάνω ιστορία είναι πέρα για πέρα αληθινή!
Ήταν ο "Β" λόχος του 3ου τάγματος του αμερικανικού 75 συντάγματος των Ρέιντζερς. Κυνηγούσαν να συλλάβουν έναν οπλαρχηγό των Ταλιμπάν, που οι πληροφορίες τον έδιναν να βρίσκεται κρυμμένος σε ένα καταυλισμό, εκεί. Περιμετρικά όμως οι αντάρτες είχαν παγιδεύσει τον χώρο και βλέποντας τους καταδρομείς να πλησιάζουν, άρχισαν να ενεργοποιούν τις παγίδες, προσβάλλοντας ταυτόχρονα με πυρά. Ήταν μια ξαφνική, σφοδρή μάχη μικρής διάρκειας, όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις στο Αφγανιστάν.
Το περιστατικό συνέβη τον Οκτώβριο του 2013, στην 18η, εκ περιτροπής αποστολή του τάγματος στο Αφγανιστάν, από το 2001. Ο δεκανέας Άντερσον, κατετάγη στο στρατό το 2010 και δήλωσε για νοσοκόμος Ρέιντζερ, αφού είχε σπουδάσει τέτοιο αντικείμενο σαν πολίτης και του άρεσε ο τομέας περίθαλψης επειγόντων περιστατικών. Το 2012, ανέλαβε με την μονάδα την πρώτη του επιχειρησιακή αποστολή στο Αφγανιστάν.
Αναμένοντας το ελικόπτερο αεροδιακομιδής στην ΖΠ, ο νοσοκόμος Άντερσον, έβλεπε και άλλους πιο ελαφρά τραυματισμένους, που όμως, είχαν τύχει της φροντίδας των άλλων συναδέλφων τους και αισθανόταν ικανοποίηση που τα μαθήματα πρώτων βοηθειών που είχαν κάνει στην επιχειρησιακή τους εκπαίδευση, είχαν πιάσει τόπο. Η μάχη είχε τελειώσει, έτσι ξαφνικά όπως είχε αρχίσει.
Το ελικόπτερο έφτασε μαζί με τον γιατρό, και έγινε η παραλαβή παράδοση των τραυματιών. Πολύ αργότερα, και αφού η μονάδα είχε επιστρέψει στη βάση της, ο δεκανέας Άντερσον, ανακηρύχθηκε σαν ο καλύτερος νοσοκόμος των δυνάμεων ειδικών επιχειρήσεων του 2013. Συνοπτικά, ο Άντερσον, μπήκε μέσα σε περιοχή παγιδευμένη με εκρηκτικά και χωρίς να σκεφτεί τον εαυτό του, διέτρεχε τον χώρο, προσπαθώντας να περιθάλψει τους 4 σοβαρά τραυματισμένους συναδέλφους του.
Όπως ανέφερε το ιστορικό:
" Η απόλυτη περιφρόνηση που έδειξε για την προσωπική του ασφάλεια, προσπαθώντας να προσφέρει τις υπηρεσίες του για την διάσωση των συναδέλφων του ήταν εκπληκτική και η προσπάθειά του να εφαρμόσει με επιδέξιο τρόπο περίπλοκες ιατρικές μεθόδους με ελάχιστο εξοπλισμό, απίστευτη. Ο δεκανέας Άντερσον, συνεισέφερε στη διάσωση της ζωής δύο καταδρομέων, συμπεριλαμβανομένου αυτού με αναπηρία και στα δύο κάτω άκρα,, τον οποίο κράτησε στη ζωή για 2 ώρες, αρνούμενος να τον αφήσει μέχρι την ώρα της αεροδιακομιδής του, παρά τον κίνδυνο που διέτρεχε, σε εχθρικό περιβάλλον."
Το περιστατικό συνέβη τον Οκτώβριο του 2013, στην 18η, εκ περιτροπής αποστολή του τάγματος στο Αφγανιστάν, από το 2001. Ο δεκανέας Άντερσον, κατετάγη στο στρατό το 2010 και δήλωσε για νοσοκόμος Ρέιντζερ, αφού είχε σπουδάσει τέτοιο αντικείμενο σαν πολίτης και του άρεσε ο τομέας περίθαλψης επειγόντων περιστατικών. Το 2012, ανέλαβε με την μονάδα την πρώτη του επιχειρησιακή αποστολή στο Αφγανιστάν.
Αναμένοντας το ελικόπτερο αεροδιακομιδής στην ΖΠ, ο νοσοκόμος Άντερσον, έβλεπε και άλλους πιο ελαφρά τραυματισμένους, που όμως, είχαν τύχει της φροντίδας των άλλων συναδέλφων τους και αισθανόταν ικανοποίηση που τα μαθήματα πρώτων βοηθειών που είχαν κάνει στην επιχειρησιακή τους εκπαίδευση, είχαν πιάσει τόπο. Η μάχη είχε τελειώσει, έτσι ξαφνικά όπως είχε αρχίσει.
Το ελικόπτερο έφτασε μαζί με τον γιατρό, και έγινε η παραλαβή παράδοση των τραυματιών. Πολύ αργότερα, και αφού η μονάδα είχε επιστρέψει στη βάση της, ο δεκανέας Άντερσον, ανακηρύχθηκε σαν ο καλύτερος νοσοκόμος των δυνάμεων ειδικών επιχειρήσεων του 2013. Συνοπτικά, ο Άντερσον, μπήκε μέσα σε περιοχή παγιδευμένη με εκρηκτικά και χωρίς να σκεφτεί τον εαυτό του, διέτρεχε τον χώρο, προσπαθώντας να περιθάλψει τους 4 σοβαρά τραυματισμένους συναδέλφους του.
Όπως ανέφερε το ιστορικό:
" Η απόλυτη περιφρόνηση που έδειξε για την προσωπική του ασφάλεια, προσπαθώντας να προσφέρει τις υπηρεσίες του για την διάσωση των συναδέλφων του ήταν εκπληκτική και η προσπάθειά του να εφαρμόσει με επιδέξιο τρόπο περίπλοκες ιατρικές μεθόδους με ελάχιστο εξοπλισμό, απίστευτη. Ο δεκανέας Άντερσον, συνεισέφερε στη διάσωση της ζωής δύο καταδρομέων, συμπεριλαμβανομένου αυτού με αναπηρία και στα δύο κάτω άκρα,, τον οποίο κράτησε στη ζωή για 2 ώρες, αρνούμενος να τον αφήσει μέχρι την ώρα της αεροδιακομιδής του, παρά τον κίνδυνο που διέτρεχε, σε εχθρικό περιβάλλον."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας, στα πλαίσια της ευγένειας και της ευπρέπειας.