Η παράδοση της πολεμικής σημαίας του Ιερού Λόχου Μέσης Ανατολής στην 13η ΔΕΕ

Πηγή

Η ένδοξη Πολεμική Σημαία του ιστορικού Ιερού Λόχου, που συγκροτήθηκε και έδρασε στη Μέση Ανατολή και στα νησιά του Αιγαίου και των Δωδεκανήσων με αμφίβιες καταδρομές στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, του προδρόμου των σημερινών Ειδικών Δυνάμεων, παραδόθηκε χθές το πρωί, στη διάρκεια σεμνής τελετής, στο σημερινό συνεχιστή των παραδόσεών τους, τη 13η Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων – «Ιερός Λόχος».

 Η τελετή πραγματοποιήθηκε στο στρατόπεδο της 13 ΔΕΕ – «Ιερός Λόχος», στην οποία έχουν ενταχθεί όλες οι Μοίρες Αμφίβιων Καταδρομών, παρουσία του Υπουργού Εθνικής Αμύνης Δημήτρη Αβραμόπουλου, του ΥΦΕΘΑ Θανάση Δαβάκη και των Αρχηγών ΓΕΕΘΑ Στρατηγού Μιχαήλ Κωσταράκου, ΓΕΣ Αντιστρατήγου Αθανάσιου Τσέλιου, ΓΕΝ Αντιναυάρχου (και βατραχανθρώπου) Ευάγγελου Αποστολάκη και ΓΕΑ Αντιπτεράρχου (Ι) Ευάγγελου Τουρνά. Παρών ήταν και ένας επιζών μαχητής του Ιερού Λόχου, από τους λίγους που έχουν απομείνει, τότε νεαρός Ανθυπολοχαγός και νυν Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Κόρκας, θαλερός στα 93 του χρόνια!

Στην 13η ΔΕΕ παραδόθηκε το κειμήλιο της παλαιάς πολεμικής Σημαίας του Ιερού Λόχου,  ενώ στην  σύγχρονη πολεμική Σημαία της Διοικήσεως απονεμήθηκαν  – δια χειρός Α/ΓΕΣ – και τα παράσημα με τα οποία είχε τιμηθεί η παλαιά Σημαία του Ιερού Λόχου που βρισκόταν μέχρι σήμερα  στο Πολεμικό Μουσείο. Αίσθηση και συγκίνηση προκάλεσε η Ημερήσια Διαταγή του σημερινού Διοικητή του Σχηματισμού Ταξιάρχου Κωνσταντίνου Φλώρου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ιερός Λόχος συγκροτήθηκε στη Μέση Ανατολή από τον τότε Συνταγματάρχη ΧριστόδουλοΤσιγάντε και σχεδόν όλο το προσωπικο του, ήταν αξιωματικοί των τριών Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, που για όσο διάστημα υπηρετούσαν σε αυτόν, συμμετείχαν ως απλοί στρατιώτες και εκπαιδεύτηκαν στα αλεξίπτωτα και στις καταδρομές πίσω από τις εχθρικές γραμμές από τους φημισμένους Βρετανούς SAS και SBS. Με τον αγώνα και τις θυσίες των ανδρών του Ιερού Λόχου απελευθερώθηκαν τα νησιά του Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα.

Η Μονάδα διαλύθηκε και το προσωπικό αποδόθηκε στους οικείους Κλάδους στο πλαίσιο της τότε αναδιοργανώσεως των πρώτων μεταπολεμικών Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων τον Αύγουστο του 1945, στη διάρκεια συγκινητικής τελετής που πραγματοποιήθηκε στο Πεδίο του Άρεως στην Αθήνα, ενώ η Πολεμική του Σημαία παραδόθηκε στο ΓΕΣ και αργότερα φυλασσόταν στο Πολεμικό Μουσείο της Αθήνας.

Πηγή

Η ομιλία του διοικητή της 13ης ΔΕΕ

Γεμάτη ιστορικά γεγονότα για τον Ιερό Λόχο και την Σημαία του, ήταν η  Ημερήσια Διαταγή  του  Διοικητή της 13ηςΔιοίκησηςΕιδικών Επιχειρήσεων (13 ΔΕΕ) ταξίαρχου Κωνσταντίνου Φλώρου

Ιερός Λόχος !!!

Απο αρχαιοτάτων χρόνων έννοια συνδεδεμένη με την φιλοπατρία και την αυτοθυσία.
Έννοια συνδεδεμένη με την ανιδιοτελή προσφορά και την εμμονή, μέχρι θανάτου, στον Σκοπό και την ΝΙΚΗ.

Έννοια που παραχωρεί το προβάδισμα στην Δόξα και την Τιμή, αγνοώντας και παραμερίζοντας και αυτό ακόμη το ένστικτο της αυτοσυντηρήσεως.

Καλοκαίρι του 1942.....

Οι ημέρες δόξης και εθνικής υπερηφάνειας του Έπους της Πίνδου και του τσαλακώματος του εθνικού γοήτρου της φασιστικής Ιταλίας και προσωπικώς του Μπενίτο Μουσολίνι, έχουν περάσει.

Έχουν παρέλθει και οι ημέρες της υπερηφάνου αντιστάσεως και ηθικής Νίκης απέναντι στις Γερμανικές ορδές στα Οχυρά, που υποχρέωσαν τον Χίτλερ, να αναφερθεί με θαυμασμό στον Έλληνα Στρατιώτη, δηλώνοντας στο Ραιχσταγκ, την 4η Μαΐου 1941:

« Η ιστορική δικαιοσύνη με υποχρεώνει να διαπιστώσω οτι απο όλους τους αντιπάλους που αντιμετωπίσαμε, ο Ελλην στρατιώτης επολέμησεν με ύψιστον ηρωισμόν και αυτοθυσίαν και εσυνθηκολόγησεν μόνον όταν η εξακολούθησις της αντιστάσεως δεν ήτο δυνατή και ουδεν νόημα είχεν. Εξ όλων των αντιπάλων οι οποίοι μας αντιμετώπισαν, μόνον ο Έλλην στρατιώτης επολέμησεν με παράτολμο θάρρος και υψίστη περιφρόνησιν προς τον θάνατον»
Επιπροσθέτως δε, η Ανωτάτη Γερμανική Διοίκηση επέτρεψε στους Έλληνες Αξιωματικούς να αποχωρήσουν από τις αμυντικές τους θέσεις, φέροντες τιμητικώς τα ξίφη και τις εξαρτύσεις των, πράγμα το οποίον δεν επετράπη εις ουδένα, εκ των ηττηθέντων εθνικών στρατών, των λοιπών χωρών της Ευρώπης.

Τέλος, μετά και την πτώση των Αθηνών, έχει χαθεί και η τελευταία μεγάλη μάχη στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο, η Μάχη της Κρήτης, αφού όμως απετέλεσαν την ταφόπλακα των Γερμανικών δυνάμεων Αλεξιπτωτιστών, εξαναγκάζοντας το Γερμανικό Γενικό Επιτελείο να παύσει κάθε σχεδιασμό για μελλοντικές μαζικές αεραποβατικές επιχειρήσεις και αφήνοντας τον Διοικητή τους, τον Στρατηγό φον Στούντεντ, σε σχεδόν ψυχολογική κατάρρευση.

Καλοκαίρι του 1942, λοιπόν και στην Μέση Ανατολή, συρρέουν από την κατεχόμενη και χειμαζόμενη από τις κακουχίες Ελλάδα, Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί, Στρατιώτες και απλοί Πολίτες, οι οποίοι συναισθανόμενοι το Χρέος των προς την Πατρίδα, θέλουν διακαώς να συνεχίσουν τον αγώνα εναντίον των δυνάμεων του Αξονος.

Η εμφάνιση του Τσιγάντε

Στην Παλαιστίνη έχει ήδη συγκροτηθεί ένας ανεξάρτητος Λόχος, στην ΚΦΑΡ-ΙΟΝΑ, αποτελούμενος από 80 περίπου Αξιωματικούς και 20-30 οπλίτες, εξ όλων των όπλων και σωμάτων του Σ.Ξ., του Π.Ν., της Π.Α., της Χωροφυλακής και της Αστυνομίας Πόλεων, όπως ακούσαμε ήδη στο σύντομο ιστορικό και στις 12 Σεπτεμβρίου του 1942, μιά ζεστή, σκληρή και αφόρητη, μιά τυπική κατά τα άλλα, ημέρα στη Μέση Ανατολή, εμφανίζεται στο στρατόπεδο τους, ένας περίεργος τύπος, ο οποίος έμελλε να αλλάξει την φυσιογνωμία και την φύση αυτού του τμήματος, μεταμορφώνοντας το, στον μετέπειτα θρυλικό και ηρωικό «ΙΕΡΟ ΛΟΧΟ» της Μέσης Ανατολής, των πρόγονο των Ελληνικών Δυνάμεων Καταδρομών, την πολεμική Σημαία του οποίου, σήμερα μόλις παρέλαβε η 13η Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων.

Ο Συνταγματάρχης Χριστόδουλος Σβορώνος-Τσιγάντες......

 
Στο σημείο αυτό θα χρησιμοποιήσω την περιγραφή του αυτόπτου και αυτήκοου μάρτυρα των σκηνών που διεδραματίσθησαν, του τότε Υπολοχαγού και σήμερα Αντιστρατήγου ε.α. Κωνσταντίνου Κόρκα, εκ των ελαχίστων ζώντων και υπερηλίκων σήμερα Ιερολοχιτών, ο οποίος μαζί με μερικούς ακόμη εκ των συμπολεμιστών του, μας έκανε την μεγάλη τιμή να παρευρίσκεται σήμερα εδώ, σ’ αυτη την μοναδική ημέρα για τον Σχηματισμό.
Λέγει λοιπόν ο Στρατηγός Κόρκας :

« Στις 12 Σεπτεμβρίου 1942, ξαφνικά ενεφανίσθη στο Στρατόπεδο μας, στην Κφαρ-ιόνα της Παλαιστίνης, ο Συντ/ρχης ΤΣΙΓΑΝΤΕΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ, με οδηγό τον Λευτέρη Κοντομίχαλο. Εμείς 30 περίπου άτομα, τον γιουχαΐσαμε και τον αποδοκιμάσαμε και του είπαμε να φύγει. Ο Κοντομίχαλος του ανοίγει την πόρτα του αυτοκινήτου να μπει μέσα, για να φύγουν. Ο Τσιγάντες όμως κάνει στροφή και μας λέγει: « Έχετε δίκιο να με βρίζετε, αλλά εγώ γνωρίζω ότι εσείς είσαστε διωγμένοι και παραμερισμένοι, διότι ζητάτε να πάτε στον Πόλεμο, να ελευθερώσετε την Πατρίδα. Εγώ αναλαμβάνω να σας πάω στον Πόλεμο. Αφήστε με να σας ειπώ δύο λόγια και θα φύγω». Εμείς κοιταχθήκαμε μεταξύ μας και του είπαμε ΝΑΙ. Δίπλα ήτανε μία σκηνή Σκούατ και μπήκαμε μέσα. 

Ο Τσιγάντες τότε, μας είπε, «Εγώ είμαι ο Λάκης ο Τσιγάντες, ο Ροχάλας, ο Κινηματίας, ο απότακτος του 1935, αλλά όμως είμαι και ένας συνάδελφος που επολέμησα στο ΣΚΡΑ, όπου έχασα δύο δάκτυλα. Επολέμησα και στην ΟΥΚΡΑΝΙΑ. Επολέμησα και στη ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ με τραύμα στα πλευρά. Ο Μεταξάς το 1940, δεν με ανεκάλεσε όπως και τον αδελφό μου τον Γιάννη και είχε δίκιο. Εγώ επήγα στη Γαλλική Λεγεώνα των Ξένων και επολέμησα στο ΜΠΙΡ ΧΑΚΙΜ, από όπου διέφυγα και ήλθα στην ΑΙΓΥΠΤΟ. Έμαθα για σας και ήλθα να σας πω ότι, εγώ αναλαμβάνω να σας πάω στον Πόλεμο, εάν εσείς με δεχθείτε ως διοικητή σας. Εγώ ποτέ δεν θα σας μιλήσω για πολιτική και κόμματα. Εσείς μπορείτε να πιστεύετε ό,τι θέλετε». Εμείς κοιταχθήκαμε και του είπαμε ΝΑΙ.»

Κι έτσι ξεκίνησαν όλα...

..Μια χούφτα άνθρωποι

Όλα εκείνα τα υπέροχα, τα μεγάλα, τα μοναδικά, τα ηρωικά, τα εξωπραγματικά πολλές φορές, αλλά για όσους γνωρίζουν σε βάθος την ιδιοσυγκρασία, το φιλότιμο και την «φτιασιά» του Έλληνα, τόσο ευεξήγητα, τόσο φυσιολογικά και γι’ αυτό, τόσο αληθινά.
Εκείνα τα χρόνια ήταν δύσκολες, περίεργες, αλλόκοτες, πολλές φορές, εποχές και καταστάσεις, με οξυμένα τα μίση και τα πάθη....
Είναι πολύ δύσκολο σε εμάς σήμερα να το φαντασθούμε και να το κατανοήσουμε....
Κι όμως μια χούφτα άνθρωποι αποφασισμένοι, μια χούφτα άνθρωποι με περίσσευμα ψυχής και σθένους,μια χούφτα Αξιωματικοί που δεν δίστασαν να πετάξουν τους βαθμούς τους και να προσφέρουν τους εαυτούς τους, ως απλοί ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ,πολέμησαν κάτω από αντίξοες συνθήκες, ριψοκινδύνευσαν σε παράτολμες αποστολές, τόλμησαν εκεί που η λογική έλεγε ξεκάθαρα οχι και τα κατάφεραν.

Πιθανόν όχι πάντα, αλλά ποτέ δεν έχασαν το κουράγιο τους και την πίστη τους στον ΣΚΟΠΟ, που δεν ήταν άλλος από την Δόξα των Ελληνικών Όπλων και το ΚΛΕΟΣ της Ελληνικής Πατρίδος. Έτσι λοιπόν, μας δίδαξαν και εξακολουθούν να μας διδάσκουν, ποιο είναι το πραγματικό Χρέος προς την Πατρίδα και πως αυτό αποπληρώνεται.....

Οδηγός και Φλόγα

Αυτό το Χρέος προς το Έθνος κι ότι αυτό αντιπροσωπεύει, ήταν ο Οδηγός και η Φλόγα που πύρωνε το νου και έκαιγε τις καρδιές εκείνων των ηρωικών και υπέροχων Ελλήνων, που συγκρότησαν τον Ιερό Λόχο της Μέσης Ανατολής, προσπαθώντας να αντλήσουν κουράγιο και πίστη, από τους ένδοξους προγόνους τους, των Ιερών Λόχων των Θηβών και του Δραγατσανίου, πέφτοντας κι αυτοί με αυταπάρνηση και απαράμιλλο ηρωισμό, στα πεδία των μαχών, για την ιδέα της Πατρίδος και την κατάκτηση της Ελευθερίας.
Και τα κατάφεραν....!!!

Οι εποχές αλλάζουν, οι άνθρωποι αλλάζουν, οι προτεραιότητες της καθημερινότητος αλλάζουν,το Χρέος όμως προς την Πατρίδα παραμένει ίδιο, αναλλοίωτο και φοβερό. Όλα τα άλλα έπονται, αυτό που προέχει είναι η υπηρέτηση του απ΄ όλους μας, μικρούς και μεγάλους σε αξιώματα, όποια θέση κι αν κατέχουμε, όποιες δυσκολίες κι αν αντιμετωπίζουμε. Ο Σωκράτης μας δείχνει τον μοναδικό δρόμο που έχουμε μπροστά μας :

«Μητρός τε και πατρὸς και των άλλων προγόνων, απάντων τιμιώτερόν εστιν η Πατρὶς και σεμνότερον και αγιώτερον και εν μείζονι μοίρα και παρα θεοίς και παρ᾿ ανθρώποις, τοις νουν έχουσι»
Αυτοθυσία, Τιμή, Καθήκον, Προσφορά, Αυταπάρνηση, Ανιδιοτέλεια, Αξιοπρέπεια.
Απλές λέξεις, τεράστια όμως νοήματα.
Αν το καλοσκεφθεί κανείς φορτίο ασήκωτο, για να το φέρει κανείς στους ώμους του.

Το σημερινό βαρος της 13ης ΔΕΕ

Σήμερα και τυπικά πλέον, ύστερα από 12 χρόνια από την ίδρυση της και την απονομή της επωνυμίας «Ιερός Λόχος», η 13η ΔΕΕ είχε την υψίστη τιμή να παραλάβει την Σημαία του Ιερού Λόχου της Μ. Ανατολής και μαζύ μ΄αυτήν, το βάρος της ευθύνης της Ιστορίας και των κατορθωμάτων του.

Πολύτιμη κληρονομιά, βαρύ φορτίο, μεγάλη ευθύνη, ζηλευτή χαρά και υπερηφάνεια, καθώς αυτό απετέλεσε τον διακαή πόθο όλων των Διοικήσεων της 13ης ΔΕΕ, μέχρι σήμερα. Με την άμεση και αμέριστη συμπαράσταση της Ιεραρχίας, έγινε κατορθωτό και την ευχαριστούμε γι’ αυτό.

Προσωπικώς, ως Διοικητής του ξεχωριστού και μοναδικού αυτού Σχηματισμού των Ενόπλων μας Δυνάμεων, εξ αιτίας της φύσεως και του είδους των αποστολών του, αντιλαμβάνομαι την παρουσία του ιερού αυτού κειμηλίου στον χώρο της Διοικήσεως ως πολλαπλασιαστούτης ευθύνης μου, έναντι της δοκιμαζομένης για ακόμη μια φορά Πατρίδος, του επίσης δοκιμαζομένου σε υπηρεσιακό και ατομικό επίπεδο προσωπικού μου, αλλά και της σεβαστής Ηγεσίας, διότι οι καιροί είναι δύσκολοι, οι προκλήσεις πολλές, τα μέσα περιορίζονται, αλλά οι απαιτήσεις εξακολουθούν να παραμένουν μεγάλες, εάν δεν μεγενθύνονται.

Σεβαστοί και ευκλεείς Ιερολοχίτες, άξια τέκνα της Ελλάδος, εκ μέρους όλου του προσωπικού της Διοικήσεως, σας υπόσχομαι ότι το παράδειγμα σας αποτελεί και θα αποτελεί Φάρο φωτός και Πυξίδα πλεύσεως για μας.
Άλλωστε πλέουμε στα ίδια νερά που πλέατε και σεις, στα καταγάλανα νερά του Αιγαίου, του Ελληνικού Αιγαίου.

Αντικρίζουμε το ίδιο φεγγάρι που αντικρίζατε και σεις στις ριψοκίνδυνες αποστολές σας.

Ανεβαίνουμε στους ίδιους ανεμοδαρμένους βράχους που τους τρώει η αλμύρα και βρίσκουμε καταφύγιο στους ίδιους όρμους, που βρίσκατε και σεις, για γλυτώσουμε απ’ τις αναποδιές του καιρού....

Ήμασταν, είμαστε και θάμαστε πάντα εκεί....Όπως έχω ξαναπεί, μας γνωρίζουν τα κύματα και μας σέβονται οι καιροί....Τώρα έχουμε κι εναν λόγο παραπάνω..!!! Την παρακαταθήκη της σεπτής και πολύτιμης σημαίας σας...Στην πραγματικότητα θα γίνει και δική μας Σημαία, αν μας αξιώσει η μοίρα κι ο Θεός, να κάνουμε έστω ένα κλάσμα απ’ αυτά που κάνατε εσείς για την Πατρίδα. Να είστε σίγουροι όμως, ότι μέχρι τότε η Σημαία είναι σε καλά χέρια.

Είναι στα χέρια παιδιών της Ελλάδος, με επίσης ατσάλινα χέρια και γεμάτων με θάρρος ψυχές, που πασχίζουν κάθε ξεχωριστή ημέρα να φέρουν σε πέρας το έργο τους, σας βεβαιώ, κάτω από πολύ αντίξοες και δύσκολες συνθήκες πλέον, που τίποτε δεν είναι δεδομένο, όπως στο πρόσφατο παρελθόν και η επιστροφή στο σπίτι, δεν αποτελεί ευκαιρία για ξεκούραση, διασκέδαση και περισυλλογή, αλλά αφετηρία ενός νέου επίπονου στίβου προβλημάτων, οικογενειακών και ατομικών δυσκολιών.

Πολλαπλασιαστής

Όμως, αυτή η σημαία εκτός από πολλαπλασιαστής ευθύνης, αποτελεί και πολλαπλασιαστή ΗΘΙΚΟΥ.

Ηθικού το οποίον, ως γνωστόν αποτελεί το κυριότερο στοιχείο αναδείξεως του προσωπικού, ως πρωταγωνιστικού παράγοντος στην επίτευξη του σκοπού και της αποστολής.
Μετά λόγου γνώσεως λοιπόν, έπειτα απο 1 χρόνο στη θέση του Διοικητού της 13ης ΔΕΕ, είμαι σε θέση και τολμώ να σας διαβεβαιώσω οτι, χάρις στην συνεχή, εργώδη, και φιλότιμη προσπάθεια που καταβάλλει η συντριπτική πλειοψηφία του προσωπικού της 13ης ΔΕΕ, ημέρα και νύκτα, 24 ώρες το 24ωρο, 365 ημέρες το χρόνο, γνωρίζοντας την συνέπεια, το ήθος, την αυταπάρνηση, το ενδιαφέρον, την εργατικότητα, την εφευρετικότητα, την θέληση, την αξιοπρέπεια, την καρτερία, την υπομονή, την επιμονή και την αξιοπιστία, σε οτι τους ζητηθεί........ ΝΑΙ, εάν και όποτε απαιτηθεί, θα τα καταφέρουμε.!!!

Αυτός που θα δοκιμάσει, είτε είναι προφανής εχθρός, είτε είναι ντυμένος φίλος, όπως συνέβη πολλές φορές στο παρελθόν και συμβαίνει και σήμερα, θα διαπιστώσει πικρά και ακριβά, οτι το υλικό που πλάθει τον Έλληνα Καταδρομέα, παραμένει αναλλοίωτο. Είμαστε πολύ καιρό σ’ αυτόν το βράχο, για να χαθούμε έτσι......για να τελειώσουμε τόσο εύκολα. Απλώς, ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ !!!!

Ή ταν ή επί τας

Στο έμβλημα της 13ης ΔΕΕ, είναι γραμμένη η εντολή της αρχαίας Σπάρτης, προς τους υπερασπιστές της : «Η΄ ΤΑΝ Η΄ ΕΠΙ ΤΑΣ». Παλεύουμε καθημερινά για το πρώτο μέρος της φράσεως, για την Ασπίδα της Πατρίδος δηλαδή, αλλά δεν θα διστάσουμε ούτε λεπτό, για το δεύτερο.

Σήμερα εδώ, στην έδρα της Διοικήσεως, ευλαβικά κλείνωτο γόνυ μπροστά στις Πολεμικές Σημαίες των Μονάδων και στο Σεπτό Κειμήλιο, την Πολεμική Σημαία του τελευταίου Ιερού Λόχου της Πατρίδος μας, υποσχόμενος οτι θα τηρήσουμε πιστά τον όρκο μας κι αν χρειασθεί θα επιτελέσουμε το υπέρτατο καθήκον μας, «μη φειδόμενοι της ζωής ημών» και «τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι».

Κύριε Υπουργέ,

Κύριοι Αρχηγοί,
Δοξασμένοι και Υπερήφανοι Ιερολοχίτες,
Σεβαστοί πρώην Διοικητές του 13ου ΣΑΚ και της 13ης ΔΕΕ,
Κυρίες και Κύριοι,

Ευχαριστώντας σας θερμά για την σημερινή σας παρουσία, στην πολύ σημαντική για την 13η Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων, αυτή τελετή, επικαλούμαι για μια ακόμη φορά, την βοήθεια του Θεού και της Υπερμάχου Στρατηγού, της Παναγιάς μας και έχοντας κατά νούν, τα λόγια του μεγάλου μας ποιητή Κωστή Παλαμά οτι,

«Χρωστάμε σ’ όσους πέρασαν, θαρθουνεθα περάσουν,
Κριτές θα μας δικάσουν, οι αγέννητοι και οι νεκροί»,
Σας καλώ να αναφωνήσουμε
Ζήτω το Έθνος !!!
Ζήτω ο Στρατός !!!
Ζήτω ο Ιερός Λόχος !!!
Ζήτω η 13η Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων !!! 

Πηγή

Ο χαιρετισμός του κ. ΥΕΘΑ

Ο κ Αβραμόπουλος κατά την διάρκεια της τελετής απηύθυνε τον παρακάτω χαιρετισμό:

«Με τη σημερινή γεμάτη συμβολισμούς τελετή ανακαλέσαμε στη μνήμη μας μια από τις ηρωικότερες στιγμές των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Ο Ιερός Λόχος είναι μια παράδοση στην ελληνική ιστορία. Ανάγεται στο απώτερο παρελθόν, έρχεται να δέσει με ηρωικές πράξεις και θυσίες κατά την διάρκεια του αγώνα της ανεξαρτησίας και επικαιροποιείται πολύ πρόσφατα κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Δείχνει κάτι ανώτερο και ευγενές. Το βαθύτερο νόημα της άδολης αγάπης για την πατρίδα. Και το παράδειγμα των αξιωματικών που για μια περίοδο παραιτήθηκαν των βαθμών τους για να υπηρετήσουν ως απλοί στρατιώτες το μεγάλο αγώνα για την ελευθερία και την ανεξαρτησία μεταλαμπαδεύεται σήμερα στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, αλλά και περνά ένα μήνυμα προς την ελληνική κοινωνία. Ότι πάνω από όλα πρέπει να δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό για την πατρίδα.

Σεβαστέ εκπρόσωπε της εκκλησίας, κύριοι αρχηγοί, βετεράνοι του Ιερού Λόχου, θα ήθελα σήμερα εκ μέρους της ελληνικής πολιτείας να αποτίσω φόρο τιμής στην ηρωική αυτή πράξη και να πω ότι και εμείς ως εκπρόσωποι της πολιτείας και του ελληνικού λαού παίρνουμε αυτά τα μηνύματα σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που διέρχεται η πατρίδα.

Κύριε Αρχηγέ, η απόφασή σας να αποκαταστήσετε αυτό το κειμήλιο δίνοντάς του πάλι περιεχόμενο και νόημα, - γιατί όπως πληροφορήθηκα για πάρα πολλές δεκαετίες υπήρχε μεν αλλά ως σύμβολο ήταν παραμελημένο και ξεχασμένο - σας τιμά. Τιμά συνολικά την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων που σε πείσμα των καιρών και πάντοτε πιστή και συνεπής στο υπέρτατο αυτό καθήκον επικαιροποιεί αυτά τα υψηλά νοήματα.

Κύριε Διοικητά, η σημαία αυτή παραδίδεται σήμερα στη μονάδα σας. Οι διαβεβαιώσεις που δώσατε πρωτύτερα είναι διαβεβαιώσεις πάνω από όλα προς την πατρίδα και θα ήθελα να σας συγχαρώ, γιατί μέσα από τα λόγια σας θυμίζετε σε όλους ότι οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι πάντοτε έτοιμες να ανταποκριθούν σε πνεύμα αυτοθυσίας, αυταπάρνησης στο όνομα του υπέρτατου εθνικού καλού.

Δεν παραγνωρίζουμε ότι η σημερινή αυτή εκδήλωση γίνεται κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες για την πατρίδα μας, το επισημάνατε και εσείς άλλωστε. Γίνεται όμως και σε ιδιαίτερα δύσκολες στιγμές για τη μεγάλη οικογένεια των Ενόπλων Δυνάμεων.

Θέλω εξ ονόματος της ελληνικής πολιτείας να σας διαβεβαιώσω ότι σε πείσμα των πιέσεων που μας ασκούνται από τη δημοσιονομική συγκυρία, όλοι μαζί, πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, θα αμυνθούμε ώστε να μην υπάρξει τίποτα περαιτέρω που θα επιβαρύνει τις ιδιαίτερα δυσμενείς συνθήκες κάτω από τις οποίες σήμερα ασκείτε τα καθήκοντά σας.

Και αυτό είναι ένα μήνυμα συνολικά προς την οικογένεια των Ενόπλων Δυνάμεων, όλων των βαθμίδων, σε ολόκληρη τη χώρα.

Μέσα, σε αυτό το πνεύμα θα ήθελα και πάλι να σας συγχαρώ και να δώσω και εγώ τη διαβεβαίωση ότι κοντά στις Ένοπλες Δυνάμεις είμαστε όλοι εμείς πάντοτε έτοιμοι να ανταποκριθούμε στο δικό μας χρέος. Και αυτό είναι το μήνυμα που θέλουμε να στείλουμε σήμερα στην ελληνική κοινωνία.

Και πάλι σας συγχαίρω και αποτίω ένα ακόμα μήνυμα τιμής και σεβασμού στους σπουδαίους αυτούς Έλληνες, στελέχη των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, κάποιοι εκ των οποίων σήμερα βρίσκονται ανάμεσά μας και να τους πω ότι είναι χρέος μας να μη λησμονούμε, είναι υπέρτατο χρέος να τιμούμε και το κυριότερο να είμαστε και εμείς με τη σειρά μας, έτοιμοι να ανταποκριθούμε εάν ποτέ το καθήκον μας καλέσει μπροστά στον ευγενή αυτό σκοπό που όλοι μαζί υπηρετούμε.

Σας ευχαριστώ».

Πηγή